Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

Timor

  • 1 Timor

    Timor

    Vocabulari Català-Castellà > Timor

  • 2 Timor

    English-Estonian dictionary > Timor

  • 3 Timor

    Timor

    Vocabulario Castellano-Catalán > Timor

  • 4 Timor

    Timor

    O'zbekiston-Fransiya lug'at > Timor

  • 5 timor

    timor, ōris, m. (timeo), die Furcht, Befürchtung, Besorgnis, bisw. auch Furchtsamkeit, Schüchternheit (Ggstz. animus [Mut], fortitudo [Entschlossenheit], audacia, fiducia), I) eig.: a) im allg., verb. metus ac timor, feige Furcht, Cic. Verr. 4, 41: timor anxius, Verg.: caecus, Cic. u. Phaedr.: externus = vor einem auswärtigen Feinde, Liv.: maestus, Verg.: pavidus, Ov.: solitus, Ov.: vanus, Liv.: virgineus, Ov. – timore aeger, Tac.: timore vacuus, Cic.: prae timore (vor F.), Plaut.: propter timorem, aus F., Caes.: timoris causā, Caes.: hoc timore, quo timore, aus F. davor, Caes. – m. ab (vor) u. Abl., a principibus suis, Liv. 45, 26, 7. – m. de (in betreff) u. Abl., timor de illo meus, Brut. in Cic. ep.: de nobis, Brut. et Cass. in Cic. ep. – m. pro (für) u. Abl., pro me, Verg. Aen. 6, 352. – m. obj. Genet. (= vor, wegen), zB. belli Parthici, Caes.: poenae, Caes.: mortis, Ov.: externi hostis, Hirt. b.G. (vgl. unten mit Verben). – timor omnis abesto quod superest (in bezug auf das, was noch weiter zu tun ist), Verg.: postquam timor sibi cuique futurae inopiae abiit, Liv.: omnem timorem abicere, Cic.: pedibus timor addidit alas, Verg.: afficere alqm maximo od. summo timore (v. einem Umstand), Brut. et Cass. in Cic. ep. u. Cic.: auges tu mihi timorem, Caecin. in Cic. ep. (u. so verum ea non animum eius augebant, sed timorem, Cic.): colligere se ex maximo timore, Caes.: convertere se aliquando ad timorem, Cic.: dare alqm in timorem dolis atque mendaciis, Plaut.: hominibus perturbatis inanem religionem timoremque deicere, die bestürzten M. von ihrer abergläubischen Furcht befreien, Cic.: dempto timore, Liv.: omni timore deposito, Brut. in Cic. ep. (vgl. deposito pariter cum veste timore, Ov.): timorem si quem habetis deponite, Cic.: hunc mihi timorem eripe, Cic.: neque tanti sum animi, ut etc.... neque tanti timoris, ut etc., ich bin weder so tollkühn, daß usw.... noch so feig, daß usw., Caes.: causa haec fuit timoris, Caecin. in Cic. ep.: scis Domitio comitiorum diem timori esse, Cael. in Cic. ep.: gaudet tamen esse timori tam magno populis, so große F. einflöße, Lucan.: u. so militibus ita timori fuit, ut etc., Vopisc.: tanto apud orientales populos timori mulierem fuisse, ut etc.,Treb. Poll.: tamen in magno timore sum, Cic.: cuius rei tanto in timore fui, ut etc., Lentul. in Cic. ep.: ea (aestas) quae sequitur magno est in timore, für den nächsten (Sommer) fürchtet man desto mehr, Cic.: quo minore essent timore, damit sie desto geringere F. hätten (= zu ihrer größeren Beruhigung), Caes.: timore poenae exterreri (exterritus), Caes.: quae (res) mihi quoque facit timorem, Planc. in Cic. ep. (vgl. unten mit ne): quo sola timorem ferre modo posses? Ov.: itaque non solum spem in eo habebant maximam, sed etiam timorem, quod et obesse plurimum et prodesse poterat, Nep.: tantus eo facto timor incessit, ut etc., Caes.: magnus omnium incessit timor animos, Caes.: quia belli magni timor impendet, Cic.: timor incutitur aut ex ipsorum periculis aut ex communibus, Cic.: inicere timorem Parthis, Cic., bonis omnibus, Cic.: inicere multitudini magnum