Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

diuturno

  • 1 diuturno

    diuturno
    diuturno , -a [diu'turno]
      aggettivo
    poetico, letterario fortdauernd, fortwährend

    Dizionario italiano-tedesco > diuturno

  • 2 diuturno

    Большой итальяно-русский словарь > diuturno

  • 3 diuturno

    Большой итальяно-русский словарь > diuturno

  • 4 diuturno

    diuturno agg. (letter.) diuturnal, long, long-lasting.

    Dizionario Italiano-Inglese > diuturno

  • 5 diuturno

    продолжительный, длительный

    Большой итальяно-русский словарь > diuturno

  • 6 diuturno

    adj
    долгий; долголетний

    Portuguese-russian dictionary > diuturno

  • 7 diuturno

    прил.
    общ. длительный, продолжительный

    Итальяно-русский универсальный словарь > diuturno

  • 8 diuturno

    agg. që zgjat, i vazhdueshëm, i qëndrueshëm.

    Dizionario albanese-italiano e italiano-albanese > diuturno

  • 9 diuturno

    • diuturnal
    • enduring
    • last years
    • lasting for ever

    Diccionario Técnico Español-Inglés > diuturno

  • 10 diuturno

    Am denní
    Am denně
    • vleklý
    • zdlouhavý
    * * *
    • dlouho trvající

    Diccionario español-checo > diuturno

  • 11 diuturno,

    a adj дълготраен, продължителен, съществуващ дълго време.

    Diccionario español-búlgaro > diuturno,

  • 12 diuturno

    adj.
    diuturnal, lasting.

    Spanish-English dictionary > diuturno

  • 13 diuturno

    Dicionário português (brasileiro)-Inglês > diuturno

  • 14 long\ lasting

    English-Brazilian Portuguese dictionary > long\ lasting

  • 15 intabesco

    intābesco, ĕre, intābŭi - intr. - [st2]1 [-] se fondre, se liquéfier. [st2]2 [-] sécher, se dessécher. [st2]3 [-] dépérir, se consumer, se miner (de travail, de dépit, de douleur).    - nec Aesculapius diuturno morbo tabescentem interemit, Cic. Nat. 3: et Esculape ne le fit pas mourir lentement d'une longue maladie.    - ut intabescere igne levi cerae solent, Ov. M. 3: comme la cire fond auprès d'un feu léger.    - vitis intabescit, Col. 4, 3: la vigne dépérit.
    * * *
    intābesco, ĕre, intābŭi - intr. - [st2]1 [-] se fondre, se liquéfier. [st2]2 [-] sécher, se dessécher. [st2]3 [-] dépérir, se consumer, se miner (de travail, de dépit, de douleur).    - nec Aesculapius diuturno morbo tabescentem interemit, Cic. Nat. 3: et Esculape ne le fit pas mourir lentement d'une longue maladie.    - ut intabescere igne levi cerae solent, Ov. M. 3: comme la cire fond auprès d'un feu léger.    - vitis intabescit, Col. 4, 3: la vigne dépérit.
    * * *
        Intabesco, intabescis, intabui, intabescere. Colum. Venir, ou estre en chartre, Devenir etique, Seicher d'ennuy ou d'envie, et se consumer.
    \
        Glans plumbea intabescit. Ouid. Se fond.
    \
        Cera intabescit igne leui. Ouid. Se fond petit à petit.

    Dictionarium latinogallicum > intabesco

  • 16 продолжительный

    lungo, di lunga durata
    * * *
    прил.
    di lunga durata; lungo ( долгий); duraturo; protratto nel tempo; diuturno книжн.; persistente ( упорный)

    продолжи́тельный отсутствие — lunga assenza

    продолжи́тельное время — per / da molto tempo, a lungo

    * * *
    adj
    1) gener. di continuità, perpetuo, persistente, di lunga durata, diuturno, durevole, prolungato
    2) fin. lungo

    Universale dizionario russo-italiano > продолжительный

  • 17 продолжительный

    Большой итальяно-русский словарь > продолжительный

  • 18 intabesco

    in-tābēsco, tābuī, —, ere
    1) плавиться, растопляться, таять ( cera igni intabescit O)
    2) сохнуть ( vitis intabescit Col); чахнуть (diuturno morbo C; dotori Sen)

