-
1 excusatio
excusatio excusatio, onis f оправдание, извинение -
2 excusatio
excusatio excusatio, onis f извинение -
3 excusatio
excūsātio, ōnis f. [ excuso ]1) извинение, оправданиеe. alicujus Cs — оправдание кого-л.e. alicujus rei — извинение чего-л. ( peccati C) или на основании чего-л. ( valetudinis C)excusationem alicujus accipere C — принять чьё-л. извинениеexcusationem alicui dare C — извинить кого-л.e. minime accipienda C — совершенно неприемлемая отговорка (неуважительная причина)2) отклонение, отказ (e. legationis obeundae C); уклонение (inertia est laboris e. PS)3) юр. освобождение (от каких-л. повинностей) (e. munĕrum Dig) -
4 excusatio
см. excusare.Латинско-русский словарь к источникам римского права > excusatio
-
5 excusare
1) извинять, оправдывать: а) сложить с кого вину, освободить от наказания: excusatum esse прот. teneri (1. 27 § 29 D. 9, 2. 1. 14 pr. D. 48, 10);tenebitur, nec ignorantia eius erit excusata (1. 19 § 1 D. 19, 2); (1. 12 D. 48, 8);
doli non capaces etc. excusati sunt (1. 3 § 1 D. 47, 12), excusata ignorantia, inopia (1. 8 § 8 D. 17, 1); (1. 2 § l D. 18, 6); (1. 22 D. 34, 9): (1. 15 § 3 D. 48, 10);
incestum excusari solet sexu vel aetate (1. 38 § 7 D. 48, 5);
excusari maiore poena (1. 68 D. 23, 2);
excusatio, извинение, mulieres in adulterio commisso nullam habere possunt excusationem (1. 38 § 4. D. 48, 5), aetas excusationem meretur (1. 1 § 32 D. 29, 5); (1. 37 § 1 D. 4, 4);
vani timoris excusatio non est (1. 184 D. 50, 17);
excusabilis, извинительный;
excusabili necessitate impediri (1. 6 C. 10, 63);
b) извинять кого по поводу должности;
se excusare, отказаться от чего;
excusatio, отказ, увольнение;
excusatio munerum (tit. D. 50, 5);
munera talia, ut neque aetas ea excuset, neque numerus liberorum (l. 6 § 4 eod.);
excusari a civilibus muneribus (1. 17 pr. D. 50, 1), a dicendo testimonio (1. 1 § 1 D. 22, 5), a compromisso (1. 16 § 1 D. 4, 8);
excusatio, se excusare - относительно отказа от должности опекуна (tit. J. 1, 25. D. 27, 1. C. 5, 62 - 68); (1. 11 § 2 D. 4, 4. 1. 16 D. 27, 1), a tutela (1. 11. 21. 25. 27. 46 eod.), ex tutela (1. 45 § 1 eod.);
habere ius excusationis (1. 26 eod);
tutelam excusationis iure suscipere nolle (1. 28 pr. D. 26, 2); (1. 20 pr. D. 49, 1);
2) приводить что-нибудь в извинение: iustam causam litteris excus. (1. 6§ 9 D. 28, 3). 3) защищать: innocentiam excusantem audiri aequum est (1. 33 § 2 D. 3, 3);partis bonorum se excus., отказаться от управления известною частью имущества малолетнего (1. 111 D. 30).
4) исключать (1. l § 3 D. 3, 1. 1. 11 D. 50, 2).exc. sententiam magistri (I. 19 § 2 D. 4, 8).
