-
1 currō
currō cucurrī, cursus, ere [1 CEL-], to run, move quickly, hasten: propere, T.: per totum conclave pavidi, H.: fugiens hostem, H.: Plus homine, with superhuman speed, O.: ad vocem praeceps, O.: eosdem cursūs: curritur ad praetorium. —With acc: qui stadium currit, runs a race: iter aequore, V.: aequor, V.—Prov.: currentem incitare, to spur a willing horse: asellum currere doceas, i. e. you labor to no purpose, H.: per flammam, to go through fire.—Poet., of rapid motion, to sail, fly, hasten, move rapidly: per omne mare, H.: mercator ad Indos, H.: medio ut limite curras, Icare, O.—Of things, to run, flow, roll, spread, extend: amnes in aequora currunt, V.: flumina, O.: currente rotā, H.: rubor per ora, V.: rivis currentia vina, V. — Fig., to run, flow, trip, advance, move, pass away: proclivi currit oratio: versus incomposito pede, H.: nox inter pocula currat, Pr.: Aetas, H.—With acc, to run, traverse: eosdem cursūs, adopt the same policy. — Poet.: Talia saecla currite (i. e. currendo efficite), V.* * *currere, cucurri, cursus V INTRANSrun/trot/gallop, hurry/hasten/speed, move/travel/proceed/flow swiftly/quickly -
2 curro
curro, cŭcurri (old form cĕcurri, acc. to Gell. 7, 9, 14: curri, Varr. Imp. ap. Front. Ep. 2 Mai; Tert. Fug. in Pers. 12; Arn. 4, 4), cursum, 3, v. n. [kindr. with celer, coruscus], to run, to move quickly (on foot, on a horse, ship, etc.), to hasten, fly (very freq. in every period and species of composition).I.Lit.A.Of living beings:(β).si ingrederis curre, si curris advola,
Cic. Att. 2, 23, 3:propere,
Ter. Ad. 3, 2, 56:per vias,
Plaut. Poen. 3, 1, 24:per totum conclave pavidi,
Hor. S. 2, 6, 113:circum loculos,
id. ib. 2, 3, 147:subsidio,
Cic. Att. 12, 3, 2; Prop. 2 (3), 26, 17 al.:in nostros toros,
id. 3, 20 (4, 19), 10 et saep.:ad villam praecipitanter,
Lucr. 3, 1063:per omne mare nautae,
Hor. S. 1, 1, 30:trans mare,
id. Ep. 1, 11, 27:extremos ad Indos mercator,
id. ib. 1, 1, 45; cf.:injecto ter pulvere curras (nauta),
id. C. 1, 28, 36 al.:sed neque currentem se nec cognoscit euntem,
his former strength, Verg. A. 12, 903:ad vocem praeceps amensque cucurri,
Ov. M. 7, 844.—With acc. of distance:uno die MCCCV. stadia,
Plin. 7, 20, 20, § 84; cf.in a figure: eosdem cursus,
Cic. Agr. 2, 17, 44; cf. b infra.— Poet., of flight:medio ut limite curras, Icare, moneo,
Ov. M. 8, 203.—With inf.:quis illam (dextram) osculari non curreret?
