-
21 bifidus
bĭfĭdus, a, um, adj. [bis-findo], cleft or divided into two parts (the usual form;rarer bifidatus and bifissus): bifidos relinquit Rima pedes,
Ov. M. 14, 303:ridicae,
Col. 4, 33, 4:lingua,
Plin. 11, 37, 65, § 171:stirps,
id. 17, 20, 34, § 150:cursus venarum,
id. 16, 39, 76, § 195:iter,
Val. Fl. 1, 570. -
22 bifissus
bĭfissus, a, um, adj. [bis-findo], cleft or divided into two parts:ungulae,
Sol. 52 med. (v. bifidus). -
23 bisulca
bĭsulcus, a, um, adj. [bis-sulcus] (twofurrowed), hence, in gen., divided into two parts, two-cleft, cloven ( poet. and in postAug. prose): lingua, forked, Pac. ap. Non. p. 506, 17; Ov. M. 9, 65: pedes, * Lucr. 2, 356; Ov. M. 7, 113; Plin. 11, 45, 105, § 254: ungula, a cloven hoof, id. 8, 21, 30, § 73; 10, 1, 1, § 1:II.cauda,
id. 9, 29, 46, § 85:forcipes,
id. 11, 28, 34, § 97.—Subst.: bĭsulca, ōrum, n. (sc. animalia), animals with cloven feet (opp. to the solidipedes), Plin. 11, 37, 85, § 212:cornigera fere bisulca,
id. 11, 46, 106, § 255; 10, 65, 84, § 184; 10, 73, 93, § 199.—Rare in sing.:bisulcum oryx,
Plin. 11, 46, 106, § 255. -
24 bisulcus
bĭsulcus, a, um, adj. [bis-sulcus] (twofurrowed), hence, in gen., divided into two parts, two-cleft, cloven ( poet. and in postAug. prose): lingua, forked, Pac. ap. Non. p. 506, 17; Ov. M. 9, 65: pedes, * Lucr. 2, 356; Ov. M. 7, 113; Plin. 11, 45, 105, § 254: ungula, a cloven hoof, id. 8, 21, 30, § 73; 10, 1, 1, § 1:II.cauda,
id. 9, 29, 46, § 85:forcipes,
id. 11, 28, 34, § 97.—Subst.: bĭsulca, ōrum, n. (sc. animalia), animals with cloven feet (opp. to the solidipedes), Plin. 11, 37, 85, § 212:cornigera fere bisulca,
id. 11, 46, 106, § 255; 10, 65, 84, § 184; 10, 73, 93, § 199.—Rare in sing.:bisulcum oryx,
Plin. 11, 46, 106, § 255. -
25 concisura
concīsūra, ae, f. [id.].* I.A dividing, distributing:* II.aquaram,
Sen. Ep. 100, 6.—A hollow, chink, cleft, Plin. 34, 8, 19, § 63. -
26 findo
findo, fĭdi, fissum, 3, v. a. [root Sanscr. bhid-, to cleave; Germ. beissen; Engl. bite], to cleave, split, part, separate, divide (class.; cf.: scindo, seco, caedo).I.Lit.: hoc enim quasi rostro finditur Fibrenus et divisus aequaliter in duas partes latera haec alluit, Cic. Leg. 2, 3, 6; cf.:b.inimicam findite rostris Hanc terram,
Verg. A. 10, 295:patrios findere sarculo agros,
Hor. C. 1, 1, 11:terras vomere,
Ov. A. A. 2, 671:mare carinā,
Prop. 3, 9 (4, 8), 35:Assaraci tellus, quam... Findunt Scamandri flumina,
Hor. Epod. 13, 14:hiulca siti findit Canis aestifer arva,
Verg. G. 2, 353; cf.:arentes cum findit Sirius agros,
Tib. 1, 7, 21:rubra Canicula findet Statuas,
Hor. S. 2, 5, 39:os,
Cels. 8, 4 med.; cf. id. 8, 3 fin.:specularis lapis finditur in quamlibet tenues crustas,
Plin. 36, 22, 45, § 160; cf. Quint. 11, 3, 21:hic locus est, partes ubi se via findit in ambas,
