-
1 exitus
exitus, ūs, m. (exeo), das Herausgehen, der Ausgang, griech. εξοδος, I) eig. u. meton.: A) eig.: α) der Pers.: reditum mihi gloriosum iniuria tua dedit, non exitum calamitosum, Cic.: omni exitu et pabulatione interclusi, Caes.: m. ab u. Abl., ne exitus inclusis ab urbe esset, Liv. 38, 4, 6. – Plur., singulorum hominum occultos exitus asservare, Caes. – β) lebl. Ggstde.: exitus introitusque elementis redditus, Lucr.: ex. faustus (classis), Abfahrt, Lucr.: fit liber minus exitus amni, Ausfluß, Lucr.: septem exitus Istri, Val. Flacc.: (tibiae) recto exitu graviorem spiritum reddunt, Quint. – B) meton., der Ausgang, als Ort, aedificii, Nep.: quod (posticum) devium maximi atque occultissimi exitus erat, Liv.: ex. paludis, Mündung, Plin.: exitus cibi, After, Plin. – Plur., septem exitus ex domo fecerat, Liv. – II) übtr.: A) im allg.: quae plurimos exitus dant ad eiusmodi digressionem, die die meiste Veranlassung zu solchen Ausschweifungen (in der Rede) darbieten, Cic. de or. 2, 312. – cum exitus (Auskunft, Aufschluß) ab utroque datur conturbato errantique regi, Cic. de fin. 5, 63. – B) insbes.: 1) der Ausgang = das Ende, Ziel, a) im allg.: ex. orationis (Ggstz. principium), Cic.: adducta ad exitum quaestio est, Cic.: exitum alci rei imponere, Liv. – quae (fuga) ipsa exitum non habebat, zu keinem Ziele führte, Cic. – hic fuit oppugnationis exitus, Caes.: in exitu est meus consulatus, Cic.: in exitu iam annus erat, Liv.: exitu superioris anni, Liv. – ex. vitae, Nep., mortis, Dict., ex. vitae mortisque, Vell. (vgl. Deder. Dict. 4, 15). – exitum (ein Grab) facere alci, Corp. inscr. Lat. 8, 1213. – verba, quae casus habent in exitu similes, Varro LL. – Plur., causae rerum atque exitus, Cic.: perditae civitates hos solent exitus exitiales habere, letzte Stadien, die zum Untergang führen, Cic.: tristes exitus habere, Cic.: habent exitus aut in a aut in e, Varro LL. – b) insbes.: α) wie εξοδος, der Ausgang = letzte Teil einer Tragödie, die Katastrophe, mimi, fabulae, Cic. Cael. 65: ut tragici poëtae, cum explicare argumenti exitum non potestis, gleichs. den Knoten des Stückes nicht lösen könnt, Cic. de nat. deor. 1, 53. – β) prägn., das Ende = das Lebensende, Seiani, Plin.: avunculi, Plin. ep.: humanus, Cic. – Plur., nonnumquam bonos exitus habent boni, Cic. – 2) wie εξοδος, der Endpunkt, die Schlußerklärung, das Resultat, worauf eine Rede, eine Beratung usw. hinausläuft, exitus fuit orationis, Caes.: ut nullus exitus imponeretur sermonibus, sodaß man immer noch zu keinem Endpunkte (Resultate) kommen konnte, Liv.: disceptatio sine exitu fuit, Liv. – 3) der Ausgang = der Erfolg, das Resultat, das Schicksal, das etwas hat, eventus atque ex. rerum, Cic.: ex. futuri temporis, Hor.: Cottae consilium quem haberet exitum, Caes.: cum esset incertus exitus et anceps fortuna belli, Cic. – Plur., haec omnia meliores exitus habebunt, Cic. – Sprichw., exitus acta probat, Ov. her. 2, 85.
