-
1 Furie
f фурия -
2 фурия
• fúrie• saň• dračice• lítice -
3 беситься
1) ( бесноваться) andare su tutte le furie••2) ( резвиться) divertirsi, ruzzare* * *несов. (сов. взбеситься)1) ammalarsi di rabbia, diventare idrofobo3) разг. (резвиться, шалить) ruzzare vi (a), fare il diavolo a quattro••беси́ться с жиру — см. жир
* * *v1) gener. arrabbiare, imbestiarsi, invasarsi, arrabbiarsi, arrovellarsi, assaettarsi, aver il sangue guasto, avere un demonio addosso, fare il demonio, guastarsi il sangue, incanire, indemoniarsi, indiavolarsi, mangiar bile, mangiar l'aglio, masticare fiele, rodersi, sfuriarsi2) colloq. andare in tilt (cfr. ingl.: freak out), ciccare, incattivire3) liter. indiavolare -
4 бесить
-
5 бешенство
rage f* * *с.1) rage fприви́вка про́тив бе́шенства — vaccination f contre la rage
2) ( ярость) rage f, fureur f, furie fприходи́ть в бе́шенство — devenir enragé, enrager vi, écumer vi de rage
приводи́ть в бе́шенство — mettre vt en fureur
* * *n1) gener. frénésie, fureur, furie, hydrophobie2) med. phrénésie, rage -
6 фурия
-
7 бесить
far imbestialire, far andare su tutte le furie* * *несов. разг.far montare su tutte le furie, mandare in bestia* * *v1) gener. indemoniare, far arrabbiare, far rabbia, far venir la bile2) invect. fare incazzare -
8 бешенство
1) ( болезнь) rabbia ж., idrofobia ж.2) ( ярость) furia ж., rabbia ж.* * *с.1) мед. rabbia f; idrofobia f мед.вакцина против бе́шенства — vaccino antirabbia
2) перен. прост. furia f, furore m, collera fприйти в бе́шенство — imbestialire vi (e)
приводить в бе́шенство — far imbestialire предосуд.; far montare su tutte le furie
* * *n1) gener. arrabbiamento, furia, furore2) med. rabbia, lissa -
9 взбелениться
andare su tutte le furie, imbestialirsi* * *сов. прост.andare in bestia; andare su tutte le furie, smaniare vi (a)* * *v1) gener. incavolarsi2) colloq. incazzarsi -
10 взорвать
1) ( разрушить взрывом) far scoppiare, far saltare in aria, far esplodere2) ( возмутить) indignare, far andare su tutte le furie, far scattare* * *сов. В1) far saltare in aria ( объект); far scoppiare / esplodere, brillare vt (мину и т.п.)взорва́ть мост — far saltare il ponte
2) перен. безл. разг. ( возмутить) indignare vt, sdegnare vt•* * *vgener. far esplodere, far saltare (in aria), far scoppiare -
11 рассвирепеть
сов.infuriarsi, montare su tutte le furie, montare / andare in bestia* * *vgener. montare sulle furie -
12 ярость
1) ( гнев) furia ж., ira ж., rabbia ж.прийти в ярость — infuriarsi, andare su tutte le furie
2) ( интенсивность) furia ж., intensità ж., forza ж.* * *ж.furia; accesso di colleraя́рость волн — la furia / rabbia / violenza delle onde
с я́ростью — con furore
привести в я́рость — far infuriare vt
прийти в я́рость — montare in furia / bestia предосуд.; andare su tutte le furie
быть вне себя от я́рости — essere <fuori di sé dalla rabbia / in preda all'ira>
он кипит от я́рости — è furente / furibondo; scoppia dalla rabbia
* * *ngener. rabbia, accanimento, furia, furore, violenza -
13 бешенство
[béšenstvo] n.1) rabbia (m.); idrofobia (m.)2) furia (f.), furore (m.), smania (f.)прийти в бешенство — andare su tutte le furie, infuriarsi
-
14 исступление
[isstuplénie] n.frenesia (f.), furia (f.)довести до исступления — esasperare, mandare su tutte le furie
-
15 разгневать
[razgnévat'] v.t. pf.2) разгневаться andare su tutte le furie, arrabbiarsi -
16 ярость
-
17 бешенство
n Tollwut f; fig. Tobsucht f, Raserei f* * *бе́шенство n Tollwut f; fig. Tobsucht f, Raserei f* * *бе́шенств|о<-а>ср1. перен (неи́стовая зло́ба) Wut f, Zorn m* * *n1) gener. Berserkerwut, Furie, Rasen, Raserei, Wut, (тк.sg) Tollheit, Besessenheit2) med. Lyssa, Rabies, Tollwut3) colloq. Koller4) psych. Tobsucht, Tollheit, Zorntobsucht5) pompous. Furor -