Verg. A. 6, 540; id. G. 2, 78; Ov. M. 4, 65.—In part. perf.:B.fissa ferarum ungula,
Lucr. 4, 680:ungulae equi,
Suet. Caes. 61:lingua in partes duas,
Ov. M. 4, 585:lignum,
Verg. A. 9, 413:ferulae,
Cels. 8, 10; cf. id. 8, 3 fin. —Mid., to split, burst ( poet. and very rare):II.turgescit bilis: findor,
I am ready to burst with rage, Pers. 3, 8:cor meum et cerebrum finditur,
Plaut. Bacch. 2, 4, 17: Marsis finduntur cantibus angues, Ov. Med. fac. 39.—Trop., to divide ( poet. and very seldom):A.Idus sunt agendae, Qui dies mensem Veneris marinae Findit Aprilem,
Hor. C. 4, 11, 16:fissa voluntas,
Prud. Psych. 760.—Hence, fissum, i, n., a cleft, slit, fissure.In gen. (very rare):B.postquam implevisti fusti fissorum caput,
Plaut. Aul. 3, 4, 7:ad ani fissa,
Cels. 5, 20, 5.—Esp., in the lang. of augurs, of the divided liver:jecorum,
Cic. Div. 1, 52, 118; cf.:fissum in exitis,
id. ib. 1, 10, 16;jecoris,
id. N. D. 3, 6, 14:familiare et vitale,
id. Div. 2, 13, 32. -
27 fissura
fissūra, ae, f. [findo]; a cleft, chink, fissure (post-Aug.):quorum in digitos pedum fissura divisa est,
Plin. 10, 63, 83, § 176:vitis,
Col. 4, 29, 4.—In plur., Plin. 33, 6, 33, § 101:efficax asini sevum labrorum fissuris,
chapped lips, id. 28, 12, 50, § 188. -
28 fractura
fractūra, ae, f. [frango], a breach, fracture, cleft:ad luxum aut ad fracturam alliga,
Cato, R. R. 160:quo propior fractura capiti (ossis) vel superiori vel inferiori est, eo pejor est,
Cels. 8, 10.—In plur., Plin. 29, 6, 39, § 137; 31, 11, 47, § 126 (but id. 33, 4, 21, § 71, the correct read. is fractariis; v. fractaria). -
29 hiatus
I.Lit.:II.animalia cibum partim oris hiatu et dentibus ipsis capessunt, partim unguium tenacitate arripiunt,
Cic. N. D. 2, 47, 122:oris,
Suet. Claud. 27; Verg. A. 11, 680.—Without oris:ne immodicus hiatus rictum distendat,
Quint. 1, 11, 9:extremus exspirantis,
id. 6, 2, 31:Nemeaeus magnus hiatus Ille leonis,
Lucr. 5, 24; cf.:quinquaginta atris immanis hiatibus Hydra,
i. e. open mouths, Verg. A. 6, 576; Ov. M. 7, 557; 11, 61; Val. Fl. 1, 34:personae pallentis hiatus,
Juv. 3, 175:magno sublimis pardus hiatu,
id. 11, 123; Plin. 28, 4, 7, § 38; cf.of Boreas: imbres, sicco quos asper hiatu Persolidat Boreas,
with a dry throat, dry breath, Stat. Th. 1, 352:repentini terrarum hiatus,
Cic. N. D. 2, 5, 14:hauriri urbes terrae hiatibus,
Plin. 36, 15, 24, § 119; cf.:qui (Gyges) descendit in illum hiatum,
Cic. Off. 3, 9, 38:neu distracta (Natura) suum late dispandat hiatum,
Lucr. 6, 599:quantum caeli patet altus hiatus,
id. 4, 418; cf. id. 5, 375:fit et caeli ipsius hiatus, quod vocant chasma,
Plin. 2, 26, 26, § 96:corticis bipedalis hiatus,
id. 16, 12, 23, § 57:hiatus patuli fontis,
i. e. basin, Ov. M. 3, 162:specus est tenebroso caecus hiatu,
aperture, id. ib. 7, 409:veteris rimae cum texit hiatum,
Juv. 3, 195.— Poet.:quid dignum tanto feret hic promissor hiatu?
