-
1 āgnātiō (adg-)
āgnātiō (adg-) ōnis, f [agnascor], consanguinity on the father's side: iura agnationum. -
2 cōgnātiō
cōgnātiō ōnis, f [1 cognatus], blood-relationship, kindred, connection by birth: frater noster cognatione patruelis: te maxime cognatione attingebat: cognationem intervenisse, S.: propinquā cognatione Hannibali iunctus, L.: nulla tibi cum isto: deorum (i. e. cum dis). — Concr., kindred, relations, persons allied by descent: homo magnae cognationis, Cs.: dedecus cognationis.—Fig., relationship, association, connection, agreement, kindred, resemblance, affinity: quibus (poëtis) est maxima cum oratoribus: studiorum et artium: an potest propior ulla esse quam patriae?* * *blood relation/relationship; kinsmen/relatives, family; consanguinity; affinity -
3 cōnsanguinitās
cōnsanguinitās ātis, f [consanguineus], kindred, relationship: misericordia consanguinitatis, L.: consanguinitate propinquus, V.* * *blood-relationship/kinship/consanguinity; (esp. between brothers/sisters L+S) -
4 iūnctūra
iūnctūra ae, f [IV-], a joining, uniting, juncture, joint: tignorum, Cs.: iuncturae verticis, sutures, O.: laterum iuncturas fibula mordet, the united ends of the girdle, V.—Fig., a connection: generis, i. e. consanguinity, O.—Of words, a joining together: callida, i. e. a happy phrase, H. -
5 sanguis
sanguis (poet. also sanguīs, V., O.), inis, m, or (old) sanguen, inis, n blood: Sine sanguine fieri, bloodshed, T.: innocentium, slaughter: in sanguine versari, murder: fluvius Atratus sanguine fluxit: ad meum sanguinem hauriendum advolare, to shed my blood: hauriendus aut dandus est sanguis, we must slay or be slain, L.: sanguinem mittere, to let blood.—Blood, consanguinity, descent, race, stock, family: sanguine coniuncti, blood-relations: civium omnium sanguis coniunctus existimandus est: tibi materno a sanguine iunctus, O.: Progeniem Troiano a sanguine duci, V.: sanguine cretus Sisyphio, O.: sanguinem sociare, L.—A descendant, offspring, posterity, family, kindred: o sanguen dis oriundum! Enn. ap. C.: saevire in suum sanguinem, L.: Clarus Anchisae sanguis, i. e. Aeneas, H.: Regius, i. e. Europa, H.: meus, V.—Fig., vigor, strength, force, spirit, life: amisimus omnem sanguinem civitatis: quae cum de sanguine detraxisset aerari, had bled the treasury: missus est sanguis invidiae sine dolore.—Of style, vigor, force, life, animation: sucus ille et sanguis inconruptus usque ad hanc aetatem oratorum fuit: orationis subtilitas etsi non plurimi sanguinis est.* * *blood; family -
6 agnatio
birth after father's will/death; consanguinity through father/male ancestor -
7 adgnatio
I.The relationship of the agnatus, consanguinity on the father's side (v. agnatus), Cic. Leg. 1, 7, 23 Creuz;II.1, 8, 24: jura agnationum,
id. de Or. 1, 38, 173.—As a verbal subst. from agnascor, I. A.A.A being born after the last will or the death of the father, Dig. 40, 5, 24, § 11; Cod. Just. 3, 8, 1.—B.A growing on or to a thing (acc. to agnascor, II.), App. Herb. 59. -
