Перевод: с латинского на все языки

со всех языков на латинский

auxilior

  • 1 auxilior

    auxĭlĭor, āri, ātus sum    - intr. avec dat. [st2]1 [-] secourir, porter secours, aider, assister. [st2]2 [-] soulager, guérir.    - auxiliari alicui: porter secours à qqn.    - morbis auxiliari: guérir des maladies    - auxiliari contra (adversus), Plin.: être efficace contre (en parl. d'un remède).    - sens passif: voir auxilio.
    * * *
    auxĭlĭor, āri, ātus sum    - intr. avec dat. [st2]1 [-] secourir, porter secours, aider, assister. [st2]2 [-] soulager, guérir.    - auxiliari alicui: porter secours à qqn.    - morbis auxiliari: guérir des maladies    - auxiliari contra (adversus), Plin.: être efficace contre (en parl. d'un remède).    - sens passif: voir auxilio.
    * * *
        Auxilior, auxiliaris, auxiliari. Terent. Donner confort, aide et secours, Aider, Secourir.
    \
        Auxiliari morbis. Plin. Porter medecine, Guarir.

    Dictionarium latinogallicum > auxilior

  • 2 auxilior

    auxĭlĭor, ātus, 1, v. dep. [auxilium], to give help or aid, to help, aid, assist, succor (syn.: juvo, adjuvo, opitulor, subvenio, succurro).
    I.
    In gen. (class. but rare; in Cic. perh. only once in his Epistt.), constr. with dat.:

    alicui,

    Plaut. Trin. 2, 2, 102:

    nonne id flagitiumst te aliis consilium dare, tibi non potis esse auxiliarier?

    Ter. Heaut. 5, 1, 50; Cic. Fam. 5, 4; Caes. B. G. 7, 50 fin.; 4, 29; Sall. J. 24, 3; Plin. 10, 8, 9, § 22; Vulg. 4 Reg. 14, 26; ib. Psa. 88, 44; ib. Heb. 2, 18: nihil Numantinis vires corporis auxiliatae sunt, Auct. ad Her. 4, 27.—
    II.
    Esp., of the aid of a physician, to aid, to relieve, heal, cure; constr. with dat. or contra:

    Nec (medicina) formidatis auxiliatur aquis,

    Ov. P. 1, 3, 24:

    ferulam quibusdam morbis auxiliari dicunt medici,

    Plin. 13, 22, 43, § 125:

    phalangites auxiliantur contra scorpionum ictus,

    id. 27, 12, 98, § 124.
    a.
    Act. access. form auxĭlĭo, āre, to give aid, etc.: alicui, Gracch. ap. Diom. p. 395 P.; cf. Prisc. p. 797 P.—
    b.
    Auxilior in pass. signif.:

    a me auxiliatus, Lucil. ap. Prisc. pp. 791 and 927 P.: consonantes sunt in quibus (vox) ab imis auxiliata egrediatur ad aures disertā verborum claritate,

    Vitr. 5, 8, 2.

