Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

cūnctus

  • 1 cunctus

    cunctus, a, um tout, tout entier.    - cunctus senatus: tout le sénat.    - cuncta Aegyptus, Cic.: l'Egypte entière.    - cuncti: tous ensemble.    - cuncti cives, Cic.: tous les citoyens sans exception.    - cuncta, n. plur.: toutes les choses, tout.    - poét. et prose post-Aug. cunctus + gén. (au même genre).    - cuncti hominum, Ov.: tous les hommes.    - cunctae provinciarum, Plin.: toutes les provinces.    - postquam cuncta scelerum suorum pro egregiis accipi videt, Tac. An. 14: voyant tous ses crimes érigés en vertus.    - poét. et prose post-Aug. cuncta (n. plur.) + gén. masc. ou fém.    - cuncta terrarum, Hor. C. 2: tout l'univers.    - cuncta camporum, Tac. H. 5: toute la plaine.    - cuncta curarum, Tac. A. 3, 35: toutes les inquiétudes.    - viai cuncta, Lucr. 5, 739: toute la route.    - accord avec le plus rapproché - Romanis cuncta maria terraeque patebant, Sall. C. 10: toutes les mers et toutes les terres étaient ouvertes aux Romains.
    * * *
    cunctus, a, um tout, tout entier.    - cunctus senatus: tout le sénat.    - cuncta Aegyptus, Cic.: l'Egypte entière.    - cuncti: tous ensemble.    - cuncti cives, Cic.: tous les citoyens sans exception.    - cuncta, n. plur.: toutes les choses, tout.    - poét. et prose post-Aug. cunctus + gén. (au même genre).    - cuncti hominum, Ov.: tous les hommes.    - cunctae provinciarum, Plin.: toutes les provinces.    - postquam cuncta scelerum suorum pro egregiis accipi videt, Tac. An. 14: voyant tous ses crimes érigés en vertus.    - poét. et prose post-Aug. cuncta (n. plur.) + gén. masc. ou fém.    - cuncta terrarum, Hor. C. 2: tout l'univers.    - cuncta camporum, Tac. H. 5: toute la plaine.    - cuncta curarum, Tac. A. 3, 35: toutes les inquiétudes.    - viai cuncta, Lucr. 5, 739: toute la route.    - accord avec le plus rapproché - Romanis cuncta maria terraeque patebant, Sall. C. 10: toutes les mers et toutes les terres étaient ouvertes aux Romains.
    * * *
        Cunctus, Adiectiuum. Virgil. Tout assemblé.
    \
        Cuncta ciuitas. Cic. Tous les citoyens ensemble.
    \
        Cunctus populus. Cic. Tout le peuple ensemble.

    Dictionarium latinogallicum > cunctus

  • 2 cunctus

    cunctus cunctus, a, um целый, весь

    Латинско-русский словарь > cunctus

  • 3 cunctus

    cūnctus, a, um (zsgz. aus coniunctus, nach Fleckeisen aus convinctus ), alles irgendwo zu einem Ganzen vereinigt, -versammelt, alles zusammen, gesamt, insgesamt, ganz (einzelne Teile verbunden, in ihrer Gesamtheit gedacht), a) im Sing., meist nur b. Kollektiven: populus, Cic.: Aegyptus, Cic.: Gallia, Caes.: cuncta res, das All, Chalcid.: fac istam cunctam gratiam, ganz vollständig, vollkommen, Plaut.: cuncta hominum mens, Lucan.: cunctus favor, Val. Flacc.: cuncta cogitatio cordis, Vulg. – b) im Plur., cunctī, ae, a, alle insgesamt, sämtlich, in Masse, einer für alle, alle für einen, alle einstimmig (Ggstz. singuli), cives, Cic.: oppida, Caes.: cuncti (sc. aulici), Nep.: cuncta simul agere, Sall. – poet. u. nachaug. mit Genet., u. zwar sowohl im Geschlechte desselben als im Neutr. plur. (s. Nipperd. Tac. ann. 14, 60), cuncti deorum, Catull.: cuncti hominum, Ov.: cunctae provinciarum, Plin.: cuncta scelerum suorum, Tac.: cuncta terrarum, Hor.: cuncta camporum, Tac.: cuncta mortalium, alle menschlichen Dinge, Tac. – / arch. Nbf. cōnctus, Corp. inscr. Lat. 1, 28.

    lateinisch-deutsches > cunctus

  • 4 cunctus

    cūnctus, a, um (zsgz. aus coniunctus, nach Fleckeisen aus convinctus ), alles irgendwo zu einem Ganzen vereinigt, -versammelt, alles zusammen, gesamt, insgesamt, ganz (einzelne Teile verbunden, in ihrer Gesamtheit gedacht), a) im Sing., meist nur b. Kollektiven: populus, Cic.: Aegyptus, Cic.: Gallia, Caes.: cuncta res, das All, Chalcid.: fac istam cunctam gratiam, ganz vollständig, vollkommen, Plaut.: cuncta hominum mens, Lucan.: cunctus favor, Val. Flacc.: cuncta cogitatio cordis, Vulg. – b) im Plur., cunctī, ae, a, alle insgesamt, sämtlich, in Masse, einer für alle, alle für einen, alle einstimmig (Ggstz. singuli), cives, Cic.: oppida, Caes.: cuncti (sc. aulici), Nep.: cuncta simul agere, Sall. – poet. u. nachaug. mit Genet., u. zwar sowohl im Geschlechte desselben als im Neutr. plur. (s. Nipperd. Tac. ann. 14, 60), cuncti deorum, Catull.: cuncti hominum, Ov.: cunctae provinciarum, Plin.: cuncta scelerum suorum, Tac.: cuncta terrarum, Hor.: cuncta camporum, Tac.: cuncta mortalium, alle menschlichen Dinge, Tac. – arch. Nbf. cōnctus, Corp. inscr. Lat. 1, 28.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > cunctus

