-
1 χρησίμω
χρήσιμοςuseful: masc /neut nom /voc /acc dualχρήσιμοςuseful: masc /neut gen sg (doric aeolic)χρήσιμοςuseful: masc /fem /neut nom /voc /acc dualχρήσιμοςuseful: masc /fem /neut gen sg (doric aeolic)——————χρήσιμοςuseful: masc /neut dat sgχρήσιμοςuseful: masc /fem /neut dat sg -
2 χρησίμῳ
Βλ. λ. χρησίμω -
3 χρησίμωι
χρησίμῳ, χρήσιμοςuseful: masc /neut dat sgχρησίμῳ, χρήσιμοςuseful: masc /fem /neut dat sg -
4 χράω
χράω, 1) eigtl. die Oberfläche streifen, ritzen, leicht verwunden, daher überh. verletzen, plagen, angreifen; mit dem accus. der Person und folgendem infinit., τίπτε σὸς υἱὸς ἐμὸν ῥόον ἔχραε κήδειν sagt der Flußgott in Bezug auf den Hephästus, der seine Fluthen angreift, um ihn zu beschädigen; eben so τόδε δῶμα ἐχράετ' ἐσϑιέμεν καὶ πινέμεν, ihr fielet über das Haus her, um zu essen, Od. 21, 69; κακόν οἱ ἔχραε κοῖτον Nic. Ther. 315; bloß mit dem dat. der Person, auf Einen losstürzen, ihm Unglück bringen, Schaden zufügen, τίς τοι κακὸς ἔχραε δαίμων Od. 10, 64, στυγερὸς δέ οἱ ἔχραε δαίμων 5, 396; und so einzeln bei sp. D., πόνος οἱ ἔχραε Agath. 23 (V, 297). In dieser Bdtg scheint also nur das imperf. bei den ep. D. vorzukommen, uncontr. (eigtl. ΧΡΆFΩ, vgl. χραύω u. γράφω). – 2) χράω, ion. χρέω, χρέουσα Her. 7, 111, ep. χρείω, Od. 8, 79 h. Apoll. 396, fut. χρήσω u. s. w., im praes. contr. χρῶ, χρᾷς, χρᾷ, bei den Tragg. auch χρῇ, Herm. Soph. El. 35, wie ἐξέχρη O. C. 87, – das Nöthige, Erforderliche darreichen, geben, als Geschenk ertheilen, τινί τι, χρήσαι, χρήσαις, Her. 3, 58. 6, 89. 7, 38 (vgl. κίχρημι); im gew. Sprachgebrauche von den Göttern und ihren Orakeln, eine Antwort geben, einen Ausspruch thun, einen Götterspruch ertheilen oder verkündigen; ὡς γάρ οἱ χρείων μυϑήσατο Φοῖβος Od. 8, 79; ἱρέα χρῆσεν Pind. P. 4, 6, die Priesterinn verkündete das Orakel; τινί, Einem ein Orakel ertheilen, Theogn. 805; φρένες οἱ ἔχραον Pind. Ol. 7, 92; χρήσω βουλὴν Διὸς ἀνϑρώποισιν, ich will Zeus' Rathschluß den Menschen verkünden, H. h. Ap. 132; Her. 1, 55. 62. 174 u. sonst; sp. D., χρήσει νημερτῆ φάτιν Lycophr. 1051; seltner in attischer Prosa, τὸν Ἀπόλλω ταύτην τὴν γῆν χρῆσαι οἰκεῖν Thuc. 2, 102, τοῦ ἐν Δελφοῖς ϑεοῦ χρήσαντος 5, 32; Pol. 8, 30, 7; Tragg.: χρήσειν ἔοικεν ἀμφὶ τῶν αὑτῆς κακῶν Aesch. Ag. 1053; Λοξίαν, χρήσαντ' ἐμοί Ch. 1016; ἔχρησας, ὥςτε τὸν ξένον μητροκτονεῖν Eum. 193 ἔχρησα ποινὰς τοῦ πατρὸς πέμψαι 194, vgl. 765; χρῇ μοι τοιαῦϑ' ὁ Φοῖβος Soph. El. 35; σοὶ δ' οὐκ ἔχρησεν οὐδέν, ὧν ἔχεις κακῶν Eur. Hec. 1268; ἔχρησ' Ἀδράστῳ Λοξίας χρησμόν τινα Phoen. 412, u. öfter; ὁ γὰρ ϑεὸς μαντευομένῳ μοὔχρησεν ἐν Δελφοῖς ποτε Ar. Vesp. 159. Dah. – a) pass. aor. ἐχρήσϑην, vom Orakel ausgesprochen, verkündet werden; χρησϑὲν παλαίφατον Pind. Ol. 2, 43; τὸ χρησϑέν, der ertheilte Orakelspruch, Her. 1, 63. 