-
1 concurro
concurro, ĕre, concurri (qqf. concucurri), concursum - intr. - [st2]1 [-] courir ensemble vers un lieu, accourir en foule, affluer; se réfugier, recourir. [st2]2 [-] courir l'un vers l'autre, se réunir en courant. [st2]3 [-] courir l'un sur l'autre, se lancer l'un sur l'autre, se heurter, s’entrechoquer, combattre, lutter; venir en concurrence (t. de droit). [st2]4 [-] coïncider, arriver. - concurrere ad Perdiccam opprimendum, Nep. Eum. 3, 1: se réunir pour perdre Perdiccas. - os concurrit, Sen. Ir. 3, 15, 1: les lèvres se serrent. - concurritur undique ad incendium restinguendum, Cic. Phil. 10: on accourt de toutes parts pour éteindre l'incendie. - concurritur, Hor.: on se bat. - cognito ejus consilio ad arma concurritur, Caes. BG. 7: son dessein une fois connu, on court aux armes. - populis ad Leonidam concurrentibus: les peuples (de Sicile) ayant recours à Léonidas. - concurrere inter se: en venir aux mains. - concurrere cum aliquo (contra aliquem): en venir aux mains avec qqn. - cum infestis signis concurrunt: enseignes déployées, ils se heurtent = ils en viennent aux mains. - concurrit saepe, Cic.: il arrive souvent.* * *concurro, ĕre, concurri (qqf. concucurri), concursum - intr. - [st2]1 [-] courir ensemble vers un lieu, accourir en foule, affluer; se réfugier, recourir. [st2]2 [-] courir l'un vers l'autre, se réunir en courant. [st2]3 [-] courir l'un sur l'autre, se lancer l'un sur l'autre, se heurter, s’entrechoquer, combattre, lutter; venir en concurrence (t. de droit). [st2]4 [-] coïncider, arriver. - concurrere ad Perdiccam opprimendum, Nep. Eum. 3, 1: se réunir pour perdre Perdiccas. - os concurrit, Sen. Ir. 3, 15, 1: les lèvres se serrent. - concurritur undique ad incendium restinguendum, Cic. Phil. 10: on accourt de toutes parts pour éteindre l'incendie. - concurritur, Hor.: on se bat. - cognito ejus consilio ad arma concurritur, Caes. BG. 7: son dessein une fois connu, on court aux armes. - populis ad Leonidam concurrentibus: les peuples (de Sicile) ayant recours à Léonidas. - concurrere inter se: en venir aux mains. - concurrere cum aliquo (contra aliquem): en venir aux mains avec qqn. - cum infestis signis concurrunt: enseignes déployées, ils se heurtent = ils en viennent aux mains. - concurrit saepe, Cic.: il arrive souvent.* * *Concurro, concurris, concurri, concursum, concurrere. Cic. Courir ensemble.\Concurrere alicui obuiam. Terent. Courir au devant.\Concurrere ad arma. Caesar. Quand une assemblee de gens courent prendre les armes.\Concurrere dicuntur milites. Cic. Quand deux ennemis courent l'un sur l'autre, et choquent.\Concurrunt inter se equites. Caesar. Les gens de cheval courent, ou joustent les uns contre les autres.\Concurrere alicui. Virgil. Courir sur aucun, et se combatre à luy.\Frontibus aduersis concurrere. Lucret. Heurter.\Bello concurrere alicui. Virgil. Faire la guerre à aucun.\Monstris concurrere. Valer. Flac. Combatre contre les monstres.\Tot concurrunt verisimila. Terent. S'assemblent ensemble, et concurrent.\Concurrunt multae opiniones, quae mihi animum exaugeant. Terent. Il y a grande concurrence d'opinions.\Nomina concurrunt. Cic. Les debtes qui me sont deues montent autant que les debtes que je doy, Ce qui m'est deu est equipollent à ce que je doy, Ce qui m'est deu est suffisant pour payer et acquicter ce que je doy.\Concurrit os ad rogandum. Seneca. La contenance du visage sert et aide à la priere.\Obscoene literae concurrunt. Cic. Se rencontrent vilainement. Comme qui diroit Cum nobis, hic auditur ablatiuus obscoenus Cunno, velut a nominatiuo Cunnus.\Verba extrema cum consequentibus primis ita iungere, vt neve aspere concurrant, neve vastius diducantur. Cic. Que la rencontre des mots ne soit rude et aspre.\Raptim in eam sententiam pedarii concurrerunt. Cic. Ils vindrent et passerent tous de ce costé, et furent de ceste opinion.\Licet concurrant plebei omnes philosophi, etc. Cic. Quand ores ils assembleroyent ensemble toutes leurs forces.\Statim concurrere de iure. Cic. Commencer à courir dés le lieu où le jugement a esté donné.\Concurrere cum summa, cui opponitur Excedere. Vlpian. Qui est pareil et esgal à la somme.\Concurrere. Vlpian. Estre concurrent et participant.\In haereditatem legitimam fratri concurrere. Papinianus. Pretendre ou avoir pareil droict que son frere en l'heritage, Estre concurrent, etc.\Concurrere, Confluere. Celsus. S'assembler de plusieurs lieux en un, Venir en affluence et abondance.\Concurrit materia. Cels. La matiere conflue, S'assemble, S'amasse.\Concurrere, Euenire, Contingere. Propert. Advenir.\Somnia concurrunt. Cic. Surviennent, Adviennent. -
2 concurro
concurro concurro, curri, cursum, ere сбегаться, сходиться -
3 concurro
concurro, concurri, 3, run together. -
4 concurro
con-curro, currī (редко cucurrī Sen, J, Fl), cursum, ere1) сбегаться (толпами), сходиться, стекаться (tota Italia concurrit C; c. ex omnibus locis L; concurrunt ad curiam C; in Capitolium Su)c. alicui obviam Ter — стекаться кому-л. навстречу2) мед. скопляться (materia concurrit, biliosa concurrunt CC)3) сталкиваться ( concurrentes rami QC); набегать друг на друга, сшибаться ( prorae concurrunt L)c. acie VP — схватиться в боюc. cum aliquo L, VP, VM, alicui rei V, adversus, contra и in aliquem L, bAfr, Sl, Just — вступать в сражение с кем-л.5) встречаться, соединяться, смыкаться (concurrunt labra Sen; concurrit os Sen, Q)concurrit dextera laevae H — правая рука соединяется с левой (т. е. раздаются аплодисменты)6) одновременно происходить, совпадать ( multa concurrunt simul Ter)quae ut concurrent omnia, optabile est C — желательно, чтобы все эти (обстоятельства) совпалиc. cum veritate Dig — соответствовать действительности8) прибегать, искать прибежища ( ad aliquem Just и alicui rei C)9) соперничать, конкурировать (alicui in hereditatem, in pignus и in pignore Dig) -