-
2 exitus
exitus, ūs, m. (exeo), das Herausgehen, der Ausgang, griech. εξοδος, I) eig. u. meton.: A) eig.: α) der Pers.: reditum mihi gloriosum iniuria tua dedit, non exitum calamitosum, Cic.: omni exitu et pabulatione interclusi, Caes.: m. ab u. Abl., ne exitus inclusis ab urbe esset, Liv. 38, 4, 6. – Plur., singulorum hominum occultos exitus asservare, Caes. – β) lebl. Ggstde.: exitus introitusque elementis redditus, Lucr.: ex. faustus (classis), Abfahrt, Lucr.: fit liber minus exitus amni, Ausfluß, Lucr.: septem exitus Istri, Val. Flacc.: (tibiae) recto exitu graviorem spiritum reddunt, Quint. – B) meton., der Ausgang, als Ort, aedificii, Nep.: quod (posticum) devium maximi atque occultissimi exitus erat, Liv.: ex. paludis, Mündung, Plin.: exitus cibi, After, Plin. – Plur., septem exitus ex domo fecerat, Liv. – II) übtr.: A) im allg.: quae plurimos exitus dant ad eiusmodi digressionem, die die meiste Veranlassung zu solchen Ausschweifungen (in der Rede) darbieten, Cic. de or. 2, 312. – cum exitus (Auskunft, Aufschluß) ab utroque datur conturbato errantique regi, Cic. de fin. 5, 63. – B) insbes.: 1) der Ausgang = das Ende, Ziel, a) im allg.: ex. orationis (Ggstz. principium), Cic.: adducta ad exitum quaestio est, Cic.: exitum alci rei imponere, Liv. – quae (fuga) ipsa exitum non habebat, zu keinem Ziele führte, Cic. – hic fuit oppugnationis exitus,————Caes.: in exitu est meus consulatus, Cic.: in exitu iam annus erat, Liv.: exitu superioris anni, Liv. – ex. vitae, Nep., mortis, Dict., ex. vitae mortisque, Vell. (vgl. Deder. Dict. 4, 15). – exitum (ein Grab) facere alci, Corp. inscr. Lat. 8, 1213. – verba, quae casus habent in exitu similes, Varro LL. – Plur., causae rerum atque exitus, Cic.: perditae civitates hos solent exitus exitiales habere, letzte Stadien, die zum Untergang führen, Cic.: tristes exitus habere, Cic.: habent exitus aut in a aut in e, Varro LL. – b) insbes.: α) wie εξοδος, der Ausgang = letzte Teil einer Tragödie, die Katastrophe, mimi, fabulae, Cic. Cael. 65: ut tragici poëtae, cum explicare argumenti exitum non potestis, gleichs. den Knoten des Stückes nicht lösen könnt, Cic. de nat. deor. 1, 53. – β) prägn., das Ende = das Lebensende, Seiani, Plin.: avunculi, Plin. ep.: humanus, Cic. – Plur., nonnumquam bonos exitus habent boni, Cic. – 2) wie εξοδος, der Endpunkt, die Schlußerklärung, das Resultat, worauf eine Rede, eine Beratung usw. hinausläuft, exitus fuit orationis, Caes.: ut nullus exitus imponeretur sermonibus, sodaß man immer noch zu keinem Endpunkte (Resultate) kommen konnte, Liv.: disceptatio sine exitu fuit, Liv. – 3) der Ausgang = der Erfolg, das Resultat, das Schicksal, das etwas hat, eventus atque ex. rerum, Cic.: ex. futuri temporis, Hor.: Cottae consilium quem haberet exitum, Caes.: cum esset————incertus exitus et anceps fortuna belli, Cic. – Plur., haec omnia meliores exitus habebunt, Cic. – Sprichw., exitus acta probat, Ov. her. 2, 85. -
3 exitus
exitus ūs, m [ex + 1 I-], a going out, going forth, egress, departure: omni exitu interclusi, Cs.: hominum exitūs adservare, Cs.: ne exitus inclusis ab urbe esset, L.— A way of egress, outlet, passage: angustus portarum, Cs.: de multis nullus, Iu.: insula exitūs maritimos habet: septem e domo, L.—Fig., a way out, end, close, conclusion, termination: orationis: adducta ex exitum quaestio est: magnarum initia rerum facilem exitum habuerunt, Cs.: casūs habent in exitu similīs (verba): Hinc omne principium, huc refer exitum, H.: in exitu iam annus erat, L.: oppugnationis, Cs.: fabulae, catastrophe: vitae, N.: tristīs exitūs habuit consulatus: causae, quae plurimos exitūs dant ad eius modi degressionem, i. e. opportunities. —End of life, end, death: Caesaris: hic exitus illum tulit, etc., V.: saevus, Iu.: bonos exitūs habere.