Перевод: с латинского на английский

с английского на латинский

fretum

  • 1 fretum

    frĕtum, i, n., and frĕtus, ūs, m. [root phru, to be in uneasy motion, boil, flash; cf. Sanscr. bhur; Lat. ferveo], a strait, sound, channel.
    I.
    Lit.
    A.
    In gen.
    (α).
    Form fretum:

    fretum dictum a similitudine ferventis aquae, quod in fretum saepe concurrat aestus atque differvescat,

    Varr. L. L. 7, § 22; Isid. Orig. 13, 18:

    (presteres) freta circum Fervescunt,

    Lucr. 6, 427:

    quid de fretis aut de marinis aestibus plura dicam?

    Cic. Div. 2, 14, 34; cf.:

    aestus maritimi, fretorumque angustiae,

    id. N. D. 2, 7, 19; id. Mur. 17, 35:

    Seston Abydena separat urbe fretum,

    Ov. Tr. 1, 10, 28:

    fretum Siciliense,

    the Sicilian Strait, the Strait of Messina, Cic. N. D. 3, 10, 24;

    also called fretum Siciliae,

    Caes. B. C. 2, 3, 1; v. infra:

    fretum nostri maris et Oceani,

    i. e. the Gaditanian Strait, Strait of Gibraltar, Sall. J. 17, 4.—
    (β).
    Form fretus: salis fretus, Lucil. ap. Non. 205, 30; Naev. ib. 27 (Trag. Rel. p. 12 Rib.):

    angusto fretu,

    Lucr. 1, 720; cf.:

    ut perangusto fretu divisa servitutis ac libertatis jura cognosceret,

    Cic. Verr. 2, 5, 66, § 169 (cf. Gell. 13, 20, 15):

    in Scyllaeo illo aeris alieni tamquam in fretu,

    Cic. Sest. 8, 18: inter Italiam et Siciliam qui est fretus, Varr. ap. Non. 205, 31: a Gaditano fretu, Cic. ap. Charis. p. 103 P.: angustiae fretus, Messala, ib.: salsi fretus, Licin. ib.—
    B.
    In partic., the Strait, for the Strait of Sicily:

    cum se ille septimo die venisse a freto dixisset,

    Cic. Att. 2, 1, 5; id. Verr. 2, 1, 59, § 154; 2, 2, 7 fin.; Caes. B. C. 1, 29, 1; Suet. Tib. 2; Flor. 2, 2; Hor. Epod. 9, 7 al.—
    2.
    Hence, Frĕtensis, e, adj.:

    Fretense mare,

    i. e. the Strait of Sicily, Cic. Att. 10, 7, 1.—
    II.
    Poet. transf.
    A.
    In gen., the sea (syn.: mare, oceanus, pelagus, pontus).— Plur.:

    fervet fretis spirantibus aequor,

    Verg. G. 1, 327:

    in freta dum fluvii current,

    id. A. 1, 607; cf. Ov. M. 1, 36:

    pastor cum traheret per freta navibus Idaeis Helenen,

    Hor. C. 1, 15, 1:

    fretis acrior Hadriae,

    id. ib. 1, 33, 15.— Sing.:

    Euxinum,

    Ov. P. 2, 2, 2:

    Libycum,

    id. F. 3, 568.—
    * B.
    Of the sky: (pulvis) omnem pervolat caeli fretum, Enn. ap. Non. 205, 29 (Trag. v. 31 Vahl.).—
    * C.
    Of the spring, as the period of transition from cold to heat:

    fretus ipse anni permiscet frigus et aestum,

    Lucr. 6, 364; so,

    freta anni,

    ib. 374 ex conject. Lachm. v. ej. annot. p. 369.—
    D.
    A raging, swelling, heat, violence:

    aetatis freta,

    Lucr. 4, 1030; cf.:

    fretum adolescentiae, id est secunda imperii aetas,

    Flor. 1, 26:

    invidiae atque acerbitatis fretum effervescit,

    Gell. 10, 3, 7.

