Перевод: с латинского на английский

с английского на латинский

Sīda

  • 1 Sida

    Sīda, ae (collat. form Sīdē, ēs, Plin. 5, 27, 26, § 96), f., = Sidê, a town in Pamphylia, now Eski Adalia, Mel. 1, 14 sq.; Cic. Fam. 3, 6, 1; 3, 12, 4; 12, 15, 5; Liv. 35, 13; 37, 23 al.—Hence, Sīdētae, ārum, m., = Sidêtai, the inhabitants of Sida, Liv. 35, 48, 6 Drak. N. cr.

    Lewis & Short latin dictionary > Sida

  • 2 sida

    AIDS, SIDA

    Latin-English dictionary > sida

  • 3 Side

    Sīda, ae (collat. form Sīdē, ēs, Plin. 5, 27, 26, § 96), f., = Sidê, a town in Pamphylia, now Eski Adalia, Mel. 1, 14 sq.; Cic. Fam. 3, 6, 1; 3, 12, 4; 12, 15, 5; Liv. 35, 13; 37, 23 al.—Hence, Sīdētae, ārum, m., = Sidêtai, the inhabitants of Sida, Liv. 35, 48, 6 Drak. N. cr.

    Lewis & Short latin dictionary > Side

  • 4 absis

    absis or apsis, īdis (collat. form ab-sīda, ae, Paul. Ep. 12; cf. Isid. Orig. 15, 8, 7), f., = hapsis, lit. a fitting together in a circular form, hence an arch or vault.
    I.
    Plin. Ep. 2, 17 (but in Plin. 36, 12, 17, the correct read. is aspidem, v. Sillig ad h. l.). —In a church, the choir, Isid. Orig. 15, 18, 7, and Paul. Ep. 12 (in both of which it is doubtful whether absis, idis, or absida, ae, should be read; cf. Areval upon Isid. l. c.). —
    II.
    The circle which a star describes in its orbit, Plin. 2, 18, 16, § 79; cf. id. 2, 15, 13, § 63.—
    III.
    A round dish or bowl, Dig. 34, 2, 19, § 6; ib. Fragm. 32, § 1.

    Lewis & Short latin dictionary > absis

  • 5 regio

    rĕgĭo, ōnis, f. [rego], a direction, line (rare but class.).
    I.
    Lit.:

    nullā regione viaï Declinare,

    Lucr. 2, 249; cf.:

    notā excedo regione viarum,

    Verg. A. 2, 737:

    de rectā regione deflecto,

    Cic. Verr. 2, 5, 68, § 176:

    haec eadem est nostrae rationis regio et via,

    id. ib. 2, 5, 70, § 181; cf.:

    oppidi murus ab planitie rectā regione, si nullus anfractus intercederet, MCC. passus aberat,

    Caes. B. G. 7, 46; and:

    non rectā regione iter instituit, sed ad laevam flexit,

    Liv. 21, 31:

    declinamus item motus nec tempore certo, nec regione loci certā,

    nor in a specified direction, Lucr. 2, 260; cf. id. 2, 293; Curt. 8, 9, 2:

    (Hercynia silva) rectā fluminis Danubii regione pertinet,

    Caes. B. G. 6, 25; 7, 46;

    Curt 7, 7, 4: ubi primos superare regionem castrorum animum adverterunt,

    the line, Caes. B. C. 1, 69:

    eam esse naturam et religionem provinciae tuae, ut, etc.,

    i. e. the situation, Cic. Fam. 1, 7, 6:

    traicere amnem in regionem insulae,

    Curt. 8, 13, 23.—
    B.
    E regione, adverbially.
    a.
    In a straight line, directly:

    e regione moveri (opp. declinare),

    Cic. Fat. 9, 18;

    so of the rectilinear motion of atoms,

    id. ib. 20, 46:

    ferri, petere,

    id. Fin. 1, 6, 19:

    ut cadat e regione loci, quā dirigit aestus,

    straight down, perpendicularly, Lucr. 6, 823; cf. id. 6, 833.—
    b.
    In the opposite direction, over against, exactly opposite; constr. with gen., dat., or absol.
    (α).
    With gen.:

    (luna) cum est e regione solis,

    Cic. N. D. 2, 40, 103:

    erat e regione oppidi collis,

    Caes. B. G. 7, 36:

    castris positis e regione unius eorum pontium, quos, etc.,

    id. ib. 7, 35:

    praesidio e regione castrorum relicto,

    id. ib. 7, 61 fin.:

    rates duplices e regione molis collocabat,

    id. B. C. 1, 25:

    e regione turris,

    id. B. G. 7, 25.—
    (β).
    With dat.: dicitis, esse e regione nobis e contrariā parte terrae, qui adversis vestigiis stent contra nostra vestigia, quos antipodas vocatis, Cic. Ac. 2, 39, 123:

    e regione castris castra ponere,

    Caes. B. G. 7, 35.—
    (γ).
    Absol.:

    acie e regione instructā,

    Nep. Milt. 5, 3.—
    * c.
    Trop., on the other hand, on the contrary (late Lat.;

    syn.: e contra): Arabes camelorum lacte vivunt, e regione septentrionales, etc.,

    Hier. adv. Jovin. 2, 7.—
    II.
    Transf.
    A. 1.
    Primarily in the lang. of augury:

    intra eas regiones, quā oculi conspiciant,

    Varr. L. L. 7, § 9 Müll.:

    nempe eo (sc. lituo) Romulus regiones direxit tum, cum urbem condidit... ab Attio Navio per lituum regionum facta descriptio,

    Cic. Div. 1, 17, 31:

    lituus, quo regiones vincere terminavit,

    id. N. D. 2, 3, 9:

    regionibus ratis,

    id. Leg. 2, 8, 21.—
    2.
    In gen., a boundary-line, limit, boundary; usually in plur.
    a.
    Lit.:

    anteponatur omnibus Pompeius, cujus res gestae atque virtutes iisdem quibus solis cursus regionibus ac terminis continentur,

    Cic. Cat. 4, 10, 21; cf.:

    caeli regionibus terminare,

    id. ib. 3, 11, 26:

    orbis terrae regiones,

    id. Arch. 10, 23. — Rare in sing.:

    quae regione orbem terrarum definiunt,

    Cic. Balb. 28, 64.—
    b.
    Trop.:

    ejus (argumenti) nunc regiones, limites, confinia Determinabo,

    Plaut. Poen. prol. 45:

    animus si, quibus regionibus vitae spatium circumscriptum est, eisdem omnes cogitationes terminaret suas,

    Cic. Arch. 11, 29:

    pars (quaestionum) circumscripta modicis regionibus,

    id. de Or. 2, 16, 68:

    vix facile sese regionibus officii continere,

    id. Agr. 2, 35, 97. —
    3.
    A quarter, region of the heavens or the earth (mostly poet.):

    (Nilus) exoriens penitus mediā ab regione diei,

    Lucr. 6, 723; so id. 6, 732:

    etiam regio (lunae mutatur), quae tum est aquilonaris, tum australis,

    Cic. N. D. 2, 19, 50:

    deinde subter mediam regionem sol obtinet,

    id. Rep. 6, 17, 17:

    atque eadem regio Vesper et Ortus erunt,

    Ov. Ib. 38; cf.

    vespertina,

    Hor. S. 1, 4, 30;

    Vitr 4, 5, 1: caeli in regione serenā,

    Verg. A. 8, 528: regione occidentis, Liv 33, 17; Just. 18, 3, 10.—
    B.
    A portion (of the earth or heavens) of indefinite extent; a tract, territory, region (cf.: tractus, plaga).
    1.
    Lit.
    a.
    In gen.:

    in hac regione,

    Plaut. Cist. 4, 2, 42:

    locum delegit in regione pestilenti salubrem,

    Cic. Rep. 2, 6, 11:

    agri fertilissima regio,

    Caes. B. G. 7, 13 fin.:

    quā te regione reliqui?

