-
1 οχανον
-
2 όχανον
-
3 ὄχανον
-
4 ὄχανον
ὄχανον, τό, die Handhabe am Schilde, welche aus zwei Querbändern in der Mitte des hohlen Schildes bestand, durch welche man Arm u. Hand steckte, so daß man den Schild mit größerer Leichtigkeit schwingen konnte, nach Her. 1, 171 eine Erfindung der Karier an Stelle des frühern τελαμών (was zu vgl.); von πόρπαξ ist es nach Plut. (s. ὀχάνη) verschieden; Her. 2, 141 werden die ὄχανα von Mäusen zernagt; einzeln auch bei Sp., wie Luc. Gymnas. 27 Herod. 5.
-
5 ὄχανον
-
6 ὄχανον
Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > ὄχανον
-
7 ὄχανον
A holder of a shield, i.e. a bar or band fastened crosswise on the under side of the shield, through which the bearer passed his arm, Anacr.91, Hdt.2.141, Aen.Tact.29.12; invented by the Carians acc. to Hdt.1.171. -
8 οχανη
-
9 πόρπᾱξ
πόρπᾱξ, ᾱκος, ὁ, die Handhabe, an der man den Schild faßte u. handhabte, wahrscheinlich ein metallner Ring, κρίκος, od. ein Riemen an der innern Wölbung des Schildes, der herausgenommen werden konnte (vgl. ὀχάνη); διὰ πολυῤῥάφου στρέφων πόρπακος ἑπτάβοιον ἄῤῥηκτον σάκος, Soph. Ai. 573, nach Schol. für ὄχανον gesetzt; ἐμβαλὼν πόρπακι χεῖρα, Eur. Hel. 1392 (bei dem es auch ein Theil des Pferdegeschirrs, wahrscheinlich der Kopfriemen ist, Rhes. 384); Ar. Equ. 846. 855. Einzeln noch bei Sp. (mit πόρπη zusammenhangend, w. m. s.)
-
10 ὀχεύς
ὀχεύς, ὁ, der Halter, Träger, jedes Werkzeug zum Halten, Tragen. Bei Hom. das Band od. der Riemen, womit der Helm unter dem Kinne festgebunden ward, il. 3, 372, die Spangen, die den Leibgurt zusammenhalten, 4, 132. 20, 414; σκύτινος τοῦ ϑυρεοῦ, wie ὄχανον, Pol. 18, 1, 4. – Gewöhnl. der Riegel, welcher die Thorflügel von innen geschlossen hielt, δοιοὶ δ' ἔντοσϑεν ὀχῆες εἶχον ἐπημοιβοί, Il. 12, 455, dgl. ib. 121. 291. 460; ϑυρέων δ' ἀνέκοπτεν ὀχῆας, Od. 21, 47, öfter; Anacr. 31, 7 u. einzeln bei a. Sp.
-
11 δυσληπτος
21) за который трудно ухватиться2) трудноуловимый, неудобопонятный (sc. μάθησις τοῦ ὄντος Plut.) -
12 Καρικοεργης
-
13 οχάνοιο
-
14 ὀχάνοιο
-
15 οχάνοις
-
16 ὀχάνοις
-
17 οχάνου
-
18 ὀχάνου
-
19 οχάνω
-
20 ὀχάνῳ
- 1
- 2
См. также в других словарях:
όχανον — ὄχανον, τὸ (Α) λαβή ασπίδας, συνήθως σκύτινη ή μεταλλική, δεμένη σταυρωτά στις δύο άκρες τού εσωτερικού μέρους της, στην οποία ο ασπιδοφόρος περνούσε τον ώμο του και την κινούσε εύκολα και κατά βούληση. [ΕΤΥΜΟΛ. < ετεροιωμένη βαθμίδα ὀχ τού… … Dictionary of Greek
ὄχανον — holder of a shield neut nom/voc/acc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ὀχάνοιο — ὄχανον holder of a shield neut gen sg (epic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ὀχάνοις — ὄχανον holder of a shield neut dat pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ὀχάνου — ὄχανον holder of a shield neut gen sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ὀχάνων — ὄχανον holder of a shield neut gen pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ὀχάνῳ — ὄχανον holder of a shield neut dat sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ὄχανα — ὄχανον holder of a shield neut nom/voc/acc pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
έχω — (I) (ΑΜ ἔχω) 1. κρατώ κάτι στα χέρια μου, είμαι ο κάτοχος (κύριος, ιδιοκτήτης) ενός πράγματος («έχει σπίτια και κτήματα») 2. (για προσωπική κράτηση) κρατώ, φυλάω («τόν έχουν μέσα» ή «τόν έχουν στη φυλακή») 3. (για δήλωση συγγενικού δεσμού ή άλλης … Dictionary of Greek
ουρανός — Για τον γήινο παρατηρητή, είναι ο ημισφαιρικός θόλος που φαινομενικά ορίζει το διάστημα και στον οποίο προβάλλονται κατά τη νύχτα οι ορατοί αστέρες. Ο. αποκαλείται και ό,τιδήποτε έχει το σχήμα του ουράνιου θόλου, όπως οροφή ή στέγη σε σχήμα θόλου … Dictionary of Greek
οχάνη — ὀχάνη, ἡ (Α) όχανον*. [ΕΤΥΜΟΛ. < ετεροιωμένη βαθμίδα ὀχ τού ἔχω (Ι)* + κατάλ. άνη (πρβλ. χοάνη)] … Dictionary of Greek