    Lewis & Short latin dictionary > fretum

  • 2 fretum

        fretum ī, n (abl. also fretū, m, C.)    [FVR-], a strait, sound, channel: fretorum angustiae: freta inter currentia turres, H.: in freto Oceani, narrow sea, Ta.: Siciliense, the Strait of Messina: Siciliae, Cs.: ab Italiā freto diiunctus: actus freto Neptunius Dux (sc. Siciliae), H.: fretum nostri maris et Oceani, i. e. the Strait of Gibraltar, S.— The sea: fretum puppe secare, O.— Plur: In freta dum fluvii current, V.: fretis acrior Hadriae, H.—Fig., a strait, narrow sea: perangusto fretu divisa iura.— A gulf, abyss: in illo aeris alieni tamquam fretu.
    * * *
    sea; narrow sea, straits

    Latin-English dictionary > fretum

  • 3 Siculi

    Sĭcŭli, ōrum, m., = Sikeloi.
    I.
    The Siculians or Sicilians, an ancient Italian people on the Tiber, a portion of whom, driven thence, migrated to the island of Sicily, which derived its name from them, Plin. 3, 5, 9, § 56; 3, 5, 10, § 71; Varr. L. L. 5, § 101 Müll.; Col. 1, 3, 6.—Hence, in the class. per.,
    II.
    The inhabitants of Sicily, Cic. Verr. 2, 4, 43, § 95; id. Brut. 12, 46; id. de Or. 2, 54, 217; id. Att. 14, 12, 1 al.— Gen. plur. Siculūm, Lucr. 6, 642.—In the sing.: Sĭcŭlus, i, m., a Sicilian, Plaut. Capt. 4, 2, 108; id. Rud. prol. 49; Cic. Verr. 2, 2, 13, § 32; id. de Or. 2, 69, 280; id. Rep. 1, 14, 22 et saep.—Hence,
    A.
    Sĭcŭlus, a, um, adj., of or belonging to Sicily, Sicilian (mostly poet. and in post-Aug. prose):

    tellus,

    i. e. Sicily, Verg. A. 1, 34:

    mare,

    Mel. 2, 7, 14; Hor. C. 2, 12, 2:

    unda,

    id. ib. 3, 4, 28; 4, 4, 44; Verg. A. 3, 696:

    fretum,

    Liv. 1, 2, 5; Front. Strat. 1, 7, 1; Tac. A. 1, 53:

    montes,

    Verg. E. 2, 21:

    mel,

    Varr. R. R. 3, 2, 12; 3, 16, 14:

    praedo,

    Plaut. Poen. 4, 2, 75:

    oratores,

    Cic. Or, 69, 230: Epicharmus, Hor. Ep. [p. 1694] 2, 1, 58:

    poëta Empedocles,

    id. A. P. 463:

    tyrannus,

    i. e. Phalaris, Ov. Tr. 3, 11, 41; cf. Hor. Ep. 1, 2, 58;

    hence, juvencus,

    the bull of Phalaris, Pers. 3, 39; Claud. B. Gild. 187:

    aula,

    the court of Phalaris, Juv. 6, 486:

    fuga,

    the flight of Sex. Pompeius before Octavius after the naval battle near the Sicilian coast, Prop. 2, 1, 28; cf. Suet. Aug. 16; Flor. 4, 8;

    hence, pirata,

    i. e. Sex. Pompeius, Luc. 6, 422: conjux, i. e. Proserpine (so called because carried off from Sicily), Juv. 13, 50:

    virgo,

    i. e. a Siren, Stat. S. 2, 1, 10;

    hence, cantus,

    of the Sirens, Juv. 9, 150:

    logei, Attici omnes: nullum Siculum acceperis,

    i. e. provincial, Plaut. Pers. 3, 1, 67.—
    B.
    Sĭcĭlĭa, ae, f., = Sikelia, the island of Sicily:

    fretum Siciliae,

    Caes. B. C. 2, 3; Mel. 2, 7, 14; Plin. 3, 8, 14, § 86; 2, 88, 90, § 204; Plaut. Rud. prol. 54; 2, 6, 60; id. Men. 2, 3, 57; Cic. Verr. 2, 2, 1, § 1; 2, 3, 6, § 12 et saep. al.—
    C.
    Sĭcĭlĭensis, e, adj., of or belonging to Sicily, Sicilian:

    fretum,

    Cic. N. D. 3, 10, 24:

    hospes,

    from Sicily, Plaut. Rud. 2, 4, 30:

    quaestura mea,

    Cic. Fam. 13, 38:

    annus,

    the quœstorship in Sicily, id. Brut. 92, 318:

    fisci,

    id. Verr. 1, 9, 24; cf.

    pecunia,

    id. ib. 1, 8, 22:

    spiritus,

    id. ib. 2, 3, 9, §

    22: peregrinatio,

    Suet. Calig. 51:

    bellum,

    id. Aug. 70:

    pugna,

    id. ib. 96.—
    D.
    Sīcĕ-lis, ĭdis, adj. f., = Silelis, Sicilian; subst., a Sicilian woman:

    Sicelides... puellae... Sicelis esse volo, Ov.H.15, 51 sq.: Nymphae,

    id. M. 5, 412:

    Musae,

    i. e. of Theocritus, pastoral, Verg. E. 4, 1.

    Lewis & Short latin dictionary > Siculi

  • 4 effervesco

    ef-fervesco, ferbui (so Cic. Cael. 31, 77 al.; ante- and post-class. fervi, Cato R. R. 115, 1; Tac. A. 1, 74), 3, v. inch. n.
    I. A.
    Lit.:

    dictum fretum a similitudine ferventis aquae, quod in fretum saepe concurrat aestus atque effervescat,

    Varr. L. L. 7, § 22 Müll.; cf.:

    aquae, quae effervescunt subditis ignibus,

    Cic. N. D. 2, 10, 27:

    ubi satis efferverit (vinum mustum),

    Cato R. R. 115, 1; cf. Col. 12, 25, 4:

    efferbuit coctio ejus,

    Vulg. Ezech. 24, 5.—
    B.
    Trop. (a favorite expression of Cic.):

    illae undae comitiorum, ut mare profundum et immensum, sic efervescunt quodam quasi aestu,

    Cic. Planc 6, 15; cf.:

    Pontum armatum, effervescentem in Asiam atque erumpentem,

    id. Prov. Cons. 4, 6:

    luxuriae effervescentis aestus,

    Gell. 2, 24 fin.:

    verbis effervescentibus et paulo nimium redundantibus,

    Cic. de Or. 2, 21:

    si cui nimium efferbuisse videtur hujus vis,

    id. Cael. 31 fin.; cf. Lucr. 5, 1335; and Tac. Or. 10:

    iracundaque mens facile effervescit in ira,

    Lucr. 3, 295; cf. Cic. Brut. 70, 246;

    so of an ebullition of anger,

    Tac. A. 1, 74 fin.; Gell. 1, 26, 8; cf.:

    interiora mea efferbuerunt,

    Vulg. Job, 30, 27.—
    II.
    Transf.:

    sidera coeperunt toto effervescere caelo,

    to light up, shine out, Ov. M. 1, 71.—
    III.
    To boil out, i. e. to subside, abate:

    quoad iracundia effervesceret,

    Dig. 21, 1, 17, § 4.

