Перевод: с латинского на все языки

со всех языков на латинский

abortus

  • 1 abortus

    abortus, ūs, m. (aborior), die Frühgeburt, Fehlgeburt, I) das zu frühe Gebären, Abortieren, Ter., Cels. u.a.: abortu perire, Plin. ep. – abortum facere, d.i. a) eine Fehlgeburt, Frühgeburt tun, zu früh gebären, abortieren, Plin. ep.: dass. abortum pati, Plin. – so ellipt., Tertullae nollem abortum (sc. factum esse), Cic. ad Att. 14, 20, 2. – u. übtr. v. geistiger Fehlgeburt, Plin. pr. § 28. – b) eine Fehlgeburt verursachen, die Frucht abtreiben (v. Früchten usw.), Plin.: dass. abortum creare (v. Hitze u. Kälte), Col. – II) meton., die Frühgeburt = das zu früh Geborene, abortus non exeuntes, Plin. 24, 22. – übtr. v. Bäumen, gleichs. Mißgeburten, Zwergbäume, Plin. 12, 13.

    lateinisch-deutsches > abortus

  • 2 abortus

    abortus, ūs, m. (aborior), die Frühgeburt, Fehlgeburt, I) das zu frühe Gebären, Abortieren, Ter., Cels. u.a.: abortu perire, Plin. ep. – abortum facere, d.i. a) eine Fehlgeburt, Frühgeburt tun, zu früh gebären, abortieren, Plin. ep.: dass. abortum pati, Plin. – so ellipt., Tertullae nollem abortum (sc. factum esse), Cic. ad Att. 14, 20, 2. – u. übtr. v. geistiger Fehlgeburt, Plin. pr. § 28. – b) eine Fehlgeburt verursachen, die Frucht abtreiben (v. Früchten usw.), Plin.: dass. abortum creare (v. Hitze u. Kälte), Col. – II) meton., die Frühgeburt = das zu früh Geborene, abortus non exeuntes, Plin. 24, 22. – übtr. v. Bäumen, gleichs. Mißgeburten, Zwergbäume, Plin. 12, 13.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > abortus

  • 3 abortus

        abortus ūs, m     an untimely birth, T., C.
    * * *
    miscarriage; premature/untimely birth; abortion; dead fetus; getting abortion

    Latin-English dictionary > abortus

  • 4 abortus

    ăbortus, ūs, m. ( abortum, i, n., Dig. 29, 2, 30; cf. Paul. ex Fest. p. 29 Müll.) [aborior], an abortion, miscarriage.
    I.
    Lit.:

    dicam abortum esse,

    Ter. Hec. 3, 3, 38:

    Tertullae nollem abortum,

    had not miscarried, Cic. Att. 14, 20, 2:

    abortum facere,

    to suffer abortion, miscarry, Plin. Ep. 8, 10, 1; but also, to produce or cause abortion, Plin. 14, 18, 22, § 118; 21, 18, 69, § 116 al.—
    B.
    Meton., of plants, Plin. 12, 2, 6, § 13.—
    * II.
    Trop., of writings, an unfinished piece, Plin. praef. § 28.

    Lewis & Short latin dictionary > abortus

  • 5 abortus

    [st1]1 [-] ăbortus, a, um: part. passé de aborior. [st1]2 [-] ăbortŭs, ūs, m.: - [abcl][b]a - avortement. - [abcl]b - coucher des astres.[/b]    - abortum facere (pati): avorter.    - abortum inferre: faire avorter.
    * * *
    [st1]1 [-] ăbortus, a, um: part. passé de aborior. [st1]2 [-] ăbortŭs, ūs, m.: - [abcl][b]a - avortement. - [abcl]b - coucher des astres.[/b]    - abortum facere (pati): avorter.    - abortum inferre: faire avorter.
    * * *
    I.
        Abortus, ta, tum, Id est exortus. Stat. Sydera aborta. Levez.
    II.
        Abortus, huius abortus, Verbale. Cic. Avortement.
    \
        Facere abortum. Plin. Avorter.
    \
        Abortum facere, pro Abortum inferre. Plin. Faire avorter.
    \
        Facere abortum, De libris dictum. Plin. Quand apres longue attente d'iceuls, ils avortent, et ne sortent point en lumiere.
    \
        Pati abortum. Plin. Avorter.
    \
        Inferre abortum. Plin. Faire avorter.

