Перевод: с русского на испанский

с испанского на русский

чему

  • 61 водить

    води́ть
    см. вести́: \водить за́ нос trompi;
    \водиться 1. (являться обычаем): во́дится estas moro, estas kutimo;
    2. (общаться с кем-л.) разг. kunesti, kunrilati, interkomunikiĝi kun iu.
    * * *
    несов.
    (движение неопр.-напр. - ср. опред.-напр. вести)
    1) вин. п. llevar vt, conducir (непр.) vt, guiar vt

    води́ть за́ руку — llevar de la mano

    води́ть кого́-либо по го́роду — llevar a alguien por la cuidad

    води́ть ребёнка гуля́ть — llevar (sacar) el niño a pasear

    води́ть слепо́го — hacer de lazarillo

    2) вин. п. ( управлять движением чего-либо) conducir (непр.) vt, guiar vt; pilotar vt, pilotear vt (тж. суда, самолёты)

    води́ть поезда́ — conducir trenes

    води́ть смычко́м по стру́нам — deslizar el arco por las cuerdas

    4) вин. п. (дружбу и т.п. с кем-либо) tener (непр.) vt

    води́ть дру́жбу — tener amistad (con)

    води́ть знако́мство — estar en relaciones, tener trato (con)

    5) без доп. ( в игре) llevar el juego
    ••

    води́ть глаза́ми — dirigir la mirada

    води́ть за́ нос — jugársela de codillo, dársela con queso

    * * *
    несов.
    (движение неопр.-напр. - ср. опред.-напр. вести)
    1) вин. п. llevar vt, conducir (непр.) vt, guiar vt

    води́ть за́ руку — llevar de la mano

    води́ть кого́-либо по го́роду — llevar a alguien por la cuidad

    води́ть ребёнка гуля́ть — llevar (sacar) el niño a pasear

    води́ть слепо́го — hacer de lazarillo

    2) вин. п. ( управлять движением чего-либо) conducir (непр.) vt, guiar vt; pilotar vt, pilotear vt (тж. суда, самолёты)

    води́ть поезда́ — conducir trenes

    води́ть смычко́м по стру́нам — deslizar el arco por las cuerdas

    4) вин. п. (дружбу и т.п. с кем-либо) tener (непр.) vt

    води́ть дру́жбу — tener amistad (con)

    води́ть знако́мство — estar en relaciones, tener trato (con)

    5) без доп. ( в игре) llevar el juego
    ••

    води́ть глаза́ми — dirigir la mirada

    води́ть за́ нос — jugársela de codillo, dársela con queso

    * * *
    v
    gener. (â èãðå) llevar el juego, (äðó¿áó è á. ï. ñ êåì-ë.) tener, (проводить по чему-л.) pasar (alguna cosa por otra), (управлять движением чего-л.) conducir, guiar, llevar, pilotar, pilotear (тж. суда, самолёты)

    Diccionario universal ruso-español > водить

  • 62 выучить

    вы́учить
    1. (что-л.) ellerni, studi, trastudi;
    2. (кого-л. чему-л.) instrui iun pri io;
    \выучиться ellerni.
    * * *
    сов., вин. п.
    1) ( усвоить) aprender vt, estudiar vt

    вы́учить наизу́сть — aprender de memoria

    вы́учить уро́к — aprender la lección

    2) ( научить чему-либо) enseñar vt, hacer aprender

    вы́учить ребёнка чита́ть — enseñar al niño a leer

    * * *
    сов., вин. п.
    1) ( усвоить) aprender vt, estudiar vt

    вы́учить наизу́сть — aprender de memoria

    вы́учить уро́к — aprender la lección

    2) ( научить чему-либо) enseñar vt, hacer aprender

    вы́учить ребёнка чита́ть — enseñar al niño a leer

    * * *
    v
    gener. (çàêîñ÷èáü ó÷¸áó) terminar los estudios, (ñàó÷èáü ÷åìó-ë.) enseñar, (óñâîèáü) aprender, estudiar, hacer aprender

    Diccionario universal ruso-español > выучить

  • 63 гнуть

    гнуть
    1. fleksi;
    kurbigi (изгибать);
    klini (наклонять);
    2. (клонить к чему-л.) разг. klini al io;
    я ви́жу, куда́ он гнёт mi vidas kion li aludas;
    \гнуться fleksiĝi, kliniĝi.
    * * *
    несов., вин. п.
    1) ( сгибать) doblar vt, combar vt, encorvar vt

    гнуть дуго́й — arquear vt

    2) ( наклонять) inclinar vt, bajar vt; acamar vt ( пригибать)
    3) разг. ( клонить к чему-либо) tirar vi

    я ви́жу, куда́ он гнёт разг.(le) veo adonde tira

    ••

    гнуть горб, спи́ну ( трудиться) — trabajar sin enderezar el espinazo

    гнуть спи́ну ( перед кем-либо) — doblar el espinazo

    гнуть ше́ю — bajar la cerviz (ante)

    гнуть свою́ ли́нию — mantenerse en sus trece; no dar su brazo a torcer

    * * *
    несов., вин. п.
    1) ( сгибать) doblar vt, combar vt, encorvar vt

    гнуть дуго́й — arquear vt

    2) ( наклонять) inclinar vt, bajar vt; acamar vt ( пригибать)
    3) разг. ( клонить к чему-либо) tirar vi

    я ви́жу, куда́ он гнёт разг.(le) veo adonde tira

    ••

    гнуть горб, спи́ну ( трудиться) — trabajar sin enderezar el espinazo

    гнуть спи́ну ( перед кем-либо) — doblar el espinazo

    гнуть ше́ю — bajar la cerviz (ante)

    гнуть свою́ ли́нию — mantenerse en sus trece; no dar su brazo a torcer

    * * *
    v
    1) gener. (ñàêëîñàáü) inclinar, acamar (пригибать), bajar, combar, torcer, doblar (спину), quebrar
    2) colloq. (êëîñèáü ê ÷åìó-ë.) tirar
    3) eng. abangar, cimbrar, curvar, quisnear, encorvar, plegar
    4) Chil. enchuecar

    Diccionario universal ruso-español > гнуть

  • 64 готовить

    гото́вить
    1. prepari, pretigi;
    2. (стряпать) kuiri, prepari manĝon;
    \готовиться sin prepari.
    * * *
    несов., вин. п.
    1) ( подготовлять) preparar vt

    гото́вить кого́-либо к чему́-либо — preparar a alguien para algo

    гото́вить сюрпри́з — preparar una sorpresa

    гото́вить торже́ственную встре́чу — preparar un recibimiento solemne

    гото́вить уро́ки — estudiar las lecciones

    гото́вить роль — estudiar el papel

    что ему́ гото́вит судьба́? — ¿qué le va a deparar el destino?

