-
1 consularis
cōnsulāris (arch. cōsulāris), e (consul), zum Konsul gehörig, konsularisch, des Konsuls od. der Konsuln, eines Konsuls (prägn. = eines Konsuls würdig, sich für einen Konsul geziemend), Konsul-, zuw. eines gewesenen Konsuls, eines Konsularen, I) adi.: aetas, das zum Konsulamte gesetzliche Alter (von 43 Jahren), Cic.: animus, animi (Mut), Liv. u. Plin. ep.: arma, Vell.: auctoritas, Cic.: candidatus, ein Bewerber um das Konsulat, Cic.: comitia, zur Konsulwahl abgehaltene, Cic.: cura et sollicitudo, mit dem Konsulamte verbundene, Plin. pan.: exercitus, Liv.: familia, in der ein Glied Konsul gewesen ist, Cic. u. Suet.: ebenso domus, Plin.: femina, Gattin eines Konsularen, Suet.: impedimenta, die Konsuln aufhaltende, Liv.: imperium, Cic.: insignia, Tac.: legati (s. unten no. II, A), Suet.: leges, von den Konsuln gegebene, Liv.: libido, Cic.: lictor, Hor.: locus, Platz, Rangplatz der Konsularen (im Senate), Cic.: c. munera (zB. obire), Liv.: officium, Cic., officia, Plin. pan.: oratio, die Rede eines Konsuls (= die eines Konsuls würdige Rede), Liv.: ornamenta, eines K. (unter den Kaisern auch an Nichtkonsuln verliehen), Suet.: consulari patre genitus, der Sohn eines Konsularen, Plin. pan.: tribuni militum consulari potestate, Liv.: provincia, Caes.: res operosa ac minime c., für die K. gar nicht geeignet, Liv.: senex, ein greiser Konsular, Tac.: vindicta, Vell.: vinum, nach dem Konsul benannt, unter dem er gekeltert worden, Mart.: vir (s. unten no. II, A), Plin. pan. u. Suet. – quam consulare, dem konsular. Gebrauche gemäß, Plin. pan. – II) subst., cōnsulāris, is, m. A) (vollst. consularis vir) einer der Konsul gewesen war, der Konsular, Cic. u.a. – so auch filius, frater c., Vell. – In der Kaiserzeit steht consularis besonders für diejenigen Statthalter der kaiserlichen Provinzen, die Konsuln gewesen waren, eig. legatus consularis, Tac. – B) in der Kaiserzeit auch Titel für höhere Staatsbeamte, die, ohne Konsuln gewesen zu sein, die Erlaubnis erhielten, die konsular. Insignien zu tragen, Tac. u. Suet. – Dav. adi., adoptio c., A. durch einen Konsularen, Quint. 6. prooem. 13.
-
2 consularis
cōnsulāris (arch. cōsulāris), e (consul), zum Konsul gehörig, konsularisch, des Konsuls od. der Konsuln, eines Konsuls (prägn. = eines Konsuls würdig, sich für einen Konsul geziemend), Konsul-, zuw. eines gewesenen Konsuls, eines Konsularen, I) adi.: aetas, das zum Konsulamte gesetzliche Alter (von 43 Jahren), Cic.: animus, animi (Mut), Liv. u. Plin. ep.: arma, Vell.: auctoritas, Cic.: candidatus, ein Bewerber um das Konsulat, Cic.: comitia, zur Konsulwahl abgehaltene, Cic.: cura et sollicitudo, mit dem Konsulamte verbundene, Plin. pan.: exercitus, Liv.: familia, in der ein Glied Konsul gewesen ist, Cic. u. Suet.: ebenso domus, Plin.: femina, Gattin eines Konsularen, Suet.: impedimenta, die Konsuln aufhaltende, Liv.: imperium, Cic.: insignia, Tac.: legati (s. unten no. II, A), Suet.: leges, von den Konsuln gegebene, Liv.: libido, Cic.: lictor, Hor.: locus, Platz, Rangplatz der Konsularen (im Senate), Cic.: c. munera (zB. obire), Liv.: officium, Cic., officia, Plin. pan.: oratio, die