timorem, Nep.: equitatum omnibus locis iniciendi timoris causā ostentare, Caes.: hoc primum in luco nova res oblata timorem leniit, Verg.: suorum timorem consolatione et ratione minuebat, Auct. b. Alex.: maestum timorem mittite (laßt fahren), Verg.: tantus subito timor omnem exercitum occupavit, ut etc., Caes.: stupidi timore obmutuerunt, Cornif. rhet.: animus timore obstupuit, Ter.: omitte timorem, fürchte dich nicht, Cic.: pelle (verscheuche) timorem, Verg.: percelli (perculsus) timore, Cic.: perfundi vano timore, Liv.: perterreri (perterritus) timore, Caes.: pone (lege ab) timorem, Ov.: sic omnino animos timor praeoccupaverat, ut etc., Caes.: timor praepedit dicta linguae, Plaut.: proponi alci ad timorem, Cic.: recreare se ex magno timore, Cic., se paulum ab illo timore, Auct. b. Alex.: quem timorem Caesaris adventus sustulit, Caes. (u. so repentinae incursionis timore sublato, Caes.): timore torpeo, Plaut.: quae (nefaria Catonis promulgatio) animos a minore cura ad summum timorem traduceret, Cic.: versari in timore ruinae (wegen des Einsturzes), Cic.: summam in sollicitudinem ac timorem Parthici belli provincia cum venisset, Caes.: cum timore aut vana spe vivere, Cael. in Cic. ep.: timoris suspicionem vitare, Caes.: cum maior a Romanis metus timorem a principibus suis vicisset, Liv.: quorum gressus vinxerat (gelähmt hatte) timor, Amm. – m. folg. ne u. Konj., timor patribus incessit, ne civitatem vis aliqua externa adoriretur, Liv. 1, 17, 4: ubi timor est, ne autumnalis satio hiemis gelicidiis peruratur, Colum. 11, 3, 63: maria aspera iuro non ullum pro me tantum cepisse timorem, ne etc., Verg. Aen. 6, 351 sqq.: quam ut (locus insignis memoriā cladis) timorem faciat, ne qua terra sit nefasta victoriae suae, Liv. 6, 28, 8. – m. folg. Infin., afflictumque fuit tantus adire timor, Ov. trist, 1, 8, 12: unde mare et terras ipsi mihi saepe videre fit timor, kommt mich F. an, Ov. met. 2, 65. – m. folg. Acc. u. Infin., in timore civitas fuit obsides captivosque Poenorum ea moliri, Liv. 32, 26, 16: sed vincit utilitas plerumque, cum subest ille timor eā neglectā ne dignitatem quidem posse retineri, Cic. de or. 2, 334: haud dubius timor incessit animos consilia sua emanasse, Liv. 7, 39, 4. – Plur. timores, Befürchtungen, multi et varii timores, Liv.: cui, quia privato sunt oppositi timores, dantur imperia, Cic.: molestiae, laetitiae, timores similiter omnium mentes pervagantur, Cic.: mentemque lymphatam Mareotico redegit in veros timores Caesar, Hor. (u. so oft bei Dichtern, s. Neue-Wagener Formenl.3 1, 650. – Personif., Timor (Sohn des Äther u. der Erde, Hyg. fab. praef. in. p. 2 M.). Hor. carm. 3, 1, 37: ater, Verg. Aen. 9, 719: Plur., consternati Timores, Ov. met. 12, 60. – b) die religiöse Scheu, divûm, Lucr. 5, 1221 (1223): deorum, religiöser Aberglaube (griech. δεισιδαιμονία), Hor. sat. 2, 3, 295: sacer, Sil. 3, 31: primus in orbe deos fecit timor, Stat. Theb. 3, 661. – II) meton.: a) (wie φόβος) was Furcht macht, der Schrecken, Cacus Aventinae timor atque infamia silvae, Ov.: aquilo raptae timor Orithyiae, Prop.: magnus uterque timor latronibus, Hor. (aber quin [animal] et medetur huic timori = aber es heilt auch die Furcht vor denselben [vor diesen Krankheiten], Plin. 8, 119). – b) der Gegenstand der zärtlichen Besorgnis, tot gracili ligno complexa timores, Stat. silv. 3, 2, 80. – / Archaist. Nbf. timōs, ōris, m., Naev. tr. 43; vgl. Non. 487, 6.