    2) ( стряпать) hacer (непр.) vt, preparar vt

    гото́вить обе́д — hacer (preparar) la comida

    3) ( припасать) proveer (непр.) vt, aprovisionar vt
    * * *
    несов., вин. п.
    1) ( подготовлять) preparar vt

    гото́вить кого́-либо к чему́-либо — preparar a alguien para algo

    гото́вить сюрпри́з — preparar una sorpresa

    гото́вить торже́ственную встре́чу — preparar un recibimiento solemne

    гото́вить уро́ки — estudiar las lecciones

    гото́вить роль — estudiar el papel

    что ему́ гото́вит судьба́? — ¿qué le va a deparar el destino?

    2) ( стряпать) hacer (непр.) vt, preparar vt

    гото́вить обе́д — hacer (preparar) la comida

    3) ( припасать) proveer (непр.) vt, aprovisionar vt
    * * *
    v
    1) gener. (ê ÷åìó-ë.) prepararse, (надвигаться, назревать) amenazar, (ïîäãîáîâëàáü) preparar, (ïðèïàñàáü) proveer, aprestarse, aprovisionar, aproximarse, disponerse (собираться), guisar, hacer los preparativos (para), maquinar (что-л.), preparar a alguien para algo (кого-л., к чему-л.), adobar, aprestar, facer, hacer
    2) eng. aparejar (напр.,рабочее место)

    Diccionario universal ruso-español > готовить

  • 65 дать

    дать
    1. doni;
    \дать взаймы́ pruntedoni;
    2. (позволить) permesi;
    ♦ \дать знать кому́-л. konigi iun;
    \дать поня́ть komprenigi;
    \дать во́лю чему́-л. lasi liberon al io;
    \дать кля́тву doni ĵuron;
    \дать залп salvi;
    \дать доро́гу cedi la vojon.
    * * *
    сов., вин. п.
    1) ( вручить) dar (непр.) vt, entregar vt; prestar vt ( на время)

    дать де́нег, хле́ба — dar dinero, pan

    дать есть, пить — dar de comer, beber

    дать взаймы́ — hacer un empréstito, prestar vt

    дать распи́ску — extender un recibo

    2) ( предоставить) dar (непр.) vt, conceder vt; proveer vt, abastecer (непр.) vt, suministrar vt ( снабдить)

    дать помеще́ние — poner a disposición (conceder) un local

    дать на прока́т — alquilar vt

    дать рабо́ту — dar trabajo

    дать поко́й — dejar tranquilo (en paz)

    дать ви́зу — dar (conceder) el visado, visar vt

    3) (сообщить - адрес, телефон и т.п.) dar (непр.) vt, comunicar vt
    4) ( уступить) dar (непр.) vt, ceder vt

    дать ме́сто — ceder el sitio

    дать доро́гу — ceder el paso, dejar pasar

    дать пройти́ — dejar pasar

    дай мне рабо́тать — déjame trabajar

    да́йте я вам помогу́ — déjeme (permítame) que le ayude

    6) прост. (нанести - удар и т.п.) dar (непр.) vt, asestar vt

    дать по рука́м — dar en las manos

    7) ( устроить) dar (непр.) vt; ofrecer (непр.) vt (обед, ужин, банкет)

    дать конце́рт — dar un concierto

    8) ( принести как результат) dar (непр.) vt, aportar vt, reportar vt

    дать плоды́ — dar (aportar) frutos

    дать дохо́д — rendir (dar, producir) beneficios

    9) со многими сущ. образует сочетания, означающие действие

    дать распоряже́ние — disponer (непр.) vt

    дать указа́ние — indicar vt

    дать зада́ние — encomendar una tarea

    дать возмо́жность — brindar una oportunidad

    дать разреше́ние — permitir vt

    дать обеща́ние — prometer vt

    дать кля́тву — prestar juramento, jurar vt

    дать показа́ние юр. — hacer una deposición, deponer (непр.) vt

    дать звоно́к — tocar el timbre

    дать телегра́мму — mandar (enviar) un telegrama, telegrafiar vt

    дать отпо́р — ofrecer (oponer) resistencia, resistir vt

    дать бой (сраже́ние) — librar una batalla

    ••

    дать за́навес — bajar el telón

    дать оса́док — sedimentar vt, posar vt

    дать тре́щину — rajarse, abrirse (непр.)

    дать течьhacer agua (о крыше, судне)

    дать поня́ть — hacer comprender, dar a entender

    дать представле́ние — dar idea (noción)

    дать по́вод — dar motivo (causa, margen)

    дать по́вод к разгово́рам — dar que decir

    дать нача́ло — dar comienzo, ser la fuente (el origen)

    дать вы́ход ( чему-либо) — dar salida (a)

    дать шпо́ры — picar espuelas, espolear vt

    дать во́жжи — soltar las riendas

    дать во́лю — dar rienda suelta

    не дать во́ли... — no dejar hacer...

    дать ход (не дать хо́да) де́лу — (no) dar curso a un asunto

    (не) дать в оби́ду — (no) permitir ofender (agraviar)

    дать себе́ труд — tomarse el trabajo (la molestia)

    дать себя́ знать — darse a conocer; manifestarse (непр.), aparecer (непр.) vi

    дать ма́ху — errar (fallar) el golpe

    дать крю́ку разг.dar un rodeo (una vuelta)

    дать сто́лько-то лет ( определить возраст) — dar tantos años

    ни дать ни взять... разг. — lo mismo que..., idéntico a...

    я тебе́ дам! ( угроза) — te voy a dar

    * * *
    сов., вин. п.
    1) ( вручить) dar (непр.) vt, entregar vt; prestar vt ( на время)

    дать де́нег, хле́ба — dar dinero, pan

    дать есть, пить — dar de comer, beber

    дать взаймы́ — hacer un empréstito, prestar vt

    дать распи́ску — extender un recibo

    2) ( предоставить) dar (непр.) vt, conceder vt; proveer vt, abastecer (непр.) vt, suministrar vt ( снабдить)

    дать помеще́ние — poner a disposición (conceder) un local

    дать на прока́т — alquilar vt

    дать рабо́ту — dar trabajo

    дать поко́й — dejar tranquilo (en paz)

    дать ви́зу — dar (conceder) el visado, visar vt

    3) (сообщить - адрес, телефон и т.п.) dar (непр.) vt, comunicar vt
    4) ( уступить) dar (непр.) vt, ceder vt

    дать ме́сто — ceder el sitio

    дать доро́гу — ceder el paso, dejar pasar

    дать пройти́ — dejar pasar

    дай мне рабо́тать — déjame trabajar

    да́йте я вам помогу́ — déjeme (permítame) que le ayude

    6) прост. (нанести - удар и т.п.) dar (непр.) vt, asestar vt

    дать по рука́м — dar en las manos

    7) ( устроить) dar (непр.) vt; ofrecer (непр.) vt (обед, ужин, банкет)

    дать конце́рт — dar un concierto

    8) ( принести как результат) dar (непр.) vt, aportar vt, reportar vt

    дать плоды́ — dar (aportar) frutos

    дать дохо́д — rendir (dar, producir) beneficios

    9) со многими сущ. образует сочетания, означающие действие

    дать распоряже́ние — disponer (непр.) vt

    дать указа́ние — indicar vt

    дать зада́ние — encomendar una tarea

    дать возмо́жность — brindar una oportunidad

    дать разреше́ние — permitir vt

    дать обеща́ние — prometer vt

    дать кля́тву — prestar juramento, jurar vt

    дать показа́ние юр. — hacer una deposición, deponer (непр.) vt

    дать звоно́к — tocar el timbre

    дать телегра́мму — mandar (enviar) un telegrama, telegrafiar vt

    дать отпо́р — ofrecer (oponer) resistencia, resistir vt

    дать бой (сраже́ние) — librar una batalla

    ••

    дать за́навес — bajar el telón

    дать оса́док — sedimentar vt, posar vt

    дать тре́щину — rajarse, abrirse (непр.)

