Перевод: с латинского на английский

с английского на латинский

facetious

  • 1 facētus

        facētus adj. with sup.    [1 FAC-], fine, courteous, polite, gentle: mulier, T.: quemque facetus adopta, H.: qui (ambulet) facetus, in fine parade, H.—As subst n., elegance, grace: facetum Vergilio adnuerunt Camenae, H.— Merry, witty, jocose, humorous, facetious: Socrates: narratores: facetus esse voluisti: ioco mordente, Iu.: facetissimus poëta: iocandi genus: ironia.— Plur n. as subst: faceta innumerabilia.
    * * *
    faceta, facetum ADJ
    witty, humorous; clever, adept

    Latin-English dictionary > facētus

  • 2 iocōsus

        iocōsus adj.    [iocus], full of jesting, jocose, humorous, droll, facetious, sportive: Maecenas, H.: Musa, O.: res: verba, O.: furtum, H.: Nilus (i. e. of the merry Egyptians), O.

    Latin-English dictionary > iocōsus

  • 3 ioculāris

        ioculāris e, adj.    [ioculus], facetious, jocular, laughable, droll: audacia, T.— Plur n. as subst, jests, jokes, H.

    Latin-English dictionary > ioculāris

  • 4 rīdiculus

        rīdiculus adj.    [rideo], exciting laughter, laughable, droll, funny, amusing, facetious: Hui, tam cito? ridiculum! how comical! T.: facie magis quam facetiis: Ridiculum est, te istuc me admonere, T.: Ridiculus totas simul absorbere placentas, H.—As subst n., something laughable, a laughing matter, jest, joke: quae sint genera ridiculi: ridiculo sic usurum oratorem, ut, etc.: Mihi solae ridiculo fuit, I had the fun to myself, T.: materies omnis ridiculorum est in istis vitiis, quae, etc.: sententiose ridicula dicuntur.— Laughable, silly, absurd, ridiculous, contemptible: insania, quae ridicula est aliis, mihi, etc.: qui ridiculus minus illo (es)? H.: mus, H.: pudor, Iu.: est ridiculum, quaerere, etc.—As subst m.: neque ridiculus esse Possum, etc., be a buffoon, T.
    * * *
    I
    ridicula, ridiculum ADJ
    laughable, funny; silly
    II
    buffoon, jester

    Latin-English dictionary > rīdiculus

  • 5 salsus

        salsus adj. with comp.    [sal], salted, salt: Hoc salsumst, is too salt, T.: farra, O.: vada, briny, V.: fluctūs, Att. ap. C.: rubigo, V.—Fig., sharp, acute, witty, facetious: homo: salsiores quam illi Romani sales: male salsus, satirically, H.— Plur n. as subst: salsa Graecorum, witty sayings.
    * * *
    salsa -um, salsior -or -us, salsissimus -a -um ADJ
    salted, salty, preserved in salt; briny; witty, funny, salted wit humor

    Latin-English dictionary > salsus

  • 6 urbānus

        urbānus adj. with comp. and sup.    [urbs], of the city, of the town, in the city, in Rome: vitam urbanam atque otium Secutus sum, T.: tribus: praetor, Cs.: exercitus, L.: administratio rei p.— As subst n., an inhabitant of a city, city man, citizen, resident in Rome: omnes urbani, rustici: otiosi, L.— In city fashion, in city style, citizenlike, polished, refined, cultivated, courteous, elegant, nice: hominem ut nunc loquimur urbanum: resonare urbanius: sic utroque distinctior et urbanior Cicero, Ta.— Witty, humorous, facetious, jocose, clever: in isto genere urbanissimus: sales: urbanus coepit haberi, H.— Bold, forward, impudent: frons, H.: audacia.
    * * *
    I
    urbana, urbanum ADJ
    of the city; courteous; witty, urbane
    II
    city wit, urbane man

    Latin-English dictionary > urbānus

  • 7 aricolor

    aricolari, aricolatus sum V DEP
    speak by divine inspiration/with second sight, prophesy, divine; (facetious?)