    lateinisch-deutsches > timor

  • 6 timor

    timor, ōris, m. (timeo), die Furcht, Befürchtung, Besorgnis, bisw. auch Furchtsamkeit, Schüchternheit (Ggstz. animus [Mut], fortitudo [Entschlossenheit], audacia, fiducia), I) eig.: a) im allg., verb. metus ac timor, feige Furcht, Cic. Verr. 4, 41: timor anxius, Verg.: caecus, Cic. u. Phaedr.: externus = vor einem auswärtigen Feinde, Liv.: maestus, Verg.: pavidus, Ov.: solitus, Ov.: vanus, Liv.: virgineus, Ov. – timore aeger, Tac.: timore vacuus, Cic.: prae timore (vor F.), Plaut.: propter timorem, aus F., Caes.: timoris causā, Caes.: hoc timore, quo timore, aus F. davor, Caes. – m. ab (vor) u. Abl., a principibus suis, Liv. 45, 26, 7. – m. de (in betreff) u. Abl., timor de illo meus, Brut. in Cic. ep.: de nobis, Brut. et Cass. in Cic. ep. – m. pro (für) u. Abl., pro me, Verg. Aen. 6, 352. – m. obj. Genet. (= vor, wegen), zB. belli Parthici, Caes.: poenae, Caes.: mortis, Ov.: externi hostis, Hirt. b.G. (vgl. unten mit Verben). – timor omnis abesto quod superest (in bezug auf das, was noch weiter zu tun ist), Verg.: postquam timor sibi cuique futurae inopiae abiit, Liv.: omnem timorem abicere, Cic.: pedibus timor addidit alas, Verg.: afficere alqm maximo od. summo timore (v. einem Umstand), Brut. et Cass. in Cic. ep. u. Cic.: auges tu mihi timorem, Caecin. in Cic. ep. (u. so verum ea non animum eius augebant, sed timorem, Cic.): colligere se ex maximo
    ————
    timore, Caes.: convertere se aliquando ad timorem, Cic.: dare alqm in timorem dolis atque mendaciis, Plaut.: hominibus perturbatis inanem religionem timoremque deicere, die bestürzten M. von ihrer abergläubischen Furcht befreien, Cic.: dempto timore, Liv.: omni timore deposito, Brut. in Cic. ep. (vgl. deposito pariter cum veste timore, Ov.): timorem si quem habetis deponite, Cic.: hunc mihi timorem eripe, Cic.: neque tanti sum animi, ut etc.... neque tanti timoris, ut etc., ich bin weder so tollkühn, daß usw.... noch so feig, daß usw., Caes.: causa haec fuit timoris, Caecin. in Cic. ep.: scis Domitio comitiorum diem timori esse, Cael. in Cic. ep.: gaudet tamen esse timori tam magno populis, so große F. einflöße, Lucan.: u. so militibus ita timori fuit, ut etc., Vopisc.: tanto apud orientales populos timori mulierem fuisse, ut etc.,Treb. Poll.: tamen in magno timore sum, Cic.: cuius rei tanto in timore fui, ut etc., Lentul. in Cic. ep.: ea (aestas) quae sequitur magno est in timore, für den nächsten (Sommer) fürchtet man desto mehr, Cic.: quo minore essent timore, damit sie desto geringere F. hätten (= zu ihrer größeren Beruhigung), Caes.: timore poenae exterreri (exterritus), Caes.: quae (res) mihi quoque facit timorem, Planc. in Cic. ep. (vgl. unten mit ne): quo sola timorem ferre modo posses? Ov.: itaque non solum spem in eo habebant maximam, sed etiam timorem, quod et obesse pluri-
    ————
