Перевод: с латинского на все языки

со всех языков на латинский

abstrusus

  • 1 abstrusus

    abstrūsus, a, um [st1]1 [-] part.-adj. de abstrudo. [st1]2 [-] caché.    - dolor abstrusus, Cic. Dom. 25: douleur refoulée. --- cf. Agr. 2, 49 ; Ac. 2, 14.    - in abstruso esse, Plaut. Poen. 342: être caché. [st1]3 [-] abstrus, difficile à pénétrer.    - disputatio abstrusior Cic. Ac. 2, 30: argumentation un peu abstruse. [st1]4 [-] [caractère] dissimulé, fermé.    - quamquam abstrusum et tristissima quaeque occultantem Tiberium perpulere, ut Drusum filium cum primoribus civitatis mitteret, Tac. An. 1, 24: bien que Tibère fût renfermé et qu'il cachât les nouvelles les plus alarmantes, on le décida à envoyer son fils avec les premiers de la cité.
    * * *
    abstrūsus, a, um [st1]1 [-] part.-adj. de abstrudo. [st1]2 [-] caché.    - dolor abstrusus, Cic. Dom. 25: douleur refoulée. --- cf. Agr. 2, 49 ; Ac. 2, 14.    - in abstruso esse, Plaut. Poen. 342: être caché. [st1]3 [-] abstrus, difficile à pénétrer.    - disputatio abstrusior Cic. Ac. 2, 30: argumentation un peu abstruse. [st1]4 [-] [caractère] dissimulé, fermé.    - quamquam abstrusum et tristissima quaeque occultantem Tiberium perpulere, ut Drusum filium cum primoribus civitatis mitteret, Tac. An. 1, 24: bien que Tibère fût renfermé et qu'il cachât les nouvelles les plus alarmantes, on le décida à envoyer son fils avec les premiers de la cité.
    * * *
        Abstrusus, Adiect. nomen ex participio. Cice. Caché, Difficile à entendre, ou congnoistre.
    \
        Homo abstrusus. Tacit. Qui scait bien cacher et celer son secret.
    \
        Abstrusior, Comparatiuus. Cic. Sequitur disputatio abstrusior. Obscure, et mal aisee à entendre.

    Dictionarium latinogallicum > abstrusus

  • 2 abstrusus

    abstrusus abstrusus, a, um сокровенный

    Латинско-русский словарь > abstrusus

  • 3 abstrusus

    abstrusus abstrusus, a, um скрытый

    Латинско-русский словарь > abstrusus

  • 4 abstrusus

    abstrusus abstrusus, a, um дальний

    Латинско-русский словарь > abstrusus

  • 5 abstrusus

    abstrūsus, a, um, PAdj. m. Compar. (v. abstrudo), wohl verborgen, versteckt, a) v. Lebl.: flumen, Acc. fr.: quaedam pars oppidi, ein ganz entlegenener, Amm.: incendium (bildl.), Vell.: abstineas comitiis abstrusus atque abditus, dem Anblick u. Zugang der Welt entrückt, Plin. pan.: übtr.: disputatio abstrusior, etwas tieferer Forschung bedürfend, Cic.: dah. neutr. subst., in abstruso situm esse, im Verborgenen liegen (v. einer Ware), Plaut. Poen. 342: übtr., in abstruso est, qui etc., es ist unbekannt (ungewiß), welcher (Gott) usw., Amm. 17, 7, 10. – b) v. Pers., verschlossen von Charakter, Tac. ann. 1, 24.

    lateinisch-deutsches > abstrusus

  • 6 abstrusus

    abstrūsus, a, um, PAdj. m. Compar. (v. abstrudo), wohl verborgen, versteckt, a) v. Lebl.: flumen, Acc. fr.: quaedam pars oppidi, ein ganz entlegenener, Amm.: incendium (bildl.), Vell.: abstineas comitiis abstrusus atque abditus, dem Anblick u. Zugang der Welt entrückt, Plin. pan.: übtr.: disputatio abstrusior, etwas tieferer Forschung bedürfend, Cic.: dah. neutr. subst., in abstruso situm esse, im Verborgenen liegen (v. einer Ware), Plaut. Poen. 342: übtr., in abstruso est, qui etc., es ist unbekannt (ungewiß), welcher (Gott) usw., Amm. 17, 7, 10. – b) v. Pers., verschlossen von Charakter, Tac. ann. 1, 24.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > abstrusus