i. e. of such pompous language, high-flown style, Hor. A. P. 138; cf. Juv. 6, 636.—Trop.A.In gen., an eager desire, longing (so used by Tac.):B.libidine sanguinis et hiatu praemiorum,
Tac. H. 4, 42.—In partic., in gram., a hiatus: habet enim ille tamquam hiatus concursu vocalium molle quiddam et quod indicet non ingratam negligentiam, Cic. Or. 23, 77; Quint. 9, 4, 33:(Catullus) amans hiatus illius Homerici suavitatem, ebriosa dixit propter insequentis a litterae (verbi acinae) concentum,
Gell. 7, 20, 6. -
30 hiulcus
I.Lit. (only poet.):* B. II.ubi hiulca siti findit Canis aestifer arva,
Verg. G. 2, 353:Aegyptus,
Stat. Th. 4, 708:venae fluminis,
id. ib. 9, 450:juga montis Tauri,
Sol. 38 fin.:nubes, Claud. Cons. Prob. et Olybr. 206: nimbi,
id. Rapt. Pros. 2, 230:vulnus,
Sid. Ep. 6, 7:ova,
Claud. III. Cons. Hon. 4 praef.: mucro, i. e. ungues ferrei, Prud. steph. 10, 452:ictus,
id. ib. 5, 113.—Trop.A.Of speech, gaping, not well connected, forming a hiatus (class.):* B.struere verba sic, ut neve asper eorum concursus neve hiulcus sit, sed quodammodo coagmentatus et levis,
Cic. de Or. 3, 43, 171; cf.:hiulcae voces,
id. Or. 44, 150:nonnumquam hiulca etiam decent,
Quint. 9, 4, 36.—* Adv.: hiulcē (acc. to II. A.), of speech, in a gaping manner, with a hiatus:non aspere, non vaste, non rustice, non hiulce, sed presse et aequabiliter et leniter (loqui),
Cic. de Or. 3, 12, 45. -
31 lacuna
lăcūna (collateral form lŭcūna; cf. Lachm. ad Lucr. vol. 2, p. 205; lăcūnā-tūra, App. Flor. 15, p. 351, 2 Hildebrand; v. infra), ae, f. [lacus], a ditch, pit, hole; esp. a place where water collects, a pool, pond.I.Lit. (mostly poet.): lacuna, id est aquae collectio, a lacu derivatur, quam alii lamam, alii lustrum dicunt, Paul. ex Fest. p. 117 Müll.:B.vastae,
Lucr. 6, 552:vastae Orci,
id. 1, 116; 6, 538:cavae,
Verg. G. 1, 117; 3, 365.— Poet.:salsae,
i. e. the sea, Lucr. 5, 794; 3, 1044; also,Neptuniae,
Auct. Her. 4, 10, 15:caecas lustravit luce lacunas,
Cic. Arat. 431.—In gen., a hollow, cavity, opening, chasm, cleft:II.cum supercilia cana, et sub ea lacunae, dicunt, eum equum habere annos sedecim,
Varr. R. R. 2, 7, 3; 1, 29, 3; cf.:atque lacunarum fuerant vestigia cuique,
Lucr. 5, 1261; Vitr. 7, 1, 4:labrum superius sub ipsa medietate narium lacuna quadam levi, quasi valle, signavit deus,
Lact. Op. D. 10:genae teretes ac medio mento lacuna,
a dimple, App. Flor. p. 351 (Hildebr., lacunatura).—Trop., a gap, void, defect, want, loss (rare but class.):est, qui expleas duplicem istam lacunam,
to fill up the double void, Varr. R. R. 2, 1, 28:ut illam lacunam rei familiaris expleant,
Cic. Verr. 2, 2, 55, § 138:lacuna in auro,
id. Att. 12, 6, 1:illa labes et quasi lacuna famae,
Gell. 1, 3, 23. -
32 morsus
1.morsus, a, um, Part., from mordeo.2.morsus, ūs, m. [mordeo], a biting, a bite.I.Lit.: contra avium minorum morsus munitur vallo aristarum. Cic. Sen. 15, 51:B.serpentis,
id. Fat. 16, 36:morsu apprehendere,
to bite, Plin. 11, 24, 28, § 84:morsibus insequi,
Ov. M. 13, 568:morsu appetere,
Tac. H. 4, 42:nec tu mensarum morsus horresce futuros,
the eating, Verg. A. 3, 394:mucida frusta farinae... non admittentia morsum,
