Перевод: с латинского на английский

с английского на латинский

affluens

  • 1 affluens

    affluens ( adf-), entis, P. a., of affluo.

    Lewis & Short latin dictionary > affluens

  • 2 affluens

    affluentis (gen.), affluentior -or -us, affluentissimus -a -um ADJ
    flowing/overflowing/abounding with; abundant, plentiful, sumptuous, copious

    Latin-English dictionary > affluens

  • 3 adfluens

    affluens ( adf-), entis, P. a., of affluo.

    Lewis & Short latin dictionary > adfluens

  • 4 bonitas

    bŏnĭtas, ātis, f. [bonus], the good quality of a thing, goodness, excellence (cf. Caes. B. G. 1, 28 Herz.; class., but mostly in prose).
    I.
    Of concrete objects:

    bonitas praediorum,

    Cic. Rosc. Am. 7, 20:

    agrorum,

    id. Agr. 2, 16, 41; Caes. B. G. 1, 28:

    agri aut oppidi,

    Cic. Agr. 2, 28, 76:

    praediorum,

    id. Rosc. Am. 7, 20; Dig. 50, 16, 86:

    terrae,

    Lucr. 5, 1247:

    soli,

    Quint. 2, 19, 2:

    aquae,

    Phaedr. 4, 9, 8:

    vini,

    Plin. 14, 4, 6, § 55:

    arboris,

    id. 13, 9, 17, § 61:

    gemmarum,

    id. 37, 8, 37, § 116 al.:

    vocis,

    Cic. Or. 18, 59:

    verborum,

    id. ib. 49, 164:

    mutuum eādem bonitate solvatur quā datum est,

    Dig. 12, 1, 3:

    secunda bonitas (amomi),

    the second quality, Plin. 12, 13, 28, § 48; Dig. 45, 1, 75, § 2.—
    II.
    Of abstract objects:

    ingenii,

    Cic. Off. 3, 3, 14:

    causae,

    id. Dom. 22, 57:

    naturae,

    id. Off. 1, 32, 118:

    sapientiae,

    Quint. 5, 10, 75. —
    B.
    Esp. freq. of character, good, honest, or friendly conduct; goodness, virtue, integrity, blamelessness:

    neque ego nunc de illius bonitate, sed de generi impudentiā disputo,

    Cic. Agr. 3, 3, 13:

    rustici cum fidem alicujus bonitatemque laudant, dignum esse dicunt, quīcum in tenebris mices, id. Off, 3, 19, 77: quae tuae fidei, justitiae bonitatique commendo,

    id. Fam. 13, 4, 3; id. N. D. 3, 30, 75:

    si recte vestram bonitatem atque prudentiam cognovi,

    id. Quint. 17, 54:

    nec justitiae ullus esset nec bonitati locus,

    id. Fin. 3, 20, 66:

    perennis,

    Ov. Tr. 4, 5, 27:

    eam potestatem bonitate retinebat,

    integrity, Nep. Milt. 8, 3; so id. Timol. 5, 1.—
    2.
    Kindness, friendliness, benevolence, benignity, affability: perpetua naturalis bonitas ( kind-heartedness, benevolence), quae nullis casibus neque agitur, neque minuitur, Nep. Att. 9, 1:

    te oro per mei te erga bonitatem patris,

    Plaut. Capt. 2, 1, 54; Cic. N. D. 2, 23, 60:

    bonitas et beneficentia,

    id. ib. 1, 43, 121;

    3, 34, 84: homo liberalis et dissolutus et bonitate affluens,

    id. Rosc. Com. 10, 27:

    utrumque incredibile est, et Roscium quicquam per avaritiam appetisse, et Fannium quicquam per bonitatem amisisse,

    id. ib. 7, 21:

    multas hereditates nullā aliā re quam bonitate consecutus est,

    Nep. Att. 21, 1:

    bonitas, humanitas, misericordia,

    Quint. 5, 1, 22; Tac. H. 1, 52. —
    3.
    Esp., parental love, tenderness:

    quid dicam... de bonitate in suos,

    Cic. Lael. 3, 11:

    facit parentes bonitas, non necessitas,

    Phaedr. 3, 15, 18.

    Lewis & Short latin dictionary > bonitas

  • 5 lepor

    lĕpor and lĕpos, ōris, m. [perh. root lamp-; Gr. lampô, lampros; cf. Lat. limpidus, lanterna], pleasantness, agreeableness, attractiveness, charm.
    I.
    In gen.:

    quasi salsa muriatica esse autumantur sine omni lepore et sine suavitate,

    Plaut. Poen. 1, 2, 32:

    aurea, pavonum ridenti imbuta lepore Saecla,

    Lucr. 2, 502; 4, 1133:

    omnis vitae lepos,

    Plin. 31, 7, 41, § 88.—
    II.
    In partic.
    A.
    Of behavior, pleasantness, grace, politeness, amiability:

    affluens omni lepore ac venustate,

    Cic. Verr. 2, 5, 54, § 142:

    in quo mihi videtur specimen fuisse humanitatis, salis, suavitatis, leporis,

    id. Tusc. 5, 19, 55. —
    B.
    As a term of endearment, = blanditiae, my delight, charmer:

    respice, o mi lepos,

    Plaut. Cas. 2, 3, 19; id. Curc. 1, 2, 4.—
    C.
    Of speech, pleasantry, wit, humor (so most freq. in Cic.; cf.:

    sal, facetiae, festivitas): Inest lepos ludusque in hac comoedia,

    Plaut. As. prol. 13:

    ea esset in homine jucunditas et tantus in jocando lepos ut, etc.,

    Cic. de Or. 1, 7, 27:

    urbanitatis oratorius, non scurrilis, lepos,

    id. Brut. 38, 143; cf. id. de Or. 1, 34, 159:

    floruit admirabili quodam lepore dicendi,

    id. Ac. 2, 6, 16:

    inusitatus nostris oratoribus lepos,

    id. de Or. 2, 23, 98:

    omnes verborum, omnes sententiarum lepores,

    id. Or. 27, 96.