7, 178; πεύϑου τὰ χρησϑέντα Soph. O. R. 604; Eur. Ion 792; τινός, über eine Sache, s. Schäf. Soph. O. C. 535, μαντεῖ' ἄγουσα πάντα, ἃ τοῦδ' ἐχρήσϑη σώματος; Her. vrbdt auch ἐχρήσϑησαν αἱ νέες, die Schiffe waren vom Orakel angedeutet, gemeint, 7, 144; Thuc. 3, 96. – Und b) im med., fut. χρήσομαι, perf. κέχρησμαι, auch κέχρημαι, Arist. rhet. 2, 23, Her. braucht im praes. χρέομαι und χρέωμαι, χρέονται und χρέωνται, χρεόμενος und χρεώμενος, χρέεσϑαι und χρᾶσϑαι, – sich von einem Gotte oder einem Orakel eine Antwort ertheilen lassen, dah. einen Gott od. ein Orakel befragen, sich einen göttlichen Bescheid einholen; ὅϑ' ὑπέρβη λάϊνον οὐδὸν χρησόμενος Od. 7, 81; h. Apoll. 252. 292; χρᾶσϑαι περί τινος, sich über Etwas ein Orakel einholen, Her. 4, 163. 7, 220. Gewöhnlich mit dem dat. des Gottes od. Orakels, bei dem man anfragt, sich von einem Gotte od. Orakel Rath od. Bescheid holen, ψυχῇ χρησομένους Θηβαίου Τειρεσίαο, Od. 10, 492. 565. 11, 265. 23, 323; μαντηΐῳ Her. 1, 47. 53. 157 u. sonst; ψευδῆ ὑπ' οἴκτου τοῖσι χρωμένοις λέγων Eur. Phoen. 964, vgl. 961; in welcher Vrbdg man auch die folgde Bdtg »sich des Orakels bedienen«, einen Gebrauch davon machen, finden kann (es kommen von dieser Bdtg die Wörter χρησμός, χρηστήρ u. abgeleitete); χρωμένῳ δὲ τῷ Κύλωνι ἐν Δελφοῖς ἀνεῖλεν ὁ ϑεός Thuc. 1, 126. – 3) med. χράομαι, ion. χρέομαι, imper. χρέω, Her. 1, 155, fut. χρήσομαι, aor. ἐχρησάμην, perf. κέχρημαι, das praes. u. impf. contrahirt in η statt α, χρῇ, χρῆται, χρῆσϑαι, – sich geben, darreichen lassen, dah. haben, gew. gebrauchen, sich bedienen, benutzen, genießen, c. dat. der Sache, deren man sich bedient, die man braucht; Hom. hat vom praes. nur das part., ἕξει μιν καὶ πέντε περιπλομένους ἐνιαυτοὺς χρεώμενος (dreisylbig zu sprechen), Il. 23, 834; außerdem nur übertr., φρεσὶ γὰρ κέχρητ' ἀγαϑῇσιν, Od. 3, 266. 14, 421. 16, 398, besaß guten od. klugen Sinn und machte davon bei seinem Handeln Gebrauch; so bei den Folgenden mit dieser zweifachen Beziehung, des Besitzes einer Sache u. des Gebrauchmachens u. Nutzens; Pind. δολίαις τέχναις χρησαμένη, N. 4, 58; ἐμοί γε χρώμενος διδασκάλῳ, mich zum Lehrer habend, Aesch. Prom. 322; ἑκὼν γὰρ οὐδεὶς δουλίῳ χρῆται ζυγῷ Ag. 927; Eum. 625; ἔνϑ' οὐ ποδὶ χρησίμῳ χρῆται Soph. O. R. 878; νόμῳ χρῆσϑαι Ant. 213; εὐμαρείᾳ χρώμενος πολλῇ Trach. 193; ὀργῇ χρωμένη O. R. 1241, im Zorn, von Zorn aufgeregt, wie ὀργῇ, ϑυμῷ χρῆσϑαι Her. 1, 137. 155; οὐκοῦν τόδ' αἰσχρόν, εἰ βλέποντι μὲν φίλῳ χρώμεσϑ', ἐπεὶ δὲ ὄλωλε, μὴ χρώμεσϑ' ἔτι Eur. Hec. 312, vgl. Hipp. 997; ὥς γ' ἐμοὶ χρῆσϑαι κριτῇ Eur. Alc. 804; El. 374; οὐδὲν τῇ δίκῃ χρῆσϑαι ϑέλει I. A. 316; ἀπλοίᾳ χρώμενοι I. A. 88, u. öfter; ἀληϑεῖ λόγῳ, ἀληϑείᾳ χρῆσϑαι, sich wahrhafter Rede, der Wahrheit bedienen, die Wahrheit reden, Her. 1, 14. 