    mum et prodesse poterat, Nep.: tantus eo facto timor incessit, ut etc., Caes.: magnus omnium incessit timor animos, Caes.: quia belli magni timor impendet, Cic.: timor incutitur aut ex ipsorum periculis aut ex communibus, Cic.: inicere timorem Parthis, Cic., bonis omnibus, Cic.: inicere multitudini magnum timorem, Nep.: equitatum omnibus locis iniciendi timoris causā ostentare, Caes.: hoc primum in luco nova res oblata timorem leniit, Verg.: suorum timorem consolatione et ratione minuebat, Auct. b. Alex.: maestum timorem mittite (laßt fahren), Verg.: tantus subito timor omnem exercitum occupavit, ut etc., Caes.: stupidi timore obmutuerunt, Cornif. rhet.: animus timore obstupuit, Ter.: omitte timorem, fürchte dich nicht, Cic.: pelle (verscheuche) timorem, Verg.: percelli (perculsus) timore, Cic.: perfundi vano timore, Liv.: perterreri (perterritus) timore, Caes.: pone (lege ab) timorem, Ov.: sic omnino animos timor praeoccupaverat, ut etc., Caes.: timor praepedit dicta linguae, Plaut.: proponi alci ad timorem, Cic.: recreare se ex magno timore, Cic., se paulum ab illo timore, Auct. b. Alex.: quem timorem Caesaris adventus sustulit, Caes. (u. so repentinae incursionis timore sublato, Caes.): timore torpeo, Plaut.: quae (nefaria Catonis promulgatio) animos a minore cura ad summum timorem traduceret, Cic.: versari in timore ruinae (wegen des Einsturzes), Cic.: summam in sollicitudi-
    ————
    nem ac timorem Parthici belli provincia cum venisset, Caes.: cum timore aut vana spe vivere, Cael. in Cic. ep.: timoris suspicionem vitare, Caes.: cum maior a Romanis metus timorem a principibus suis vicisset, Liv.: quorum gressus vinxerat (gelähmt hatte) timor, Amm. – m. folg. ne u. Konj., timor patribus incessit, ne civitatem vis aliqua externa adoriretur, Liv. 1, 17, 4: ubi timor est, ne autumnalis satio hiemis gelicidiis peruratur, Colum. 11, 3, 63: maria aspera iuro non ullum pro me tantum cepisse timorem, ne etc., Verg. Aen. 6, 351 sqq.: quam ut (locus insignis memoriā cladis) timorem faciat, ne qua terra sit nefasta victoriae suae, Liv. 6, 28, 8. – m. folg. Infin., afflictumque fuit tantus adire timor, Ov. trist, 1, 8, 12: unde mare et terras ipsi mihi saepe videre fit timor, kommt mich F. an, Ov. met. 2, 65. – m. folg. Acc. u. Infin., in timore civitas fuit obsides captivosque Poenorum ea moliri, Liv. 32, 26, 16: sed vincit utilitas plerumque, cum subest ille timor eā neglectā ne dignitatem quidem posse retineri, Cic. de or. 2, 334: haud dubius timor incessit animos consilia sua emanasse, Liv. 7, 39, 4. – Plur. timores, Befürchtungen, multi et varii timores, Liv.: cui, quia privato sunt oppositi timores, dantur imperia, Cic.: molestiae, laetitiae, timores similiter omnium mentes pervagantur, Cic.: mentemque lymphatam Mareotico redegit in veros timores Caesar, Hor. (u. so oft bei Dichtern, s. Neue-Wagener For-
    ————
    menl.3 1, 650. – Personif., Timor (Sohn des Äther u. der Erde, Hyg. fab. praef. in. p. 2 M.). Hor. carm. 3, 1, 37: ater, Verg. Aen. 9, 719: Plur., consternati Timores, Ov. met. 12, 60. – b) die religiöse Scheu, divûm, Lucr. 5, 1221 (1223): deorum, religiöser Aberglaube (griech. δεισιδαιμονία), Hor. sat. 2, 3, 295: sacer, Sil. 3, 31: primus in orbe deos fecit timor, Stat. Theb. 3, 661. – II) meton.: a) (wie φόβος) was Furcht macht, der Schrecken, Cacus Aventinae timor atque infamia silvae, Ov.: aquilo raptae timor Orithyiae, Prop.: magnus uterque timor latronibus, Hor. (aber quin [animal] et medetur huic timori = aber es heilt auch die Furcht vor denselben [vor diesen Krankheiten], Plin. 8, 119). – b) der Gegenstand der zärtlichen Besorgnis, tot gracili ligno complexa timores, Stat. silv. 3, 2, 80. – Archaist. Nbf. timōs, ōris, m., Naev. tr. 43; vgl. Non. 487, 6.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > timor

