Перевод: с латинского на английский

с английского на латинский

fluctus+v

  • 21 Ionius

    Īōnĭus, a, um, adj., = Iônios or Ionnios, of or belonging to Ionia, Ionian:

    attagen,

    Plin. 10, 48, 68, § 133: Ionium mare (or poet. aequor), or Ionii fluctus, Ionius sinus; or subst.: Ionium, i, n., the Ionic Sea, in the west of Greece:

    mare,

    Mel. 1, 3, 3; Plin. 3, 8, 14, § 88; Liv. 23, 33, 22; Verg. A. 5, 193:

    aequor,

    Ov. M. 15, 700:

    fluctus,

    Verg. G. 2, 108:

    sinus,

    Hor. Epod. 10, 19;

    and simply Ionium: insulae Ionio in magno,

    Verg. A. 3, 211:

    per Ionium vectus,

    Prop. 3 (4), 21, 19 (but Ionia is a false reading for Jovis, Plin. 37, 7, 29, § 103).—
    II.
    Subst.: Ĭōnĭa, ae, f., = Iônia, Ionia, a country of Asia Minor on the Ægean Sea, between Caria and Æolis, Mel. 1, 17; 2, 7, 4; Plin. 5, 29, 31, § 112; Nep. Alc. 5, 6; Prop. 1, 6, 31; Ov. F. 6, 175 al.

    Lewis & Short latin dictionary > Ionius

  • 22 litus

    1.
    lĭtus, a, um, Part., from lino.
    2.
    lĭtus, ūs, m. [lino], a smearing, besmearing, anointing:

    litu,

    Plin. 33, 6, 35, § 110 (Cels. 6, 6, 20, instead of litum we should read lenitum; v. Targa, ad loc.).
    3.
    lītus (not littus), ŏris, n. [cf. limnê, leimôn, limên; and lino], the sea-shore, seaside, beach, strand (opp. ripa, the bank of a river: ora, the coast of the sea; cf. Ov. M. 1, 37 sqq.; Verg. A. 3, 75):

    litus est, quousque maximus fluctus a mari pervenit,

    Dig. 50, 16, 96:

    solebat Aquilius quaerentibus, quid esset litus, ita definire: qua fluctus eluderet,

    Cic. Top. 7, 32:

    quid est tam commune quam... litus ejectis,

    id. Rosc. Am. 26, 72:

    litus tunditur undā,

    Cat. 11, 4:

    praetervolare litora,

    Hor. Epod. 16, 40:

    Circaeae raduntur litora terrae,

    Verg. A. 7, 10:

    petere,

    Ov. M. 2, 844:

    intrare,

    id. ib. 14, 104:

    sinuosum legere,

    Val. Fl. 2, 451:

    litoris ora,

    Verg. A. 3, 396; cf. id. G. 2, 44.—Prov.:

    litus arare,

    i. e. to labor in vain, take useless pains, Ov. Tr. 5, 4, 48; so,

    litus sterili versamus aratro,

    Juv. 7, 49: in litus harenas fundere, to pour sand on the sea-shore, i. e. to add to that of which there is already an abundance, Ov. Tr. 5, 6, 44.—
    II.
    Transf.
    A.
    A landing-place:

    quod uno parvoque litore adiretur,

    Suet. Tib. 40.—
    B.
    The shore of a lake:

    Trasimeni litora,

    Sil. 15, 818:

    Larium litus,

    Cat. 35, 4; Plin. Ep. 9, 7.—
    C.
    The bank of a river:

    hostias constituit omnes in litore,

    Cic. Inv. 2, 31, 97:

    viridique in litore conspicitur sus,

    Verg. A. 8, 83:

    percussa fluctu litora,

    id. E. 5, 83.—
    D.
    Land situated on the sea-side:

    cui litus arandum dedimus,

    Verg. A. 4, 212:

    electione litorum,

    Tac. H. 3, 63.

