-
1 proprium
prō̆prĭus, a, um, adj. [etym. dub.; perhaps from root prae; cf. prope], not common with others, one's own, special, particular, proper (class.; cf.: peculiaris, privatus).I.In gen., opp. communis: nam virtutem propriam mortalibus fecit: cetera promiscue voluit communia habere, Varr. ap. Non. 361, 25:B.proprium et peculiare,
Plin. 7, 25, 26, § 93:tria praedia Capitoni propria traduntur,
to him for his own, Cic. Rosc. Am. 8, 21:proprio sumptu edere ludos,
Tac. A. 1, 15:propriā pecuniā militem juvare,
id. ib. 1, 71:basilicam propriā pecuniā firmare,
id. ib. 3, 72 init.; id. H. 2, 84:propria impensa,
Just. 12, 11, 1:propriis viribus,
Liv. 2, 53:familia,
id. 7, 9:libri, Hor S. 1, 10, 64: horreum,
id. C. 1, 1, 9:proprio Marte,
by his own bravery, Ov. P. 4, 7, 14.—With pron. poss. (class. and freq.):ut cum ademerit nobis omnia, quae nostra erant propria, ne lucem quoque hanc, quae communis est, eripere cupiat,
all that belonged peculiarly to us, Cic. Rosc. Am. 52, 150:suā quādam propriā, non communi oratorum facultate,
id. de Or. 1, 10, 44: ut redeas ad consuetudinem vel nostram communem vel tuam solius et propriam, Luc. ap. Cic. Fam. 5, 14, 3:omnia qui jubet esse communia, ne quis civis propriam aut suam rem ullam queat dicere,
Cic. Rep 4, 5, 5; id. ap. Non. p. 362:suis propriis periculis parere commune reliquis otium,
id. Rep. 1, 4, 7:quod (periculum) autem meum erat proprium,
id. Fam. 2, 17, 7; id. Sest. 7, 15;calamitatem aut propriam suam aut temporum queri,
Caes. B. C. 3, 20.—Opp. alienus, etc., one's own, peculiar, special, characteristic, personal:1.tempus agendi fuit mihi magis proprium quam ceteris,
Cic. Sull. 3, 9:reliquae partes quales propriae sunt hominis,
id. Fin. 5, 12, 35:id non proprium senectutis est vitium, sed commune valetudinis,
id. Sen. 11, 35:libertatem propriam Romani generis,
id. Phil. 3, 11, 29:proprium id Tiberio fuit,
Tac. A. 4, 19:ira,
personal resentment, id. ib. 2, 55.—As subst.: prō̆prĭum, i, n.Lit., a possession, property:2.id est cujusque proprium, quo quisque fruitur atque utitur,
Cic. Fam. 7, 30, 2:vivere de proprio,
Mart. 12, 78, 2.—Trop., a characteristic mark, a sign, characteristic, etc., Cic. Off. 1, 1, 2; 2, 5, 17; Caes. B. G. 6, 23.—II.In partic., peculiar, extraordinary: nisi mihi fortuna proprium consilium extorsisset, Sent. ap. Cic. Fam. 10, 35, 1:B.superbo decreto addidit propriam ignominiam,
Liv. 35, 33.—Lasting, constant, permanent, perpetual (class.):A.illum amatorem tibi proprium futurum in vitā,
Plaut. Most. 1, 3, 67; Att. ap. Non. 362, 5:nihil in vitā proprium mortali datum esse,
Lucil. ib. 362, 15:alicui proprium atque perpetuum,
Cic. Imp. Pomp. 16, 48:perenne ac proprium manere,
id. Red. in Sen. 4, 9:parva munera diutina, locupletia non propria esse consueverunt,
Nep. Thras. 4, 2; Hor. S. 2, 6, 5; cf. id. Ep. 2, 2, 172:deferens uni propriam laurum,
id. C. 2, 2, 22; Verg. A. 6, 871:victoriam propriam se eis daturam,
lasting, Hirt. B. Afr. 32.— Comp., Ov. M. 12, 284; id. P. 1, 2, 152; Liv. 4, 27, 3. —Hence, adv.: proprĭē.Specially, peculiarly, properly, strictly for one's self (opp. communiter;B.class.): quod me amas, est tibi commune cum multis: quod tu ipse tam amandus es, id est proprie tuum,
Cic. Fam. 9, 15, 1:promiscue toto (Campo Martio), quam proprie parvā parte frui malletis,
for yourselves, individually, separately, id. Agr. 2, 31, 85.—In partic.1. 2.Especially, eminently, exclusively:C.mira sermonis, cujus proprie studiosus fuit, elegantia,
Quint. 10, 1, 114; cf. Vell. 2, 9, 2.—Properly, accurately, strictly speaking, in the proper (not tropical) sense:magis proprie nihil possum dicere,
Cic. Phil. 2, 31, 77:illud quidem honestum, quod proprie vereque dicitur,
