-
1 όφελλον
ὀφέλλω-IG: aor ind act 3rd pl (homeric ionic)ὀφέλλω-IG: aor ind act 1st sg (homeric ionic)ὀφέλλω-IG: imperf ind act 3rd pl (homeric ionic)ὀφέλλω-IG: imperf ind act 1st sg (homeric ionic) -
2 ὄφελλον
ὀφέλλω-IG: aor ind act 3rd pl (homeric ionic)ὀφέλλω-IG: aor ind act 1st sg (homeric ionic)ὀφέλλω-IG: imperf ind act 3rd pl (homeric ionic)ὀφέλλω-IG: imperf ind act 1st sg (homeric ionic) -
3 ὀφείλω
ὀφείλ-ω, [tense] impf. ὤφειλον; [dialect] Ep. [full] ὀφέλλω (also [dialect] Aeol., IG12(2).67.7 (Mytil.), and Arc., ib.5(2).343.27 (Orchom. Arc., iv B. C.)), [tense] impf. ὤφελλον or ὄφελλον, v. infr. II. 2, 3 (the [dialect] Att. or [dialect] Ion. ὀφείλετ', ὄφειλον in Il.11.686, 688, 698, Hes.Op. 174 is prob. due to the Copyists): [tense] fut.Aὀφειλήσω X.Cyr.7.2.28
, D.30.7, also , al.: [tense] aor. 1 , Th.8.5 ([etym.] ἐπ-): [tense] pf. ὠφείληκα: [tense] plpf.- ήκειν D.45
. 33: [tense] aor. 2 ὤφελον (v. infr. 11.2, 3):—[voice] Pass., [tense] aor. part.ὀφειληθείς Th. 3.63
. (Cret. [full] ὀφήλω GDI5015.21, written [full] ὀπέλο Leg.Gort.10.20, al., Arc. [full] ὀφέλλω (v. supr.) and [full] ὀφήλω SIG306.40 (Tegea, iv B. C.): in early [dialect] Att. Inscrr. written both -IG12.91.8
, al., and ὀφειλ- ib.109.9, al.):—owe, have to pay or account for,τὸ καὶ μοιχάγρι' ὀφέλλει Od.8.332
; ὅτι μοι.. ζωάγρι' ὀφέλλεις ib. 462;χρεῖος, τό ῥά οἱ πᾶς δῆμος ὄφελλεν 21.17
;πολέσιν γὰρ Ἐπειοὶ χρεῖος ὄφειλον Il.11.688
;ζημίην ὀ. τῷ θεῷ Hdt.3.52
, etc.: metaph.,μητέρα μοι ζώουσαν ὀφέλλετε Call.Fr. 126
; τί ὀφείλω; what do I owe? Ar.Nu.21; ὀ. ἀργύριον, χρέα, Id.Av. 115, Nu. 117;ὀ. ἢ θεῷ θυσίας ἢ ἀνθρώπῳ χρήματα Pl.R. 331b
; ὀ. τινὶ δρᾶν τι ib. 332a: c. dat. only, ὀ. τινί to be debtor to another, Ar.Nu. 1135, Lys. 581, etc.;τρίτον δὲ χαίρειν, εἶτ' ὀ. μηδενί Philem.163
: abs., to be in debt, Ar.Nu. 485, etc.; οἱ ὀφείλοντες debtors, Arist.EN 1167b21, Plu.2.832a:—[voice] Pass., to be due, ἔνθα χρεῖός μοι ὀφέλλεται (v.l. ὀφείλεται) Od.3.367;χρεῖος ὀφείλετο Il.11.686
, 698;ἢν.. ὀφείληταί τί μοι Ar.Nu. 484
;μισθὸς τοῖς στρατιώταις ὠφείλετο X.An.1.2.11
, etc.; τὸ ὀφειλόμενον a debt, ib.7.7.34;- όμενα ἀποδιδόντες Hdt.5.99
, cf. Simon. ap. Pl.R. 331e.2 metaph.,ὀ. μέλος τινί Pi.O.10(11).3
;πολλὰ δώμασιν καλά E.HF 287
; ὀ. χάριν, v. χάρις 1.2;Ἀπόλλωνι χαριστήρια X.Cyr.7.2.28
;τὴν ψυχὴν πᾶσιν Ael.VH10.5