    Verg. A. 9, 390:

    regione portae Esquilinae,

    in the region, neighborhood, Liv. 3, 66 fin. Drak.; 25, 25; 30; 33, 17; cf. Oud. de Auct. B. Alex. 30, 7;

    for which: e regione castrorum,

    in the vicinity of the camp, Liv. 10, 43 Drak.:

    eā regione quā Sergius erat,

    id. 5, 8:

    tam vasta,

    Just. 13, 7, 3:

    acclivis,

    Col. 3, 13, 8:

    deserta siti regio,

    Verg. A. 4, 42. — Plur.:

    hi loci sunt atque hae regiones, quae mihi ab ero sunt demonstratae,

    Plaut. Ps. 2, 2, 1:

    cur in his ego te conspicor regionibus?

    Ter. Eun. 5, 8, 32:

    qui innumerabiles mundos infinitasque regiones mente peragravisset,

    Cic. Fin. 2, 31, 102:

    terrae maximae regiones inhabitabiles,

    id. N. D. 1, 10, 24 et saep. —
    b.
    In partic.
    (α).
    A portion of country of indefinite extent; a territory, province, district, region; esp. freq. in plur., lands, territories:

    at regione locoque alio terrisque remotis,

    Lucr. 2, 534:

    Trebonium ad eam regionem, quae Aduaticis adjacet, depopulandam mittit,

    Caes. B. G. 6, 33:

    in ejusmodi regione atque provinciā, quae mari cincta esset,

    Cic. Fl. 12, 27:

    quae regio orave terrarum erat latior?

    id. Sest. 30, 66:

    regio Pedana,

    Hor. Ep. 1, 4, 2:

    quorum hominum regio,

    id. ib. 1, 15, 2:

    Sogdiana,

    Curt. 7, 10, 1:

    Cantium, quae regio est maritima omnis,

    Caes. B. G. 5, 14:

    quae regio totius Galliae media habetur,

    id. ib. 6, 13: Sida, quae extrema regio est provinciae meae, Lentul. ap. Cic. Fam. 12, 15, 5:

    ubi major atque illustrior incidit res, clamore per agros regionesque significant,

    Caes. B. G. 7, 3:

    principes regionum atque pagorum inter suos jus dicunt,

    id. ib. 6, 23:

    alias regiones partesque peteret,

    id. ib. 6, 43 fin.; cf.

    so with partes,

    id. B. C. 1, 25:

    deinde in quattuor regiones dividi Macedoniam. Unam fore et primam partem, quod, etc.... Secundam fore regionem, quam, etc.,

    Liv. 45, 29:

    quod erant propinquae regiones,

    Caes. B. C. 3, 34:

    ut quam latissimas regiones praesidiis teneret,

    id. ib. 3, 44. — Sometimes a district with its people: tractus ille celeberrimus, tota denique nostra illa aspera et montuosa et felix et fautrix suorum regio, Cic. Planc. 9, 22.—
    (β).
    A principal division of the city of Rome, and of the territory around Rome, a quarter, ward, district, circle (of these, under Servius Tullius, there were in the city four, and in the Roman territory twenty-six; under Augustus, there were fourteen in the city), Laelius Felix ap. Gell. 15, 27, 4; Plin. 3, 5, 9, § 66; Varr. ap. Non. 43, 10; Suet. Aug. 30; Tac. A. 14, 12; 15, 40; Inscr. Orell. 4 sq. et saep.; cf.

    Niebuhr, Gesch. 1, p. 458 sq.: regio quaedam urbis aeternae,

    Amm. 22, 9, 3; 16, 10, 15.—

    Of other cities,

    Inscr. Orell. 6, 768.—Hence, A REGIONIBVS, a captain of a quarter, Inscr. Murat. 894, 8; 895, 4 and 5.—
    (γ).
    Of the provinces into which Italy was divided by Augustus, a province, division:

    descriptionem ab eo (Augusto) factum Italiae totius in regiones undecim,

    Plin. 3, 5, 6, § 46; 3, 11, 16, § 99; 3, 12, 17, § 106 al.—
    2.
    Trop., a province, department, sphere:

    dum in regionem astutiarum mearum te induco, ut scias Juxta mecum mea consilia,

    Plaut. Mil. 2, 2, 78; 3, 3, 13:

    idque (consilium) situm mediā regione in pectoris haeret,

    Lucr. 3, 140: ceterae fere artes se ipsae per se tuentur singulae;

    benedicere autem non habet definitam aliquam regionem, cujus terminis saepta teneatur,

    has no determinate province, Cic. de Or. 2, 2, 5:

    eadem est nostrae rationis regio et via,

    compass and course, id. Verr. 2, 5, 70, § 181. —
    3.
    The country, the field (late Lat.):

    herba regionis,

    Vulg. Gen. 2, 5:

    ligna,

    id. Ezech. 17, 24;

    id. Joel, 1, 19: bestiae,

    id. Ezech. 31, 13.