id. Off. 3, 3, 13; Liv. 34, 32; 44, 22:uti verbo proprie,
Gell. 9, 1, 8; 2, 6, 5; 7, 11, 2; 16, 5, 1. -
2 proprius
prō̆prĭus, a, um, adj. [etym. dub.; perhaps from root prae; cf. prope], not common with others, one's own, special, particular, proper (class.; cf.: peculiaris, privatus).I.In gen., opp. communis: nam virtutem propriam mortalibus fecit: cetera promiscue voluit communia habere, Varr. ap. Non. 361, 25:B.proprium et peculiare,
Plin. 7, 25, 26, § 93:tria praedia Capitoni propria traduntur,
to him for his own, Cic. Rosc. Am. 8, 21:proprio sumptu edere ludos,
Tac. A. 1, 15:propriā pecuniā militem juvare,
id. ib. 1, 71:basilicam propriā pecuniā firmare,
id. ib. 3, 72 init.; id. H. 2, 84:propria impensa,
Just. 12, 11, 1:propriis viribus,
Liv. 2, 53:familia,
id. 7, 9:libri, Hor S. 1, 10, 64: horreum,
id. C. 1, 1, 9:proprio Marte,
by his own bravery, Ov. P. 4, 7, 14.—With pron. poss. (class. and freq.):ut cum ademerit nobis omnia, quae nostra erant propria, ne lucem quoque hanc, quae communis est, eripere cupiat,
all that belonged peculiarly to us, Cic. Rosc. Am. 52, 150:suā quādam propriā, non communi oratorum facultate,
id. de Or. 1, 10, 44: ut redeas ad consuetudinem vel nostram communem vel tuam solius et propriam, Luc. ap. Cic. Fam. 5, 14, 3:omnia qui jubet esse communia, ne quis civis propriam aut suam rem ullam queat dicere,
Cic. Rep 4, 5, 5; id. ap. Non. p. 362:suis propriis periculis parere commune reliquis otium,
id. Rep. 1, 4, 7:quod (periculum) autem meum erat proprium,
id. Fam. 2, 17, 7; id. Sest. 7, 15;calamitatem aut propriam suam aut temporum queri,
Caes. B. C. 3, 20.—Opp. alienus, etc., one's own, peculiar, special, characteristic, personal:1.tempus agendi fuit mihi magis proprium quam ceteris,
Cic. Sull. 3, 9:reliquae partes quales propriae sunt hominis,
id. Fin. 5, 12, 35:id non proprium senectutis est vitium, sed commune valetudinis,
id. Sen. 11, 35:libertatem propriam Romani generis,
id. Phil. 3, 11, 29:proprium id Tiberio fuit,
Tac. A. 4, 19:ira,
personal resentment, id. ib. 2, 55.—As subst.: prō̆prĭum, i, n.Lit., a possession, property:2.id est cujusque proprium, quo quisque fruitur atque utitur,
Cic. Fam. 7, 30, 2:vivere de proprio,
Mart. 12, 78, 2.—Trop., a characteristic mark, a sign, characteristic, etc., Cic. Off. 1, 1, 2; 2, 5, 17; Caes. B. G. 6, 23.—II.In partic., peculiar, extraordinary: nisi mihi fortuna proprium consilium extorsisset, Sent. ap. Cic. Fam. 10, 35, 1:B.superbo decreto addidit propriam ignominiam,
Liv. 35, 33.—Lasting, constant, permanent, perpetual (class.):A.illum amatorem tibi proprium futurum in vitā,
Plaut. Most. 1, 3, 67; Att. ap. Non. 362, 5:nihil in vitā proprium mortali datum esse,
Lucil. ib. 362, 15:alicui proprium atque perpetuum,
Cic. Imp. Pomp. 16, 48:perenne ac proprium manere,
id. Red. in Sen. 4, 9:parva munera diutina, locupletia non propria esse consueverunt,
Nep. Thras. 4, 2; Hor. S. 2, 6, 5; cf. id. Ep. 2, 2, 172:deferens uni propriam laurum,
id. C. 2, 2, 22; Verg. A. 6, 871:victoriam propriam se eis daturam,
lasting, Hirt. B. Afr. 32.— Comp., Ov. M. 12, 284; id. P. 1, 2, 152; Liv. 4, 27, 3. —Hence, adv.: proprĭē.Specially, peculiarly, properly, strictly for one's self (opp. communiter;B.class.): quod me amas, est tibi commune cum multis: quod tu ipse tam amandus es, id est proprie tuum,
Cic. Fam. 9, 15, 1:promiscue toto (Campo Martio), quam proprie parvā parte frui malletis,
for yourselves, individually, separately, id. Agr. 2, 31, 85.—In partic.1. 2.Especially, eminently, exclusively:C.mira sermonis, cujus proprie studiosus fuit, elegantia,
Quint. 10, 1, 114; cf. Vell. 2, 9, 2.—Properly, accurately, strictly speaking, in the proper (not tropical) sense:magis proprie nihil possum dicere,
