-
61 vieto
vieto agg.1 (spreg.) ( antiquato) antiquated; obsolete; old: parole viete, obsolete words; procedure viete, antiquated (o old) procedures* * *['vjɛto]aggettivo lett. spreg. [idea, consuetudine] outmoded* * *vieto/'vjεto/lett. spreg. [idea, consuetudine] outmoded. -
62 ♦ custom
♦ custom /ˈkʌstəm/A n.1 [cu] costume; costumanza; consuetudine; abitudine; usanza; uso: It was a custom with him to go to bed early, era sua abitudine (o suo costume) andare a letto presto; the old customs of our country, le vecchie usanze del nostro paese2 [u] (leg.) consuetudine; uso3 [u] (comm.) l'essere clienti; il servirsi ( presso un negozio): We will withdraw our custom from that shop, smetteremo di servirci in quel negozio; We would like to have your custom, gradiremmo che diventaste nostri clienti4 [u] (comm.) clienti (pl.), clientela; avviamento: The new supermarket has gained a lot of custom, il nuovo supermercato s'è fatto molti clientiB a.1 fatto su misura; fatto su ordinazione; personalizzato: (comput.) custom fonts, caratteri personalizzati; (comput.) custom setup, installazione personalizzata● custom-built, fatto (o costruito) su ordinazione (o commissione); fuori serie; (fig.) fatto apposta, ad hoc: (autom.) a custom-built car, una fuoriserie; a custom-built yacht, uno yacht costruito su commissione; custom-built solution, soluzione ad hoc □ (dog.) custom collector, esattore doganale □ custom-designed, progettato su misura □ (fisc.) custom-free, esente da dazio; in franchigia doganale □ custom guitar, chitarra personalizzata; chitarra custom □ ( d'abiti, scarpe, ecc.) custom-made, fatto su ordinazione (o su misura): a custom-made suit, un abito fatto su misura □ ( di abito, ecc.) custom-tailored, (fatto) su misura □ (naut.) custom of the port, usi portuali □ (leg.) custom of trade, uso commerciale. -
63 usance
usance /ˈju:zns/n. [u]1 (comm., leg.) tempo concesso per il pagamento delle cambiali estere ( secondo la consuetudine del luogo); scadenza: The usance on bills in their country is four months, la scadenza per le cambiali emesse nel loro paese è a quattro mesi2 (arc.) usanza; consuetudine -
64 custom
['kʌstəm]1) (personal habit) costume m., abitudine f., consuetudine f.2) (convention) costume m., usanza f., uso m.3) comm. (patronage) clientela f.* * *1) (what a person etc is in the habit of doing or does regularly: It's my custom to go for a walk on Saturday mornings; religious customs.) abitudine2) (the regular buying of goods at the same shop etc; trade or business: The new supermarkets take away custom from the small shops.) clientela•- customarily
- customer
- customs* * *['kʌstəm]1) (personal habit) costume m., abitudine f., consuetudine f.2) (convention) costume m., usanza f., uso m.3) comm. (patronage) clientela f. -
65 confido
con-fīdo, fĭsus sum, 3, v. n., to trust confidently in something, confide in, rely firmly upon, to believe, be assured of (as an enhancing of sperare, Cic. Att. 6, 9, 1; Nep. Milt. 1, 1; freq. and class. in prose and poetry); constr. with abl., acc. and inf., with dat., rarely with de, ut, or absol.(α).With abl. (in verb. finit. very rare with personal object):(β).aut corporis firmitate aut fortunae stabilitate,