Juv. 5, 69:vertere morsus Exiguam in Cererem penuria adegit edendi,
their bites, their teeth, id. ib. 7, [p. 1167] 112; so,zonam morsu tenere,
by the teeth, Juv. 14, 297.—Transf.1.A catching hold; and, concr., that which takes hold, a catch (of a buckle, etc.; poet.):2.quā fibulā morsus Loricae crebro laxata resolverat ictu,
Sil. 7, 624:roboris,
i. e. the cleft of the tree which held fast the javelin, Verg. A. 12, 782:patulis agitatos morsibus ignes spirent,
Grat. Falisc. 270.—Sharpness of flavor, sharp taste, pungency:II.nec cibus ipse juvat morsu fraudatus aceti,
Mart. 7, 25, 5:marinus,
acrid quality, Plin. 36, 26, 65, § 191:et scabros nigrae morsu rubiginis enses,
i. e. a corroding, consuming, Luc. 1, 243.—Trop., a bite, sting, pain, vexation, etc.:(carmina) odio obscuro morsuque venenare,
a malicious attack, Hor. Ep. 1, 14, 38:perpetui curarum morsus,
gnawings, pains, Ov. P. 1, 1, 73:doloris,
a bite, sting, Cic. Tusc. 4, 7, 15:libertatis intermissae,
id. Off. 2, 7, 24:dubiā morsus famae depellere pugnā,
Sil. 2, 271. -
33 quadrifidus
I.Lit.:II.quadrifidas sudes,
Verg. G. 2, 25:quadrifidam quercum Scindebat,
was cleaving in four, id. A. 7, 509:quadrifidā trabe fingere tela Jovis,
Val. Fl. 1, 663:ridicae,
Col. 4, 33, 4.—Transf., in gen., divided into four parts: labor, Claud. Cons. Prob. et Olybr. 268. -
34 quinquifidus
quinquĭfĭdus, a, um, adj. [quinquefindo], five-cleft, quinquifid (post-class.): tela, Ven. 5, 6 praef. -
35 rima
rīma, ae, f. [for rigma, from rig, ringor; hence, that gapes, yawns], a cleft, crack, chink, fissure (cf. hiatus):2.angusta,
Hor. Ep. 1, 7, 29:cava,
Prop. 1, 16, 27:patet,
Ov. M. 11, 515; cf.hiscit,
Plin. 17, 14, 24, § 108:tabernae rimas agunt,
are cracked, Cic. Att. 14, 9, 1; so,rimas agere,
Ov. M. 2, 211; 10, 512;and in a like sense, ducere,
id. ib. 4, 65:facere,
to make, id. Tr. 2, 85: explere, to stop up, Cic, Or. 69, 231; cf.:nec te signata juvabunt Limina, persuasae fallere rima sat est,
Prop. 4 (5), 1, 146.—= cunnus, Juv. 3, 97.— Poet.: ignea rima micans, i. e. a flash of lightning (qs. cleaving the sky), Verg. A. 8, 392; imitated by Plin. 2, 43, 43, [p. 1596] § 112.—II.Transf., comically: plenus rimarum sum: hac atque hac perfluo, I am full of chinks, i. e. can keep nothing to myself, conceal nothing, Ter. Eun. 1, 2, 25 (opp. tacere, continere); Plaut. Curc. 4, 2, 24. -
36 rupina
rūpīna, ae,f. [rupes], a cleft of a rock, a rocky chasm (Appuleian), App. M. 6, p. 184, 16; 7, p. 193 fin.; id. Flor. 2, p. 348 med. -
37 schistos
schistos, a, on, adj., = schistos, split, cleft, divided; a t. t. in Pliny the Elder: lapis, that easily cleaves or cracks, fissile, schistose, a name given to a kind of red oxide of iron, Plin. 29, 6, 38, § 124; 33, 4, 25, § 84; 36, 20, 37, § 144:lac,
i. e. curdled, id. 28, 9, 33, § 126:caepa, a peculiar kind,
id. 19, 6, 32, § 101:alumen,
id. 31, 7, 39, § 79. -
38 scindo