Val. Max. 5, 1, ext. 1.— Impers.:ad me curritur,
Ter. Heaut. prol. 44:curritur ad praetorium,
Cic. Verr. 2, 5, 35, § 92:quo curratur celeriter,
Plaut. Poen. 3, 1, 30 al. —Rarely with the homogeneous objects iter, stadium, campus, etc.:b.qui stadium currit,
who runs a race, Cic. Off. 3, 10, 42:currimus aequor,
Verg. A. 3, 191; 5, 235 (cf. id. ib. 5, 862).—Hence pass.: unde et campus curritur et mare navigatur, Auct. ap. Quint. 1, 4, 28.—Prov.: currentem incitare or instigare, etc., to spur a willing horse, i. e. to urge one who needs no urging, Cic. Phil. 3, 8, 19; id. Fam. 15, 15, 3; id. ad Q. Fr. 1, 1, 16, § 45:B.facilius est currentem, ut aiunt, incitare quam commovere languentem,
id. de Or. 2, 44, 186; Plin. Ep. 3, 7, 15; cf.ellipt.: quod me hortaris... currentem tu quidem,
Cic. Att. 13, 45, 2; so,currentem hortari,
id. ib. 5, 9, 1;6, 7, 1: currenti calcaria addere,
Plin. Ep. 1, 8, 1:asellum currere doceas,
i. e. you labor to no purpose, Hor. S. 1, 1, 91:per flammam,
to go through fire, Cic. Tusc. 2, 26, 62.—Transf., of inanimate objects (mostly poet.):II.sol currens,
Lucr. 5, 682;of liquids: amnes in aequora currunt,
Verg. A. 12, 524; id. ib. 1, 607; Ov. M. 8, 597;Auct. B. Hisp. 29 al.: currente rotā,
Hor. C. 3, 10, 10; id. A. P. 22; Ov. P. 4, 9, 10:quam (chlamydem) circum Purpura cucurrit,
Verg. A. 5, 250; cf. Stat. Th. 2, 98:rubor per ora,
Verg. A. 12, 66 et saep.:linea per medium,
Plin. 18, 34, 77, § 331:limes per agrum,
id. 18, 33, 76, § 326; 2, 108, 112, §§243 and 245: vox currit conchato parietum spatio,
id. 11, 51, 112, § 270:varius per ora cucurrit Ausonidum turbata fremor,
Verg. A. 11, 296:carmina dulci modulatione currentia,
Lact. 5, 1, 10;of the eyes: oculi currentes, huc illucque directi et furiose respicientes,
Cassiod. Hist. Eccl. 7, 2, p. 281 Garet.—Trop.:B.non quo multa parum communis littera currat,
not but that they have many letters in common, Lucr. 2, 692:proclivi currit oratio, venit ad extremum, haeret in salebrā,
runs, Cic. Fin. 5, 28, 84:historia currere debet ac ferri,
Quint. 9, 4, 18:cum debeant sublimia ingredi, acria currere,
id. 9, 4, 139:numeri,
id. 9, 4, 31; cf.rhythmi,
id. 9, 4, 50:versus incomposito pede,
Hor. S. 1, 10, 1:sententia,
id. ib. 1, 10, 9:currit ferox Aetas,
flies away, passes, id. C. 2, 5, 13.—With acc., to run, traverse (cf. I. b. supra):eosdem cursus currere,
to adopt the same policy, Cic. Agr. 2, 17, 44:talia saecla, suis dixerunt, currite, fusis Concordes Parcae,
Verg. E. 4, 46 (al. regard saecla as voc.; al. take currite as transitive, produce such ages, cause them to be such, as ye run; cf. Forbig ad loc.). -
3 con-currō
con-currō currī or cucurrī, cursus, ere, to run together, assemble, flock together: concurrunt librarii: licet concurrant omnes philosophi, unite: trepidae comites, V.: summā cum expectatione concurritur: undique ex agris, N.: mi obviam, T.: ad hos, Cs.: ad mortem: ad Perdiccam opprimendum, unite, N.: ad vocem, V.: in arcem, V.: concurritur undique ad incendium restinguendum: ex proximis castellis eo concursum est, Cs. — To meet, dash together, clash, strike one another: ne prorae concurrerent, L.: concurrit dextera laevae, H.: aspere concurrunt litterae.