    Latin-English dictionary > aricolor

  • 8 clodico

    clodicare, clodicavi, clodicatus V INTRANS
    limp, be lame; be defective; (facetious plebeian of claudico)

    Latin-English dictionary > clodico

  • 9 comincommodus

    comincommoda, comincommodum ADJ
    agreeable/disagreeable; (facetious combination of commodus and incommodus)

    Latin-English dictionary > comincommodus

  • 10 commaritus

    fellow/associate husband; (facetious)

    Latin-English dictionary > commaritus

  • 11 commeto

    commetare, commetavi, commetatus V
    go constantly/frequently; come and go; survey thoroughly (facetious)

    Latin-English dictionary > commeto

  • 12 haricolor

    haricolari, haricolatus sum V DEP
    speak by divine inspiration or with second sight, prophesy, divine; (facetious?)

    Latin-English dictionary > haricolor

  • 13 dicacule

    dĭcācŭlus, a, um, adj. [id.].
    * I.
    Talkative, loquacious:

    amatrix,

    Plaut. As. 3, 1, 8.—
    II.
    Facetious, witty (perh. only in Appul.):

    puella (with lepida), Ap. M. 2, p. 118, 2: sermo,

    id. ib. 3, 135, 9.— Adv.: dĭcācŭlē, [p. 570] keenly, satirically, facetiously:

    dixerat probrum, Ap. M. 1, p. 106, 20: tractabat lurconem,

    id. ib. 8, p. 213, 6.

    Lewis & Short latin dictionary > dicacule

  • 14 dicaculus

    dĭcācŭlus, a, um, adj. [id.].
    * I.
    Talkative, loquacious:

    amatrix,

    Plaut. As. 3, 1, 8.—
    II.
    Facetious, witty (perh. only in Appul.):

    puella (with lepida), Ap. M. 2, p. 118, 2: sermo,

    id. ib. 3, 135, 9.— Adv.: dĭcācŭlē, [p. 570] keenly, satirically, facetiously:

    dixerat probrum, Ap. M. 1, p. 106, 20: tractabat lurconem,

    id. ib. 8, p. 213, 6.

    Lewis & Short latin dictionary > dicaculus

  • 15 dictiosus

    dictĭōsus, a, um, adj. [dictum], perhaps facetious, satirical, Varr. L. L. 6, § 61 Müll.

    Lewis & Short latin dictionary > dictiosus

  • 16 facetior

    făcētĭor, āri, v. dep. n. [facetus], to talk wittily, be facetious, Sid. Ep. 3, 13.

    Lewis & Short latin dictionary > facetior

  • 17 facetus

    făcētus, a, um, adj. [root fa- of fari; Sanscr. bhā-, shine, appear; Gr. pha- in phêmi, phainô; strengthened făc, as in fax, facies], well-made, choice, elegant, fine.
    I.
    Lit. (very rare): nae illi sunt pedes faceti ac deliciis ingredienti molles, Brutus ap. Quint. 6, 3, 20:

    facetis victibus vivere,

    Plaut. Most. 1, 1, 43.—
    II.
    Trop.
    A.
    Of behavior, fine, courteous, polite, gentle (very rare):

    vir facetus atque magnificus,

    Plaut. Most. 2, 2, 84:

    mulier commoda et faceta,

    Ter. Heaut. 3, 2, 11:

    ut cuique est aetas, ita quemque facetus adopta,

    Hor. Ep. 1, 6, 55:

    est qui (ambulet tunicis) subductis usque facetus,

    i. e. who thinks to be very fine, id. S. 1, 2, 26.—
    B.
    Of speech.
    * 1.
    Elegant, fine:

    molle atque facetum Vergilio annuerunt gaudentes rure Camenae,

    Hor. S. 1, 10, 44; cf.: decoris hanc et excultae cujusdam elegantiae appellationem ( faceti) puto, Quint. 6, 3, 20.—
    2.
    Merry, witty, jocose, humorous, facetious (the predominant signif. of the word).
    a.
    Of persons: dulcem et facetum festivique sermonis atque in omni sermone simulatorem, quem eirôna Graeci nominarunt, Socratem accepimus, Cic. Off. 1, 30, 108:

    elegantes, faceti,

    id. Brut. 16, 63:

    esse quamvis facetum atque salsum,

    id. de Or. 2, 56, 228:

    in altercando cum aliquo aculeo et maledicto facetus,

    id. Brut. 47, 173:

    imitatores et narratores faceti,

    id. de Or. 2, 54, 219:

    etiam quodam loco facetus esse voluisti,

    id. Phil. 2, 8, 20:

    conviva joco mordente facetus,

    Juv. 9, 10 et saep.—
    b.
    Of inanim. and abstr. things:

    duplex omnino est jocandi genus: unum illiberale, petulans, flagitiosum, obscenum, alterum elegans, urbanum, ingeniosum, facetum,