    Латинско-русский словарь > intabesco

  • 19 involvo

    in-volvo, volvī, volūtum, ere, I) hineinwälzen, -rollen, -stürzen, m. Dat., involvit venti se nubibus ipse vertex, Lucr.: inferunt signa sternuntque obvios et igni suo involvunt, Tac.: übtr., si qua iniquitas involveretur, wenn sich Mißbräuche eingeschlichen, Tac. ann. 3, 63. – II) einher-, fortwälzen, mons silvas armenta virosque involvens secum, Verg. Aen. 12, 689. – III) darauf-, darüber wälzen, cupae involutae labuntur, Caes.: m. Dat., an-, auf etwas wälzen, -rollen, Olympum Ossae, Verg.: involvitur aris in caput, taumelt nieder auf das Haupt über den A. hin, Verg. – IV) darum od. um etw. herumwickeln, -hüllen, singula involvuntur folia lauri, Apic. 2, 40: veste prius tectā (darauf gedeckt) atque involutā (darum gehüllt) defuncti, Arnob. 5, 7: foliorum lanuginem corpori involvi, Plin. 11, 77: nec densae trepidis apium se involvere nubes cessarunt aquilis, Sil. 8, 635: circa tympanum involutus funis, Vitr. 10, 1, 7. – involuti canales, spiralförmige Rinnen, Vitr. 10, 6, 2. – V) etw. (mit etw.) einwickeln, einhüllen, a) eig.: caput (iumenti), Ggstz. revelare, Suet. (u. so involutis capitibus, Cic.): caput flammeolo, Petron.: sinistras sagis, Caes.: laevam togā, Quint.: manus linteo aspro, Scrib. Larg.: manum ad digitos usque, Liv.: poma argillā, Pallad.: se farinā, Phaedr.: iugulati praecisum caput involutum veste, Liv.: onera arenae involucris involuta, Iustin.: sal in linteolo involutum, Plin.: involutum candelabrum, Cic.: involuti di, die (in Gewänder) eingehüllten, Sen.: inv. totum flammis nemus, Verg.: nox involvit umbrā diem, Verg.: involuti nubilo dies, Sen. – b) übtr.: se litteris, sich in die Studien vertiefen, Cic.: se suā virtute, sich in seine T. hüllen, Hor.: magis ac magis se otio, Plin. ep. (vgl. diuturno otio involuti, Amm.): se laqueis tam insidiosae interrogationis, sich verstricken in usw., Plin. ep.: bellum pacis nomine involutum, unter dem Frieden versteckt, Cic.: latet fortasse (causa) obscuritate naturae involuta, Cic.: fraudibus involuti, ränkesüchtige Schleicher, Tac.

    lateinisch-deutsches > involvo

  • 20 otium

    ōtium, iī, n., die Ruhe von Berufstätigkeit, das Nichtstun, die Geschäftslosigkeit, freie Zeit, Muße, das Stilleben, a) übh. (Ggstz. negotium [w. vgl.], labor, festmatio): otium inertissimum ac desidiosissimum, Cic.: cui non industrio otium poena est? Sen.: otium sine litteris mors est, Sen.: id velle paene dementis otii est, ist fast unsinnige Zeitverschwendung, Plin.: alere otium serendis rumoribus natum, Curt.: agere otium, Lucan.: agere vitam in otio, Ter.: amplexari otium, Cic.: sic sum otium complexus (ich habe mich so dem N. ergeben), ut ab eo divelli non queam, Cic.: se conferre de turba et a subselliis in otium soliumque, Cic.: cogitare in otio de negotiis, Cic.: otium dare corpori, Phaedr.: si quid datur oti, illudo chartis, Hor.: aliqua regio ad populi otium (Erholung) dedicata, Sen.: diffluere otio, Cic.: mollia otia peragere, in behaglichem Müßiggang leben, Ov.: haud otium est, Ter.: frui otio, Cic.: habere plus otii, Cic.: hebescere et languescere in otio, Cic.: languere otio, in Schlaffheit verfallen aus Mangel an öffentlicher Tätigkeit, Cic.: fortasse his rebus admoneris, ut te magis ac magis otio involvas (dich in ein Stilleben vergräbst), quod non abrumpi, sed intermitti volo, Plin. ep.: diuturno otio involuti, in ein dauerndes Stilleben vergraben, Amm.: marcescere otio, Liv.: marcescere otii situ et inertiā sopiri, Liv.: otium ex labore, copia ex inopia corpora varie movebat, Liv.: nancisci plus otii, Cic.: natio occupata in otio, dem geschäftigen Müßiggang ergeben, Phaedr.: ut non tam otium sibi quam negotium quaesisse videantur, Lact.: a negotiis publicis se removere ad otiumque perfugere, Cic.: persequi (suchen) otium, Cic.: non prospicere otio, Cic.: se in otium referre, sich ganz aus dem öffentlichen Leben zurückziehen, Cic.: remotum a studiis ambitionis otium ac tranquillitatem vitae sequi, Cic.: resides et otium sequentes, sich dem N. hingebend, Phaedr.: u. so hanc vitam urbanam atque otium secutus sum, Ter.: a rei publicae pulcherrimis muneribus otium sibi sumere, Cic.: tabescere otio, Cic.: venire in otium, Cic. – per otium (in aller Ruhe, mit Muße) cibum capere, Liv., spolia legere, Liv.: u. so quamlibet lambe (trinke) otio, Phaedr. – übtr., v. Lebl., quies aëris et otium et tranquillitas, Sen. nat. qu. 1, 2, 8: operis otium, das Ruhen der Arbeit, die Freizeit, Plin. 11, 25. – b) die freie Zeit, Muße für andere Arbeiten, otium rei si sit, Plaut.: cum otium est, Cic.: si modo tibi sit otium, Cic.: non hercle otium est nunc mi auscultandi, Ter. – m. ab u. Abl., tantumne ab re tua est oti tibi, aliena ut cures, Ter. heaut. 75. – bes. die freie Zeit, Muße zu wissenschaftl. Beschäftigungen, Tusculi requies atque otium, Cic.: otium litteratum, Cic.: moderatum atque honestum, Cic.: studiosum (gelehrte), Plin. ep.: abundare otio studioque, Cic.: otio nimio et ingeniis uberrimis affluere, Cic.: otium suum consumere in historia scribenda, Cic.: de his rebus in angulis consumendi otii causā disserere, Cic.: otium studio suppeditare, Cornif. rhet.: neque enim quisquam hoc Scipione elegantius intervalla negotiorum otio dispunxit, verstand es besser, die Pausen zwischen den Geschäften mit geistig belebter Muße auszufüllen, Vell. – Plur. meton., otia nostra, die Früchte meiner Muße (v. Gedichten), Ov. trist. 2, 224. – c) die politische Ruhe, Ruhe und Frieden im Staate (oft verb. pax atque otium, otium paxque), otium domesticum, Cic.: diuturnitas otii, Caes.: nihil est tam populare quam pax, tranquillitas, otium, Cic.: omnis opera atque quaestus alitur otio, Cic.: amplexari otium, die Erhaltung der Ruhe zu fördern suchen, Cic.: otii esse amantissimum, am friedliebendsten sein, Cic.: ex maximo bello tantum otium toti insulae conciliare, ut etc., Nep.: valde me ad otium pacemque converto, Cic.: deducere rem ad otium, die Sache gütlich beilegen, Caes.: impune in otio esse posse, ungestr. in R. u. Fr. leben können, Cic.: perturbare otium, Cic.: nec cernentes ex illo brevi otio (Waffenruhe) multiplex bellum rediturum, Liv. – studia recta et honesta per otium (in Friedenszeiten) concelebrata, Cornif. rhet. – m. ab u. Abl. (s. Müller Liv. 1, 31, 5), ab hoste otium fuit, Liv.: ab seditionibus urbanis otium fuit, Liv.