  • 5 cunctus

    cūnctus, a, um [одного корня с cieo ]
    весь, целый, совокупный, в совокупности, в полном составе (senatus, populus C; cuncta Gallia Cs; orbis terrarum V). — см. тж. cuncti

    Латинско-русский словарь > cunctus

  • 6 cūnctus

        cūnctus adj.    [contr. for con-iūnctus], all in a body, all together, the whole, all, entire: ordo: senatus populusque, L.: Gallia, Cs.: plebes, S.: terra: oppida, Cs.: quin cuncti vivi caperentur, Cs.: cuncti aut magna pars Siccensium, S.: auxilia rei p. cunctis senatūs sententiis, by a unanimous vote: cunctis lecti navibus, i. e. some from every ship, V.— Plur n. as subst: cuncta agitare, everything at once, S.: Cicero cuncta edoctus, the whole story, S.: Inter cuncta, at all times, H.: cuncta tibi fatebor, V.: ab his oriuntur cuncta, the universe, O.: cuncta sub imperium accepit, i. e. the Roman world, Ta.—With gen: hominum cuncti, O.: cuncta terrarum, everything on earth, H.: cuncta camporum, Ta.
    * * *
    I
    cuncta, cunctum ADJ
    altogether (usu. pl.), in a body; every, all, entire; total/complete; whole of
    II
    all (pl.) (M); all with a stated/implied exception

    Latin-English dictionary > cūnctus

  • 7 cunctus

    cunctus, a, um, and more freq. in plur. cuncti, ae, a, adj. [contr. from conjunctus], all in a body, all together, the whole, all, entire (cf. Paul. ex Fest. p. 50, 15 Müll.: cuncti significat quidem omnes, sed conjuncti et congregati; very freq. and class.).
    1.
    Sing.
    (α).
    Masc.:

    senatus,

    Cic. Fam. 4, 4, 3:

    senatus populusque,

    Liv. 9, 6, 7:

    terrarum orbis,

    Verg. A. 1, 233:

    pelagi fragor,

    id. ib. 1, 154:

    in ordinem,

    Cic. Leg. 3, 14, 32:

    a populo,

    id. Fam. 3, 11, 2.—
    (β).
    Fem.:

    Aegyptus,

    Cic. Agr. 2, 16, 41:

    Gallia,

    Caes. B. G. 7, 10:

    civitas,

    Sall. J. 69, 3; Cic. Phil. 2, 9, 21:

    plebes,

    Sall. C. 37, 1:

    terra,

    Cic. N. D. 2, 39, 99: provincia, Planc. ap. Cic. Fam. 10, 21, 5:

    gens,

    Verg. G. 3, 473:

    gratia,

    Plaut. Most. 5, 2, 46:

    ad cunctam militarem disciplinam,

    Liv. 44, 1, 5:

    vis,

    Sall. H. 3, 61, 5 Dietsch:

    a Graeciā,

    Nep. Them. 9, 4.—
    (γ).
    Neutr.:

    vulgus,

    Hor. S. 2, 3, 63:

    pectore,

    Cat. 64, 92; Stat. Th. 5, 202.—
    2.
    Plur.:

    deduntque se... In dicionem... cuncti Thebano poplo,

    Plaut. Am. 1, 1, 103:

    quin cuncti vivi caperentur,

    Caes. B. G. 7, 11 fin.:

    cuncti aut magna pars Siccensium,

    Sall. J. 56, 5:

    prope cunctis civibus lucem ingenii sui porrigens,

    Cic. de Or. 1, 40, 184:

    cunctarum exordia rerum,

    Lucr. 2, 333; 4, 115:

    cuncta maria terraeque patebant,

    Sall. C. 10, 1:

    moenia,

    id. J. 57, 2:

    inconsulto cuncta simul agebant,

    id. C. 42, 2; cf.

    agitare,

    id. J. 66, 1:

    Mario procedere,

    id. ib. 65, 5:

    deorum nutu portendi,

    id. ib. 92, 2:

    putas unā virtute minora,

    Hor. Ep. 1, 12, 11 et saep.—
    b.
    Poet. or in post-Aug. prose, with gen.
    (α).
    In the gender of the noun (cf. Rudd. 2, p. 80; Zumpt, Gram. § 430;

    Kühner, Gram. II. p. 314): hominum cunctos ingenti corpore praestans,

    Ov. M. 4, 631:

    Baetica cunctas provinciarum diviti cultu praecedit,

    Plin. 3, 1, 3, § 7:

    postquam cuncta scelerum suorum pro egregiis accipi vidit,

    Tac. A. 14, 60 Nipperd. ad loc.—
    (β).
    In neutr. plur., with masc. or fem. gen.:

    viaï cuncta,

    Lucr. 5, 739; so,

    terrarum,

    Hor. C. 2, 1, 23:

    camporum,

    Tac. H. 5, 10:

    curarum,

    id. A. 3, 35.

    Lewis & Short latin dictionary > cunctus

  • 8 cunctus

    Латинский язык: весь

    Универсальный англо-русский словарь > cunctus

  • 9 cunctus

    , a, um
    весь

    Латинский для медиков > cunctus

  • 10 cunctus

    весь (1. 15 C. 12, 38).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > cunctus

  • 11 cunctus

    all, all collectively, the whole.