—To come together in fight, engage in combat, join battle, fight: equites inter se, Cs.: inter se in modum iustae pugnae, L.: inter sese paribus telis, V.: cum hoc, N.: centurio cum centurione concurrendum sibi esse sciebat, L.: adversus fessos, L.: in aliquem, S.: audet viris concurrere virgo, V.: comminus hosti, O.: cum infestis signis, S.: ex insidiis, attacks, L.: mihi soli, V.: utrimque magno clamore, S.: concurritur, the fight begins, H.: concurrentis belli minae, of the outbreak of war, Ta.—To make haste, run for help: ad Aquilium.—Fig., to meet, concur, coincide, conspire, happen: multa concurrunt simul, T.: saepe concurrunt aliquorum inter ipsos contentiones. -
4 dē-currō
dē-currō cucurrī or currī, cursus, ere, to run down, hasten down, run, hasten: rus, make an excursion: de tribunali, L.: summā ab arce, V.: iugis, V.: Monte decurrens amnis, H.: tuto mari, to sail, O.: pedibus siccis super summa aequora, O.: ad navïs, Cs.: in mare, L.—To run over, run through, traverse: septingenta milia passuum decursa: decurso spatio: decursa novissima meta est, passed, O.—Esp., of troops, to march, effect a movement, move, manœuvre: crebro, L.: ex montibus in vallem, Cs.: ab arce, L.: incredibili celeritate ad flumen, Cs.: in armis, L.—Of a formal procession, to march, move: exercitum decucurisse cum tripudiis Hispanorum, L.: circum accensos rogos, V.— Of ships, to land, come to land: Syracusas ex alto, L.—Fig., to come, come away, hasten: omnium eo sententiae decurrerunt, ut, etc., L.: decurritur ad leniorem sententiam, ut, etc., L.: eo decursum est, ut, etc., the conclusion was reached, L. — To pass, traverse, run over, pass through: aetate decursā: inceptum unā decurre laborem, V.: ista, quae abs te breviter decursa sunt, treated.—To betake oneself, have recourse: ad haec extrema iura: ad miseras preces, H.: alio, H.: decurritur ad illud extremum, S., C., Cs. -
5 dis-currō
dis-currō currī and cucurrī, cursus, ere, to run different ways, run to and fro, run about, wander, roam: in muris armata civitas, Cs.: deus in montibus altis, O.: circa vias, L.: per omnīs silvas, O.: Olli discurrēre pares, V.: ad rapiendas virgines, L.: in muros discurritur, V.: ad suffragium ferendum, L.: praedatum Romam, L.: (Nilus) septem discurrit in ora, V.: fama totā urbe discurrit, Cu. -
6 ex-currō
ex-currō cucurrī or currī, cursus, ere, o run out, run forth, hasten forwards: excurrat aliquis, qui hoc nuntiet: ad me: in Pompeianum, make an excursion: excurso spatio, traversed, T.—Esp. in war, to sally forth, make an incursion: in finīs Romanos, L.: ex Africā.—To go forth, issue forth: animi spretis corporibus excurrunt foras.—To run out, project, extend: ab intimo sinu paeninsula excurrit, L.: (Sicania) in aequora, O.—Fig., to run, spread, extend, display itself: campus, in quo excurrere virtus posset: cum sententiā pariter, keep pace with: ne oratio excurrat longius, be prolix. -
7 in-currō
in-currō currī and cucurrī, cursūrus, ere, to run into, run upon, rush at, make an attack: Conixi incurrunt hastis, V.: amens in columnas: in hostīs, S.: in Macedoniam, invade, L.: in me, run against: armentis incurrere fortibus, O.: levi armaturae hostium, L.: Mauris, S.: Romano (i. e. Romanis), H.—To extend to, border on: agri, qui in publicum Campanum incurrebant.—Fig., to run against, fall into, incur, meet: in maximam fraudem, fall into: in difficultatem: non solum in oculos, sed etiam in voculas malevolorum.—To run against, strike against, offend, stumble: qui in tantis tenebris nusquam incurrat?: in eum.—To befall, happen, occur to: casus, qui in sapientem potest incurrere: in ipsos etesias. -
