Перевод: с латинского на английский

с английского на латинский

cōnsentāneus

  • 1 cōnsentāneus

        cōnsentāneus adj.    [consentio], agreeing, according, suited, becoming, meet, fit, proper: cum iis litteris: mors eius vitae: actiones virtuti: consentaneum est in iis sensum inesse, is reasonable: quid consentaneum sit ei dicere, qui, etc.— Plur n. as subst, concurrent circumstances: ex consentaneis (argumenta ducere).
    * * *
    consentanea, consentaneum ADJ
    agreeable; consistent/appropriate/fitting; in harmony with (L+S)

    Latin-English dictionary > cōnsentāneus

  • 2 consentaneus

    consentānĕus, a, um, adj. [consentio], agreeing or according with something, suited to, becoming, meet, fit, proper (in good prose; most freq. in Cic.).
    (α).
    With cum: quod quidem erat consentaneum cum iis litteris, quas ego Romae acceperam, Cic. Fam. 3, 6, 2.—
    (β).
    With dat. (so most freq.):

    formula Stoicorum rationi disciplinaeque maxime consentanea,

    Cic. Off. 3, 4, 20:

    mors ejus vitae sanctissime actae,

    id. Phil. 9, 7, 15; cf. g:

    actiones his (motibus, etc.),

    id. N. D. 2, 22, 58:

    hae disciplinae sibi,

    id. Off. 1, 2, 6:

    obscura somnia minime majestati deorum,

    id. Div. 2, 65, 135:

    non necesse esse optumae rei publicae leges dare consentaneas?

    id. Leg. 2, 10, 23; id. Fin. 5, 20, 60; id. Part. Or. 2, 7:

    his temporibus consentaneum genus litterarum,

    id. Fam. 4, 13, 1: illa divisio illi, qui hoc proposuerat, * Quint. 6, 3, 106; Cod. Just. 7, 6, 1, § 8: sententia utilitati rerum consentanea. Dig. 17, 1, 6, § 7.—
    * (γ).
    Absol.:

    vir vitā et morte,

    consistent, Vell. 2, 63, 2; cf. b.— Subst.: consentānĕa, ōrum, n., concurrent circumstances:

    ex consentaneis (argumenta ducere),

    Cic. de Or. 2, 40, 170.—Hence,
    b.
    Consentaneum est, it agrees with something, it is according to reason, fitting, consistent, proper, etc.
    (α).
    With inf., with or without dat.:

    quid consentaneum sit ei dicere, qui, etc.,

    Cic. Off. 3, 33, 117:

    cum diceret, ei aliquid dicere consentaneum esse,

    id. Ac. 2, 9, 28:

    non est consentaneum, qui metu non frangatur, eum frangi cupiditate,

    id. ib. 1, 20, 68; id. N. D. 2, 15, 42; id. Tusc. 5, 9, 25.—
    (β).
    With ut, * Plaut. Bacch. 1, 2, 31.— Adv.: con-sentānĕē, in harmony with (late Lat. and rare):

    consentanee cum naturā vivere,

    Lact. 3, 8, 20:

    narrare aliquid,

    according to truth, Hier. in Rufin. 3, 1 fin.

    Lewis & Short latin dictionary > consentaneus

  • 3 consentanea

    consentānĕus, a, um, adj. [consentio], agreeing or according with something, suited to, becoming, meet, fit, proper (in good prose; most freq. in Cic.).
    (α).
    With cum: quod quidem erat consentaneum cum iis litteris, quas ego Romae acceperam, Cic. Fam. 3, 6, 2.—
    (β).
    With dat. (so most freq.):

    formula Stoicorum rationi disciplinaeque maxime consentanea,

    Cic. Off. 3, 4, 20:

    mors ejus vitae sanctissime actae,

    id. Phil. 9, 7, 15; cf. g:

    actiones his (motibus, etc.),

    id. N. D. 2, 22, 58:

    hae disciplinae sibi,

    id. Off. 1, 2, 6:

    obscura somnia minime majestati deorum,

    id. Div. 2, 65, 135:

    non necesse esse optumae rei publicae leges dare consentaneas?