    дать течьhacer agua (о крыше, судне)

    дать поня́ть — hacer comprender, dar a entender

    дать представле́ние — dar idea (noción)

    дать по́вод — dar motivo (causa, margen)

    дать по́вод к разгово́рам — dar que decir

    дать нача́ло — dar comienzo, ser la fuente (el origen)

    дать вы́ход ( чему-либо) — dar salida (a)

    дать шпо́ры — picar espuelas, espolear vt

    дать во́жжи — soltar las riendas

    дать во́лю — dar rienda suelta

    не дать во́ли... — no dejar hacer...

    дать ход (не дать хо́да) де́лу — (no) dar curso a un asunto

    (не) дать в оби́ду — (no) permitir ofender (agraviar)

    дать себе́ труд — tomarse el trabajo (la molestia)

    дать себя́ знать — darse a conocer; manifestarse (непр.), aparecer (непр.) vi

    дать ма́ху — errar (fallar) el golpe

    дать крю́ку разг.dar un rodeo (una vuelta)

    дать сто́лько-то лет ( определить возраст) — dar tantos años

    ни дать ни взять... разг. — lo mismo que..., idéntico a...

    я тебе́ дам! ( угроза) — te voy a dar

    * * *
    v
    1) gener. (âðó÷èáü) dar, (позволить что-л. делать) dejar, abastecer, aportar, ceder, comunicar, conceder, entregar, ofrecer (обед, ужин, банкет), prestar (на время), proveer, reportar, suministrar (снабдить), dejarse
    2) simpl. (ñàñåñáè - óäàð. è á. ï.) dar, asestar

    Diccionario universal ruso-español > дать

  • 66 клонить

    клони́||ть
    1. (наклонять) klini;
    2. перен. (к чему-л.) inklini al io;
    ♦ меня́ кло́нит ко сну mi sentas dormemon;
    \клонитьться kliniĝi, inkliniĝi;
    де́ло кло́нится к развя́зке la afero venas al la fino;
    день \клонитьлся к ве́черу la vespero proksimiĝis, vesperiĝis.
    * * *
    несов., вин. п.
    1) inclinar vt, ladear vt

    де́рево кло́нит к земле́ безл.el árbol se inclina a (hacia) la tierra

    ло́дку кло́нит на́ бок безл.la lancha se ladea

    2) (о сне, дремоте) dar sueño

    меня́ кло́нит ко сну́ безл. — me da sueño; me ha entrado el sueño

    3) перен. ( вести к чему-либо) tender (непр.) vt

    он кло́нит речь к тому́, что́бы... — quiere hacer (dar a) entender que...

    ••

    клони́ть го́лову (ше́ю) книжн.agachar (inclinar) la cabeza

    клони́ть спи́ну — doblar el espinazo

    клони́ть о́чи (взор) уст.bajar los ojos (la vista)

    * * *
    несов., вин. п.
    1) inclinar vt, ladear vt

    де́рево кло́нит к земле́ безл.el árbol se inclina a (hacia) la tierra

    ло́дку кло́нит на́ бок безл.la lancha se ladea

    2) (о сне, дремоте) dar sueño

    меня́ кло́нит ко сну́ безл. — me da sueño; me ha entrado el sueño

    3) перен. ( вести к чему-либо) tender (непр.) vt

    он кло́нит речь к тому́, что́бы... — quiere hacer (dar a) entender que...

    ••

    клони́ть го́лову (ше́ю) книжн.agachar (inclinar) la cabeza

    клони́ть спи́ну — doblar el espinazo

    клони́ть о́чи (взор) уст.bajar los ojos (la vista)

    * * *
    v
    1) gener. (î ññå, äðåìîáå) dar sueño, inclinar, ladear
    2) liter. (âåñáè ê ÷åìó-ë.) tender

    Diccionario universal ruso-español > клонить

  • 67 конец

    кон||е́ц
    1. (окончание чего-л.) fino;
    вре́мя подхо́дит к \конеццу́ la tempo finiĝas;
    2. ekstremaĵo;
    pinto (кончик);
    ♦ в оди́н \конец unudirekte;
    в о́ба \конецца́ tien kaj reen;
    положи́ть \конец чему́-л. meti finon al io, alfinigi ion;
    на худо́й \конец en la plej malbona okazo;
    со всех \конеццо́в све́та el ĉiuj partoj de la mondo;
    едва́ своди́ть \конеццы́ с \конецца́ми apenaŭ venki materialajn malfacilaĵojn, barakti en materialaj malfacilaĵoj;
    в \конецце́ \конеццо́в finfine.
    * * *
    м.
    1) (предел, граница) fin m, término m; extremo m

    коне́ц пути́ (доро́ги) — fin del camino

    из конца́ в коне́ц — de un extremo a otro

    2) ( последний момент) final m, fin m

    под коне́ц — al fin, al final

    коне́ц го́да — final del año

    коне́ц неде́ли — fin de semana, week end

    в конце́ дня — al final del día, al declinar (al terminar) el día

    к концу́ ме́сяца — al final del mes, al finalizar (al terminar) el mes

    бли́зиться к концу́ — tocar a su fin

    3) ( какого-либо предмета) cabo m, punta f; extremo m, extremidad f; borde m, margen m ( край)
    4) разг. ( кончина) fin m; muerte f

    тут ему́ и коне́ц (пришёл) — aquí llegó su fin

    5) разг. (путь, расстояние) distancia f, recorrido m, trecho m

    в о́ба конца́ — de ida y vuelta

    в оди́н коне́ц — en una dirección

    сде́лать большо́й коне́ц — cubrir una gran distancia

    6) мор. ( канат) amarra f, cabo m

    отда́ть концы́! — ¡largar amarras!

    7) мн. концы́ спец. ( обрезки) borra de algodón, estopa f
    ••

    в конце́ концо́в — al fin y al cabo, al fin y a la postre, por último

    без конца́ — continuamente, ininterrumpidamente, sin fin

    оди́н коне́ц — un solo destino, un solo fin

    на худо́й коне́ц — en el peor de los casos, por mal que vaya

    в коне́ц — por completo

    оди́н коне́ц — es inevitable

    во все концы́ — por doquier, en todas partes

    со всех концо́в — de todos los lados, de todas las partes

    де́лать, начина́ть не с того́ конца́ — hacer, empezar al revés

    конца́ нет (не ви́дно) — no tiene fin (término), no se ve el fin (el término)

    конца́-кра́ю (кра́я) э́тому нет, ни конца́, ни кра́ю (кра́я) нет — no tiene límite; es más largo que un día sin pan

    концо́в не найти́ — no saber (no encontrar) por donde empezar; no atar cabos

    (и) де́ло с концо́м!, (и) де́лу коне́ц! — ¡todo está hecho!, ¡sanseacabó!