5 concurro
con-curro, currī ( selten cucurrī), cursum, ere, zusammenlaufen, zusammenrennen, I) von allen Seiten herbei- od. hineilen, eilig zusammenkommen, eilig sich einstellen (im Passiv unpers. concurritur, concursum est u. dgl.), a) v. Pers., Fahrzeugen, Geschossen u. dgl., concurrite, concurrite, cives! Val. Max.: tantus in curia clamor factus est, ut populus concurreret, Cic.: im Bilde, verba confestim concurrunt, Cic. – undique ex agris, Nep.: undique ab navibus (v. Booten), Liv.: ex omnibus locis, Liv.: ex proximis castellis eo concursum est, Caes. – alci obviam, von allen Seiten entgegeneilen, Ter.: ad curiam, Cic.: ad arma, unters Gewehr treten, Caes. (und unpers., concurritur ad arma, Caes.): ad hos (druides) disciplinae causā, Caes.: in Capitolium, Suet: in muros, Val. Max.: tela in eosdem concurrentia, Curt. – de contione domum tuam, Cic.: ad spectaculum in portum, Liv.: ad alqm audiendum, Suet.: ad Perdiccam opprimendum, Nep.: ad me restituendum Romam, Cic.: m. Infin., undique concurrunt arcem defendere cives, Claud. gigant. 50: m. 1. Supin., unde hospites atque amici gratulatum Romam concurrerint, Cic. Mur. 89. – im weitern Sinne = wohin seine Zuflucht nehmen, ad Leonidam, Iustin.: nullae vires, nulla sedes, quo concurrant, qui rem publicam defendere velint, Cic. – b) (als mediz. t. t.) v. flüssigen Stoffen, wohinzusammenfließen, wo sich ansammeln, -sich anhäufen, concurrens eo materia, Cels.: si in stomachum quaedam biliosa concurrunt, Cels.
II) von zwei od. mehreren Seiten zusammentreffen, 1) sich zugleich einfindend (einstellend), sich vereinigend, a) v. Pers.: ubi legati concurrerent, certo tempore utrimque dimissi, ibi termini statuerentur, Mela 1. § 38. – b) v. lebl. Konkr.: si ossa forte recte concurrerint, wenn die Bruchenden zufällig richtig aufeinander passen, Cels. – concurrunt labra, gehen (unwillkürlich) zusammen, schließen sich (unwillkürlich) bei dem, der reden will, der aber vor Furcht oder Scham die Lippen nicht auseinander bringen kann, Sen. ep. 11, 2: u. so os coit atque concurrit, Quint. 10, 7, 8. – quia si ita diceretur, obscenius concurrerent litterae ( nämlich cum nobis wie cunno bis klingen würde), Cic.: ut neve aspere (verba) concurrerent neve vastius diducantur, Cic. – actor in scaena cum stetit, concurrit dextera laevae, vereinigt sich die R. mit der L. (zum Beifallklatschen), Hor. – est quibus Eleae concurrit palma quadrigae, mit denen am Rennziele zusammentrifft = denen zuteil wird, Prop. 3, 9, 17. – c) v. Abstr., zusammentreffen, zusammenfallen, zugleich (zu einer Zeit) stattfinden, -eintreten (s. Spengel Ter. Andr. 511), tot concurrunt veri similia, Ter.: multa concurrunt simul, quî coniecturam hanc nunc facio, Ter.: quae ut concurrant omnia, optabile est, Cic.: nisi ista casu nonnumquam, forte temere concurrerent, Cic. – als t. t. der Geschäftsspr., ut non concurrerent nomina (die gegenseitigen Zahlungen), Cic. – als mediz. t. t., accessiones (febrium) modo singulae singulis diebus fiunt, modo binae pluresve concurrunt, Cels.
2) prägn., zusammenrennen, hart zusammentreffen, aufeinanderrennen od. -stoßen, zusammenstoßen, a) übh.: α) v. Konkr.: ne prorae concurrerent, Liv.: itaque ancoras, ne inter se concurrerent naves, iecere, Liv.: inter se atomi fortuito concurrentes, Augustin.: concurrentes rami, Curt.: contra Thracium Bosporum duae parvae (insulae) parvoque distantes spatio et aliquando creditae dictaeque concurrere et Cyaneae vocantur et Symplegades, Mela. – β) v. Abstr.: inter se c., miteinander kollidieren, in Konflikt geraten, Quint. 12, 2, 15. – u. (als jurist. t. t.) v. Pers., mit jmd. bei Rechtsansprüchen konkurrieren, alci, ICt.: alci in hereditatem, in pignus, ICt. – b) feindlich aufeinander rennen, zum Kampfe od. im Kampfe zusammentreffen, zusammenstoßen, u. mit bloßer Berücksichtigung des Angreifenden = anrennen, anstürmen, attackieren (im Passiv unpers. concurritur, concursum, concurrendum est), sine mora concurrit, Galba b. Cic.: cum pedes concurrit, Liv.: hoc spectaculo classis Sicula et Rhodia concurrerunt, Suet.: omnia ventorum concurrere proelia vidi, Verg.: priusquam concurreretur, Liv.: nobis incompositis erat concurrendum, Liv. – utrimque magno clamore concurritur, Sall.: c. maximo clamore cum infestis signis, Sall. – c. infestis cuspidibus, Liv.: infestis pilis, Liv.: ferro, Ov.: rostris (v. Schiffen), Liv. – mutuis vulneribus (v. zweien), Sen. suas. 7, 14. – ex insidiis, aus dem Hinterhalte hervoreilen u. mit dem Feinde anbinden, Liv.: priusquam concurrerent acies, Caes.: c. acie, Vell.: cum Arunte in acie, Val. Max.: cum acie legionum rectā fronte, Liv.: mutuis ictibus cum alqo, Vell.: concurrunt hastati cum hastatis, concurrit centurio cum centurione, Liv. – concurrunt equites inter se, Caes.: quae (naves) primae agminis concurrerant inter se, Liv: c. rudibus inter se in modum iustae pugnae, Liv.: rostris inter se (v. Vögeln), Curt. – m. Dat., c. civis civi, Varr.: c. equitibus impigre, Liv. 24, 15, 7 W. et H. (Madvig occurrissent): comminus hosti, Ov.: credas montes concurrere montibus, Verg. – m. adversus alqm, Liv. 35, 1, 6: contra alqm, Auct. b. Afr. 6, 2: in alqm, Sall. Iug. 97, 4 u. (v. Meereswogen) Iustin. 4, 1, 10. – dah. übtr., concurrentis belli minae, des anstürmenden (d.i. hereinbrechenden) Kr., Tac. hist. 4, 22 in.
