-
1 auxilior
auxĭlĭor, āri, ātus sum - intr. avec dat. [st2]1 [-] secourir, porter secours, aider, assister. [st2]2 [-] soulager, guérir. - auxiliari alicui: porter secours à qqn. - morbis auxiliari: guérir des maladies - auxiliari contra (adversus), Plin.: être efficace contre (en parl. d'un remède). - sens passif: voir auxilio.* * *auxĭlĭor, āri, ātus sum - intr. avec dat. [st2]1 [-] secourir, porter secours, aider, assister. [st2]2 [-] soulager, guérir. - auxiliari alicui: porter secours à qqn. - morbis auxiliari: guérir des maladies - auxiliari contra (adversus), Plin.: être efficace contre (en parl. d'un remède). - sens passif: voir auxilio.* * *Auxilior, auxiliaris, auxiliari. Terent. Donner confort, aide et secours, Aider, Secourir.\Auxiliari morbis. Plin. Porter medecine, Guarir. -
2 auxilior
auxĭlĭor, ātus, 1, v. dep. [auxilium], to give help or aid, to help, aid, assist, succor (syn.: juvo, adjuvo, opitulor, subvenio, succurro).I.In gen. (class. but rare; in Cic. perh. only once in his Epistt.), constr. with dat.:II.alicui,
Plaut. Trin. 2, 2, 102:nonne id flagitiumst te aliis consilium dare, tibi non potis esse auxiliarier?
Ter. Heaut. 5, 1, 50; Cic. Fam. 5, 4; Caes. B. G. 7, 50 fin.; 4, 29; Sall. J. 24, 3; Plin. 10, 8, 9, § 22; Vulg. 4 Reg. 14, 26; ib. Psa. 88, 44; ib. Heb. 2, 18: nihil Numantinis vires corporis auxiliatae sunt, Auct. ad Her. 4, 27.—Esp., of the aid of a physician, to aid, to relieve, heal, cure; constr. with dat. or contra:► a.Nec (medicina) formidatis auxiliatur aquis,
Ov. P. 1, 3, 24:ferulam quibusdam morbis auxiliari dicunt medici,
Plin. 13, 22, 43, § 125:phalangites auxiliantur contra scorpionum ictus,
id. 27, 12, 98, § 124.Act. access. form auxĭlĭo, āre, to give aid, etc.: alicui, Gracch. ap. Diom. p. 395 P.; cf. Prisc. p. 797 P.—b.Auxilior in pass. signif.:a me auxiliatus, Lucil. ap. Prisc. pp. 791 and 927 P.: consonantes sunt in quibus (vox) ab imis auxiliata egrediatur ad aures disertā verborum claritate,
Vitr. 5, 8, 2. -
3 auxilior
auxilior, ātus sum, ārī (auxilium), Hilfe leisten, zu Hilfe kommen, helfen, a) übh.: α) v. Pers., absol., Caes. b. G. 4, 29, 2; 7, 25, 1; 7, 50, 6. Plin. 10, 19. Auson. perioch. Iliad. 14. Auct. incert. grat. act. Constant. Aug. 3, 3: aux. velut adversus communem hostem, Plin. 10, 205: m. Dat., alci, Plaut. trin. 377. Ter. heaut. 923. Cic. ep. 5, 4, 2. Auson. perioch. Iliad. 8. Vulg. 1. regg. 7, 12 u. 2. regg. 10, 11: patriae, Vitr. 10, 16 (22), 6: sibi fugā, Plin. 8, 40: sibi contra naturam eius (sc. accipitris), v. den Tauben, Plin. 10, 22: alci nil, Ter. adelph. 273: alci in paucis (mit wenigem), in pluribus (mit vielem), Vulg. 2. par. 14, 11: alci in bello, Vulg. psalm. 88, 44: auxiliatum Priamo adventare, Dict. 3, 15. – β) v. Lebl.: nihil Tarentinis corporis vires auxiliatae sunt, Cornif. rhet. 4, 37: neque mihi beneficia neque decreta auxiliantur, Sall. Iug. 24, 3: loro traiecto fit una pars iugi longior, quae imbecilliori auxiliatur iumento, Vitr. 10, 3 (8), 5: non arma mihi, non principis ullus auxiliatur amor, Claud. in Rufin. 2, 15. – b) helfen = heilen, v. der Heilkunst, formidatis aquis (durch usw.), Ov. ex Pont. 1, 3, 24. – v. Arzte, huius folio vel flore vel semine auxiliantur contra scorpionum serpentiumque ictus, item contra tormina, Plin. 27, 124. – bes. v. Heilmitteln, absol., Plin. 29, 4: in pestilentia vim magnam auxiliandi habere, Plin. 23, 53: m. Dat. quibusdam morbis, Plin. 13, 125: dysentericis unice, Plin. 25, 65: m. contra u. Akk., contra torminum ac vesicae mala, Plin. 32, 24: contra ea omnia, Plin. 32, 44. – / Parag. Infin. auxiliarier bei Plaut. u. Ter. an den oben no. a, α angef. Stellen.
