-
1 distributio
distributĭo, ōnis, f. division, distribution, répartition.* * *distributĭo, ōnis, f. division, distribution, répartition.* * *Distributio, Verbale, foem. gen. Cic. Partissement et division, Distribution. -
2 distributio
distribūtio, ōnis, f. (distribuo), I) die Verteilung, a) übh., Cic. u.a.: distributio quadripertita (in vier Teile), Cic.: aquarum, Frontin.: distributiones communium operum, Einrichtungen, Vitr. – b) als Redefigur, die Auflösung eines Begriffs in mehrere ähnliche, Cornif. rhet. 4, 47. Cic. de or. 3, 203. – II) die logische Einteilung, Plur. b. Cic. part. or. 7.
-
3 distributio
distribūtio, ōnis, f. (distribuo), I) die Verteilung, a) übh., Cic. u.a.: distributio quadripertita (in vier Teile), Cic.: aquarum, Frontin.: distributiones communium operum, Einrichtungen, Vitr. – b) als Redefigur, die Auflösung eines Begriffs in mehrere ähnliche, Cornif. rhet. 4, 47. Cic. de or. 3, 203. – II) die logische Einteilung, Plur. b. Cic. part. or. 7.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > distributio
-
4 distributio
distribūtio, ōnis f. [ distribuo ]разделение ( caeli C); распределение ( aquarum Frontin); расчленение (quadripertita d. totius accusationis C) -
5 distribūtiō
distribūtiō ōnis, f [distribuo], a division, distribution: invidiae et criminum: quadripertita accusationis.—In rhet., the resolution of a statement or idea into several.* * *division, distribution -
6 distributio
I.In gen.:II.caeli,
Cic. Div. 2, 20:invidiae et criminum,
id. Clu. 1:utilis rerum ac partium in locos,
Quint. 7, 1, 1.—In plur., Cic. Part. 2, 7.—Esp.A.As a fig. of speech, the resolution of a statement or idea into several, Cic. de Or. 3, 53, 203; Auct. Her. 4, 35, 47.—B.In arch., Vitr. 1, 2 fin. -
7 distributio
distributio, onis, f., division, distribution, H. 2:4.* -
8 distributio
- onis s f 3o1distribution, répartition -
9 Расселение
- distributio; dispersio; migratio; -
10 Distribution
Distributión f =, -en спец.дистрибу́ция, распределе́ние, размеще́ние -
11 iniquus
in-īquus, a, um [ aequus ]1) неровный, пересечённый (locus Cs, L); крутой, обрывистый (mons O; ascensus L)2) неравный (distributio Dig; pugna V)3) неблагоприятный, вредный ( caelum iniquum ad maturanda semina Mela); неудобный, трудный (tempus, locus, via L, Cs); опасный ( palus iniqua nesciis T)per aequa per iniqua погов. L — при любых обстоятельствах, любым способом4) нерасположенный, враждебный, недоброжелательный (alicui C etc.; Parcae H)5) слишком строгий, несправедливый (judex Ter; pater Ter; condicio C)6) негодующийiniquae mentis H — раздосадованный; возмущённый ( vitiis alicujus H)iniquo aninio aliquid terre (pati) Ter, C, L — переносить что-л. неохотно (с досадой) -
12 ratio
ōnis f. [ reor ]1) счёт, подсчёт (r. accepti atque expensi Pl, тж. r. acceptorum et datorum C)rationem inire Cs (putare Pl, subducere C, conficere Cs) — считать, подсчитыватьrationes accipere C, Sen, Pt — принимать счета ( в порядке отчетности)rationem alicujus rei habere (inire) C etc. — высчитывать что-л.r. constat C — счёт веренmihi constat impensae r. Sen — я веду счёт расходамa rationibus (sc. servus) Su — счетовод2) отчётrationem repetere (reposcere) C, Cs etc. — требовать отчёта3) список, перечень, ведомостьrationem alicujus rei conficere C — вести список чего-л.in rationem venire, тж. in rationes inferri Pt — быть внесённым в список, т. е. быть взятым на учётr. carceris C — тюремный журнал4) сумма, итог, число ( pecuniae C)plurima auri et argenti r. Pt — множество золота и серебра, ноr. pecuniarum C — денежные операции5) деловые связи, денежные взаимоотношения, взаимные расчётыre ac ratione conjunctum esse cum aliquo C — находиться в деловых отношениях с кем-л.6) дела, вопросы (r. popularis C)fori judiciique r. C — политические и судебные делаtemporis r. C — время, условия, обстоятельстваr. saporum H — вопросы вкусовых ощущений ( как основа поваренного искусства)quae r. tibi cum eo intercesserat? C — что за дело было у тебя с ним?7) отношение, взаимоотношенияpacis r. C — мирные взаимоотношенияveterem cum aliquo rationem reducere Pt — восстановить прежние отношения с кем-л.pro ratione alicujus rei C, Cs — сообразно с чем-л., по отношению к чему-л.habēre