18 ведьма
f Hexe; Zauberin* * *ве́дьма f Hexe; Zauberin* * *ве́дьм|а<-ы>ж1. (зла́я волше́бница) Hexe f2. презрит разг (сварли́вая же́нщина) Drachen m, zänkisches Weib nt* * *n1) gener. Bisgurn, Drude, Teufelin, Trude, giftige Kröte, Hexe, Sibylle2) colloq. (злая) Teufelsweib, Xanthippe, alter Drachen (zaenkische alte Frau), die böse Sieben, eine nose Sieben, Drache3) liter. Furie (о злой, сварливой женщине)4) rude.expr. Tussi5) Austrian. Bisgur, Bißgurre6) swiss. Mom, Muhme7) avunc. Teufelsweib, Besen -
19 исступление
-
20 неистовство
n1) gener. Furie, Impetus, Rasanz, Berserkerwut, Rasen, Raserei2) med. Amok, Amoklaufen, Phrenesie (вид психоза)3) colloq. Koller4) fr. Rage5) liter. Amoklauf6) psych. Tobsucht, Wut, Zorntobsucht7) pompous. Ungestüm (о природных явлениях)
См. также в других словарях:
furie — furie … Dictionnaire des rimes
furie — [ fyri ] n. f. • XIVe; fuire XIIe; lat. furia → fureur 1 ♦ Myth. rom. Chacune des trois divinités infernales (Alecto, Mégère, Tisiphone) chargées d exercer sur les criminels la vengeance divine. ♢ Fig. (1559) Femme donnant libre cours à sa colère … Encyclopédie Universelle
furie — FÚRIE, furii, s.f. Stare de extremă iritare în care se pierde stăpânirea de sine; mânie nestăpânită; violenţă. ♢ loc. adv. Cu furie = extrem de furios; cu putere mare, nestăvilită. ♦ fig. (Rar) Dorinţă puternică, patimă, pornire nestăpânită. [acc … Dicționar Român
Furie — Sf wütende Frau std. bildg. (18. Jh.) Entlehnung. Entlehnt aus l. Furia, übertragen von der Bezeichnung der Rachegöttinnen in der Mythologie, zu l. furia Wut, Raserei , einer Ableitung von l. furere rasen, wüten . Die Bedeutung Rachegöttin… … Etymologisches Wörterbuch der deutschen sprache
Furie — Furie, 1) so v.w. Erinys; 2) wildes, böses, rachsüchtiges Weib; 3) Furia infernalis, angeblich kleiner Wurm od. Insect aus den lappländischen u. bothnischen Sümpfen, auchin dem nördlichsten Livland (als Megger), nicht dicker als ein Haar, ringsum … Pierer's Universal-Lexikon
Furie — Furie: Zu lat. furere »rasen, wüten«, das ohne sichere Beziehungen im Idg. ist, stellt sich als Substantiv lat. furia »Wut, Raserei«. Die personifizierte Form lat. Furia »rasende Göttin, Rachegöttin« – meist Plural Furiae »Plagegeister« – wird… … Das Herkunftswörterbuch
furie — (fu rie) s. f. 1° Terme de polythéisme gréco romain. Nom des trois divinités infernales qui tourmentaient les méchants. Le fouet des Furies. • Tes remords te suivront comme autant de Furies, RAC. Brit. V, 6. • Les dieux justes l ont livré… … Dictionnaire de la Langue Française d'Émile Littré
FURIE — s. f. Fureur qui éclate avec violence, grand emportement de colère. Entrer en furie. Se mettre en furie. Être en furie. Plein de furie. Quand sa furie sera passée. Il se dit aussi Du mouvement violent et impétueux d un animal irrité. Le lion en … Dictionnaire de l'Academie Francaise, 7eme edition (1835)
furie — I. Furie. s. f. Emportement de colere. Entrer en furie. se mettre en furie. estre en furie. plein de furie. quand sa furie sera passée. Il signifie aussi, Ardeur, impetuosité de courage. C est une nation qui va au combat avec furie. c est un… … Dictionnaire de l'Académie française
FURIE — n. f. Fureur extrême qui éclate au dehors avec violence, grand emportement de colère. Entrer en furie. Se mettre en furie. être en furie. Plein de furie. Il se dit quelquefois pour Ardeur, impétuosité de courage. Les troupes donnèrent avec furie… … Dictionnaire de l'Academie Francaise, 8eme edition (1935)
Furie — Cette page d’homonymie répertorie les différents sujets et articles partageant un même nom. Sur les autres projets Wikimedia : « Furie », sur le Wiktionnaire (dictionnaire universel) Les Furies sont des divinités romaines… … Wikipédia en Français