    Latin-English dictionary of medieval > cunctus

  • 12 cunctus

    , a, um
    весь

    Latin-Russian dictionary > cunctus

  • 13 cunctus

    , cuncta, cunctum (m,f,n)
      весь, целый; совокупный

    Dictionary Latin-Russian new > cunctus

  • 14 cuncti

    cunctus, a, um, and more freq. in plur. cuncti, ae, a, adj. [contr. from conjunctus], all in a body, all together, the whole, all, entire (cf. Paul. ex Fest. p. 50, 15 Müll.: cuncti significat quidem omnes, sed conjuncti et congregati; very freq. and class.).
    1.
    Sing.
    (α).
    Masc.:

    senatus,

    Cic. Fam. 4, 4, 3:

    senatus populusque,

    Liv. 9, 6, 7:

    terrarum orbis,

    Verg. A. 1, 233:

    pelagi fragor,

    id. ib. 1, 154:

    in ordinem,

    Cic. Leg. 3, 14, 32:

    a populo,

    id. Fam. 3, 11, 2.—
    (β).
    Fem.:

    Aegyptus,

    Cic. Agr. 2, 16, 41:

    Gallia,

    Caes. B. G. 7, 10:

    civitas,

    Sall. J. 69, 3; Cic. Phil. 2, 9, 21:

    plebes,

    Sall. C. 37, 1:

    terra,

    Cic. N. D. 2, 39, 99: provincia, Planc. ap. Cic. Fam. 10, 21, 5:

    gens,

    Verg. G. 3, 473:

    gratia,

    Plaut. Most. 5, 2, 46:

    ad cunctam militarem disciplinam,

    Liv. 44, 1, 5:

    vis,

    Sall. H. 3, 61, 5 Dietsch:

    a Graeciā,

    Nep. Them. 9, 4.—
    (γ).
    Neutr.:

    vulgus,

    Hor. S. 2, 3, 63:

    pectore,

    Cat. 64, 92; Stat. Th. 5, 202.—
    2.
    Plur.:

    deduntque se... In dicionem... cuncti Thebano poplo,

    Plaut. Am. 1, 1, 103:

    quin cuncti vivi caperentur,

    Caes. B. G. 7, 11 fin.:

    cuncti aut magna pars Siccensium,

    Sall. J. 56, 5:

    prope cunctis civibus lucem ingenii sui porrigens,

    Cic. de Or. 1, 40, 184:

    cunctarum exordia rerum,

    Lucr. 2, 333; 4, 115:

    cuncta maria terraeque patebant,

    Sall. C. 10, 1:

    moenia,

    id. J. 57, 2:

    inconsulto cuncta simul agebant,

    id. C. 42, 2; cf.

    agitare,

    id. J. 66, 1:

    Mario procedere,

    id. ib. 65, 5:

    deorum nutu portendi,

    id. ib. 92, 2:

    putas unā virtute minora,

    Hor. Ep. 1, 12, 11 et saep.—
    b.
    Poet. or in post-Aug. prose, with gen.
    (α).
    In the gender of the noun (cf. Rudd. 2, p. 80; Zumpt, Gram. § 430;

    Kühner, Gram. II. p. 314): hominum cunctos ingenti corpore praestans,

    Ov. M. 4, 631:

    Baetica cunctas provinciarum diviti cultu praecedit,

    Plin. 3, 1, 3, § 7:

    postquam cuncta scelerum suorum pro egregiis accipi vidit,

    Tac. A. 14, 60 Nipperd. ad loc.—
    (β).
    In neutr. plur., with masc. or fem. gen.:

    viaï cuncta,

    Lucr. 5, 739; so,

    terrarum,

    Hor. C. 2, 1, 23:

    camporum,

    Tac. H. 5, 10:

    curarum,

    id. A. 3, 35.

    Lewis & Short latin dictionary > cuncti

  • 15 ganz

    ganz, integer (unverletzt, unverstümmelt, unverkürzt). – plenus (voll, was keine leere Stelle hat, vollständig, vollzählig); verb. plenus atque integer. – solidus (was keine Lücke hat, einvollständiges Ganze ausmacht, vollkommen, vollständig). – totus (ganz = ungeteilt, bezeichnet das ursprünglich Ganze, im Gegensatz zu einzelnen Teilen; dann = völlig, vollkommen). – omnis. universus. cunctus (alle Teile einer Sache, so viele ihrer sind, aber mit dem Untersch., daß omnis alle Teile meint, sie mögen sein, wo sie wollen, univ. alle in eins zusammengedacht ohne Ausnahme, cunctus alle wirklich vereinigt oder wirklich vereinigt gedacht). – ipse (eig. = eben, gerade, wirklich, bes. bei Zahlwörtern, z.B. cum Athenis decem ipsos dies fuissem). – das Siegel war noch g., signum integrum erat: dieses ist sein g. Name (in bezug auf Vornamen u. Zunamen), his omnibus nominibus appellatus est. – die g. Schuld, solidum: die ganzen Interessen, usura solida: ganze (volle) drei Tage, totum [984] od. universum triduum; totos tres dies; tres ipsos dies (s. oben zu ipse): ganze Tage hintereinander, dies continuos complures (z.B. in litore iacēre): ganze (volle) drei Jahre aus seinem Vaterlande entfernt sein, triennio continuo patriā abesse: ganze (volle) achtzig Jahre gelebt haben, octoginta annos complevisse od. confecisse. – die g. Welt, mundus hic omnis od. totus (diese ganze sichtbare Welt); universitas rerum (das g. Weltall).