8 agnatio
I.The relationship of the agnatus, consanguinity on the father's side (v. agnatus), Cic. Leg. 1, 7, 23 Creuz;II.1, 8, 24: jura agnationum,
id. de Or. 1, 38, 173.—As a verbal subst. from agnascor, I. A.A.A being born after the last will or the death of the father, Dig. 40, 5, 24, § 11; Cod. Just. 3, 8, 1.—B.A growing on or to a thing (acc. to agnascor, II.), App. Herb. 59. -
9 consanguinitas
consanguĭnĭtas, ātis, f. [consanguineus], blood-relationship, consanguinity (rare; perh. not ante-Aug.).I.In a restricted sense, the relationship between brothers and sisters (mostly in the jurists), Dig. 38, 8, 4; 1, 7, 44.—II.In a more extended sense, relationship, in gen., Liv. 7, 19, 6; 8, 5, 4; Verg. A. 2, 86.—* b.Trop.: doctrinae, affinity, similarity, Tert. adv. Haeret. c. 32 fin. -
10 junctura
junctūra, ae, f. [id.], a joining, uniting; a juncture, joint ( poet. and post-Aug.).I.Lit.:B.boum,
Col. 2, 2 22:genuum,
Ov. M. 2, 823:ut umor teneat juncturas,
i. e. the commissures, joints, Plin. 16, 40, 79, § 214:quadrato saxo murus ducatur juncturis quam longissimis,
Vitr. 5, 12, 6:laterum juncturas fibula mordet,
the two ends of the girdle which meet, Verg. A. 12, 274.—Transf.1.Plur., trappings, mountings (post-class.):2.data et vehicula cum mulabus, et mulionibus, cum juncturis argenteis,
Capitol. Ver. 5.—A team (postclass.):II. B.carruca cum junctura legata,
Paul. Sent. 3, 6, 91.—In partic.1.Rhet.:2.in omni compositione tria sunt necessaria, ordo, junctura, numerus,
Quint. 9, 4, 32.—Gram., a joining together, compounding:dixeris egregie, notum si callida verbum Reddiderit junctura novum,
Hor. A. P. 47. -
11 obliquus
oblīquus ( oblīcus, v. Orthogr. Vergl. p. 449 Wagner), a, um, adj. [ob and liquus; root lek-; Gr. lechrios, lechris, slantwise (cf.: loxos, Loxias); Lat. licinus, limus, luxus, luxare], sidelong, slanting, awry, oblique (freq. and class.; cf.: transversus, imus).I.Lit.:II.motus corporis, pronus, obliquus, supinus,
Cic. Div. 1, 53, 120:hos partim obliquos, partim aversos, partim etiam adversos stare vobis,
on one side of you, sideways, id. Rep. 6, 19, 20:obliquo claudicare pede,
Ov. Am. 2, 17, 20:sublicae,
Caes. B. G. 4, 17:ordines,
id. ib. 7, 73:iter,
id. B. C. 1, 70:obliquam facere imaginem,
a side-likeness, profile, Plin. 35, 10, 36, § 90:chordae,
i. e. of the triangular harp, Juv. 3, 64:verris obliquum meditantis ictum Sanguine donare,
Hor. C. 3, 22, 7:obliquo dente timendus aper,
Ov. H. 4, 104:rex aquarum cursibus obliquis fluens,
id. M. 9, 18:radix,
id. ib. 10, 491:obliquo capite speculari,
Plin. 8, 24, 36, § 88:non istic obliquo oculo mea commoda quisquam Limat,
with a sidelong glance, an envious look, Hor. Ep. 1, 14, 37:non obliquis oculis sed circumacto capite cernere,
Plin. 11, 37, 55, § 151:obliquoque notat Proserpina vultu,
Stat. S. 2, 6, 102.— Adverbial phrases: ab obliquo, ex obliquo, per obliquum, in obliquum, obliquum, from the side, sideways, not straight on:ab obliquo,