— A means, method, way, device, solution: exitus ab utroque datur regi: defensionis.— An issue, result, event: incertus belli: huius diei: de exitu rerum sentire, Cs.: futuri temporis, H.: spei, accomplishment, L.: sine exitu esse, without result, L.: ingens, V.: meliores habere exitūs: (fortuna) Belli secundos reddidit exitūs, H. — Prov.: Exitus acta probat, the event justifies the deed, O.* * *exit, departure; end, solution; death; outlet, mouth (of river) -
4 exitus
exitus exitus letalis исход смертельный -
5 exitus
exitus exitus, us m результат, конец -
6 exitus
exitus exitus, us m исход, конец -
7 exitus
exitus exitus, us m исход -
8 exitus
-
9 exitus
-
10 Exitus
Exitus m =, = мед. смерть, смерте́льный [лета́льный] исхо́д -
11 exitus
exitus, us, m., egress, outlet; issue, Mt. 22:9; H. 13:7; [Jas. 5:10].* -
12 Exitus
-
13 exitus
1.exĭtus, a, um, Part., from exeo, II.2. I.Lit.:B.reditum mihi gloriosum injuria tua dedit, non exitum calamitosum,
Cic. Par. 4, 29:omni exitu et pabulatione interclusi,
Caes. B. G. 7, 44 fin.:exitum sibi parere,
id. B. C. 3, 69, 3.—In plur.:singulorum hominum occultos exitus asservare,
Caes. B. C. 1, 21, 4; 1, 25, 4. —Of things:introitusque elementis redditus exstat,
Lucr. 6, 494:exitus ut classi felix faustusque daretur,
a setting sail, departure, id. 1, 100:amnis,
a flowing out, discharge, id. 6, 727: animaï (i. e. venti), a bursting or rushing out, id. 6, 586; cf. Quint. 1, 11, 7.—Transf., concr., way of egress, outlet, passage:II.exitum non habent, ac pervium non est,
Varr. L. L. 5, § 145 Müll.:cum angusto portarum exitu se ipsi premerent,
Caes. B. G. 7, 28, 3:in exitu paludis,
mouth, Plin. 2, 103, 106, § 226:cibi,
vent, id. 11, 34, 40, § 116 et saep.:si de multis nullus placet exitus,
Juv. 6, 33.—In plur.:insula undique exitus maritimos habet,
Cic. Verr. 2, 2, 75, § 185:septem exitus e domo fecerat,
Liv. 39, 51, 5; Col. 6, 30, 8:alvorum,
Plin. 21, 14, 48, § 82 et saep.Trop.A. 1.In gen.:2.hujus orationis difficilius est exitum quam principium invenire,
end, close, Cic. de Imp. Pomp. 1, 3; cf.: quemadmodum expediam exitum hujus institutae orationis, non reperio, id. Fam. 3, 12, 2:exitus fuit orationis,
Caes. B. G. 4, 8, 1:ut tragici poëtae, cum explicare argumenti exitum non potestis, confugitis ad deum,
Cic. N. D. 1, 20, 53:adducta ad exitum quaestio est,
id. Tusc. 5, 6, 15; cf.:ad exitum pervenire,
id. Fam. 10, 22, 2; id. Or. 33, 116:ita magnarum initia rerum celerem et facilem exitum habuerunt,
Caes. B. C. 3, 22 fin.:verba quae casus habent in exitu similes,
at the end, Cic. Or. 49, 164; cf.in the foll.: fugam quaerebamus omnes, quae ipsa exitum non habebat,
end, aim, id. Phil. 5, 16, 42:hinc omne principium, huc refer exitum,
Hor. C. 3, 6, 6 et saep.:in exitu est meus consulatus,
Cic. Mur. 37, 80; cf.: in exitu jam annus erat Liv. 35, 10, 1:superioris anni,
id. 30, 26, 2:veris,
Plin. 17, 22, 35, § 170:oppugnationis,
Caes. B. C. 3, 9, 8:mimi, fabulae,
the catastrophe, conclusion, Cic. Cael. 27, 65:vitae,
end of life, latter end, Nep. Eum. 13; cf.:vitae mortisque,
Vell. 2, 7, 1.—In plur.:tristes exitus habuit consulatus,
Cic. Brut. 34, 128: eae causae sunt plenissimae, quae plurimos exitus dant ad ejusmodi degressionem, outlets, i. e. opportunities, id. de Or. 2, 77, 312: habent exitus aut in a aut in e, etc., Varr. L. L. 10, § 62 Müll.—In partic., end of life, end, death:3.natura ad humanum exitum (Romulum) abripuit,