    Adv.ex toto (völlig, vollkommen, z.B. tutum esse, rudem esse). – ex integro (von frischem, ganz von frischem, z.B. alqd efficere novum). – ex omni parte (von allen Seiten, in jeder Hinsicht, z.B. beatum esse).omninumero. omnibus numeris. omnibus numeris et partibus (in allen seinen Teilen, z.B. ein ganz geschmackvolles Gedicht, poëma omni numero elegans: ganz vollkommen, omnibus numeris absolutus; perfectus expletusque omnibus numeris et partibus: ganz vollkommen sein, omnes numeros habere od. continere). omni ratione (auf jede Art, z.B. alqm exinanire). – toto animo (mit ganzer Seele. z.B. scholasticus erat). – plene (vollständig, völlig, z.B. perficere alqd). – plane.omnino. prorsus (gänzlich, ganz und gar, s. »durchaus« das Nähere). – valde. maxime.summe (sehr, äußerst, um das dabeistehende Wort zu verstärken, z.B. homo summe disertus). – das ist g. falsch, falsum est id totum (d. i. dieses Ganze ist falsch): ich bin ganz der Deinige, totus tuus sum: er ist ganz unglücklich, prorsus nihil abest, quin miserrimus sit: er ist g. ungebildet, omnino omnis eruditionis expers est: Marius, ein Mann von ländlicher Einfalt, aber g. ein Mann (ein ganzer Mann), Marius, rusticanus vir, sed plane vir: ein g. guter Knabe, satis bonus puer: g. (geradezu) abschlagen, praecise negare: g. leugnen, praefracte negare: ich kann nicht g. schweigen, prorsus tacere nequeo: die Sache verhält sich g. anders, res longe secus est; res longe aliter se habet: ich bin darin ganz anderer Meinung, quod longe secus mihividetur. – / Häufig drücken aber die Lateiner »ganz« durch ein dem Worte vorgesetztes per aus, z.B. ganz arm, perpauper: g. gut, perbonus: das gefällt mir g. gut, hoc mihiperplacet: g. leugnen, pernegare; – od. durch Verbindung zweier Synonyme (vgl. »gänzlich«), z.B. ganz gleich, par atque idem, par idemque; – od. durch den Superlativ, z.B. g. neulich, nuperrime (od. nuper admodum): g. groß. maximus: g. klein, minimus; minutissimus; – od. (wenn »ganz« = gewissermaßen, wahrhaft, so recht eine Art von etc.) durch quidam, quaedam, quoddam, z.B. eine ganz neue Art des Vortrags, novum quoddam genus dicendi: g. wie eine Mauer. quasi quidam murus. – g. derselbe (dieselbe etc.), idemille, idem hic; idem iste. – ganz u. gar, s. durchaus no. I. u. II. – nicht ganz, minus (d. i. weniger, z.B. minus bene vestitus: u. alqd minus consequi); paulo minus (z.B. paulominus octogesimo anno decessit); parum (zu wenig, nicht sonderlich, z.B. alci credere);non omnino (nicht in leglicher Hinsicht, z.B. credere haec): doch ist er nicht g. ohne Kenntnisse, [985] nec tamen scit nihil. – g. als wenn, g. so wie, iuxta ac si (z.B. iuxta ac si meus frater esset). – so g., s. so no. I.

    deutsch-lateinisches > ganz

  • 16 consurgo

    cōn-surgo, surrēxī, surrēctum, ere
    1) подниматься, вставать (c. toro O; ad terram projecti consurgunt Cs)
    c. in venerationem alicujus PJ — в знак уважения встать перед кем-л.
    c. in arma V и ad bellum Lвзяться за оружие
    c. ad novas res Suподнять восстание
    2) вздыматься, возвышаться (moenia consurgunt VM; consurgunt gemīnae quercūs V)
    4) возникать, вспыхивать (bellum consurgit V, Sen; ira consurgit Q)

    Латинско-русский словарь > consurgo

  • 17 cuncti

    cūnctī, ae, a adj. pl.
    все вместе, в целом, в совокупности (cives C; cuncta simul agere Sl)
    тж. cum gen. (cuncti hominum O; cunctae или cuncta terrarum H)
    cuncta viae Lcr — весь путь. — см. тж. cunctus

    Латинско-русский словарь > cuncti

  • 18 cunctim

    cūnctim [ cunctus ]
    вместе, совместно, в совокупности (c. et coacervatim Ap)