116. 7, 101 u. sonst; λόγοις βραχυτέροις καὶ φωνῇ ἡσυχαιτέρᾳ χρ., mit kürzeren Worten und ruhigerer Stimme reden, βοῇ καὶ κραυγῇ χρ., ein Geschrei erheben, schreien, Her. 4, 134; συμφορᾷ, συντυχίᾳ, εὐτυχίᾳ χρῆσϑαι, sich in einer Glückslage befinden, Glück haben, glücklich sein, 7, 41. 1, 68; μόρῳ, sterben, 1, 117; ὁμολογίᾳ, übereinstimmen, 1, 150. 4, 118; ὠνῇ καὶ πράσει χρῆσϑαι, kaufen und verkaufen, 1, 153; νιφετῷ χρῆσϑαι, mit Schnee zu thun haben, vom Schnee leiden, Her. 4, 50; ϑείῃ πομπῇ χρησάμενος, unter göttlichem Geleit, 1, 62. 4, 152; ἁρπαγῇ χρ. 1, 5; u. so oft als Umschreibung des in dem Hauptworte liegenden Verbums; auch haben wir im Deutschen andere Verba dafür in vielerlei Vrbdgn, χειμῶνι χρ., Stürme ausstehen, ναυαγίῳ χρῆσϑαι, Schiffbruch leiden u. vgl. mehr. – Bes. auch von einer Kunst, einer Wissenschaft, oder einem Handwerke Anwendung machen, im Ggstz der Theorie; so ist ὁ τὴν ἰατρικὴν κεκτημένος der sich im Besitze der theoretischen Heilkunde befindet, ὁ τῇ ἰατρικῇ χρώμενος der die Heilkunde praktisch ausübt, oder der Kranke, der seine Zuflucht zu ihr nimmt, vgl. Schäf. Mel. p. 18; so τέχνῃ, das Handwerk treiben, Lys. 23, 7; ἐὰν ὁ ῥήτωρ τῇ ῥητορικῇ ἀδίκως χρῆται, wenn er eine ungerechte Anwendung macht, Plat. Gorg. 460 d. – Aus der att. Prosa mögen noch folgde Vrbdgn erwähnt werden: ϑαλάσσῃ χρ., d. i. beschiffen, Thuc. 1, 3; Plut. Pericl. 26; γνώμῃ χρῆσϑαι, Lys. 18, 2 u. öfter; συμφορᾷ 13, 44, u. Folgde öfter, wie Plut. Thes. 6; λόγοις πιστοτέροις ἢ ὅρκοις χρώμενος Isocr. 4, 81; τοιαύταις διανοίαις 82; τῷ ἑτέρῳ χρῶ τρόπῳ πρός με, τῇ βραχυλογίᾳ Plat. Prot. 335 a; οὐ φϑόνῳ χρώμενοι πρὸς τὰ παιδικά Phaedr. 253 b; πρᾳότητι πρὸς ἀλλήλους χρώμενοι Critia. 120 e; τρόπων δυςτυχίᾳ χρώμενοι Legg. XI, 929 e; ταῖς τέχναις ταύταις παραπετάσμασιν ἐχρήσαντο, sie brauchten die Künste zum Vorwande, Prot. 216 e; οὐδὲ πίστει χρήσασϑαι μονίμῳ Rep. VI, 505 e; συντυχίᾳ Phaedr. 248 c; πανοῦργος ὢν ἄνϑρωπος καὶ δεινὸς χρῆσϑαι πράγμασι Dem. 1, 3, der sich in Alles zu finden weiß; χρῆσϑαι ἀσελγείᾳ καὶ ὕβρει πρὸς πάντας 21, 1, u. öfter; χρῆσϑαι τοῖς πράγμασιν, ὥς ποτ' αὐτῷ δοκεῖ συμφέρειν Pol. 1, 33, 5; ὁμιλίαις ταῖς τῶν ἄλλων κακαῖς κεχρῆσϑαι Plat. Rep. VIII, 550 b; u. so bes. von Personen, mit Einem Umgang oder Verkehr haben, Is. 4, 26; Einem gut oder übel begegnen, ihn so oder so behandeln, ὀρϑῶς χρῆται πατρί Plat. Legg. XI, 931 e; χρῆσϑαί τινι ὡς ἀνδρὶ ψεύστῃ, mit Einem wie mit einem Lügner umgehen, ihn wie einen Lügner behandeln, Her. 7, 209; χρῆσϑαί τινι ὡς φίλῳ, auch φιλικῶς χρῆσϑαί τινι, Einen als seinen Freund behandeln, u. χρῆσϑαί τινι ὡς πολεμίῳ, Einem als einem Feinde begegnen, während χρῆσϑαί τινι πολεμίῳ ist »Einen als einen Feind kennen lernen, zum Feinde haben«, Xen. Cyr. 3, 2,4, im Vergleich mit 7, 5,27; τοῖς ἐναντίοις κακίστοις 7, 1,17; τινὶ πιστοτάτῳ An. 4, 6,3; φίλῳ 7, 2,25; καί μοι ὥςπερ παιδὶ χρῇ Plat. Gorg. 499 c. Dah. παρέχειν ἑαυτὸν χρῆσϑαι ὅ τί τις βούλεται, Einen mit sich machen lassen, was er will, d. i. sich ihm unbedingt, auf Gnade und Ungnade ergeben, Plat. Theaet. 