-
1 articulus
artĭcŭlus, i, m. dim. [2. artus], a small member connecting various parts of the body, a joint, knot, knuckle.I.A.. Lit.:B.nodi corporum, qui vocantur articuli,
Plin. 11, 37, 88, § 217:hominis digiti articulos habent ternos, pollex binos,
id. 11, 43, 99, § 244:summus caudae articulus,
id. 8, 41, 63, § 153 al.:crura sine nodis articulisque,
Caes. B. G. 6, 27:ipso in articulo, quo jungitur capiti cervix,
Liv. 27, 49:auxerat articulos macies,
i. e. had made more joints, had made the bones visible, Ov. M. 8, 807:articulorum dolores habere,
i. e. gouty pains, Cic. Att. 1, 5 fin.; cf. Cels. 5, 18: postquam illi justa cheragra Contudit articulos, * Hor. S. 2, 7, 16; cf. Pers. 5, 58:gladiatorem vehementis impetus excipit adversarii mollis articulus,
Quint. 2, 12, 2.—Hence, molli articulo tractare aliquem, to touch one gently, softly, Quint. 11, 2, 70.—Of plants:ineunte vere in iis (vitibus), quae relicta sunt, exsistit, tamquam ad articulos sarmentorum, ea quae gemma dicitur,
Cic. Sen. 15, 53; Plin. 16, 24, 36, § 88:ante quam seges in articulum eat,
Col. 2, 11, 9; so Plin. 18, 17, 45, § 159. —Of mountains, a hill connecting several larger mountains:montium articuli,
Plin. 37, 13, 77, § 201.—With an extension of the idea, a limb, member, in gen. (cf. 2. artus), * Lucr. 3, 697.—Hence also for a finger, Prop. 2, 34, 80; so Ov. H. 10, 140; id. P. 2, 3, 18:II.quot manus atteruntur, ut unus niteat articulus!
Plin. 2, 63, 63, § 158:ab eo missus est articulus manūs,
Vulg. Dan. 5, 24:aspiciebat articulos manūs,
ib. ib. 5, 5: erexit me super articulos manuum mearum, on the fingers or palms of my hands, ib. ib. 10, 10. —Trop.A.Of discourse, a member, part, division: articulus dicitur, cum singula verba intervallis distinguuntur caesā oratione, hoc modo: acrimoniā, voce, vultu adversarios perterruisti, Auct. ad Her. 4, 19: continuatio verborum soluta multo est aptior atque jucundior, si est articulis membrisque (kommasi kai kôlois) distincta, quam si continuata ac producta, Cic. de Or. 3, 48, 186: (genus orationis) fluctuans et dissolutum eo quod sine nervis et articulis fluctuat huc et illuc, Auct. ad Her. 4, 11.—B.Hence,
a short clause, Dig. 36, 1, 27;also,
a single word, ib. 35, 1, 4:articulus Est praesentis temporis demonstrationem continet,
ib. 34, 2, 35:hoc articulo Quisque omnes significantur,
ib. 28, 5, 29.—In gram. the pronn. hic and quis, Varr. L. L. 8, § 45 Müll.; the article, Quint. 1, 4, 19.—Of time.1.A point of time, a moment:2.commoditatis omnes articulos scio,
Plaut. Men. 1, 2, 31.—With tempus:qui hunc in summas angustias adductum putaret, ut eum suis conditionibus in ipso articulo temporis astringeret,
at the most critical moment, Cic. Quinct. 5, 19:in ipsis quos dixi temporum articulis,
Plin. 2, 97, 99, § 216: si de singulis articulis [p. 168] temporum deliberabimus, August. ap. Suet. Claud. 4;also without tempus: in ipso articulo,
at the fit moment, at the nick of time, Ter. Ad. 2, 2, 21.—With dies:in articulo diei illius ingressus est,
on that very day, Vulg. Gen. 7, 13.—And with res:in articulo rerum,
Curt. 3, 5; also in articulo, instantly, immediately, = statim, Cod. Just. 1, 33, 3.—Hence with the idea extended,A space, division of time:C.hi cardines singulis articulis dividuntur,
Plin. 18, 25, 59, § 222:octo articuli lunae,
