-
1 affluens
-
2 affluens
affluentis (gen.), affluentior -or -us, affluentissimus -a -um ADJflowing/overflowing/abounding with; abundant, plentiful, sumptuous, copious -
3 adfluens
-
4 bonitas
bŏnĭtas, ātis, f. [bonus], the good quality of a thing, goodness, excellence (cf. Caes. B. G. 1, 28 Herz.; class., but mostly in prose).I.Of concrete objects:II.bonitas praediorum,
Cic. Rosc. Am. 7, 20:agrorum,
id. Agr. 2, 16, 41; Caes. B. G. 1, 28:agri aut oppidi,
Cic. Agr. 2, 28, 76:praediorum,
id. Rosc. Am. 7, 20; Dig. 50, 16, 86:terrae,
Lucr. 5, 1247:soli,
Quint. 2, 19, 2:aquae,
Phaedr. 4, 9, 8:vini,
Plin. 14, 4, 6, § 55:arboris,
id. 13, 9, 17, § 61:gemmarum,
id. 37, 8, 37, § 116 al.:vocis,
Cic. Or. 18, 59:verborum,
id. ib. 49, 164:mutuum eādem bonitate solvatur quā datum est,
Dig. 12, 1, 3:secunda bonitas (amomi),
the second quality, Plin. 12, 13, 28, § 48; Dig. 45, 1, 75, § 2.—Of abstract objects:B.ingenii,
Cic. Off. 3, 3, 14:causae,
id. Dom. 22, 57:naturae,
id. Off. 1, 32, 118:sapientiae,
Quint. 5, 10, 75. —Esp. freq. of character, good, honest, or friendly conduct; goodness, virtue, integrity, blamelessness:2.neque ego nunc de illius bonitate, sed de generi impudentiā disputo,
Cic. Agr. 3, 3, 13:rustici cum fidem alicujus bonitatemque laudant, dignum esse dicunt, quīcum in tenebris mices, id. Off, 3, 19, 77: quae tuae fidei, justitiae bonitatique commendo,
id. Fam. 13, 4, 3; id. N. D. 3, 30, 75:si recte vestram bonitatem atque prudentiam cognovi,
id. Quint. 17, 54:nec justitiae ullus esset nec bonitati locus,
id. Fin. 3, 20, 66:perennis,
Ov. Tr. 4, 5, 27:eam potestatem bonitate retinebat,
integrity, Nep. Milt. 8, 3; so id. Timol. 5, 1.—Kindness, friendliness, benevolence, benignity, affability: perpetua naturalis bonitas ( kind-heartedness, benevolence), quae nullis casibus neque agitur, neque minuitur, Nep. Att. 9, 1:3.te oro per mei te erga bonitatem patris,
Plaut. Capt. 2, 1, 54; Cic. N. D. 2, 23, 60:bonitas et beneficentia,
id. ib. 1, 43, 121;3, 34, 84: homo liberalis et dissolutus et bonitate affluens,
id. Rosc. Com. 10, 27:utrumque incredibile est, et Roscium quicquam per avaritiam appetisse, et Fannium quicquam per bonitatem amisisse,
id. ib. 7, 21:multas hereditates nullā aliā re quam bonitate consecutus est,
Nep. Att. 21, 1:bonitas, humanitas, misericordia,
Quint. 5, 1, 22; Tac. H. 1, 52. —Esp., parental love, tenderness:quid dicam... de bonitate in suos,
Cic. Lael. 3, 11:facit parentes bonitas, non necessitas,
Phaedr. 3, 15, 18. -
5 lepor
lĕpor and lĕpos, ōris, m. [perh. root lamp-; Gr. lampô, lampros; cf. Lat. limpidus, lanterna], pleasantness, agreeableness, attractiveness, charm.I.In gen.:II.quasi salsa muriatica esse autumantur sine omni lepore et sine suavitate,
Plaut. Poen. 1, 2, 32:aurea, pavonum ridenti imbuta lepore Saecla,
Lucr. 2, 502; 4, 1133:omnis vitae lepos,
Plin. 31, 7, 41, § 88.—In partic.A.Of behavior, pleasantness, grace, politeness, amiability:B.affluens omni lepore ac venustate,
Cic. Verr. 2, 5, 54, § 142:in quo mihi videtur specimen fuisse humanitatis, salis, suavitatis, leporis,
id. Tusc. 5, 19, 55. —As a term of endearment, = blanditiae, my delight, charmer:C.respice, o mi lepos,
Plaut. Cas. 2, 3, 19; id. Curc. 1, 2, 4.—Of speech, pleasantry, wit, humor (so most freq. in Cic.; cf.:sal, facetiae, festivitas): Inest lepos ludusque in hac comoedia,
Plaut. As. prol. 13:ea esset in homine jucunditas et tantus in jocando lepos ut, etc.,
Cic. de Or. 1, 7, 27:urbanitatis oratorius, non scurrilis, lepos,
id. Brut. 38, 143; cf. id. de Or. 1, 34, 159:floruit admirabili quodam lepore dicendi,
id. Ac. 2, 6, 16:inusitatus nostris oratoribus lepos,
id. de Or. 2, 23, 98:omnes verborum, omnes sententiarum lepores,
id. Or. 27, 96. -
6 venustas
vĕnustas, ātis, f. [1. Venus], loveliness, comeliness, charm, grace, beauty, elegance, attractiveness, etc. (syn.: pulchritudo, formositas).I.Of the body:II.cum pulchritudinis duo genera sint, quorum in altero venustas sit, in altero dignitas, venustatem muliebrem ducere debemus, dignitatem virilem,