191 d; παραδότω τὸν δοῠλον ὁ κεκτημένος τῷ τρωϑέντι χρῆσϑαι ὅ τι ἂν ἐϑέλῃ Legg. IX, 879 a; u. ähnl. χρωμένους τῷ κτείναντι χρείαν ἣν ἂν ἐϑέλωσι IX, 868 b; παρέχειν ἑαυτὸν χρῆσϑαί τινι ὅ τι ἂν δέῃ Xen. Cyr. 8, 1,5, vgl. An. 6, 4,20; Thuc. 2, 4; ἄκριτον τοῖς ἐπαιτιασαμένοις παρέδωκεν ὅτι ἂν βούλωνται χρῆσϑαι Dem. 23, 27; οὗτος δὲ οὕτως ὑβριστικῶς ἡμῖν ἐχρήσατο 56, 12; auch χρῆσϑαί τινι allein, im schlimmen Sinne, Einem übel mitspielen, Xen. An. 1, 4,8; aber χρῆσϑαι τοῖς ϑεοῖς ist = die Götter zu Freunden haben, vgl. Valck. Eur. Hipp. 996. – Von fleischlicher Gemeinschaft, χρῆσϑαι γυναικί, ein Weib gebrauchen, bei einem Weibe schlafen, Her. 2, 181, vgl. Xen. Mem. 1, 2,29. 2, 1,30; τῇ ἀνϑρώπῳ Dem. 59, 67, u. Folgende. – Χρῆσϑαί τινι πρός τι, sich einer Sache wozu bedienen, auch εἴς τι, Her. 1, 34, Xen. An. 1, 4,15. 3, 4,17 u. öfter; τῇ ῥητορικῇ ἐπὶ τοῦτο Plat. Gorg. 508 b; περί τι, bei Etwas; τί χρήσομαι αὐτῷ; was soll ich mit ihm machen, anfangen? ἐχοις οὖν αὐτοῖς ὅ τι χρήσει Rep. V, 479 c; τοῖς λεγομένοις οὐχ ἕξεις ὅ τι χρῇ Euthyd. 287 b, vgl. 300 b; τί χρὴ χρῆσϑαι τοῖς περιγιγνομένοις Legg. V, 740 d; ἀλλὰ ἔχεις τι χρῆσϑαι τῷ λόγῳ Hipp. mai. 299 b; εἴ τι ἕξει τις χρήσασϑαι τῷ λόγῳ αὐτοῦ Phaed. 95 a; οὐκ ἔχουσιν ὅ, τι χρήσονται οὔτε αὐτοὶ ἑαυτοῖς οὔτε οἱ ἄλλοι ἄνϑρωποι τούτοις Gorg. 465 c; u. so ὅτι οὐκ ἔχοις ἐξελϑὼν ὅ τι χρῷο σαυτῷ Crit. 45 b; νυκτὶ χρῆσϑαι ἅπερ ἡμέρᾳ Xen. Hell. 6, 1,15; οὐκ ἔχω ὅ τι χρήσομαι τῷ ἀργυρίῳ, ich weiß nicht, was ich mit dem Gelde anfangen soll, vgl. Hemsth. Callim. Dian. 69; τί χρήσωμαι τῷ πράγματι Lys. 9, 5; οἷς οὐδὲν ἂν ἔχοι χρήσασϑαι Λακωνικὸς ἀνήρ, mit denen ein Lacedämonier Nichts anzufangen wüßte, Plat. Demod. 400 b; u. absol., ἠπόρει, ὅ τι χρήσαιτο, er wußte nicht, was er machen solle, Prot. 321 c Lys. 213 c, u. bei Folgdn überall. Man vgl. damit ϑαλάσσῃ ἤδη πλείω χρώμενοι Thuc. 1, 3, mehr, πλεῖστα χρῆσϑαι 5, 105, ἐλάχιστα 2, 11, ὀλίγα Xen. Hell. 6, 2,27, u. ähnliche allgemeine Bestimmungen. – Das perf. κέχρημαι hat Präsensbdtg = brauchen, bedürfen, nöthig haben, dah. entbehren, sich wonach sehnen, τινός, Il. 19, 262 Od. 1, 13 u. sonst, wie Hes. nur im partic. κεχρημένος; auch ohne Casus, arm, dürftig, Od. 14, 155. 17, 347, Hes. O. 319. 502; ἀπορίᾳ κεχρημένος Eur. I. A. 89; c. infin. statt des gen., Aesch. Pers. 826; νοῦ κεχρημένοι Soph. Phil. 1248. Bei Her. u. in att. Prosa aber in der gew. Bedeutung.