    lateinisch-deutsches > otium

См. также в других словарях:

  • diuturno — agg. [dal lat. diuturnus, der. di dĭu per lungo tempo ], lett. [di lunga durata e continuità nel tempo] ▶◀ continuo, eterno, incessante, perpetuo. ‖ duraturo. ◀▶ breve, effimero, fugace …   Enciclopedia Italiana

  • diuturno — |i u| adj. 1. De longa duração. 2. Que vive muito tempo …   Dicionário da Língua Portuguesa

  • diuturno — diuturno, na (Del lat. diuturnus). adj. desus. Que dura o subsiste mucho tiempo. U. en Argentina y Ecuador …   Diccionario de la lengua española

  • diuturno — (Del lat. diuturnus.) ► adjetivo culto Que dura o subsiste mucho tiempo. * * * diuturno, a (del lat. «diuturnus»; cult.) adj. Se aplica a las cosas que llevan *durando mucho tiempo. * * * diuturno, na. (Del lat. diuturnus). adj. desus. Q …   Enciclopedia Universal

  • diuturno — di·u·tùr·no agg. BU lett., durevole, protratto nel tempo | estens., continuo, ininterrotto Sinonimi: durevole, lungo | ininterrotto, interminabile. Contrari: 1breve, 1corto | saltuario. {{line}} {{/line}} DATA: 1Є metà XIV sec. ETIMO: dal lat.… …   Dizionario italiano

  • diuturno — {{hw}}{{diuturno}}{{/hw}}agg. Che dura a lungo | (est., lett.) Continuo …   Enciclopedia di italiano

  • diuturno — pl.m. diuturni sing.f. diuturna pl.f. diuturne …   Dizionario dei sinonimi e contrari

  • diuturno — agg. 1. diutino (raro), duraturo, durevole, lungo CONTR. breve, effimero, passeggero, corto 2. (lett.) assiduo, continuo, incessante CONTR. discontinuo, saltuario …   Sinonimi e Contrari. Terza edizione

  • diuturnità — di·u·tur·ni·tà s.f.inv. BU lett., l essere diuturno Contrari: brevità. {{line}} {{/line}} DATA: av. 1332. ETIMO: dal lat. diuturnitāte(m), v. anche diuturno …   Dizionario italiano

  • diuturnamente — adv. De modo diuturno.   ‣ Etimologia: diuturno + mente …   Dicionário da Língua Portuguesa

  • Giovanni Battista Guglielmini — (b. at Bologna, 16 August1763; d. in the same city, 15 December1817) was an Italian physicist. He is known as the first scientific experimenter on the mechanical demonstration of the rotation of the earth. LifeHe received the tonsure in early… …   Wikipedia

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»