Cic. Phil. 2, 31, 77:illud quidem honestum, quod proprie vereque dicitur,
id. Off. 3, 3, 13; Liv. 34, 32; 44, 22:uti verbo proprie,
Gell. 9, 1, 8; 2, 6, 5; 7, 11, 2; 16, 5, 1. -
3 proprius
proprius adj., not common with others, own special, several, individual, peculiar, particular, proper: tria praedia Capitoni propria traduntur, as his private property: familia, L.: proprio Marte, by his own bravery, O.: contumelia, i. e. personal insult, L.: omnia, quae nostra erant propria, all that belonged peculiarly to us: suā quādam propriā, non communi oratorum facultate: calamitas propria sua, Cs.: id est cuiusque proprium, quo quisque fruitur, each man's own.—As subst n.: Amittit merito proprium qui alienum appetit, his own... another's, Ph.—Personal, individual, peculiar, own: propriā ut Phaedria poteretur, have her for his own, T.: agitur in criminibus Cluenti proprium periculum: libri, H.: Da propriam domum, V.: tempus agendi fuit mihi magis proprium quam ceteris.—Peculiar, characteristic: hoc proprium virtutis existimant, Cs.: oratoris: reliquae partes quales propriae sunt hominis: libertas propria Romani generis.—Appropriate, exact, proper, strict: qui proprio nomine perduellis esset, is hostis vocaretur: vocabula rerum.—Lasting, constant, enduring, permanent: voluptates eorum (deorum), T.: quod ut illi proprium sit atque perpetuum: parva munera diutina, locupletia non propria esse consueverunt, N.: dona, V.; cf. tamquam Sit proprium quidquam, quod Permutet dominos, etc., H.* * *propria, proprium ADJown, very own; individual; special, particular, characteristic -
4 adiūnctus
adiūnctus adj. with comp. [P. of adiungo], closely connected, joined, united: quae huius causae adiunctiora sunt: huic fundo praedia.—As subst n., a characteristic, adjunct, essential attribute: in adiunctis morabimur, H.: pietatis adiunctum.— Plur, collateral circumstances. -
5 adulēscentia
adulēscentia (not adol-), ae, f [adulescens], youth: mea: ineunte adulescentiā.—Youth, young men: laetatur.* * *youth, young manhood; characteristic of being young, youthfulness; the young -
6 ancillāris
ancillāris e, adj. [ancilla], of a female servant: artificium, a handmaid's service.* * *ancillaris, ancillare ADJof/having status of female slave; appropriate/characteristic to that position -
7 caput
caput itis, n [CAP-], the head: Capillus circum caput Reiectus, T.: caput obnubito, L.: capitis nives, H.: capite operto: aperire: velare, L.: abscindere cervicibus: capite demisso: attollere, O.: extollere, to become bold: breve (equi), H.: coronatum (bovis), Tb.: per caput pedesque ire, heels over head, Ct.: dux cum exercitu supra caput est, i. e. is ready to fall upon us, S.: capita conferre, to lay heads together, i. e. to confer in secret, L.: caput aut collum petere, strike at the vital parts: haec alias inter caput extulit urbes, towers, i. e. excels, V.: aliena negotia Per caput saliunt, run through the head, i. e. the mind, H.: capitis labor, mental exertion, H. — Meton., the head, top, summit, point, end, extremity: iocur sine capite (of a sacrifice), L.: in extis, O.: tignorum, Cs.: cornu duxit, donec curvata coirent capita, the ends, V. — The origin, source, spring, head (of a river), L.: caput unde erumpit Enipeus, V.: celsis caput urbibus exit, my source springs among great cities, V.—The mouth, embouchure (rare): multis capitibus in Oceanum influit, Cs.—Of plants: diducere terram ad capita, the roots, V.: papavera demisere caput, the heads, V.: capitum iugatio, branches (of the vine). — Of mountains, the summit: capita aspera montis, V. — Of persons, a head, person: ridiculum caput! T.: carum, V.: duo haec capita taeterrima: ignota, L.: di capiti ipsius reservent, for himself, V.: capiti cane talia Dardanio rebusque tuis, i. e. for Aeneas and yourself, V.: Perfidum, H.: de sacrando cum bonis capite alcuius, L.: ut caput Iovi sacraretur, L.