    Lewis & Short latin dictionary > effervesco

  • 5 interfluo

    inter-flŭo, fluxi, 3, v. n. and a. (in tmesi, Lucr. 4, 227), to flow between (rare but class.):

    quantum interfluit fretum,

    Liv. 41, 23, 16:

    angusto freto interfluente,

    Plin. 3, 5, 11, § 76.— With acc.:

    fretum, quod Naupactum et Ratras interfluit,

    Liv. 27, 29; cf.:

    flumen Visurgis Romanos interfluebat,

    Tac. A. 2, 9.— With dat.:

    interfluens urbi Tiberinus,

    Flor. 1, 4, 2; Sen. Ben. 6, 7, 3; Liv. 28, 23, 4.— Pass.:

    insulae interfluuntur (supply mari), App. de Mundo, p. 69 (but interfuissent is the true reading,

    Cic. de Sen. 6, 16).

    Lewis & Short latin dictionary > interfluo

  • 6 interluo

    inter-lŭo, 3, v. a.
    I. II.
    Of rivers, to wash under, to flow between:

    pontus... arva et urbes Litore diductas angusto interluit aestu,

    Verg. A. 3, 419:

    quosque secans infaustum interluit Allia nomen,

    id. ib. 7, 717:

    saxaque interluens unda,

    Curt. 4, 3, 6:

    quantum interluit fretum? (al. interfluit),

    Liv. 41, 23:

    quod Capreas et Surrentum interluit fretum,

    Tac. A. 6, 1:

    (Nereus) abscissos interluit aequore montes,

    Claud. Rapt. Pros. 1, 143; Amm. 23, 6, 70.— Pass.:

    urbs interluitur Euphrate,

    Sol. 56, 2.

    Lewis & Short latin dictionary > interluo

  • 7 ē-pōtus

        ē-pōtus    P., drunk off, drained, exhausted: venenum: medicamentum, L.: epoto poculo: amphora, empty, Ph.: flumina, drunk dry, Iu.: Ter fretum, swallowed up, O.: terreno Lycus hiatu, O.

    Latin-English dictionary > ē-pōtus

  • 8 ē-vincō

        ē-vincō vīci, vīctus, ere,    to overcome, conquer, subdue, vanquish, overwhelm: evicit omnia miles, L.: lacrimis evicta meis, V.: blandimentis vitae evicta (i. e. ad vivendum), Ta.: evinci ambitu in gaudium, to be forced, Ta.: Aeduos, Ta.: somnos, to resist, O.: amnis oppositas evicit gurgite moles, V. — To pass in safety: remis Charybdin, O.: fretum, O. — Fig., to prevail over: solis imago Evicit nubīs, breaks through, O.: evincit miseratio superbiam, L.: platanus caelebs Evincet ulmos, supplant, H.—To bring to pass, prevail. evincunt instando, ut litterae darentur, L.—To prove, evince: Si puerilius his ratio esse evincet amare, H.

    Latin-English dictionary > ē-vincō

  • 9 ex-asperō

        ex-asperō āvī, ātus, āre,    to make rough, roughen: exasperato fluctibus mari, L.: fretum, O.—Fig., to irritate, provoke, exasperate: durati tot malis exasperatique, L.: animos, L.

    Latin-English dictionary > ex-asperō

  • 10 fretēnsis

        fretēnsis e, adj.    [fretum], of a narrow sea: mare, i. e. Strait of Sicily.

    Latin-English dictionary > fretēnsis

  • 11 frētus

        frētus adj.    [3 FER-], leaning, supported, relying, depending, trusting, daring, confident: malitiā suā, T.: Antoni copiis: meā prudentiā: iuventā, V.: ferro et animis, L.: multitudo nulli rei, L.: satis fretus esse etiam nunc tolerando certamini legatum, L.: excipi posse (hostem), Cu.
    * * *
    freta, fretum ADJ
    relying on, trusting to, supported by (w/ABL)

    Latin-English dictionary > frētus

  • 12 (fretus, ūs)

       (fretus, ūs) m, see fretum.

    Latin-English dictionary > (fretus, ūs)

  • 13 horrisonus

        horrisonus adj.    [horror+SON-], resounding terribly: fretum, C. poët.: fremitus, V.
    * * *
    horrisona, horrisonum ADJ

    Latin-English dictionary > horrisonus

  • 14 inter-fluō

        inter-fluō —, —, ere,     to flow between: quantum interfluit fretum, L.: media moenia, Cu.: Romanos Cheruscosque, Ta.