    id. Leg. 2, 10, 23; id. Fin. 5, 20, 60; id. Part. Or. 2, 7:

    his temporibus consentaneum genus litterarum,

    id. Fam. 4, 13, 1: illa divisio illi, qui hoc proposuerat, * Quint. 6, 3, 106; Cod. Just. 7, 6, 1, § 8: sententia utilitati rerum consentanea. Dig. 17, 1, 6, § 7.—
    * (γ).
    Absol.:

    vir vitā et morte,

    consistent, Vell. 2, 63, 2; cf. b.— Subst.: consentānĕa, ōrum, n., concurrent circumstances:

    ex consentaneis (argumenta ducere),

    Cic. de Or. 2, 40, 170.—Hence,
    b.
    Consentaneum est, it agrees with something, it is according to reason, fitting, consistent, proper, etc.
    (α).
    With inf., with or without dat.:

    quid consentaneum sit ei dicere, qui, etc.,

    Cic. Off. 3, 33, 117:

    cum diceret, ei aliquid dicere consentaneum esse,

    id. Ac. 2, 9, 28:

    non est consentaneum, qui metu non frangatur, eum frangi cupiditate,

    id. ib. 1, 20, 68; id. N. D. 2, 15, 42; id. Tusc. 5, 9, 25.—
    (β).
    With ut, * Plaut. Bacch. 1, 2, 31.— Adv.: con-sentānĕē, in harmony with (late Lat. and rare):

    consentanee cum naturā vivere,

    Lact. 3, 8, 20:

    narrare aliquid,

    according to truth, Hier. in Rufin. 3, 1 fin.

    Lewis & Short latin dictionary > consentanea

  • 4 consentanee

    consentānĕē, adv., v. consentaneus fin.

    Lewis & Short latin dictionary > consentanee

  • 5 dissentaneus

    dissentānĕus, a, um, adj. [id.], disagreeing, contrary, dissentaneous (opp. consentaneus, Cic. Part. Or. 2, 7; cf. Nigid. ap. Non. 100, 7.

    Lewis & Short latin dictionary > dissentaneus

  • 6 inconsentaneus

    in-consentānĕus, a, um, adj., unsuitable, unfit (late Lat.), Mart. Cap. 3, § 228 al.

    Lewis & Short latin dictionary > inconsentaneus

  • 7 virtus

    virtūs, ūtis ( gen. plur. virtutium, App. Mag. 73; Paul. Nol. Carm. 10, 34; dat. and abl. VIRTVTEI, Inscr. Corp. Lat. 1, 30 and 34), f. [vir], manliness, manhood, i. e. the sum of all the corporeal or mental excellences of man, strength, vigor; bravery, courage; aptness, capacity; worth, excellence, virtue, etc.:

    virtus clara aeternaque habetur,

    Sall. C. 1, 4:

    ni virtus fidesque vostra spectata mihi forent,

    id. ib. 20, 2; id. J. 74, 1.
    I.
    In gen.
    A.
    Lit.:

    ita fiet, ut animi virtus corporis virtuti anteponatur,

    Cic. Fin. 5, 13, 38:

    his virtutibus ornatus, modestiā, temperantiā, justitiā,

    id. Off. 1, 15, 46; cf.:

    virtutes continentiae, gravitatis, justitiae, fidei,

    id. Mur. 10, 23:

    virtus atque integritas,

    id. Font. 13, 29:

    oratoris vis divina virtusque,

    id. de Or. 2, 27, 120.—
    B.
    Transf., of animals, and of inanimate or abstract things, goodness, worth, value, power, strength, etc.:

    nam nec arboris, nec equi virtus (in quo abutimur nomine) in opinione sita est, sed in naturā,

    Cic. Leg. 1, 16, 45:

    praedium-solo bono, suā virtute valeat,

    Cato, R. R. 1, 2:

    merci pretium statui, pro virtute ut veneat,

    Plaut. Mil. 3, 1, 131:

    navium,

    Liv. 37, 24, 1:

    ferri,

    Just. 11, 13, 11:

    herbarum,

    Ov. M. 14, 357:

    oratoriae virtutes,

    Cic. Brut. 17, 65:

    oratio habet virtutes tres,

    Quint. 1, 5, 1:

    dicendi (opp. vitium),

    id. 8, praef. §

    17: facundiae,

    id. 12, 3, 9.—
    II.
    In partic.
    A.
    In the phrase deūm virtute, usu. with dicam, by the aid or merit of the gods, i. e. the gods be thanked (anteclass), Plaut. Trin. 2, 2, 65:

    virtute deūm et majorum nostrūm,

    id. Aul. 2, 1, 44; id. Capt. 2, 2, 71 dub.; cf. id. Mil. 3, 1, 85 and 90;

    so virtute eorum (i. e. majorum),

    id. Trin. 3, 2, 17.—
    B. 1.
    Lit.:

    est autem virtus nihil aliud quam in se perfecta et ad summum perducta natura,

    Cic. Leg. 1, 8, 25:

    virtus est animi habitus naturae modo rationi consentaneus,

    id. Inv. 2, 53, 159:

    cum omnes rectae animi affectiones virtutes appellentur... Appellata est ex viro virtus, etc.,

    id. Tusc. 2, 18, 43; id. Inv. 2, 53, 159:

    nec vero habere virtutem satis est quasi artem aliquam, nisi utare... virtus in usu sui tota posita est,

    id. Rep. 1, 2, 2:

    est in eo virtus et probitas et summum officium summaque observantia,

    id. Fam. 13, 28, a, 2.—
    2.
    Transf., Virtue, personified as a deity, Cic. N. D. 2, 23, 61; 2, 31, 79; id. Leg. 2, 8, 19; 2, 11, 28; id. Phil. 14, 13, 34; Plaut. Am. prol. 42; Liv. 27, 25, 7; 29, 11, 13; Juv. 1, 115 al.—
    C.
    Military talents, courage, valor, bravery, gallantry, fortitude (syn. fortitudo), etc.:

    Helvetii reliquos Gallos virtute praecedunt, quod fere cottidianis proeliis cum Germanis contendunt,

    Caes. B. G. 1, 1; cf. id. ib. 1, 2;

    1, 13: militum,

    Sall. J. 52, 6; 62, 1:

    Claudi virtute Neronis Armenius cecidit,

    Hor. Ep. 1, 12, 26:

    Scipiadae,

    id. S. 2, 1, 72; cf. id. Epod. 9, 26; 16, 5; id. C. 2, 7, 11.—
    D.
    Obstinacy:

    iniqua,

    Stat. Th. 11, 1.

    Lewis & Short latin dictionary > virtus

См. также в других словарях:

  • consentaneus — index consonant, rational, suitable Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 …   Law dictionary

  • Serrognathus consentaneus consentaneus —   Serrognathus consentaneus consentaneus Clasificación científica …   Wikipedia Español

  • Serrognathus consentaneus —   Serrognathus consentaneus Clasificación científica Reino …   Wikipedia Español

  • Serrognathus consentaneus akahorii —   Serrognathus consentaneus akahorii Clasificación científica …   Wikipedia Español

  • rationi consentaneus — index reasonable (fair) Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 …   Law dictionary

  • Consentaneous — Con sen*ta ne*ous, a. [L. consentaneus.] Consistent; agreeable; suitable; accordant to; harmonious; concurrent. [1913 Webster] A good law and consentaneous to reason. Howell. {Con sen*ta ne*ous*ly}, adv. {Con sen*ta ne*ous*ness}, n. [1913… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • Consentaneously — Consentaneous Con sen*ta ne*ous, a. [L. consentaneus.] Consistent; agreeable; suitable; accordant to; harmonious; concurrent. [1913 Webster] A good law and consentaneous to reason. Howell. {Con sen*ta ne*ous*ly}, adv. {Con sen*ta ne*ous*ness}, n …   The Collaborative International Dictionary of English

  • Consentaneousness — Consentaneous Con sen*ta ne*ous, a. [L. consentaneus.] Consistent; agreeable; suitable; accordant to; harmonious; concurrent. [1913 Webster] A good law and consentaneous to reason. Howell. {Con sen*ta ne*ous*ly}, adv. {Con sen*ta ne*ous*ness}, n …   The Collaborative International Dictionary of English

  • consentaneous — adjective Etymology: Latin consentaneus, from consentire to agree Date: 1575 1. expressing agreement ; suited 2. done or made by the consent of all • consentaneously adverb …   New Collegiate Dictionary

  • Dorcus — parallelipipedus Scientific classification Kingdom …   Wikipedia

  • Taxonomy of Lucanidae — The classification presented here follows Smith (2006),[1] with the exception of the tribal classification within the Lucaninae. Subfamily Aesalinae Tribe Aesalini Genus Aesalus (Fabricius, 1801) Aesalus asiaticus Lewis, 1883 Aesalus himalayicus… …   Wikipedia

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»