Cic. Tusc. 5, 14, 40:copiā et facultate causae,
id. Rosc. Com. 1, 2; id. Tusc. 5, 3, 8:illum, quo antea confidebant, metuunt,
id. Att. 8, 13, 2; id. Clu. 1, 1:naturā loci,
Caes. B. G. 3, 9; 7, 68; id. B. C. 1, 58:castrorum propinquitate,
id. ib. 1, 75 fin.; 3, 83; Lentul. ap. Cic. Fam. 12, 14, 4:jurejurando,
Suet. Caes. 86; cf.:neque milites alio duce plus confidere aut audere,
Liv. 21, 4, 4:socio Ulixe,
Ov. M. 13, 240 (v. also under g).—So esp. with part. pass.:confisus, a, um: neque Caesar opus intermittit confisus praesidio legionum trium,
Caes. B. C. 1, 42; 1, 75; 3, 106; Auct. B. Alex. 10, 5, Auct. B. G. 8, 3; 8, 15;Auct. B. Afr. 49: tam potenti duce confisus,
Liv. 24, 5, 12; 28, 42, 12:nullā aliā urbe,
Cic. Fam. 12, 14, 4; Lentul. ib. 12, 15, 3:patientiā nostrā,
Plin. Pan. 68, 2:senatus consulto,
Suet. Caes. 86.—With acc. and inf. (so most freq. in all per.), Plaut. Stich. 3, 2, 1; Ter. Heaut. 1, 1, 108; id. Ad. 5, 3, 40; Cic. Verr. 2, 5, 69, § 177; id. Off. 3, 2, 5; id. Att. 1, 10, 2; 6, 7, 1; 6, 9, 1 al.; Caes. B. G. 1, 23 fin.; id. B. C. 2, 10; Sall. C. 17, 7; id. J. 26, 1; Nep. Milt. 1, 1; Liv. 4, 32, 6; 36, 40, 2; 44, 13, 7; Quint. 5, 12, 17; 11, 1, 92; Suet. Caes. 29; id. Oth. 10; Ov. M. 9, 256:(γ).(venti et sol) siccare prius confidunt omnia posse Quam, etc.,
Lucr. 5, 391.—With dat. (very freq.;(δ).and so almost always of personal objects): me perturbasset ejus sententia, nisi vestrae virtuti constantiaeque confiderem,
Cic. Phil. 5, 1, 2; cf. id. Att. 16, 16, A, 5;1, 9, 2: cui divinationi,
id. Fam. 6, 6, 4:his rebus magis quam causae suae,
id. Inv. 1, 16, 22; id. Verr. 2, 2, 28, § 69; id. Sest. 64, 135; id. Mil. 23, 61; id. Fin. 1, 9, 31; Liv. 38, 48, 13:virtuti militum,
Caes. B. C. 3, 24:cui (peditum parti) maxime confidebat,
id. ib. 2, 40:equitatui,
id. ib. 3, 94;Auct. B. Afr. 60: fidei Romanae,
Liv. 21, 19, 10; 22, 18, 8; 29, 12, 1;40, 12, 15 al.: huic legioni Caesar confidebat maxime,
Caes. B. G. 1, 40; 1, 42. —Esp. freq. with sibi, to rely on one's self, have confidence in one's self:neque illi sibi confisi ex portā prodire sunt ausi,
Caes. B. C. 3, 7:dum sibi uterque confideret,
id. ib. 3, 10; Cic. Fl. 1, 5; id. Clu. 23, 63; id. Har. Resp. 16, 35; id. Ac. 2, 11, 36; id. Fin. 3, 8, 29; id. Lael. 5, 17; 9, 30; id. Rep. 3, 13, 23; Brut. ap. Cic. Ep. ad Brut. 1, 16, 6; Auct. B. Afr. 19; Sen. Tranq. 14, 2; id. Ep. 72, 2; Liv. 4, 18, 1:fidei legionum, Auct. B. Alex. 6, 2: suae virtuti,
Liv. 3, 67, 5; 21, 57, 12:felicitati regis sui,
Curt. 3, 14, 4:Graecorum erga se benevolentiae,
id. 4, 10, 16; 7, 7, 28; 7, 9, 1; 9, 2, 25; Tac. A. 1, 81; 14, 36; id. H. 1, 14; Sen. Ep. 4, 7.—Dub. whether dat. or abl. (cf. supra a): suis bonis. Cic. Tusc. 5, 13, 40:viribus,
Caes. B. G. 1, 53:dis immortalibus,
Sall. C. 52, 28:his amicis sociisque,
id. ib. 16, 4; id. J. 112, 2:suis militibus,
Liv. 2, 45, 4:quibus (rebus),
Quint. 3, 6, 8:ostento,