    Lewis & Short latin dictionary > litus

  • 23 repercutio

    rĕ-percŭtĭo, cussi, cussum, 3, v. a., to strike, push, or drive back, cause to rebound; to reflect, reverberate, re-echo, resound (not ante-Aug.; cf.: repello, reflecto).
    I.
    Lit., of light, sound, etc.:

    gemmae Clara repercusso reddebant lumina Phoebo,

    reflected, Ov. M. 2, 110:

    lumen,

    Verg. A. 8, 23:

    aes clipei,

    Ov. M. 4, 782:

    illa repercussae imaginis umbra est,

    id. ib. 3, 434; cf. Plin. 33, 9, 45, § 128:

    montis anfractu repercussae voces,

    re-echoing, resounding, Tac. A. 4, 51:

    clamor,

    Curt. 3, 10, 2:

    valles,

    Liv. 21, 33.—
    B.
    Of other objects:

    (discus) repercussus,

    rebounding, Ov. M. 10, 184 Jahn N. cr.:

    remigem cum e navi fluctus abjecisset, altero latere repercussum fluctus contrarius in navem retulit,

    hurled back, Val. Max. 1, 8, 11:

    ita est aliquid quod hujus fontis excursum repercutiat,

    Plin. Ep. 4, 30, 8.—
    II.
    Trop., to cast back, retort, repel:

    aliena aut reprehendimus, aut refutamus, aut elevamus, aut repercutimus, aut eludimus,

    Quint. 6, 3, 23:

    repercutiendi multa sunt genera,

    id. 6, 3, 78: orationes dicto, Plin. praef. § 31: fascinationes (despuendo), to avert (syn. aversari), id. 28, 4, 7, § 35.

    Lewis & Short latin dictionary > repercutio

  • 24 volvo

    volvo, volvi, vŏlūtum, 3 ( inf. pass. volvier, Lucr. 5, 714), v. a. [Sanscr. varas, circumference; Gr. eluô, to wrap; root Wel-], to roll, turn about, turn round, tumble any thing.
    I.
    Lit.
    A.
    In gen.:

    (amnis) volvit sub undis Grandia saxa,

    Lucr. 1, 288; Verg. A. 11, 529; Ov. Ib. 173:

    flumen lapides volvens,

    Hor. C. 3, 29, 38:

    beluas cum fluctibus (procellae),

    Plin. 9, 3, 2, § 5:

    vortices (flumen),

    Hor. C. 2, 9, 22:

    fumum caligine (ventus),

    Lucr. 6, 691:

    oculos huc illuc,

    Verg. A. 4, 363:

    oculos per singula,

    id. ib. 8, 618:

    filum,

    Varr. L. L. 5, § 114 Müll. volvendi sunt libri, to unroll, i. e. open, Cic. Brut. 87, 298:

    Tyrrhena carmina retro,

    Lucr. 6, 381 (hence, volumen, in the signif. of roll, book, volume, v. h. v. I.):

    semineces volvit multos,

    rolls in the dust, fells to the ground, Verg. A. 12, 329 et saep.—
    B.
    In partic.
    1.
    To roll up or together, form by rolling:

    pilas,

    Plin. 30, 11, 30, § 99; cf.:

    qui terga dederant, conversi in hostem volventesque orbem, etc.,

    forming a circle, Liv. 22, 29, 5:

    jam orbem volventes suos increpans,

    id. 4, 28, 3.—
    2.
    To breathe, exhale, etc. ( poet.):

    vitalis aëris auras Volvere in ore,

    Lucr. 6, 1225:

    (equus) Collectumque fremens volvit sub naribus ignem,

    Verg. G. 3, 85.—
    3.
    Mid., to turn or roll itself round about, to turn or roll along:

    nobis caenum teterrima quom sit Spurcities, eadem subus haec jucunda videtur, Insatiabiliter toti ut volvantur ibidem,

