-
1 φιλανθρωπίας
φιλανθρωπίᾱς, φιλανθρωπίαhumanity: fem acc plφιλανθρωπίᾱς, φιλανθρωπίαhumanity: fem gen sg (attic doric aeolic) -
2 φιλανθρωπια
ἥ1) человеколюбие, человечностьφιλανθρωπίᾳ Xen. и ὑπὸ φιλανθρωπίας Plat. — из человеколюбия, по доброте (своей);
αἱ φιλανθρωπίαι Dem. — человеколюбивые поступки, добрые дела2) благосклонность, снисходительность, тж. приветливость, ласковостьπάσης φιλανθρωπίας ἐστερημένη (χώρα) Diod. — крайне неприветливая местность;ἥ φ. τῆς τέχνης Xen. — благотворное влияние (земледельческого) искусства, но Aeschin. привлекательность (сценического) искусства -
3 φιλ-ανθρωπία
φιλ-ανθρωπία, ἡ, das Wesen, Betragen des φιλάνϑρωπος, Menschenliebe, Menschenfreundlichkeit; Plat. Euthyphr. 3 d; Xen. Cyr. 1, 4,1. 4, 2,10; Dem. 24, 156; Ggstz von ὠμότης Lpt. 109; φιλανϑρωπίαι καὶ ἐγγύαι γίγνονται Dem. 25, 86; εἴς τινα, Pol. 1, 79, 8; πρός τινα, 1, 79, 11; φιλανϑρωπίαν προςάγειν τινί 1, 81, 8; ἡ διὰ τῶν λόγων φιλ. 8, 15, 11; Sp., wie Plut. Lyc. 16 u. oft; Luc. u. A.; D. Sic. 17, 50 sagt χώρα ἐστερημένη πάσης φιλανϑρωπίας, aller menschlichen Cultur entbehrend.
-
4 ξενία
ξενία, ἡ, ion. u. poet. ξεινία, Her. 3, 39 auch ξεινηΐη, v. l., 1) Gastfreundschaft, Gastrecht; μίξεσϑαι ξενίῃ, Od. 24, 314, wie ἀγαϑῇ ξενίῃ 286, die Bewirthung, gastliche Aufnahme; πέποιϑα ξενίᾳ προςάνεϊ Θώρακος, Pind. P. 10, 64; ἐλϑόντες ἐπὶ ξενίαν, N. 10, 49; auch im plur., χαίροντες ξενίαις πανδόκοις, Ol. 4, 17; μὴ πρὸς ξενίας, Soph. O. C. 517; ξενίαν κατῄσχυνε, Eur. Rhes. 842 (vgl. ξένιος); in Prosa; Ἴωσι ξεινίην συνεϑήκατο, er schloß mit ihnen Gastfreundschaft, Her. 1, 27. 3, 39. 7, 116; Thuc. 8, 6 u. Folgde; ἐπὶ ξενίᾳ καλεῖν, einladen zur Bewirthung, wo eigtl. τραπέζῃ zu ergänzen scheint, Xen. An. 7, 6, 3; Sp., ἀνανεώσασϑαι τὰς πατρικὰς φιλανϑρωπίας καὶ ξενίας, Pol. 33, 16, 2. – 2) Zustand eines Fremden, im Ggstz zum Bürger; ξενίας φεύγειν, als ein Fremder, der sich für einen Bürger ausgegeben hat, angeklagt werden, Ar. vesp. 718; τῆς ξενίας ἁλίσκεσϑαι, Dem. 24, 181; ξενίας ἀγωνισάμενος, Lys. 13, 60; ξενίας φεύγειν Is. 3, 37; Luc. oft. – S. auch ξένιος.