-
6 concurro
con-curro, currī ( selten cucurrī), cursum, ere, zusammenlaufen, zusammenrennen, I) von allen Seiten herbei- od. hineilen, eilig zusammenkommen, eilig sich einstellen (im Passiv unpers. concurritur, concursum est u. dgl.), a) v. Pers., Fahrzeugen, Geschossen u. dgl., concurrite, concurrite, cives! Val. Max.: tantus in curia clamor factus est, ut populus concurreret, Cic.: im Bilde, verba confestim concurrunt, Cic. – undique ex agris, Nep.: undique ab navibus (v. Booten), Liv.: ex omnibus locis, Liv.: ex proximis castellis eo concursum est, Caes. – alci obviam, von allen Seiten entgegeneilen, Ter.: ad curiam, Cic.: ad arma, unters Gewehr treten, Caes. (und unpers., concurritur ad arma, Caes.): ad hos (druides) disciplinae causā, Caes.: in Capitolium, Suet: in muros, Val. Max.: tela in eosdem concurrentia, Curt. – de contione domum tuam, Cic.: ad spectaculum in portum, Liv.: ad alqm audiendum, Suet.: ad Perdiccam opprimendum, Nep.: ad me restituendum Romam, Cic.: m. Infin., undique concurrunt arcem defendere cives, Claud. gigant. 50: m. 1. Supin., unde hospites atque amici gratulatum Romam concurrerint, Cic. Mur. 89. – im weitern Sinne = wohin seine Zuflucht nehmen, ad Leonidam, Iustin.: nullae vires, nulla sedes, quo concurrant, qui rem publicam defendere velint, Cic. – b) (als mediz. t. t.) v. flüssigen Stoffen, wohin————zusammenfließen, wo sich ansammeln, -sich anhäufen, concurrens eo materia, Cels.: si in stomachum quaedam biliosa concurrunt, Cels.II) von zwei od. mehreren Seiten zusammentreffen, 1) sich zugleich einfindend (einstellend), sich vereinigend, a) v. Pers.: ubi legati concurrerent, certo tempore utrimque dimissi, ibi termini statuerentur, Mela 1. § 38. – b) v. lebl. Konkr.: si ossa forte recte concurrerint, wenn die Bruchenden zufällig richtig aufeinander passen, Cels. – concurrunt labra, gehen (unwillkürlich) zusammen, schließen sich (unwillkürlich) bei dem, der reden will, der aber vor Furcht oder Scham die Lippen nicht auseinander bringen kann, Sen. ep. 11, 2: u. so os coit atque concurrit, Quint. 10, 7, 8. – quia si ita diceretur, obscenius concurrerent litterae ( nämlich cum nobis wie cunno bis klingen würde), Cic.: ut neve aspere (verba) concurrerent neve vastius diducantur, Cic. – actor in scaena cum stetit, concurrit dextera laevae, vereinigt sich die R. mit der L. (zum Beifallklatschen), Hor. – est quibus Eleae concurrit palma quadrigae, mit denen am Rennziele zusammentrifft = denen zuteil wird, Prop. 3, 9, 17. – c) v. Abstr., zusammentreffen, zusammenfallen, zugleich (zu einer Zeit) stattfinden, -eintreten (s. Spengel Ter. Andr. 511), tot concurrunt veri similia, Ter.: multa concurrunt simul, quî coniecturam hanc nunc facio, Ter.: quae ut concurrant omnia, opta-————bile est, Cic.: nisi ista casu nonnumquam, forte temere concurrerent, Cic. – als t. t. der Geschäftsspr., ut non concurrerent nomina (die gegenseitigen Zahlungen), Cic. – als mediz. t. t., accessiones (febrium) modo singulae singulis diebus fiunt, modo binae pluresve concurrunt, Cels.2) prägn., zusammenrennen, hart zusammentreffen, aufeinanderrennen od. -stoßen, zusammenstoßen, a) übh.: α) v. Konkr.: ne prorae concurrerent, Liv.: itaque ancoras, ne inter se concurrerent naves, iecere, Liv.: inter se atomi fortuito concurrentes, Augustin.: concurrentes rami, Curt.: contra Thracium Bosporum duae parvae (insulae) parvoque distantes spatio et aliquando creditae dictaeque concurrere et Cyaneae vocantur et Symplegades, Mela. – β) v. Abstr.: inter se c., miteinander kollidieren, in Konflikt geraten, Quint. 12, 2, 15. – u. (als jurist. t. t.) v. Pers., mit jmd. bei Rechtsansprüchen konkurrieren, alci, ICt.: alci in hereditatem, in pignus, ICt. – b) feindlich aufeinander rennen, zum Kampfe od. im Kampfe zusammentreffen, zusammenstoßen, u. mit bloßer Berücksichtigung des Angreifenden = anrennen, anstürmen, attackieren (im Passiv unpers. concurritur, concursum, concurrendum est), sine mora concurrit, Galba b. Cic.: cum pedes concurrit, Liv.: hoc spectaculo classis Sicula et Rhodia concurrerunt, Suet.: omnia ventorum concurrere proelia vidi, Verg.:————priusquam concurreretur, Liv.: nobis incompositis erat concurrendum, Liv. – utrimque magno clamore concurritur, Sall.: c. maximo clamore cum infestis signis, Sall. – c. infestis cuspidibus, Liv.: infestis pilis, Liv.: ferro, Ov.: rostris (v. Schiffen), Liv. – mutuis vulneribus (v. zweien), Sen. suas. 7, 14. – ex insidiis, aus dem Hinterhalte hervoreilen u. mit dem Feinde anbinden, Liv.: priusquam concurrerent acies, Caes.: c. acie, Vell.: cum Arunte in acie, Val. Max.: cum acie legionum rectā fronte, Liv.: mutuis ictibus cum alqo, Vell.: concurrunt hastati cum hastatis, concurrit centurio cum centurione, Liv. – concurrunt equites inter se, Caes.: quae (naves) primae agminis concurrerant inter se, Liv: c. rudibus inter se in modum iustae pugnae, Liv.: rostris inter se (v. Vögeln), Curt. – m. Dat., c. civis civi, Varr.: c. equitibus impigre, Liv. 24, 15, 7 W. et H. (Madvig occurrissent): comminus hosti, Ov.: credas montes concurrere montibus, Verg. – m. adversus alqm, Liv. 35, 1, 6: contra alqm, Auct. b. Afr. 6, 2: in alqm, Sall. Iug. 97, 4 u. (v. Meereswogen) Iustin. 4, 1, 10. – dah. übtr., concurrentis belli minae, des anstürmenden (d.i. hereinbrechenden) Kr., Tac. hist. 4, 22 in.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > concurro
-
7 concurro
Iconcurrere, concucurri, concursus V INTRANSrun/assemble/knock/snap together; agree, fit, concur; coincide; make same claim; charge, fight/engage in battle; come running up/in large numbers; rallyIIconcurrere, concurri, concursus V INTRANSrun/assemble/knock/snap together; agree, fit, concur; coincide; make same claim; charge, fight/engage in battle; come running up/in large numbers; rally -
8 concurro
to concur. -
9 concurro
con-curro, curri, cursum, 3 ( perf. redupl. concucurrit, Flor. 4, 2, 33 Duker N. cr.: concucurrisse, Cato ap. Prisc. p. 901 P., and Suet. Caes. 15; cf. Liv. 1, 12 Oud., and Ind. Flor. s. h. v. Duker), v. n.I.To run together (of several persons), to come or assemble together in multitudes, to rush or flock together in crowds (very freq., and class.).A.Prop.1.Absol.:2.tota Italia concurret,
Cic. Q. Fr. 1, 2, 5, § 16: video hac tempestate concurrisse omnis adversarios, Cato ap. Prisc. 10, p. 901 P.:concurrunt jussu meo plures uno tempore librarii,
Cic. Agr. 2, 5, 13:cum omnes, ut mos est, concurrerent,
id. Verr. 2, 5, 26, § 65:licet concurrant omnes plebei philosophi, nihil tam eleganter explicabunt, etc.,
unite, id. Tusc. 1, 23, 55:multi concurrerant,
Nep. Dion, 10, 1; Sall. J. 60, 6:concurrite, concurrite, cives,
Val. Max. 4, 1, 12.— Impers.: contionem inprimis advocari jubet;summā cum expectatione concurritur,
Cic. Leg. 2, 5, 13.—Designating the place from which, or the place or purpose to or for which:* b.non solum qui in urbe erant, sed etiam undique ex agris concurrerunt,
Nep. Pelop. 3, 3:undique gentes,
Luc. 3, 321:concurrunt laeti mi obviam cupedinarii omnes,
Ter. Eun. 2, 2, 25: ad hos (sc. Druides) magnus adulescentium numerus disciplinae causā concurrit, Caes. B. G. 6, 13; cf. Quint. 1, 2, 16:ad eum magnae copiae,
Sall. C. 56, 5:ad eum homines omnium ordirum corruptissimi,
id. H. 1, 48, 7 Dietsch:ad curiam,
Cic. Rab. Post. 7, 18 (corresp. to convolare ad Rostra); Liv. 4, 60, 1; Suet. Tit. 11:domum tuam cuncta civitas,
Cic. Verr. 2, 1, 31, § 80:ad arma milites,
Caes. B. G. 3, 22 fin.; so id. ib. 5, 39 fin.:ad non dubiam mortem,
Cic. Tusc. 1, 37, 89:ad auxilium sociae,
Luc. 3, 663:signum dedit, ut ad me restituendum Romam concurrerent,
Cic. Mil. 15, 39:omnes concurrerunt ad Perdiccam opprimendum,
united together, Nep. Eum. 3, 1; id. Phoc. 2, 5:ad aliquem audiendum,
Suet. Caes. 32. — Impers.:concurritur undique ad commune incendium restinguendum,
Cic. Phil. 10, 10, 21:concurrendum ad curiam putare,
id. Rab. Post. 7, 18:cum ad arma concurri oporteret,
Caes. B. G. 2, 20:ex proximis castellis eo concursum est,
id. ib. 2, 33:concursum ad curiam esse,
Liv. 4, 60, 1: Suet. Calig. 6; Quint. 1, 2, 16.—Poet., to run in attendance upon, to accompany:B.est quibus Eleae concurrit palma quadrigae, as it were,
follows him on foot, accompanies, Prop. 3, 9 (4, 8), 17.—Trop. = confugere, to run for refuge or help, to take refuge (rare):2.ad C. Aquilium,
Cic. Quint. 16, 53 B. and K.:nulla sedes, quo concurrant,
Cic. Att. 8, 3, 4:ne darem perditis civibus hominem, quo concurrerent,
id. Ep. ad Brut. 2, 2, 3:interea servitia repudiabat (Catilina), opibus conjurationis fretus,
Sall. C. 56, 5; Just. 19, 1, 9.—Of words, as under military command:II.ante enim circumscribitur mente sententia confestimque verba concurrunt, quae mens eadem... statim dimittit, ut suo quodque loco respondeat,