    Lucr. 6, 978:

    ille (anguis) inter vestes et levia pectora lapsus Volvitur,

    Verg. A. 7, 349:

    cylindrum volvi et versari turbinem putant,

    Cic. Fat. 18, 42:

    illi qui volvuntur stellarum cursus sempiterni,

    id. Rep. 6, 17, 17:

    excussus curru moribundus volvitur arvis,

    rolls, Verg. A. 10, 590:

    volvi humi,

    id. ib. 11, 640:

    volvitur Euryalus leto,

    id. ib. 9, 433:

    lacrimae volvuntur inanes,

    roll, flow, id. ib. 4, 449.— Part.:

    volventia plaustra,

    Verg. G. 1, 163.—
    II. A.
    In gen.:

    volvere curarum tristes in pectore fluctus,

    Lucr. 6, 34:

    magnos fluctus irarum,

    id. 6, 74:

    ingentes iras in pectore,

    Liv. 35, 18, 6:

    tot volvere casus Insignem pietate virum,

    i. e. to undergo so many misfortunes, Verg. A. 1, 9; cf.:

    satis diu saxum hoc volvo,

    Ter. Eun. 5, 9 (8), 55:

    (lunam) celerem pronos Volvere menses,

    in rolling on, Hor. C. 4, 6, 40; cf.:

    volvendis mensibus,

    Verg. A. 1, 269:

    has omnis (animas) ubi mille rotam volvere per annos,

    i. e. completed the cycle, id. ib. 6, 748; and neutr.:

    volventibus annis,

    with revolving years, after the lapse of years, id. ib. 1, 234; cf.:

    volventia lustra,

    Lucr. 5, 928:

    volvens annus,

    Ov. M. 5, 565:

    sic fata deum rex Sortitur volvitque vices,

    fixes the series of revolving events, Verg. A. 3, 376; cf.:

    sic volvere Parcas,

    id. ib. 1, 22:

    M. Pontidius celeriter sane verba volvens,

    rolling off, Cic. Brut. 70, 246:

    sententias facile verbis,

    id. ib. 81, 280 longissima est complexio verborum, quae volvi uno spiritu potest, id. de Or. 3, 47, 182:

    ne verba traic amus aperte, quo melius aut cadat aut volvatur oratio,

    be rounded, form periods, id. Or. 69, 229.—
    B.
    In partic., to turn over or revolve in the mind; to ponder, meditate, or reflect upon, consider (cf. verso):

    multa cum animo suo volvebat,

    Sall. J. 6, 2; 108, 3:

    multa secum,

    id. C. 32, 1; id. J. 113, 1; Liv. 26, 7, 3:

    immensa omnia animo,

    id. 2, 49, 5; Tac. H. 1, 30; Suet. Vesp. 5:

    bellum in animo,

    Liv. 42, 5, 1:

    in pectore,

    id. 35, 18, 6:

    has inanium rerum inanes ipsas volventes cogitationes,

    id. 6, 28, 7; 34, 60, 2; 32, 20, 2; Curt. 10, 5, 15:

    incerta consilia,

    id. 10, 8, 7; 5, 9, 3:

    bellum adversus nos,

    Tac. A. 3, 38:

    Fauni sub pectore sortem,

    Verg. A. 7, 254: haec illis volventibus tandem vicit fortuna [p. 2014] reipublicae, Sall. C. 41, 3:

    subinde hoc in animo volve,

    Sen. Ep. 13, 13:

    secretas cogitationes intra se,

    Curt. 10, 8, 9:

    adeo ut plerumque intra me ipsum volvam,

    Tac. A. 14, 53:

    regna tecum volvis,

    Val. Max. 7, 2, ext. 1:

    mente aliquid,

    Lact. Epit. 60, 13.

    Lewis & Short latin dictionary > volvo

  • 25 abruptus

        abruptus adj.    [P. of abrumpo], broken off, cut off.—Of places, steep, precipitous, inaccessible: locus in pedum mille altitudinem, L.: petra, Cu.— Subst: vastos sorbet in abruptum fluctūs, into the abyss, V.—Fig.: contumacia, rugged, Ta.: per abrupta, i. e. defiantly, Ta.
    * * *
    abrupta -um, abruptior -or -us, abruptissimus -a -um ADJ
    precipitous, steep; hasty; rash; uncompromising, haughty, aloof; abrupt, sudden; broken, disconnected, abrupt; stubborn

    Latin-English dictionary > abruptus

  • 26 ad-lūdō (all-)

        ad-lūdō (all-) ūsī, —, ere,    to play, sport, joke, jest, do sportively: ad id, T.: varie et copiose: adludit (Ino Tauro), O.: nec plura adludens, dwelling longer on the jest, V.: qui occupato adluserit, jested with him while busy, Ph.: Omnia quae fluctūs adludebant, Ct.—Fig., of the waves, to play against, dash upon: mare litoribus adludit: adludentibus undis, O.