Suet. Tib. 19 al. —With de:(ε).externis auxiliis de salute urbis confidere,
Caes. B. C. 2, 5 fin.:de consuetudine civitatis,
Dig. 1, 3, 34; Nep. Milt. 1, 1.—With acc.:(ζ).confisus avos,
Stat. Th. 2, 573; cf. Prisc. 18, p. 1185 P.; cf.:nihil nimis oportet confidere,
Cic. Tusc. 1, 32, 78.—With ut, Plin. Ep. 2, 5, 7 (but in Cic. Q. Fr. 1, 2, 5, § 16, confido is prob. a gloss; v. Orell. N. cr.).—(η).Absol.:* II.non confidit,
Plaut. Ps. 4, 7, 107: ubi legati satis confidunt, die [p. 414] constituto, Senatus utrisque datur, Sall. J. 13, 9.—Poet. with inanim. subjects:A.remis confisa minutis parvula cymba,
Prop. 1, 11, 9.—Hence, confīdens, entis, P. a. (lit. confident, trusting to something; hence with exclusive ref. to one's self), selfconfident; in a good and (more freq.) in a bad sense (class.).In a good sense (perh. only ante-class.), bold, daring, undaunted:B.decet innocentem servum atque innoxium Confidentem esse,
Plaut. Capt. 3, 5, 8:qui me alter est audacior homo? aut qui me confidentior?
id. Am. 1, 1, 1:senex, ellum, confidens, catus,
Ter. And. 5, 2, 14.— Comp.:quod est nimio confidentius,
Gell. 10, 26, 9.—In a bad sense, shameless, audacious, impudent:1.qui fortis est, idem est fidens, quoniam confidens malā consuetudine loquendi in vitio ponitur, ductum verbum a confidendo, quod laudis est, etc.,
Cic. Tusc. 3, 7, 14: improbus, confidens, nequam, malus videatur, Lucil. ap. Non. p. 262, 11; Turp. ib. p. 262, 13:homo,
Ter. Phorm. 1, 2, 73 (cf. Cic. Caecin. 10, 27); Cic. Phil. 7, 1, 3; * Hor. S. 1, 7, 7; Quint. 9, 3, 65; Suet. Dom. 12.— Sup.:juvenum confidentissime,
Verg. G. 4, 445:mendacium,
App. Mag. p. 318, 27.—Hence, adv.: confīdenter.In a good sense, boldly, daringly:2.confidenter hominem contra colloqui,
Plaut. Am. 1, 1, 183; 2, 2, 207; id. Capt. 3, 5, 6.— Comp.:dicere,
Cic. Cael. 19, 44:loqui,
id. de Or. 2, 7, 28.—In a bad sense, audaciously, impudently, Afran. ap. Non. p. 262, 17; Ter. Heaut. 5, 3, 7.— Sup.:confidentissime resistens,
Auct. Her. 2, 5, 8 fin. -
66 natura
nātūra, ae, f. [nascor], birth.I.Lit. (very rare):II.naturā tu illi pater es, consiliis ego,
Ter. Ad. 1, 2, 46; cf.:naturā pater,
id. ib. 5, 7, 4.—Transf. (freq. and class.; syn.: indoles, ingenium).A.The nature, i. e. the natural constitution, property, or quality of a thing:2.quod autem animal est, id motu cietur interiore et suo: nam haec est natura propria animae et vis,
Cic. Rep. 6, 26, 28:ipsumque per se sua vi, sua natura, sua sponte laudabile,
id. Fin. 2, 15, 50:ab ipsa natura loci,
id. Agr. 2, 35, 95:quali esset natura montis, qui cognoscerent misit,
Caes. B. G. 1, 21:loci,
id. ib. 1, 2: tigna secundum naturam fluminis procumberent, according to the nature or natural course of the river, Caes. B. G. 4, 17: insula naturā triquetra, by nature, i. e. in shape, id. ib. 5, 13:naturas apibus quas Juppiter ipse Addidit expediam,
Verg. G. 4, 149.—Of character, nature, natural disposition, inclination, bent, temper, character:B.cognitum per te ipsum, quae tua natura est, dignum tuā amicitiā judicabis,
Cic. Fam. 13, 78, 2:prolixa beneficaque,