  • 7 timor

    tĭmŏr, ōris, m. [st2]1 [-] crainte, appréhension, effroi, peur. [st2]2 [-] crainte religieuse. [st2]3 [-] objet de crainte, crainte.    - timor ne + subj.: la crainte que.    - timor ne frumentum deficiat: la crainte de voir le blé manquer.    - timor + prop. inf.: la crainte que.    - in timore civitas fuit, obsides captivosque Poenorum ea moliri, Liv. 32, 26, 16: la cité craignit que des otages et des prisonniers de guerre eussent trempé dans ce complot des Carthaginois.    - alicui res timori est: une chose cause de la crainte à qqn.    - facere (injicere) timorem alicui: inspirer de la crainte à qqn.    - esse in magno timore: éprouver de grandes craintes.    - timor de illo meus: ma crainte pour lui, la crainte que j'éprouve pour lui.    - e timore se colligere: se remettre de sa peur.    - timorem omittere, Cic.: cesser de craindre.    - Cacus Aventinae timor atque infamia silvae, Ov. F. 1, 551: Cacus, la crainte et la honte des forêts de l'Aventin.    - magnus uterque timor latronibus, Hor. S. 1, 4, 67: (jurisconsultes) tous deux la terreur des brigands.    - timores, Stat. S. 3, 2, 80: ceux pour qui l'on craint.    - Timor, oris, m.: la Crainte (personnifiée).
    * * *
    tĭmŏr, ōris, m. [st2]1 [-] crainte, appréhension, effroi, peur. [st2]2 [-] crainte religieuse. [st2]3 [-] objet de crainte, crainte.    - timor ne + subj.: la crainte que.    - timor ne frumentum deficiat: la crainte de voir le blé manquer.    - timor + prop. inf.: la crainte que.    - in timore civitas fuit, obsides captivosque Poenorum ea moliri, Liv. 32, 26, 16: la cité craignit que des otages et des prisonniers de guerre eussent trempé dans ce complot des Carthaginois.    - alicui res timori est: une chose cause de la crainte à qqn.    - facere (injicere) timorem alicui: inspirer de la crainte à qqn.    - esse in magno timore: éprouver de grandes craintes.    - timor de illo meus: ma crainte pour lui, la crainte que j'éprouve pour lui.    - e timore se colligere: se remettre de sa peur.    - timorem omittere, Cic.: cesser de craindre.    - Cacus Aventinae timor atque infamia silvae, Ov. F. 1, 551: Cacus, la crainte et la honte des forêts de l'Aventin.    - magnus uterque timor latronibus, Hor. S. 1, 4, 67: (jurisconsultes) tous deux la terreur des brigands.    - timores, Stat. S. 3, 2, 80: ceux pour qui l'on craint.    - Timor, oris, m.: la Crainte (personnifiée).
    * * *
        Timor, timoris. Cic. Crainte, Peur, ou Paour, Cremeur.
    \
        Timor meus de te. Brutus ad Ciceronem. La crainte ou peur que j'ay que mal ne t'advienne.
    \
        Afficere timore. Brut. Antonio. Donner crainte, Intimider.
    \
        Maximo timore de nobis afficiuntur amici nostri. Brutus. Ont fort grand peur de nous, que mal ne nous advienne.
    \
        Ferre timorem. Catull. Avoir peur.
    \
        Iniicere timorem. Cic. Faire peur, Intimider.
    \
        Magno timore sum. Cic. J'ay fort grand peur.
    \
        Magno timori esse populis. Lucanus. Estre fort craint et redoubté de, etc.
    \
        Tantum trahit ille timoris. Ouid. Tant de peur Hector traine ou ameine avec soy, Tant de peur il fait à ses ennemis, quelque part qu'il arrive sur eulx.