    Lewis & Short latin dictionary > lepor

  • 6 venustas

    vĕnustas, ātis, f. [1. Venus], loveliness, comeliness, charm, grace, beauty, elegance, attractiveness, etc. (syn.: pulchritudo, formositas).
    I.
    Of the body:

    cum pulchritudinis duo genera sint, quorum in altero venustas sit, in altero dignitas, venustatem muliebrem ducere debemus, dignitatem virilem,

    Cic. Off. 1, 36, 130; cf. id. ib. 1, 30, 17:

    venustas et pulchritudo corporis,

    id. ib. 1, 27, 95:

    voltus quantam affert tum dignitatem, tum venustatem,

    id. Or. 18, 60.— Transf., of inanim. things:

    signa eximiā venustate,

    Cic. Verr. 2, 4, 3, § 5:

    Capitolii fastigium illud non venustas sed necessitas ipsa fabricata est,

    id. de Or. 3, 46, 180:

    pomorum,

    Varr. R. R. 1, 59, 2.—
    II.
    Of the mind:

    homo affluens omni lepore et venustate,

    Cic. Verr. 2, 5, 54, § 142:

    (oratoris est) agere cum dignitate ac venustate,

    id. de Or. 1, 31, 142:

    dicendi vis egregia, summā festivitate et venustate conjuncta profuit,

    id. ib. 1, 57, 243:

    comprobari cum dignitate tum etiam venustate,

    id. Arch. 12, 31; Quint. 4, 2, 118; 9, 2, 66; 9, 3, 72:

    verborum,

    Gell. 17, 20, 6:

    tui quidem omnes mores ad venustatem valent,

    Plaut. Mil. 3, 1, 63; cf. id. ib. 3, 1, 54; id. Truc. 4, 2, 4:

    diem pulchrum et venustatis plenum,

    pleasantness, pleasure, id. Poen. 1, 2, 44; cf.:

    quis me fortunatior, venustatisque adeo plenior,

    Ter. Hec. 5, 4, 8.— Plur.:

    amoenitates omnium venerum atque venustatum affero,

    Plaut. Stich. 2, 1, 5; id. Ps. 5, 1, 12.

    Lewis & Short latin dictionary > venustas

См. также в других словарях:

  • Affluens — 1. Tilstrømning. 2. Indflydelse. 3. Overflod …   Danske encyklopædi

  • affluent — [ aflyɑ̃ ] n. m. • 1835; « confluent » 1751; rivières affluentes 1690; « qui abonde, qui coule » XVIe; lat. affluens → affluer ♦ Cours d eau qui se jette dans un autre. Les affluents de la Seine. ● affluent nom masculin Cours d eau qui rejoint un …   Encyclopédie Universelle

  • afluent — AFLUÉNT, afluenţi, s.m. Nume dat unei ape curgătoare secundare, considerată în raport cu apa curgătoare mai mare în care se varsă. [pr.: flu ent] – Din fr. affluent, lat. affluens, ntis. Trimis de ana zecheru, 23.09.2007. Sursa: DEX 98  afluént… …   Dicționar Român

  • abonder — Abonder, Abundare, duquel il vient, et est neutre, Affluere, Scatere, Exuberare. Qui abonde en quelque chose, Dapsilis. Abondant, m. Abundans, Affluens, Huber, Hubertus, Profusus. Abondante, f. penac. comme, Abondante nourriture, Alimentum largum …   Thresor de la langue françoyse

  • affluente — ● affluent, affluente adjectif (latin affluens) Se dit d un cours d eau qui se jette dans un autre. ● affluent, affluente (difficultés) adjectif (latin affluens) Accord Affluant reste invariable, contrairement à affluent. La foule …   Encyclopédie Universelle

  • MAEANDRI — Veteribus in vestibus dicti sunt, fasciae et ornaturae, quae extremas oras flexuosô circuitu ambirent; alias περίκλυσις, περίνησος, etc. Vide infra, voce Periclysis. Unde Maeandri quoque, in triglyphis, picturae genus erat, ab eadem tortuositate… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • Affluence — Af flu*ence, n. [F. affluence, L. affluentia, fr. affluens, p. pr. of affluere to flow to; ad + fluere to flow. See {Flux}.] 1. A flowing to or towards; a concourse; an influx. [1913 Webster] The affluence of young nobles from hence into Spain.… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • Affluent — Af flu*ent, a. [Cf. F. affluent, L. affluens, entis, p. pr. See {Affluence}.] 1. Flowing to; flowing abundantly. Affluent blood. Harvey. [1913 Webster] 2. Abundant; copious; plenteous; hence, wealthy; abounding in goods or riches. [1913 Webster]… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • affluent — I. adjective Etymology: Middle English, from Latin affluent , affluens, present participle of affluere to flow to, flow abundantly, from ad + fluere to flow more at fluid Date: 15th century 1. flowing in abundance < affluent streams > < affluent… …   New Collegiate Dictionary

  • Wislok — Wisłok Wisłok Caractéristiques Longueur 205 km Bassin 3 528 km2 B …   Wikipédia en Français

  • affluent — affluently, adv. /af looh euhnt/ or, often, /euh flooh /, adj. 1. having an abundance of wealth, property, or other material goods; prosperous; rich: an affluent person. 2. abounding in anything; abundant. 3. flowing freely: an affluent fountain …   Universalium

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»