подпирать

(χεῖρας Hom.; λαμπάδας Eur.; ἱερὰν φιάλην Plut.)

(σκῆπτρον θεοῖσι Hom.; ἱεροὺς πτόρθους Λατοῖ Eur.; δῶρ΄ ἀθανάτοις Pind.)

(τὸ σημεῖον τοῦ πυρός Thuc.; φάος σωτήριόν τινι Eur.)

(εὐχὰς ἄνακτι Soph.; λόγον Eur.)

(τι и τινά Pind.)

(τοὺς πολέμους Thuc.)

(εὐδικίας Hom.)

(Σικελίαν Thuc.)

(ὄργια Arph.)

(κήδεα Hom.; κακά Aesch., Arph.; ψύχη καὴ θάλπη Xen.)

(ξείνους Hom.; δεσπότας τινάς Eur.; ἑτέρους νόμους Plut.)

(τὸν ἐπιόντα ἐπὴ τέν χώρην δέξασθαι Her.)

(ἵππους Hom.)

(ὅ ἥλιος ἀνέσχεν Plat.)

(τοῦ φονεύειν Plut.)

οὐκ ἐδυνάσθη ἀνσχεθέειν Hom. — он не мог вынырнуть (из воды);

πρῆγμα, ἐκ τοῦ σοί τι ἔμελλε λυπηρὸν ἀνασχήσειν Her. — дело, из которого получится для тебя неприятность;

σὲ στέρξας ἀνέχει Αἴας Soph. — тебя по-прежнему любит Эант;

(ἀλλήλῃσιν Hom. in tmesi)

(ταύτῃ Thuc.)

(χεῖρας Hom.; λαμπάδας Eur.; ἱερὰν φιάλην Plut.)

(σκῆπτρον θεοῖσι Hom.; ἱεροὺς πτόρθους Λατοῖ Eur.; δῶρ΄ ἀθανάτοις Pind.)

(τὸ σημεῖον τοῦ πυρός Thuc.; φάος σωτήριόν τινι Eur.)

(εὐχὰς ἄνακτι Soph.; λόγον Eur.)

(τι и τινά Pind.)

(τοὺς πολέμους Thuc.)

(εὐδικίας Hom.)

(Σικελίαν Thuc.)

(ὄργια Arph.)

(κήδεα Hom.; κακά Aesch., Arph.; ψύχη καὴ θάλπη Xen.)

(ξείνους Hom.; δεσπότας τινάς Eur.; ἑτέρους νόμους Plut.)

(τὸν ἐπιόντα ἐπὴ τέν χώρην δέξασθαι Her.)

(ἵππους Hom.)

(ὅ ἥλιος ἀνέσχεν Plat.)

(τοῦ φονεύειν Plut.)

οὐκ ἐδυνάσθη ἀνσχεθέειν Hom. — он не мог вынырнуть (из воды);

πρῆγμα, ἐκ τοῦ σοί τι ἔμελλε λυπηρὸν ἀνασχήσειν Her. — дело, из которого получится для тебя неприятность;

σὲ στέρξας ἀνέχει Αἴας Soph. — тебя по-прежнему любит Эант;

(ἀλλήλῃσιν Hom. in tmesi)

(ταύτῃ Thuc.)

(τεῖχος Her., Xen., Isocr.; στρατόπεδον Thuc.; πόλιν Soph.; med. τὰ πίπτοντα τῶν οἰκοδομημάτων Arst.; перен. τέν τυραννίδα σαλεύουσαν Plut.)

(τὸ σῶμά τινος Eur.)

(τινα Eur.)

(τὰ κακά Plat.)

(τί τινι Pind. и τι πρός τι Luc.)

(Xen., Plat.; τοῖς πολεμίοις Plut.; πρὸς τέν ἄνοιάν τινος Polyb.)

(τι Arst.)

(τὰ ἐπεισιόντα καὴ τὰ ἀντιστηρίζοντα Sext.)

(τινὰ τετρωμένον Anth.)

(ἀμφίχωλον σκέλος Anth.)