    пря́тать (хорони́ть) концы́ в во́ду — borrar las huellas (hasta la sombra), tirar la piedra y esconder la mano

    положи́ть (класть) коне́ц ( чему-либо) — poner fin (coto) (a)

    своди́ть концы́ с конца́ми — arreglárselas; darse trazas

    па́лка о двух конца́х — arma de dos filos

    коне́ц - де́лу вене́ц погов.el fin corona la obra

    коне́ц! ( при радиопереговорах) — ¡corto!

    * * *
    м.
    1) (предел, граница) fin m, término m; extremo m

    коне́ц пути́ (доро́ги) — fin del camino

    из конца́ в коне́ц — de un extremo a otro

    2) ( последний момент) final m, fin m

    под коне́ц — al fin, al final

    коне́ц го́да — final del año

    коне́ц неде́ли — fin de semana, week end

    в конце́ дня — al final del día, al declinar (al terminar) el día

    к концу́ ме́сяца — al final del mes, al finalizar (al terminar) el mes

    бли́зиться к концу́ — tocar a su fin

    3) ( какого-либо предмета) cabo m, punta f; extremo m, extremidad f; borde m, margen m ( край)
    4) разг. ( кончина) fin m; muerte f

    тут ему́ и коне́ц (пришёл) — aquí llegó su fin

    5) разг. (путь, расстояние) distancia f, recorrido m, trecho m

    в о́ба конца́ — de ida y vuelta

    в оди́н коне́ц — en una dirección

    сде́лать большо́й коне́ц — cubrir una gran distancia

    6) мор. ( канат) amarra f, cabo m

    отда́ть концы́! — ¡largar amarras!

    7) мн. концы́ спец. ( обрезки) borra de algodón, estopa f
    ••

    в конце́ концо́в — al fin y al cabo, al fin y a la postre, por último

    без конца́ — continuamente, ininterrumpidamente, sin fin

    оди́н коне́ц — un solo destino, un solo fin

    на худо́й коне́ц — en el peor de los casos, por mal que vaya

    в коне́ц — por completo

    оди́н коне́ц — es inevitable

    во все концы́ — por doquier, en todas partes

    со всех концо́в — de todos los lados, de todas las partes

    де́лать, начина́ть не с того́ конца́ — hacer, empezar al revés

    конца́ нет (не ви́дно) — no tiene fin (término), no se ve el fin (el término)

    конца́-кра́ю (кра́я) э́тому нет, ни конца́, ни кра́ю (кра́я) нет — no tiene límite; es más largo que un día sin pan

    концо́в не найти́ — no saber (no encontrar) por donde empezar; no atar cabos

    (и) де́ло с концо́м!, (и) де́лу коне́ц! — ¡todo está hecho!, ¡sanseacabó!

    пря́тать (хорони́ть) концы́ в во́ду — borrar las huellas (hasta la sombra), tirar la piedra y esconder la mano

    положи́ть (класть) коне́ц ( чему-либо) — poner fin (coto) (a)

    своди́ть концы́ с конца́ми — arreglárselas; darse trazas

    па́лка о двух конца́х — arma de dos filos

    коне́ц - де́лу вене́ц погов.el fin corona la obra

    коне́ц! ( при радиопереговорах) — ¡corto!

    * * *
    n
    1) gener. borde, cola, cuerno, extremidad, fondo, margen (êðàì), orilla, cabo, chicote (верёвки, троса), dejo, extremo, fin, final, paradero, pie (страницы, реплики и т.п.), remate, suelo, tope, término, regatón
    2) navy. (êàñàá) amarra, virador (верёвки)
    3) colloq. (êîñ÷èñà) fin, (ïóáü, ðàññáîàñèå) distancia, muerte, rabo, recorrido, trecho
    4) amer. concho
    5) liter. coronación, coronamento, coronamiento
    6) eng. (свободный) chicote (троса), cuento, culata, lado vivo (провода, кабеля), terminal (провода), punta, termino, virador (снасть)
    7) econ. conclusión

    Diccionario universal ruso-español > конец

  • 68 наложить

    наложи́ть
    surmeti;
    \наложить повя́зку bandaĝi, pansi;
    ♦ \наложить штраф monpuni;
    \наложить отпеча́ток fari postsignon;
    \наложить на себя́ ру́ки sin mortigi, ĉesigi sian vivon.
    * * *
    сов., вин. п.
    1) (сверху, поверх) sobreponer (непр.) vt; poner (непр.) vt, colocar vt (sobre); мат. superponer (непр.) vt
    2) мед. aplicar vt

    наложи́ть повя́зку — aplicar (poner) una venda (un vendaje), vendar vt

    наложи́ть гипс — enyesar vt

    наложи́ть шов — hacer una sutura, suturar vt

    3) (штамп, печать и т.п.) poner (непр.) vt

    наложи́ть печа́ть — poner el sello, sellar vt

    наложи́ть свою́ печа́ть, наложи́ть отпеча́ток перен.dejar su huella

    4) ( наполнить) llenar vt; cargar vt ( нагрузить)

    наложи́ть дров в пе́чку — poner (echar) leña a la estufa

    6) ( подвергнуть чему-либо) imponer (непр.) vt

    наложи́ть штраф — imponer una multa, multar vt

    наложи́ть нало́г — imponer tributo

    наложи́ть взыска́ние — imponer una sanción, sancionar vt

    наложи́ть аре́ст на иму́щество юр.confiscar (embargar) los bienes

    наложи́ть дисциплина́рное взыска́ние — imponer una corrección disciplinaria

    ••

    наложи́ть резолю́цию — escribir una resolución

    наложи́ть ви́зу — dar (escribir) el visado, visar vt

    наложи́ть ру́ку ( на что-либо) — meter la mano (en), hacerse dueño (de), echar la zarpa

    наложи́ть на себя́ ру́ки прост.suicidarse

    наложи́ть в штаны́ прост. груб.cagarse (ciscarse) de miedo

    * * *
    сов., вин. п.
    1) (сверху, поверх) sobreponer (непр.) vt; poner (непр.) vt, colocar vt (sobre); мат. superponer (непр.) vt
    2) мед. aplicar vt

    наложи́ть повя́зку — aplicar (poner) una venda (un vendaje), vendar vt

    наложи́ть гипс — enyesar vt

    наложи́ть шов — hacer una sutura, suturar vt

    3) (штамп, печать и т.п.) poner (непр.) vt

    наложи́ть печа́ть — poner el sello, sellar vt

    наложи́ть свою́ печа́ть, наложи́ть отпеча́ток перен.dejar su huella

    4) ( наполнить) llenar vt; cargar vt ( нагрузить)