scindo, scĭdi, scissum, 3 (old perf. redupl. scicidi, Enn., Naev., Att, and Afran. ap. Prisc. p. 890 P.; or Enn. p. 133 Vanl.; Com. Rel. pp. 19 and 164 Rib.; cf. also, sciciderat. [p. 1643] Gell 6, 9, 16), v. a. [akin to Gr. schizô, to split; cf. Germ. scheiden, and Lat. scio], to cut, tear, rend, or break asunder; to split, cleave, divide, or separate by force, etc. (freq. and class.; but in tempp.perf. ante-class.and postAug.; syn.: findo, rumpo).I.Lit.: quom saxum scisciderit, Enn. ap. Prisc. l. l.: non ergo aquila scisciderat pectus, Att. ib. and ap. Gell. l. l.: satis fortiter vestras sciscidistis colus, Afran. ap. Prisc. l. l.: scindens dolore identidem intonsam comam, Att. ap. Cic. Tusc. 3, 26, 62:b.crines,
Verg. A. 12, 870; Ov. M. 11, 683:capillos,
id. H. 3, 79; Tib. 1, 10, 55; cf., in a Greek construction: scissaeque capillos matres,
Ov. M. 8, 526:vela,
Plaut. Trin. 4, 1, 18:epistulam,
Cic. Fam. 5, 20, 9:vestem,
to tear open, Liv. 3, 58; Quint. 2, 15, 7; Prop. 2, 15 (3, 7), 18; Ov. M. 9, 166; Hor. C. 1, 17, 27; cf.:vestem tibi de corpore,
Prop. 2, 5, 21:pecora scindunt herbarum radices,
Col. 2, 18, 2:asini me mordicibus scindant,
tear, lacerate, Plaut. Aul. 2, 2, 57:sinus,
Ov. M. 10, 386:latus flagello,
id. Ib. 185:lacerum corpus ictibus innumeris,
Sil. 1, 172:vitiato fistula plumbo Scinditur,
bursts open, Ov. M. 4, 123; cf.:et faceret scissas languida ruga genas,
wrinkled, Prop. 3, 10, 6:vallum,
to break through, tear up, Caes. B. G. 3, 5; 5, 51; Liv. 7, 37; Tac. H. 4, 28:limen portae,
to break in pieces, Plaut. Bacch. 4, 9, 31:pontem,
to break down, id. ib. 5, 26:cuneis lignum,
to split, cleave, Verg. G. 1, 144:quercum cuneis,
id. A. 7, 510:cuneis fissile robur,
id. ib. 6, 182; cf.:ferro aequor (i. e. humum),
id. G. 1, 50; cf.solum,
id. ib. 2, 399:vomere terram,
Ov. A. A. 2, 671:freta ictu (remorum),
id. M. 11, 463:puppis aquas,
id. Tr. 1, 10, 48:fluvios natatu,
Claud. Cons. Hon. 4, 347:tellurem mare scindit,
Luc. 3, 61:agmen,
Tac. A. 1, 65 et saep.:labra,
to open wide, Quint. 11, 3, 81:obsonium,
to cut up, carve, Sen. Vit. Beat. 17; cf.nihil (edulium),
Mart. 3, 12, 2:aves in frusta,
Sen. Brev. Vit. 12.—Prov.: penulam alicui, to tear off one's travelling cloak, i.e. to urge, press, solicit one to stay, Cic. Att. 13, 33, 4.—B.Transf., to part, separate, divide; of places:2.dirimit scinditque Sueviam continuum montium jugum,
Tac. G. 43:frons Italia in duo se cornua scindit,
Mel. 2, 4, 7.—Mid.: omnis Italia scinditur in duo promuntoria,
Sall. H. 4, 18 Dietsch.—In gen.:se (lutamenta),
Cato, R. R. 128:se (nubes),
Verg. A. 1, 587.—Mid.:omnis fumus, vapor, etc.... scinduntur per iter flexum,
Lucr. 4, 91:scinditur in geminas partes circumfluus amnis,
Ov. M. 15, 739; Luc. 1, 551.— Absol.:sentes quod tetigere, ilico rapiunt: si eas ereptum, ilico scindunt,
Plaut. Cas. 3, 6, 2.—To destroy:II.scindunt proceres Pergamum,
Plaut. Bacch. 4, 9, 130.—Trop., to tear in pieces, to distract, agitate, disturb, etc.:A.aliquem quāvis scindunt cuppedine curae,
Lucr. 3, 994:quantae tum scindunt hominem cuppedinis acres Sollicitum curae,
id. 5, 46: nolo commemorare, quibus rebus sim spoliatus, ne scindam ipse dolorem meum, tear open, i. e. renew my grief, Cic. Att. 3, 15, 2:non sine piaculo sanctissimas necessitudines scindi,
to be sundered, separated, Plin. Pan. 37 fin.:ut (actio) noctis interventu scinderetur,