Rede eines Konsuls (= die eines Konsuls würdige Rede), Liv.: ornamenta, eines K. (unter den Kaisern auch an Nichtkonsuln verliehen), Suet.: consulari patre genitus, der Sohn eines Konsularen, Plin. pan.: tribuni militum consulari potestate, Liv.: provincia, Caes.: res operosa ac minime c., für die K. gar nicht geeignet, Liv.: senex, ein————greiser Konsular, Tac.: vindicta, Vell.: vinum, nach dem Konsul benannt, unter dem er gekeltert worden, Mart.: vir (s. unten no. II, A), Plin. pan. u. Suet. – quam consulare, dem konsular. Gebrauche gemäß, Plin. pan. – II) subst., cōnsulāris, is, m. A) (vollst. consularis vir) einer der Konsul gewesen war, der Konsular, Cic. u.a. – so auch filius, frater c., Vell. – In der Kaiserzeit steht consularis besonders für diejenigen Statthalter der kaiserlichen Provinzen, die Konsuln gewesen waren, eig. legatus consularis, Tac. – B) in der Kaiserzeit auch Titel für höhere Staatsbeamte, die, ohne Konsuln gewesen zu sein, die Erlaubnis erhielten, die konsular. Insignien zu tragen, Tac. u. Suet. – Dav. adi., adoptio c., A. durch einen Konsularen, Quint. 6. prooem. 13.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > consularis
-
3 consularis
consŭlāris, e, adj. [consul], of or pertaining to a consul, consular (very freq.): aetas, the age required by law for the consular office, viz. the 43d year, Cic. Phil. 5, 17, 48; cf.II.annus, II.: comitia,
for the choice of consul, id. Mur. 26, 53; id. Att. 9, 9, 3:officium,
id. Rab. Perd. 1, 2; cf.imperium,
id. Pis. 16, 38; Sall. C. 55, 6:fasces,
Liv. 2, 54, 4:lictor,
Hor. C. 2, 16, 9:insignia,
Vell. 2, 58, 3; Tac. A. 13, 10; id. H. 4, 4:ornamenta,
Suet. Caes. 76:exercitus,
Liv. 3, 29, 2; 10, 25, 16; cf.arma,
Vell. 2, 68: femina, of a consul, Suet. Aug. 69; cf. Dig. 1, 9, 1 res, worthy of a consul, Liv. 4, 8, 4; so,ortio,
id. 34, 6, 2; and cf. infra, adv.:vinum,
named after the consul during whose administration it was made, Mart. 7, 79.—Esp.: homo consularis,
a man of consular rank, one who has been consul, Cic. Verr. 2, 2, 47, § 118; 2, 3, 79, § 184; id. Phil. 11, 2, 5; ib. Rab. Post. 10, 27; so,vir consularis,
id. Sest. 21, 48; id. Cat. 4, 2, 3.—And,Subst.: consŭlāris, is, m.A.One who has been consul, an ex-consul, or one of consular rank:B.egregios consules habemus, sed turpissimos consulares,
Cic. Fam. 12, 4, 1; id. Phil. 8, 4, 14; Sall. C. 53, 1; Nep. Hann. 12, 1 al.—In the time of the empire, a legate sent by the emperor as governor into a province, Tac. Agr. 8 and 14; Suet. Aug. 33; 47; id. Tib. 41; 63 al.—Hence, adj.:consularis adoptio,
Quint. 6. prooem. § 13 Spald.— -
4 consularis
consularis consularis, e консульский -
5 cōnsulāris
cōnsulāris e, adj. [consul], of a consul, consular: aetas, of eligibility (the 43d year): comitia, for the choice of consul: officium: fasces, L.: lictor, H.: legatus, Ta.: res, worthy of a consul, L.: provinciae, assigned to retiring consuls, Cs. — Of consular rank, who has been consul: homo: vir.— As subst, an ex-consul, one of consular rank, C.; an imperial legate, Ta.* * *consularis, consulare ADJconsular, of/proper to a consul; of consular rank; proposed/governed by consul -