:—[voice] Pass., ;ὀ. τινὶ εὐεργεσία Th.1.137
;ἀντὶ χαρίτων ἔχθραι ὀ. X.Cyr.4.5.32
;τοῖς μὲν ἐχθροῖς βλάβην ὀ., τοῖς δὲ φίλοις ὠφελίαν Pl. R. 335e
, cf. 332b; τοὐφειλόμενον πράσσουσα Δίκη what is due, A.Ch. 310.3 as a legal term, to be bound to render,εὐθύνας ὤφειλον And. 1.73
codd. (f.l. for ὦφλον): hence, like ὀφλισκάνω, incur a penalty,ζημίαν Lys.9.10
;διπλῆν τὴν βλάβην Id.1.32
, cf. E.Andr. 360;τὴν τοιαύτην δίκην Pl.Lg. 909a
, cf. 774b, 774d, 844e, D.21.77;ἁμαρτίαν ὀ. Μηνὶ Τυράννῳ IG3.74.15
(ii/iii A. D.).4 in [voice] Pass., of persons, to be due or liable to,θανάτῳ πάντες ὀφειλόμεθα Simon.122
, cf. LXX Wi.12.20, IG3.1381; but our help is due,AP
9.283 (Crin.).II c. inf., to be bound, to be obliged to do, ὀφέλλετε ταῦτα πένεσθαι ye are bound, ye ought to.., Il.19.200, cf. Hdt.1.41,42, al., E.Alc. 682, 712, etc.; and of things, ought to be,ὁ λόγος οὐκ ἀκριβῶς ὀ. λέγεσθαι Arist.EN 1104a2
:—[voice] Pass., ; σοὶ τοῦτ' ὀφείλεται παθεῖν it is thy destiny to.., S.Ph. 1421, cf. El. 1173; , cf. 782, Or. 1245, Lys.25.11; v. supr.1.4.2 in this signf. [dialect] Ep. [tense] impf. ὤφελλον or ὄφελλον and [tense] aor. ὤφελον or ὄφελον are used of that which one has not, but ought to have, done ( ought being the pret. of owe),ὤφελεν ἀθανάτοισιν εὔχεσθαι Il.23.546
; , cf. Od.4.472.3 these tenses are also used, folld. by [tense] pres. or [tense] aor. inf., in wishes that something were or had been in present or past, ἀνδρὸς.. ὤφελλον ἀμείνονος εἶναι ἄκοιτις I ought to be.., would that I were.. ! Il.6.350; τὴν ὄφελ' ἐν νήεσσι κατακτάμεν Ἄρτεμις would that Artemis had slain her !, Il.19.59, cf. Od.4.97; : freq. preceded by εἴθε ([dialect] Ep. αἴθε) , ὡς, ὡς δή, which express the wish still more strongly, αἴθ' ὄφελες ἄγονός τ' ἔμεναι ἄγαμός τ' ἀπολέσθαι O that thou hadst!, Il.3.40, cf. 1.415, etc.;αἴθ' ὤφελλες.. σημαίνειν 14.84
;αἴθ' ὤφελλ' ὁ ξεῖνος.. ὀλέσθαι Od.18.401
;αἴθ' ἅμα πάντες.. ὠφέλετε.. ἐπὶ νηυσὶ πεφάσθαι Il.24.254
: with ὡς, ὡς ὄφελον.. ἑλέσθαι O that I had.. !, 11.380;θανέειν Od.14.274
;ὡς πρὶν ὤφελλον ὀλέσθαι Il.24.764
, cf. Od.14.68;ὡς ὤφελες αὐτόθ' ὀλέσθαι Il.3.428
;ὡς.. ὤφελες Od. 2.184
; ὡς ὄφελεν .. Il.3.173, etc.: strengthd., ὡς δὴ ἔγωγ' ὄφελον .. Od.1.217: also with neg., μὴ ὄφελες λίσσεσθαι .. would thou hadst never.. !, Il.9.698;ἣ μὴ ὤφελλε γενέσθαι 17.686
;τὼ μὴ γείνασθαι ὄφελλον Od.8.312