-
5 ἐπι-δείκνῡμι
ἐπι-δείκνῡμι (s. δείκνυμι), 1) aufzeigen, vorzeigen, kund thun, ἔν τ' ἀέϑλοισιν ἀριστεύων ἐπέδειξεν βίαν Pind. N. 11, 14; τά τε νῦν ἐπιδείξω πιστὰ τεκμήρια Aesch. Suppl. 52; ( οὐ μόνον λόγῳ ἤγγειλαν) ἀλλὰ κἀπέδειξαν Soph. El. 1445; σαυτὴν ἐπιδείκνυ τοῖσι ξένοις Ar. Av. 666; πᾶσαν τὴν Ἑλλάδα τοῖσι Πέρσῃσι Her. 3, 135; vgl. 6, 61; auch med., τὸν στρατόν 7, 146; τῷ Κυαξάρει τὴν δύναμιν Xen. Cyr. 5, 5, 5; τοὺς πρέσβεις τοῖς στρατιώταις An. 6, 4, 4; τὸ στράτευμα, die Parade machen lassen, 1, 2, 14; Folgde überall; bes. eine vollendete Arbeit sehen lassen, zur Schau stellen, Ζεῦξις καλὴν εἰκάσας γραφῇ γυναῖκα ἐπεδεί. κνυεν Oec. 10, 1; ᾠδάς, ῥαψῳδίαν, Plat. Legg. VII, 817 d II, 658 b; σ οφίαν Euthyd. 274 a, wie Xen. Conv. 3, 3; τὴν εὔνοιαν καὶ ἀρετὴν αὐτοῦ ἔν τινι Lys. 18, 3; ἑαυτόν, sich zeigen, Plat. Theaet. 145 b. Häufiger noch im med., sich mit Etwas sehen lassen, bes. um sich Beifall u. Ruhm zu erwerben, τοῖς ἐπαινέταις τὴν ἑαυτοῦ σοφίαν Phaedr. 258 a; ἢ ποίησιν ἤ τινα ἄλλην δημιουργίαν Rep. VI, 493 b; τὴν δύναμιν τῆς σοφίας, die Kraft seiner Weisheit an den Tag legen, Euthyd. 247 d; absol., Lach. 179 e, wie Xen. An. 5, 4, 34; τινί, sich vor Einem sehen lassen, Ar. Ran. 771; Plat. Gorg. 447 b; auch εἰς δικαιοσύνην εἴ τις ἐπιδείκνυσϑαι βούλοιτο, in Beziehung auf Gerechtigkeit sich zeigen, hervorthun wollen, Xen. An. 1, 9, 16; ψάλτης Ἀντιγόνῳ ἐπεδείκνυτο, zeigte sich vor dem Ant., Ael. V. H. 9, 36; ἀρετὰς ἔν τινι Isocr. 4, 85; δοκοῠσιν ἐπιδεδεῖχϑαι τὴν μαλακίαν §. 149; νῦν καιρός ἐστιν ἐπιδείξασϑαι τὴν παιδείαν Xen. An. 4, 6, 15; Cyr. 4, 2, 45; τὰ ἔργα φιλανϑρωπίας, sich menschenfreundlich zeigen, 8, 4, 8; λόγον, sich mit seiner Beredsamkeit zeigen, 5, 5, 47 u. Sp.; δύναμιν λόγων Luc. Nigr. 1; αὐλήματα Harmon. 2; oft, wie Plut., von Prunkreden, mit denen man sich hören läßt. – 2) beweisen, darthun; τὴν αἰτίαν Plat. Phaed. 100 d; Aesch. 1, 177; mit folgdm ὅτι, Plat. Rep. III, 391 e; Xen. An. 3, 2, 26 u. sonst; ὡς διδακτόν ἐστιν ἡ ἀρετή Plat. Prot. 320 b; mit folgdm partic., ἐὰν ἐπ ιδείξω τὴν μητέρα φονέα οὖσαν Antiph. 1, 3; Μειδίαν ὑβρικότα Dem. 21, 7; ἐπιδείξω καὶ σὲ ταῠτα τὰ ϑαυμαστὰ συνομολογοῦντα, daß auch du dies zugiebst, Plat. Euthyd. 295 a; c. inf., κινδυνεύσεις ἐπιδεῖξαι χρηστὸς εἶναι Xen. Mem. 3, 2, 17. – Von ἐπιδεικνύω impf. ἐπεδείκνυε, Xen. Cyr. 1, 4, 10, part. praes. ἐπιδεικνύων, Mem. 4, 1, 3; Dem. 53, 1.