—With numerals: capitum Helvetiorum milia CCLXIII, souls, Cs.: nullum caput Proserpina fugit, H.: in capita, to each person, L.; cf. sus Triginta capitum fetūs enixa, V.—Fig., life, physical life: Capitis periculum adire, to risk life, T.: caput obiectare periclis, V.: capitis poena, capital punishment, Cs.: certamen capitis et famae: ut capite dimices tuo, L.: caput offerre pro patriā: patrium tibi crede caput (i. e. patris vitam), O.: accusatus capitis absolvitur, of a capital crime, N.: Sthenium capite damnare.—Civil life, personality, civil rights, liberty and citizenship: capitis causae, involving citizenship: iudicium capitis: capitis deminutio, loss of civil rights, Cs.—Poet.: capitis minor, H.—Of persons, a leader, chief, guide: concitandorum Graecorum: capita nominis Latini, heads, chiefs, L.: ut se Suevorum caput credant, chief tribe, Ta.: capita coniurationis securi percussi, L.: illic est huic rei caput, author, contriver, T.: ab illo fonte et capite Socrate: corpori valido caput deerat, leader, L.: ipsum Expugnare caput, the great man himself, H. —A head, chief, capital: Thebae totius Graeciae, first city, N.: Roma, orbis terrarum, L.: castellum eius regionis, principal place, L.: Romam caput Latio esse, L.: ius nigrum, cenae caput, principal dish: fundus, vestrae pecuniae, chief source of income: caput esse artis, decere, the note, characteristic: ad consilium de re p. dandum caput est nosse rem p., first qualification: caput litterarum cum alquo, reason for corresponding: Epicuri, chief dogma: caput belli et summa, V.—In writings, a division, paragraph, chapter: legis: caput Annianum de hereditatibus, passage in the will of A.— Of money, the principal sum, capital, stock: quibus ille de capite dempsisset, reduced their debts: de capite deducite alqd, L.: Quinas hic capiti mercedes exsecet, extort sixty per centum, H.* * *head; person; life; leader; top; source/mouth (river); capital (punishment); heading; chapter, principal division -
8 castrēnsis
castrēnsis e, adj. [castra], of the camp, in the camp: ratio: latrocinium, i. e. open rebellion: consilium, L.: iurisdictio, Ta.: pensa, Pr.* * *castrensis, castrense ADJof/connected with camp or active military service; characteristic of soldiers -
9 Chīus
Chīus adj., Χῖοσ, Chian, of Chios.—As subst n. (sc. vinum), Chian wine (a sweet wine), H.* * *Chia, Chium ADJChian, of Chios; of Chian wine; characteristic/suggestive of Chios, luxurious -
10 cōgnōmen
cōgnōmen inis, n [com- + GNA-], a surname, second-name, family-name (added to the name of the gens to distinguish the family): T. Manlius, qui Galli torque detracto cognomen (sc. Torquati) invenit: sapientis: Crassus cognomine Dives: Mercuriale Imposuere mihi cognomen, H.: nationis magis quam generis uti cognomine: Diocles est, Popilius cognomine: duo quorum alteri Capitoni cognomen est: cognomen cui Africano ex virtute fuit, Cs.: Tardo cognomen pingui damus, we call the slow man stupid, H.—In gen., a name: locus, Hesperiam Grai cognomine dicunt, V.: Chaonios cognomine campos a Chaone dixit, V.: prisca locorum, Pr.* * *surname, family/3rd name; name (additional/derived from a characteristic) -
11 cōmicus
cōmicus adj., κωμικόσ, of comedy, comic, in comic style: poëta: artificium: res, the material of comedy, H. — Represented in comedy: senes: adulescens.—As subst m., a comic poet, writer of comedy.* * *Icomica, comicum ADJcomic, belonging/suited/appropriate to comedy; typical/characteristic of comedyIIcomic actor, comedian; writer of comedy; comic poet -