rationem cum terrā C — быть связанным с землёй, т. е. заниматься сельским хозяйством8) область, категория, разряд (in rationem utilitatis cadere C; studia in dissimili ratione C)9) учёт, соображение, принятие во вниманиеrationem habere (ducere) alicujus rei C — принимать что-л. во вниманиеr. pudoris C — чувство щепетильности10) выгода, интересr. rei publicae C — учёт государственных интересов, политические соображенияnon alienus rationi nostrae C — не противоречащий нашим интересамrationes suas alicui rei anteponĕre C — ставить свои личные интересы выше чего-л.salutis alicujus rationem habere Cs — заботиться о чьей-л. безопасности11) мышление, размышление, обдумывание, рассмотрение ( omnia ratione lustrare C)12) предмет размышления, проблема ( rationes agitandae exquirendaeque C)13) рассудок, разум ( bestiae rationis expertes sunt C); разумность, смысл (nulla hujusce rei r. est C)14) образ, способ, приём, метод, план (r. dicendi C; r. argumentandi C; r. vivendi rhH. или vitae C; Socratĭca r. disserendi C)castrensis r. C — лагерный режимratione C — методически, планомерноr. et disciplina C — систематическое изучениеinstituta r. C — установленный планr. et consilium C — методическое размышлениеr. et distributio C — плановое распределениеr. et doctrina C — систематическое образованиеr. et via C — систематичность, планомерностьr. belli C, Cs, QC — военное искусствоr. in provincialium negotiis Ap — система руководства делами провинцииquā ratione? C, Cs etc. — каким образом?15) возможность, путь (nulla ad aliquid r. erat C)16) образ мыслей, взгляд, точка зрения, принцип ( homo alterius rationis C); направление, смысл ( epistulae in eandem rationem scriptae C); форма, порядок (duplex est r. orationis C)r. comitiorum C — порядок работы комиций, т. е. организация выборов17) основание, мотив ( alicujus rei causam rationemque cognoscere C)nullā ratione Cs — никоим образом, но: C без всякого основанияconfirmare aliquid rationibus C — подкрепить что-л. основательными доводами18) обоснование, доказательство (quid opus est ratione? C)19) (тж. r. conclusa Ap) умозаключение, вывод20) учение, система, теория, наука, школа (r. Epicūri C)r. atque usus belli Cs — теория и практика войныars et r. C — практика и теория21) положение, правило, мнение (mea sic est r. Ter)22) положение, состояние, устройство, системаr. rerum civilium C — политическая системаr. annonae C — состояние хлебных ценr. atque ordo Cs — упорядоченность, распорядокr. ordoque agminis Cs — походный порядок, стройr. Galliae Cs — положение Галлииconvenientium r. Ap — характер собравшихся (аудитории)r. atque inclinatio temporis C — настоящие обстоятельства и их направленность -
13 separatio
sēparatio, ōnis f. [ separo ]1) отделение, разделение (distributio partium ac s. C)2) различение, различное употребление ( nominum idem significantium Q) -
14 continuatio
continuātio, ōnis, f. (continuo), I) aktiv = die ununterbrochene Fortführung, -Fortsetzung, lignariae negotiationis, Capit. Pertin. 1. § 1. – bes. die ununterbrochene Fortführung (Beibehaltung) eines Amtes, tribunatus, Liv. 3, 24, 9: magistratus, Liv. 3, 64, 4. – II) passiv, A) die unmittelbare Aufeinanderfolge, der ununterbrochene Fortgang, der stete Zusammenhang, c. seriesque rerum, Cic.: c. coniunctioque naturae, quam vocant συμπάθειαν, Cic.: c. causarum, Cic.: contextus et c. sermonis, Quint.: brevium verborum ac nominum c., Quint.: interrumpi tenorem rerum, in quibus peragendis c. ipsa efficacissima esset, non convenire, Liv. – als rhetor. t. t., a) (mit u. ohne verborum) die stetige Folge, der Zusammenhang der Worte, quasi nodi continuationis, Cic.: non est enim in verbo modus hic, sed in oratione, id est in continuatione verborum, Cic. – dah. die fortlaufende Periode (vgl. Cic. or. 204. Quint. 9, 4, 22), zB. nimis longa c. verborum, Cic. – b) der ununterbrochene Vortrag, Ggstz. distributio, Cornif. rhet. 3, 23: Ggstz. intercapedo et quasi remissio, Plin. ep. 4, 9, 11. – B) die ununterbrochene Fortdauer in der Zeit (Ggstz. intervallum, Serv. Verg. Aen. 1, 47), c. imbrium, Caes.: c. laborum, Vell. u. Suet.: bellorum, Vell.: nimia prosperorum od. prosperitatis, allzu anhaltendes Glück, Flor. u. Ps. Quint. decl.