6 consularis
[st1]1 [-] consŭlāris, e: de consul, consulaire. - aetas consularis: l’âge pour être consul, l'âge requis pour le consulat (43 ans). - consularis femina, Suet.: femme d'un consul. - consularis exercitus, Liv.: armée commandée par un consul. - consulare vinum, Mart.: vin qui porte le nom du consul sous lequel il a été fait, vin vieux. - consularis domus, Plin.: famille qui compte un ou plusieurs consuls. - consularis via, Plin.: grande route. - consularis adoptio, Quint.: adoption par un consul. - consularia comitia, Cic.: comices assemblés par ordre des consuls ou pour leur élection. [st1]2 [-] consŭlāris, is, m.: - [abcl][b]a - ancien consul, personnage consulaire. - [abcl]b - lieutenant de l'empereur (dans les provinces).[/b]* * *[st1]1 [-] consŭlāris, e: de consul, consulaire. - aetas consularis: l’âge pour être consul, l'âge requis pour le consulat (43 ans). - consularis femina, Suet.: femme d'un consul. - consularis exercitus, Liv.: armée commandée par un consul. - consulare vinum, Mart.: vin qui porte le nom du consul sous lequel il a été fait, vin vieux. - consularis domus, Plin.: famille qui compte un ou plusieurs consuls. - consularis via, Plin.: grande route. - consularis adoptio, Quint.: adoption par un consul. - consularia comitia, Cic.: comices assemblés par ordre des consuls ou pour leur élection. [st1]2 [-] consŭlāris, is, m.: - [abcl][b]a - ancien consul, personnage consulaire. - [abcl]b - lieutenant de l'empereur (dans les provinces).[/b]* * *Consularis, et hoc Consulare, pen. prod. vt Consularis vir. Qui a esté Consul, et à present ne l'est plus.\Consularis aetas. Cic. L'aage qu'il falloit avoir devant que pouvoir estre Consul.\Consularis cognitio. Quintil. La jurisdiction et congnoissance appartenante au seul Consul.\Dictum non Consulare. Cic. Parolle orde et vilaine, et indigne d'estre proferee par un homme ayant esté Consul.\Foemina Consularis. Tranquillus. La femme d'un qui a esté Consul, ou sa veufve non remariee.\Odi illam male Consularem. Cic. Je hay ceste femme faisant choses qui ne conviennent point, et ne sont honnestes à une qui est femme d'un qui a esté Consul.\Lictor Consularis. Horat. Sergeant, ou appariteur du Consul. -
7 consularis
I cōnsulāris, e [ consul ]aetas c. C — возрастной ценз, дававший право быть избранным в консулы ( 43 года)familia c. C, Su — семья, один из членов которой побывал консуломexercitus c. L — армия под командой одного из обоих консуловres minime c. L — дело, совсем не относящееся к консулуvinum consulare M — вино, с указанием гола его разлива (см. consul)II cōnsulāris, is m. (sc. vir)1) лицо с рангом консула, преим. бывший консул C, Sl etc.2) ( в эпоху империи) легат с консульским рангом, наместник в провинции T, Su -
8 consularis
1) (subst.) = consularis vir, бывший консулом (1. 12 D. 1, 9. 1. 3 § 3. D. 4, 8. 1. 66 § 1. C. 10, 31. 1. 1. C. 12, 3) 2) (subst.) титул известных наместников провинций (1. 1 pr. C. 1, 49). 3) (adi.) консульский: consul. insignia (1. 2 pr. D. 3, 2);cons. potestas, dignitas (l. 2 § 25 D. 1, 2. 1. 12 pr. D. 1, 9);
consul. feminae = consularium uxores (1. 1 D. 1, 9).