Ov. R. Am. 121:nec supra ipsum nec infra, sed ex obliquo,
Plin. 2, 31, 31, § 99:serpens per obliquum similis sagittae Terruit mannos,
Hor. C. 3, 27, 6:cancri in obliquom aspiciunt,
Plin. 11, 37, 55, § 152: obliquum, obliquely, askance:oculis obliquum respiciens,
App. M. 3, p. 140.— Comp.:quia positio signiferi circa media sui obliquior est,
Plin. 2, 77, 79, § 188.—Fig.A.Of relationship, not direct, collateral ( poet. and late Lat.):B.obliquum a patre genus,
i. e. not born of the same mother with myself, Stat. Th. 5, 221:obliquo maculat qui sanguine regnum,
by collateral consanguinity, Luc. 8, 286; cf.:tertio gradu veniunt... ex obliquo fratris sororisque filius,
Paul. Sent. 4, 11, 3.—Of speech.1.Indirect, covert:2.obliquis orationibus carpere aliquem,
Suet. Dom. 2:insectatio,
Tac. A. 14, 11:dicta,
Aur. Vict. Epit. 9:verba,
Amm. 15, 5, 4.—In a bad sense, envious, hostile (post-class.):3.Cato adversus potentes semper obliquus,
Flor. 4, 2, 9.—In gram.a.Obliquus casus, an oblique case (i. e. all the cases except the nom. and voc.), opp. rectus:b.alia casus habent et rectos et obliquos,
Varr. L. L. 8, § 49 Müll.—Obliqua oratio, indirect speech: apud historicos reperiuntur obliquae allocutiones, ut in T. Livii primo statim libro (c. 9): urbes quoque, ut cetera, ex infimo nasci;A.deinde, etc.,
Quint. 9, 2, 37:oratio,
Just. 38, 3, 11.— Hence, adv.: oblīquē, sideways, athwart, obliquely.Lit. (class.):B.quae (atomi) recte, quae oblique ferantur,
Cic. Fin. 1, 6, 20:sublicae oblique agebantur,
Caes. B. G. 4, 17, 9: procedere. Plin. 9, 30, 50, § 95:situs signifer,
id. 2, 15, 13, § 63.—Trop., indirectly, covertly (post-Aug.):aliquem castigare,
Tac. A. 3, 35:perstringere aliquem,
id. ib. 5, 2:admonere,
Gell. 3, 2, 16:agere,
id. 7, 17, 4. -
12 ramus
rāmus, i, m. [for rad-mus; Sanscr. root vardh, crescere; cf.: radix, radius], a branch, bough, twig (cf.: surculus, termes).I.Lit.:B.in quibus (arboribus) non truncus, non rami, non folia sunt denique, nisi, etc.,
Cic. de Or. 3, 46, 179; Enn. ap. Cic. Tusc. 1, 28, 69 (Trag. v. 194 Vahl.):qui praetereuntes ramum defringerent arboris,
Cic. Caecin. 21, 60:sub ramis arboris,
Lucr. 2, 30; 5, 1393:decidere falcibus ramos,
id. 5, 936 et saep.:tempora cingite ramis,
Verg. A. 5, 71; 8, 286; Val. Fl. 6, 296; Hor. C. 2, 15, 9; id. S. 1, 5, 81:ingens ramorum umbra,
Verg. G. 2, 489; id. A. 6, 808.— Poet., for a tree, Verg. A. 3, 650; for the fruit of trees, id. ib. 8, 318; in partic., for frankincense twigs, Claud. III. Cons. Hon. 211. —Transf., of things having a branching form.1.A branch of a stag ' s antlers, Caes. B. G. 6, 26, 2.—2.A spur of a mountain chain, Plin. 6, 27, 31, § 134. —3.A club, Prop. 1, 1, 13; 4 (5), 9, 15.—4.= membrum virile, Nov. ap. Non. 116, 26.—5. 6.A branch or arm of the Greek letter g, used by Pythagoras as a symbol of the two paths of life, leading to virtue and vice, Aus. Idyll. 12, 9;II.hence called Samii rami,
Pers. 3, 56.—Trop., a branch:ramos amputare miseriarum,