-
15 infinitus
īnfīnītus, a, um (in u. finio), nicht durch Grenzen bestimmt, I) unbegrenzt, grenzenlos, unendlich (Ggstz. finitus), 1) eig., dem Raume nach: altitudo, Cic.: ingens infinitumque pelagus, Mela: inf. materia, Cic.: mundus finitus infinito similis, Cic.: nihil cum habet extremum, infinitum sit necesse est, Cic.: magnitudines infinitissimae, Boëth. inst. arithm. 1, 4. – 2) übtr.: a) der Zeit nach, unbegrenzt, unendlich, endlos, unaufhörlich, tempus, Cic.: longa diei infinita aetas, Lucr.: bellum, auf Leben u. Tod, Nep.: u. so odium, Cic.: hoc fructu tanto desine studia tua infinitā istā cunctatione fraudare, Plin. ep. – b) der Zahl nach, grenzenlos, unendlich viel od. zahlreich, zahllos, unzählig, opera, Spart.: muscae, Lampr.: equitatus, Auct. b. Afr.: populi, Eutr.: rapinae, Eutr.: infinitus prope et innumerabilis numerus annorum, Gell.: societas, Cic.: inf. temporum od. causarum varietas, Cic.: m. Abl. (an), eorum iuventus infinita numero, immensa corporibus, Vell. 2, 106, 1. – c) der Ausdehnung, dem Umfang, dem Maße od. Grade nach, grenzenlos, endlos, unendlich (unendlich groß od. reich), unermeßlich, unabsehbar, maßlos, pondus, Iustin.: auri argentique pondus, Eutr.: magnitudo, Caes.: silva (Stoff), Cic.: potestas, Liv.: pretium, ICt.: labor, Cic.: occupationes, Nep.: cura (Sorgfalt), Quint.: pollicitationes, Asin. Poll. in Cic. ep.: spes, Cic.: amor, Val. Max.: infinitum est (es ist eine endlose Aufgabe, es würde kein Ende nehmen) m. Infin., Cic. ep. 1, 9, 23. Quint. 5, 10, 18 u. 11, 3, 121. – subst., īnfīnītum, ī, n., das Unendliche, Unermeßliche, α) absol., sectio in infinitum, Quint.: immensum quiddam et infinitum est, quod vobis debemus, Cic.: infinitum refert et lunaris ratio, Plin.: ne in infinitum abeamus, damit ich nicht die Beispiele ins Unendliche vermehre, Plin.: ad infinitum augere alqd, Plin.: ad infinitum crescere (v. Preis), Plin.: ad infinitum pervenire, eine unbegrenzte Stärke erlangen, Quint.: in infinito, ohne Einschränkung, ICt.: infinitum quantum, über alle Maßen, Plin.: infinito (unendlich) praestare ceteris eiusdem generis, Plin.: infinito se antecedebat, Sen. contr. exc. 3. praef. 6: infinito magis od. plus, unendlich mehr, Quint.: ut flammae infinito (unendlich) acrior vis est, Sen. de ben. 2, 27, 3. – β) m. Genet., eine unendliche Menge, infinitum auri atque argenti, Eutr. 6, 16: auri gemmarumque, Eutr. 9, 15: infinitum muscarum, Lampr. Heliog. 26, 9. – II) unbestimmt = ohne Bestimmung von Person u. Zeit, a) als rhet. u. philos. t. t., unbestimmt, abstrakt (Ggstz. definitus, certus), infinitior distributio, Cic.: res od. quaestio (Gegenstand der Rede), Cic.: res infinitior, Cic.: coniunctiones od. conexa, unbestimmte Aussagen, unbestimmter Folgesatz, Cic.: sin cuiquam nimis infinitum videtur, quod ita posui, ›quacumque de re‹, Cic. – b) als gramm. t. t., vocabula, Varro LL.: verbum inf., der Infinitiv, Quint.: ebenso modus infinitus, der Infinitiv, Ouint.: articuli (wie quis, quem, quoius), Varro LL.: sensus, Varro LL.