  • 7 abstrūsus

        abstrūsus adj. with comp.    [P. of abstrudo], hidden, concealed, secret: nummus: dolor: terra, O.: homo, reserved, Ta.: disputatio abstrusior, more profound.
    * * *
    abstrusa -um, abstrusior -or -us, abstrusissimus -a -um ADJ
    secret, reserved; concealed, hidden; remote, secluded; abstruse, recondite

    Latin-English dictionary > abstrūsus

  • 8 abstrusus

    abstrūsus, a, um, v. abstrudo, P. a.

    Lewis & Short latin dictionary > abstrusus

  • 9 abstrusus

    1. abstrūsus, a, um
    part. pf. к abstrudo
    silicis venis a. ignis V — огонь, таящийся в жилах кремня
    2. adj.
    1) скрытый, укрытый, сокровенный (a. atque abditus PJ; recessus Cld); тайный ( insidiae C)
    in abstruso situm esse Pl — быть укрытым, спрятанным
    2) скрытный, замкнутый ( homo T)
    3) дальний, отдалённый ( pars oppidi Amm)
    4) глубокомысленный, замысловатый, тёмный ( disputatio C)

    Латинско-русский словарь > abstrusus

  • 10 abstrusus

    -a/um adj A
    caché, enfoui

    Dictionarium Latino-Gallicum botanicae > abstrusus

  • 11 Prosciurillus abstrusus

    2. RUS
    3. ENG
    4. DEU
    5. FRA

    VOCABULARIUM NOMINUM ANIMALIUM QUINQUELINGUE > Prosciurillus abstrusus

  • 12 abstrudo

    abs-trūdo, trūsī, trūsum, ere, eig. wegstoßen, dah. wohl verstecken, weit weg-, tief verbergen, verscharren, claves, Titin. com.: nummum, Cic.: se in silvam densam, Cic.: sese tectum inter et laquearia, sich verkriechen, Tac.: se latebrā, Tac.: colaphos in cerebro, mit den Fäusten das G. einschlagen, Plaut.: serpens abstrusus terrae, Vell.: abstrusus gestatoriā sellā, Suet.: silicis venis abstrusus ignis, Verg.: semina flammae abstrusa in venis silicis, Verg. – übtr., in profundo veritatem penitus, Cic.: tristitiam, abstreifen, Tac.: metum, Tac.: nimium diu reconditus et penitus abstrusus animi dolor, Cic.: penitus abstrusae insidiae, Cic.: otio ac situ abstrusi et quasi sepulti, Plin. pan.

    lateinisch-deutsches > abstrudo

  • 13 abstrudo

    abs-trūdo, trūsī, trūsum, ere, eig. wegstoßen, dah. wohl verstecken, weit weg-, tief verbergen, verscharren, claves, Titin. com.: nummum, Cic.: se in silvam densam, Cic.: sese tectum inter et laquearia, sich verkriechen, Tac.: se latebrā, Tac.: colaphos in cerebro, mit den Fäusten das G. einschlagen, Plaut.: serpens abstrusus terrae, Vell.: abstrusus gestatoriā sellā, Suet.: silicis venis abstrusus ignis, Verg.: semina flammae abstrusa in venis silicis, Verg. – übtr., in profundo veritatem penitus, Cic.: tristitiam, abstreifen, Tac.: metum, Tac.: nimium diu reconditus et penitus abstrusus animi dolor, Cic.: penitus abstrusae insidiae, Cic.: otio ac situ abstrusi et quasi sepulti, Plin. pan.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > abstrudo