;ὡς μὴ ὤφελλε τεκέσθαι Il.22.481
;ὡς δὴ μὴ ὄφελον νικᾶν Od.11.548
.—So in Trag. and [dialect] Att., ὤφελον .. S.OT 1157; ὤφελες .. Ar.Th. 865; ὤφελε .. A.Pr.48, X.An.2.1.4, etc.: also, as in [dialect] Ep., εἴθ' ὤφελες .. S.El. 1021; εἴθ' ὤφελ' .. Ar.Nu.41, etc.; εἰ γὰρ ὤφελον .. Id.Ec. 380, Pl.R. 432c, Cri. 44d; ὡς ὤφελες .. Ar.Ra. 955: with neg.,μήποτ' ὤφελον S.Ph. 969
, E.Alc. 880 (anap.), D.18.288; ὡς μήποτ' ὤφελον .. E. Ion 286;ὡς μηδὲ νῦν ὤφελον D.21.78
: without augm. in Hdt., εἶδον.. τὸ μὴ ἰδεῖν ὄφελον (v.l. ὤ-) 1.111, cf. 3.65: sts. in Trag. (lyr. and anap.), εἴθ' ὄφελε .. A.Pers. 915; ὄφελε .. S.Aj. 1192; μήποτ' ὄφελον .. E.Med. 1413. (In this signf. ὤφειλον is used in late [dialect] Ep.,ὡς μὴ ὤφειλες ἱκέσθαι Q.S.5.194
, but ὤφελλον shd. be read in Hes.Op. 174 and ὤφελε in E.IA 1291.)b with ind.,ὤφελε μηδ' ἐγένοντο θοαὶ νέες Call.Epigr.19.1
, cf. Q.S.10.378, etc.c ὄφελον (Adv. acc. to A.D.Adv.142.9, EM643.48) in this signf.: c. acc. et inf.,ὤμοι ἐγών, ὄφελόν με.. ὀλέσθαι Orph.A. 1159
: even with 2 pers. of Verb,ὄφελον ἐβασιλεύσατε 1 Ep.Cor.4.8
, cf. 2 Ep.Cor.11.1, Ep.Gal.5.12, Apoc.3.15, LXX Jb.14.13, Ath.4.156a;ὄφελον δυνήσῃ Luc.Sol.1
(as a solecism): with 3 pers., Arr.Epict.2.18.15, D.Chr.38.47: with 1 pers. pl.,ὄφελον ἀπεθάνομεν LXX Ex.16.3
; ὤφελον (sic)εἰ ἐδυνάμεθα πέτασθαι PGiss.17.10
(ii A. D.): c. inf., ὄφελομ μὲν ἡ θεὸς.. στερῆσαι .. OGI315.16 (Pessinus, ii B. C.).III impers. ὀφείλει, it behoves, c. acc. et inf., Pi.N.2.6; ὄφελλέ με μήτε.. εἰσοράαν κτλ. A.R.3.678: so pers. in part., abs., αἱ ὀφείλουσαι ἱερουργίαι τῶν θεῶν the due services of the gods, PTeb.294.24 (ii A. D.);κατὰ τὸν ὀφείλοντα καιρόν Sor.1.79
. (ὦφλον, ὤφληκα, [tense] aor. and [tense] pf. of ὀφλισκάνω, were prob. orig. [tense] aor. and [tense] pf. of ὀφείλω: ὄφελον in signf. II. 3c may be orig. neut. part. of ὤφελε (signf. 111 ) with omission of ἐστί.) -
4 οφελλω
III[ὄφελος] (impf. ὤφελλον - эп. ὄφελλον, aor. ὤφελλα; эп. inf. ὀφελλέμεν; 3 л. sing. aor. opt. ὀφέλλειε)1) наращивать, усиливать(μένος Hom.)
ἀραγμὸς ὀφέλλεται Aesch. — шум усиливается (растет)2) усугублять, увеличивать(πόνον Hom.)
ὀ. μῦθον Hom. — растекаться в разговорах3) приумножать, расширять, обогащать(οἶκον Hom., Hes.; πεδίον Pind.)
οἶκος ὀφέλλετο Hom. — дом стал процветать4) возвеличивать, возвышать(τινὰ τιμῇ Hom.)