was interrupted, id. Ep. 2, 11, 16:verba fletu,
Ov. P. 3, 1, 157:vox scinditur,
is broken, cracked, Quint. 11, 3, 20:sic genus amborum scindit se sanguine ab uno,
divides, branches off, Verg. A. 8, 142; cf.: scidit deinde se studium atque inertiā factum est, ut artes esse plures viderentur, was separated, divided, Quint. prooem. § 13; cf.:naturalis pars philosophiae in duo scinditur corporalia et incorporalia,
Sen. Ep. 89, 16:scinditur incertum studia in contraria vulgus,
Verg. A. 2, 39; cf. Tac. H. 1, 13:scindebatur in multiplices curas,
Amm. 16, 3, 3.—Hence, scissus, a, um, P. a., split, cleft, divided.Lit.:B.folia pluribus divisuris,
Plin. 25, 5, 21, § 48:vitis folio,
id. 14, 2, 4, § 23:scissae (aures) cervis ac velut divisae,
id. 11, 37, 50, § 136:alumen,
Col. 6, 13, 1 (for which:scissile alumen,
Cels. 5, 2; 6, 11):vestibus,
Vulg. Job, 2, 12.— -
39 scissilis
scissĭlis, e, adj. [scindo].I. II. -
40 scissura
I.Lit., Sen. Q. N. 6, 2:II.ad scissuram Nili,
Plin. 5, 9, 9, § 50; 11, 28, 34, § 100:sal rectis scissuris,
id. 31, 7, 39, § 79; Pall. Mai, 12; Vulg. Matt. 9, 16.—Trop.:domestica turbat rem populi,
Prud. Psych. 756:audio scissuras esse inter vos,
Vulg. 1 Cor. 11, 18.
См. также в других словарях:
Cleft — Cleft, n. [OE. clift; cf. Sw. klyft cave, den, Icel. kluft cleft, Dan. kl[ o]ft, G. kluft. See {Cleave} to split and cf. 2d {Clift}, 1st {Clough}.] 1. A space or opening made by splitting; a crack; a crevice; as, the cleft of a rock. Is. ii. 21.… … The Collaborative International Dictionary of English
Cleft — Cleft, a. 1. Divided; split; partly divided or split. [1913 Webster] 2. (Bot.) Incised nearly to the midrib; as, a cleft leaf. [1913 Webster] … The Collaborative International Dictionary of English
cleft — (n.) 1570s, altered (by influence of cleft, new weak pp. of CLEAVE (Cf. cleave) (1)), from M.E. clift (early 14c.), from O.E. geclyft (adj.) split, cloven, from P.Gmc. *kluftis (Cf. O.H.G., Ger. kluft, Dan. klèft cleft ), from PIE *gleubh (see… … Etymology dictionary
cleft — cleft·ed; cleft; un·cleft; … English syllables
cleft — past participle of CLEAVE(Cf. ↑cleave). ► ADJECTIVE ▪ split, divided, or partially divided into two. ► NOUN 1) a fissure or split in rock or the ground. 2) an indentation in a person s forehead or chin, or a hollow between two parts of the body.… … English terms dictionary
Cleft — (kl[e^]ft), imp. & p. p. from {Cleave}. [1913 Webster] … The Collaborative International Dictionary of English
cleft — [adj] separated, split broken, cloven, cracked, crannied, crenelated, parted, perforated, pierced, rent, riven, ruptured, separated, sundered, torn; concept 490 Ant. joined, joint, united cleft [n] break, gap aperture, arroyo, breach, canyon,… … New thesaurus
cleft — index rift (gap), split Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 … Law dictionary
cleft — cleft, clefţi, s.m. (înv.) muntean grec liber; haiduc. Trimis de blaurb, 14.04.2006. Sursa: DAR … Dicționar Român
cleft — n *crack, fissure, crevasse, crevice, cranny, chink Analogous words: split, rift, *breach: gap, *break, interruption … New Dictionary of Synonyms
cleft — see cleave … Modern English usage