12 commūne
commūne is, n [communis], that which is common: ut communibus pro communibus utatur: communia laudas, publicity, H.: sed ne communia solus occupet, the sole credit for common achievements, O.: ius statuere communi dividundo.—A community, state: Milyadum: gentis Pelasgae, O. —In the phrase in commune, for common use, for all, for a common object, for the general advantage: consulere, T.: conferre: vocare honores, equally upon patricians and plebeians, L.: quodcumque est lucri, halves! Ph.: haec in commune accepimus, in general, Ta.: in commune Suebi vocentur, i. e. all, Ta.—In rhet., plur, commonplaces: quae ad causam nihil pertinent.* * *joint/common/public property/rights; public; public places/interests (pl.); common feature, characteristic, general rule/terms; general; common lot/remedy -
13 differentia
differentia ae, f [differo], a difference, diversity: honesti et decori: in principiis.— A species: (opp. genus).* * *difference/diversity/distinction; distinguishing characteristic; different kind -
14 habeō
habeō uī (old perf subj. habessit for habuerit, C.), itus, ēre [HAB-], to have, hold, support, carry, wear: arma: anulum: arma hic paries habebit, H.: coronam in capite: soccos et pallium: catenas: Faenum in cornu, H.: aquilam in exercitu, S.— To have, hold, contain: quod (fanum) habebat auri: non me Tartara habent, V.: quem quae sint habitura deorum Concilia, etc., V.: Quae regio Anchisen habet? V.: quod habet lex in se: suam (nutricem) cinis ater habebat, V.— To have, hold, occupy, inhabit: urbem, S.: arcem: quā Poeni haberent (sc. castra), L.: Hostis habet muros, V. —Of relation or association, to have: in matrimonio Caesenniam: eos in loco patrui: uxores: patrem: (legionem) secum, Cs.: apīs in iubā: mecum scribas: quibus vendant, habere, Cs.: conlegam in praeturā Sophoclem: civitates stipendiarias, Cs.: cognitum Scaevolam: inimicos civīs: duos amicissimos: eum nuptiis adligatum: quem pro quaestore habuit.— To have, be furnished with: voltum bonum, S.: pedes quinque: Angustos aditūs, V.: manicas, V.— To have, hold, keep, retain, detain: haec cum illis sunt habenda (opp. mittenda), T.: si quod accepit habet: Bibulum in obsidione, Cs.: in liberis custodiis haberi, S.: in vinculis habendi, S.: mare in potestate, Cs.: in custodiam habitus, lodged, L.: ordines, preserve, S.: alios in eā fortunā, ut, etc., L.: exercitus sine inperio habitus, S.: Marium post principia, station, S.: Loricam Donat habere viro, gives to keep, V.: inclusum senatum.—Of ownership or enjoyment, to have, own, possess, be master of: agros: Epicratis bona omnia: in Italiā fundum: quod non desit, H.: (divitias) honeste, enjoy, S.: (leges) in monumentis habemus, i. e. are extant: sibi hereditatem: illam suas res sibi habere iussit (the formula of divorcing a wife): in vestrā amicitiā divitias, S.: nos Amaryllis habet, has my love, V.: habeo, non habeor a Laide: habet in nummis, in praediis, is rich: ad habendum nihil satis esse: amor habendi, V.: Unde habeas, quaerit nemo, sed oportet habere, Iu.— To have, get, receive, obtain: a me vitam, fortunas: imperium a populo R.: habeat hoc praemi tua indignitas: granum ex provinciā: plus dapis, H.: Partem opere in tanto, a place, V.: graviter ferit atque ita fatur, Hoc habet, it reaches him, V.: certe captus est, habet! (i. e. volneratus est) T.— To find oneself, be, feel, be situated, be off, come off: se non graviter: bene habemus nos: praeclare se res habebat: quo pacto se habeat provincia: bene habent tibi principia, T.: bene habet, it is well: atqui Sic habet, H.: credin te inpune habiturum? escape punishment, T.: virtus aeterna habetur, abides, S.— To make, render: uti eos manifestos habeant, S.: pascua publica infesta, L.