    Dictionarium latinogallicum > timor

  • 8 timor

    tĭmor ( tĭmos, Naev. ap. Non. 487, 6), ōris, m. [timeo].
    I.
    Lit., fear, dread, apprehension, alarm, anxiety (cf.:

    metus, horror, formido, timiditas, pavor): definiunt timorem metum mali appropinquantis,

    Cic. Tusc. 4, 8, 19:

    metus ac timor,

    id. Verr. 2, 4, 19, § 41:

    timor praepedit dicta linguae,

    Plaut. Cas. 3, 5, 25:

    timore torpeo,

    id. Truc. 4, 3, 50:

    prae timore in genua concidit,

    id. Rud. 1, 2, 85; id. Cist. 4, 2, 45:

    in timorem dabo militarem advenam,

    id. Ps. 4, 1, 19:

    animus timore Obstipuit,

    Ter. Ad. 4, 4, 4:

    magno timore sum,

    Cic. Att. 5, 14, 2; id. Fin. 2, 10, 30:

    cruciatu timoris angi,

    id. Off. 2, 7, 25: amici nostri, timore de nobis [p. 1873] afficiuntur, id. Fam. 11, 2, 3:

    res quae mihi facit timorem,

    id. ib. 10, 18, 2:

    timore perterritus,

    id. Div. 1, 28, 58; so Caes. B. G. 1, 22; 1, 23:

    huc accedit summus timor,

    Cic. Rosc. Am. 4, 9:

    haec sunt in judicum animis... oratione molienda, amor, odium... spes, laetitia, timor, molestia,

    id. de Or. 2, 51, 206:

    timor incutitur ex ipsorum periculis,

    id. ib. 2, 51, 209:

    timor omnem exercitum occupavit,

    Caes. B. G. 1, 39; cf. Cic. Rep. 1, 16, 25:

    Parthis timor injectus est,

    id. Att. 5, 20, 3; id. Agr. 1, 8, 23; Caes. B. G. 7, 55:

    alicui timorem deicere,

    Cic. Rep. 1, 15, 24:

    hunc mihi timorem eripe,

    id. Cat. 1, 7, 18:

    ades animo et omitte timorem,

    id. Rep. 6, 10, 10:

    timorem abicere,

    id. Fam. 11, 21, 4:

    timore sublato,

    Caes. B. G. 6, 23; cf.: omni timore deposito, Brut. ap. Cic. Fam. 11, 23, 1:

    ut se ex maximo timore colligerent,

    Caes. B. C. 3, 65:

    ea (aestas), quae sequitur, magno est in timore,

    i. e. occasions great apprehension, Cic. Fam. 2, 10, 4:

    numquam fidele consilium daturus timor,

    Sen. Ben. 7, 26, 5. — With ne:

    ubi timor est, ne auctumnalis satio hiemis gelicidiis peruratur,

    Col. 11, 3, 63; so Verg. A. 6, 352; Liv. 6, 28, 8.—With acc. and inf.:

    in timore civitas fuit, obsides captivosque Poenorum ea moliri,

    Liv. 32, 26, 16:

    subest ille timor ne dignitatem quidem posse retineri,

    Cic. de Or. 2, 82, 334.— With in and abl.:

    cum major a Romanis metus timorem a principibus suis vicisset,

    Liv. 45, 26, 7.—With gen. of the thing feared:

    belli magni timor impendet,

    Cic. Fam. 2, 7, 4; so,

    vituperationis non injustae,

    id. Rep. 5, 4,:

    repentinae incursionis,

    Caes. B. G. 6, 23:

    mortis,

    Lucr. 5, 1180; Ov. M. 7, 604.—In plur., Cic. Rep. 1, 44, 68; Lucr. 2, 45; 5, 46; Cat. 64, 99; Hor. C. 1, 37, 15; id. Ep. 1, 4, 12.—
    B.
    Personified, Fear:

    Timor,

    Hor. C. 3, 1, 37:

    ater,

    Verg. A. 9, 719. — Plur., Ov. M. 12, 60.—
    II.
    Poet., transf.
    A.
    In a good sense, awe, reverence, veneration:

    divum,

    Lucr. 5, 1223:

    quod hominibus perturbatis inanem religionem timoremque dejecerat,

    Cic. Rep. 1, 15, 24:

    deorum,

    Hor. S. 2, 3, 295:

    sacer,

    Sil. 3, 31:

    primus in orbe deos fecit timor,

    Stat. Th. 3, 661.—
    B.
    An object that excites fear, a terror:

    audaci tu timor esse potes,

    Prop. 3, 7, 28 (4, 6, 70):

    Cacus Aventinae timor,

    Ov. F. 1, 551; cf. id. M. 3, 291; 10, 29; 12, 612:

    magnus uterque timor latronibus,

    Hor. S. 1, 4, 67; Plin. 8, 32, 50, § 119. —
    C.
    An object for which anxiety is felt ( poet.):

    ratis, tot gracili ligno complexa timores,

    Stat. S. 3, 2, 80.

    Lewis & Short latin dictionary > timor

  • 9 Timor

    Timor [timɔʀ]
    masculine noun
    * * *
    timɔʀ
    nom propre masculin Timor
    * * *

    Dictionnaire Français-Anglais > Timor

  • 10 timor

        timor ōris, m    [2 TEM-], fear, dread, apprehension, timidity, alarm, anxiety: definiunt timorem metum mali appropinquantis: animus timore Obstipuit, T.: magno timore sum: res quae mihi facit timorem: timor incutitur ex ipsorum periculis: timor exercitum occupavit, Cs.: timore sublato, Cs.: timorem deponite: se ex maximo timore conligere, Cs.: ea (aestus), quae sequitur, magno est in timore, i. e. occasions great apprehension: timor patribus incessit, ne, etc., L.: Non ullum pro me tantum cepisse timorem, Quam ne, etc., V.: Unde mare et terras ipsi mihi saepe videre Fit timor, comes to me, O.: haud dubius timor incessit animos, consilia tua emanasse, L.: subest ille timor ne dignitatem quidem posse retineri: cum maior a Romanis metus timorem a principibus suis vicisset, L.: spes oti... seditionis timor: mortis, O.: cui, quia privato sunt oppositi timores, dantur inperia: Mentem... Redegit in veros timores Caesar, H.— Religious awe, reverence, superstition: inanis religio timorque: Quone malo mentem concussa? timore deorum, H.— An object of fear, terror, dread: Stygii Numina torrentis, timor et deus ille deorum, O.: Magnus latronibus, H.—Person., Fear: Timor, H.: ater, V.: consternati Timores, O.
    * * *
    fear; dread

    Latin-English dictionary > timor

  • 11 Timor

    Timor ['ti:mɔ:(r)]
    Timor m;
    East Timor le Timor-Oriental

    Un panorama unique de l'anglais et du français > Timor

  • 12 timor

    timor timor, oris m боязнь

    Латинско-русский словарь > timor

  • 13 timor

    timor timor, oris m страх

    Латинско-русский словарь > timor

  • 14 Timor

    [ti`mo(x)]
    Substantivo Timor masculin

    Dicionário Português-Francês > Timor

  • 15 Timor

    * * *

    Timor

    English-Croatian dictionary > Timor

  • 16 Timor

    Timor n.pr.f. ( Geog) Timor n.pr.m.