Латинско-русский словарь к источникам римского права > consularis
-
9 consularis
, aris m (sc. vir.)консуляр, бывший консул -
10 Amara consularis
1. LAT Amara consularis Duftschmied2. RUS тускляк m полевой3. ENG —4. DEU schöner Kamelläufer m5. FRA —VOCABULARIUM NOMINUM ANIMALIUM QUINQUELINGUE > Amara consularis
-
11 actio
actĭo, ōnis, f. [st1]1 [-] action de pousser; actiones: enroulement (t. d'architecture). [st1]2 [-] action de l'orateur ou du comédien, geste, débit, attitude, jeu de l'orateur; action de la tragédie, intrigue. - actio paulo agitatior, Quint.: gestes un peu désordonnés. - accipere aptos ex actione motus, Quint.: conformer ses gestes à son débit. - actio tragica, Cic.: attitude théatrale. [st1]3 [-] faculté d'agir, activité, action, acte, fait. - duos omni actione privare, Cic.: retirer aux dieux toute espèce d'action. (les supposer inactifs). - actio vitae, Cic.: l'activité de la vie, la vie active. - actio mentis, Cic.: activité de l'esprit. - actio gratiarum, Cic. (actio laudum, Sid.): action de grâces. - actiones honestae (actiones honestatis), Cic.: actions honnêtes. [st1]4 [-] acte de la vie publique, motion, négociation, initiative d'un magistrat. - actiones Ciceronis, Sall.: les actes politiques de Cicéron. - nulla erat consularis actio, Liv.: les consuls ne prenaient l'initiative d'aucune mesure. - actioni resistere, Liv.: combattre une proposition. - movebatur actio, Liv.: on agitait la motion de... - actio de pace, Cic. Att. 9. 9: négociations au sujet de la paix. [st1]5 [-] action judiciaire, procès, procédure, plaidoierie, plaidoyer. - actio perduellionis: procès de haute trahison. - actiones scribere: rédiger ses plaidoyers. - actionem intendere (instituere), Cic.: intenter un procès, poursuivre en justice. - actionem dare, Cic.: permettre d'assigner. - actionem restituere, Suet.: autoriser un appel, renvoyer devant d'autres juges. - actio est in auctorem his verbis, Cic.: la formule d'accusation contre le vendeur est ainsi conçue. - actiones Hostilianae, Cic.: règles de procédure données par Hostilius. [st1]6 [-] discours prononcé. - est oratio actionis exemplar, Plin.-jn.: le discours écrit est le modèle du discours débité. - actiones meae, Cic.: mes harangues (politiques). - (causae) actio, Quint.: plaidoyer.* * *actĭo, ōnis, f. [st1]1 [-] action de pousser; actiones: enroulement (t. d'architecture). [st1]2 [-] action de l'orateur ou du comédien, geste, débit, attitude, jeu de l'orateur; action de la tragédie, intrigue. - actio paulo agitatior, Quint.: gestes un peu désordonnés. - accipere aptos ex actione motus, Quint.: conformer ses gestes à son débit. - actio tragica, Cic.: attitude théatrale. [st1]3 [-] faculté d'agir, activité, action, acte, fait. - duos omni actione privare, Cic.: retirer aux dieux toute espèce d'action. (les supposer inactifs). - actio vitae, Cic.: l'activité de la vie, la vie active. - actio mentis, Cic.: activité de l'esprit. - actio gratiarum, Cic. (actio laudum, Sid.): action de grâces. - actiones honestae (actiones honestatis), Cic.: actions honnêtes. [st1]4 [-] acte de la vie publique, motion, négociation, initiative d'un magistrat. - actiones Ciceronis, Sall.: les actes politiques de Cicéron. - nulla erat consularis actio, Liv.: les consuls ne prenaient l'initiative d'aucune mesure. - actioni resistere, Liv.: combattre une proposition. - movebatur actio, Liv.: on agitait la motion de... - actio de pace, Cic. Att. 9. 9: négociations au sujet de la paix. [st1]5 [-] action judiciaire, procès, procédure, plaidoierie, plaidoyer. - actio perduellionis: procès de haute trahison. - actiones scribere: rédiger ses plaidoyers. - actionem intendere (instituere), Cic.: intenter un procès, poursuivre en justice. - actionem dare, Cic.: permettre d'assigner. - actionem restituere, Suet.: autoriser un appel, renvoyer devant d'autres juges. - actio est in auctorem his verbis, Cic.: la formule d'accusation contre le vendeur est ainsi conçue. - actiones Hostilianae, Cic.: règles de procédure données par Hostilius. [st1]6 [-] discours prononcé. - est oratio actionis exemplar, Plin.-jn.: le discours écrit est le modèle du discours débité. - actiones meae, Cic.: mes harangues (politiques). - (causae) actio, Quint.: plaidoyer.