—With P. perf. pass., periphrast. for perf act.: vectigalia redempta, has brought in and holds, Cs.: domitas libidines: quae conlecta habent Stoici: de Caesare satis dictum: pericula consueta, S.: neque ea res falsum me habuit, S.: edita facinora, L.— To treat, use, handle: duriter se, T.: equitatu agmen adversariorum male, Cs.: exercitum luxuriose, S.: eos non pro vanis hostibus, sed liberaliter, S.: saucii maiore curā habiti, L.— To hold, direct, turn, keep: iter hac, T.: iter ad legiones, Cs.— To hold, pronounce, deliver, utter, make: orationem de ratione censoriā: contionem ad urbem: post habitam contionem: gratulationibus habendis celebramur: quae (querelae) apud me de illo habebantur: verba.— To hold, convene, conduct, cause to take place: comitia haberi siturus: senatum, Cs.: censum: Consilium summis de rebus, V.— To hold, govern, administer, manage, wield: rem p., S.: qui cultus habendo Sit pecori, V.: animus habet cuncta, neque ipse habetur, S.: aptat habendo Ensem, V.—Of rank or position, to hold, take, occupy: priores partīs Apud me, T.: Statum de tribus secundarium.—Fig., to have, have in mind, entertain, cherish, experience, exhibit, be actuated by: si quid consili Habet, T.: alienum animum a causā: tantum animi ad audaciam: plus animi quam consili: amorem in rem p.: in consilio fidem: gratiam, gratias habere; see gratia.— To have, have in mind, mean, wish, be able: haec habebam fere, quae te scire vellem, this was in substance what, etc.: haec habui de amicitiā quae dicerem: quod huic responderet, non habebat: haec fere dicere habui de, etc.: illud adfirmare pro certo habeo, L.—Prov.: quā digitum proferat non habet.—With P. fut. pass., to have, be bound: utrumne de furto dicendum habeas, Ta.: si nunc primum statuendum haberemus, Ta. — To have, have in mind, know, be acquainted with, be informed of: regis matrem habemus, ignoramus patrem: habes consilia nostra, such are: In memoriā habeo, I remember, T.: age, si quid habes, V.—With in animo, to have in mind, purpose, intend, be inclined: rogavi, ut diceret quid haberet in animo: istum exheredare in animo habebat: hoc (flumen) transire, Cs.: bello eum adiuvare, L. — To have in mind, hold, think, believe, esteem, regard, look upon: neque vos neque deos in animo, S.: haec habitast soror, T.: alquos magno in honore, Cs.: Iunium (mensem) in metu, be afraid of: omnīs uno ordine Achivos, all alike, V.: hi numero inpiorum habentur, Cs.: quem nefas habent nominare: deos aeternos: habitus non futtilis auctor, V.: cum esset habendus rex: non nauci augurem: cuius auctoritas magni haberetur, Cs.: id pro non dicto habendum, L.: sic habeto, non esse, etc.: non necesse habeo dicere: eam rem habuit religioni, a matter of conscience: ludibrio haberi, T.: duritiam voluptati, regard as pleasure, S.— To have, have received, have acquired, have made, have incurred: a me beneficia, Cs.: tantos progressūs in Stoicis.—With satis, to have enough, be content, be satisfied: sat habeo, T.: a me satis habent, tamen plus habebunt: non satis habitum est, quaeri, etc.— To have, be characterized by, exercise, practise: salem, T.: habet hoc virtus, ut, etc., this is characteristic of merit: locus nihil habet religionis: celerem motum, Cs.: neque modum neque modestiam, S.: silentium haberi iussit, observed, S.: habebat hoc Caesar, quem cognorat, etc., this was Caesar's way: ornamenta dicendi.— To have, involve, bring, render, occasion, produce, excite: primus adventus equitatūs habuit interitum: habet amoenitas ipsa inlecebras: latrocinia nullam habent infamiam, Cs.— To hold, keep, occupy, engage, busy, exercise, inspire: hoc male habet virum, vexes, T.: animalia somnus habebat, V.: sollicitum te habebat cogitatio periculi: Qui (metus) maior absentīs habet, H.— To take, accept, bear, endure: eas (iniurias) gravius aequo, S.: aegre filium id ausum, L.— To keep, reserve, conceal: Non clam me haberet quod, etc., T.: secreto hoc audi, tecum habeto.— To keep, spend, pass: adulescentiam, S.: aetatem procul a re p., S.—With rem, to have to do, be intimate: quocum uno rem habebam, T.* * *habere, habui, habitus Vhave, hold, consider, think, reason; manage, keep; spend/pass (time) -