  • 14 abstrudo

    abs-trūdo, ūsi, ūsum, 3, v. a., to push or thrust away, and hence to conceal (cf. abdo).
    I.
    Lit.:

    aurum,

    Plaut. Aul. 4, 6, 13; so ib. 4, 5, 3: id. Curc. 5, 2, 8:

    in cerebro colaphos,

    to thrust into the brain itself, id. Rud. 4, 3, 68 (cf. a similar passage from Verg. under abdo):

    mane me in silvam abstrusi densam,

    Cic. Att. 12, 15:

    tectum inter et laquearia,

    Tac. A. 4, 69.—
    II.
    Trop.:

    in profundo veritatem,

    Cic. Ac. 2, 10:

    tristitiam,

    Tac. A. 3, 6:

    metum,

    id. ib. 15, 5 al.—Hence, abstrūsus, a, um, P. a., hidden, concealed.
    A.
    Lit.: corpus abstrusum in flumine, Att. ap. Non. 308, 8 (Trag. Rel. p. 195 Rib.):

    insidias,

    Cic. Leg. Agr. 2, 49:

    terra,

    Ov. H. 7, 147:

    incendium,

    Vell. 2, 130, 4.—With dat.:

    serpens abstrusa terrae,

    Vell. 2, 129, 4.—
    2.
    In neutr. absol.:

    in abstruso esse,

    to be in concealment, Plaut. Poen. 1, 2, 129; to be unknown, Amm. 17, 7.—
    B.
    Trop.: dolor reconditus et penitus abstrusus, a concealed and inwardly repressed sorrow, Auct. Or pro Dom. 10:

    disputatio paulo abstrusior,

    requiring a somewhat deeper investigation, Cic. Ac. 2, 10, 30:

    homo abstrusus,

    reserved, Tac. A. 1, 24.— Sup. not used.— Adv. comp.: abstrūsĭus, Amm. 28, 1, 49: semet amandarunt, more closely.

    Lewis & Short latin dictionary > abstrudo

  • 15 abstrusius

    abs-trūdo, ūsi, ūsum, 3, v. a., to push or thrust away, and hence to conceal (cf. abdo).
    I.
    Lit.:

    aurum,

    Plaut. Aul. 4, 6, 13; so ib. 4, 5, 3: id. Curc. 5, 2, 8:

    in cerebro colaphos,

    to thrust into the brain itself, id. Rud. 4, 3, 68 (cf. a similar passage from Verg. under abdo):

    mane me in silvam abstrusi densam,

    Cic. Att. 12, 15:

    tectum inter et laquearia,

    Tac. A. 4, 69.—
    II.
    Trop.:

    in profundo veritatem,

    Cic. Ac. 2, 10:

    tristitiam,

    Tac. A. 3, 6:

    metum,

    id. ib. 15, 5 al.—Hence, abstrūsus, a, um, P. a., hidden, concealed.
    A.
    Lit.: corpus abstrusum in flumine, Att. ap. Non. 308, 8 (Trag. Rel. p. 195 Rib.):

    insidias,

    Cic. Leg. Agr. 2, 49:

    terra,

    Ov. H. 7, 147:

    incendium,

    Vell. 2, 130, 4.—With dat.:

    serpens abstrusa terrae,

    Vell. 2, 129, 4.—
    2.
    In neutr. absol.:

    in abstruso esse,

    to be in concealment, Plaut. Poen. 1, 2, 129; to be unknown, Amm. 17, 7.—
    B.
    Trop.: dolor reconditus et penitus abstrusus, a concealed and inwardly repressed sorrow, Auct. Or pro Dom. 10:

    disputatio paulo abstrusior,

    requiring a somewhat deeper investigation, Cic. Ac. 2, 10, 30:

    homo abstrusus,

    reserved, Tac. A. 1, 24.— Sup. not used.— Adv. comp.: abstrūsĭus, Amm. 28, 1, 49: semet amandarunt, more closely.