-
6 ζώπυρον
ζώπῠρ-ον, τό,A spark or hot coal, used to kindle a fire: hence metaph., σμικρὰ ζ. τοῦ τῶν ἀνθρώπων διασεσως μένα γένους (of the survivors of the flood), Pl.Lg. 677b, cf. Luc.Tim.3; so [τὸ βαρὺ καὶ κοῦφον] οἷον ζ. ἄττα κινήσεως Arist.Cael. 308a2
;βραχέα τινὰ ζ. τῆς Αυκούργου νομοθεσίας Plu.2.240a
;ζ. τι πρὸς σωτηρίαν βίου Max.Tyr. 2.4
;ζώπυρα τῆς ἰδίας σωτηρίας Ph.2.519
; ζ. φιλανθρωπίας flashes of humanity, Nic.Dam.Fr.127J.II [voice] Act., pair of bellows, Ephor. 42J.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ζώπυρον
-
7 πλάσσω
πλάσσω, [dialect] Att. [suff] πλασμᾰτ-ττω S.Aj. 148 (anap.), Pl.R. 420c, etc.: [tense] fut. πλάσω ( ἀνα-) Hp.Mochl.2:[tense] aor.Aἔπλᾰσα Hdt.2.70
([etym.] κατ-), Ar.V. 926, etc.; poet.ἔπλασσα Theoc.24.109
; [dialect] Ep.πλάσσα Hes.Op.70
: [tense] pf.πέπλᾰκα Phld. Mus.p.85K.
,D.S.15.11, D.H.Th.41: [ per.] 3sg.[tense] plpf.ἐπεπλάκει Erot.Praef.
: —[voice] Med., [tense] fut.πλάσομαι Alciphr.1.37
: [tense] aor.ἐπλασάμην Th.6.58
, Pl.Lg. 800b, etc.:—[voice] Pass., [tense] fut.πλασθήσομαι Phld.Mus.p.82
K., ( δια- ) Gal.4.619: [tense] aor. , Lys.12.48, Pl.Ti. 26e : [tense] pf. , etc.:—form, mould, prop. of the artist who works in soft substances, such as earth, clay, wax, ἐκ γαίης π. Hes.Op.70, cf. Hdt. 2.47,73; of Prometheus,ὃν λέγουσ' ἡμᾶς πλάσαι καὶ τἄλλα.. ζῷα Philem.89.1
, cf. Men.535.5 ;π. καθάπερ ἐκ κηροῦ Pl.Lg. 746a
;σχήματα ἐκ χρυσοῦ Id.Ti. 50a
;ἐκ πηλοῦ ζῷον Arist.PA 654b29
;ἀγγεῖον π. κήρινον Id.Mete. 359a1
;οὐκ ἔστιν ἀνδριαντοποιὸς ὅστις ἂν πλάσαι κάλλος τοιοῦτον Philem.72.2
;τοὺς πηλίνους D.4.26
; opp. γράφειν, as sculpture to painting, Pl.R. 510e (so in [voice] Pass., Lg. 668e, Isoc.9.75); τὴν ὑδριαν πλάσαι mould the water-jar, Ar.V. 926 ;σώματα π. θνητά Pl.Ti. 42d
; π. κηρία, of bees, Arist.HA 623b32 ; ἔπλαττεν ἔνδον οἰκίας made clay houses, Ar.Nu. 879; knead bread, Gal.6.313:—[voice] Med., σχῆμα πλασάμενος having formed oneself a figure, Pl.Plt. 297e :— [voice] Pass., to be moulded, made,τὸ δὲ ἐν τῇσι μήτρῃσι πλάσσεται Hdt.3.108
; ;ἂν ἴδωσι.. κήρινα μιμήματα πεπλασμένα Pl.Lg. 933b
.II generally, mould, form by education, training, etc., π. τὰς ψυχὰς τοῖς μύθοις, τὰ σώματα ταῖς χερσίν, Pl.R. 377c ;σῶμα ἐπιμελῶς Id.Ti. 88c
; ; παιδεύειν τε καὶ π. Id.Lg. 671c:—[voice] Pass., ; of the voice, to be trained, Arist.HA 536b19.III form an image of a thing in the mind, imagine,πλάττομεν οὔτε ἰδόντες οὔτε.. νοήσαντες ἀθάνατόν τι ζῷον Pl.Phdr. 246c
, cf. R. 420c, 466a ;τῷ λόγῳ τοὺς νόμους Id.Lg. 712b
;τἀρχαῖα Phld.Mus.p.85K.