15 īnsīgniō
īnsīgniō (imperf. īnsīgnībat, V.), īvī, ītus, īre [insignis], to mark, make conspicuous, distinguish: clipeum Auro, V.: tropaeis agros, V.: cum annus funeribus insigniretur, was remarkable for, Ta.* * *insignire, insignivi, insignitus Vmark with a characteristic feature; distinguish -
16 līberālitās
līberālitās ātis, f [liberalis], a characteristic of a freeman, ingenuousness, frankness, affability: liberalitate liberos Retinere, T.: homo non liberalitate popularis.— Generosity, liberality: bona aliena largiri liberalitas vocatur, S.: beneficentia, quam liberalitatem appellari licet: in sorores.— A gift, present, Ta.* * *courtesy, kindness, nobleness; generosity; frankness; gift -
17 nātūrālis
nātūrālis e, adj. [natura], natural, by birth, one's own: filius, L.: decōris Munus, O.—As subst n.: alquid naturale habere, innate capacity.—Of the nature of things, produced by nature, according to nature, natural: societas: lex: bonum: malum, O.: desiderium corporum, L.: quaestiones, concerning nature.* * *Iphysical/natural scientist; physicist; natural philosopherIInaturalis, naturale ADJnatural, normal, typical, characteristic; inate, inherent; physical (science); natural; (not adoptive, parents); (parts of body/genitals, excretory outlets) -
18 nota
nota ae, f [GNA-], a means of recognition, mark, sign, stamp, impression: epistulis notam apponam eam, quae mihi tecum convenit: barbarus compunctus notis Thraeciis, i. e. tattooed: Quā notam duxit (vitulus), is marked, H.: notas et nomina gentis inurunt (in vitulos), brand with, V.: notam sine volnere fecit, bruise, O.—Plur., significant marks, written characters, signs: qui sonos vocis litterarum notis terminavit, letters.— A critical mark, marginal note: notam apponere ad malum versum.— Plur, letters, alphabetic writing (sc. litterarum): Quosque legat versūs... Grandibus marmore caede notis, large letters, O.: foliisque notas et nomina mandat, V.: Inspicit acceptas hostis ab hoste notas, the letter, O.: loci, quasi argumentorum notae, memoranda.—Of wine, a brand, stamp, kind, quality: nota Falerni, H.: hae notae sunt optimae, i. e. wines of these brands. —A nod, beck, sign: Innuet; acceptas tu quoque redde notas, O.: Concussā manu dantem sibi signa videt, redditque notas, O.— Fig., a mark, sign, token: notae ac vestigia suorum flagitiorum: interspirationis enim, non defatigationis nostrae neque librariorum notae, signs (punctuation marks). — A distinguishing mark, characteristic, note: cuiusque generis dicendi: inter conloquia insigni notā deprendi, by a marked peculiarity of dialect, L.: Signatum praesente notā nomen, with the note of the present time, H.: Fabella hominum discernit notas, Ph.—Because of the mark against the name of a degraded citizen on the censor's lists, a censorial reproach, judgment of degradation (see censor): censoriae severitatis nota: censores senatum sine ullius notā legerunt, not excluding any one, L.— A mark of ignominy, badge of infamy, reproach, disgrace: domesticae turpitudinis: homo omnibus insignis notis turpitudinis: in amore tuo cogor habere notam, i. e. am degraded, Pr.: nullā tristi notā insignitus, reproachful surname, L.* * *mark, sign, letter, word, writing, spot brand, tattoo-mark -