    Lewis & Short latin dictionary > regio

  • 6 Sidetae

    Sīdētae, ārum, v. Sida.

    Lewis & Short latin dictionary > Sidetae

См. также в других словарях:

  • SIDA — Saltar a navegación, búsqueda Síndrome de inmunodeficiencia adquirida (SIDA) Clasificación y recursos externos Aviso médico …   Wikipedia Español

  • SIDA — Décrit pour la première fois aux États Unis en 1981, le sida, syndrome d’immunodéficience humaine (autrement dit S.I.D.A., ou A.I.D.S. pour les Anglo Saxons) sévit de façon préoccupante dans le monde entier. Cette pandémie est due au virus de… …   Encyclopédie Universelle

  • SIDA — inmun. Siglas de Síndrome de Inmunodeficiencia Adquirida. Enfermedad infecciosa causada por el retrovirus VIH, virus RNA con una transcriptasa inversa capaz de replicar su RNA a partir del DNA de la célula infectada. El contagio de la enfermedad… …   Diccionario médico

  • Sida — may refer to:* Sida (genus), a genus of flowering plants * SIDA, Security Identification Display Area, US FAA * Amphoe Sida, a district in Thailand * Swedish International Development Cooperation Agency, a Swedish governmental agency * Acquired… …   Wikipedia

  • Sida — ist: eine Pflanzengattung der Malvengewächse, siehe Sida (Gattung) eine Pflanzenart, siehe Sandmalve eine schwedische Behörde für internationale Entwicklungszusammenarbeit, siehe Sida (Schweden) die französische Abkürzung für Aids (sida =… …   Deutsch Wikipedia

  • sida — sída s. f. Trimis de siveco, 10.08.2004. Sursa: Dicţionar ortografic  SÍDA f. Boală transmisibilă pe cale sexuală şi sangvină, caracterizată prin distrugerea apărării imunitare a organismului. [G. D. sidei] /<fr. sidda Trimis de siveco, 31.10 …   Dicționar Român

  • Sida — SIDA, æ, Gr. Σίδα, ας, (⇒ Tab. XVIII.) des Danaus Tochter, von welcher die Stadt Sida, in Lakonien, den Namen bekommen haben soll. Pausan. Lacon. c. 22. p. 206 …   Gründliches mythologisches Lexikon

  • sida — s. f. [Portugal] [Medicina] Doença grave, transmitida por via sexual ou sanguínea e caracterizada pela destruição ou pelo desaparecimento das reações imunitárias do organismo. [O agente da sida é o retrovírus VIH. A doença caracteriza se pela… …   Dicionário da Língua Portuguesa

  • SIDA — o sida sustantivo masculino 1. Sigla de Síndrome de Inmuno deficiencia Adquirida , España. Enfermedad viral grave transmitida por vía sexual y sanguínea que ataca al sistema de inmunidad del organismo (en inglés AIDS ) …   Diccionario Salamanca de la Lengua Española

  • sida — o sida sustantivo masculino 1. Sigla de Síndrome de Inmuno deficiencia Adquirida , España. Enfermedad viral grave transmitida por vía sexual y sanguínea que ataca al sistema de inmunidad del organismo (en inglés AIDS ) …   Diccionario Salamanca de la Lengua Española

  • Sida — Si da, n. [NL., fr. Gr. ??? a kind of plant.] (Bot.) A genus of malvaceous plants common in the tropics. All the species are mucilaginous, and some have tough ligneous fibers which are used as a substitute for hemp and flax. Balfour (Cyc. of… …   The Collaborative International Dictionary of English

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»