-
5 χρήσιμος
χρήσιμος, auch 2 Endgn, 1) brauchbar, tauglich, geschickt, geeignet, übh. gut u. tauglich in seiner Art; zuerst bei Theogn., häufig bei Her.; ἔνϑ' οὐ ποδὶ χρησίμῳ χρῆται Soph. O. R. 878, er kann den Fuß nicht brauchen, nicht fest stehen; πόλει παρασχεῖν σῶμα χρήσιμον Eur. Suppl. 887; Ggstz von ἄχρηστος I. A. 521; λέγει χρησιμώτερα πρὸς συμφοράν Hipp. 482; σώφρονος ἀπιστίας οὐκ ἔστιν οὐδὲν χρησιμώτερον βροτοῖς Mel. 1634; Ar.; u. in Prosa: εἴς τι, Plat. Rep. I, 333 b; ἐπί τι, Gorg. 480 b; πρός τι, Legg. I, 648 a, u. öfter; τὸ χρήσιμον, der Nutzen, Eur. Phoen. 1741; τὸ αὐτίκα χρ. Thuc. 3, 56. – 2) auch von Menschen, tüchtig, bes., wie χρηστός, ein guter, nützlicher Staatsbürger, Wolf Dem. Lpt. p. 222 (19, 7); Soph. Ai. 404; χρήσιμοι πόλει Eur. Or. 908; παρασχεῖν ἑαυτὸν χρήσιμον, sich um den Staat verdient machen, Ggstz ἀργαλέος τὴν ὄψιν, Aesch. 1, 61; χρησιμώτατον πρός τι Arist. Nicom. 10, 1,4; τοῖς σώμασι χρησιμώτεροι, die mit tüchtigern Leibern, die mehr aushalten oder ihre Leiber besser brauchen können, Xen. Lac. 5, 9; χρήσιμός τι Cyr. 7, 2,29. – Auch = gebraucht, benutzt, τέμενος χρησιμώτατον, ein viel besuchter heiliger Ort, Her. 2, 178.
-
6 χραομαι
Iион. χρέομαι (impf. ἐχρώμην, fut. χρήσομαι, aor. ἐχρησάμην, pf. κέχρημαι; inf. χρῆσθαι - ион. χρᾶσθαι; aor. pass. ἐχρήσθην)1) брать взаймы, занимать(τι Batr., Plut.)
χ. ναῦς παρά τινος πρὸς τὸν πόλεμον Plut. — взять у кого-л. взаймы корабли для ведения войны2) давать взаймы, одалживать(βιβλίον τινί Luc.)