8 inter-currō
inter-currō currī, cursus, ere, to run between, intervene, mediate: qui intercurrerent, misimus trīs principes civitatis.—Of time, to hasten meanwhile: ipse interim Veios intercurrit, L.—Fig., t<*> mingle, be associated: his laboriosis exercitationibus dolor intercurrit. -
9 per-currō
per-currō percucurrī or percurrī, cursus, ere, to run, run along, run all the way, run through, hasten through, traverse, run over, pass over: curriculo percurre (ad villam), run quickly, T.: per temonem (currūs), along the pole, Cs.: agrum Picenum, Cs.: aristas, speed over, O.: pectine telas, V.: rima percurrit lumine nimbos, V.—Fig., of speech, to run over, go through, treat in succession: per omnīs civitates percurrit mea oratio: partes, quas modo percucurri: multas res oratione: Percurram quot villas possideat, Iu.—Of thought or vision, to run over, scan briefly, look over: id brevi: oculo, H.: paginas in annalibus magistratuum, look over, L.—Of feeling, to run through, penetrate: pectora metu percurrente, Cu. -
10 prae-currō
prae-currō cucurrī (rarely currī), —, ere, to run before, hasten on before, precede: propere, T.: ad Persea, L.: ante omnīs, Cs.: Barros equis albis, i. e. surpass, H.—Fig., to go before, precede, anticipate: eo fama iam praecurrerat de proelio Dyrrhachino, Cs.: Isocratem aetate: ita praecurrit amicitia iudicium: ut certis rebus certa signa praecurrerent, precede.—To exceed, surpass, excel: mihi studio: eum nobilitate, N. -
11 prō-currō
prō-currō cucurrī and currī, cursum, ere, to run forth, rush forward, charge: temere extra aciem, Cs.: ferocius, L.: ad repellendum hostem, Cs.: longius, to rush farther on, V.: ubi alterno procurrens gurgite pontus ruit, V.—Of places, to run out, extend, project, jut: saxis in procurrentibus haesit, V.: Terra procurrit in aequor, O.: latus mille stadia in longitudinem procurrit, Cu. -
12 re-currō
re-currō currī, —, ere, to run back, hasten back, return: ad me: in Tusculanum: in arcem, L.: rure, H.: huc, T.: Ad fontem Xanthi versa recurret aqua, O.: coeptum saepe recurrit iter, O.: quā sol utrumque recurrens Aspicit oceanum, V.: recurrentes per annos, revolving, H.—Fig., to come back, hasten back, return, revert, recur: mox Bruma recurrit iners, H.: versa recurrat hiemps, O.: ad easdem condiciones, Cs. -
13 trāns-currō
trāns-currō currī or cucurrī, cursus, ere, to run over, run across, go by, pass: hinc ad forum, T.: praeter oculos, O.: remos transcurrentes detergere, in sailing by, Cs.: haud dubius, sine noxā transcursuros, si nemo se opponeret, Cu.: captis propioribus castris in altera transcursum castra ab Romanis est, L.: In arcem transcurso opus est tibi, T.—To run through, traverse: Hellespontum, N.: montium iuga, Cu.: Visus caelum transcurrere nimbus, V.—Fig., to pass on, turn, have recourse: Hic tamen ad melius poterit transcurrere quondam, H.—To run through, hasten over: suum cursum. -
14 incurro
in-curro, curri and cŭcurri (incurri, Cic. Or. 67, 224; Liv. 1, 37, 3; 9, 21, 3; Curt. 4, 5, 19; Sen. Q. N. 5, 13, 1 saep.:I.incucurri,