    Dictionarium latinogallicum > abortus

  • 6 abortus

    I ūs m. [ abortio ]
    1) выкидыш, преждевременные роды Ter, CC etc.
    II abortus, a, um part. pf. к aborior

    Латинско-русский словарь > abortus

  • 7 abortus

    - us s m 4
    avortement

    Dictionarium Latino-Gallicum botanicae > abortus

  • 8 abortus

    преждевременные роды (1. 30 § 4 D. 29, 2. 1. 1 § 27 D. 37, 9. 1. 3 § 16 D. 40, 7);

    abortionis poculum (Paul. V. 23 § 14).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > abortus

  • 9 abortus

    us, m четвёртое склонение выкидыш, аборт

    Латинско-русский медицинско-фармацевтический словарь > abortus

  • 10 aborior

    ăbŏrĭor, īri, ăbortus sum - intr. - [st2]1 [-] mourir, disparaître. [st2]2 [-] mourir avant de venir au monde. [st2]3 [-] avorter.
    * * *
    ăbŏrĭor, īri, ăbortus sum - intr. - [st2]1 [-] mourir, disparaître. [st2]2 [-] mourir avant de venir au monde. [st2]3 [-] avorter.
    * * *
        Aborior, aboreris, pen. cor. vel aboriris, pen. pro. abortus sum aboriri, Naistre devant terme, Estre avorté.

    Dictionarium latinogallicum > aborior

  • 11 aborsus

    ūs m. [ aborior ] Ap, Tert = abortus I

    Латинско-русский словарь > aborsus

  • 12 ectroma

    ectrōma, atis n. (греч. ; лат. abortus)
    преждевременные роды, выкидыш Tert

    Латинско-русский словарь > ectroma

  • 13 aborsus [2]

    2. aborsus, ūs, m. (aborior) = abortus, Tert. de fug. 9 extr. Apul. de med. 113, 2 lemm.; vgl. Non. 448, 3.

    lateinisch-deutsches > aborsus [2]

  • 14 abortivus

    abortīvus, a, um (abortus) zur zu frühen Geburt gehörig, also: a) zu früh geboren, Hor. u. Iuven.: übtr., prophetae ab., falsche, Hieron. ep. 120, 9. – dah. subst., abortivum, ī, n., die Frühgeburt, Fehlgeburt, Plin. u. Spät. – b) eine zu frühe Geburt bewirkend, (Frucht) abtreibend, Plin.: dah. subst. abortivum, ī, n. (sc. medicamentum), ein Abtreibungsmittel, Iuven. 6, 368. – c) ovum abortivum, mit vor der Zeit gebildetem, dah. mißratenem Küchlein, Mart. 6, 93, 5.

    lateinisch-deutsches > abortivus

  • 15 bregma

    bregma, atis, n. (ein indisches Wort = abortus), die Körnerlosigkeit, piperis, ein Fehler, Plin. 12, 27.

    lateinisch-deutsches > bregma

  • 16 ecbolas

    ecbolas, Akk. ada, f. (εκβολάς), auswerfend, uva, fruchtabtreibende, rein lat. abortus faciens, Plin. 14, 118.

    lateinisch-deutsches > ecbolas

  • 17 ectroma

    ectrōma, atis, n. (εκτρωμα), die Frühgeburt, rein lat. abortus, Tert. adv. haeret. 7.

    lateinisch-deutsches > ectroma

  • 18 evoco

    ē-voco, āvī, ātum, āre, heraus-, hervor-, her-, zu sich rufen, I) eig.: A) im allg.: a) persönl. Objj.: alqm e curia, Liv.: alqm foras, Ter.: gubernatorem a navi huc, Plaut. – ad se undique mercatores, Caes.: alqm litteris, Cic. – b) sachl. Obji., heraus-, hervorrufen, -bringen, -treiben, sudorem labore, Cels.: vomitiones, abortus, Plin.: capillum, das Wachstum des Haares befördern, Plin.: vitis evocata ad fructum, Plin.: poet., non vigil ales cantibus evocat Auroram, Ov.: dum Lucifer ignes evocat Aurorae, Ov. – B) insbes.: 1) als relig. t. t., a) Verstorbene aus der Unterwelt, aus den Gräbern zitieren, erwecken, manes, Suet.: alqm ab inferis, Cic.: animas ab inferûm incolatu, Tert.: hâc virgā animas Orco pallentes, Verg.: proavos atavosque sepulchris, Ov.: Lethaeum ad fluvium longo agmine manes, Verg. – b) einen Gott auffordern, den ihm in einer belagerten (feindlichen) Stadt geweihten Platz mit einem andern zu vertauschen (indem ihm der belagernde Feldherr einen andern Tempel zu Hause versprach, vgl. Plin. 28, 18. Macr. sat. 3, 9, 2 sqq.), ev. deos, Liv. 1, 55, 4; 5, 21, 5. – 2) jmd. aufrufen, a) als publiz. t. t., von Obrigkeiten usw. = berufen, vor sich fordern, -kommen lassen, zu sich entbieten, zu sich bescheiden, vorladen, alqm u. alqm ad se, Cic. u.a. (vgl. Bremi Nep. Con. 5, 3): alqm ad colloquium, Caes. u. Liv. (s. Wölffl. Liv. Krit. S. 24). – b) als milit. t. t., Soldaten zum Kriegsdienst aufrufen, aufbieten, centuriones, Caes.: legiones ex hibernis, Caes.: alqos spe praemiorum od. praedae, Caes.: alqos ad spem praedae, Liv., ad praedam, Caes. – dah. Partic. subst., ēvocātī, ōrum, m., ausgediente Soldaten, die, wenn das Vaterland in Gefahr war, abermals zum Dienste aufgefordert wurden, aufgebotene Freiwillige, Cic., Caes. u.a. – c) jmd. zu einer Ehrenstelle berufen, alqm ad eum honorem, Caes. b. G. 7, 57, 3: alqm in locum alcis, Iustin. 12, 12, 9. – 3) im feindl. Sinne, aus einem Ort zum Kampfe herausrufen, herausfordern, magna cum contumelia verborum nostros ad pugnam, Caes. b. G. 5, 58, 2. – II) übtr.: a) übh., noch im Bilde, alcis familiam abiectam et obscuram e tenebris in lucem, aus der D. ans Licht hervorziehen, Cic. Deiot. 30. – b) heraus-, hervorrufen, -locken, -bringen, -brechen lassen, an- od. aufregen, reizen, adversarii ictum, Quint.: eas (tacitas cogitationes) in medium, Liv. – praedae cupiditas multos longius evocabat, Caes.: probitas praemiorum mercedibus evocata, Cic.: misericordia tua nullius oratione evocata, Cic.: ne meam συμπάθειαν evocem, Cic.: lacrimas, alci risum, entlocken, abnötigen, Sen.: iram alcis, reizen, Sen.: alqm in saevitiam ac violentiam, verleiten, Sen.: alqm in laetitiam, zum Frohsinn aufmuntern, Sen. (u. so oft bei Sen., s. Gronov. Sen. ep. 47, 17). – memoriam meam, quae iam segnis mihi et lenta est, evocavit (hat es wieder neu belebt, aufgefrischt, Sen. – / Partiz. evocitus, Fulg. de act. mundi et hom. 1. p. 134, 12 Helm.