Латинско-русский словарь к источникам римского права > excusare
-
6 accipio
ac-cipio, cēpī, ceptum, ere [ capio ]1)а) получать (epistulam ab aliquo C; consulatum Eutr)oculisve aut pectore noctem non a. V — не знать ночью ни сна, ни душевного покояб) испытывать, терпеть (injuriam ab aliquo C; cladem L, QC; dolorem C)a. detrimentum Cs — потерпеть ущербa. pecuniam C — принимать деньги ( иногда взятку)aliquid (in) acceptum referre C — записать что-л. на приходaliquid alicui acceptum referre C, facere G, PJ и ferre VM — быть кому-л. должным что-либо, перен. быть кому-л. обязанным чём-л.onera umĕis a. Mela — взвалить на (свои) плечи бремя2) допускать, впускать ( armatos urbe и in arcem L)navis aliquantum aquae accĭpit L — судно немного пропускает водуa. austrum QC — находиться на югеab Appennīno auras a. PJ — быть обращённым в сторону Апеннинa. togam praetextam Lampr — надеть (облачиться в) претексту3) принимать внутрь, т. е. есть или пить (cibum Lampr; herbam in potu Just; medicinam C)4) узнавать, слышать (nuntium, clamorem Sl)quae gerantur, accipies ex illo C — о том, что делается, ты узнаешь от него5) принимать ( aliquem hospitio L)a. aliquem in amicitiam C — установить дружеские отношения с кем-л.a. aliquam in matrimonium Su, aliquam conjugem SenT и a. aliquam Capit — жениться на ком-л.6)а) воспринимать, выслушивать ( aliquid benignis auribus Pl)б) принимать, одобрять ( orationem alicujus C)accipio! Ter, H — согласен!, отлично!7) понимать (recte, aliter atque est Ter, aliquid omen QC, in omen и velut omen L); считать ( verisimilia pro veris L)urbis appellatio Roma accipitur Q — под словом «город» понимается Римa. aliquid in malam partem Sen — воспринять что-л. в дурную сторону (в дурном смысле)8) перенимать, усваивать ( morem a majoribus C)a. vitam alicujus V — усвоить чей-л. образ жизни -
7 iustus
(adi.) iuste (adv.) сообразный с правом, а) законный, справедливый, основательный;iuste, не без основания, справедливо, напр. i. metus (1. 7 § 1 D. 4, 2. 1. 43 D. 39, 6);
i. timor mortis (1. 3 D. 4, 6);
vani timoris i. excusatio non est (1. 184 D. 50, 17);
i. dolor (1. 3 § 3 D. 29, 5. 1. 38 § 8 D. 48, 5. 1. 4 C. 9, 9);
i. causa errandi, erroris (1. 16 § 2 D. 38, 2. 1. 11 D. 41, 4);
i. error (1. 2 D. 4, 1. 1. 11 § 10 D. 11, 1. 1. 50 pr. D. 41, 2. 1. 44 pr. D. 41, 3);
i. causa ignorantiae, i. ignorantia (1. 66 § 1 D. 6, 1. 1. 89 § 7 D. 31. 1. 15 § 5 D. 43, 24. 1. 42 D. 50, 17);
i. ratione motum donare (1. 7 § 1 D. 39, 5);
i. ratione opinari (1. 11 § 3 D. 11, 1);
iuste putare, credere (1. 21 D. 15, 3. 1. 1 § 8 D. 25, 4);
ex i. causa abesse (1. 19 pr. 1. 20. 28 § 3. 1. 29. 36 D. 40, 5);
i. causa excusationis (1. 25 D. 17, 1. 1. 37 pr. D. 27, 1);
i. causa traditionis (1. 3 § 1 D. 6, 2. 1. 35 D. 10, 2. 1. 7 § 3. 4. 8 D. 10, 3. 1. 24 D. 41, 2. 1. 2. 3 pr. D. 43, 17);
b) на основании закона;
iuste, законно, i. possessor (1. 31 § 2 D. 5, 3. 1. 7 § 3 D. 6, 2);
iuste possidere (1. 22 § 1 D. 9, 4. 1. 3 § 5. 1. 11 D. 41, 2. 1. 4 § 12 D. 41, 3. 1. 1 pr. D. 41, 9);
i. retentio (1. 55 § 4 D. 47, 2);
repetitio (1. 31 § 1 D. 16, 3);
exceptio (1. 66 D. 50, 17);
i. rem postulare (1. 39 pr. D. 21, 2);
i. querela (1. 11 § 2 D. 48, 8);
iuste queri (1. 6 D. 38, 6);
deprecari (1. 2 D. 1, 6);
exigere (1. 24 D. 42, 8. 1. 24 pr. D. 22, 1);
contradicere (1. 14 D. 40, 5. 1. 3 C. 40, 16);
i. accusator (1. 2 § 9 D. 48, 5);
i. appellatio;
non iuste appellare (1. 21 § 2 D. 49, 1);
i. sententia (1. 21 D. 3, 2);
iustissime edicere (1. 7 pr. D. 3, 4);
i. interpretatio (1. 201 D. 50, 16);
i. pactum (1. 52 § 2 D. 2, 14);