    Lewis & Short latin dictionary > auxilior

  • 3 auxilior

    auxilior, ātus sum, ārī (auxilium), Hilfe leisten, zu Hilfe kommen, helfen, a) übh.: α) v. Pers., absol., Caes. b. G. 4, 29, 2; 7, 25, 1; 7, 50, 6. Plin. 10, 19. Auson. perioch. Iliad. 14. Auct. incert. grat. act. Constant. Aug. 3, 3: aux. velut adversus communem hostem, Plin. 10, 205: m. Dat., alci, Plaut. trin. 377. Ter. heaut. 923. Cic. ep. 5, 4, 2. Auson. perioch. Iliad. 8. Vulg. 1. regg. 7, 12 u. 2. regg. 10, 11: patriae, Vitr. 10, 16 (22), 6: sibi fugā, Plin. 8, 40: sibi contra naturam eius (sc. accipitris), v. den Tauben, Plin. 10, 22: alci nil, Ter. adelph. 273: alci in paucis (mit wenigem), in pluribus (mit vielem), Vulg. 2. par. 14, 11: alci in bello, Vulg. psalm. 88, 44: auxiliatum Priamo adventare, Dict. 3, 15. – β) v. Lebl.: nihil Tarentinis corporis vires auxiliatae sunt, Cornif. rhet. 4, 37: neque mihi beneficia neque decreta auxiliantur, Sall. Iug. 24, 3: loro traiecto fit una pars iugi longior, quae imbecilliori auxiliatur iumento, Vitr. 10, 3 (8), 5: non arma mihi, non principis ullus auxiliatur amor, Claud. in Rufin. 2, 15. – b) helfen = heilen, v. der Heilkunst, formidatis aquis (durch usw.), Ov. ex Pont. 1, 3, 24. – v. Arzte, huius folio vel flore vel semine auxiliantur contra scorpionum serpentiumque ictus, item contra tormina, Plin. 27, 124. – bes. v. Heilmitteln, absol., Plin. 29, 4: in pestilentia vim magnam auxiliandi habere, Plin. 23, 53: m. Dat. quibusdam morbis, Plin. 13, 125: dysentericis unice, Plin. 25, 65: m. contra u. Akk., contra torminum ac vesicae mala, Plin. 32, 24: contra ea omnia, Plin. 32, 44. – / Parag. Infin. auxiliarier bei Plaut. u. Ter. an den oben no. a, α angef. Stellen.

    lateinisch-deutsches > auxilior

  • 4 auxilior

    auxilior, ātus sum, ārī (auxilium), Hilfe leisten, zu Hilfe kommen, helfen, a) übh.: α) v. Pers., absol., Caes. b. G. 4, 29, 2; 7, 25, 1; 7, 50, 6. Plin. 10, 19. Auson. perioch. Iliad. 14. Auct. incert. grat. act. Constant. Aug. 3, 3: aux. velut adversus communem hostem, Plin. 10, 205: m. Dat., alci, Plaut. trin. 377. Ter. heaut. 923. Cic. ep. 5, 4, 2. Auson. perioch. Iliad. 8. Vulg. 1. regg. 7, 12 u. 2. regg. 10, 11: patriae, Vitr. 10, 16 (22), 6: sibi fugā, Plin. 8, 40: sibi contra naturam eius (sc. accipitris), v. den Tauben, Plin. 10, 22: alci nil, Ter. adelph. 273: alci in paucis (mit wenigem), in pluribus (mit vielem), Vulg. 2. par. 14, 11: alci in bello, Vulg. psalm. 88, 44: auxiliatum Priamo adventare, Dict. 3, 15. – β) v. Lebl.: nihil Tarentinis corporis vires auxiliatae sunt, Cornif. rhet. 4, 37: neque mihi beneficia neque decreta auxiliantur, Sall. Iug. 24, 3: loro traiecto fit una pars iugi longior, quae imbecilliori auxiliatur iumento, Vitr. 10, 3 (8), 5: non arma mihi, non principis ullus auxiliatur amor, Claud. in Rufin. 2, 15. – b) helfen = heilen, v. der Heilkunst, formidatis aquis (durch usw.), Ov. ex Pont. 1, 3, 24. – v. Arzte, huius folio vel flore vel semine auxiliantur contra scorpionum serpentiumque ictus, item contra tormina, Plin. 27, 124. – bes. v. Heilmitteln, absol., Plin. 29, 4: in pestilentia vim magnam auxiliandi habere, Plin. 23, 53: m. Dat. qui-
    ————
    busdam morbis, Plin. 13, 125: dysentericis unice, Plin. 25, 65: m. contra u. Akk., contra torminum ac vesicae mala, Plin. 32, 24: contra ea omnia, Plin. 32, 44. – Parag. Infin. auxiliarier bei Plaut. u. Ter. an den oben no. a, α angef. Stellen.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > auxilior