    Lewis & Short latin dictionary > abstrusius

  • 16 abstrudo

    abstrūdo, ĕre, trūsi, trūsum - tr. - pousser violemment loin de; cacher, dérober (à la vue), enfouir.    - abstrudere sese tectum inter et laquearia, Tac.: se blottir entre le toit et le plafond.    - abstrudere tristitiam, Tac. An. 3, 6: dissimuler sa tristesse.    - abstrudere aulam in fano, Plaut. Aul. 617: cacher une marmite dans un temple.    - in profundo veritatem abstrudere, Cic. Ac. 2, 32: cacher la vérité dans les profondeurs.    - in silvam se abstrudere, Cic. Att. 12, 15: se cacher dans un bois.    - abstrusus usquam nummus, Cic. Agr. 1, 11: écu caché quelque part.    - semina flammae abstrusa in venis silicis, Virg. En. 6, 6: germes de flamme cachés dans les veines du silex.
    * * *
    abstrūdo, ĕre, trūsi, trūsum - tr. - pousser violemment loin de; cacher, dérober (à la vue), enfouir.    - abstrudere sese tectum inter et laquearia, Tac.: se blottir entre le toit et le plafond.    - abstrudere tristitiam, Tac. An. 3, 6: dissimuler sa tristesse.    - abstrudere aulam in fano, Plaut. Aul. 617: cacher une marmite dans un temple.    - in profundo veritatem abstrudere, Cic. Ac. 2, 32: cacher la vérité dans les profondeurs.    - in silvam se abstrudere, Cic. Att. 12, 15: se cacher dans un bois.    - abstrusus usquam nummus, Cic. Agr. 1, 11: écu caché quelque part.    - semina flammae abstrusa in venis silicis, Virg. En. 6, 6: germes de flamme cachés dans les veines du silex.
    * * *
        Abstrudo, abstrudis, pen. prod. abstrusi, abstrusum, penul. etiam prod. abstrudere. Cacher, Musser.
    \
        Triftitiam abstrudere. Tacit. Chasser arriere.

    Dictionarium latinogallicum > abstrudo

  • 17 abstrudo

    abs-trūdo, trūsī, trūsum, ere
    1) запрятывать, зарывать, укрывать (aulam in fano, aurum Pl; nummum C)
    a. se — укрыться ( in silvam densam C)
    2) скрывать, подавлять (dolorem C; tristitiam T). — см. тж. abstrusus

    Латинско-русский словарь > abstrudo

  • 18 abditus

    abditus, a, um, PAdj. (von abdo), dem Blicke entzogen, -entrückt, entlegen, abgelegen, unzugänglich, versteckt, verborgen, I) eig., dem phys. Blicke: vis abdita quaedam, Lucr.: bes. v. Örtl., pars aedium, regiones, Sall: loca, Winkel, Sall.: von Pers., abstrusus atque abditus, in Einsamkeit vergraben und dem Anblicke der Welt entrückt, Plin. pan.: neutr. sing. m. Präpos. subst., die Tiefe, torrentium in abdito (vis) vastior, Sen.: subita ex abdito vasti amnis eruptio, Sen.: Ggstz. ex aperto (der Oberfläche) et abdito, Sen.: neutr. plur. subst., terrai penitus abdita, Lucr. 6, 809. – II) übtr., dem geistigen Blicke: res abditae et obscurae, Cic.: res occultae et penitus abditae, Cic.: voluntas abdita et retrusa, Cic.: sunt enim innumerabiles de his rebus libri neque abditi neque obscuri, Cic.: abditi alcis sensus, Liv. u. Tac.: severitatem abditam, at clementiam in procinctu habere, Sen.: neutr. sing. m. Präpos. subst., sententiae nescio unde ex abdito erutae, Cic. or. 79: neutr. plur. subst., abdita rerum, entlegne Begriffe, tiefe Gedanken, Hor. de art. poët. 49. – / Compar. abditior, Augustin. conf. 5, 5, 8: Superl. abditissimus, Augustin. Enchir. 16.

    lateinisch-deutsches > abditus

  • 19 abstrusius

    abstrūsius, Adv. Compar. (abstrusus), besser verborgen, se amandare, Amm. 28, 1, 49. – Superl., quae subtilissime et abstrusissime disseruntur, höchst tiefsinnig, Augustin. de quant. anim. 63.