i. conventio, i. causa conventionis (1. 5 § 2 D. 18, 5. 1. 18 D. 23, 4); особ. по гражданскому праву = legitimus, напр. iustas nuptias inter se cives Rom. contrahunt, qui secundum praecepta legum cogunt (pr. J. 1, 10);
i. matrimonium (1. 13 D. 34, 9. 1. un. pr. D. 38, 11. cf. Ulp. V, 3);
i. uxor (1. 31 D. 23, 2. 1. 28 § 3. D. 28, 2. 1. 65 § 1 D. 23, 2. 1. 1 pr. D. 38, 4. 1. 6 C. 5, 5. 1. 5 § 2 D. 1, 5. 1. 17 § 3 D. 1, 7);
iuste procreati, i. liberi, прот. vulgo quaesiti (1. 4 § 3 D. 2, 4. 1. 2 § 1 D. 38, 17. 1. 12 D. 1, 5. 1. 2 pr. D. 1, 7);
i. pater (1. 44 § 3 D. 23, 2. 1. 9 D. 50, 1), tutor (1. 27 pr. D. 26, 2);
i. aetas, прот. pupillaris (1. 16 D. 49, 14. cf. 1. 50 § 6 D. 32. 1. 8 D. 12, 4. 1. 16 § 17 D. 36, 1. 1. 8 § 3 D. 40, 1. 1. 2 C. 7, 4. 1. 2 C. 3, 31. 1. 28 D. 9, 4. 1. 34 D. 45, 3. 1. 6 D. 1, 5. 1. 9 pr. D. 40, 2);
i. dominii exceptio (1. 16 D. 6, 2. 1. 57 D. 17, 1);
i. hereditas (1. 3 § 2 D. 17, 2);
non i. testamentum (1. 3 D. 26, 3. 1. 22 D. 29, 2. 1. 1 pr. D. 28, 1);
c) соответствующий, сообразный с обстоятельствами, напр. sumtus iusti (1. 6 § 1 D. 5, 4);
iustam sumtus rationem egredi (1. 14 § 6 D. 11, 7. 1. 39 eod.);
i. sepulcrum (1. 43 eod.);
iusta facere mortuo (1. 2 D. 2, 4. 1. 20 § 1 D. 29, 2);
d) соразмерный: iusto pretio rem aestimare (1. 10 § 2 D. 10, 3. 1. 16 § 9 D. 20, 1. 1. 36 pr. D. 24, 1. cf. 1. 3 § 5 D. 49, 14);
pluris iusto vendere (1. 31 § 4 D. 40, 5. 1. 12 § 1 D. 23, 3. 1. 54 D. 31);
e) справедливо поступающий: iudex i. (1. 14 § 13 D. 11, 7);
iustius facere (1. 12 D. 28, 6).
Латинско-русский словарь к источникам римского права > iustus
См. также в других словарях:
Excusatio — • Excusatio, причина, приводимая для того, чтобы отклонить от себя какое либо тягостное дело или должность, напр. судьи, опекуна муниципального советника (decurio) и т. п. Чаще всего была exc. aetatis, т. е. отказать по преклонности… … Реальный словарь классических древностей
excusatio — index excuse, justification, plea Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 … Law dictionary
Excusatio non petita — Excusatio non petita, accusatio manifesta Saltar a navegación, búsqueda Excusatio non petita, accusatio manifesta es una locución latina de origen medieval. La traducción literal es excusa no pedida, manifiesta acusación . Significa que todo… … Wikipedia Español
Excusatio non petita, accusatio manifesta — ist eine lateinische Phrase aus dem Mittelalter. Eine Übersetzung wäre „Wer sich unaufgefordert entschuldigt, klagt sich selbst an“. Der Satz bedeutet, dass jeder, der sich für einen Fehler entschuldigt, ohne dass man ihn darum gebeten hätte, die … Deutsch Wikipedia
EXCUSATIO Munerum — Gr. άτέλεια τῶ λειτουργίων. Vide infra ubi de Praemiis … Hofmann J. Lexicon universale
excusatio — /ekskyvwzeysh(iy)ow/ In the civil law, an excuse or reason which exempts from some duty or obligation … Black's law dictionary
excusatio — /ekskyvwzeysh(iy)ow/ In the civil law, an excuse or reason which exempts from some duty or obligation … Black's law dictionary
excusatio — An excuse … Ballentine's law dictionary
vani timoris justa excusatio non est — /veynay tamoras jasta ekskyuwzeysh(iy)ow non est/ A frivolous fear is not a legal excuse … Black's law dictionary
Vani timoris justa excusatio non est — An idle fear is not a lawful excuse. Williams v Kansas City Southern Railway Co. 257 Mo 87, 165 SW 788 … Ballentine's law dictionary
Liste lateinischer Phrasen/E — Lateinische Phrasen A B C D E F G H I L M N O P Q R S T U V Inhaltsverzeichnis 1 … Deutsch Wikipedia