Перевод: с польского на русский

с русского на польский

aprobować

  • 1 aprobować

    глаг.
    • одобрить
    • одобрять
    • утвердить
    • утверждать
    * * *
    aprobowa|ć
    \aprobowaćny несов. со одобрять что; соглашаться на что, с чем
    +

    pochwalać;

    zgadzać się
    * * *
    aprobowany несов. со
    одобря́ть что; соглаша́ться на что, с чем
    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > aprobować

  • 2 afirmować

    afirmowa|ć
    \afirmowaćny несов. книжн. одобрять, поддерживать
    +

    aprobować, popierać

    * * *
    afirmowany несов. книжн.
    одобря́ть, подде́рживать
    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > afirmować

  • 3 akceptować

    глаг.
    • акцептовать
    • одобрить
    • одобрять
    • принимать
    • принять
    * * *
    akceptowa|ć
    \akceptowaćny несов. co 1. одобрять, принимать что, соглашаться на что, с чем;

    \akceptować propozycję одобрять предложение; \akceptować projekt принимать проект;

    2. фин. акцептовать
    +

    1. aprobować, uznawać, zatwierdzać

    * * *
    akceptowany несов. со
    1) одобря́ть, принима́ть что, соглаша́ться на что, с чем

    akceptować propozycję — одобря́ть предложе́ние

    akceptować projekt — принима́ть прое́кт

    2) фин. акцептова́ть
    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > akceptować

  • 4 pochwalać

    глаг.
    • восхвалять
    • одобрить
    • одобрять
    • славить
    • утвердить
    • утверждать
    • хвалить
    * * *
    несов. одобрять;
    nie \pochwalać czegoś порицать что-л.
    * * *
    несов.
    одобря́ть

    nie pochwalać czegoś — порица́ть что́-л.

    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > pochwalać

  • 5 przyklaskiwać

    глаг.
    • аплодировать
    * * *
    несов. 1. аплодировать, хлопать в ладоши;
    2. komu-czemu одобрять кого-что, приветствовать что
    +

    2. aprobować, pochwalać

    * * *
    несов.
    1) аплоди́ровать, хло́пать в ладо́ши
    2) komu-czemu одобря́ть кого-что, приве́тствовать что
    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > przyklaskiwać

См. также в других словарях:

  • aprobować — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, aprobowaćbuję, aprobowaćbuje, aprobowaćany {{/stl 8}}– zaaprobować {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Ia {{/stl 8}}{{stl 7}} uważać coś za dobre, słuszne, właściwe, wyrażać aprobatę; akceptować, zgadzać się na coś : {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • aprobować — ndk IV, aprobowaćbuję, aprobowaćbujesz, aprobowaćbuj, aprobowaćował, aprobowaćowany «uznawać coś za dobre, właściwe, pochwalać, zgadzać się na coś» Aprobować projekt. Gest, ruch aprobujący. ‹łac.› …   Słownik języka polskiego

  • patrzeć — ndk VIIb, patrzećrzę, patrzećrzysz, patrz, patrzećrzał, patrzećrzeli 1. «kierować na coś, na kogoś wzrok; rozglądać się, szukać czegoś, kogoś wzrokiem» Patrzeć badawczo, bezmyślnie, ciekawie, czujnie, śmiało, trwożnie, ukradkiem, uważnie. Patrzeć …   Słownik języka polskiego

  • patrzeć — 1. Dobrze komuś z oczu patrzy «ktoś sprawia wrażenie dobrego, uczciwego człowieka»: Chłopcu można zaufać. Dobrze mu z oczu patrzy. K. Orłoś, Szklarz. 2. Jak się patrzy a) «świetny, doskonały»: Hipolit był żołnierzem jak się patrzy (...). S.… …   Słownik frazeologiczny

  • afirmować — ndk IV, afirmowaćmuję, afirmowaćmujesz, afirmowaćmuj, afirmowaćował, afirmowaćowany książk. «potwierdzać, odnosić się do czegoś z uznaniem, popierać, aprobować coś» Afirmować czyjeś ideały. ‹łac.› …   Słownik języka polskiego

  • akceptować — ndk IV, akceptowaćtuję, akceptowaćtujesz, akceptowaćtuj, akceptowaćował, akceptowaćowany «wyrażać zgodę na coś, potwierdzać coś; aprobować» Akceptować nowe wzory, nową sytuację. ∆ ekon. Akceptować weksel «zobowiązywać się, potwierdzając podpisem… …   Słownik języka polskiego

  • aprobowanie — n I rzecz. od aprobować …   Słownik języka polskiego

  • aprobująco — przysłów. od aprobujący (p. aprobować) Spojrzeć, uśmiechnąć się aprobująco …   Słownik języka polskiego

  • dezaprobować — ndk IV, dezaprobowaćbuję, dezaprobowaćbujesz, dezaprobowaćbuj, dezaprobowaćował, dezaprobowaćowany «ujemnie oceniać coś, nie aprobować, nie pochwalać czegoś; ganić» Dezaprobować czyjeś zachowanie, postępowanie …   Słownik języka polskiego

  • pochwalać — ndk I, pochwalaćam, pochwalaćasz, pochwalaćają, pochwalaćaj, pochwalaćał, pochwalaćany «uznawać za słuszne, dobre, właściwe; aprobować» Pochwalać czyjś krok, czyjeś postępowanie. Nie pochwalał stosowania gwałtownych środków …   Słownik języka polskiego

  • przyzwalać — ndk I, przyzwalaćam, przyzwalaćasz, przyzwalaćają, przyzwalaćaj, przyzwalaćał przyzwolić dk VIa, przyzwalaćlę, przyzwalaćlisz, przyzwalaćzwól, przyzwalaćlił, książk. «udzielać pozwolenia, wyrażać na coś zgodę; zezwalać, zgadzać się, aprobować»… …   Słownik języka polskiego

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»