* * *Actio, actionis, Verbale. Quand on met la main à la besongne.\Actio de pace. Cic. Le traicté de la paix.\Gratiarum actio. Cicero. Remerciement, Regraciement, Action de graces.\Priuat deos omni procuratione atque actione Epicurus. Cic. Il dit que Dieu ne fait rien.\Actiones corporis naturales. Celsus. Operations naturelles.\Actio vitae. Cic. Ce qu'on faict en ceste vie, La maniere de vivre.\Actio fabulae. Cic. La representation d'une farce, Quand on joue une farce.\Actiones pro Actis. Ci. Les actes et faicts d'aucun en l'administration de la chose publique.\Mandare scriptis actiones suas. Cic. Les rediger par escript.\Actio, de oratoris pronuntiatione. Cic. Contenance, Maintien et maniement de personne d'un advocat quand il plaide.\Actio pro Oratione, siue quum habetur, siue quum scripta est. Quintil. Le plaidoyer d'un advocat.\Actio apud Iurisconsultos dicitur ius persequendi in iudicio quod sibi debetur. Iustinianus. Action.\Actoris actio. Cic. L'action du demandeur.\Actio est in authorem praesentem his verbis, etc. Ci. Quand le garant et autheur de quelcun est en personne present en jugement, et on faict requeste à l'encontre de luy, en la maniere qui s'ensuit, etc.\Actio in rem. Matiere petitoire. B.\Actionem concipere. Papinian. Bastir et composer une action.\Constituere actiones. Cicero. Dresser des procez, et instruire les parties à plaider.\Dare actionem. Cic. Recevoir une partie à faire une demande et poursuite en jugement de quelque chose.\Excludere actiones. Cic. Debatre une demande et poursuite par fin de non recevoir.\Excludere aliquem actionis iure. Quintil. Le debouter, etc.\Habere actionem. Cic. Avoir action, Avoir droict de demander et faire poursuite.\Iniuriarum actio. Cic. Action en matiere d'injures.\Instruere actionem. Cic. Instruire une partie comment il doibt faire sa demande, et la luy dresser.\Intendere actionem perduellionis. Cic. Poursuivir une partie en matiere de trahison.\Postulare actionem. Cic. Requerir estre receu à faire une demande et poursuite en jugement de quelque chose.\Restituere actionem. Tranquillus. Relever une partie des fins de non recevoir.\Suscipere actionem. Cic. Prendre charge de quelque affaire. -
12 admirabilis
admīrābĭlis, e [st2]1 [-] digne d'admiration, admirable. [st2]2 [-] étonnant, surprenant, prodigieux, étrange; paradoxal (t. de rhét.). - admirabile est quantum inter omnes oratores unus Demosthenes excellat, Cic.: [il est digne d'admiration à quel point seul Démosthène l'emporte sur tous les orateurs]= la supériorité de Démosthène sur tous les orateurs est digne d'admiration. - nihil admirabilius, quam quo modo ille mortem fili tulit clari viri et consularis, Cic. CM.: rien de plus admirable que la manière dont il supporta la mort de son fils, homme illustre et personnage consulaire.* * *admīrābĭlis, e [st2]1 [-] digne d'admiration, admirable. [st2]2 [-] étonnant, surprenant, prodigieux, étrange; paradoxal (t. de rhét.). - admirabile est quantum inter omnes oratores unus Demosthenes excellat, Cic.: [il est digne d'admiration à quel point seul Démosthène l'emporte sur tous les orateurs]= la supériorité de Démosthène sur tous les orateurs est digne d'admiration. - nihil admirabilius, quam quo modo ille mortem fili tulit clari viri et consularis, Cic. CM.: rien de plus admirable que la manière dont il supporta la mort de son fils, homme illustre et personnage consulaire.* * *Admirabilis et hoc admirabile, pen. corr. Cic. Merveilleux, Admirable, Esmerveillable. -
13 adoptio
ădoptĭo, ōnis, f. adoption. [st2]1 [-] action d'adopter, adoption. [st2]2 [-] ente, greffe. - adoptio consularis, Quint.: adoption consulaire (qui a eu lieu en présence d'un consul). - dare se in adoptionem, Vell.: se faire adopter.* * *ădoptĭo, ōnis, f. adoption. [st2]1 [-] action d'adopter, adoption. [st2]2 [-] ente, greffe. - adoptio consularis, Quint.: adoption consulaire (qui a eu lieu en présence d'un consul). - dare se in adoptionem, Vell.: se faire adopter.* * *Adoptio, Verbale, per syncopen factum ex Adoptatio. Cic. Adoption.\In adoptionem dare. Quintil. Donner quelcun à un autre pour estre son filz adoptif. -
14 trabea
плащ с пурпурной каймой (1. 4 C. Th. 8, 11); = consularis dignitas (1. 1 C. 12, 3);trabeatus (adi.) = consularis (1. 33 C. Th. 10, 10).