-
16 separatio
sēparātio, ōnis, f. (separo), die Absonderung, Trennung (Ggstz. coniunctio), I) eig.: distributio partium ac sep., Cic.: animi et corporis in morte, Gell.: animae, Mythogr. Lat.: separationes agrorum, Gromat. 11, 30. – II) übtr.: sep. criminum, Quint.: nominum idem significantium, Quint.: sui facti ab illa defensione, Cic. – als rhet. Fig. = διακοπή oder διαστολή, die Trennung, der Einschnitt, wenn zwischen zwei gleiche Wörter ein drittes gesetzt wird (zB. duc, age, duc ad nos), Iul. Rufin. de schem. lex. § 11.
-
17 austeilen
austeilen, dividere. dispertire. distribuere. dispensare. discribere (s. »verteilen« den Untersch.). – largiri. dilargiri (ausspenden, mit Freigebigkeit au.). – an Mann für Mann, einzeln au., viritim dividere: Getreide au., frumentum metiri: Fleisch au., viscerationem dare, unter die Soldaten, militibus: die Stimmtäfelchen zum Votieren au., tabellas dividere: Verweise au., verbis castigare: Schläge, verberibus castigare, an jmd., alqm (als Strafe); pugnos obserere, an jmd., alci (bei einer Schlägerei, Komik.). – Austeilen, das, divisio. distributio. – largitio (mit Freigebigkeit, Ausspendung). – Au. von Fleisch, visceratio. – Austeiler, divisor (bes. der Verteiler der Stimmtäfelchen zum Votieren: daher divisores omnium tribuum, die Aust. der Stimmt. aller Tribus). – largītor (der mit Freigebigkeit spendet). – Austeilung, die, s. Austeilen, das.
-
18 Einteilung
Einteilung, partitio (die Teilung, die ein Ganzes zu kleinern Ganzen od. Teilen macht). – divisio (die Zerlegung, Trennung, die ein Ganzes in seine verschiedenen Abteilungen [z.B. ein Geschlecht in seine Gattungen] zerlegt). – distributio (die Einteilung im Sinne von Verteilung, wenn bei der Teilung eines Ganzen jeder Teil an einen bestimmten Ort gegeben od. gestellt wird; dah. auch – logische Ei.). – discriptio (die nach einem gewissen Verhältnis gemachte Ab- und Einteilung, die Gliederung). – digestio (die Ordnung, Ab- u. Einteilung, die noch ungeordnete Teile gehörig sondert u. ordnet, z.B. der Jahre, annorum). – dispositio (die kunstmäßige Einteilung, Anordnung, in der Baukunst, Malerei, in der Rhetorik).
-
19 Teilung
Teilung, divisio. partitio. distributio. sectio. (das Teilen, s. »teilen« die Verba). – ratio dividendi (die Art u. Weise des Teilens). – die T. der väterlichen Erbschaft, divisio paternae hereditatis: die T. ins Unendliche, sectio in infinitum.
