-
1 απωλώλειν
-
2 ἀπωλώλειν
-
3 ἀπ-όλλυμι
ἀπ-όλλυμι (s. ὄλλυμι), auch ἀπολλύω, bes. Sp.; ἀπολλύον, partic., Plat. Rep. X, 608 e; ἀπολλύουσι, von Möris als unattisch verworfen, Xen. Cyr. 4. 5, 20; ἀπολλύειν Dem. 42, 25; fut. ἀπολέσσω, Hom. in tmesi, Iliad. 12, 250 ἀπὸ ϑυμὸν ὀλέσσεις, att. ἀπολῶ; aor. ἀπώλεσα, Hom. Iliad. 18, 82, ἀπόλεσσαν 1, 268; perf. ἀπολώλεκα. – Med. ἀπόλλυμαι; ἀπόλλυται Hom. Od. 7, 117, ἀπολλυμένους Iliad. 7, 27; fut. ἀπολοῦμαι; aor. ἀπωλόμην; ἀπ ολέσκετο Od. 11, 586; perf. ἀπόλωλα, Iliad. 15, 129, in tmesi 10, 186; plusqu. ἀπολώλειν u. ἀπωλώλειν, die Lesart schwankt, Thuc. 4, 133; in tmesi Iliad. 10, 187. Bei Hom. wird die Präposition oft vom Verbum getrennt, auch nachgesetzt, Od. 9, 534. 11, 114. 12, 141. 13, 340. 2, 174. – 1) vernichten, zu Grunde richten, tödten, Ἴλιον ἀπώλεσεν Il. 5, 648; so bei allen Folgdn; οἱ ἀπολλύντες, die Mörder, Soph. El. 1397; ἀπολῶ σε λέγων, ich werde dich mit Reden todt machen, Ar. Nub. 891; ἀπολεῖς με, du machst mich todt, Ach. 469 u. oft; in Prosa selten tödten, gew. verderben, u., bes. im aor., verlieren; so schon Hom., πατέρ' ἐσϑλὸν ἀπώλεσα Od. 2, 46; νόστιμον ἦμαρ Od. 1, 354; häufig ἀπὸ ϑυμὸν ὄλεσσε, er verlor (gewaltsam, durch einen Andern) das Leben; Iliad. 5, 852 μεμαὼς ἀπὸ ϑυμὸν ὀλέσσαι, (einem Anderen) das Leben zu rauben, v. l. ἑλέσϑαι; Soph. El. 26; ἔλεον Il. 24, 44; dem λαμβάνειν u. ἔχειν entgeggstzt, Plat. Parmen. 163 d Phaed. 75 d; τὴν ἀρχὴν ἀπώλεσεν ὑπὸ τῶν Μήδων, durch die Meder, Legg. III, 695 b; Xen. An. 3, 4, 11; μνήμην Plat. Phil. 34 b; ὅπλα Legg. IV, 706 c, wegwerfen. – 2) Med. u. perf. II, ἀπόλωλα, untergehen, zu Grunde gehen, durch fremde, gewaltsame Einwirkung, von Hom. an sehr häufig, umkommen, sterben, ὄλεϑρον Od. 9, 303, μόρον 1, 166; vgl. ἀπ' αἰῶνος ὀλέσϑαι Il. 24, 725; sonst ὀλέϑρῳ, u. ähnl., φόβῳ Xen. Cyr. 6, 1, 2; ὑπό τινος 7, 1, 41; Plat. Rep. IX, 578 e; dem γίγνεσϑαι oft entgeggstzt bei Plat., z. B. Parm. 156 b Crat. 50 b; übh. verloren gehen, ὕδωρ, das Wasser verschwand, Od. 11, 586; καρπὸς ἀπόλλυται, neben ἀπολείπει, 7, 117; – ἀπόλωλα, ich bin verloren, es ist aus mit mir, Soph. Phil. 732 u. öfter; Xen. Cyr. 1, 3, 9; ἀπόλωλα τὠφϑαλμώ Ar. Ach. 991; häufig sind die Verwünschungsformeln: κακῶς, κάκιστα ἀπ ολοίμην, ἀπόλοιτο, bes. Ar., vgl. Ach. 151. 888; Eubul. Ath. XIII, 559 b. – D. Hal. 9, 40 vrbdt τὴν παρϑενίαν ἀπόλωλε, vielleicht in Beziehung auf ihre Jungfrauenschaft, oder zu ändern in ἀπολώλεκε, vgl. aber Lob. Phryn. 528.