3) пользоваться, употреблять, применятьτέν ἐμπειρίαν τέν περὴ τὸν πόλεμον χρήσασθαι Isocr. — использовать опыт войны;
χρήσασθαι τοῖς καιροῖς Isocr. — использовать обстоятельства;παρέχειν ἑαυτὸν χ. τινι ὅ τι ἂν δέῃ Xen. — отдавать кому-л. себя в полное распоряжение;χρείαν χ. πρὸς τὰ πολεμικά Plat. — использовать для военных целей;ἄλλην χρείαν χ. τινι Plat. — пользоваться чем-л. для иной цели;εἶχον οὐδὲν σφίσιν αὐτοῖς χρήσασθαι Thuc. — они никак не могли себя самих использовать, т.е. не знали, как им быть;χ. τινι πάντα Plut. — пользоваться кем-л. для всевозможных поручений;ἕως ἂν χρησθῇ Dem. — пока (одежда) находится в употреблении;νόμοισι χ. κεχωρισμένοισι τῶν ἄλλων ἀνθρώπων Her. — следовать обычаям, непохожим на обычаи других людей;τῷ (νόμῳ) κειμένῳ χ. Thuc. — следовать установленному закону;τῷ νόμῳ χρήσασθαι Thuc. — поступить по всей строгости закона;τινὴ χ. διδασκάλῳ Aesch. — учиться у кого-л.;ἀρετῇ χ. Thuc. — следовать велениям добродетели;κόμπῳ χ. Plut. — кичиться;χ. δόλῳ Plut. — употреблять хитрость;χ. ἀπειλαῖς Plut. — пускать в ход угрозы;νυκτὴ ὅσαπερ ἡμέρᾳ χ. Xen. — работать ночью так же, как и днем;οὐ χ. τῇ ἀποκρίσει Plat. — не уловить смысла ответа;τοῖσι πατρίοισι χ. θεοῖσι Her. — чтить отечественных богов;χρήσασθαι τῷ θεῷ Plut. — обратиться за советом к (дельфийскому) богу;ἵππῳ χ. Xen., Plut.; — управлять конем, т.е. ездить верхом;μηδ΄ ἰχθύσι χ. Plut. — не есть рыбы;χ. χειρί Soph., Her.; — действовать рукой, т.е. наносить удары, бить;νιφετῷ πάντα χρέεται Her. — все покрыто снегом;οὐ ποδὴ χρησίμῳ χ. Soph. — не быть в состоянии благополучно выбраться;σώματι πονεῖν μέ δυναμένῳ χ. Plut. — быть нетрудоспособным;ἀτεράμονι χ. φύσει Plat. — обладать неподатливым характером;χ. βοῇ Her. и κραυγῇ Plut. — испускать крик;ἀληθέϊ λόγῳ χρεωμένῳ Her. — говоря по правде;τιμαῖσιν δαιμόνων χ. Eur. — воздавать почести божествам;λόγῳ χρῶ τοιῷδε Soph. — скажи (им) вот что;ἔχεις τι χ. τῷ λόγῳ ; Plat. — есть у тебя, что сказать (возразить)?;παρρησίᾳ χ. πρός τινα Plut. — напрямик заявить кому-л.;πολλῇ εὐτυχίᾳ κεχρῆσθαι Plat. — оказаться чрезвычайно счастливым;τῷ κακῷ χ. Eur., Plut.; — быть несчастным, но χρῆσαι κακοῖσι τοῖς ἐμοῖς, εἰ κερδανεῖς Eur. используй, если можешь, мои несчастья;συμφορῇ κεχρημένος Her. — испытав несчастье;πολέμῳ χ. Xen. — вести войну;γαλανείᾳ χ. μαινομένων οἴστρων Eur. — быть свободным от безумных страстей;θείῃ πομπῇ χ. Her. — быть движимым божественным побуждением;ὀξείᾳ καὴ συντόνῳ χ. τῇ πορείᾳ Plut. — идти форсированным маршем4) предаваться (чему-л.), заниматьсяθαλάσσῃ χ. Thuc., Xen., Plut.; — плавать по морю, заниматься мореплаванием;
θυμῷ или ὀργῇ χ. Her. — предаваться гневу;γεωργίᾳ χ. Xen. — заниматься земледелием;ἐμπορίᾳ χ. Plut. — вести торговлю;φρεσὴ χ. ἀγαθῇσι Hom. — быть благородного образа мыслей;οἴνῳ χ. Plut. — предаваться пьянству;χ. μόρῳ Her. — умереть5) поступать, обращатьсяτί βούλεται ἡμῖν χ. ; Xen. — как хочет он поступить с нами?;
χ. ὡς πολεμίοις Thuc. — обращаться как с врагами;φιλικώτερόν τινι ἢ τοῖς ἄλλοις χ. Xen. — обращаться с кем-л. дружелюбнее, чем с другими;εὐγνωμόνως χ. ἑαυτῷ Xen. — поступать, как подобает порядочному человеку6) общатьсяχ. τοῖς ἀνθρώποις Plat. — общаться с людьми;
χ. τὰ μάλιστα Her. — находиться в тесном общении, дружить;Πλάτωνι καὴ Ξενοφῶντι χ. Plut. — изучать Платона и Ксенофонта;ἀσθενέσι χ. πολεμίοις Xen. — иметь дело со слабым противником;ὁμιλίαις ταῖς κακαῖς κεχρῆσθαι Plat. — попасть в дурное общество7) находиться в близкой связи, иметь физические сношения(γυναικί Her., Xen., Dem., Plut.)
8) предпринимать, делать(τί οὖν δέ χρησώμεθα; Plat.)