id. 18, 35, 79, § 350: articulus austrinus, i. e. in which auster blows, id. 17, 2, 2, § 11.—Of other abstract things, part, division, point: per eosdem articulos (i.e. per easdem honorum partes) et gradus producere, August. ap. Suet. Claud. 4:stationes in mediis latitudinum articulis, quae vocant ecliptica,
Plin. 2, 15, 13, § 68; Dig. 1, 3, 12:ventum est ergo ad ipsum articulum causae, i. e. ventum ad rei cardinem,
the turning-point, Arn. 7, p. 243. -
2 articulus
articulus, ī, m. (Demin. v. artus), das kleine, mehrere Glieder verbindende Gelenk, der Knoten, Knöchel, Knochen (der Extremitäten), I) eig.: 1) an leb. Wesen, articulorum dolores, Gelenk-, Glieder-, Gichtschmerzen, Cic.: articulorum nodi, Gichtknoten, Plin.: articuli alarum, Flügelgelenke, Plin.: ad numerum articulus cadens, oberstes Fingergelenk, Cic.: medii articuli, die mittleren Fingergelenke, Quint.: articulus, quo iungitur capiti cervix, das Halsgelenk, Liv.: nodi corporum, qui vocantur articuli, Plin.: articuli elapsi in priorem partem, Verrenkungen nach vorn, Cels.: hominis digiti articulos habent ternos, pollex binos, Plin.: crura sine articulis habere, Caes.: auxerat articulos macies, d.i. hatte gemacht, daß mehr Knochen zum Vorschein kamen, Ov.: articulum extorquere (ausrenken), Sen.: articuli suis sedibus excidunt, Cels.: articulos reponere, Cels.: molli articulo tractare alqm (sprichw.), milde behandeln, Quint. 11, 1, 70. – Plur., meton., die Glieder, bes. die Finger, Lucr. 3, 695. Catull. 99, 8. Prop. 2, 34, 80. Ov. her. 10, 140; ex Pont. 2, 3, 18. – 2) an Pflanzen, Bäumen, das Gelenk, der Knoten, sarmentorum, Cic.: seges in articulum it, Col. u. Plin. – u. montium articuli, die mehrere größere Berge verbindenden Hügel, die Absätze, Plin. 37, 201. – II) übtr.: 1) v. der Rede, das Glied, der Teil, die Abteilung, articuli membraque (κόμματα καὶ κῶλα, kleinere u. größere Satzglieder, Cic.: oratio sine nervis et articulis fluctuat huc et illuc, ohne Bänder u. Gelenke, Cornif. rhet.: dah. ein kleiner Redesatz, ICt.: auch ein Band der Satzglieder, Rutil. Lup. 1, 14 u. 15: ein einzelnes Wort, articulus Tum, ICt. – In der Gramm. das Pronomen hic u. quis, Varr. LL. 8, 45: u. der Artikel, Quint. 1, 4, 19. – 2) von der Zeit, der Scheide- od. Wendepunkt, der entscheidende, schicklichste Zeitpunkt, Augenblick, commoditatis omnes articulos scio, Plaut.: si de singulis articulis temporum deliberabimus, Plin.: in ipso articulo temporis, Cic.: in ipsis quos dixi temporum articulis, Curt.: u. bl. in ipso articulo, Ter.: u. in articulo, auf der Stelle, sogleich, Cod. Iust.: in quo articulo rerum mearum, in welchem mißlichen Zeitpunkte, in welcher mißlichen Lage, Curt.: in aspero ac difficili temporum articulo, Val. Max. – 3) v. anderen abstrakten Dingen, der Abschnitt, Absatz, P unkt, per eosdem articulos et gradus, durch alle kleineren u. größeren Abstufungen der Ehrenstellen, Suet.: latitudinum articuli, Plin.: civilis articuli umbra, das Schattenbild eines bloßen Bruchteils der Politik, Apul.: ventum est ad ipsum articulum causae, zum Hauptpunkte, Arnob.: in multis nostri iuris articulis, ICt.: summa rerum divisio in duos articulos diducitur, ICt. – / Nbf. articulum, Virg. gramm. p. 146, 24; vgl. Gloss. ›articulum, ἄρθρον‹ u. ›articula, ἄρθρα‹.