id. ib. 3, 8, 8; Liv. 22, 59: mihi benefacere jam ex consuetudine [p. 1190] in naturam vertit, has become natural, Sall. J. 85, 9.—Prov.:consuetudo est secunda natura,
August. adv. Jul. 5, 59 fin.; Macr. S. 7, 9, 7; cf.:voluptatem consuetudine quasi alteram naturam effici,
Cic. Fin. 5, 25, 74:naturam expellas furcā, tamen usque recurret,
Hor. Ep. 1, 10, 24:facere sibi naturam alicujus rei,
to accustom one's self to a thing, Quint. 2, 4, 17:desideria naturae satiare,
Cic. Fin. 2, 8, 25.—The nature, course, or order of things:2.quod rerum natura non patitur,
Cic. Ac. 2, 17, 55:delabi ad aequitatem et ad rerum naturam,
id. Fam. 6, 10, 5:naturae satisfacere,
i. e. to die, Cic. Clu. 10, 29; so,naturae concedere,
Sall. J. 14, 15:—Personified:quis vero opifex praeter naturam, quā nihil potest esse callidius, tantam sollertiam persequi potuisset in sensibus? quae primum oculos membranis tenuissimis vestivit, etc.,
Cic. N. D. 2, 57, 142:frui primis a natura datis,
id. Fin. 2, 11, 34:homines rationem habent a naturā datam,
id. ib. 2, 14, 45:et homini praecipui a naturā nihil datum esse dicemus,
id. ib. 2, 33, 110:quae (membra corporum) ipsa declarant procreandi a naturā habitam esse rationem,
id. ib. 3, 19, 62:omnis natura vult esse conservatrix sui,
id. ib. 4, 7, 16; 5, 15, 41;5, 20, 56: illam partem bene vivendi a natura petebant, eique parendum esse dicebant,
id. Ac. 1, 5, 19.—Nature, i. e. the world, the universe:3.Cleanthes totius naturae menti atque animo hoc nomen (dei) tribuit,
Cic. N. D. 1, 14, 37.—Nature, i. e. consistency with nature, possibility:C.in rerum naturā fuisse,
Cic. Rab. Perd. 8, 24:hoc quoque in rerum naturam cadit,
is a possible case, Quint. 2, 17, 32:judicatum est enim, rerum naturam non recipere, ut, etc.,
that it is not in accordance with nature, not possible, Val. Max. 8, 1, abs. 13:—An element, thing, substance:D.Aristoteles quin tam quandam naturam censet esse, e qua sit mens,
Cic. Tusc. 1, 10, 22: de naturis autem sic sentiebat;primum uti quattuor initiis rerum illis quintam hanc naturam... non adhiberet, etc.,
id. Ac. 1, 11, 39:natura tenuis aëris,
Lucr. 2, 232.—The natural parts, organs of generation:cujus (Mercurii) obscenius excitata natura traditur,
Cic. N. D. 3, 22, 55:quaedam matrona visa est in quiete obsignatam habere naturam,
id. Div. 2, 70, 145; cf. Varr. R. R. 3, 12, 4; 2, 7, 8. -
67 andazzo
mмода, поветриеSyn: -
68 anomalia
-
69 anormalità
fнеправильность, анормальностьSyn:Ant: -
70 costumanza
-
71 costume
ma / di costume, com'è costume — по обыкновению, как это принято / практикуетсяavere per costume — иметь обыкновение2) нравыil buon / mal costume — см. buoncostume, malcostume4) ( также costume da bagno) купальник•Syn: -
72 desuetudine
-
73 familiarità
f1) близость, интимность; фамильярностьpermettersi / concedersi / prendersi( troppa) familiarità — позволять себе (слишком большие) фамильярности / вольностиessere in rapporti di familiarità con qd — быть в дружеских / приятельских отношениях с кем-либо2) перен. знакомство, знаниеfamiliarità con qc — хорошее знание чего-либоavere familiarità con un autore — хорошо знать какого-либо автора•Syn:Ant: -