τί χρήσεσθε καὴ τί δεῖ ποιεῖν ; Dem. — что вы предпримете, и что следует делать?;ἠπόρει ὅ τι χρήσαιτο Plat. — он стал недоумевать, что ему делать;χ. τοῖς ἁμαρτήμασι Isocr. — впадать в ошибкиII -
7 χρησιμος
3 и 21) полезный, пригодныйοὐ ποδὴ χρησίμῳ χρῆσθαι Soph. — не быть в состоянии владеть ногами, т.е. не уметь выбраться (из пропасти);τοῖς σώμασι χρησιμώτεροι Xen. — люди физически посильнее;νομίσματα οὐ χρήσιμα ἔξω Xen. — деньги, не имеющие хождения за границей;τοῦτ΄ οὖν τί ἐστι χρήσιμον ; Arph. — для чего это нужно?;εἴ τι χρήσιμον ἦν Xen. — все, что так или иначе могло быть использовано2) действительный, имеющий силу, подлинный(διαθήκη Isae.)
3) посещаемый, пользующийся авторитетом(τέμενος Her.). - см. тж. χρήσιμον
-
8 σκεῦος
A vessel or implement of any kind, in sg., Ar.Th. 402, Th.4.128; in dual,σκεύη δύο χρησίμω Ar.Eq. 983
, cf. Pl.R. 596b; and in pl., κλῖναι καὶ.. τἆλλα σκεύη ib. 373a, al.:—but the pl. is freq. used in a collective sense, all that belongs to a complete outfit, house-gear, utensils, chattels, opp. live-stock and fixtures, Ar. Pax 1318, Lys.19.31, etc.; σ. γεωργικά farming implements, Ar. Pax 552; ἱερὰ ς. sacred vessels and implements, Th.2.13, cf. IG12.313.20; a druggist's stores, Thphr.HP9.17.3; σ. τὰ ἐπιτράπεζα table- furniture, Id.Lap.42; military accoutrements, equipment, τὰ περὶ τὸ σῶμα ς. Th.6.31; τὰ τῶν ἵππων ς. X.Cyr.4.5.55; baggage of an army, and, generally, baggage, luggage, Ar.Ra.12, 15, X.Mem.3.13.6; ὄνοι αὐτοῖς σκεύεσι packs and all, Id.HG5.4.17; tackle, gear of ships, naval stores, etc., IG12.74.14, 22.1611.10, Pl.Criti. 117d, La. 183e, X.Oec.8.11, Arist. Ath.46.1;σ. τριηρικά D.47.19
; τὰ σκέα ([etym.] σκεύη)τοῦ πλοίου PSI4.437.2
(iii B.C.) (so, collectively, in sg., Act.Ap.27.17): various kinds of σκεύη catalogued by Pollux (10).2 inanimate object, thing, opp. ζῷον, σῶμα, Pl.R. 601d, Grg. 506d; opp. ὄργανον, Democr. 159; Protagoras gave the name of σκεύη to neut. nouns,ἄρρενα καὶ θήλεα καὶ σκεύη Arist.Rh. 1407b8
; ὑπηρετικὸν ς. a subordinate person, a mere tool or chattel, Plb.13.5.7;σ. ἀγχίνουν καὶ πολυχρόνιον Id.15.25.1
: in NT, in good sense, σ. ἐκλογῆς a chosen instrument, of Paul, Act.Ap.9.15.II τὸ ς. the body, as the vessel of the soul, a metaph. clearly expressed in 2 Ep.Cor.4.7, ἔχομεν δὲ τὸν θησαυρὸν τοῦτον ἐν ὀστρακίνοις σκεύεσιν, cf. 1 Ep.Thess.4.4, 1 Ep.Pet. 3.7.IV sarcophagus, Jahresh.26 Beibl.13 (Ephesus, ii A.D.). -
9 χρήσιμος
A useful, serviceable, first in Thgn.406;εἰς ἀνάγκαν, ἔνθ' οὐ ποδὶ χρησίμῳ χρῆται S.OT 878
(lyr.); τὸ χ. φρενῶν the excellence of.., E.Ph. 1740 (lyr.);τὸ αὐτίκα χ. Th.3.56
;ἡ διὰ τὸ χ. φιλία Arist.EN 1159b13
;τὰ χ. Men.Mon. 579
; χ. εἴς τι useful for something, Hdt.4.109, Ar.Pl. 493 (anap.), Pl.R.l. c.; ἐπί τι Id.Grg. l. c.; ([comp] Comp.);ἰδίᾳ ἑκάστῳ χ. καὶ ὑπὲρ τοῦ κοινοῦ ὠφέλιμα X.Cyr.6.2.34
;τοῦτ' οὖν τί ἐστι χρήσιμον; Ar.Nu. 202