    Латинско-русский словарь > cunctim

  • 19 cado

    cado, cecidī, cāsūrus, ere (altind. çad-, Perf. çaçáda, Fut. çatsyanti, »abfallen, ausfallen«), fallen, sinken, zuw. auch sich senken, I) im allg.: A) eig.: a) v. lebl. Subjj., absol.: quare calix, si cecidit, frangitur; spongia, si cecidit, non frangitur, Sen.: bis patriae cecidere manus, Verg.: articulus ad numerum cadens, der nach dem Takte sich senkende Finger, Cic. – a mento cadit manus, Ov.: arma alci cadunt de manibus, Cic. (u. arma de manibus alcis delapsa cadunt, Cic.): cadere ex muro, Liv.: ex arbore, Plin.: e celsiore scopulo, von einer steilen Höhe herabstürzen (bildl.), Amm.: de tertio cenaculo deorsum, ulg.: tum arbores in te cadent, Plaut.: caelo u. de caelo (v. Meteorsteinen), Liv.: sinu, Ov. – in terram, Cic., od. ad terram, Quint.: in sinum, Ov.: in alqm, Plaut.: supra caput alcis, Lucr. – in Euboico litore saxea pila cadit, Verg. – deorsum, Plaut.: gravatim, Lucr. So nun bes.: α) v. Geschossen, fallen, cadunt tela retusa, Ov.: in hostem, Curt.: in humum, Curt. – frustra, Sen.: ut tela in vanum cadant, Sen.: levius, auffallen, Caes. – so auch v. Blitzen, cadentia (einschlagende) fulmina, Curt.: quaecumque cadent, in te fulmina missa putes, Ov.: caelo cadunt fulmina, Petr.: fulmina paucorum periculo cadunt, omnium metu, Sen. – β) v. Würfel u. Wurf, fallen, ut (talus) cadat rectus, Cic. Tusc. 3, 54: u. (im Bilde) iudice fortunā cadat alea, Petr. poët. 122. v. 174; vgl. auch Ter. adelph. 741. – u. v. Lose, im Bilde, Liv. 2, 12, 16. – γ) v. Segeln, eingezogen werden, vela cadunt, Verg. Aen. 3, 207. Ov. fast. 3, 585. Gloss. IV, 468, 28. u. (bildl. = der Zorn legt sich) Ov. art. am. 1, 373. – δ) v. Gewändern, pallium interdum cadit, ut candidos nudet umeros, Hieron. ep. 117, 7 extr. – ε) v. Flüssigkeiten (v. Regen, Schnee, Tau, Wassertropfen, Wellen, Gewässern, Tränen usw.), fallen, sich ergießen, cadere imbres, Lucr.: imbres cadentes, Mela: nix cadens, Lucr.: cadentes assidue nives, Mela: ad cenam non ibo, si nives cadent, Sen. (vgl. nix): guttae cadentes, Cic.: ros cadit, Plaut., rores cadunt, Plin.: lacrimae tam iuste cadentes, Sen.: ha lacrimae per elisionem cadunt nolentibus nobis, Sen.: sine fine cadentes aquae (Regengüsse), Sen.: haemorrhoides cadere cogit, Scribon.: e capillis ros cadit, Ov.: cadunt toto de corpore guttae, Ov.: u. (im Bilde) Graeco fonte cadent (verba), Hor.: ut (Athos) aestimetur altior, quam unde imbres cadunt, Solin. – in ora, per genas (von Tränen), Ov.: in petram (v. einer Quelle), Curt.: in sinum maris (v. einem Flusse), Liv.: u. so in mare (v. einem Sumpfe), Curt.: in Maeandrum (v. einem Flusse), Liv.: ex India in Hyrcaniam (v. Meere), Curt. – silanus iuxta cadens (plätschernder), Cels. – ζ) v. Schatten, fallen, altis de montibus, Verg.: umbra modo brevior modo longior hāc vel illā cadit, Sen.: arboris antiquae quā levis umbra cadit, Tibull.: in ea India umbrae in meridiem cadunt, Plin.: ne umbrae in corpora cadant (auf einem Gemälde), Quint.: longius cadentes umbrae, die sich verlängernden (der Menschen), Flor. – η) v. dem, was auf natürlichem Wege von selbst od. künstlich sich trennt, sich loslöst u. abfällt, fallen, ab-, ausfallen, ausgehen, priora (medicamenta) fasciā deliganda sunt, ne per somnum cadant, Cels. – an od. von Bäumen od. Pflanzen, folia nunc cadunt, Plaut.: arbori od. ex arbore folia cadunt, Plin.: u. casuri flosculi, Quint.: motis poma cadunt ramis, Ov.: u. folia de arboribus cadunt, Mythogr. Lat. – am od. vom tier. Körper, donec crustae cadant, Cels.: vitiosi ungues cadunt, Cels.: cadunt capilli, Petr.: cadit pilus quadrupedibus, Plin.: a fronte (am Vorderhaupt) cadunt pili, Vulg.: tondenti barba cadit, Verg.: cadit dens, Cels.: dentes cadunt, Plaut. u. Plin.: cadunt alci dentes, Sen. – θ) v. der Sonne u.a. Gestirnen, v. Tage, v. Jahreszeiten, sinken, sich neigen, untergehen (Ggstz. oriri), in densam umbram, Curt., od. in mare, Flor. (v. der Sonne): in Oceanum (v. Gestirnen), Prop.: Delia (Mond) exoriens simul atque cadens, Manil. – infra caelum et sidera nox cadit, die Nacht erhebt sich nicht bis zum Himmel u. bis zu den Sternen, Tac.: quā (wo) tristis Orion cadit, Hor. – hiems cecidit (ist dahin), referent illam sui menses, Sen. ep. 36, 11. – dah. sol cadens, poet. = Abend, Westen, iuxta solem cadentem, Verg. Aen. 4, 480: soli subiecta cadenti arva, Avien. descr. orb. 273. – ι) v. Winden, Stürmen, Orkanen, sich legen (Ggstz. surgere; vgl. Drak. Liv. 26, 39, 8 u. 29, 27, 10), ventus premente nebulā cecidit, Liv.: ubi primum aquilones (ii namque per aliquot dies tenuerunt) cecidere, Liv.: cadente iam euro, Liv.: sic cunctus cecidit pelagi fragor, Verg. – κ) v. Worten usw., dem Munde entfallen, sic iterat voces et verba cadentia tollit, Hor.: haec aliis male dicta cadant, Tibull.: neu tibi pro vano verba benigna cadant, Prop.: haud irritae cecidere minae, Liv. – λ) (als gramm. u. rhet. t. t.) v. Wort- u. Tonfall, abfallen, verlaufen, enden, quod verba melius in syllabas longiores cadunt, Cic.: quā (litterā m) nullum Graecum verbum cadit, Quint.: quae cadunt similiter, gleiche Abfälle (ὁμοιόπτωτα; dagegen quae similiter desinunt, gleiche Ausgänge [wie unsere Reime], ὁμοιοτέλευτα), Cic. de or. 3, 206: similiter cadens (Gleichheit des Falles) exornatio appellatur, cum etc., Cornif. rhet. 4, 28: ultima syllaba in gravem cadit, Quint. – cadere numerose, aptissime, Cic.: numerus opportune cadens, Quint.