    lateinisch-deutsches > abstrusius

  • 20 apertus

    apertus, a, um, PAdi. m. Compar. u. Superl. (v. aperio), bloß-, offen gemacht (Ggstz. opertus), I) bloß, entblößt, unbedeckt, offen, frei, 1) eig. (Ggstz. opertus, tectus), surae, Turpil. fr.: caput, Komik., Varr. fr. u. Sen.: u. poet., aether, caelum, unbedeckt, klar, heiter, Verg. – als naut. t. t., naves, offene, nur am Vorder- u. Hinterdeck mit einem kleinen Verdecke versehene Galeoten (griech. ἄφρακτα, τὰ, Ggstz. naves tectae, Deckschiffe, κατάφρακτα, τὰ), Cic., Liv. u.a. – u. als milit. t. t., wie, ἄφρακτος, vom Panzer, bes. vom Schilde, ungedeckt, offen, latus, umerus, Caes.: corpora Romanorum, Liv. – 2) übtr., zutage liegend, sich im klaren-, deutlichen Lichte zeigend, offenkundig, offen, klar, deutlich, frei, unverhohlen, a) übh. (Ggstz. occultus, obscurus, conditus et abstrusus, furtivus, dubius, suspectus), actio rerum illarum, Cic.: simultates partim obscurae partim apertae, Cic.: quid rem parvam et apertam magnam et suspectam facimus? Liv.: aperti clamores (Ggstz. occulta colloquia), Liv.: apertum latrocinium (Ggstz. occultae insidiae), Cic.: cum apertā vi parum procederet consuli res, cuniculum occultum agere instituit, Liv. – v. Pers., quis apertior in iudicium adductus est? als offenbarer schuldig, als ein offenkundiger Verbrecher, Cic. – apertum est, es liegt klar zutage, es liegt auf der Hand, m. folg. Acc. u. Infin., esse aliquod numen praestantissimae mentis, Cic.: u. so neque non fuit apertum, si ille non fuisset, Agesilaum Asiam Tauro tenus regi fuisse erepturum, Nep. – neutr. Sing. subst., in der Formel alqd in aperto est (εν τω φανερω εστιν), α) = es erscheint etw. in hellem, deutlichem Lichte, ist offenkundig (Ggstz. in occulto est), ceterum invidia in occulto, adulatio in aperto erant, Tac.: cuius rei causa in aperto est, Lact.: pauca supra repetam, quo ad cognoscendum omnia illustria magis magisque in aperto sint, damit zur Einsicht alles lichtvoller u. offener daliege, Sall. – β) (nachaug.) = es liegt etw. auf der Hand, es liegt nahe = es bedarf keines Nachdenkens u. keiner großen Mühe, es ist leicht ausführbar, in aperto deinde curatio est, Cels.: vota virtusque in aperto, Tac.: m. folg. Infin., fessos hieme hostes aggredi, Tac. – b) v. der Rede u. v. Redner usw., deutlich, klar, verständlich, unverhohlen, narratio aperta, Cic.: narratio aperta atque dilucida, Quint.: sit (periodus) aperta, ut intellegi possit, Quint.: Cicero et iucundus incipientibus quoque et apertus est satis, Quint.: apertis od. apertissimis verbis (Ggstz. tectis verbis), Cic. u. Gell.: apertā professione (Ggstz. per dissimulationem), Iustin. – c) v. der Gesinnung, die man beim Handeln zeigt, unverhohlen, offen zutage liegend, offenherzig, im üblen Sinne plump herausfahrend, plump, ungeniert, undelikat (s. Heinrich Iuven. 4, 69, Ggstz. obscurus), animus, Cic.: homo, Cic.: quid apertius? was gibt es Plumperes? Iuven.: ut semper fuit apertissimus (ironisch, von einem Frechen), Cic. Mur. 51. – m. Ang. worin? wobei? durch in m. Abl., apertior in dicendo, ungenierter, Cic.: ut apertus in corripiendis pecuniis fuit, offen verfuhr (vorher Ggstz. obscurus in agendo), Cic. – II) unverschlossen, offen, frei, unbehindert, u. dah. leicht zugänglich, 1) eig.: a) übh. (Ggstz. opertus, clausus), via patens apertaque, Liv.: caelum ex omni parte patens atque apertum, Cic.: vastum atque apertum mare, Caes.: locus apertus, Cato: loca apertiora, Caes.: campus apertus, Verg., apertior, Pallad.: vastissimus atque apertissimus Oceanus, Caes. – m. Ang. wozu? durch ad u. Akk., campi ad dimicandum aperti, Liv. – m. Ang. für wen? durch Dat., ne nuda apertaque Romanis Africa ab Sicilia esset, Liv.: im Bilde, paeninsula est Peloponnesus... nulli apertior, quam navali bello, offener = ausgesetzter, Liv.: nihil se tam clausum neque tam reconditum posse habere, quod non istius cupiditati apertissimum promptissimumque esset, Cic. – neutr. subst., apertum, ī, n., das Offene, Freie, der offene, freie Raum, das offene, freie Feld, das Blachfeld, apertum petere, das Freie suchen, Sen.: per apertum fugere, Hor.: in aperto castra locare, communire, Liv.: ex aperto atque interdiu vim per angustias facere, Liv.: recto itinere ad lacessendum ex aperto ire, Liv.: statim undique ex aperto et abdito (aus der Oberfläche u. Tiefe), superne, ab infimo aquarum fiet eruptio, Sen. nat. qu. 3, 30, 5. – Plur., in aperta prodire, Plin.: m. Genet., naves disicere in aperta Oceani, Tac. – b) prägn., als milit. t. t., von dem, was im offenen Felde geschieht, wie unser offen, acies, proelium, offene Schlacht, Feldschlacht, Liv.: Mars, Ov.: aperto Marte congredi alqm. Vopisc. Aurel. 21, 2. – 2) übtr.: a) übh. erschlossen, offen, zugänglich, beate vivendi via, Cic. – m. Ang. wozu? od. wofür? durch ad u. Akk., parum aperti ad percipiendum animi (puerorum), Quint.: haec apertiora sunt ad reprehendendum, dem Tadel mehr bloßgestellt, ausgesetzt, Cic. – b) v. Charakter, unverschlossen, erschlossen, offen, in qua nisi, ut dicitur, apertum pectus videas, ins (offene) Herz sehen kannst, Cic. de amic. 97. – c) v. Geist (Kopf), offen, ingenium, Lact. 5, 1, 25.