    Latin-English dictionary > ad-lūdō (all-)

  • 27 albēscō

        albēscō —, —, ere,     inch, to become white, whiten: mare albescit: fluctus vento, V.: albescens capillus, H.: flammarum tractus, brightens, V.: lux, dawns, V.
    * * *
    albescere, -, - V INTRANS
    become white/pale/light-colored/white with age; become bright, gleam, glow

    Latin-English dictionary > albēscō

  • 28 arbōs

        arbōs oris, f    [1 AL-, AR-], a tree: multae istarum arborum: ingens, V.: felix, fruil-bearing, L.: abietis arbores, fir-trees, L. —Poet.: Iovis, the oak, O.: Phoebi, the laurel, O.: Herculea, the poplar, V.: mali, a mast, V.: arbore fluctūs Verberat, the oar, V.: Phrixeam petiit Pelias arbor ovem, the ship Argo, O.: arbori infelici suspendito, on the gallows.
    * * *
    tree; tree trunk; mast; oar; ship; gallows; spearshaft; beam; squid?

    Latin-English dictionary > arbōs

  • 29 ceu

        ceu adv.    [ce + ve], as, like as, just as: genus omne natantum, ceu naufraga corpora, fluctus Proluit, like, V.: Dirus per urbes Afer Ceu flamma per taedas, etc., H.: ceu nubibus arcus iacit colores, V. — Followed by haud aliter, V.; by sic, V.: aliae turpes horrent, ceu Cum venit viator, as when, V.: lupi ceu raptores, V.: pars vertere terga, Ceu quondam petiere rates, just as, V.—As if, as it were, just as if: per aperta volans, ceu liber habenis, Aequora, V.: ceu cetera nusquam Bella forent, V.
    * * *
    as, in the same way/just as; for example, like; (just) as if; as (if) it were

    Latin-English dictionary > ceu

  • 30 circum-agō

        circum-agō ēgī, āctus, ere,    to drive in a circle, turn round.—In tmesis: (navem) fluctus Torquet agens circum, V.: quocumque deus circum caput egit, i. e. has made his way, V.—Fig., of time, with se, or pass, to roll on, pass away, be spent: circumegit se annus, L.: prius circumactus est annus, quam, etc., L.: annus, qui solstitiali circumagitur orbe, L. — To turn, turn about, wheel around: equos frenis, L.: aciem, L.: se ad dissonos clamores, L. — Fig.: quo te circumagas? whither will you turn? Iu.— Pass, to be dragged about, be led from place to place: nil opus est te Circumagi, i. e. stroll with me, H.—Fig.: nec alieni momentis animi circumagi, be swayed, L.: circumagi ad nutūs Hannibalis, be driven, L.

    Latin-English dictionary > circum-agō

  • 31 (coepiō)

       (coepiō) coepī, coeptus, ere    [com- + 1 AP-], to begin, commence: non Prius olfecissem, quam ille quicquam coeperet? T.: mecum cogitare, T.: cum ver esse coeperat: Fluctus coepit albescere, V.: oppugnare, Cs.: alia fieri coepere, S.: cum Lacedaemoniis pugnari coepit, N.: urbanus haberi, H.: res agi coepta est: ante petitam esse pecuniam, quam esset coepta deberi: obsidione coepti premi hostes, L.: bello premi sunt coepti, N.: mitescere discordiae intestinae coeptae, L.: si quicquam hic turbae coeperis, T.: illud, quod coepimus, videamus: illa quae coepta sunt ab isto: coeptum bellum foret, S.: se non ante coepturum, quam, etc., L.: perge quo coepisti (sc. ire): dimidium facti, qui coepit, habet, H.: ita coepit tyrannus (sc. dicere), L.: Ilioneus placido sic pectore coepit, V.: coepit cum talia vates (sc. fari), V. — P. coeptus, begun, commenced, undertaken: consilium fraude coeptum, L.: iussis Carmina coepta tuis, V.: quaedam (animalia) modo coepta, in process of creation, O.: mors, sought, O. — Of things, to begin, be begun, take a beginning, commence, originate, arise: post, ubi silentium coepit... verba facit, etc., S.: cum deditio coepit, S.: pugna coepit, L.