74 prassi
fпрактика, практическая деятельностьSyn:Ant: -
75 pratica
f1) практика, область примененияfare (la) pratica — иметь практику (о враче, адвокате)in pratica — 1) на деле; по навыку, по опыту 2) на поверку2) опыт; навык, умениеprendere / acquistare pratica — приобрести навык, научиться на практикеper pratica — по навыку, по опыту, на практике, практическиavere pratica degli uomini e della vita — знать людей и жизнь3) обычай, привычкаpratica del paese — местный обычай4) дело, собрание документов6) учебная практика; практикумfare (la) pratica — проходить практику7) общение; дружба, знакомство8) pl хлопоты9) мор. разрешение на швартовку•Syn:prassi, usanza, consuetudine, esperienza, esercizio, abitudine, perizia; affare, negozio, trattativa, maneggio; compagnia, conversazione, frequentazione, amiciziaAnt:••pratiche della superstizione — предрассудки; суеверияla pratica val più della grammatica — теория без практики мертва -
76 solito
1. aggобычный, привычныйessere solito — иметь обыкновение / привычку2. m1) обычное, обыкновенноеoltre al solito — больше, сверх обычногоal / di solito — обычно, как правило2) привычка, обыкновениеsecondo il suo solito — по привычке, по своему обыкновениюcontro il solito — против обыкновения3. f, pl(что-либо) обычное, известноеè una delle sue solite — это одна из её / его проделокSyn:consueto, abituale, usato, ordinario, usuale, quotidiano, corrente, dozzinale, trito, volgare; uso, consuetudine, abitudineAnt: -
77 tradizione
-
78 usanza
-
79 uso
I m1) обычай, обыкновение, привычкаavere in / per uso — иметь обыкновениеessere in uso — быть принятым2) манера, модаa(ll') uso francese — на французский манерvivere ad uso di signore — жить барином3) употребление, применение, пользованиеfrasi d'uso — общие места, банальные / к случаю фразы, банальностиa / per uso — дляistruzioni / avvertenze per l'uso di... — инструкция к / как пользоватьсяfotografia uso tessera — фотокарточка на документuscire / cadere dall'uso — выйти из употребленияtornare in uso — вновь войти в употребление, снова стать употребительнымfare uso di qc — пользоваться чем-либо, применять / употреблять что-либоfare troppo uso di qc — злоупотреблять чем-либоfare buon uso del proprio tempo — целесообразно / разумно использовать своё времяdiritto d'uso юр. — право пользования5) право пользования, пользованиеcedere in uso — предоставить право пользования ( чем-либо)6) общение, знакомство; связь7) (+ существительное переводится) подuso pelle / tela — имитация "под кожу" / "под ткань"stoffa uso seta — ткань, имитирующая шёлк•Syn:usanza, costumanza, costume, abitudine, modo, andazzo, consuetudine, maniera, pratica, prassi, prammatica, tradizione, voga, vezzoAnt:••l'uso fa legge prov — обычай старше законаl'uso si converte in / diventa natura prov — привычка - вторая натураII aggпривычный, обычныйnon sono uso di... — я не привык...Syn: -
80 vezzo