; χρήσιμόν ἐστι, c. inf., Id.Av. 382 (troch.).2 of persons, serviceable, useful, S.Aj. 410, D.20.7, etc.; [comp] Comp. : esp., like χρηστός, a good and useful citizen,χ. πόλει E.Or. 910
;χ. πολίτης Eup.118
;χ. τινι Is.Fr.16.1
;ἐπί τι D.25.31
; τοὺς εὐπόρους δεῖ χ. αὑτοὺς παρέχειν τοῖς πολίταις to show themselves useful, serviceable to the state, Id.42.22, cf. E.Supp. 887, Is.Fr.10.1 ([comp] Comp.); τοῖς σώμασι -ώτεροι more able-bodied, X.Lac.5.9; opp. ἀργαλέος τὴν ὄψιν, Aeschin.1.61.4 χρησίμη διαθήκη an available (i.e. authentic) will, Is.6.30.5 νομίσματα οὐ χρήσιμα ἔξω money that will not pass abroad, X.Vect.3.2.II Adv., - μως ἔχειν to be serviceable, Th.3.44, X.Cyr.8.5.9; χ. τινὶ σωθῆναι with advantage to him, Th.5.91, cf. J.BJ6.2.9;τὰ -μως λεγόμενα Plu. 2.36d
.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > χρήσιμος
-
10 ἐνδιατρίβω
II abs. (sc. Χρόνον or βίον), spend time in a place,αὐτόθι D.33.5
;τῇ Χώρᾳ Plb.3.88.1
, etc.;ἐν τόπῳ D.S. 5.44
; ἀνθρωπίσκοις among them, Luc.Alex.33.3 continue in the practice of a thing,τοῖς ἠθάσι.. τοῖς ἀρχαίοις Ar.Ec. 585
, cf. Pl. Grg. 484c, R. 487d; ἐᾶν ἐνδιατρίβειν τὴν ὄψιν ἔν τινι let one's eyes linger on it, X.Cyr.5.1.16; ἐ. λόγοις καὶ ἔργοις linger fondly on them, Luc.Nigr.7;τῇ περὶ τοὺς βίους ἀναγραφῇ Plu.Per.2
;κατὰ φιλοσοφίαν Epicur.Fr. 217
;περὶ μουσικήν Ath.14.623e
;ἐ. ὅθεν ἡσυχιεῖ Epicur. Nat.27
G.; esp. dwell upon a point (in speaking), Aeschin.3.201, cf. Arist.Pol. 1258b35, Jul.Or.1.45b;περί τινος Arist.Metaph. 989b27
;τῷ Χρησίμῳ Hermog.Prog.7
, etc.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ἐνδιατρίβω
-
11 χρήσιμος
χρήσιμος, (1) brauchbar, tauglich, geschickt, geeignet, übh. gut u. tauglich in seiner Art; ἔνϑ' οὐ ποδὶ χρησίμῳ χρῆται, er kann den Fuß nicht brauchen, nicht fest stehen; τὸ χρήσιμον, der Nutzen; (2) auch von Menschen: tüchtig, bes., wie χρηστός, ein guter, nützlicher Staatsbürger; παρασχεῖν ἑαυτὸν χρήσιμον, sich um den Staat verdient machen; τοῖς σώμασι χρησιμώτεροι, die mit tüchtigern Leibern, die mehr aushalten oder ihre Leiber besser brauchen können. Auch = gebraucht, benutzt; τέμενος χρησιμώτατον, ein viel besuchter heiliger Ort
См. также в других словарях:
χρησίμω — χρήσιμος useful masc/neut nom/voc/acc dual χρήσιμος useful masc/neut gen sg (doric aeolic) χρήσιμος useful masc/fem/neut nom/voc/acc dual χρήσιμος useful masc/fem/neut gen sg (doric aeolic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
χρησίμῳ — χρήσιμος useful masc/neut dat sg χρήσιμος useful masc/fem/neut dat sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
χρησίμωι — χρησίμῳ , χρήσιμος useful masc/neut dat sg χρησίμῳ , χρήσιμος useful masc/fem/neut dat sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
παρατρέφω — ΝΜΑ νεοελλ. τρέφω κάποιον ή κάτι υπέρμετρα, υπερβολικά, τρέφω πάρα πολύ μσν. αρχ. 1. παθ. α) (για πρόσ.) τρέφομαι ή ανατρέφομαι από κάποιον («ἦσαν δὲ οὗτοι τῶν ἐπ οὐδενὶ χρησίμῳ πάλαι ἀνατρεφομένων», Συνέσ.) β) τρέφομαι ματαίως, ανωφελώς («τότε… … Dictionary of Greek