  • 5 auxilior

        auxilior ātus, ārī, dep.    [auxilium], to give help, aid, assist, succor: facultas auxiliandi, Cs.: alcui nil, T.: mihi, S.: (podagram) aquis, to cure, O.
    * * *
    auxiliari, auxiliatus sum V DEP
    help (w/DAT); give help/aid; assist; be helpful, be of use/avail; remedy, heal

    Latin-English dictionary > auxilior

  • 6 auxilior

    ātus sum, ārī
    1) depon. подавать помощь, помогать (alicui Pl etc.; facilitas auxiliandi Cs)
    a. contra serpentium ictūs PMисцелять от змеиных укусов
    2) pass. получать помощь, быть поддерживаемым ( ab aliquā re Vtr)

    Латинско-русский словарь > auxilior

  • 7 auxiliatus

    [st1]1 [-] auxĭlĭātus, a, um: part. passé de auxilior. - [abcl][b]a - qui a secouru. - [abcl]b - sens passif: secouru, aidé.[/b] [st1]2 [-] auxĭlĭātŭs, ūs, m.: Lucr. secours, aide.
    * * *
    [st1]1 [-] auxĭlĭātus, a, um: part. passé de auxilior. - [abcl][b]a - qui a secouru. - [abcl]b - sens passif: secouru, aidé.[/b] [st1]2 [-] auxĭlĭātŭs, ūs, m.: Lucr. secours, aide.
    * * *
        Auxiliatus, pen. prod. participium. Stat. Qui a aidé et secouru.

    Dictionarium latinogallicum > auxiliatus

  • 8 auxiliabundus

    auxiliābundus, a, um (auxilior), helfend, hilfreich, m. Dat., Apul. de deo Socr. 11.

    lateinisch-deutsches > auxiliabundus

  • 9 auxiliatio

    auxiliātio, ōnis, f. (auxilior), die Hilfeleistung, Hilfe, Ambros. in psalm. 61, 17. Cassiod. in psalm. 26, 4. Non. 385, 5.

    lateinisch-deutsches > auxiliatio

  • 10 auxiliator

    auxiliātor, ōris, m. (auxilior), der Helfer, Beistand, Retter (σωτήρ), absol., Tac. ann. 6, 37. Petr. poët. 89. v. 49. Auson. perioch. Iliad. 9 u. 13 15. Nazar. pan. 14, 2. Amm. 14, 10, 14 (Ggstz. adversarius), u. öfter bei a. Spät.: m. Genet., alcis, Quint. 12, 3, 2. Eumen. de rest. schol. 20, 1.

    lateinisch-deutsches > auxiliator

  • 11 auxiliatus

    auxiliātus, ūs, m. (auxilior), die Hilfeleistung, Lucr. 5, 1038: auxiliatibus plenus novis, *Arnob. 1, 44. p. 29, 17 R. (nach Zinks Verbesserung).

    lateinisch-deutsches > auxiliatus

  • 12 auxiliabundus

    auxiliābundus, a, um (auxilior), helfend, hilfreich, m. Dat., Apul. de deo Socr. 11.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > auxiliabundus

  • 13 auxiliatio

    auxiliātio, ōnis, f. (auxilior), die Hilfeleistung, Hilfe, Ambros. in psalm. 61, 17. Cassiod. in psalm. 26, 4. Non. 385, 5.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > auxiliatio

  • 14 auxiliator

    auxiliātor, ōris, m. (auxilior), der Helfer, Beistand, Retter (σωτήρ), absol., Tac. ann. 6, 37. Petr. poët. 89. v. 49. Auson. perioch. Iliad. 9 u. 13 15. Nazar. pan. 14, 2. Amm. 14, 10, 14 (Ggstz. adversarius), u. öfter bei a. Spät.: m. Genet., alcis, Quint. 12, 3, 2. Eumen. de rest. schol. 20, 1.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > auxiliator

  • 15 auxiliatus

    auxiliātus, ūs, m. (auxilior), die Hilfeleistung, Lucr. 5, 1038: auxiliatibus plenus novis, *Arnob. 1, 44. p. 29, 17 R. (nach Zinks Verbesserung).