-
5 γείνομαι
γείνομαι, Nebenform von γίγνομαι; ΓΙΝ = ΓΕΝ mit Guna u. Umlaut, ΓΑΙΝ, ΓΕΙΝ? Oder entstanden aus ΓΕΝΊΟΜΑΙ? Oder bloße Dehnung aus ΓΕ'ΝΟΜΑΙ? – Vgl. τείνω, ΤΕΝ-. – 1) praes. u. imperf., geboren, gezeugtwerden, Hom. u. sp. D.; Iliad. 22, 477 γεινόμεϑα, Bekker γιγνόμεϑα, 10, 71 γεινομένοισιν, Bekker γιγνομένοισιν, 23, 79 γεινόμενον, Bekker γιγνόμενον, Iliad. 20, 128. 24, 210 Odyss. 4, 208. 7, 198 γεινομένῳ, Bekker γιγνομένῳ. Scholl. Aristonic. Iliad. 20, 125 ἕως τοῦ γεινομένῳ ἐπένησε (vs. 128) ἀϑετοῦνται στίχοι τέσσαρες: hiernach las Aristarch Iliad. 20, 128 γεινομένῳ, wahrscheinlich also auch an den übrigen Stellen γεινόμεϑα, γεινομένοισιν, γεινόμενον, γεινομένῳ, Sengebusch Aristonic. p. 13 sq. – 2) aorist. ἐγεινάμην, erzeugen, gebären, Hom. oft; z. B. Iliad. 5, 800 ἦ ὀλίγον οἷ παῖδα ἐοικότα γείνατο Τυδεύς; 1, 280 ϑεὰ δέ σε γείνατο μήτηρ; 7, 10 ὃν κορυνήτης γείνατ' Αρηίϑοος καὶ Φυλομέδουσα βοῶπις; Odyss. 8, 312 ἀλλὰ τοκῆε δύω, τὼ μὴ γείνασϑαι ὄφελλον; Odyss. 20, 202 Ζεῦ πάτερ, οὐκ ἐλεαίρεις ἄνδρας, ἐπὴν δὴ γείνεαι αὐτός, conjunct. zu ἐγεινάμην. nicht zu γεί. νομαι, statt γείνηαι. – Folgende: ἡ γειναμένη, die Mutter, Her. 4, 10; Xen. Mem. 1, 4, 7; Arist. H. A. 7, 2 die Kindbetterin; οἱ γεινόμενοι, die Eltern, Hes. Th. 1, 120. 122 u. Folgende; auch übertr. aufs Vaterland, Eur. Phoen. 1003. Vgl. übrigens γίγνομαι γειόθεν, = γῆϑεν, Callim. frg. bei Schol. Ap. Rh. 2, 375.
-
6 ὀφείλω
ὀφείλω, ὀφέλλω, ipf. ὄφειλον, ὤφελλον, ὄφελλον, aor. 2 ὄφελον, ὤφελες, pass. ὀφείλεται, ipf. ὀφείλετο: owe, ought; χρεῖος ὄφειλον, ‘they were owing’ a debt; pass. χρεῖος ὀφείλεταί μοι, ‘is due’ me, Il. 11.688,, Od. 3.367; then of obligation (ipf. and aor. 2), τῖμήν πέρ μοι ὄφελλεν Ὀλύμπιος ἐγγυαλίξαι, honor at all events ‘he ought to have bestowed’ upon me, Il. 1.353; hence the use in wishes impossible of realization (past or present), explained in the grammars, αἴθ' ὄφελες παρὰ νηυσὶν ἀδάκρῦτος καὶ ἀπήμων | ἧσθαι, ‘would that thou wert sitting, etc.,’ Il. 1.415.A Homeric dictionary (Greek-English) (Ελληνικά-Αγγλικά ομηρικό λεξικό) > ὀφείλω
См. также в других словарях:
ὄφελλον — ὀφέλλω IG aor ind act 3rd pl (homeric ionic) ὀφέλλω IG aor ind act 1st sg (homeric ionic) ὀφέλλω IG imperf ind act 3rd pl (homeric ionic) ὀφέλλω IG imperf ind act 1st sg (homeric ionic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
οφείλω — (ΑΜ ὀφείλω, Α και ὀφειλέω, επικ. και αρκαδ. τ. ὀφέλλω, αρκαδ. τ. και ὀφήλω) 1. είμαι οφειλέτης, χρωστώ κάτι σε κάποιον, ιδίως χρήματα (α. «ὃς ὤφειλεν αὐτῷ ἑκατὸν δηνάρια», ΚΔ β. «μισθὸς τοῑς στρατιώταις ὠφείλετο», Ξεν.) 2. μτφ. αναγνωρίζω κάτι… … Dictionary of Greek