    наложи́ть дров в пе́чку — poner (echar) leña a la estufa

    6) ( подвергнуть чему-либо) imponer (непр.) vt

    наложи́ть штраф — imponer una multa, multar vt

    наложи́ть нало́г — imponer tributo

    наложи́ть взыска́ние — imponer una sanción, sancionar vt

    наложи́ть аре́ст на иму́щество юр.confiscar (embargar) los bienes

    наложи́ть дисциплина́рное взыска́ние — imponer una corrección disciplinaria

    ••

    наложи́ть резолю́цию — escribir una resolución

    наложи́ть ви́зу — dar (escribir) el visado, visar vt

    наложи́ть ру́ку ( на что-либо) — meter la mano (en), hacerse dueño (de), echar la zarpa

    наложи́ть на себя́ ру́ки прост.suicidarse

    наложи́ть в штаны́ прост. груб.cagarse (ciscarse) de miedo

    * * *
    v
    1) gener. (ñàïîëñèáü) llenar, (подвергнуть чему-л.) imponer, (положить в каком-л. количестве) poner (una cantidad), (ñâåðõó, ïîâåðõ) sobreponer, cargar (нагрузить), colocar (sobre)
    2) med. aplicar
    3) math. superponer

    Diccionario universal ruso-español > наложить

  • 69 наоборот

    наоборо́т
    (противоположно чему-л.) male, kontraŭe.
    * * *
    нареч.
    2) ( противоположно чему-либо) viceversa, al contrario; por lo contrario ( напротив)

    де́лать (поступа́ть) наоборо́т — hacer lo contrario

    как раз наоборо́т — todo lo contrario

    3) ( превратно) al revés

    он всё понима́ет наоборо́т — todo lo entiende al revés

    4) в знач. вводн. сл. por el contrario
    * * *
    нареч.
    2) ( противоположно чему-либо) viceversa, al contrario; por lo contrario ( напротив)

    де́лать (поступа́ть) наоборо́т — hacer lo contrario

    как раз наоборо́т — todo lo contrario

    3) ( превратно) al revés

    он всё понима́ет наоборо́т — todo lo entiende al revés

    4) в знач. вводн. сл. por el contrario
    * * *
    adv
    gener. a (por) la inversa, a la trocada, a la trocadilla, a zurdas, al revés, inversamente, patas arriba, por el contrario, por lo contrario (напротив), al contrario, viceversa

    Diccionario universal ruso-español > наоборот

  • 70 нести

    нести́
    1. porti;
    2.: \нести я́йца meti ovojn;
    ♦ \нести обя́занности plenumi devojn (или oficojn);
    \нести отве́тственность porti respondecon;
    \нести убы́тки malgajni, suferi malgajnon.
    * * *
    (1 ед. несу́) несов., вин. п.
    (движение опред.-напр. - ср. неопр.-напр. носить)
    1) ( взяв в руки или нагрузив на себя) llevar vt, portar vt; traer (непр.) vt ( принести)

    нести́ что́-либо в рука́х, на спине́ — llevar algo en las manos, a la espalda

    2) (увлекать с собой; мчать) llevar vt; arrastrar vt (обычно о ветре, течении и т.п.)

    нести́ ве́тром — llevar (arrastrar) por el viento

    3) (распространять звук, запах) llevar vt, extender (непр.) vt, difundir vt
    4) безл., твор. п. (исходить, передаваться) despedir (непр.) vt, oler (непр.) vt (a)

    с мо́ря несёт прохла́дой — del mar sopla aire frío

    от него́ несёт чесноко́м разг. — (él) huele a ajo, despide olor a ajo

    5) (выполнять поручение, обязанности и т.п.) cumplir vt, realizar vt

    нести́ обя́занности — llevar (ejercer) las funciones (de)

    нести́ карау́л, нести́ ва́хту — montar la guardia, estar de guardia

    нести́ дежу́рство — estar de guardia (de servicio)

    6) (претерпевать что-либо, подвергаться чему-либо) sufrir vt, exponerse (непр.) (a)

    нести́ наказа́ние — sufrir un castigo

    нести́ убы́тки — sufrir pérdidas

    нести́ отве́тственность — tener (asumir) la responsabilidad

    7) ( влечь за собой) traer (непр.) vt, causar vt

    нести́ смерть — traer la muerte

    8) перен. (быть носителем чего-либо, передавать что-либо) llevar vt

    нести́ культу́ру в ма́ссы — llevar la cultura a las masas

    9) разг. ( говорить что-либо вздорное) decir patochadas (tonterías)

    нести́ небыли́цы — contar absurdidades

    10) мор. ( быть оснащённым) tener (непр.) vt, llevar vt, estar dotado
    11) ( о птицах - класть яйца) poner (непр.) vt, aovar vi
    ••

    высоко́ (го́рдо) нести́ го́лову — llevar erguida la cabeza

    нести́ свой крест — aguantar (sufrir el peso de) la cruz

    куда́ тебя́ несёт? прост. — ¿qué viento te trae?; ¿qué tripa se te ha roto?

    * * *
    (1 ед. несу́) несов., вин. п.
    (движение опред.-напр. - ср. неопр.-напр. носить)
    1) ( взяв в руки или нагрузив на себя) llevar vt, portar vt; traer (непр.) vt ( принести)

    нести́ что́-либо в рука́х, на спине́ — llevar algo en las manos, a la espalda

    2) (увлекать с собой; мчать) llevar vt; arrastrar vt (обычно о ветре, течении и т.п.)

    нести́ ве́тром — llevar (arrastrar) por el viento

    3) (распространять звук, запах) llevar vt, extender (непр.) vt, difundir vt
    4) безл., твор. п. (исходить, передаваться) despedir (непр.) vt, oler (непр.) vt (a)

    с мо́ря несёт прохла́дой — del mar sopla aire frío

    от него́ несёт чесноко́м разг. — (él) huele a ajo, despide olor a ajo

    5) (выполнять поручение, обязанности и т.п.) cumplir vt, realizar vt

    нести́ обя́занности — llevar (ejercer) las funciones (de)

    нести́ карау́л, нести́ ва́хту — montar la guardia, estar de guardia

    нести́ дежу́рство — estar de guardia (de servicio)

    6) (претерпевать что-либо, подвергаться чему-либо) sufrir vt, exponerse (непр.) (a)

    нести́ наказа́ние — sufrir un castigo

    нести́ убы́тки — sufrir pérdidas

    нести́ отве́тственность — tener (asumir) la responsabilidad

    7) ( влечь за собой) traer (непр.) vt, causar vt

    нести́ смерть — traer la muerte

    8) перен. (быть носителем чего-либо, передавать что-либо) llevar vt

    нести́ культу́ру в ма́ссы — llevar la cultura a las masas

    9) разг. ( говорить что-либо вздорное) decir patochadas (tonterías)

    нести́ небыли́цы — contar absurdidades

    10) мор. ( быть оснащённым) tener (непр.) vt, llevar vt, estar dotado
    11) ( о птицах - класть яйца) poner (непр.) vt, aovar vi
    ••

    высоко́ (го́рдо) нести́ го́лову — llevar erguida la cabeza

    нести́ свой крест — aguantar (sufrir el peso de) la cruz

    куда́ тебя́ несёт? прост. — ¿qué viento te trae?; ¿qué tripa se te ha roto?