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > auxiliatus

  • 16 auxiliātor

        auxiliātor ōris, m    [auxilior], a helper: haud inglorius, Ta.
    * * *
    helper, one who gives aid; aide, assistant (L+S)

    Latin-English dictionary > auxiliātor

  • 17 adulo

    ădūlo, āvi, ātum, 1, v. a. (a rare form for adulor; hence Prisc. 791 P. ranks this form, as an exception, among the other active forms of the deponents, adipiscor, admiror, auxilior, etc.; cf. Don. p. 1756 P. and Ars Consent. p. 2054 P.), to fawn like a dog: (canes) gannitu vocis adulant, Luor. 5, 1070: caudā nostrum adulat sanguinem ( the eagle), strokes, i. e. wipes off our blood, Cic. poët. ap. Tusc. 2, 10, 24, as trans. of Aeschyl. Prometh. Solut.:

    Dionysium,

    Val. Max. 4, 3, ext. 4.— Pass., to be flattered nec adulari nos sinamus, Cic. Off. 1, 26, 91: tribunus militum adulandus erat, Val. M. 2, 7, 15: adulati erant ab amicis, Cass. ap. Prisc. p. 791 P.

    Lewis & Short latin dictionary > adulo

  • 18 auxiliabundus

    auxĭlĭābundus, a, um, adj. [auxilior], inclined to give help, aid, aiding, helping, App. de Deo Socr. p. 48, 10 Elm.

    Lewis & Short latin dictionary > auxiliabundus

  • 19 auxiliatio

    auxĭlĭātĭo, ōnis, f. [auxilior], a helping, aiding, Non. p. 4, 403 dub.

    Lewis & Short latin dictionary > auxiliatio

  • 20 auxiliatus

    auxĭlĭātus, ūs, m. [auxilior], a helping, aid:

    alituum genus videmus a pinnis tremulum petere auxiliatum,

    Lucr. 5, 1040.

    Lewis & Short latin dictionary > auxiliatus

См. также в других словарях:

  • AUXILIOR — auxiliorum …   Abbreviations in Latin Inscriptions

  • ՊԱՇՏՊԱՆԵՄ — (եցի.) NBH 2 0598 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 6c, 10c, 12c ն. տր. խնդ. ὐπερασπίζω protego, propugno, defendo ἁντιλαμβάνομαι , ἁντέχομαι, παρίσταμαι auxilior, adsto. Պաշտպան լինել. հովանի եւ պահապան, օգնական, եւ ջատագով… …   հայերեն բառարան (Armenian dictionary)

  • ՍԱՏԱՐԵՄ — (եցի.) NBH 2 0698 Chronological Sequence: Early classical, 5c, 6c, 8c, 10c, 13c չ. ἑπικοσμέω auxilior, opitulor. Սատար՝ ձեռնտու՝ գործակից՝ օգնական լինել. նպաստել. միաբան գործել՝ աշխատել. *Եւ կանոնոյն անգամ սատարեալք ըստ իւրեանց տկարութեան. Ագաթ …   հայերեն բառարան (Armenian dictionary)

  • ՕԳՆԵՄ — (եցի.) NBH 2 1020 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical չ. βοηθέω auxilior, adjuvo ἁντιλαμβάνομαι suscipio, assumo, apprendo. Յօդն՝ ʼի թիկունս հասանել. նպաստամատոյց՝ ձեռնկալու՝ սատար լինել. օժանդակել. որ ասի եւ Ընդունել. օգնել,… …   հայերեն բառարան (Armenian dictionary)

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»