:—[voice] Pass., ib.p.82 K.IV put in a certain form, τὸ στόμα π. (so as to pronounce more elegantly) Pl.Cra. 414d ; [ κόμιον] Arr.Epict.2.24.24;τὴν ὑπόκρισιν Plu.Dem.7
:—[voice] Med., ἀδήλως τῇ ὄψει πλυσάμενος πρὸς τὴν ξυμφοράν having formed himself in face, i.e. composed his countenance, Th.6.58, cf. D.45.68.V metaph., fabricate, forge,λόγους ψιθύρους πλάσσων S.Aj. 148
(anap.);ψευδεῖς π. αἰτίας Isoc.12.25
;προφάσεις D.25.28
; τί λόγους πλάττεις; Id.18.121, cf. Pl.Ap. 17c ;μὴ πλάσῃς κακόν Men.Mon. 145
;π. ἐπιστολήν Plb.5.42.7
: abs., δόξω πλάσας λέγειν I shall be thought to speak from invention, i.e. not the truth, Hdt.8.80, cf. X.Mem.2.6.37 :—[voice] Med.,πλάσασθαι τὸν τρόπον τὸν αὑτοῦ Lys.19.60
;ψεύδη X.An.2.6.26
;τῆς φιλανθρωπίας ἣν.. ἐπλάττετο D.18.231
; προφάσεις π. Id.19.215 ;τοιαῦτα πλάττεσθαι τολμᾶτε Id.28.9
;καιρὸν πλάττεσθαι Id.21.187
: abs., πλαττομένους πρὸς ἑαυτούς ( αὐτούς Bonitz) Arist.Rh. 1381b28 : c. inf., Νέρων εἶναι πλασάμενος pretending to be N., D.C.64.9;π. νοσεῖν Gal.19.1
:—[voice] Pass., οὐ πεπλασμένος ὁ κόμπος not fictitious, A.Pr. 1030 ; πεπλάσθαι φάσκοντες saying it was a forgery, Is.7.2 ; ;π. ὑπὸ ποιητῶν And.4.23
;ἐξ ὧν ἡ δίκη αὕτη πέπλασται D.52.12
. ( πλαθ-Ψω, cf. κορο-πλάθος, πηλο-πλάθος.) -
8 τε
τε, enclitic Particle, with two main uses (v. infr. A, B).A as a Conjunction,I τε.. τε, both.. and, joining single words, phrases, clauses, or sentences, the first τε merely pointing forward to the second,ἀνδρῶν τε θεῶν τε Il.1.544
;ἀγαθῶν τε κακῶν τε Hes.Op. 669
;δίψῃ τε λιμῷ τε A.Pers. 491
, cf. S.Aj.34,35, Ar.Ach. 370, 375;τήν τε νῆσον τήν τε ἤπειρον Th.4.8
, cf. Antipho 2.3.3, Pl. R. 373b;λυσόμενός τε θύγατρα, φέρων τ' ἀπερείσι' ἄποινα Il.1.13
; παῖδά τε σοὶ ἀγέμεν Φοίβῳ θ' ἱερὴν ἑκατόμβην ῥέξαι ib. 443; the elements joined by τε.. τε are usu. short in Hom., longer in later Gr., e.g.ἐπειδὴ πρόξενοί τέ εἰσιν Ἀθηναίων καὶ εὐεργέται.., ἔν τε τῇ στήλῃ γέγραπται IG12.103.7
;ἥ τε γὰρ γῆ.. εὔυδρός ἐστι, ποταμοί τε δι' αὐτῆς ῥέουσι Hdt.4.47
; χρὴ.. τούς τε πρεσβυτέρους ὁμοιωθῆναι τοῖς πρὶν ἔργοις, τούς τε νεωτέρους.. μὴ αἰσχῦναι κτλ. Th.4.92, cf. Pl.R. 474c, X.Cyr.1.4.25, Is.1.50; τά τε γὰρ ληφθέντα πάντ' ἂν σῴζοιτο οἵ τ' ἀδικήσαντες κατ' ἀξίαν λάβοιεν τὰ ἐπιτίμια Aen. Tact.16.8, cf. Gp.2.49.1, 12.3.2-3;τούτου γὰρ γενομένου.. τά τε ἐχφόρια Χρυσέρμῳ δυνήσομαι ἀποδοῦναι, ἐγώ τε ἔσομαι παρὰ σοῦ φιλανθρωπίας τετευχώς PEnteux.60.11