    lateinisch-deutsches > evoco

  • 19 abortiuum

        Abortiuum, abortiui, pen. prod. Idem quod Abortus. Plin. Avortement.

    Dictionarium latinogallicum > abortiuum

  • 20 aborsus

    [st1]1 [-] ăborsus, a, um: c. abortus.    - ăborsus venter, Dig.: avortement. [st1]2 [-] ăborsŭs, ūs, m.: avortement.

    Dictionarium latinogallicum > aborsus

См. также в других словарях:

  • Abortus — (Fehlgeburt, Mißfall, Umschlag) ist die Geburt eines Kindes vor Ablauf der 28. Schwangerschaftswoche. Man unterscheidet zwischen A. im engern Sinn und zwischen unzeitiger Geburt, jener vor der 16. Schwangerschaftswoche, diese zwischen der 16. und …   Herders Conversations-Lexikon

  • abortus — a*bort us ([.a]*b[^o]rt [u^]s), n. a fetus which has been aborted; same as {abortion[2]}. [PJC] …   The Collaborative International Dictionary of English

  • abortus — abortus. См. аборт. (Источник: «Англо русский толковый словарь генетических терминов». Арефьев В.А., Лисовенко Л.А., Москва: Изд во ВНИРО, 1995 г.) …   Молекулярная биология и генетика. Толковый словарь.

  • Abortus — (lat.), Fehlgeburt (s.d.); A. procuratio, Abtreibung der Leibesfrucht; Aborticidĭum, Tödtung der Leibesfrucht durch Bewirken einer Fehlgeburt. Daher Abortiren, 1) eine Fehlgeburt thun; 2) von Pflanzen, wegen Alters, fehlenden Blüthenstaubs etc.… …   Pierer's Universal-Lexikon

  • Abortus — (lat.), Fehlgeburt (s. d.); in der Botanik das Unterbleiben der Ausbildung gewisser Organe der Pflanze, z. B. der Staubgefäße einer Blüte, die dann durch A. eingeschlechtig, weiblich ist …   Meyers Großes Konversations-Lexikon

  • Abortus — (lat.), Fehlgeburt, die Geburt eines noch nicht sieben Monate alten und daher nicht lebensfähigen Fötus, am häufigsten in den ersten drei Monaten der Schwangerschaft. Über künstliche Hervorrufung des A. s. Abtreibung; über A. bei Haussäugetieren… …   Kleines Konversations-Lexikon

  • abòrtus — m med. prekid trudnoće [napraviti ∼; izvesti ∼]; pobačaj, pometnuće ✧ {{001f}}lat …   Veliki rječnik hrvatskoga jezika

  • Abortus — Abortus,der:⇨Fehlgeburt(1) …   Das Wörterbuch der Synonyme

  • Abortus — vgl. Abort …   Das Wörterbuch medizinischer Fachausdrücke

  • abortus — [ə bôrt′əs] n. pl. abortuses an aborted fetus …   English World dictionary

  • Abortus — Klassifikation nach ICD 10 O03 Spontanabort …   Deutsch Wikipedia

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»