-
4 ἀπόλλυμι
ἀπόλλῡμι or [suff] ἀπολ-ύω (Th.4.25, Pl.R. 608e, Arist.Pol. 1297a12, but f.l. in Men.580; the form is rejected by Phryn.PSp.10 B., Moer.12), [tense] impf.A (lyr.), S.El. 1360,ἀπώλλυον And.1.58
: [tense] fut. ἀπολέσω, [dialect] Ep. ἀπολέσσω, [dialect] Att. ἀπολῶ, [dialect] Ion.ἀπολέω Hdt.1.34
, al.: [tense] aor. ἀπώλεσα, [dialect] Ep. ἀπόλεσσα: [tense] pf. ἀπολώλεκα:—freq. in tmesi in [dialect] Ep.; Prep. postponed in Od.9.534:—stronger form of ὄλλυμι, destroy utterly, kill, in Hom. mostly of death in battle,ἀπώλεσε λαὸν Ἀχαιῶν 11.5.758
, al.; ἐκπάγλως ἀπόλεσσαν ib.1.268; also of things, demolish, lay waste, ἀπώλεσεν Ἴλιον ἱρήν ib.5.648, etc.; generally, βίοτον δ' ἀπὸ πάμπαν ὀλέσσει will waste my substance, Od.2.49; οἵ μ' ἀπωλλύτην sought to destroy me ([tense] impf. sense), S.OT 1454; in pregnant sense, ἐπεί με γᾶς ἐκ πατρίας ἀπώλεσε drove me ruined from.., E.Hec. 946; τῆς παρ' ἡμέραν χάριτος τὰ μέγιστα τῆς πόλεως ἀ. for the sake of.., D. 8.70.2 λόγοις or λέγων ἀ. τινά talk or bore one to death, S.El. 1360, Ar.Nu. 892 (lyr.): hence, alone, in [tense] fut.ἀπολεῖς με Id.Ach. 470
;οἴμ' ὡς ἀπολεῖς με Pherecr.108.20
; ἀπολεῖ μ' οὑτοσί by his questions, Antiph.222.8, etc.II lose,πατέρ' ἐσθλὸν ἀπώλεσα Od.2.46
, cf. Il.18.82, Democr.272;ἀπώλεσε νόστιμον ἦμαρ Od.1.354
; ἀπὸ θυμὸν ὀλέσσαι lose one's life, 11.16.861, Od.12.350; θυμὸν οὐκ ἀπώλεσεν loses not his spirit, S.El.26;ἔλεον ἀπώλεσεν 11.24.44
; freq. of things,ἡ τοῦ πλέονος ἐπιθυμίη τὸ παρεὸν ἀπόλλυσι Democr.224
;ἵππους ἑβδομήκοντα ἀπολλύασι Th.7.51
;ἀπώλεσαν τὴν ἀρχὴν ὑπὸ Περσῶν X.An.3.4.11
, cf. 7.2.22;μηδὲν ἀπολλὺς τοῦ ὄγκου Pl.Tht. 155c
; ἀ. οὐσίαν, = ἀπόλλυσθαι, Id.Prm. 163d.B [voice] Med., ἀπόλλῠμαι: [tense] fut. -ολοῦμαι, [dialect] Ion.- ολέομαι Hdt.7.218
: [tense] aor. 2 - ωλόμην: [tense] pf. -όλωλα, whence the barbarous [tense] impf. : [tense] plpf. in [dialect] Att. Prose sts. written ἀπωλώλειν in codd., as Th.4.133, 7.27:—perish, die, 11.1.117, etc.; cease to exist, opp. γίγνεσθαι, Meliss.8, Pl.Prm. 156b, etc.: sts. c. acc. cogn.,ἀπόλωλε κακὸν μόρον Od.1.166
; ἀπωλόμεθ' αἰπὺν ὄλεθρον ib.9.303: c. dat. modi, ἀπώλετο λυγρῷ ὀλέθρῳ (v.l. λυγρὸν ὄλεθρον) ib.3.87;ἀ. ὑπό τινος Hdt. 5.126
; simply, to be undone,αὐτῶν.. ἀπωλόμεθ' ἀφραδίῃσιν Od.10.27
;ἀπωλώλει τῷ φόβῳ μή.. X.Cyr.6.1.2
: freq. in [dialect] Att., esp. in [tense] pf., ἀπόλωλας you are lost, Ar.Nu. 1077;ἀπωλόμεθ' ἂν εἰ μὴ ἀπολώλειμεν Plu. 2.185f
; ;βλέπειν ἀπολωλός Philostr.Jun.Im.2
:—as an imprecation,κάκιστ' ἀπολοίμην εἰ.. Ar.Ach. 151
, al.;κακὸς κακῶς ἀπόλοιθ' ὅστις.. Eub. 116
;ἐξώλης ἀπόλοιθ' ὅστις.. Men.154
; ἀπολλύμενος, opp. σῳζόμενος, Isoc.6.36, cf. Plu.2.469d: freq. in part. [tense] fut., κάκιστ' ἀπολούμενε o destined to a miserable end! i.e. o thou villain, scoundrel, knave! Ar.Pl. 713, cf. 456, Ach. 865, Pax2;ὁ κάκιστ' ἀνέμων ἀ. Luc.DDeor. 14.2
.2 in NT, perish, in theol. sense, Ev.Jo.3.16, al.; οἱ ἀπολλύμενοι, opp. οἱ σῳζόμενοι, 1 Ep.Cor.1.18.II to be lost, ὕδωρ ἀπολέσκετ' (of the water eluding Tantalus) Od.11.586; οὔποτε καρπὸς ἀπόλλυται never falls untimely, ib.7.117;ἀπό τέ σφισιν ὕπνος ὄλωλεν Il.10.186
;γέλως ἐξ ἀνθρώπων ἀπόλωλεν X.Smp.1.15
;ἀπολόμενον ἀργύριον Antipho Soph.54
;ἀπώλοντο οἱ ὄνοι LXX 1 Ki.9.3
.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ἀπόλλυμι
См. также в других словарях:
ἀπωλώλειν — ἀπόλλυμι destroy utterly plup ind act 1st sg (attic epic ionic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)