    Cic. Off. 1, 29, 104:

    ironia faceta et elegans,

    id. Brut. 85, 292:

    faceta et urbana innumerabilia,

    id. de Or. 2, 56, 227:

    sermo,

    id. ib. 1, 8, 32:

    dictum,

    id. ib. 2, 54, 219:

    joci,

    Just. 39, 2.— Comp.: Quo facetior videare, Lucil. ap. Fest. s. v. REDARGUISSE, p. 273, 10 Müll. — Sup.:

    Aristophanes facetissimus poëta veteris comoediae,

    Cic. Leg. 2, 15, 37:

    argutiae facetissimi salis,

    Plin. 35, 10, 37, § 117.—Hence, adv.: făcēte,
    1.
    (Acc. to II. A.) Finely, properly, elegantly (anteclass.):

    hanc ego rem exorsus sum facete et callide,

    Plaut. Pers. 4, 1, 7; id. Mil. 1, 1, 39; id. Stich. 1, 3, 114:

    facete dictum,

    well said! good! id. Capt. 1, 2, 73; Ter. Eun. 2, 2, 57; 3, 1, 37.—
    2.
    (Acc. to II. B.) Wittily, pleasantly, humorously, facetiously (class.):

    numquam tam male est Siculis, quin aliquid facete et commode dicant,

    Cic. Verr. 2, 4, 43, § 95:

    facete et urbane Stoicos ridere,

    id. Fin. 1, 11, 39:

    multa colligere ridicule ac facete,

    id. de Or. 1, 57, 243: praeclare et apposite et facete scripsit, Gell. 2, 23, 11:

    (Cicero) plura quam quisquam dixit facete,

    Quint. 6, 3, 4.— Comp.:

    nos ab isto nebulone facetius eludimur,

    Cic. Rosc. Am. 44, 128:

    disputare,

    id. de Or. 2, 54, 217.— Sup.:

    noster hic facetissime tres de jure civili libellos tribus legendos dedit,

    Cic. de Or. 2, 55, 223:

    dicere,

    Plin. Ep. 1, 9 fin.:

    ludere,

    id. ib. 9, 22, 2.

    Lewis & Short latin dictionary > facetus

  • 18 jocosus

    jŏcōsus, a, um, adj. [jocus], full of jesting, jocose, humorous, droll, facetious (class.).
    A.
    Of persons:

    homo humanus et jocosus,

    Varr. R. R. 2, 5:

    Maecenas,

    Hor. Epod. 3, 20:

    Musa,

    Ov. Tr. 2, 354.—
    B.
    Of inanim. and abstr. things:

    res,

    Cic. Off. 1, 37:

    lis,

    Ov. M. 3, 332:

    verba,

    id. F. 6, 692:

    furtum,

    Hor. C. 1, 10, 7: Nilus, the sportive Nile, with reference to the merry lives of the Egyptians, Ov. Tr. 1, 2, 80.— Adv.: jŏ-cōsē, jestingly, jocosely:

    eumque lusi jocose satis,

    Cic. Q. Fr. 2, 12, 2.— Comp.:

    dicere aliquid jocosius,

    Cic. Fam. 9, 24, 4; Hor. S. 1, 4, 104.

    Lewis & Short latin dictionary > jocosus

  • 19 jocularia

    jŏcŭlāris, e, adj. [joculus], facetious, jocular, laughable, droll (class.):

    audacia,

    Ter. Phorm. 1, 2, 84:

    joculare istuc quidem,

    Cic. Leg. 1, 20:

    licentia,

    id. Fat. 8.— Subst.: jŏcŭlārĭa, ium, n. plur., jests, jokes:

    ut qui jocularia ridens Percurram,

    Hor. S. 1, 1, 23:

    fundere,

    Liv. 7, 2.— Adv.: jŏcŭlā-rĭter, jocosely, in a jocular or comical manner: irridere, Ps.-Ascon. ap. Cic. Div. in Caecin. 11, 33:

    obicere aliquid alicui,

    Plin. 22, 22, 38, § 80:

    canere carmina,

    Suet. Caes. 49.