    Latin-English dictionary > inter-fluō

  • 15 nāvifragus

        nāvifragus adj.    [navis + FRAG-], causing shipwrecks, dangerous: Scylaceum, V.: fretum, O.
    * * *
    navifraga, navifragum ADJ

    Latin-English dictionary > nāvifragus

  • 16 per-angustus

        per-angustus adj.,     very narrow: fretum: aditus, Cs.: via, L.: semita, Cu.

    Latin-English dictionary > per-angustus

  • 17 per-fodiō

        per-fodiō fōdī, fossus, ere,    to dig through, pierce through, transfix: parietes: thorax perfossus, V.—To make by digging, dig through: fretum manu, L.

    Latin-English dictionary > per-fodiō

  • 18 reciprocō

        reciprocō āvī, ātus, ārr    [reciprocus], to move back, turn back, reverse the motion of: animam, to fetch breath, L.: alquid in motu identidem reciprocando constantius, i. e. in its alternation of currents: quinqueremem in adversum aestum reciprocari non posse, to tack about, L.: reciprocari coepit mare, to flow back, Cu.— To come and go, reciprocate: fretum temporibus statis reciprocat, rises and falls, L.—Fig., of a proposition, to reverse, convert.
    * * *
    reciprocare, reciprocavi, reciprocatus V INTRANS
    move backwards and forwards; (w/animam) to breathe

    Latin-English dictionary > reciprocō

  • 19 satiō

        satiō āvī, ātus, āre    [satis], to fill, satisfy, sate, satiate: desideria naturae, appease: canes satiatae sanguine erili, O.— To fill up, saturate, furnish abundantly: fretum aquis, O.: odoribus ignīs, O.—Fig., to still, satisfy, content, glut, satiate, appease: animum: nec satiatur cupiditatis sitis: satiari delectatione: iram, O.: ait nequaquam se esse satiatum: satiatus poenā, L.: satiati suppliciis nocentium, L.: satiata ferinae Dextera caedis, O.— To overfill, cloy, satiate, disgust: primum numerus agnoscitur, deinde satiat: satiari fastidio similitudinis: satiatis et expletis iucundius est carere quam frui: Heu nimis longo satiate ludo, H.: adsiduo satiatus aratro, Tb.
    * * *
    I
    satiare, satiavi, satiatus V
    satisfy, sate; nourish
    II
    sowing, planting; field (Collins)

    Latin-English dictionary > satiō

  • 20 spectō

        spectō āvī, ātus, āre, freq.    [specio], to look on, look at, behold, gaze at, watch, observe, inspect, attend: alte: populo spectante, H.: limis per flabellum, T.: aliquid: spectant oculi te mille loquentem, gaze upon, H.: me oculis protervis, O.: Italiam spectatum ire, L.: Spectentur tergo, O.: Saepe tui, specto, si sint in litore passūs, O.—At plays or games, to look at, see, look on, attend: Megalesia: Fabula, quae volt spectata reponi, H.—Of places, to look, face, front, lie, be situated: (insulae) angulus ad orientem solem spectat, Cs.: ad fretum: Belgae spectant in septentrionem, Cs.: Aquitania spectat inter occasum solis et septentriones, lies towards the north-west, Cs.: vestigia Omnia te adversum spectantia, H.: regio orientem spectans, L.—Fig., to look at, behold, see, regard, consider audaciam meretricum, T.: ad te unum omnis mea spectat oratio.— To look to, keep in view, bear in mind, aim at, strive for, meditate, consider: credo vos, magna quaedam spectantīs, gloriam concupisse: nihil spectat nisi fugam: ingenti consensu defectionem omnes spectare, L.: res potius quam auctores, L.: domus quae spectat in nos solos, relies on: quid deceat vos, non quantum liceat vobis, spectare debetis: summa iudici mei spectat huc, ut meorum iniurias ferre possim: nomen illud spectavi, neminem isti patronum futurum: ad imperatorias laudes: ad vitulam, V.— To tend, incline, refer, pertain, be directed, relate: et prima et media verba spectare debent ad ultimum: ad vim spectare res coepit, L.: hoc eo spectabat, ut diceret, etc.: quo igitur haec spectat oratio?— To examine, try, test, judge, prove: ut fulvum spectatur in ignibus aurum, sic, etc., O.: qui pecuniā non movetur... hunc igni spectatum arbitrantur, as tried by fire: tuom animum ex animo meo, T.: quod ego non tam fastidiose in nobis quam in histrionibus spectari puto.
    * * *
    spectare, spectavi, spectatus V
    observe, watch, look at, see; test; consider