Cic. Or. 59, 200.—To run upon one another, to meet or dash together (class.).A.Of corporeal objects.1.In gen.:2.concurrunt nubes ventis,
Lucr. 6, 97; cf. id. 6, 116:ne prorae concurrerent,
Liv. 37, 30, 4 (al. prorā; cf. Weissenb. ad loc.); cf. id. 44, 42, 5; Luc. 3, 663:mediis concurrere in undis (montes, viz., the Symplegades),
Ov. M. 7, 62; cf. id. Am. 2, 11, 3:concurrere montes duo inter se,
Plin. 2, 83, 85, § 199: actor cum stetit in scaenā, concurrit dextera laevae (viz., in applauding), Hor. Ep. 2, 1, 205:labra concurrunt,
draw together, close, Sen. Ep. 11, 2: os concurrit, id. Ira, 3, 15, 1; id. Ben. 2, 1, 3:os,
Quint. 10, 7, 8; 11, 3, 121.— Transf., of letters and words:aspere concurrunt litterae,
Cic. de Or. 3, 43, 172 (opp. diduci); so id. Or. 45, 154.—Hence,In partic., milit. t. t., to rush together in hostility, to engage in combat, to join battle, to fight (most freq. in the histt.); constr. inter se, cum aliquo, adversus, in, contra aliquem, alicui, and absol.(α).Inter se:(β).concurrunt equites inter se,
Caes. B. C. 2, 25; so Liv. 26, 51, 4; 29, 18, 10; Suet. Oth. 12; Verg. G. 1, 489; id. A. 10, 436.—Cum aliquo:(γ).cum hoc concurrit ipse Eumenes,
Nep. Eum. 4, 1; so Liv. 8, 8, 15; Vell. 2, 70, 1; Suet. Oth. 10; Ov. M. 13, 87.—Adversus, in, or contra aliquem:(δ).recenti milite adversus fessos longo itinere concurrerat,
Liv. 35, 1, 6 Weissenb. ad loc.:in aliquem,
Sall. J. 97, 4; Just. 4, 1, 10: equites contra tantam multitudinem audacissime concurrunt, run upon, against, etc., Auct. B. Afr. 6.—Alicui (freq. in the poets):(ε).audet viris concurrere virgo,
Verg. A. 1, 493; 10, 8; Ov. M. 5, 89; 12, 595 al.:quibus (equitibus) cum inpigre, Numidae concurrissent,
Liv. 24, 15, 7 Weissenb. ad loc.—Absol.: repente Antonius in aciem suas copias de vico produxit et sine morā concurrit, Galb. ap. Cic. Fam. 10, 30, 3:b.cum infestis signis concurrunt,
Sall. C. 60, 2; so Liv. 6, 7, 6; 8, 7, 9 al.; Tac. A. 6, 35; id. H. 2, 42; Suet. Claud. 21:ex insidiis,
Liv. 9, 25, 8; 2, 11, 9:mutuis vulneribus,
Sen. Suas. 7, 14.— Impers. pass.:ubi propius ventum est, utrimque magno clamore concurritur,
Sall. J. 53, 2; so Liv. 10, 40, 13; Hor. S. 1, 1, 7.— Transf.:adversus has concurrentis belli minas, legati vallum murosque firmabant,
Tac. H. 4, 22 init. —Not in war; in the jurists, to make the same claim, enter into competition with:c.si non sit, qui ei concurrat, habeat solus bonorum possessionem,
Dig. 37, 1, 2:in hereditatem fratri concurrere,
ib. 5, 2, 16:in pignus,
ib. 20, 4, 7: in pignore, ib.—Trop. (rare): in tantā causarum varietate cum alia colligantur vel ipsa inter se concurrant, vel in diversum ambiguitate ducantur, Quint. 12, 2, 15:B.cum dolore,
Sen. Cons. ad Helv. 2:concurrit illinc publica, hinc regis salus,
Sen. Oedip. 830.—Of abstract objects (occurrences, circumstances, points of time, etc.), to meet, concur, fall out at the same time, happen:2.multa concurrunt simul,
Ter. And. 3, 2, 31; so,concurrunt multae opiniones,
id. Heaut. 2, 2, 3:tot verisimilia,
id. Ad. 4, 4, 19:res contrariae,
Cic. Fin. 5, 10, 28:ista casu,
id. Div. 2, 68, 141:quae ut concurrant omnia, optabile est,
id. Off. 1, 14, 45:saepe concurrunt aliquorum bene de me meritorum inter ipsos contentiones,
id. Planc. 32, 78:si quid tale accidisset, ut non concurrerent nomina,
that the reciprocal accounts do not meet, become due on the same day, id. Att. 16, 3, 5; cf.:sponsalia in idem tempus,
Dig. 3, 2, 13:concurrit actio legis Aquiliae et injuriarum,
to have place together, to be coincident, ib. 9, 2, 5.—Pregn., to accord, agree with (in jurid. Lat.):concurrit cum veritate,
Dig. 29, 2, 30:cum summā,
ib. 29, 30, 53. -
10 concurro
, concurri, concursum, conсurrere 31) сберегаться;2) сталкиваться, вступать в сражение, сходиться, сбегаться -
11 concursus
concursus, ūs, m. [concurro].I.A running or flocking together, a concourse, assembly:B.fit concursus per vias,
Plaut. Ep. 2, 2, 27; cf. in plur.:incredibilem in modum concursus fiunt ex agris,
Cic. Att. 5, 16, 3:magni domum concursus ad Afranium fiebant,
Caes. B. C. 1, 53:magni concursus sunt facti,
Nep. Phoc. 4, 1:concursus fit celeriter in praetorium,
Caes. B. C. 1, 76:in forum a totā urbe,
Liv. 2, 56, 13; Nep. Dat. 3, 3:ingens,
Verg. A. 9, 454: undique concursus, * Hor. S. 1, 9, 78:bonorum,
Cic. Cat. 1, 1, 1:facere,
id. Deiot. 10, 28; Liv. 27, 7, 1.—In partic., absol., an uproar, tumult:II.quem concursum in oppido factum putatis? quem clamorem?