Cic. Rep. 1, 16 fin.:duravere usque ad Sejani exitum,
Plin. 8, 58, 74, § 197; Amm. 14, 11:exitus in dubio est,
Ov. M. 12, 522:Thrasymachi,
Juv. 7, 204:saevus et illum exitus eripuit,
id. 10, 127; 271.—In plur.:nonnumquam bonos exitus habent boni,
Cic. N. D. 3, 37, 89:non igitur fatales exitus habuerunt,
id. Div. 2, 9, 24.—A means, method, way, device, solution of a difficulty:B.cum autem exitus ab utroque datur conturbato errantique regi,
Cic. Fin. 5, 22, 63:non solum viam quaestus invenerunt, verum etiam exitum ac rationem defensionis,
id. Verr. 2, 3, 82, § 190:jam nullum fortunis communibus exitum reperietis,
id. Dom. 47, 123.—Issue, result, event, i. q. eventus:si mihi alterutrum de eventu atque exitu rerum promittendum est,
Cic. Fam. 6, 1, 5:in unum exitum spectare,
id. de Or. 1, 20, 92:videtur ad exitum venisse quaestio,
id. Tusc. 5, 7, 18; id. Fin. 2, 1, 3:neque exitum legis esse in meretrice publicanda,
i. e. the law would be without proper effect, id. Inv. 2, 40, 118, v. the context:de exitu rerum sentire,
Caes. B. G. 7, 52 fin.:incerto etiam nunc exitu victoriae,
id. ib. 7, 62, 6:de exitu fortunarum suarum consultabant,
id. ib. 7, 77, 1; cf. id. ib. 3, 8, 3; and:prudens futuri temporis exitum Caliginosa nocte premit deus,
events, Hor. C. 3, 29, 29: ut quae rei publicae polliceremur, exitu praestaremus, Planc. ap. Cic. Fam. 10, 8, 3:exitum rei imponere,
Liv. 37, 19, 1:quaestiones ad exitum perductae,
id. 40, 19, 10:ad exitum spei pervenire,
accomplishment, id. 5, 12, 4; so,serae exitum spei exspectare,
id. 5, 6, 2:sine exitu esse,
without result, id. 32, 40, 3.—In plur.:fortasse haec omnia meliores habebunt exitus,
Cic. Fam. 2, 16, 6:quae (responsa haruspicum) aut nullos habuerint exitus aut contrarios,
id. Div. 2, 24, 52:Liber vota bonos ducit ad exitus,
Hor. C. 4, 8, 34; cf.:(fortuna) Belli secundos reddidit exitus,
id. ib. 4, 14, 38.—Prov.:exitus acta probat,
the event justifies the deed, Ov. H. 2, 85. -
14 exitus
[st1]1 [-] exitus, a, um: part. passé de exeo. - exita aetas, Fest.: déclin de l'âge. [st1]2 [-] exitŭs, ūs, m.: - [abcl][b]a - action de sortir, sortie; chemin pour sortir, issue. - [abcl]b - mort, fin. - [abcl]c - issue, conclusion, événement, résultat, aboutissement, fin, conclusion, terme, but, effet. - [abcl]d - désinence, terminaison (t. de gram).[/b]* * *[st1]1 [-] exitus, a, um: part. passé de exeo. - exita aetas, Fest.: déclin de l'âge. [st1]2 [-] exitŭs, ūs, m.: - [abcl][b]a - action de sortir, sortie; chemin pour sortir, issue. - [abcl]b - mort, fin. - [abcl]c - issue, conclusion, événement, résultat, aboutissement, fin, conclusion, terme, but, effet. - [abcl]d - désinence, terminaison (t. de gram).[/b]* * *Exitus, pen. corr. Aliud participium, apud antiquos. vnde apud Festum, Ad exitam aetatem. L'aage derniere.\Exitus, huius exitus, pen. corr. Issue, Sortie, Fin, Bout.\Exitus anni. Liuius. La fin de l'annee.\Excitus orationis. Caes. La fin d'un propos.\Exitus principio simillimus. Cic. L'issue toute semblable au commencement.\Ad exitum. Cicero. Sur la fin.\Secundi exitus. Horat. Bonne et heureuse fin.\Tristes exitus. Cicero. Piteuse fin.\Exitus accessit verbis. Ouid. Il est advenu ainsi qu'il avoit predict.\Ad exitum adducere aliquid. Cic. Parfaire.\Contigit exitus quem optamus. Cicero. La fin a esté telle que nous desirons.\Ad bonos exitus vota ducit Liber. Horat. Meine à bonne fin, Donne bonne issue.\Praestare exitu pollicita. Plancus Senatui. Faire en la fin ce qu'on a promis.\Exitus sequitur verba. Ouid. La fin est telle qu'on avoit dict.\In vnum exitum spectare. Cic. Regarder et considerer la fin.\In exitu est iam meus Consulatus. Cic. Est à bout.\Exitus alueorum. Plin. Les trous ou pertuis. -