-
4 auxilior
auxilior, ātus sum, ārī (auxilium), Hilfe leisten, zu Hilfe kommen, helfen, a) übh.: α) v. Pers., absol., Caes. b. G. 4, 29, 2; 7, 25, 1; 7, 50, 6. Plin. 10, 19. Auson. perioch. Iliad. 14. Auct. incert. grat. act. Constant. Aug. 3, 3: aux. velut adversus communem hostem, Plin. 10, 205: m. Dat., alci, Plaut. trin. 377. Ter. heaut. 923. Cic. ep. 5, 4, 2. Auson. perioch. Iliad. 8. Vulg. 1. regg. 7, 12 u. 2. regg. 10, 11: patriae, Vitr. 10, 16 (22), 6: sibi fugā, Plin. 8, 40: sibi contra naturam eius (sc. accipitris), v. den Tauben, Plin. 10, 22: alci nil, Ter. adelph. 273: alci in paucis (mit wenigem), in pluribus (mit vielem), Vulg. 2. par. 14, 11: alci in bello, Vulg. psalm. 88, 44: auxiliatum Priamo adventare, Dict. 3, 15. – β) v. Lebl.: nihil Tarentinis corporis vires auxiliatae sunt, Cornif. rhet. 4, 37: neque mihi beneficia neque decreta auxiliantur, Sall. Iug. 24, 3: loro traiecto fit una pars iugi longior, quae imbecilliori auxiliatur iumento, Vitr. 10, 3 (8), 5: non arma mihi, non principis ullus auxiliatur amor, Claud. in Rufin. 2, 15. – b) helfen = heilen, v. der Heilkunst, formidatis aquis (durch usw.), Ov. ex Pont. 1, 3, 24. – v. Arzte, huius folio vel flore vel semine auxiliantur contra scorpionum serpentiumque ictus, item contra tormina, Plin. 27, 124. – bes. v. Heilmitteln, absol., Plin. 29, 4: in pestilentia vim magnam auxiliandi habere, Plin. 23, 53: m. Dat. qui-————busdam morbis, Plin. 13, 125: dysentericis unice, Plin. 25, 65: m. contra u. Akk., contra torminum ac vesicae mala, Plin. 32, 24: contra ea omnia, Plin. 32, 44. – ⇒ Parag. Infin. auxiliarier bei Plaut. u. Ter. an den oben no. a, α angef. Stellen.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > auxilior
-
5 auxilior
-
6 auxilior
ātus sum, ārī1) depon. подавать помощь, помогать (alicui Pl etc.; facilitas auxiliandi Cs)a. formidatis aquis O — излечивать водобоязньa. contra serpentium ictūs PM — исцелять от змеиных укусов2) pass. получать помощь, быть поддерживаемым ( ab aliquā re Vtr) -
7 auxiliatus
[st1]1 [-] auxĭlĭātus, a, um: part. passé de auxilior. - [abcl][b]a - qui a secouru. - [abcl]b - sens passif: secouru, aidé.[/b] [st1]2 [-] auxĭlĭātŭs, ūs, m.: Lucr. secours, aide.* * *[st1]1 [-] auxĭlĭātus, a, um: part. passé de auxilior. - [abcl][b]a - qui a secouru. - [abcl]b - sens passif: secouru, aidé.[/b] [st1]2 [-] auxĭlĭātŭs, ūs, m.: Lucr. secours, aide.* * *Auxiliatus, pen. prod. participium. Stat. Qui a aidé et secouru. -
8 auxiliabundus
auxiliābundus, a, um (auxilior), helfend, hilfreich, m. Dat., Apul. de deo Socr. 11.
-
9 auxiliatio
auxiliātio, ōnis, f. (auxilior), die Hilfeleistung, Hilfe, Ambros. in psalm. 61, 17. Cassiod. in psalm. 26, 4. Non. 385, 5.
-
10 auxiliator
auxiliātor, ōris, m. (auxilior), der Helfer, Beistand, Retter (σωτήρ), absol., Tac. ann. 6, 37. Petr. poët. 89. v. 49. Auson. perioch. Iliad. 9 u. 13 15. Nazar. pan. 14, 2. Amm. 14, 10, 14 (Ggstz. adversarius), u. öfter bei a. Spät.: m. Genet., alcis, Quint. 12, 3, 2. Eumen. de rest. schol. 20, 1.