(τὸ διεστυλωμένον τεῖχος Polyb.)

(σκίπωνι Eur.; τὸ σχῆμα τῇ βακτηρίᾳ Arph.)

(πρός τι Polyb., Plut. и περί τινος Polyb.)

(τί τινι Hom. и τινά τινι Aesch.)

παῖς παρὰ πατρὸς ἐκδεκόμενος τήν ἀρχήν Her. — в порядке перехода власти от отца к сыну

(πάντα ἁμαρτήματα Dem.)

(πόλεμον Plat.)

οἱ Μῆδοι μὲν ὑπεξήϊσαν, οἱ δὲ Πέρσαι ἐκδεξόμενοι ἐπήϊσαν Her. — мидяне отступили, а на их место вступили персы;

(τὰ ἐς πόλεμον παρὰ πατρός Her.)

τὸ ἐκδεχόμενον τέν καμάραν περίστυλον Diod. — подпирающая свод круговая колоннада

(οὐκ ὀρθῶς τοὺς λόγους τινός Polyb.)

μένων κεῖνον ἐνθάδ΄ ἐκδέχου Soph. — останься и жди его здесь;

(ταῖς ἀντηρέσιν Polyb.)

(βάσιν τρέμουσάν τινος Luc.)

(ἀσπίδα ἐπὴ πύργῳ Hom.; τι πρὸς τέν γῆν Plat., Polyb. и ἐπὴ γῆς Plat.)

(ἔγχει, ἐπὴ μελίης, χειρὴ γαίης Hom.; βάκτρῳ Eur.)

(τοῖς προσθίοις σκέλεσι Plut.)

λοιπὸν ἔρειδε τὰν γνώμαν Theocr. — подумай об остальном

μηκέτ΄ ἐρείδεσθον Hom. — не напрягайтесь больше, т.е. прекратите борьбу

(ὤμοιν τι Aesch.)

(λίθον ἐπὴ τοίχῳ, v. l. τοίχω Theocr.)

(εὔβοτον ἀμνόν Theocr.)

(τινὰ εὴς ἕδραν Eur.)

(δόρυ πρὸς τεῖχος Hom.; κεφαλέν πρὸς τέν γῆν Arst.)

(πρὸς στέρνα τινά Eur.)

(τινὰ ἐς χεῖράς τινος Theocr.)

(νέφος ἐπὴ τέν γῆν ἐρεῖσαν Plut.)

(βελέεσσιν Hom.; κατά τινος и εἴς τινα Arph.)

ὕπτιος οὔδει ἐρείσθη Hom. — он навзничь повалился на землю;

(ἄγκυραν χθονί Pind.; πλευραῖς ἔγχον Soph.)

(τόξῳ τινά Pind.)

(τὸν πόδα εἰς πηλόν Plat.)

(ὄμμα εἰς γῆν Eur.)

(ἀνταίαν πληγήν Eur.)

(ὁρμαθοὺς μελῶν τέτταρας Arph.)

(ἑαυτοὺς λιθιδίοις Plut.)

(τινὰ εἰς οἴκους Eur.)

(πεμπώβολα χερσίν, τόξον ἐν χειρί, στεροπέν μετὰ χερσίν Hom.; αἰχμήν Aesch.; διὰ χειρός τι и τινὰ ἐπ΄ ὤμων Soph.; μετὰ χεῖράς τι Thuc.)

ἐπὴ ξυροῦ ἀκμῆς ἔ. Her. — держаться на острие бритвы, т.е. «на волоске»

(οὐρανόν Hes.)

(Ἕκτορος μένος καὴ χεῖρας Hom.)

(τινὰ χειρός или ποδός Hom.; τινὰ μέσον Arph.)

(πέτρης Hom.; ὅπως κισσὸς δρυός Eur.; πείσματος Plat.; χλαμύδος Luc.)

(ἔργου Pind., Plut.; πολέμου Thuc., Plut.)

(δόξης τινὸς περί τινος, med. ἀληθείας Plat.; med. γνώμης τινός и λόγου τινός Thuc.)