Liv. 27, 18, 19; Sen. Ep. 96, 1 al.), cursum, ĕre, v. n. and a. [in-curro], to run into or towards, run upon, fall in with, to rush at, assail, attack (class.).Lit.(α).With in:(β).incurristi amens in columnas,
Cic. Or. 67, 224:in domum,
id. Off. 3, 17, 68; cf.fig.: mihi videtur praetorius candidatus in consularem quasi desultorius in quadrigarum curriculum incurrere,
to run into, id. Mur. 27, 57:in aliquem,
id. Planc. 7, 17:in hostem,
Flor. 1, 9, 7.—With dat.:(γ).armentis incurrere fortibus,
Ov. M. 7, 546:proeliantibus Romanis,
to rush upon, Tac. A. 2, 16:levi armaturae hostium,
Liv. 22, 17, 6:peditum signa cornibus incurrerunt,
id. 28, 15, 3:Mauris,
Sall. J. 101, 8.—With a simple acc.:2.atque eos a tergo incurrerunt, Sall. Fragm. ap. Rufin. de Schem. Lex.: tota vi novissimos,
to attack, Tac. A. 1, 51.—Milit., to make an inroad or irruption, to invade:B.in Macedoniam,
Liv. 36, 25, 7:in agrum suum,
id. 29, 5, 6:in provincias,
Flor. 3, 4, 1.—Transf., to border on:II.agri, qui in publicum Campanum incurrebant,
Cic. Agr. 2, 30, 82.—Trop.A.In gen.:2.in oculos incurrentes,
meeting the sight, Cic. Att. 12, 21, 5:id quod oculis incurrit,
Sen. Ben. 1, 5:non solum in oculos, sed etiam in voculas malevolorum,
Cic. Fam. 2, 16, 2: ordinem sequens in memoriam notam et aequalem necessario incurro, I am led to, etc., id. Brut. 69, 244: in maximam fraudem, to fall into, id. [p. 931] Off. 3, 13, 55:quaestus in odia hominum,
id. ib. 1, 42, 150:in magnam aliquam difficultatem,
id. Fam. 4, 2, 4:labor in varias reprehensiones,
id. Fin. 1, 1:in morbos, in damna, in dedecora,
id. ib. 14, 47:in alterum genus injustitiae,
id. Off. 1, 9, 29:in memoriam notam et aequalem,
id. Brut. 69, 244:in memoriam communium miseriarum,
id. ib. 71, 251. —With acc. (post-class.), to incur:B.crimen loquacitatis,
Lact. 2, 7 fin.; cf. pass.:incursus angor,
Sid. Ep. 8, 9. —Esp.1.To run against, strike against, offend:2.si jactor in turba, accuso... eum qui in me incurrit atque incidit,
Cic. Planc. 7, 17:ut in eum non invasisse, sed incurrisse videamur,
id. Sest. 6, 14.— Absol.:quis est tam lynceus, qui in tantis tenebris nihil offendat, nusquam incurrat?
Cic. Fam. 9, 2, 2. — With acc.:venantium agmen,
Sulp. Sev. Dial. 2, 9, 6.—To commit a fault (only postclass.):3.nihil vitii mulier incurrit,
Dig. 24, 1, 13:aliquid,
Lampr. Alex. Sev. 12.—To rush upon, assault carnally:4.si nihil est, servis incurritur,
Juv. 6, 331:sororem,
App. M. 10, p. 250, 6.—Of events, to befall, happen, occur to:casus, qui in sapientem potest incurrere,
Cic. Tusc. 5, 10, 29:in ipsos etesias,
id. Fam. 15, 11, 2: tua lêpsis in quem diem incurrit, nescio, id. Att. 7, 7, 3:natalis plebeiis incurrens Circensibus,
Suet. Tib. 26:disputatio, in quam non aliquis locus incurrat,
Cic. Top. 21, 79. -
15 cursim
cursim adv. [curro], quickly, swiftly, hastily, speedily: agmine acto, L.: dicere aliena: pergere.* * *swiftly/rapidly; hastily, without great pain, cursorily; in passing; at the run -
16 cursō
cursō —, —, āre, freq. [curro], to run hither and thither, run constantly: ultro et citro: ad istam, T.: per foros: cursari rursum prorsum, T.* * *cursare, cursavi, cursatus V INTRANSrun/rush/hurry to-and-fro/hither-and-thither; run constantly about; run over -
17 occurrō (obc-)