    Dizionario Italiano-Francese > Timor

  • 17 Timor

    Timor [ˈti:mɔ:r]

    English-French dictionary > Timor

  • 18 Timor

    Timor noun Тимор

    Англо-русский словарь Мюллера > Timor

  • 19 Timor

    1. Тимо́р (оди́н из Ма́лых Зондских острово́в),
    2. Тимо́р (коло́ния Португа́лии в А́зии)

    Allgemeines Lexikon > Timor

  • 20 timor

    timor, oris, m., fear.

    English-Latin new dictionary > timor

См. также в других словарях:

  • Timor — Foto aus dem Weltall Gewässer Bandasee, Sawusee, Timorsee …   Deutsch Wikipedia

  • Timor — es una isla al sur del Archipiélago Malayo, dividida entre el Estado independiente de Timor Oriental, y Timor Occidental, parte de la provincia indonesia de Nusa Tenggara Oriental. El nombre es una variante de timur, palabra que en malayo… …   Enciclopedia Universal

  • TIMOR — inter Inferorum idola, Virgilio, Martisque asleclas, Aen. l. 9. v. 719. ubi de Marre, Immisitquve fugam Teucris, atrumque Timorem. Etiam apud Romanos in veneratione, uti et Pallor, quem timore efficit. Utrumque, ne quid obessent, neve aliquid… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • Timor — île indonésienne située à l extrémité orientale de l archipel de la Sonde, proche de l Australie, dont la mer de Timor la sépare; 34 000 km²; v. princ. Kupang (à l O.) et Dili (à l E.). L économie de cette île montagneuse au climat tropical est… …   Encyclopédie Universelle

  • Timor — [tē′môr΄, tē môr′] island in SE Asia, in the Malay Archipelago: the W part of the island (WEST TIMOR) is part of Indonesia; the E part (EAST TIMOR) is an independent nation Timorese adj., n …   English World dictionary

  • timor — |ô| adj. 2 g. s. 2 g. O mesmo que timorense.   ‣ Etimologia: Timor, topônimo …   Dicionário da Língua Portuguesa

  • Timor — Timor, 1) Inselgruppe im Indischen Ocean, zu den Kleinen Sundainseln gehörig. Zu ihr gehören außer der Folgenden die Inseln Rottie, Kambing (Harteneiland), Simao Noessa Nessing, Dao, Sabul u. Simao; 2) Hauptinsel der Gruppe, 60 Ml. Länge, 8–12 Ml …   Pierer's Universal-Lexikon

  • Timor — Timor, die östlichste und größte der Kleinen Sundainseln im Indischen Ozean (s. Karte »Hinterindien«), zwischen 8°20 –10°22 südl. Br., 500 km lang, bis 100 km breit, 32,617 qkm und mit den Nebeninseln Rom (1691), Kambing (142), Samao (326) und… …   Meyers Großes Konversations-Lexikon

  • Timor — Timor, größte der Kleinen Sundainseln, 32.617, mit Nebeninseln 34.907 qkm, (1895) ca. 500.000 E. (meist Papua, sonst Malaien, Chinesen, Portugiesen, Niederländer), gebirgig (an der Südküste bis 3100 m); der südwestl. Teil gehört den Niederländern …   Kleines Konversations-Lexikon

  • Timor — Timor, Hauptinsel in der Gruppe der kleinen Sundainseln, 572 QM. groß mit 800000 E., meistens Malayen, hat tropische Fruchtbarkeit (die größten Boas), gehört theilweise den Holländern, theilweise den Portugiesen oder unabhängigen Häuptlingen …   Herders Conversations-Lexikon

  • Timor — TIMOR, óris, (⇒ Tab. I.) Furcht, des Aethers und der Erde Sohn. Hygin. Præf. p. 2. Er wurde insonderheit von den Lacedämoniern göttlich verehret, und hatte selbst seinen Tempel in der Stadt, nahe bey dem Gerichte der Ephoren; weil die Furcht viel …   Gründliches mythologisches Lexikon

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»