    b) v. leb. Wesen, α) übh.: ubi circumvortor (mich im Tanze herumdrehe), cado, Plaut.: et labaris oportet et arietes et cadas, Sen.: cecidit coxamque fregit, Plin. ep.: sanis pedibus suis cecidit, pedem fregit, Augustin.: fratrem suum pugno ictum a Kaesone cecidisse, Liv.: si prolapsus cecidisset, Liv.: cadere solere u. saepius cadere (v. Fallsüchtigen), Cels. u. Plin. Val.: u. (im Bilde) magnus orator minime in lubrico versabitur, et si semel constiterit, numquam cadet, Cic.: u. (im Bilde), securus cadat an recto stet fabula talo, Hor. – ab alto (v. Vögeln), Plin.: de equo, Plaut. u. Cic.: de sella, Augustin. – alci ad pedes, Eutr.: in terram, in die Erde sinken (v. Körper), Cic.: alte in terram, Varr. fr.: in pedes alcis, Sen. rhet.: in patrios pedes, Ov.: in vulnus, Liv.: in vultus, Ov.: in transtra, sich ganz auf die Ruderbänke niederbeugen (= mit voller Kraft rudern), Lucan.: alci ad pedes, Eutr. 4, 7. Augustin. serm. 143, 4: alcis ad pedes, Vulg. Luc. 8, 41 u. Ioann. 11, 32: super collum alcis (jmdm. um den Hals), Vulg. Luc. 15, 20. – praecipitem, Verg.: pronum, Ov.: supinum, Suet.: honestius, Suet. – β) vom Weibe = sich einem Manne hingeben (Ggstz. demitti), Plaut. Pers. 656. Tibull. 4, 10, 2. Sen. contr. 1, 3, 7. – γ) v. Neugeborenen, de matre cadens, Stat. Theb. 1, 60: matre cadens, Val. Flacc. 1, 355. – u. v. der Sitte, Neugeborene vor die Füße des Vaters zu legen, tellure cadens, Stat. silv. 1, 2, 209 u. 5, 5, 69.

    B) übtr.: a) wohin fallen = kommen, geraten, α) übh.: abrupte in narrationem, in die E. wie mit der Tür ins Haus fallen (v. Redner), Quint. 4, 1, 79. – β) in od. auf eine Zeit fallen, in ihr eintreten, in id saeculum Romuli cecidit aetas, Cic.: considera, ne in alienissimum tempus cadat adventus tuus, Cic. – bes. v. Zahlungen, fällig werden, einkommen, in eam diem cadere nummos, qui a Quinto debentur, Cic.: sed ei ex praediis, ut cadet, ita solvetur, Cic. – γ) in die Sinne od. geistige Anschauung fallen, kommen, ihr anheimfallen, unterworfen werden, sub sensum aliquem, Cic.: sub sensum cernendi, Cic.: sub oculos, sub aspectum, in conspectum, Cic.: sub aspectum et tactum, Cic.: sub aurium mensuram aliquam, Cic.: sub iudicium sapientis et delectum, Cic.: sub intellegentiam, Cic.: in deliberationem, in nostram intellegentiam, Cic.: ne in cogitationem quidem, nicht einmal gedacht werden können, Cic. – δ) in eine gewisse Klasse usw. fallen, ihr zufallen, anheimfallen, zu ihr gehören, in idem genus orationis, Cic.: u. sub eandem rationem, Cic.: in unam quaestionem (v. mehreren), Quint.: sub nullam regulam cadere posse, unter keine Regel gebracht werden können, Sen.: ultra medicinae professionem, Scrib. – ε) in einen Zustand, in ein Verhältnis fallen, verfallen, geraten, ihm anheimfallen, von Pers., in morbum, Cic.: in unius potestatem, Cic.: sub populi Romani imperium ditionemque, Cic.: in offensionem alcis, Cic.: in suspicionem alcis, Nep.: u. in aliquam vituperationem, Cic.: in peccatum, der S. verfallen, Augustin. in psalm. 65, 13. – ζ) an jmd. fallen, jmdm. zufallen, anheimfallen = zuteil werden, m. Ang. an wen? durch ad m. Akk., regnum praeceps ad servitia (die Sklaven) cadit, Liv.: ad regna alcis, Lucr. – u. durch Dat., quibus ad portas cecidit custodia sorti (Abl.), Verg. – η) auf jmd. fallen, d.i. jmd. treffen, auf jmd. od. etw. Anwendung finden, auf od. für jmd. od. etw. passen, jmdm. beigelegt-, zugemutet werden können, mit etw. stimmen, non cadit in hos mores, non in hunc hominem ista suspicio, Cic.: hoc verbum, hoc nomen cadit in alqm, Cic.: non cadit in te superbia, Curt.: cadit ergo in bonum virum mentiri emolumenti sui causā, criminari etc.? Cic.: cadit igitur in eundem et misereri et invidere, Cic.: in consuetudinem nostram non caderet, es würde mit unserem Sprachgebrauche nicht übereinstimmen, Cic.