    * * *
    v
    1) gener. (взяв в руки или нагрузив на себя) llevar, (выполнять поручение, обязанности и т. п.) cumplir, (исходить, передаваться) despedir, (о птицах - класть яйца) poner, (претерпевать что-л., подвергаться чему-л.) sufrir, aovar, arrastrar (обычно о ветре, течении и т. п.), causar, difundir, exponerse (a), extender, oler (a), portar, realizar, traer (принести), ajobar (на спине или в руках), esportear
    2) navy. (быть оснащённым) tener, estar dotado, llevar
    3) colloq. (ãîâîðèáü ÷áî-ë. âçäîðñîå) decir patochadas (tonterìas)
    4) liter. (быть носителем чего-л., передавать что-л.) llevar

    Diccionario universal ruso-español > нести

  • 71 обязывать

    обя́зыва||ть
    см. обяза́ть;
    э́то ни к чему́ не \обязыватьет tio neniel devigas;
    \обязыватьться см. обяза́ться.
    * * *
    несов.
    2) ( налагать обязанности) obligar vt, comprometer vt

    э́то меня́ ни к чему́ не обя́зывает — con ello no me comprometo a nada

    положе́ние обя́зывает — lo impone la situación; la nobleza obliga

    * * *
    несов.
    2) ( налагать обязанности) obligar vt, comprometer vt

    э́то меня́ ни к чему́ не обя́зывает — con ello no me comprometo a nada

    положе́ние обя́зывает — lo impone la situación; la nobleza obliga

    * * *
    v
    1) gener. (налагать обязанности) obligar, encargar, precisar, urgir, apremiar, comprometer, ligar
    2) law. empecar, vincular
    3) Bol. obligar

    Diccionario universal ruso-español > обязывать

  • 72 осудить

    осу||ди́ть, \осудитьжда́ть
    1. (порицать) malaprobi, mallaŭdi;
    2. (приговорить) kondamni;
    destini (обречь);
    \осудитьжде́ние 1. (порицание) malaprobo, mallaŭdo;
    2. (судебный приговор) kondamno;
    \осудитьждённый сущ. kondamnita persono.
    * * *
    (прич. страд. прош. -жд-) сов.

    осуди́ть зао́чно — condenar en rebeldía (en contumacia)

    2) ( порицать) reprobar (непр.) vt, vituperar vt, censurar vt
    * * *
    (прич. страд. прош. -жд-) сов.

    осуди́ть зао́чно — condenar en rebeldía (en contumacia)

    2) ( порицать) reprobar (непр.) vt, vituperar vt, censurar vt
    * * *
    v
    1) gener. (ïîðèöàáü) reprobar, (приговорить к чему-л.) condenar (a), censurar, vituperar

    Diccionario universal ruso-español > осудить

  • 73 осуждать

    осу||ди́ть, \осуждатьжда́ть
    1. (порицать) malaprobi, mallaŭdi;
    2. (приговорить) kondamni;
    destini (обречь);
    \осуждатьжде́ние 1. (порицание) malaprobo, mallaŭdo;
    2. (судебный приговор) kondamno;
    \осуждатьждённый сущ. kondamnita persono.
    * * *
    несов., вин. п.

    осужда́ть зао́чно — condenar en rebeldía (en contumacia)

    2) ( порицать) reprobar (непр.) vt, vituperar vt, censurar vt
    * * *
    несов., вин. п.

    осужда́ть зао́чно — condenar en rebeldía (en contumacia)

    2) ( порицать) reprobar (непр.) vt, vituperar vt, censurar vt
    * * *
    v
    1) gener. (приговорить к чему-л.) condenar (a), apostrofar, censurar, desalabar, desapadrinar, reprobar, tachar, vituperar, extrañar
    2) law. amonestar, condenar, conminar

    Diccionario universal ruso-español > осуждать

  • 74 перейти

    перейти́
    1. transiri, transpaŝi, transpasi;
    2. (в другие руки) transpasi, pasi;
    3. (превратиться во что-л.) fariĝi;
    ♦ \перейти вся́кие грани́цы transpaŝi ĉiujn limojn;
    \перейти в наступле́ние komenci ofensivon.
    * * *
    сов.
    1) pasar vi; atravesar (непр.) vt ( что-либо); franquear vt ( через какое-либо препятствие)

    перейти́ из рук в ру́ки — pasar de mano a (en) mano

    перейти́ грани́цы — extralimitarse, pasarse de la raya

    перейти́ на сто́рону проти́вника воен.pasarse al enemigo

    перейти́ в сле́дующий класс — pasar al siguiente grado

    перейти́ к друго́й те́ме — pasar a otro tema

    перейти́ от слов к де́лу — pasar de las palabras a los hechos

    перейти́ в наступле́ние воен.pasar a la ofensiva

    3) в + вин. п. ( превратиться во что-либо) convertirse (непр.)

    их ссо́ра перешла́ в дра́ку — su riña se convirtió en pelea

    * * *
    сов.
    1) pasar vi; atravesar (непр.) vt ( что-либо); franquear vt ( через какое-либо препятствие)

    перейти́ из рук в ру́ки — pasar de mano a (en) mano

    перейти́ грани́цы — extralimitarse, pasarse de la raya

    перейти́ на сто́рону проти́вника воен.pasarse al enemigo

    перейти́ в сле́дующий класс — pasar al siguiente grado

    перейти́ к друго́й те́ме — pasar a otro tema

    перейти́ от слов к де́лу — pasar de las palabras a los hechos

    перейти́ в наступле́ние воен.pasar a la ofensiva

    3) в + вин. п. ( превратиться во что-либо) convertirse (непр.)

    их ссо́ра перешла́ в дра́ку — su riña se convirtió en pelea

    * * *
    v
    gener. (ïðåâðàáèáüñà âî ÷áî-ë.) convertirse, (приступить к чему-л. другому) pasar (a), atravesar (что-л.), franquear (через какое-л. препятствие)

    Diccionario universal ruso-español > перейти

  • 75 повести

    (1 ед. поведу́) сов.
    1) (вин. п.) llevar vt

    повести́ за́ руку — llevar de la mano

    2) (вин. п.) ( управлять движением чего-либо) conducir (непр.) vt, guiar vt; pilotar vt, pilotear vt (судно, самолёт)

    повести́ по́езд — conducir un tren

    повести́ автомоби́ль — conducir (guiar) un automóvil

    3) (вин. п.) ( руководить) dirigir vt, conducir (непр.) vt

    повести́ взвод в ата́ку — conducir (llevar) la unidad al ataque

    повести́ смычко́м по стру́нам — deslizar (pasar) el arco por las cuerdas

    5) твор. п. ( шевельнуть) mover (непр.) vt

    повести́ глаза́ми — entornar vt ( la vista), mirar vt

    повести́ плеча́ми — encogerse de hombros

    повести́ уша́ми ( о животных) — amusgar vi, alastrar vt

    ••

    он и бро́вью не повёл — ni siquiera parpadeó (pestañeó), no se inmutó en absoluto