Латинско-русский словарь к источникам римского права > trabea
-
15 actio
āctio, ōnis f. [ ago ]2) тж. pl. действие, деятельность, активность ( virtutis laus omnis in actione consistit C)a. corporis C — физическая деятельность, тж. CC физиологические функцииa. vitae C — жизнедеятельность, образ жизни3) поступок, деяние (actiones honestae, rectae Sen)4) совершение, исполнениеgratiarum a. C, PJ и actiones PJ — изъявление благодарности5) совещание (tribunorum L, C); переговоры ( consulum de pace C)6) судебный процесс, дело, тяжба (a. civilis C); жалоба, иск (actionem constituere, instituere или intendere C, adversus aliquem VM)10) мероприятие, распоряжение (a. consularis, tribunicia L)11) юр. процессуальная формулаinde illa a.: «ope consilioque tuo furtum aio factum esse» C — отсюда формула: «я утверждаю, что кража совершена тобой и по твоему же замыслу»12) судебное заседание, слушание дела, сессия ( actio in C Verrem prima C)13) рит. выразительные средства, ораторская манера (a. vehemens, plena animi C)actionem Cicero alias quasi sermonem, alias eloquentiam quandam corporis dicit Q — под термином «actio» Цицерон понимает как будто то (самую) речь, то некое телесное красноречие (т. е. мимику и жестикуляцию)14) сценическое представление, актёрская игра (a. tragica C) -
16 aetas
aetās, ātis f. [из арх. aevitas] (gen. pl. иногда ium L, Sen, Q)1) время жизни, жизнь, векomnis ae. Pl — вся жизнь (весь век)omnia fert ae. V — время уносит всё2) лицо, личностьae. mea Pl — яvae aetati tuae Pl — горе тебе3) эпоха, пора, время, тж. поколениеclarissimus imperator suae aetatis L — славнейший полководец своей эпохиaurea ae. O — золотой векverborum vetus ae. H — слова старшего поколения, т. е. устаревшие4) человеческий возраст (обыкн. 30 лет, поэт. 100 л.)vixi annos bis centum, nunc tertia vivitur ae. O — прожил я двести лет, теперь живу третий век ( слова Нестора)5) пора жизни, возраст (pueritia до 15 лет, adulescentia 15—30 л., juventus 30—45 л., возраст seniores 45—60 л., senectus от 60 л.)flos aetatis и florens ae. V, C — юностьae. tenĕra (infirma) L, C — детствоae. (con)firmata (constans) C, тж. ae. hominis C — зрелый возрастmala ae. Pl — дряхлостьaetatem ferre C или pati Sen — выдерживать долгое хранение, т. е. улучшаться в качестве от времени ( о вине)ae. militaris Sl — призывной возраст ( обычно — 17 лет)ae. quaestoria Q — возрастной ценз для квестора (25 лет, при цезарях — 22 года)ae. senatoria T — возрастной ценз для сенаторов (25 л.)ae. consularis C — возрастной ценз для консулов (43 г.)ut populi Romani ae. est C — по сравнению с древностью римского народа6) юность, молодостьforma atque ae. Ter — красота и юность7) старость -
17 candidatus
I candidātus, a, um [ candidus ] II candidātus, ī m.1) домогающийся должности, претендент на пост (в этом случае надевалась белая тога), кандидат (consularis, praetorius, tribunicius Pl)c. immortalitatis PJ — стремящийся к бессмертиюc. socer Ap — добивающийся или готовящийся стать тестемc. crucis Ap — человек, которому не миновать казни на кресте2) императорский телохранитель AmmIII candidātus, ūs m.кандидатура CTh -
18 consulariter