Cic. Tusc. 3, 6, 13:fortitudo, cujus patientia et perpessio et tolerantia rami sunt,
Sen. Ep. 67, 10.—Of a branch of consanguinity, Pers. 3, 28. -
13 sanguis
sanguis, ĭnis (acc. SANGVEM, Inscr. Fratr. Arval. tab. 41, 22; Inscr. Orell. 2270 and 5054; cf. ex-sanguis, acc. -em.— Neutr. collat. form sanguen, ante-class., Enn. ap. Non. 224; id.ap.Cic.Rep. 1, 41, 64; id.ap.Cic. Fin. 5, 11, 31; Cic. de Or. 3, 58, 218; id. ap. Prisc. p. 708 P.; Cato ap. Gell. 3, 7, 19; Att. and Varr. ap. Non. l. l.; Lucr. 1, 837; 1, 860; Petr. 59, 1; Arn. 1, 36), m. [etym. dub.; prob. root sak-, sag-, to drop, flow; cf. Angl.-Sax. sūc-an; Germ. saugen], blood (class. only in the sing.; cf. cruor).I.Lit.:2.guttam haut habeo sanguinis,
Plaut. Most. 2, 2, 76: quod sanguen defluxerat, Cato ap. Gell. 3, 7, 19:sine sanguine hoc fieri non posse,
bloodshed, Ter. Eun. 4, 7, 9:sanguen creari,
Lucr. 1, 837:nobis venas et sanguen...esse,
id. 1, 860:in quem (ventriculum cordis) sanguis a jecore per venam illam cavam influit: eoque modo ex his partibus sanguis per venas in omne corpus diffunditur,
Cic. N. D. 2, 55, 138:fluvius Atratus sanguine,
id. Div. 1, 43, 98:flumine sanguinis meum reditum interclu, dendum putaverunt,
id. Red. ad Quir. 5, 14; id. Red. in Sen. 3, 6:nuntiatum est, in foro Subertano sanguinis rivos per totum diem fluxisse,
Liv. 26, 23, 5:cum rivi sanguis flammam orientem restinguere,
id. 28, 23, 2: pugnatum ingenti caede utrimque, [p. 1627] plurimo sanguine, Liv. 2, 64: haurire sanguinem, to shed (another's) blood:ad meum sanguinem hauriendum advolaverunt,
Cic. Sest. 24, 54:tanti sanguinis nostri hauriendi est sitis,
Liv. 26, 13, 14:nisi hauriendum sanguinem laniendaque viscera nostra praebuerimus,
id. 9, 1, 9:relicum sanguinem jubentes haurire,
id. 22, 51, 7:multum sanguinem invicem hausimus,
Curt. 4, 14, 17:multorum sanguinem hauserunt,
Sen. Ben. 6, 30, 5; Lact. 5, 1, 8: sanguinem dare, to shed (one's own) blood, give (one's) life:in beluas strinximus ferrum, hauriendus aut dandus est sanguis,
Liv. 7, 24, 4:dandus invidiae est sanguis,
id. 3, 54, 4:quid super sanguinis, qui dari pro re publicā posset, rogitantes,
id. 4, 58, 13; Sen. Ira, 1, 2, 2; 3, 18, 2:sanguinem mittere,
to bleed, let blood, Cic. Att. 6, 1, 2; so Cels. 2, 10; 4, 13;for which: emittere sanguinem de aure,
Col. 6, 14, 3:sub caudā,
id. 7, 5, 19; 6, 6, 4; 6, 9, 1:demere (e capite),
Varr. R. R. 2, 1, 23:detrahere (ex auriculā),
Col. 6, 14, 3; Cels. 2, 10, 4; 6, 6, 26:ex adversā parte de auriculā sanguinem mittere,
Col. 7, 10, 2:supprimere sanguinem,
to stanch, stop, Cels. 2, 10;for which: cohibere,
id. 8, 4; Plin. 22, 25, 71, § 147:sistere,
id. 20, 7, 25, § 59; 28, 18, 73, § 239.—Plur. (late Lat.):B.vir sanguinum,
i. e. bloody, violent, cruel, Vulg. 2 Reg. 16, 7, 8; id. Psa. 5, 6; 25, 9; 54, 23; cf.:libera me de sanguinibus,
i. e. the guilt of shedding blood, id. ib. 50, 15:vae civitati sanguinum,
id. Ezech. 24, 9.—Transf. (class.; esp. freq. in the poets).1. a.Abstr.:b.sanguine conjuncti,