15 Exitus
m; -, kein Pl.; MED. exitus, death; „Exitus“, sagte der Arzt „he’s / she’s dead“, said the doctor* * *Ẹx|i|tus ['ɛksitʊs]m -, no pl (MED)death* * *Ex·i·tus<->[ˈɛksitʊs]* * *der; Exitus (Med.) death* * *„Exitus“, sagte der Arzt “he’s/she’s dead”, said the doctor* * *der; Exitus (Med.) death -
16 exitus
-
17 exitus
ūs m. [ exeo ]1) место выхода, выход (e domo L; ab urbe L)e. classis Lcr — отплытие флотаe. cibi анат. PM — ānus4) цель5) грам. окончание ( exitum habere in a Vr)6) развязка ( fabulae C); заключение (orationis C, Cs); исход, конец, завершение (anni L; vitae Nep, VP)perducere aliquid ad exitum C — довести что-л. до конца7) результат, успех (e. rerum C)e. acta probat погов. O — конечным успехом оправдывается дело8) кончина, смерть C, PM, PJ -
18 exitus
s èxitusDef. del Termcat: Mort d'una persona que té lloc dins del recinte d'un hospital, el qual assumeix les responsabilitats legals que se'n deriven. -
19 Exitus
-
20 exitus
1. Exitus m, Tod m; 2. Ausflußöffnung f, Ausgang m
См. также в других словарях:
exitus — s.n. (livr.) Moarte, sfârşit. – cuv. lat. Trimis de claudia, 17.06.2004. Sursa: DEX 98 ÉXITUS s. v. decedare, deces, dispariţie, moarte, pieire, prăpădire, răposare, sfârşit, stingere, sucombare. Trimis de siveco, 13.09.2007. Sursa: Sinonime … … Dicționar Român
Exitus — Saltar a navegación, búsqueda Exitus es un término latino significa «salida» y se emplea en medicina como simplificación de la expresión más correcta Exitus Letalis, que literalmente significa «salida mortal» o «salida que causa la muerte» o más… … Wikipedia Español
Exitus — Sm Tod per. Wortschatz fach. (19. Jh.) Entlehnung. Entlehnt aus l. exitus, eigentlich Herausgehen, Ausgang , zu l. exīre (exitum) weggehen , zu l. īre gehen und l. ex . Ebenso ne. exit. Zu den Präfigierungen von l. īre gehen gehören als tu… … Etymologisches Wörterbuch der deutschen sprache
Exitus — Exitus,der:⇨Tod(1) Exitus→Tod … Das Wörterbuch der Synonyme
Exĭtus — (lat.), Ausgang, Ende … Meyers Großes Konversations-Lexikon
exitus — index egress, end (termination), event, outlet, result Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 … Law dictionary
Exitus — Ableben; Sterben; Lebensende; Abschied; Tod * * * Ẹx|i|tus 〈m.; ; unz.〉 Tod, Todesfall [lat., „Ausgang“] * * * Ẹxi|tus, der; [lat. exitus, eigtl. = das Herausgehen, Ausgang] (Med.): Tod. * * * Ẹxitus [lateinisch, eigentlich »das Herausgehen« … Universal-Lexikon
exitus — An exit or outlet; death. [L. fr. ex eo, pp. itus, to go out] * * * ex·i·tus ek sət əs n, pl exitus DEATH esp fatal termination of a disease … Medical dictionary
Exitus — Muerte (del latín salida). La expresión completa es exitus letalis … Diccionario de siglas médicas y otras abreviaturas
Exitus — Ẹx|itus [aus gleichbed. lat. exitus] m; : 1) Ausgang (allg. u. anatomisch). 2) Tod. Ẹx|itus in ta̱bula: Tod auf dem Operationstisch. Ẹx|itus leta̱lis: tödlicher Ausgang (eines Krankheitsfalles od. eines Unfalles). Ẹx|itus pẹlvis: unterer… … Das Wörterbuch medizinischer Fachausdrücke
Exitus — Exi|tus der; <aus lat. exitus »Ausgang, (Lebens)ende« zu exire »herausgehen«>: 1. Tod, tödlicher Ausgang eines Krankheitsfalles od. Unfalls (Med.). 2. Ausgang (Anat.) … Das große Fremdwörterbuch