-
3 articulus
articŭlus, i, m. [st2]1 [-] articulation, jointure (des os); membre, os, doigt. [st2]2 [-] noeud (des branches). [st2]3 [-] membre de phrase, mot, article, pronom, section, partie, chapitre (d'un livre). [st2]4 [-] division du temps, phase, degré, point précis, moment critique, moment décisif, instant, circonstance, occasion. - articulorum dolores habere, Cic. Att. 1, 5: souffrir de la goutte. - in articulum (in articulos) ire: commencer à nouer. - octo articuli lunae, Plin. 18, 35, 79, § 350: les huit phases de la lune. - in articulo: sur-le-champ, aussitôt, à l'instant même.* * *articŭlus, i, m. [st2]1 [-] articulation, jointure (des os); membre, os, doigt. [st2]2 [-] noeud (des branches). [st2]3 [-] membre de phrase, mot, article, pronom, section, partie, chapitre (d'un livre). [st2]4 [-] division du temps, phase, degré, point précis, moment critique, moment décisif, instant, circonstance, occasion. - articulorum dolores habere, Cic. Att. 1, 5: souffrir de la goutte. - in articulum (in articulos) ire: commencer à nouer. - octo articuli lunae, Plin. 18, 35, 79, § 350: les huit phases de la lune. - in articulo: sur-le-champ, aussitôt, à l'instant même.* * *Articulus, articuli, pen. corr. Diminutiuum. Caesar. Joincture.\Magnos articulorum dolores habet. Cic. Il est fort malade des gouttes.\Molli articulo aliquem excipere. Quintil. Doulcement, Mener ou traicter un homme doulcement.\Articuli sarmentorum, per translationem. Cic. Les neuds.\Articuli segetum. Plin. Les neuds.\Si in articulum seges ire coeperit. Plin. Commence à se nouer, ou avoir des neuds.\Articuli montium. Plin. Les sommez.\Articulus temporum. Plin. Le poinct du temps.\Vt eum suis conditionibus in ipso articulo temporis astringeret. Cic. Pour le prendre au pied levé.\In ipso articulo opprimere. Terent. Prendre au pied levé, Prendre au bric, Prendre aucun à son mal à poinct, Surprendre. -
4 articulus
articulus, ī, m. (Demin. v. artus), das kleine, mehrere Glieder verbindende Gelenk, der Knoten, Knöchel, Knochen (der Extremitäten), I) eig.: 1) an leb. Wesen, articulorum dolores, Gelenk-, Glieder-, Gichtschmerzen, Cic.: articulorum nodi, Gichtknoten, Plin.: articuli alarum, Flügelgelenke, Plin.: ad numerum articulus cadens, oberstes Fingergelenk, Cic.: medii articuli, die mittleren Fingergelenke, Quint.: articulus, quo iungitur capiti cervix, das Halsgelenk, Liv.: nodi corporum, qui vocantur articuli, Plin.: articuli elapsi in priorem partem, Verrenkungen nach vorn, Cels.: hominis digiti articulos habent ternos, pollex binos, Plin.: crura sine articulis habere, Caes.: auxerat articulos macies, d.i. hatte gemacht, daß mehr Knochen zum Vorschein kamen, Ov.: articulum extorquere (ausrenken), Sen.: articuli suis sedibus excidunt, Cels.: articulos reponere, Cels.: molli articulo tractare alqm (sprichw.), milde behandeln, Quint. 11, 1, 70. – Plur., meton., die Glieder, bes. die Finger, Lucr. 3, 695. Catull. 99, 8. Prop. 2, 34, 80. Ov. her. 10, 140; ex Pont. 2, 3, 18. – 2) an Pflanzen, Bäumen, das Gelenk, der Knoten, sarmentorum, Cic.: seges in articulum it, Col. u. Plin. – u. montium articuli, die mehrere größere Berge verbindenden Hügel, die Absätze, Plin. 37, 201. – II) übtr.: 1) v. der Rede, das Glied, der Teil, die Abteilung, articuli————membraque (κόμματα καὶ κῶλα, kleinere u. größere Satzglieder, Cic.: oratio sine nervis et articulis fluctuat huc et illuc, ohne Bänder u. Gelenke, Cornif. rhet.: dah. ein kleiner Redesatz, ICt.: auch ein Band der Satzglieder, Rutil. Lup. 1, 14 u. 15: ein einzelnes Wort, articulus Tum, ICt. – In der Gramm. das Pronomen hic u. quis, Varr. LL. 8, 45: u. der Artikel, Quint. 