    * * *
    (1 ед. поведу́) сов.
    1) (вин. п.) llevar vt

    повести́ за́ руку — llevar de la mano

    2) (вин. п.) ( управлять движением чего-либо) conducir (непр.) vt, guiar vt; pilotar vt, pilotear vt (судно, самолёт)

    повести́ по́езд — conducir un tren

    повести́ автомоби́ль — conducir (guiar) un automóvil

    3) (вин. п.) ( руководить) dirigir vt, conducir (непр.) vt

    повести́ взвод в ата́ку — conducir (llevar) la unidad al ataque

    повести́ смычко́м по стру́нам — deslizar (pasar) el arco por las cuerdas

    5) твор. п. ( шевельнуть) mover (непр.) vt

    повести́ глаза́ми — entornar vt ( la vista), mirar vt

    повести́ плеча́ми — encogerse de hombros

    повести́ уша́ми ( о животных) — amusgar vi, alastrar vt

    ••

    он и бро́вью не повёл — ni siquiera parpadeó (pestañeó), no se inmutó en absoluto

    * * *
    v
    gener. (провести по чему-л.) pasar (alguna cosa por otra), (ðóêîâîäèáü) dirigir, (управлять движением чего-л.) conducir, (шевельнуть) mover, guiar, llevar, pilotar, pilotear (судно, самолёт), noveleria

    Diccionario universal ruso-español > повести

  • 76 поводить

    I сов.
    1) вин. п. llevar vt, conducir (непр.) vt ( un tiempo)
    II несов.
    * * *
    I сов.
    1) вин. п. llevar vt, conducir (непр.) vt ( un tiempo)
    II несов.
    * * *
    v
    gener. (провести по чему-л.) pasar (una cosa por otra algún tiempo), conducir (un tiempo), llevar

    Diccionario universal ruso-español > поводить

  • 77 подавить

    подави́ть
    1. (надавить) (sub)premi;
    2. (раздавить) frakasi;
    \подавить все я́йца в корзи́не frakasi ĉiujn ovojn en la korbo;
    3. (положить конец чему-л.) sufoki ion;
    \подавить восста́ние sufoki ribelon;
    4. (превосходить) superi;
    \подавить свои́м авторите́том superi per sia aŭtoritato;
    5. (привести в мрачное состояние) (sub)premi;
    ♦ \подавить улы́бку kaŝi rideton.
    * * *
    сов., вин. п.
    1) ( слегка надавить) apretar (непр.) vt ( ligeramente)
    2) (раздавить всё, много) aplastar vt, romper (непр.) vt (todo, mucho)

    подави́ть все я́йца — romper todos los huevos, hacer tortilla todos los huevos

    3) ( положить конец чему-либо) aplastar vt, reprimir vt

    подави́ть мяте́ж — aplastar la sublevación, sofocar una sublevación

    подави́ть ого́нь воен.neutralizar el fuego

    4) перен. ( преодолеть) reprimir vt, refrenar vt, contener (непр.) vt

    подави́ть улы́бку, вздох — contener la sonrisa, el suspiro

    подави́ть зево́к — contener el bostezo

    подави́ть замеша́тельство — reprimir la confusión

    подави́ть авторите́том, вели́чием — aplastar con su autoridad, con su grandeza

    6) ( привести в угнетённое состояние) oprimir vt, deprimir vt, agobiar vt

    пода́вленный неуда́чей — deprimido por el fracaso

    * * *
    сов., вин. п.
    1) ( слегка надавить) apretar (непр.) vt ( ligeramente)
    2) (раздавить всё, много) aplastar vt, romper (непр.) vt (todo, mucho)

    подави́ть все я́йца — romper todos los huevos, hacer tortilla todos los huevos

    3) ( положить конец чему-либо) aplastar vt, reprimir vt

    подави́ть мяте́ж — aplastar la sublevación, sofocar una sublevación

    подави́ть ого́нь воен.neutralizar el fuego

    4) перен. ( преодолеть) reprimir vt, refrenar vt, contener (непр.) vt

    подави́ть улы́бку, вздох — contener la sonrisa, el suspiro

    подави́ть зево́к — contener el bostezo

    подави́ть замеша́тельство — reprimir la confusión

    подави́ть авторите́том, вели́чием — aplastar con su autoridad, con su grandeza

    6) ( привести в угнетённое состояние) oprimir vt, deprimir vt, agobiar vt

    пода́вленный неуда́чей — deprimido por el fracaso

    * * *
    v
    1) gener. (привести в угнетённое состояние) oprimir, (раздавить всё, много) aplastar, (слегка надавить) apretar (ligeramente), agobiar, deprimir, reprimir, romper (todo, mucho), чем-л. (обнаружить превосходство) aplastar ***, apabullar
    2) liter. (ïðåîäîëåáü) reprimir, contener, refrenar, aplastar

    Diccionario universal ruso-español > подавить

  • 78 подкатить

    подкати́ть, подка́тывать
    1. (подо что-л.) alruli, subruli;
    2. (быстро подъехать) разг. alveturi.
    * * *
    сов.
    1) вин. п. acercar (meter) rodando; rodar (непр.) vt ( подвезти к чему-либо)
    2) разг. ( подъехать) llegar (acercarse) rodando ( en un vehículo)

    подкати́ть к подъе́зду — llegar rodando al portal

    3) разг. (к горлу, к сердцу) subir vi (a), ponerse (непр.) (en)

    к го́рлу подкати́л ком — le subió una bola a la garganta, se le puso un nudo en la garganta

    к го́рлу подкати́ла тошнота́ — sintió náuseas

    * * *
    сов.
    1) вин. п. acercar (meter) rodando; rodar (непр.) vt ( подвезти к чему-либо)
    2) разг. ( подъехать) llegar (acercarse) rodando ( en un vehículo)

    подкати́ть к подъе́зду — llegar rodando al portal

    3) разг. (к горлу, к сердцу) subir vi (a), ponerse (непр.) (en)

    к го́рлу подкати́л ком — le subió una bola a la garganta, se le puso un nudo en la garganta

    к го́рлу подкати́ла тошнота́ — sintió náuseas

    * * *
    v
    1) gener. acercar (meter) rodando, rodar (подвезти к чему-л.)
    2) colloq. (ê ãîðëó, ê ñåðäöó) subir (a), (îá éêèïà¿å è á. ï.) llegar (rodando - un vehìculo), (ïîäáå¿àáü) acudir (llegar) corriendo, (ïîäîëüñáèáüñà) insinuarse (en), (ïîäúåõàáü) llegar (acercarse) rodando (en un vehìculo), hacer la pelota (a), ponerse (en)

    Diccionario universal ruso-español > подкатить

  • 79 подкатывать

    подкати́ть, подка́тывать
    1. (подо что-л.) alruli, subruli;
    2. (быстро подъехать) разг. alveturi.
    * * *
    несов.
    1) вин. п. acercar (meter) rodando; rodar (непр.) vt ( подвезти к чему-либо)
    2) разг. ( подъехать) llegar (acercarse) rodando ( en un vehículo)