occurrō (obc-) currī (cucurrī, Ph.), cursus, ere [ob+curro], to run up, run to meet, go to meet, meet, fall in with: ad undam, face the foe, V.: dulcis amicis, H.: quibuscumque signis occurrerat, Cs.: huic (concilio), attend, L.: ad id concilium, L.: occurritur (sc. mihi).—To go against, rush upon, attack: duabus legionibus, Cs.: Obvius adversoque occurrit, V.—To lie in the way, meet: in asperis locis silex saepe occurrebat, L.—Fig., to meet, fall into, be involved: graviori bello, Cs. —To obviate, meet, resist, oppose, counteract: eius consiliis: ab nostris occurrebatur, he was resisted, Cs.—To obviate, cure, relieve, remedy: rei sapientiā: utrique rei, N.—To meet, answer, reply, object: huic dictis, V.: occurretur enim, sicut occursum est.—To offer, present itself, suggest itself, appear, occur, be thought of: tu occurrebas dignus eo munere: mihi multo difficilior occurrit cogitatio, qualis, etc.: Atheniensium exercitūs deleti occurrebant, L.: haec tenenda sunt oratori; saepe enim occurrunt, present themselves: ne quid honestum occurreret, Ta. -
18 accurro
ac-curro ( adc.), cŭcurri and curri, cursum, 3, v. n., to run to a place, to come to by running, to hasten to.I.Lit. constr. absol., with ad and in:II.expeditus facito ut sis, si inclamāro ut accurras,
Cic. Att. 2, 20; 12, 18 (accucurrisse);13, 48: cupide ad praetorem accurrit,
Cic. Verr. 2, 5, 3; so Caes. B. G. 1, 22; ib. 3, 5; Sall. J. 106, 2:in Tusculanum,
Cic. Att. 15, 3:ad gemitum collabentis,
Tac. A. 2, 31:in castra,
Caes. B. Alex. 53:in auxilium accucurrerunt,
Suet. Calig. 58:ad visendum,
id. Ner. 34:auxilio suis,
Sall. J. 101, 10.— Impers.:accurritur ab universis,
Tac. A. 1, 21.—Trop., of ideas:istae imagines ita nobis dicto audientes sunt, ut simul atque velimus accurrant,
come up, present themselves, Cic. Div. 2, 67, 138. -
19 adcurro
ac-curro ( adc.), cŭcurri and curri, cursum, 3, v. n., to run to a place, to come to by running, to hasten to.I.Lit. constr. absol., with ad and in:II.expeditus facito ut sis, si inclamāro ut accurras,
Cic. Att. 2, 20; 12, 18 (accucurrisse);13, 48: cupide ad praetorem accurrit,
Cic. Verr. 2, 5, 3; so Caes. B. G. 1, 22; ib. 3, 5; Sall. J. 106, 2:in Tusculanum,
Cic. Att. 15, 3:ad gemitum collabentis,
Tac. A. 2, 31:in castra,
Caes. B. Alex. 53:in auxilium accucurrerunt,
Suet. Calig. 58:ad visendum,
id. Ner. 34:auxilio suis,
Sall. J. 101, 10.— Impers.:accurritur ab universis,
Tac. A. 1, 21.—Trop., of ideas:istae imagines ita nobis dicto audientes sunt, ut simul atque velimus accurrant,
come up, present themselves, Cic. Div. 2, 67, 138. -
20 adpropero
ap-prŏpĕro ( adp-, Ritschl, Fleck., Baiter, Halm, Weissenb.; app-, Merkel, Kayser), āvi, ātum, 1, v. a. and n.I.Act., to hasten, accelerate (syn.:II.festino, accelero, maturo, volo, provolo, curro, accurro): opus adeo adproperatum est, ut, etc.,
Liv. 4, 9:quae (res) summā ope adproperata erat,
id. 26, 15; 27, 25: intercisis venis mortem adproperavit, * Tac. A. 16, 14 (cf.:adcelerare mortem,
Lucr. 6, 773).—With inf. as object:portasque intrare patentes Appropera,
Ov. M. 15, 584.—Neutr., to fly, hasten, hurry somewhere:adde gradum, adpropera,
Plaut. Trin. 4, 3, 3: adproperat, * Ter. And. 3, 1, 17:eum, ut adproperet, adhorteris,
Cic. Att. 4, 6, 4; id. ad Q. Fr. 2, 10 fin. — Trop.:ad cogitatum facinus approperare,
Cic. Mil. 15.