    b) seinem Verlaufe od. Erfolge nach fallen = eintreten, sich ereignen, sich zutragen, so u. so ausfallen, ablaufen, von Ereignissen, Versprechen u. dgl., quae tum maxime acciderant, casura praemonens, Liv.: si quid adversi casurum foret, Liv.: quid, si hostem habuissemus, casurum fuisset, Liv.: vota cadunt, treten ein, d.i. gehen in Erfüllung, Tibull. 2, 2, 17 (versch. von omnia ingrato litore vota cadunt, im Bilde = bleiben unerfüllt, Prop. 1, 17, 4). – c. fortuito, Cic.: c. feliciter, Sen. rhet.: c. male, Caes.: hoc adhuc percommode cadit, quod (daß usw.), Cic.: quod melius caderet nihil vidi, Cic.: res cecidit praeter opinionem, Nep., od. aliter ac putaram, Cic.: cecidit ut volumus et optamus (ganz erwünscht), Cic.: commodius cadere non potuit, Cic.: durius et contra praedicta cadentibus rebus, Suet. – si non omnia caderent secunda, Caes.: ut irrita promissa eius caderent, Liv. – res quocunque cadent etc., Verg.: leviter curare videtur, quo promissa cadant, Hor.: etsi verebar, quorsum id casurum esset, Cic.: aliorsum vota ceciderunt, Flor. – ni misericordia in perniciem casura esset, Cic.: cadere ad od. in irritum, fehlschlagen, vereitelt werden, fruchtlos bleiben (v. Hoffnung usw.), Liv. u. Tac.: so auch in cassum, Plaut. u. Lucr., u. frustra, Tac. – m. Ang. wem? etw. eintritt, sich ereignet, begegnet, durch Dat., ut nihil ipsis iure incommodi cadere possit, Cic.: insperanti mihi cecidit, ut etc., Cic.: hoc cecidit mihi peropportune, quod etc., Cic.: nihil mihi optatius cadere potest, quam ut etc., Cic.: qua in re mihi videtur illud perquam venuste (ganz allerliebst) cecidisse, ut (daß) etc., Cael. in Cic. ep.: sed certe a te mihi omnia semper honesta et iucunda ceciderunt, Cic. – nimia illa libertas et populis et privatis in nimiam servitutem cadit, schlägt um in usw. (wie μεταβάλλει), Cic. de rep. 1, 68.

    c) gleichs. zu Boden fallen, sinken, α) v. Pers., αα) durch Verlust der Macht, des Ansehens, des Kredits im Staats- u. Privatleben, turpius est enim privatim cadere quam publice, Cic.: tam graviter c., Cic.: eminentis vitae exitus est cadere, Sen. – ββ) durch Verlust des Prozesses, fallen = den Prozeß verlieren, verurteilt werden, absol., Tac. hist. 4, 6: in iudicio, Cic.: causā, Cic. u. ICt., od. formulā, Sen. u. Quint., infolge eines Formfehlers den Prozeß verlieren (s. Piderit Cic. de or. 1, 166. Halm Cic. Mur. 9): coniurationis crimine, Tac.: ore impudico (accusatoris), Tac. – γγ) durch Verlust des moralischen Haltes, Mutes, frangi repente et ita cadere, ut nulla res te ad aequitatem animi possit postea extollere, Cic.: non debemus ita cadere animis (den Mut verlieren), quasi etc., Cic. ep. 6, 1, 4. – β) v. Lebl., αα) durch Abnahme der extensiven od. intensiven Stärke, sinken, schwinden, cadunt vires, Lucr.: cadit vis venti, Liv. – cadit alci ira, Liv., u. (poet.) cadit ira fulminis, Prop.: cadit ira metu, Ov. – ββ) durch Abnahme des moral. Haltes, sinken, entsinken, nec debilitari animos aut cadere patitur (amicitia), Cic.: castris amissis od. alienis cladibus ceciderant animi, Liv. (s. Drak. Liv. 1, 11, 3): cecidere illis animique manusque, Ov. – γγ) durch Abnahme od. Verlust der Geltung, Macht, fallen, sinken, an Geltung-, an Bedeutung-, an Ansehen verlieren, pretia militiae casura in pace, Liv.: tua laus pariter cum re publica cecidit, Cic.: tanta civitas si cadet, Cic.: auctoritas principum cecidit, Cic.: multa renascentur, quae cecidere, cadentque quae nunc sunt in honore vocabula, Hor.: si magnus vir cecidit, magnus iacuit, Sen. – huc cecidisse Germani exercitus gloriam, ut etc., so weit (so tief) sei der R. des germ. H. gesunken, daß usw., Tac. – Unpers., periculum est, ne cadatur, Augustin. de dono persev. 1.

    II) prägn., fallen = hinsinken, zusammensinken, a) v. lebl. Subjj.: α) fallen = einfallen, einsinken, zusammenfallen, -sinken, verfallen, versinken, cadunt toti montes, Lucr.: at mundus aliquando est casurus? Ps. Quint. decl. – v. menschl. Gliedmaßen, cadunt alci oculi, fallen zu, Cic.: cadentes in ipso opere oculi, Sen.: cadentes iam oculos ad meum nomen erexit, Sen. rhet.: venas cadentes vino fulcire od. reficere, Sen. – β) fallen = erobert u. zerstört werden, von Städten, non tota cadet Troia, Ov.: cadere Argolico sub milite Troiam, Ov.

