-
1 aprobować
глаг.• одобрить• одобрять• утвердить• утверждать* * *aprobowa|ć\aprobowaćny несов. со одобрять что; соглашаться на что, с чем+pochwalać;
zgadzać się* * *aprobowany несов. соодобря́ть что; соглаша́ться на что, с чемSyn: -
2 afirmować
afirmowa|ć\afirmowaćny несов. книжн. одобрять, поддерживать+aprobować, popierać
* * *afirmowany несов. книжн.одобря́ть, подде́рживатьSyn: -
3 akceptować
глаг.• акцептовать• одобрить• одобрять• принимать• принять* * *akceptowa|ć\akceptowaćny несов. co 1. одобрять, принимать что, соглашаться на что, с чем;\akceptować propozycję одобрять предложение; \akceptować projekt принимать проект;
2. фин. акцептовать+1. aprobować, uznawać, zatwierdzać
* * *akceptowany несов. со1) одобря́ть, принима́ть что, соглаша́ться на что, с чемakceptować propozycję — одобря́ть предложе́ние
akceptować projekt — принима́ть прое́кт
2) фин. акцептова́тьSyn: -
4 pochwalać
глаг.• восхвалять• одобрить• одобрять• славить• утвердить• утверждать• хвалить* * *несов. одобрять;nie \pochwalać czegoś порицать что-л.* * *несов.одобря́тьnie pochwalać czegoś — порица́ть что́-л.
Syn: -
5 przyklaskiwać
глаг.• аплодировать* * *несов. 1. аплодировать, хлопать в ладоши;2. komu-czemu одобрять кого-что, приветствовать что+2. aprobować, pochwalać
* * *несов.1) аплоди́ровать, хло́пать в ладо́шиSyn:
См. также в других словарях:
aprobować — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, aprobowaćbuję, aprobowaćbuje, aprobowaćany {{/stl 8}}– zaaprobować {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Ia {{/stl 8}}{{stl 7}} uważać coś za dobre, słuszne, właściwe, wyrażać aprobatę; akceptować, zgadzać się na coś : {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
aprobować — ndk IV, aprobowaćbuję, aprobowaćbujesz, aprobowaćbuj, aprobowaćował, aprobowaćowany «uznawać coś za dobre, właściwe, pochwalać, zgadzać się na coś» Aprobować projekt. Gest, ruch aprobujący. ‹łac.› … Słownik języka polskiego
patrzeć — ndk VIIb, patrzećrzę, patrzećrzysz, patrz, patrzećrzał, patrzećrzeli 1. «kierować na coś, na kogoś wzrok; rozglądać się, szukać czegoś, kogoś wzrokiem» Patrzeć badawczo, bezmyślnie, ciekawie, czujnie, śmiało, trwożnie, ukradkiem, uważnie. Patrzeć … Słownik języka polskiego
patrzeć — 1. Dobrze komuś z oczu patrzy «ktoś sprawia wrażenie dobrego, uczciwego człowieka»: Chłopcu można zaufać. Dobrze mu z oczu patrzy. K. Orłoś, Szklarz. 2. Jak się patrzy a) «świetny, doskonały»: Hipolit był żołnierzem jak się patrzy (...). S.… … Słownik frazeologiczny
afirmować — ndk IV, afirmowaćmuję, afirmowaćmujesz, afirmowaćmuj, afirmowaćował, afirmowaćowany książk. «potwierdzać, odnosić się do czegoś z uznaniem, popierać, aprobować coś» Afirmować czyjeś ideały. ‹łac.› … Słownik języka polskiego
akceptować — ndk IV, akceptowaćtuję, akceptowaćtujesz, akceptowaćtuj, akceptowaćował, akceptowaćowany «wyrażać zgodę na coś, potwierdzać coś; aprobować» Akceptować nowe wzory, nową sytuację. ∆ ekon. Akceptować weksel «zobowiązywać się, potwierdzając podpisem… … Słownik języka polskiego
aprobowanie — n I rzecz. od aprobować … Słownik języka polskiego
aprobująco — przysłów. od aprobujący (p. aprobować) Spojrzeć, uśmiechnąć się aprobująco … Słownik języka polskiego
dezaprobować — ndk IV, dezaprobowaćbuję, dezaprobowaćbujesz, dezaprobowaćbuj, dezaprobowaćował, dezaprobowaćowany «ujemnie oceniać coś, nie aprobować, nie pochwalać czegoś; ganić» Dezaprobować czyjeś zachowanie, postępowanie … Słownik języka polskiego
pochwalać — ndk I, pochwalaćam, pochwalaćasz, pochwalaćają, pochwalaćaj, pochwalaćał, pochwalaćany «uznawać za słuszne, dobre, właściwe; aprobować» Pochwalać czyjś krok, czyjeś postępowanie. Nie pochwalał stosowania gwałtownych środków … Słownik języka polskiego
przyzwalać — ndk I, przyzwalaćam, przyzwalaćasz, przyzwalaćają, przyzwalaćaj, przyzwalaćał przyzwolić dk VIa, przyzwalaćlę, przyzwalaćlisz, przyzwalaćzwól, przyzwalaćlił, książk. «udzielać pozwolenia, wyrażać na coś zgodę; zezwalać, zgadzać się, aprobować»… … Słownik języka polskiego