    Latin-English dictionary > (coepiō)

  • 32 dī-verberō

        dī-verberō —, ātus, āre,    to strike asunder, cut, cleave, divide: sagittā auras, V.: fluctūs, Cu.

    Latin-English dictionary > dī-verberō

  • 33 ē-gerō

        ē-gerō gessī, gestus, ere,    to carry out, bring out, take away, remove, discharge: cumulata bona, L.: praedam ex hostium tectis, L.: fluctūs (e navi), O.: tantum nivis, L.: aquam vomitu, Cu.: egeritur dolor, is assuaged, O.—To empty, make desolate: avidis Dorica castra rogis, Pr.

    Latin-English dictionary > ē-gerō

  • 34 ē-lūdō

        ē-lūdō sī, sus, ere,    to stop playing, cease to sport: litus, quā fluctus eluderet. — To parry, elude, avoid: quasi rudibus eius eludit oratio (i. e. in a sham fight): elusa volnera, O.—To escape, avoid, shun: celeritate navium nostros, Cs.: Orsilochum fugiens, V.: Satyros sequentīs, O.: contra eludere Poenus, avoided a fight, L.—To make vain, frustrate: bellum quiete, quietem bello, L.: his miraculis elusa fides, i. e. denied, L.—To delude, deceive, cheat: eludendi occasiost senes, T.: elusa imagine tauri Europa, O.: eludebas, cum, etc., you were making a pretence. — To mock, jeer, make sport of, trifle with, insult: quamdiu furor tuus nos eludet?: illum vicissim: per licentiam, L.: gloriam eius, L.: alqm contumeliis, L.

    Latin-English dictionary > ē-lūdō

  • 35 eurōus

        eurōus adj.    [eurus], eastern, orient: fluctus, V.
    * * *
    euroa, euroum ADJ

    Latin-English dictionary > eurōus

  • 36 fluctuō

        fluctuō āvī, ātus, āre    [fluctus], to move in waves, wave, undulate, fluctuate: quadriremis in salo fluctuans: commune mare fluctuantibus, wavetossed: fluctuat Aëre tellus, swims in light, V.— Fig., to be restless, be unquiet, rage, swell: magno irarum aestu, V.: ira intus, V.— To waver, hesitate, vacillate, fluctuate: acies fluctuans, L.: animo nunc huc, nunc illuc, V.: fluctuante rege inter spem metumque, L.: fluctuans sententia.
    * * *
    fluctuare, fluctuavi, fluctuatus V
    rise in waves, surge, swell, undulate, fluctuate; float; be agitated/restless

    Latin-English dictionary > fluctuō

  • 37 fluctuor

        fluctuor ātus, ārī, dep.    [fluctus], to waver, be in doubt, hesitate: animo, L.: utrum, etc., L.
    * * *
    fluctuari, fluctuatus sum V DEP
    waver, be in doubt, hesitate

    Latin-English dictionary > fluctuor

  • 38 harēna (arēna)

        harēna (arēna) ae, f    [2 HAS-], sand: harenam fluctūs trahunt, S.: bibula, V.: sterilis, V.: omnis Tagi, i. e. the gold, Iu.: nigra, slime, V.: carae harenae, golden sands, O.: urentes, H.— Prov.: Quid harenae semina mandas? O.— Sand, sands, a sandy place: harenam aliquam emere.— Plur, sandy desert, waste: Libycae, O.: nigrae, Pr. — The shore, beach, coast, strand: hospitio prohibemur harenae, V.: potitur classis harenā, O.— A sanded place, ground marked off for combat, amphitheatre, arena: fulva, V.: Albana, Iu.: cum et iuris idem contingat harenae, i. e. to the gladiators, Iu.