    Latin-English dictionary > spectō

См. также в других словарях:

  • Fretum — Fre tum, n.; pl. {Freta}. [L.] A strait, or arm of the sea. [1913 Webster] …   The Collaborative International Dictionary of English

  • Fretum — (lat.), 1) Meerenge, z.B. F. Siculum, Sicilische Meerenge: F. Gaditānum, Meerenge von Gibraltar, u.a. 2) (Anat.), F. Halleri, so v.w. Aortenzwiebel …   Pierer's Universal-Lexikon

  • Fretum — (lat.), Meerenge, insbes. die Meerenge von Sizilien …   Meyers Großes Konversations-Lexikon

  • FRETUM — Cimmerium Stretto di Cassa. teste Castaldo, angustia maris ad Bosphorum Cimmerium …   Hofmann J. Lexicon universale

  • Fretum — (as used in expressions) Fretum Gallicum Fretum Herculeum Siculum Fretum …   Enciclopedia Universal

  • Fretum — Fre̱tum [aus lat. fretum, Gen.: freti = Strömung, Brandung; Meerenge, Kanal] s; s, ...ta: Kanal, Verengung (Anat.). Fre̱tum Hạlleri [nach dem Schweizer Physiologen Albrecht von Haller, 1708 1777]: embryonale Verengung zwischen der Aortenwurzel… …   Das Wörterbuch medizinischer Fachausdrücke

  • Fretum — Fre|tum das; s, ...ta <aus lat. fretum »Strömung, Brandung; Meerenge, Kanal«> Kanal, Verengung (Anat.) …   Das große Fremdwörterbuch

  • FRETUM Herculeum et Gaditauum — FRETUM Herculeum, et Gaditauum Porthmos Graecis, teste Plin. l. 3. c. 5. et Limen maris interni, Fretum Columnarum Strab. l. 1. p. 4. Fretum Oceani Liv. Ostium Oceani Floro l. 4. c. 2. Fretum Iberum Auson. Ep. 25. v. 53. Fretum Hispanum Clud. de… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • FRETUM Aniani — Estrecho de Anian Hispanis Destroit d Anian Gallis, fretum amplissimum Americae Sept. alias inter Tatrariam, et fictitiam illam novam Albionem creditum a multis, sed re diligenter excuslâ compertum est, Fretum Anianum esle inter terram Esonis, et …   Hofmann J. Lexicon universale

  • FRETUM Gallicum — Pas de Calais fretum inter Galliam, et Angliam, 6. leuc. patens, inter Dubrim, et Iccium portum, nunc Vissan, et 7. inter Dubrim, et Caletum. Dicitur etiam a quaibusdam Fretum Britannicum …   Hofmann J. Lexicon universale

  • FRETUM Maereum — Destroit de le Maire Gallis, Stract le Matre Batavis, fretum Americae Merid. ad Austr. terrae Ignium, et freris Magellanici maxime extenlum, a Iacobo le Maire Batavo detectum A. C. 1616 A quibusdam Hispanis dicitur Fretum S. Vincentii …   Hofmann J. Lexicon universale

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»