cōnsulāriter [ consularis ]по-консульски, как подобает консулу ( agere L) -
19 dignitas
dīgnitās, ātis f. [ dignus ]1) достоинствоnon esse dignitatis alicujus C — не соответствовать чьему-л. достоинствуotium cum dignitate C — достойный (т. е. честно заслуженный) отдых2) положение, звание (d. imperatoria Just; equestris Nep)aliquem ad summam dignitatem perducere Cs — доставить кому-л. высшие почести3) статный вид, мужественная осанка, представительность, благородная наружность (corporis Nep, Vtr; formae T, Su)4) великолепие (domūs C; urbis Nep)5) благородство, внушительность ( orationis T) -
20 fastigatus
1. fastīgātus, a, umpart. pf. к fastigo2. adj.1) остроконечный, островерхий (collis in acutum acumen f. L — ср. 2.)2) покатый, наклонный (collis in fronte leniter f. Cs — ср. 1.)3) перен. высокопоставленный, высокий ( consularis Sid)
См. также в других словарях:
Consularis — is a Latin word, derived from consulo, take counsel . Contents 1 Roman history 2 Modern use 3 See also 4 References … Wikipedia
Consularis — (C. vir), 1) bei den Römern zur Zeit der Republik derjenige, welcher das Consulat wirklich bekleidet hatte, s. Consul 1); 2) unter den Kaisern Titel des Consul honorarius od. der Heerführer, bes. der von den Kaisern in ihren Domainenprovinzen… … Pierer's Universal-Lexikon
Consulāris — Consulāris, bei den Römern zur Zeit der Republik Prädikat gewesener Konsuln, unter den spätern Kaisern Titel auch solcher, die nicht Konsuln gewesen waren, vorzugsweise der höhern Kriegsbefehlshaber, Provinzialstatthalter und andrer hoher… … Meyers Großes Konversations-Lexikon
CONSULARIS Habitus — non idem prorsus veteri Rei publ. Romanae aevô, qui citeriori Imperatorum. Norum enim quidem ex Scriptoribus priscorum Consulum, vestes fuisse togas pictas, et palmatas ac trabeas: cuius nomenclaturae indumenta etiam Consulibus sub Graecis… … Hofmann J. Lexicon universale
CONSULARIS Locus — vide infra Locus … Hofmann J. Lexicon universale
Consularis — (лат.), бывший консул; в императорскую эпоху этот титул давался как особое отличие также и тем, кто прежде консулом не являлся. В позднюю эпоху Римской империи С. посылали губернаторами в пров … Словарь античности
Anisota consularis — Anisota consularis … Wikipédia en Français
AGRIPPA Consularis (M) — M. AGRIPPA Consularis patruus Severi Imperatoris apud Ael. Spartianum in Vita huius. c. 1 … Hofmann J. Lexicon universale
AQUILA Consularis — signum fuit Rei publicae. Sueton. in August. c. 94. Somniavit Iovem Optimum Maximum pr aetextatis compluribus circa aram ludentibus unum sercrevisse, atque in eius sinum signum Rei publicae, quod manus gestaret, reposuisse. Insindebat illa… … Hofmann J. Lexicon universale
JULIUS Lupus Consularis — vitticus Antonini pii. Imp. cuius meminit Iul. Capitolin. in Pio … Hofmann J. Lexicon universale
MONS Consularis — vel Mons Contorius a Fultone III. cognomine Nerra, Consule Andegavensium, conditum castrum est in Gallia, vulgo Montcontour: clade olim Wilhelmi Comitis Pictonum ac Ducis Aquitaniae, et praeteritô saeculô Reformatorum celebre, in Pictonibus. Id… … Hofmann J. Lexicon universale