-
11 auxiliatus
auxiliātus, ūs, m. (auxilior), die Hilfeleistung, Lucr. 5, 1038: auxiliatibus plenus novis, *Arnob. 1, 44. p. 29, 17 R. (nach Zinks Verbesserung).
-
12 auxiliabundus
auxiliābundus, a, um (auxilior), helfend, hilfreich, m. Dat., Apul. de deo Socr. 11.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > auxiliabundus
-
13 auxiliatio
auxiliātio, ōnis, f. (auxilior), die Hilfeleistung, Hilfe, Ambros. in psalm. 61, 17. Cassiod. in psalm. 26, 4. Non. 385, 5.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > auxiliatio
-
14 auxiliator
auxiliātor, ōris, m. (auxilior), der Helfer, Beistand, Retter (σωτήρ), absol., Tac. ann. 6, 37. Petr. poët. 89. v. 49. Auson. perioch. Iliad. 9 u. 13 15. Nazar. pan. 14, 2. Amm. 14, 10, 14 (Ggstz. adversarius), u. öfter bei a. Spät.: m. Genet., alcis, Quint. 12, 3, 2. Eumen. de rest. schol. 20, 1.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > auxiliator
-
15 auxiliatus
auxiliātus, ūs, m. (auxilior), die Hilfeleistung, Lucr. 5, 1038: auxiliatibus plenus novis, *Arnob. 1, 44. p. 29, 17 R. (nach Zinks Verbesserung).Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > auxiliatus
-
16 auxiliātor
auxiliātor ōris, m [auxilior], a helper: haud inglorius, Ta.* * *helper, one who gives aid; aide, assistant (L+S) -
17 adulo
ădūlo, āvi, ātum, 1, v. a. (a rare form for adulor; hence Prisc. 791 P. ranks this form, as an exception, among the other active forms of the deponents, adipiscor, admiror, auxilior, etc.; cf. Don. p. 1756 P. and Ars Consent. p. 2054 P.), to fawn like a dog: (canes) gannitu vocis adulant, Luor. 5, 1070: caudā nostrum adulat sanguinem ( the eagle), strokes, i. e. wipes off our blood, Cic. poët. ap. Tusc. 2, 10, 24, as trans. of Aeschyl. Prometh. Solut.:Dionysium,
Val. Max. 4, 3, ext. 4.— Pass., to be flattered nec adulari nos sinamus, Cic. Off. 1, 26, 91: tribunus militum adulandus erat, Val. M. 2, 7, 15: adulati erant ab amicis, Cass. ap. Prisc. p. 791 P. -
18 auxiliabundus
auxĭlĭābundus, a, um, adj. [auxilior], inclined to give help, aid, aiding, helping, App. de Deo Socr. p. 48, 10 Elm. -
19 auxiliatio
auxĭlĭātĭo, ōnis, f. [auxilior], a helping, aiding, Non. p. 4, 403 dub. -
20 auxiliatus
auxĭlĭātus, ūs, m. [auxilior], a helping, aid:alituum genus videmus a pinnis tremulum petere auxiliatum,
Lucr. 5, 1040.
- 1
- 2
См. также в других словарях:
AUXILIOR — auxiliorum … Abbreviations in Latin Inscriptions
ՊԱՇՏՊԱՆԵՄ — (եցի.) NBH 2 0598 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 6c, 10c, 12c ն. տր. խնդ. ὐπερασπίζω protego, propugno, defendo ἁντιλαμβάνομαι , ἁντέχομαι, παρίσταμαι auxilior, adsto. Պաշտպան լինել. հովանի եւ պահապան, օգնական, եւ ջատագով… … հայերեն բառարան (Armenian dictionary)
ՍԱՏԱՐԵՄ — (եցի.) NBH 2 0698 Chronological Sequence: Early classical, 5c, 6c, 8c, 10c, 13c չ. ἑπικοσμέω auxilior, opitulor. Սատար՝ ձեռնտու՝ գործակից՝ օգնական լինել. նպաստել. միաբան գործել՝ աշխատել. *Եւ կանոնոյն անգամ սատարեալք ըստ իւրեանց տկարութեան. Ագաթ … հայերեն բառարան (Armenian dictionary)
ՕԳՆԵՄ — (եցի.) NBH 2 1020 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical չ. βοηθέω auxilior, adjuvo ἁντιλαμβάνομαι suscipio, assumo, apprendo. Յօդն՝ ʼի թիկունս հասանել. նպաստամատոյց՝ ձեռնկալու՝ սատար լինել. օժանդակել. որ ասի եւ Ընդունել. օգնել,… … հայերեն բառարան (Armenian dictionary)