    подка́тывать к подъе́зду — llegar rodando al portal

    3) разг. (к горлу, к сердцу) subir vi (a), ponerse (непр.) (en)

    к го́рлу подкати́л ком — le subió una bola a la garganta, se le puso un nudo en la garganta

    к го́рлу подкати́ла тошнота́ — sintió náuseas

    * * *
    несов.
    1) вин. п. acercar (meter) rodando; rodar (непр.) vt ( подвезти к чему-либо)
    2) разг. ( подъехать) llegar (acercarse) rodando ( en un vehículo)

    подка́тывать к подъе́зду — llegar rodando al portal

    3) разг. (к горлу, к сердцу) subir vi (a), ponerse (непр.) (en)

    к го́рлу подкати́л ком — le subió una bola a la garganta, se le puso un nudo en la garganta

    к го́рлу подкати́ла тошнота́ — sintió náuseas

    * * *
    v
    1) gener. acercar (meter) rodando, rodar (подвезти к чему-л.)
    2) colloq. (ê ãîðëó, ê ñåðäöó) subir (a), (îá éêèïà¿å è á. ï.) llegar (rodando - un vehìculo), (ïîäáå¿àáü) acudir (llegar) corriendo, (ïîäîëüñáèáüñà) insinuarse (en), (ïîäúåõàáü) llegar (acercarse) rodando (en un vehìculo), hacer la pelota (a), ponerse (en)

    Diccionario universal ruso-español > подкатывать

  • 80 позиция

    пози́ци||я
    в разн. знач. pozicio;
    заня́ть \позицияю okupi pozicion.
    * * *
    ж.
    1) воен. posición f

    передовы́е пози́ции — posiciones avanzadas (de vanguardia)

    исхо́дная пози́ция — base (posición) de partida

    огнева́я пози́ция — posición de fuego (de tiro), emplazamiento m, asentamiento m

    заня́ть пози́цию — ocupar una posición

    2) (точка зрения, отношение к чему-либо) posición f, actitud f

    выжида́тельная пози́ция — actitud expectativa

    занима́ть выжида́тельную пози́цию — estar a la expectativa

    заня́ть пра́вильную пози́цию — adoptar una posición justa

    измени́ть свою́ пози́цию — cambiar de parecer

    стоя́ть на пози́ции ми́ра — estar por la paz

    с пози́ции си́лы полит.desde las posiciones de fuerza

    3) спорт. posición f, planta f; pose f ( поза)
    * * *
    ж.
    1) воен. posición f

    передовы́е пози́ции — posiciones avanzadas (de vanguardia)

    исхо́дная пози́ция — base (posición) de partida

    огнева́я пози́ция — posición de fuego (de tiro), emplazamiento m, asentamiento m

    заня́ть пози́цию — ocupar una posición

    2) (точка зрения, отношение к чему-либо) posición f, actitud f

    выжида́тельная пози́ция — actitud expectativa

    занима́ть выжида́тельную пози́цию — estar a la expectativa

    заня́ть пра́вильную пози́цию — adoptar una posición justa

    измени́ть свою́ пози́цию — cambiar de parecer

    стоя́ть на пози́ции ми́ра — estar por la paz

    с пози́ции си́лы полит.desde las posiciones de fuerza

    3) спорт. posición f, planta f; pose f ( поза)
    * * *
    n
    1) gener. (точка зрения, отношение к чему-л.) posiciюn, puesto, postura, actitud, planta (в танцах, при фехтовании)
    2) sports. pose (ïîçà)
    3) milit. posición
    4) law. criterio, ìtem
    5) econ. fracción (напр. в контракте), capìtulo (напр. товарная)

    Diccionario universal ruso-español > позиция

См. также в других словарях:

  • чему — ЧЕМУ. дат. от что1. Толковый словарь Ушакова. Д.Н. Ушаков. 1935 1940 …   Толковый словарь Ушакова

  • ЧЕМУ — нареч., южн., зап. чому, чаму, отчего, почему, почто, для чего. | дат., мест. что. Ен ня даец! Чаму? Толковый словарь Даля. В.И. Даль. 1863 1866 …   Толковый словарь Даля

  • Чему на самом деле учит Библия? — «Чему на самом деле учит Библия?»  224 страничная книга, изданная Обществом Сторожевой башни, Свидетелями Иеговы. Книга была изданна в 2005 году. С того времени было напечатано более 57 000 000 экземпляров этой книги на 179 языках.… …   Википедия

  • Чему быть, того не миновать — Чему быть, того не миновать. Ср. Видно судьбѣ угодно было заставить меня испытать муки... Не даромъ я противился... Старался противиться; да знать, чему быть, того не миновать. Тургеневъ. Дымъ. 16. Ср. Философъ Хома Брутъ (въ семинаріи)... часто… …   Большой толково-фразеологический словарь Михельсона (оригинальная орфография)

  • Чему смеетесь? Над собою смеетесь! — Чему смѣетесь? Надъ собою смѣетесь! Ср. Найдется щелкоперъ, бумагомарака, въ комедію тебя вставить. Вотъ что̀ обидно! чина, званія не пощадитъ, и будутъ всѣ скалить зубы и бить въ ладоши. Чему смѣетесъ? Надъ собою смѣетесь! Гоголь. Ревизоръ. 5, 8 …   Большой толково-фразеологический словарь Михельсона (оригинальная орфография)

  • чему-чему — Чему чему, а этому я не поверю …   Орфографический словарь русского языка

  • Чему посмеешься, тому послужишь — Чему посмѣешься, тому послужишь. Ср. Въ смѣхѣ есть примиряющая и искупляющая сила и если не даромъ сказано «чему посмѣешься, тому послужишь», то можно прибавить: что надъ кѣмъ посмѣялся, тому ужъ простилъ, того даже полюбить готовъ. Тургеневъ.… …   Большой толково-фразеологический словарь Михельсона (оригинальная орфография)

  • Чему посмеешься, тому и поработаешь. — Чему посмеешься, тому и поработаешь. См. ВИНА ЗАСЛУГА Чему посмеешься, тому и поработаешь. См. ПРАВДА КРИВДА …   В.И. Даль. Пословицы русского народа

  • чему быть, того не миновать — прил., кол во синонимов: 7 • не миновать (4) • не уйти (4) • неизбежный (38) • …   Словарь синонимов

  • чему быть, тому не миновать — прил., кол во синонимов: 6 • не миновать (4) • не уйти (4) • неизбежный (38) • …   Словарь синонимов

  • Чему с молоду не научился, того и под старость не будешь знать — Чему съ молоду не научился, того и подъ старость не будешь знать. Ср. Was Hänschen nicht lernt, lernt Hans nimmermehr. Ср. Ce que Jeannot n’apprend pas, Gros Jean ne le saura pas. Ср. Зеленѣющее дерево (еще сырое) можно выпрямить, но не сухое… …   Большой толково-фразеологический словарь Михельсона (оригинальная орфография)

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»