Cic. Verr. 2, 4, 23, § 52; cf. id. Sull. 5, 15:quive coetu, concursu, turbā, seditione incendium fecerit,
Paul. Sent. 5, 26, 3; Dig. 48, 6, 5 pr.—A running or dashing together, a pressing, striking one upon another, an encountering, meeting; a concourse, etc.A.Of corporeal objects.1.In gen.:2.concursus, motus, etc. (corporum quorundam) efficiunt ignes,
Lucr. 1, 686; cf.:concursu suo nubes excussere semina ignis,
id. 6, 161; cf. also Ov. M. 11, 436:caeli,
id. ib. 15, 811:fortuito (atomorum),
Cic. N. D. 1, 24, 66; Quint. 7, 2, 2:navium,
Caes. B. C. 2, 6; Liv. 29, 27, 6; Suet. Ner. 34:lunae et solis,
conjunction, Cels. 1, 4: oris, a shutting (v. concurro, II. A. 1.), Quint. 11, 3, 56 Spald.:asper verborum,
a harsh combination, Cic. de Or. 3, 43, 171:extremorum verborum cum insequentibus,
id. Or. 44, 150:vocalium,
Quint. 9, 4, 33:quinque amnium in unum confluens,
Plin. 6, 20, 23, § 75.—Esp., milit. t. t., an onset, attack, charge:b.utriusque exercitus,
Caes. B. C. 3, 92; Nep. Cim. 2, 3; id. Iphic. 1, 4:acerrimo concursu pugnare,
id. Eum. 4, 1; id. Hann. 11, 4; Liv. 32, 30, 11; 42, 59, 4; Ov. M. 6, 695 et saep.:proelii,
Nep. Thras. 1, 4.—Transf.(α).Concursus omnium philosophorum sustinere, assaults, Cic. Ac. 2, 22, 70.—(β).Jurid. t. t., an equal claim, joint heirship, Dig. 32, 80; 39, 2, 15; 7, 2, 1 fin. —B.Of abstr. objects, a meeting together, union, combination:honestissimorum studiorum,
Cic. Fin. 2, 34, 111:calamitatum,
id. Fam. 5, 13, 2 (corresp. with vis tempestatum):ex rationis et firmamenti conflictione et quasi concursu quaestio exoritur,
id. Part. Or. 30, 104. -
12 concursio
1) столкновение, встреча, стечение (fortuitorum, vocalium, atomorum C; stellarum AG; populi Vlg) -
13 concurso
āvī, ātum, āre [frequ. к concurro ]1) сталкиваться, встречаться (concursare, coire et dissultare vicissim Lcr; concursantes undae Acc)2) бегать, ездить туда и сюда, метаться взад и вперёд, носиться (ultro citroque bAfr; circum tabernas C; dies noctesque C)3) производить набеги, делать вылазки, совершать рейды L4) обегать, объезжать ( domos omnium C) -
14 concursus
1) стечение (hominum in forum C; aquarum QC)ad curiam c. fit plebis L — к курии собрался народ2) столкновение, встреча (navium C; corpusculorum C)астр. соединение ( lunae et solis CC)4) стычка, нападение, атака, налёт, сражение ( utriusque exercitūs Cs); нападки ( philosophorum C)5) содействие, помощь ( studiorum C)6) наплыв ( occupationum C)7) юр. соперничество, соискательство, конкуренция Dig -
15 concursio
concursio, ōnis, f. (concurro), das Zusammentreffen, -kommen, -stoßen, I) im allg.: facta est concursio populi, Vulg. act. apost. 21, 30: atomorum, Cic.: crebra vocum, Cic.: fortuitorum, Cic.: Plur., Cic. de fin. 1, 17. – II) insbes.: als Redefig., in eadem verba impetus et concursio, das stürmende Zusammentreffen derselben Worte (wenn ein Wort mehrere Sätze anfängt, ein anderes wiederholt dieselben schließt), griech. συμπλοκή, Cic. de or. 3, 206; vgl. Quint. 9, 1, 33.
-
16 concursus
concursus, ūs, m. (concurro), I) das Zusammenlaufen, der Auflauf, auch der tumultuarische (vgl. Benecke Cic. Deiot. 28), c. hominum in forum, Cic.: magni domum concursus ad Afranium fiebant, alles strömte zum Hause des A. hin, Caes.: ad curiam concursus fit plebis, Liv.: concursum (hominum) facere, einen Aufl. erregen, verursachen, Cic. u. Liv., od. concursum facere, einen Aufl. machen, Liv.: concursus fiunt ex agris, Cic. – dah. a) das Zusammenlaufen, -strömen mehrerer Gewässer, aquarum, Curt.: torrentium, Curt.: quinque amnium in unum confluens c., Plin. – b) das Herbeieilen mitwirkender Abstr., die Mithilfe, Mitwirkung, honestissimorum studiorum, Cic. de fin. 2, 111. – II) das Zusammen-, Aufeinandertreffen, A) das vereinigende, c. quidam fortuitus (corpusculorum, der Atome), Cic.: lunae solisque, Cels. – c. oris, das unwillkürliche Zusammengehen, Sich-Schließen des Mundes, Quint. – c. verborum asper et hiulcus, Cic.: vocalium c., Quint. – B) prägn., das Zusammenrennen, harte Zusammentreffen, der Zusammenstoß, 1) das zufällige, caeli (v. Donner), Ov.; vgl. concursu eodem natus tonitrus, Lucr. – bes. oft navium c. (bei Seesturm, Nebel, in der Schlacht usw.), Caes. u.a. – 2) das absichtliche feindl. Zusammentreffen, das Aufeinanderrennen zum Kampf, Zusammentreffen, der Angriff, Anlauf, die Attacke, c. utriusque exercitus, Caes.: in concursu proelii, Nep.: im Bilde, non posse sustinere concursum omnium philosophorum, Cic. – v. Abstr., ex rationis et firmamenti conflictione et quasi concursu, Cic. – u. vom An- od. Hereinstürmen von Zuständen über jmd., c. calamitatum, Cic.: c. occupationum, der Sturm, Trubel, Cic. – als jurist. t. t., die Konkurrenz zweier Rechtsansprüche, concursu, per concursum, ICt.