blood-relations, relatives by blood, Cic. Inv. 2, 53, 161; Sall. J. 10, 3:alicui materno a sanguine jungi,
Ov. M. 2, 368:alicui sanguine cohaerere,
Quint. 8, 3, 75:progeniem Trojano a sanguine duci,
Verg. A. 1, 19; cf.:genus alto a sanguine Teucri,
id. ib. 4, 230:Semiramio Polydaemona sanguine cretum,
Ov. M. 5, 85:sanguine cretus Sisyphio,
id. ib. 13, 31:nostri quoque sanguinis auctor Juppiter est,
id. ib. 13, 142:nec iis tantum quos sanguine attingit amandus,
Plin. Ep. 7, 24, 2:sanguinem sociare,
Liv. 4, 4, 6:Tiridates sanguinis ejusdem,
Tac. A. 6, 32.—Concr., a descendant, offspring: o pater, o genitor, o sanguen dis oriundum! Enn. ap. Cic. Rep. 1, 41, 64; and id. ap. Prisc. p. 708 P. (Ann. v. 117 Vahl.); cf.:2.non magis in alienis, quam in proximis ac sanguine ipso suo exerceret,
Liv. 7, 4, 3:in suum sanguinem saevire,
id. 40, 5, 1:Alexandri sanguis et stirps,
Curt. 10, 6, 10:suum sanguinem perditum ire,
Tac. A. 4, 66; 3, 4:ne secus quam suum sanguinem (eum) foveret ac tolleret,
id. ib. 4, 8; Vell. 1, 10, 5; Val. Max. 5, 9, 4:seu deos regesve canit, deorum Sanguinem, etc.,
Hor. C. 4, 2, 14: clarus Anchisae Venerisque sanguis (i. e. Æneas), id. C. S. 50: regius sanguis (i. e. Europa), id. C. 3, 27, 65: vos, o Pompilius sanguis (i. e. the Pisos), id. A. P. 292:non ego, pauperum Sanguis parentum,
id. C. 2, 20, 6:pro sanguine tuo,
Ov. M. 5, 515:sanguis meus,
Verg. A. 6, 836:tuus,
Tib. 1, 6, 66; Stat. Th. 3, 559.—Of other fluids (rare):II.et viridis nemori sanguis decedit et herbis,
Manil. 5, 212:Baccheus,
i. e. wine, Stat. Th. 1, 329; cf. Plin. 14, 5, 7, § 58:Pallas amat turgentes sanguine baccas,
Nemes. Ecl. 2, 50.—Trop., vigor, strength, force, spirit, life (class.), Plaut. Bacch. 1, 2, 45:amisimus, mi Pomponi, omnem non modo sucum ac sanguinem, sed etiam colorem et speciem pristinam civitatis,
Cic. Att. 4, 18, 2 (4, 16, 10); cf.Sall. Fragm. Or. Lepidi, § 25: vos o, quibus integer aevi Sanguis, ait, solidaeque suo stant robore vires,
Verg. A. 2, 639: quae cum de sanguine detraxisset aerarii, had bled the treasury (the figure taken from blood-letting), Cic. Verr. 2, 3, 36, § 83; cf.: cum ex aphaireseôs provinciam curarit, sanguinem miserit, etc., id. Att. 6, 1, 2:missus est sanguis invidiae sine dolore,
id. ib. 1, 16, 11:qui ab illo pestifero ac perdito civi jam pridem rei publicae sanguine saginantur,
id. Sest. 36, 78; cf.:illa in agendis causis jam detrita: Jugulum petere et Sanguinem mittere...nec offendunt tamen,
Quint. 8, 6, 51.—Of vigor, force of style:sucus ille et sanguis incorruptus usque ad hanc aetatem oratorum fuit, in quā naturalis inesset, non fucatus nitor,
Cic. Brut. 9, 36: orationis subtilitas etsi non plurimi sanguinis est, etc., id. Or. 23, 76:sanguine et viribus niteat,
Quint. 8, 3, 6; so (with vires) id. 10, 2, 12:Calvus metuens, ne vitiosum colligeret, etiam verum sanguinem deperdebat,
Cic. Brut. 82, 283:dicta plena sanguinis,
Quint. 11, 1, 34:sanguinem ipsum ac medullam verborum ejus eruere atque introspicere penitus,
Gell. 18, 4, 2.