    lateinisch-deutsches > apertus

См. также в других словарях:

  • Aelurostrongylus abstrusus — Systematik ohne Rang: Urmünder (Protostomia) Überstamm: Häutungstiere (Ecdysozoa) Stamm: Fadenwürmer (Nematoda) Familie …   Deutsch Wikipedia

  • abstrus — abstrus, use [ apstry, yz ] adj. • 1327; lat. abstrusus, de abstrudere « repousser » ♦ Didact. Qui est difficile à comprendre. ⇒ abscons, abstrait, obscur. « Que de révélations abstruses » (Hugo). ⊗ CONTR. Clair. ● abstrus, abstruse adjectif… …   Encyclopédie Universelle

  • Secretive Dwarf Squirrel — Taxobox name = Secretive Dwarf Squirrel status = VU | status system = IUCN2.3 regnum = Animalia phylum = Chordata classis = Mammalia ordo = Rodentia familia = Sciuridae genus = Prosciurillus species = P. abstrusus binomial = Prosciurillus… …   Wikipedia

  • abstruso — (Del lat. abstrusus, oculto.) ► adjetivo Que es difícil de comprender. SINÓNIMO incomprensible recóndito * * * abstruso, a (del lat. «abstrūsus», oculto) adj. Se aplica a las cosas que exigen gran esfuerzo de inteligencia para comprenderlas. ⇒… …   Enciclopedia Universal

  • abstrus — verwirrend; opak; schwer verständlich * * * abs|trus [ap stru:s] <Adj.>: unklar, verworren: abstruse Ideen; reichlich abstrus wirken. Syn.: ↑ konfus, ↑ kraus, ↑ wirr. * * * ◆ ab|strus auch …   Universal-Lexikon

  • Prosciurillus — Taxobox name = Prosciurillus fossil range = Recent regnum = Animalia phylum = Chordata classis = Mammalia ordo = Rodentia familia = Sciuridae subfamilia = Callosciurinae tribus = Callosciurini genus = Prosciurillus genus authority = Ellerman,… …   Wikipedia

  • Lungworm — Lungworms are parasitic nematode worms of the order Strongylida that infest the lungs of vertebrates. The name is used for a variety of different groups of nematodes, some of which also have other common names; what they have in common is that… …   Wikipedia

  • Fadenwurm — Fadenwürmer Heterodera glycines mit einem Ei, ein Parasit der Sojabohne Systematik Unterreich …   Deutsch Wikipedia

  • Mikrofilarien — Fadenwürmer Heterodera glycines mit einem Ei, ein Parasit der Sojabohne Systematik Unterreich …   Deutsch Wikipedia

  • Nematoda — Fadenwürmer Heterodera glycines mit einem Ei, ein Parasit der Sojabohne Systematik Unterreich …   Deutsch Wikipedia

  • Nematode — Fadenwürmer Heterodera glycines mit einem Ei, ein Parasit der Sojabohne Systematik Unterreich …   Deutsch Wikipedia

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»