-
17 concurrir
v.1 to contribute.2 to attend, to assist, to participate, to concur.Los miembros concurrieron al anochecer The members concurred in the evening.3 to coincide, to agree, to concur, to acquiesce.Ellos concurren respecto del resultado They concur regarding the results.* * *1 (juntarse en un lugar - gente) to gather, come together, meet2 (asistir) to attend, be present3 (tomar parte - concurso etc) to compete, take part; (- elección) to stand, run; (- examen) to be a candidate4 (factores, circunstancias, etc) to come together, combine■ esto sólo será posible si concurren circunstancias especiales this will only be possible if there are special circumstances■ es raro que concurran tantas cualidades en una sola persona it's strange to find so many qualities in a single person5 (coincidir en el tiempo) to coincide, concur, be at the same time6 (contribuir) to contribute (a/en, to)7 (estar de acuerdo) to agree (en, on)8 (calles etc) to meet, converge; (en geometría) to cross, intersect* * *VI1) (=acudir)2) (=participar) to take part3) frm (=combinarse)concurrieron los factores necesarios para la desertificación — the necessary factors for desertification were present
si concurren las circunstancias siguientes — given o in the following circumstances
concurrir en algo: numerosos factores concurren en el éxito de esta empresa — many factors combine to make this company a success
concurrir a algo: las circunstancias que concurrieron a la ruina del campo — the circumstances that combined to bring about the demise of the countryside, the circumstances that contributed to the demise of the countryside
4) (=confluir) [ríos, calles] to meet, converge* * *verbo intransitivo (frml)1)a) (asistir, acudir)concurrir a algo — a acto/concierto to attend something
b) ( tomar parte)concurrir a algo — a concurso/examen to take part in something; a elecciones partido to take part in something
concurre como candidato independiente — he is running (AmE) o (BrE) standing as an independent candidate
2) ( confluir)a) factores/circunstancias to come together, combineconcurrir en algo: diversos factores han concurrido en el fracaso de las negociaciones various factors have combined o have come together to bring about the breakdown in negotiations; concurrir a algo — to contribute to something
b) calles/avenidas to meet, converge3) ( coincidir) to agree* * *verbo intransitivo (frml)1)a) (asistir, acudir)concurrir a algo — a acto/concierto to attend something
b) ( tomar parte)concurrir a algo — a concurso/examen to take part in something; a elecciones partido to take part in something
concurre como candidato independiente — he is running (AmE) o (BrE) standing as an independent candidate
2) ( confluir)a) factores/circunstancias to come together, combineconcurrir en algo: diversos factores han concurrido en el fracaso de las negociaciones various factors have combined o have come together to bring about the breakdown in negotiations; concurrir a algo — to contribute to something
b) calles/avenidas to meet, converge3) ( coincidir) to agree* * *concurrir [I1 ]vi( frml)A1 (asistir, acudir) concurrir A algo to attend sthlos que no concurran al acto those who do not attend the ceremonyun numeroso público concurrió a la inauguración de la galería a large number of people attended the opening of the gallery2 (tomar parte) concurrir A algo:concurre como candidato conservador a las próximas elecciones he is running ( AmE) o ( BrE) standing as a conservative candidate in the forthcoming electionstodos los partidos que concurren a los comicios all the parties taking part in o fighting the election50 novelas concurren al Premio Júpiter 50 novels are in the running for the Jupiter Prize1«factores/circunstancias»: varios factores concurren para que ocurra a number of factors come together o combine for this to occursi concurren circunstancias agravantes in the event of aggravating circumstances, if there are aggravating circumstancesconcurrir EN algo:diversos factores han concurrido en el fracaso de las negociaciones various factors have combined o have come together to bring about the breakdown in negotiationslas circunstancias que concurren en cada caso particular the combination of circumstances surrounding each individual caseconcurrir A algo to contribute TO sthvarios factores concurrieron a la pérdida de la cosecha several factors contributed to the failure of the harvest2 «calles/avenidas» to meet, convergeC (coincidir) to agreetodos concurrieron en la necesidad de mejores equipos they all agreed on the need for better equipmentconcurrir CON algn to agree WITH sb, be in agreement WITH sb ( frml)concurro con el senador en dos puntos I agree with the senator on two points* * *
concurrir verbo intransitivo
1 (circunstancias, casualidades, etc) to concur, coincide
2 (a un concurso) to compete
(a una elección) to be a candidate
3 (congregarse) to converge [en, on], meet [en, in]
* * *concurrir viconcurrieron a la reunión muchos vecinos many residents went to o attended the meeting2. [coincidir] to coincide;concurrieron varias circunstancias que agravaron el problema a number of factors coincided to make the problem worse;en él concurren todos los requisitos necesarios para optar a la beca he meets all the requirements needed to apply for the scholarship;en la película concurren varios géneros diferentes the film combines several different genres;en su persona concurren la amabilidad y la inteligencia she is both kind and intelligent3. [contribuir] to combine;varios factores concurrieron al éxito de la actuación several factors contributed to o combined to ensure the success of the performance4. [líneas, carreteras] to meet, to converge;las calles concurren en la plaza mayor the streets meet in o converge on the main square[examen] to take, Br to sit;varias empresas concurren al concurso several companies are taking part in the competition;el partido de los verdes concurre a las elecciones en coalición the green party is running o standing in the election as part of a coalition;los candidatos que concurren al Premio Nobel the candidates for the Nobel prize6. [estar de acuerdo] to agree;concurrimos en todos los puntos we agree o are in agreement on all the points* * *v/i:concurrir a attend* * *concurrir vi1) : to converge, to come together2) : to concur, to agree3) : to take part, to participate4) : to attend, to be presentconcurrir a una reunión: to attend a meeting5)concurrir a : to contribute to -