    b) v. leb. Wesen, fallen, sinken = tot hinsinken, α) von Menschen, teils gewaltsam, sowohl durch fremde Hand, im Kampfe, Kriege, od. durch Gift, durch das Henkerschwert usw., hinterlistig usw., pauci de nostris cadunt, Caes.: pauci utrimque cecidere, Liv.: ante signa circaque omnes ceciderant, Liv.: adversum femur tragulā graviter ictus cecidit, Liv.: confossi ceciderunt, Liv. – cadere in acie, Cic., in proelio, in eo bello, Nep.: acie civili, Ov.: pugnā Cannensi, Liv.: inter signa Samnitium, Liv.: in Hispania, Liv. – in pio officio, Ov. – telis, Tac.: iaculo eminus, Ov.: u. Marte suo per mutua vulnera, Ov.: u. per alqm iustā morte, Hor.: per acies aut proscriptione, Tac.: fraude muliebri, Tac.: poenali gladio (unter dem Henkerschwert), Amm. 27, 12, 3. – pro patria, Quint.: pro optimatibus, Tac. – neque illius interest, quemadmodum aut ubi cadam, Iustin.: in pugna acceptis a forti adversario vulneribus honeste cadere, Cic.: super LX milia non armis telisque Romanorum, sed... oblectationi oculisque ceciderunt, Tac.: cadere cum dignitate, Cic.: iure belli, Tac. – m. Ang. von wem? durch ab m. Abl. (s. Burm. Ov. met. 5, 192. Nipp. Tac. ann. 16, 9. Ruhnk. Suet. Oth. 5, 1): a tanto viro, Ov.: a centurione advorsis vulneribus tamquam in pugna, Tac.: nihil referre an ab hoste in acie an in foro sub creditoribus caderet, Suet.: poet. durch bl. Abl., Thessalo victore, Hor. – m. Ang. wem zuliebe? durch Dat., illud rogo, legi potius quam scorto cadat (hingerichtet werde), Sen. contr. 9 (4), 25. § 8. – als durch eigene Hand, suā manu, Tac.: exitu voluntario, Tac. – teils durch Schicksals Hand, in den Tod-, ins Grab sinken, vivam, si vivet; si cadet illa, cadam, Prop. – cadere ferrove fatove, Ov. – β) v. Opfertieren, fallen = als Opfer geschlachtet werden, geopfert werden, si tener pleno cadit haedus anno, Hor.: hostia cadit ante aras, Verg.: quae prima hostia ante foculum cecidit, Val. Max. – m. Ang. wem? durch Dat., agna cadet vobis, Tibull.: ovis cadit deo, Ov.: u. (im Bilde) nostrae cadens ferus Hannibal irae, Corn. Sever. (poët.) bei Sen. suas. 6, 26. – / Abl. Partiz. Präs. cadenti, Lucr. 3, 466: Genet. Plur. cadentum, Verg. Aen. 10, 674 u. 12, 410. Sil. 4, 424.

    lateinisch-deutsches > cado

  • 20 conctus

    conctus, s. cūnctus /.

    lateinisch-deutsches > conctus

См. также в других словарях:

  • Cunctipotent — Cunc*tip o*tent (k?nk t?p ? tent), a. [L. cunctipotens; cunctus all + potens powerful.] All powerful; omnipotent. [R] God cunctipotent. Neale (Trans. Rhythm of St. Bernard). [1913 Webster] …   The Collaborative International Dictionary of English

  • Irminsul — An Irminsul (Old Saxon, probably great/mighty pillar or arising pillar ) was a kind of pillar which is attested as playing an important role in the Germanic paganism of the Saxon people. The oldest chronicle describing an Irminsul refers to it as …   Wikipedia

  • Italo-Celtic — In historical linguistics, Italo Celtic refers to the observation that the Italic languages and the Celtic languages share a number of common features unique to these two groups. These are usually thought of as innovations which are likely to… …   Wikipedia

  • East Antrim Hockey Club — is a men s field hockey club based in Newtownabbey, County Antrim, Northern Ireland, 7 miles north of Belfast. It is affiliated to the Ulster Branch of the Irish Hockey Association and is one of the oldest clubs in Irish hockey. The club… …   Wikipedia

  • Ganz — Ganz, adj. et adv. welches, überhaupt genommen, denjenigen Zustand ausdruckt, wo alles Mannigfaltige, welches wir uns an einem Dinge vorstellen können, zusammen genommen wird, und welches daher keines Comparativs oder Superlativs fähig ist. Es… …   Grammatisch-kritisches Wörterbuch der Hochdeutschen Mundart

  • Italic languages — Indo European languages spoken in the Apennine Peninsula (Italy) during the 1st millennium BC, after which only Latin survived. Traditionally thought to be a subfamily of related languages, these languages include Latin, Faliscan, Osco Umbrian,… …   Universalium

  • CAPILLOS radendi — apud Veteres non una itidem ratio, nec unus finis. In luctu, vel religionis ergo aut in poenam, radi consuevisle diximus, dicemusque passim. Alias non pauci communiter caput radebant: sed hîc iterum tonsurae modi varii. Stoici totô capite, atque… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • CASTOR — I. CASTOR Cursor velocissimus. Pausan l. 3. II. CASTOR Historicus Rhodius, floruit sub Iulii Caesatis principatu, quem aliqui Galatam vocârunt, quia in Galatiâ vixerit. Putat Vossius, hunc eundem esse cum eo, cuius meminit Plin. loc. cit.… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • OSCULUM — res sacra, utpote quâ quasi Anima, quâ nihil nobis pretiosius, transfunditur. Proin eius usque adeo religiosi fuêre Veteres, Romani inprimis, ut cuiquam temere Osculum dare nefas esset, nec Sponso quidem, nihil semel tantum liceret,… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • ԲՆԱՒ — (ի, ից.) NBH 1 497 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 5c, 6c, 8c, 10c, 12c ա. ὄλος, πᾶς, σύμπας, ἄπας totus, integer, cunctus, universus (ʼի գործիականէ բառիս Բուն.) Բոլոր. համօրէն. բովանդակ. ամէն. ամենայն. հանուր իւր սարօքն.… …   հայերեն բառարան (Armenian dictionary)

  • ԲՈԼՈՐ — (ի, իւ կամ ով, ից, իւք.) NBH 1 500 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 6c, 7c, 8c, 10c, 11c, 12c, 13c ա. ὄλος totus, integer, cunctus, universus (լծ. հյ. ոլոր. յն. օլօս. թ. ուլու, քիւլլի.) Որ ինչ պարադրէ կամ պարագրի ամենայն… …   հայերեն բառարան (Armenian dictionary)

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»