(Κιλίκων τῶνδε ἔχονται Ἀρμένιοι οἵδε Her.)

(κυνέην κεφαλῇ, παρδαλέην ὤμοισιν, σὰκος ὤμῳ, εἷμα ἀμφ΄ ὤμοισι, ἵπποι ζυγὸν ἀμφὴς ἔχοντες Hom.; στολέν ἀμφὴ σῶμα Eur.; τὰ ὅπλα Arst.; συκῆ ἔχουσα φύλλα NT.)

(κραδίην καὴ θυμόν Hom.; τὰν βελέων ἀλκὰν χεροῖν Soph.; τέν γῆν Thuc.; ἐπιστήμην Xen., Plat.; τὰ ἐπιτήδεια Arst.; εἴ τις ἔχει ὦτα ἀκούειν, ἀκουέτω NT.)

(κίονες γαῖάν τε καὴ οὐρανὸν ἀμφὴς ἔχουσιν Hom.; τὰ ἐπικείμενα βάρη Arst.)

(ὑψοῦ κάρη Hom.)

(ἥ γυνέ ἔχουσα Her.)

ἔ. τὸ κέρας ἄκρον Thuc. — находиться на крайнем фланге;

(οὐρανόν Hom.; Ὀλύμπια δώματα Hes.; χῶρον Aesch.; τὰ ὄρη Xen.)

(φρένες ἧπαρ ἔχουσι Hom.; ὅ χαλκὸς ἔχει τὸ εἶδος τοῦ ἀνδριάντος Arst.)

(Θήβας Eur.)

ἔ. πατρώϊα ἔργα Hom. — возделывать отцовские поля;

(ἀλόχους καὴ τέκνα Hom.)

ἐν θεοῖσιν ἔ. Hom. — зависеть от воли богов;

(σάρκας τε καὴ ὀστέα ἶνες ἔχουσιν Hom.)

(ἵππους, μῦθον σιγῇ Hom.; στόμα σιγᾷ Eur.)

(ἕξουσιν ἅπαντας Ἀχαιοί Hom.)

(κῦμα, ὀδύνας Hom.)

οὐδέ οἱ ἔγχος ἔχε ἀτρέμας Hom. — копье (в руках) его не оставалось спокойным;

(μάχης Hom., Plut.; τιμωρίης Her.)

(ἄλγεα Hom.; φθόνον Aesch.; θαῦμα Soph.; αἰσχύνην Eur.)

(πικρὰς ὠδῖνας Hom.; ἀγανάκτησιν Thuc.; ἱδρῶτα οὐκ ὀλίγον Luc.; ἔλεον Plut.)

(ἵππους πεδίονδε Hom.; ἅρμα, δίφρον Hes.; τὰς νέας παρὰ τέν ἤπειρον Her.)

(Πύλονδε Hom.; εἰς τέν Ἀργολίδα χώρην Her.)

(ἔρευνάν τινος Soph.)

(τέν κεφαλέν πρὸς τῇ κεφαλῇ τινος Xen.)

(ταῦτα σ΄ ἔχω μόνον προσειπεῖν Soph.)

(οὐκ ἔχων ὅ τι χρέ λέγειν Xen.; τέχνην τινά Hes., Eur., Her., Plat.)

(γνώμην δίκαιαν, στέφανον εὐκλείας Soph.)

(τινί Arst., Dem., πρός τι Plat. и πρός τινα Plut.)

Ὀρφέα ἄνακτα ἔ. Eur. — считать Орфея (своим) учителем;

εὖ ἔ. Hom. и χαλῶς ἔ. Soph., Plat.; — быть в порядке, прекрасно обстоять, процветать;

ἔχε δή μοι τόδε εἰπέ Plat. — так скажи же мне;

ἀμφοτέρων με τούτων ἀποκληΐσας ἔχεις Her. — ты запретил мне доступ к обеим (войне и охоте);

(πελέκεας ἑξείης, δρυόχους ὥς, δώδεκα, med. κρητῆρας Hom.)

(τὰς ἀμπέλους ἐν τοῖς καλάμοις Arst.)