См. также в других словарях:
Curro — may refer to: Curro Romero Curro Jiménez Curro, the Seville Expo 92 mascot This disambiguation page lists articles associated with the same title. If an … Wikipedia
curro — sustantivo masculino 1. Uso/registro: coloquial. Trabajo: Esta semana tengo mucho curro. A ver si encuentro un curro. 2. Uso/registro: coloquial. Lugar donde se desarrolla el trabajo: Tengo que entrar en el curro a las seis de la mañana … Diccionario Salamanca de la Lengua Española
Curro — m Spanish: pet form of Francisco (see FRANCIS (SEE Francis)) … First names dictionary
curro — s. m. 1. Compartimento onde se guardam os touros na praça. 2. Conjunto dos touros para uma corrida. 3. [Brasil] Nome que outrora se dava, em São Paulo, ao quadrado ou moradia em conjunto dos escravos. 4. [Portugal: Regionalismo] Cavalo… … Dicionário da Língua Portuguesa
curro — s. trabajo. ❙ «El Greco [...] había oído decir que había curro en El Escorial.» Manuel Hidalgo, El Mundo, 1.5.99. ❙ «No tengo curro.» El Jueves, n.° 1079. ❙ «...pero que sepas que si encuentras curro es gracias a la labor de Júpiter, no a la del… … Diccionario del Argot "El Sohez"
curro — ► adjetivo 1 coloquial Que es majo o guapo. ► sustantivo masculino 2 OFICIOS Y PROFESIONES coloquial Actividad laboral de una persona: ■ estoy sin curro. 3 vulgar Paliza, conjunto de golpes … Enciclopedia Universal
curro — {{#}}{{LM C11353}}{{〓}} {{SynC11621}} {{[}}curro{{]}}, {{[}}curra{{]}} ‹cu·rro, rra› {{《}}▍ s.{{》}} {{<}}1{{>}} Ave palmípeda, de pico aplanado más ancho en la punta que en la base, cuello corto y patas pequeñas: • La curra acaba de poner un… … Diccionario de uso del español actual con sinónimos y antónimos
Curro — Rapa das bestas … Wikipédia en Français
curro — cùr·ro s.m. 1. LE carro, cocchio: poi, procedendo di mio sguardo il curro (Dante) 2. TS tecn. rullo che permette lo scorrimento di oggetti pesanti {{line}} {{/line}} DATA: av. 1313. ETIMO: dal lat. cūrrus, acc. di currus, us carro , da currĕre… … Dizionario italiano
curro — curro1 (Del port. ant. côrro, y este quizá del lat. currus, carro; cf. corro y corral). 1. m. Gal. Recinto cercado a donde se conducen los caballos criados en libertad para enlazarlos y marcarlos con hierro. 2. Gal. Fiesta popular que se celebra… … Diccionario de la lengua española
Curro Jiménez — Saltar a navegación, búsqueda Curro Jiménez era una serie de televisión española emitida de 1976 a 1978 en TVE, creada por el dramaturgo uruguayo Antonio Larreta. Estaba basada en el bandolerismo andaluz del siglo XIX, cuya acción se desarrollaba … Wikipedia Español