    Latin-English dictionary > harēna (arēna)

  • 39 hīscō

        hīscō —, —, ere, inch.    [hio], to open, gape, yawn: tellus, ait, hisce, O.— To open the mouth, mutter, murmur, make a sound, say a word: aut omnino hiscere audebis?: adversus dictatoriam vim, L.: quotiens sinit hiscere fluctus, Nominat Alcyonen, O.: raris vocibus, V.: alqd, Iu.: reges et regum facta, Pr.
    * * *
    hiscare, -, - V
    (begin to) open, gape; open the mouth to speak

    Latin-English dictionary > hīscō

  • 40 horridus

        horridus adj. with comp.    [HORS-], standing on end, rough, shaggy, bristly, prickly: barbula: caesaries, O.: Horridior rusco, V.: densis hastilibus horrida myrtus, V.— Rough, rude, crude, rugged, wild, savage: pecudis iecur: pastor, O.. Acestes in iaculis, V.: Silvanus, H.: Sedes Taenari, H.: Hiemps tremulo venit horrida passu, O.: Iuppiter austris, V.: stiria, V.: fluctus, H.— Unkempt, with dishevelled hair: Capillus passus, ipsa horrida, T.: mater, Iu.—Fig., in character or manners, rough, rude, blunt, stern, unpolished, uncouth: vitā, oratione: miles: Fidens iuventus horrida bracchiis, H.: gens, V.: horridus irā (Boreas), O.: horridiora verba: numerus Saturnius, H.— Causing tremor, exciting horror, terrible, frightful, horrid: horridiores aspectu, Cs.: acies, V.: virga (mortis), H.: iussa, V.
    * * *
    horrida, horridum ADJ
    wild, frightful, rough, bristly, standing on end, unkempt; grim; horrible

    Latin-English dictionary > horridus

См. также в других словарях:

  • Fluctus — (pluriel fluctus) est un mot d origine latine désignant une vague, un flot, un écoulement. Utilisé pour la première fois pour décrire des formations du satellite jovien Io. On ne connaît que deux exemples sur Mars : Galaxias Fluctus dans la… …   Wikipédia en Français

  • FLUCTUS — in crinibus, idem quod ordo, statio, gradus, annulus; concinna nempe crinium per annulos inflexio et per gradus digestio, fluctuum modo exstantium, modo subsidentium, et invicem se propellentium undulatos intortosqueve motus plane referens. Mart …   Hofmann J. Lexicon universale

  • fluctus — noun An area covered by outflow from a volcano …   Wiktionary

  • fluctus — /flaktas/ Flood; flood tide …   Black's law dictionary

  • fluctus — /flaktas/ Flood; flood tide …   Black's law dictionary

  • fluctus — Same as flood tide …   Ballentine's law dictionary

  • Ara Fluctus — Ara Facula Géographie et géologie Coordonnées 39,8° N • 118,4° W Type de formation Fluctus Diamètre 70 km …   Wikipédia en Français

  • Leilah Fluctus — Leilah Facula Géographie et géologie Coordonnées 50,5° N • 77,8° W Type de formation Fluctus Diamètre 190 km …   Wikipédia en Français

  • Rohe Fluctus — Rohe Facula Géographie et géologie Coordonnées 47,3° N • 37,7° W Type de formation Fluctus Diamètre 103 km …   Wikipédia en Français

  • Winia Fluctus — Winia Facula Géographie et géologie Coordonnées 49° N • 46° W Type de formation Fluctus Diamètre 300 km …   Wikipédia en Français

  • Mylitta Fluctus — Lavastrom auf Venus Mylitta Fluctus Mylitta Fluctus, mit markierter Quelle (Source) …   Deutsch Wikipedia

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»