(πεζοὺς ἐξόπιθε Hom.; τὰς ἀγέλας πλησίον τινός Xen.; τὰ μὲν ἐκ δεξιῶν, τὰ δὲ ἐξ εὐωνύμων NT.)

(λόγχας καθ΄ αὐτοῖν Soph.)

(τρόπαιον Soph., Isocr., Plat., med. Xen., Arph.; ἀνδριάντα Her.; μνημεῖον ἀνδρείας τινὸς χάριν Arph.)

(τὰ μακρὰ στῆσαι τείχη Thuc.)

(χρυσοῦ δέκα τάλαντα Hom.; τὰ χρήματα ἀριθμεῖν, μετρεῖν καὴ ἱ. Xen.; μεγάλα βάρη Arst.)

(ἄντα τινός, παρά τινα Hom.)

(ἀργύρεοι σταθμοὴ ἐν χαλκέῳ ἔστασαν οὐδῷ Hom.)

(στήλη ἐπὴ τύμβῳ ἑστήκει Hom.)

ἱ. μέγα κῦμα Hom. — (о реке) вздымать высокие волны, сильно волноваться;

(φυλόπιδα Hom.; μῆνιν Soph.)

(βοήν Aesch., Eur.; κραυγήν Eur.)

(ἐν ταῖς περιπετείαις εὖ ἵστασθαι καὴ νουνεχῶς Polyb.)

(ἡμιόνους τε καὴ ἵππους Hom.; τέν φάλαγγα Xen.; τὸν ῥοῦν Plat.; αἱ ἐναντίαι κινήσεις ἱστᾶσι ἀλλήλας Arst.; ὅ τῆς γενέσεως ποταμὸς οὔ ποτε στήσεται Plut.)

στήσεται ἀδικῶν Dem. — он перестанет дурно поступать

(τοῦ θανάτου τὸ δέος Plut.)

ἄγε στέωμεν Hom. — давай остановимся;

(χορούς Her., Soph.; ἑορτάν Pind.; med.: ἀγῶνα HH.; ἤθεά τε καὴ νόμους Her.)

(κτερίσματα Soph.; τῇ Μητρὴ παννυχίδα Her.)

(στῇσαι δύσκηλον χθόνα Aesch.)

(τινὰ βασιλέα, ὅ ὑπὸ Δαρείου σταθεὴς ὕπαρχος Her.; τινὰ τύραννον Soph., med. Alcaeus ap. Arst.)

(ἡμέραν NT.)

ἔαρος ἱσταμένοιο Hom., Hes. — с наступлением весны;

(οἱ στρόβιλοι ἑστᾶσί τε καὴ ἅμα καὴ κινοῦνται Plat.)

(πρὸς οὐ δικαίους Thuc.; αὐξομένῳ τῷ Δημητρίῳ Plut.)

(οὐδὲν ἑστηκὸς ἔχειν Arst.; λόγος μεθοδικὸς καὴ ἑστώς Polyb.)

τὰ νῦν ἑστῶτα Soph. — нынешние обстоятельства;

κατεστηριγμένος Arst. — устойчивый, прочный

(δέμας τινός Eur.)

(ζωήν Anth.)

(λίθον Pind.)

(τέν ὀροφήν Plut.)

(ὑ. τι δι΄ αἰσθητῶν παραδειγμάτων Plut.)

(τὸ φρόνημα Plut.)

(τέν κυνέην Her.; τέν φιάλην Arph.)

(θήλεας ἵππους Hom.)

(τέν χεῖρα Dem.; θηλέν νηπίοις Plut.)

(τι Her.)

(λόγον, θέσιν Arst.)

εὐθύνας ὑ. τινός Xen., Plat.; — отдавать отчет в чем-л.;

(τι Arph.)

(ὑπόσχες Σωκράτει ἐξελέγξαι ὅπως ἂν βούληται Plat.)

ὑποσχεῖν αἰτίαν Xen., Plat.; — принять на себя ответственность;

(τέν ἄτην Soph.)

(πορευόμενος ὑπεσχέθη ὑπό τινος Plut.)