19 Paeān
Paeān ānis, m the god of healing (an epithet of Apollo): signum Paeanis: Paeana voca, O.: Parce, Paean! Iu.—A hymn to Apollo, festive hymn, hymn of triumph, paean, C.: laetus, V.: victor canebat Paeana, Pr.—The characteristic foot in the versification of paeans (of one long and three short syllables, in any order).* * *Ihymn (usually of victory, to Apollo/other gods); Paean (Greek Apollo as healer)IIpaeanos/is N Mhymn (usually of victory, to Apollo/other gods); Paean (Greek Apollo as healer) -
20 quālitās
quālitās ātis, f [qualis], a quality, property, nature, state, condition: aliqua.* * *character/nature, essential/distinguishing quality/characteristic; G:mood
См. также в других словарях:
characteristic — adj Characteristic, individual, peculiar, distinctive are comparable when they mean indicating or revealing the special quality or qualities of a particular person or thing or of a particular group of persons or things. Characteristic stresses… … New Dictionary of Synonyms
Characteristic — (from the Greek word for a property or attribute (= trait) of an entity) may refer to: In physics and engineering, any characteristic curve that shows the relationship between certain input and output parameters, for example: I V or current… … Wikipedia
characteristic — [kar΄ək tər is′tik, kar΄iktər is′tik] adj. [Gr charaktēristikos: see CHARACTER] of or constituting the special character; typical; distinctive [the characteristic odor of cabbage] n. 1. a distinguishing trait, feature, or quality; peculiarity 2.… … English World dictionary
characteristic — I noun aspect, attribute, cast, constitution, differentia, differential, distinction, distinctive feature, distinguishing trait, essence, essential part, feature, humor, idiocrasy, idiosyncrasy, immanence, inclination, individuality, inherence,… … Law dictionary
Characteristic — Char ac*ter*is tic, a. [Gr. ?: cf. F. charact[ e]ristique.] Pertaining to, or serving to constitute, the character; showing the character, or distinctive qualities or traits, of a person or thing; peculiar; distinctive. [1913 Webster]… … The Collaborative International Dictionary of English
characteristic — [adj] typical; distinguishing appropriate, diagnostic, differentiating, discriminating, discriminative, distinctive, distinguishing, emblematic, especial, essential, exclusive, fixed, idiosyncratic, inborn, inbred, indicative, individual,… … New thesaurus
Characteristic — Char ac*ter*is tic, n. 1. A distinguishing trait, quality, or property; an element of character; that which characterized. Pope. [1913 Webster] The characteristics of a true critic. Johnson. [1913 Webster] 2. (Math.) The integral part (whether… … The Collaborative International Dictionary of English
characteristic — characteristic. См. признак. (Источник: «Англо русский толковый словарь генетических терминов». Арефьев В.А., Лисовенко Л.А., Москва: Изд во ВНИРО, 1995 г.) … Молекулярная биология и генетика. Толковый словарь.
characteristic — characteristic. = character (см.). (Источник: «Англо русский толковый словарь генетических терминов». Арефьев В.А., Лисовенко Л.А., Москва: Изд во ВНИРО, 1995 г.) … Молекулярная биология и генетика. Толковый словарь.
characteristic — adjective and noun both first attested 1660s, from CHARACTER (Cf. character) + ISTIC (Cf. istic) on model of Gk. kharakteristikos. Earlier in the adjectival sense was characteristical (1620s). Related: Characteristically. Characteristics… … Etymology dictionary
characteristic — ► ADJECTIVE ▪ typical of a particular person, place, or thing. ► NOUN ▪ a feature or quality typical of a person, place, or thing. DERIVATIVES characteristically adverb … English terms dictionary