-
20 continuatio
continuātio, ōnis, f. (continuo), I) aktiv = die ununterbrochene Fortführung, -Fortsetzung, lignariae negotiationis, Capit. Pertin. 1. § 1. – bes. die ununterbrochene Fortführung (Beibehaltung) eines Amtes, tribunatus, Liv. 3, 24, 9: magistratus, Liv. 3, 64, 4. – II) passiv, A) die unmittelbare Aufeinanderfolge, der ununterbrochene Fortgang, der stete Zusammenhang, c. seriesque rerum, Cic.: c. coniunctioque naturae, quam vocant συμπάθειαν, Cic.: c. causarum, Cic.: contextus et c. sermonis, Quint.: brevium verborum ac nominum c., Quint.: interrumpi tenorem rerum, in quibus peragendis c. ipsa efficacissima esset, non convenire, Liv. – als rhetor. t. t., a) (mit u. ohne verborum) die stetige Folge, der Zusammenhang der Worte, quasi nodi continuationis, Cic.: non est enim in verbo modus hic, sed in oratione, id est in continuatione verborum, Cic. – dah. die fortlaufende Periode (vgl. Cic. or. 204. Quint. 9, 4, 22), zB. nimis longa c. verborum, Cic. – b) der ununterbrochene Vortrag, Ggstz. distributio, Cornif. rhet. 3, 23: Ggstz. intercapedo et quasi remissio, Plin. ep. 4, 9, 11. – B) die ununterbrochene Fortdauer in der Zeit (Ggstz. intervallum, Serv. Verg. Aen. 1, 47), c. imbrium, Caes.: c. laborum, Vell. u. Suet.: bellorum, Vell.: nimia prosperorum od. prosperitatis, allzu anhaltendes Glück, Flor. u. Ps. Quint. decl.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > continuatio
См. также в других словарях:
Distributio — Saltar a navegación, búsqueda En retórica, la distributio, dentro de las figuras retóricas, una de las figuras de acumulación. Consiste en la puntualización de los distintos aspectos que forman parte de una idea expuesta al comienzo de un texto;… … Wikipedia Español
distributio — (s.f.) Si tratta di un enumerazione i cui membri risultano distanziati da espressioni quali complementi, apposizioni, atttributi. La differenza rispetto all enumeratio quindi, sta nel fatto che quest ultima, nella sua forma canonica, era… … Dizionario di retorica par stefano arduini & matteo damiani
Distributio in utero — išsidėstymas gimdoje statusas T sritis embriologija atitikmenys: lot. Distributio in utero ryšiai: platesnis terminas – vystymosi būdai ir eiga … Medicininės histologijos ir embriologijos vardynas
distr. geogr. — distributio geographica географическое распространение … Latin abbreviations in biology
distribution — [ distribysjɔ̃ ] n. f. • XIVe; lat. distributio ♦ Action de distribuer; son résultat. ⇒ partage, répartition. 1 ♦ Répartition à des personnes. Distribution de vivres, de médicaments. Distribution de prospectus, d objets publicitaires. ⇒ diffusion … Encyclopédie Universelle
distribuţie — DISTRIBÚŢIE, distribuţii, s.f. 1. Distribuire, repartizare; mod de distribuire, de repartizare. ♦ spec. Repartizarea rolurilor dintr o piesă, dintr o operă etc. la actori, la cântăreţi; p. ext. ansamblul actorilor, cântăreţilor care joacă într o… … Dicționar Român
Vitruv — Marcus Vitruvius Pollio (Renaissance Portrait) Vitruv (auch: Vitruvius oder Marcus Vitruvius Pollio) war ein römischer Architekt, Ingenieur und Architekturtheoretiker des 1. Jahrhunderts v. Chr. Inhaltsverzeichnis … Deutsch Wikipedia
дистрибуция — и; ж. [лат. distributio распределение] Спец. Окружение какого л. элемента. Применить метод дистрибуции в лингвистике, в социологии. ◁ Дистрибутивный, ая, ое. Д. анализ. Дистрибутивность, и; ж. * * * дистрибуция (лат. distributio) (распределение) … Энциклопедический словарь
Distribution — Austeilung; Verteilung * * * Dis|tri|bu|ti|on 〈f. 20〉 1. Verteilung, Austeilung, Auflösung 2. 〈Logik〉 Gültigkeit für jedes Objekt, das unter einen betimmten Begriff fällt ● Distribution einer sprachl. Einheit (eines Phonems, Morphems u. a.)… … Universal-Lexikon
Marcus Vitruvius Pollio — (Renaissance Portrait) Marcus Vitruvius Pollio (auch: Vitruv oder Vitruvius) war ein römischer Architekt, Ingenieur und Schriftsteller des 1. Jahrhunderts v. Chr. Inhaltsverzeichnis … Deutsch Wikipedia
Vetruv — Marcus Vitruvius Pollio (Renaissance Portrait) Marcus Vitruvius Pollio (auch: Vitruv oder Vitruvius) war ein römischer Architekt, Ingenieur und Schriftsteller des 1. Jahrhunderts v. Chr. Inhaltsverzeichnis … Deutsch Wikipedia