См. также в других словарях:
Consanguinity — Consanguinity (in Canon Law) † Catholic Encyclopedia ► Consanguinity (in Canon Law) Consanguinity is a diriment impediment of marriage as far as the fourth degree of kinship inclusive. The term consanguinity here means, within certain … Catholic encyclopedia
consanguinity — con·san·guin·i·ty /ˌkän ˌsan gwi nə tē, ˌsaŋ / n: the quality or state of being consanguineous Merriam Webster’s Dictionary of Law. Merriam Webster. 1996. consanguinity … Law dictionary
Consanguinity — Con san*guin i*ty, n. [L. consanguinitas: cf. F. consanguintit[ e].] The relation of persons by blood, in distinction from affinity or relation by marriage; blood relationship; as, lineal consanguinity; collateral consanguinity. [1913 Webster]… … The Collaborative International Dictionary of English
consanguinity) — consanguinity). См. коэффициент родства. (Источник: «Англо русский толковый словарь генетических терминов». Арефьев В.А., Лисовенко Л.А., Москва: Изд во ВНИРО, 1995 г.) … Молекулярная биология и генетика. Толковый словарь.
consanguinity — consanguinity. См. кровосмешение. (Источник: «Англо русский толковый словарь генетических терминов». Арефьев В.А., Лисовенко Л.А., Москва: Изд во ВНИРО, 1995 г.) … Молекулярная биология и генетика. Толковый словарь.
consanguinity — c.1400, from M.Fr. consanguinité, from L. consanguinitatem (nom. consanguinitas), from consanguineus consanguineous, of the same blood, from com together (see COM (Cf. com )) + sanguineus of blood (see SANGUINE (Cf. sanguine)) … Etymology dictionary
consanguinity — [n] family relationship affiliation, affinity, agnate, blood relationship, brotherhood, cognate, connection, family tie, filiation, kin, kindred, kindredship, kinship, lineage, race, sisterhood, strain; concepts 296,388 … New thesaurus
consanguinity — [kän΄saŋ gwin′ə tē, kän΄sangwin′ə tē] n. [ME & OFr consanguinite < L consanguinitas: see CONSANGUINEOUS] 1. relationship by descent from the same ancestor; blood relationship: distinguished from AFFINITY 2. close association; connection … English World dictionary
Consanguinity — Bernard Gui s Arbor genealogiae regum Francorum, showing consanguinity of the kings of France Consanguinity ( con (with/together) sanguine (blood) ity (no … Wikipedia
consanguinity — /kon sang gwin i tee/, n. 1. relationship by descent from a common ancestor; kinship (distinguished from affinity). 2. close relationship or connection. [1350 1400; ME consanguinite ( < AF) < L consanguinitas. See CONSANGUINEOUS, ITY] * * * ▪… … Universalium
Consanguinity — (Roget s Thesaurus) >Relations of kindred. < N PARAG:Consanguinity >N GRP: N 1 Sgm: N 1 consanguinity consanguinity relationship kindred blood Sgm: N 1 parentage parentage &c.(paternity) 166 Sgm: N 1 filiation filiation affiliation … English dictionary for students