18 concursio
concursio, ōnis, f. (concurro), das Zusammentreffen, -kommen, -stoßen, I) im allg.: facta est concursio populi, Vulg. act. apost. 21, 30: atomorum, Cic.: crebra vocum, Cic.: fortuitorum, Cic.: Plur., Cic. de fin. 1, 17. – II) insbes.: als Redefig., in eadem verba impetus et concursio, das stürmende Zusammentreffen derselben Worte (wenn ein Wort mehrere Sätze anfängt, ein anderes wiederholt dieselben schließt), griech. συμπλοκή, Cic. de or. 3, 206; vgl. Quint. 9, 1, 33.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > concursio
-
19 concursus
concursus, ūs, m. (concurro), I) das Zusammenlaufen, der Auflauf, auch der tumultuarische (vgl. Benecke Cic. Deiot. 28), c. hominum in forum, Cic.: magni domum concursus ad Afranium fiebant, alles strömte zum Hause des A. hin, Caes.: ad curiam concursus fit plebis, Liv.: concursum (hominum) facere, einen Aufl. erregen, verursachen, Cic. u. Liv., od. concursum facere, einen Aufl. machen, Liv.: concursus fiunt ex agris, Cic. – dah. a) das Zusammenlaufen, -strömen mehrerer Gewässer, aquarum, Curt.: torrentium, Curt.: quinque amnium in unum confluens c., Plin. – b) das Herbeieilen mitwirkender Abstr., die Mithilfe, Mitwirkung, honestissimorum studiorum, Cic. de fin. 2, 111. – II) das Zusammen-, Aufeinandertreffen, A) das vereinigende, c. quidam fortuitus (corpusculorum, der Atome), Cic.: lunae solisque, Cels. – c. oris, das unwillkürliche Zusammengehen, Sich-Schließen des Mundes, Quint. – c. verborum asper et hiulcus, Cic.: vocalium c., Quint. – B) prägn., das Zusammenrennen, harte Zusammentreffen, der Zusammenstoß, 1) das zufällige, caeli (v. Donner), Ov.; vgl. concursu eodem natus tonitrus, Lucr. – bes. oft navium c. (bei Seesturm, Nebel, in der Schlacht usw.), Caes. u.a. – 2) das absichtliche feindl. Zusammentreffen, das Aufeinanderrennen zum Kampf, Zusammentreffen, der Angriff, Anlauf,————die Attacke, c. utriusque exercitus, Caes.: in concursu proelii, Nep.: im Bilde, non posse sustinere concursum omnium philosophorum, Cic. – v. Abstr., ex rationis et firmamenti conflictione et quasi concursu, Cic. – u. vom An- od. Hereinstürmen von Zuständen über jmd., c. calamitatum, Cic.: c. occupationum, der Sturm, Trubel, Cic. – als jurist. t. t., die Konkurrenz zweier Rechtsansprüche, concursu, per concursum, ICt.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > concursus
-
20 concursiō
concursiō ōnis, f [concurro], a concurrence, concourse: atomorum: crebra vocum. — Fig., in rhet., an emphatic repetition: in eadem verba.* * *running together, conjunction, meeting; coincidence; juxtaposition; repetition
- 1
- 2
См. также в других словарях:
concurro — (лат.) сбегаюсь, сталкиваюсь … Словарь ботанических терминов
Конкуренция (эконом.) — Конкуренция (позднелатинское concurrentia, от латинского concurro сбегаюсь, сталкиваюсь), свойственная товарному производству, основанному на частной собственности на средства производства, антагонистическая борьба между частными производителями… … Большая советская энциклопедия
Конкуренция — I Конкуренция (позднелатинское concurrentia, от латинского concurro сбегаюсь, сталкиваюсь) свойственная товарному производству, основанному на частной собственности на средства производства, антагонистическая борьба между частными… … Большая советская энциклопедия
КОНКУРЕНЦИЯ — (ср. век. лат. concurrentia, от лат. concurro сбегаюсь, сталкиваюсь), взаимоотношения между организмами одного и того же вида (внутривидовая К.) или разных видов (межвидовая К.), соревнующимися за одни и те же ресурсы внеш. среды при недостатке… … Биологический энциклопедический словарь
Конкуренция (экономика) — Эта статья должна быть полностью переписана. На странице обсуждения могут быть пояснения. У этого термина существуют и другие значения, см. Конкуренция. Конкурен … Википедия
COMPITALITII Ludi — ante Urbem designatam, a vicorum compitis, in quibus agitabant agrestes, et facti et dicti: Intermissi dein ad Servium usque Regem, ac per vicorum Magistros instanrati in Larium honorem: quemadmodum a L. Pisone iterum curarum est. ut per eosdem… … Hofmann J. Lexicon universale
concurrir — Se conjuga como: partir Infinitivo: Gerundio: Participio: concurrir concurriendo concurrido Indicativo presente imperfecto pretérito futuro condicional yo tú él, ella, Ud. nosotros vosotros ellos, ellas, Uds. concurro concurres concurre… … Wordreference Spanish Conjugations Dictionary
ԴՌՈՀ — ( ) NBH 1 0641 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical ԴՌՈՀ ՏԱԼ. συρρέω confluo, συντρέχω concurro հորդան տալ. համագունդ կամ խուռն դիմել. խուժել. յորդել. ... *Դռոհ տուեալ հասանէին բազմութիւն ժողովոյն. Ճ. ՟Ա.: *Դռոհ տային: Դռոհ ետուք … հայերեն բառարան (Armenian dictionary)
ԽՈՒՌՆ — (խռան.) NBH 1 0985 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 6c, 8c, 10c, 11c, 12c, 13c գ. τύρβη, ὅχλος turba. Արմատ Խռնելոյ. Խառնուրդ բազմութեան. ամբոխ խիտ առ խիտ. խուժան. շփոթ. աղմուկ. ... *Ի մէջ անցեալ արունահեղ խռանն՝ այնչափ… … հայերեն բառարան (Armenian dictionary)
ՀԱՄԵՐԱՍԱՆԱԿ — ( ) NBH 2 0028 Chronological Sequence: Early classical ՀԱՄԵՐԱՍԱՆԱԿ ԸՆԹԱՆԱԼ. Այն է ըստ յն. Զուգընթանալ. συντρέχω concurro. *Արժանի ըստ շնորհացն ցուցանիցէք զոճն (զընթացս վարուց). զի որպէս նա ընդհանուր քարոզիցէ, նոյնպէս եւ դա ընդ նմին համերասանակ… … հայերեն բառարան (Armenian dictionary)
ՄԻԱԽՈՒՌՆ — ( ) NBH 2 0264 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 8c, 10c ա.մ. συνεστικός compositus, conflatus συνέχων continens. եւ Միախուռն ժողով. συνουσία conventus. իսկ բայիւ συναθρείζω congrego, congero συντρέχω concurro եւն. Ի մի… … հայերեն բառարան (Armenian dictionary)