m1) привычка ( также и скверная); порок2) ласка, нежностьfare un vezzo a qd — приласкать кого-либоfare vezzi a un bambino — баловать ребёнка3) pl жеманничанье, жеманство, кривлянье; гримасничанье4) грация5) ожерелье, колье•Syn:
См. также в других словарях:
consuetudine — CONSUETÚDINE, consuetudini, s.f. (livr.) Obişnuinţă, obicei, deprindere. [pr.: su e ] – Din lat. consuetudo, inis. Trimis de gudovan, 19.05.2004. Sursa: DEX 98 CONSUETÚDINE s. v. cutumă. Trimis de siveco, 13.09.2007. Sursa: Sinonime … … Dicționar Român
consuetudine — /konsue tudine/ s.f. [dal lat. consuetudo dĭnis, der. di consuētus consueto ]. 1. [modo costante di operare e procedere] ▶◀ abitudine, (lett.) costumanza, costume, tradizione, usanza, uso. ‖ moda. ◀▶ (non com.) desuetudine, disabitudine, (non com … Enciclopedia Italiana
consuetudine — con·su·e·tù·di·ne s.f. CO 1a. modo consueto di agire, abitudine: è sua consuetudine arrivare per ultimo Sinonimi: abitudine, convenzione, norma, regola. Contrari: eccezione. 1b. tradizione: a Natale è consuetudine preparare il presepe Sinonimi:… … Dizionario italiano
consuetudine — {{hw}}{{consuetudine}}{{/hw}}s. f. 1 Abitudine, uso costante di fare qlco.: è sua consuetudine arrivare in anticipo. 2 Usanza, costume: secondo la –c. 3 Fonte di diritto consistente nella ripetizione di dati comportamenti col convincimento che… … Enciclopedia di italiano
consuetudine — s. f. 1. abitudine, costume, regola, regime, sistema, pratica, prassi, metodo, stile, solito, ordinario 2. costume, tradizione, andazzo, voga, rito, moda, usanza, uso, costumanza, prammatica CONTR. disuso, desuetudine (lett.), anomalia, eccezione … Sinonimi e Contrari. Terza edizione
consuetudine — pl.f. consuetudini … Dizionario dei sinonimi e contrari
lege et consuetudine — (izg. lȇge ȅt konsvetúdine) pril. DEFINICIJA po zakonu i običaju ETIMOLOGIJA lat … Hrvatski jezični portal
Mores sunt tacitus consensus populi, longa consuetudine inveteratus. — См. Обычай старше закона … Большой толково-фразеологический словарь Михельсона (оригинальная орфография)
lex scripta si cesset, id custodiri oportet quod moribus et consuetudine inductum est; et, si qua in re hoc defecerit, tune id quod proximum et consequens ei est; et, si id non appareat, tune jus quo urbs romana utitur servari oportet — /leks skripta say sesat, id kastadayray aportat kwod morabas et konswatyiiwdaniy indaktam est; et say kwey in riy hok defasirat, tank id kwod proksamam et konsakwenz iyay est; et, say id non apaeriyat, tank jas kwow arbz rowmeyna yiiwtatar… … Black's law dictionary
lex scripta si cesset, id custodiri oportet quod moribus et consuetudine inductum est; et, si qua in re hoc defecerit, tune id quod proximum et consequens ei est; et, si id non appareat, tune jus quo urbs romana utitur servari oportet — /leks skripta say sesat, id kastadayray aportat kwod morabas et konswatyiiwdaniy indaktam est; et say kwey in riy hok defasirat, tank id kwod proksamam et konsakwenz iyay est; et, say id non apaeriyat, tank jas kwow arbz rowmeyna yiiwtatar… … Black's law dictionary
de consuetudine Angliae — By the custom of England. See 3 Bl Comm 95 … Ballentine's law dictionary