Cic. Off. 1, 36, 130; cf. id. ib. 1, 30, 17:venustas et pulchritudo corporis,
id. ib. 1, 27, 95:voltus quantam affert tum dignitatem, tum venustatem,
id. Or. 18, 60.— Transf., of inanim. things:signa eximiā venustate,
Cic. Verr. 2, 4, 3, § 5:Capitolii fastigium illud non venustas sed necessitas ipsa fabricata est,
id. de Or. 3, 46, 180:pomorum,
Varr. R. R. 1, 59, 2.—Of the mind:homo affluens omni lepore et venustate,
Cic. Verr. 2, 5, 54, § 142:(oratoris est) agere cum dignitate ac venustate,
id. de Or. 1, 31, 142:dicendi vis egregia, summā festivitate et venustate conjuncta profuit,
id. ib. 1, 57, 243:comprobari cum dignitate tum etiam venustate,
id. Arch. 12, 31; Quint. 4, 2, 118; 9, 2, 66; 9, 3, 72:verborum,
Gell. 17, 20, 6:tui quidem omnes mores ad venustatem valent,
Plaut. Mil. 3, 1, 63; cf. id. ib. 3, 1, 54; id. Truc. 4, 2, 4:diem pulchrum et venustatis plenum,
pleasantness, pleasure, id. Poen. 1, 2, 44; cf.:quis me fortunatior, venustatisque adeo plenior,
Ter. Hec. 5, 4, 8.— Plur.:amoenitates omnium venerum atque venustatum affero,
Plaut. Stich. 2, 1, 5; id. Ps. 5, 1, 12.
См. также в других словарях:
Affluens — 1. Tilstrømning. 2. Indflydelse. 3. Overflod … Danske encyklopædi
affluent — [ aflyɑ̃ ] n. m. • 1835; « confluent » 1751; rivières affluentes 1690; « qui abonde, qui coule » XVIe; lat. affluens → affluer ♦ Cours d eau qui se jette dans un autre. Les affluents de la Seine. ● affluent nom masculin Cours d eau qui rejoint un … Encyclopédie Universelle
afluent — AFLUÉNT, afluenţi, s.m. Nume dat unei ape curgătoare secundare, considerată în raport cu apa curgătoare mai mare în care se varsă. [pr.: flu ent] – Din fr. affluent, lat. affluens, ntis. Trimis de ana zecheru, 23.09.2007. Sursa: DEX 98 afluént… … Dicționar Român
abonder — Abonder, Abundare, duquel il vient, et est neutre, Affluere, Scatere, Exuberare. Qui abonde en quelque chose, Dapsilis. Abondant, m. Abundans, Affluens, Huber, Hubertus, Profusus. Abondante, f. penac. comme, Abondante nourriture, Alimentum largum … Thresor de la langue françoyse
affluente — ● affluent, affluente adjectif (latin affluens) Se dit d un cours d eau qui se jette dans un autre. ● affluent, affluente (difficultés) adjectif (latin affluens) Accord Affluant reste invariable, contrairement à affluent. La foule … Encyclopédie Universelle
MAEANDRI — Veteribus in vestibus dicti sunt, fasciae et ornaturae, quae extremas oras flexuosô circuitu ambirent; alias περίκλυσις, περίνησος, etc. Vide infra, voce Periclysis. Unde Maeandri quoque, in triglyphis, picturae genus erat, ab eadem tortuositate… … Hofmann J. Lexicon universale
Affluence — Af flu*ence, n. [F. affluence, L. affluentia, fr. affluens, p. pr. of affluere to flow to; ad + fluere to flow. See {Flux}.] 1. A flowing to or towards; a concourse; an influx. [1913 Webster] The affluence of young nobles from hence into Spain.… … The Collaborative International Dictionary of English
Affluent — Af flu*ent, a. [Cf. F. affluent, L. affluens, entis, p. pr. See {Affluence}.] 1. Flowing to; flowing abundantly. Affluent blood. Harvey. [1913 Webster] 2. Abundant; copious; plenteous; hence, wealthy; abounding in goods or riches. [1913 Webster]… … The Collaborative International Dictionary of English
affluent — I. adjective Etymology: Middle English, from Latin affluent , affluens, present participle of affluere to flow to, flow abundantly, from ad + fluere to flow more at fluid Date: 15th century 1. flowing in abundance < affluent streams > < affluent… … New Collegiate Dictionary
Wislok — Wisłok Wisłok Caractéristiques Longueur 205 km Bassin 3 528 km2 B … Wikipédia en Français
affluent — affluently, adv. /af looh euhnt/ or, often, /euh flooh /, adj. 1. having an abundance of wealth, property, or other material goods; prosperous; rich: an affluent person. 2. abounding in anything; abundant. 3. flowing freely: an affluent fountain … Universalium