    Lewis & Short latin dictionary > jocularia

  • 20 jocularis

    jŏcŭlāris, e, adj. [joculus], facetious, jocular, laughable, droll (class.):

    audacia,

    Ter. Phorm. 1, 2, 84:

    joculare istuc quidem,

    Cic. Leg. 1, 20:

    licentia,

    id. Fat. 8.— Subst.: jŏcŭlārĭa, ium, n. plur., jests, jokes:

    ut qui jocularia ridens Percurram,

    Hor. S. 1, 1, 23:

    fundere,

    Liv. 7, 2.— Adv.: jŏcŭlā-rĭter, jocosely, in a jocular or comical manner: irridere, Ps.-Ascon. ap. Cic. Div. in Caecin. 11, 33:

    obicere aliquid alicui,

    Plin. 22, 22, 38, § 80:

    canere carmina,

    Suet. Caes. 49.

    Lewis & Short latin dictionary > jocularis

См. также в других словарях:

  • Facetious — Fa*ce tious, a. [Cf. F. fac[ e]tieux. See {Faceti[ae]}.] 1. Given to wit and good humor; merry; sportive; jocular; as, a facetious companion. [1913 Webster] 2. Characterized by wit and pleasantry; exciting laughter; as, a facetious story or reply …   The Collaborative International Dictionary of English

  • facetious — index jocular Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 …   Law dictionary

  • facetious — 1590s, from Fr. facétieux, from facétie a joke (15c.), from L. facetia jest, witticism, from facetus witty, elegant, fine, courteous, of unknown origin, perhaps related to facis torch. It implies a desire to be amusing, often intrusive or ill… …   Etymology dictionary

  • facetious — humorous, jocose, jocular, *witty Analogous words: joking, jesting, quipping, wisecracking (see corresponding nouns at JOKE): jolly, jovial, jocund, *merry, blithe: comical, comic, droll, funny, ludicrous, *laughable Antonyms: lugubrious… …   New Dictionary of Synonyms

  • facetious — [adj] tongue in cheek, kidding amusing, blithe, capering, clever, comic, comical, droll, dry, fanciful, farcical, flip*, flippant, frivolous, funny, gay, humorous, indecorous, ironic, irreverent, jesting, jocose, jocular, joking, joshing,… …   New thesaurus

  • facetious — ► ADJECTIVE ▪ trivially or inappropriately humorous. DERIVATIVES facetiously adverb facetiousness noun. ORIGIN French facétieux, from Latin facetia jest …   English terms dictionary

  • facetious — [fə sē′shəs] adj. [Fr facétieux < L facetia: see FACETIAE & OUS] joking or trying to be jocular, esp. at an inappropriate time SYN. WITTY facetiously adv. facetiousness n …   English World dictionary

  • facetious — adjective Etymology: Middle French facetieux, from facetie jest, from Latin facetia Date: 1599 1. joking or jesting often inappropriately ; waggish < just being facetious > 2. meant to be humorous or funny ; not serious < a facetious remark > …   New Collegiate Dictionary

  • facetious — facetiously, adv. facetiousness, n. /feuh see sheuhs/, adj. 1. not meant to be taken seriously or literally: a facetious remark. 2. amusing; humorous. 3. lacking serious intent; concerned with something nonessential, amusing, or frivolous: a… …   Universalium

  • facetious — fa|ce|tious [fəˈsi:ʃəs] adj [Date: 1500 1600; : French; Origin: facétieux, from facétie joke ] saying things that are intended to be clever and funny but are really silly and annoying ▪ Don t be so facetious! ▪ facetious comments >facetiously… …   Dictionary of contemporary English

  • facetious — fa|ce|tious [ fə siʃəs ] adjective trying to be funny in a way that is not appropriate: I wasn t being facetious. facetious comments ╾ fa|ce|tious|ly adverb ╾ fa|ce|tious|ness noun uncount …   Usage of the words and phrases in modern English

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»