1, 4, 19. – 2) von der Zeit, der Scheide- od. Wendepunkt, der entscheidende, schicklichste Zeitpunkt, Augenblick, commoditatis omnes articulos scio, Plaut.: si de singulis articulis temporum deliberabimus, Plin.: in ipso articulo temporis, Cic.: in ipsis quos dixi temporum articulis, Curt.: u. bl. in ipso articulo, Ter.: u. in articulo, auf der Stelle, sogleich, Cod. Iust.: in quo articulo rerum mearum, in welchem mißlichen Zeitpunkte, in welcher mißlichen Lage, Curt.: in aspero ac difficili temporum articulo, Val. Max. – 3) v. anderen abstrakten Dingen, der Abschnitt, Absatz, P unkt, per eosdem articulos et gradus, durch alle kleineren u. größeren Abstufungen der Ehrenstellen, Suet.: latitudinum articuli, Plin.: civilis articuli umbra, das Schattenbild eines bloßen Bruchteils der Politik, Apul.: ventum est ad ipsum articulum causae, zum Hauptpunkte, Arnob.: in multis nostri iuris articulis, ICt.: summa rerum divisio in duos articulos diducitur, ICt. – ⇒ Nbf. articulum, Virg. gramm. p. 146, 24; vgl. Gloss. ›articu-————lum, ἄρθρον‹ u. ›articula, ἄρθρα‹.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > articulus
-
5 articulus
articulus articulus, i m статья -
6 articulus
articulus articulus, i m часть, случай -
7 articulus
articulus articulus, i m сустав -
8 articulus
articulus ī, m dim. [2 artus]. a joint, knuckle: crura sine articulis, Cs.: quo iungitur capiti cervix, L.: sarmentorum. — Esp., plur, the fingers: labella abstergere articulis, Ct.—Fig., of discourse, a part, member. — Of time: in ipso articulo temporis, at the nick of time: in ipso articulo, T.* * *joint; portion of limb/finger between joints; part; (critical) moment; crisis; point of time; (Vulgate) -
9 articulus
ī m. [demin. к artus II ]1) сочленение, сустав ( articulorum dolores C)caput alicujus acuto articulo percutere Pt — сильно стукнуть кого-л. по головеmolli articulo tractare aliquem погов. Q — мягко (ласково) обращаться с кем-л.2) член тела, Lcr тж. рука (a. tremens O); преим. палец3) бот. узел, колено ( sarmentorum C)4) уступ ( articuli montium PM)5) часть, раздел речи, тж. часть предложенияcontinuatio verborum articulis membrisque distincta C — связная речь, расчленённая на большие и малые разделы6) артикль, грамматический член ( noster sermo articulos non desiderat Q)7) момент (подходящий, решающий или поворотный), тж. промежуток времениa. austrīnus PM — период, когда дует южный ветерin articulo CJ — тотчас же, немедленно8) часть, раздел, тж. стадия или ступень9) пункт, момент, (главное) обстоятельство ( difficiles necessitatum articuli Amm)10) юр. случай, положение (non possunt omnes articuli singillatim legibus comprehendi CJ)11) юр. артикул, статья, параграф Dig, CJ -
10 articulus
-i s m 2article, segment -
11 articulus
1) отделение (1. 1 pr. D. 1, 8). 2) часть предложения, слово (1. 29 D. 28, 5. 1. 34 § 1. D. 34, 2. 1. 27 § 2. D. 36, 1. 1. 142. D. 50, 16). 3) статья закона, отдельное законоположение (1. 9 D. 1, 5. 1. 21. C. 1, 2. 1. 6 § 1 C. 6, 61. 1. 12 § 1 C. 8, 18). 4) юридический случай (1. 12 D. 1, 3);5) предварительное решение одних второстепенных вопросов (1. 5 C. 7, 65). 6) момент, in articulo statim (1. 2 C. 1, 34).art. adoptionis (l. 10 § 1 C. 8, 48).
Латинско-русский словарь к источникам римского права > articulus
-
12 articulus
(of time) a moment, crisis. -
13 articularis
artĭcŭlāris, e, adj. [articulus].I.Pertaining to the joints (v. articulus, I.):II.morbus,
gout, Plin. 20, 17, 73, § 195; Suet. Galb. 21; Scrib. Comp. 101.—In gram., like the article (v. articulus, II. A. fin.):pronomen, i. e. hic, iste,
Prisc. p. 938 P.; 574 P.; Serv. p. 1785 P. -
14 articulosus
I.Lit.:II.radix,
Plin. 24, 16, 93, § 150.—Trop., of discourse (v. articulus, II. A.):vitanda concisa nimium et velut articulosa partitio,
full of minute divisions and subdivisions, Quint. 4, 5, 24 (cf. just before: divisio in digitos diducta). -
15 articularis
articulāris, e [ articulus ]1) суставной (morbus PM, Su, Ap)2) членораздельный ( vox Boët)3) грам. имеющий смысл грамматического члена ( pronomen) -
16 articulatio
articulātio, ōnis f.1) бот. образование узлов PM -
17 articulo
āvī, ātum, āre [ articulus 5. \]расчленять, ( о речи) артикулировать, членораздельно, ясно произносить (voces Lcr; verba Ap) -
18 articulosus
articulōsus, a, um [ articulus ]1) суставчатый, узловатый ( radix PM)2) расчленённый, разделённый, дробный ( partitio Q) -
19 articularis
articulāris, e (articulus), I) die Gelenke betreffend, morbus, Gicht, Plin. 20, 195. Scribon. 101. Suet. Galb. 21. Apul. met. 5, 10. Veget. mul. 1, 6, 1: passio, Cael. Aur. chron. 5, 2, 30. – Plur. subst., articulāres (sc. morbi), Gliederkrankheiten, Plin. Val. 4, 29. – II) (Gramm.) artikelartig, pronomen (d.i. hic, iste), Prisc. 2, 16 u.a. Gramm. – III) artikuliert, vox, Boëth. inst. arithm. 2, 1.
-
20 articularius
articulārius, a, um (articulus), zum Gelenke gehörig, morbus, Gicht, Cato 157, 7. Plin. 22, 34 u.a. – Plur. subst., articulāriī (sc. morbi), Gliederkrankheiten, Plin. 21, 157.
- 1
- 2
См. также в других словарях:
Articŭlus — (lat.), 1) Gelenk, sofern es 2 Glieder des Körpers verbindet, bei der Pflanze der Knoten; 2) ein kleines Glied, z.B. Finger; 3) (Gramm.), so v.w. Artikel; 4) kleine Aufsätze, od. einzelne Punkte, Sätze als Theile einer Schrift, bes. im… … Pierer's Universal-Lexikon
Articulus — Ar*tic u*lus .; pl. {Articuli}. [L. See {Article}.] (Zo[ o]l.) A joint of the cirri of the Crinoidea; a joint or segment of an arthropod appendage. [1913 Webster] … The Collaborative International Dictionary of English
Articulus — Arti̱culus [aus lat. articulus = Gelenk] m; , ...li: ältere Bezeichnung für ↑Articulatio … Das Wörterbuch medizinischer Fachausdrücke
articulus — SYN: joint. [L. joint] * * * ar·tic·u·lus (ahr tikґu ləs) pl. articґuli [L.] joint … Medical dictionary
articulus — ar·tic·u·lus … English syllables
articulus — An article; a part of a discourse. A moment; a point of time … Ballentine's law dictionary
articulus — … Useful english dictionary
Articuli — Articulus Ar*tic u*lus .; pl. {Articuli}. [L. See {Article}.] (Zo[ o]l.) A joint of the cirri of the Crinoidea; a joint or segment of an arthropod appendage. [1913 Webster] … The Collaborative International Dictionary of English
article — [ artikl ] n. m. • 1130; lat. articulus « articulation », de artus; cf. orteil I ♦ 1 ♦ Vx Articulation (I). 2 ♦ (1846) Mod. Zool. Pièce articulée des arthropodes. ⇒ articulé. ♢ Bot … Encyclopédie Universelle
articular — (Del lat. articulare, juntar < articulus, juntura.) ► adjetivo 1 ANATOMÍA De las articulaciones: ■ sufre reúma articular. ► verbo transitivo/ pronominal 2 Enlazar, juntar las partes de un cuerpo, de un todo, de manera que tengan una… … Enciclopedia Universal
orteil — [ ɔrtɛj ] n. m. • fin XIIe; arteil 1160; lat. articulus, dimin. de artus « articulation » ♦ Chacune des cinq extrémités du pied, homologues des doigts de la main. ⇒ doigt (de pied). Le gros orteil ou l orteil : le pouce du pied. « Son orteil qui… … Encyclopédie Universelle