(iii B.C.);κλείειν τε τὰ βλέφαρα δεομένων ἐλπιζόντων τε κοιμηθήσεσθαι Gal.16.494
, cf. 495,501; this use is common at all times in οὔτε.. οὔτε, μήτε.. μήτε, εἴτε.. εἴτε (qq.v.); τε may be used three or more times,ἔν τ' ἄρα οἱ φῦ χειρί, ἔπος τ' ἔφατ' ἔκ τ' ὀνόμαζεν Od.15.530
, cf. Il.1.177, 2.58, A.Pr. 89sq., B.17.19sq., Lys. 19.17, X.Cyr.3.3.36:— ἑνδεκάτη τε δυωδεκάτη τε prob. means the eleventh or twelfth, Od.2.374, 4.588:—sts. τε.. τε couples alternatives, , cf. Heracl. 153, El. 391; hence we find τε.. ἢ.., Pl.Tht. 143c, Ion 535d; on ἢ (or ἦ) .. τε in Il.2.289 and A.Eu. 524 (lyr.) v. ἦ 1.3.2 the first clause may be negative, the second affirmative, asἐκκλησίαν τε οὐκ ἐποίει.., τήν τε πόλιν ἐφύλασσε Th.2.22
; but οὔτε.. τε is more freq., asοὔτε ποσίν εἰμι ταχύς.., γιγνώσκω τε X.Cyr.2.3.6
(v.οὔτε 11.4
); we also find οὐ.. τε.. , asοὐχ ἡσύχαζον.., παρεκάλουν τε τοὺς ξυμμάχους Th.1.67
; and μὴ.. τε.. , as ἵνα μή τι διαφύγῃ ἡμᾶς, εἴ τέ τι βούλει κτλ. Pl.Phd. 95e.a τε.. δὲ.. , asκόμισαί τέ με, δὸς δέ μοι ἵππους Il.5.359
, cf. 7.418, S.OC 367, Tr. 285, E.Ph. 1625;ἐσθὰς ἀμφότερόν νιν ἔχεν, ἅ τε.. ἐπιχώριος.., ἀμφὶ δὲ παρδαλέᾳ στέγετο Pi.P.4.80
;διήκουέ τε.., ἔπειτα δὲ καὶ ἐπῄνεσε X.Cyr.4.4.3
; so with ἅμα δὲ καὶ.., ὡσαύτως δὲ καὶ.., Th.1.25, Pl.Smp. 186e:—so τε.., ἀτὰρ οὖν καὶ.., Id.Hp.Ma. 295e.bμὲν.. τε.., ἄνδρα μὲν.., τρεῖς τε κασιγνήτους Il.19.291
-3, cf. Od.22.475-6, Pi.O.6.88, 7.88, A.Th. 924, Ch. 585 (lyr.), S.Ant. 963 (lyr.), E.Heracl. 337 codd., Cyc.41 (lyr.), Ar.Nu. 563(lyr.), Pl.Phdr. 266c, Lg. 927b: v. μέν A. 11.6c.4 a single τε ( and) joins a word, phrase, or (esp. later) clause or sentence to what precedes,τελευτὴν κεφαλήν τε Pl.Ti. 69a
; θνητὰ ἀθάνατά τε ib.c;Ζεῦ ἄλλοι τε θεοί Il.6.476
; ; ῥίγησέν τ' ἂρ ἔπειτα ἄναξ ἀνδρῶν Ἀγαμέμνων v.l. for δ' ἂρ in 11.254; ἕν τε οὐδὲν κατέστη ἴαμα.., σῶμά τε αὔταρκες ὂν οὐδὲν διεφάνη.., Th.2.51; τά τε ἱερὰ.. νεκρῶν πλέα ἦν.. ib.52; νόμοι τε πάντες ξυνεταράχθησαν ibid.; , cf. 253, 262, al.;εἴς τε τὰς ἄλλας.. ἀθροίζεσθαι Aen.Tact.3.5
; τῶν τε ἀρχόντων.. ib.6, cf. 10.8, al.;ὅ τε γραφεὶς κύκλος.. Archim.Spir.11
Def.7;πρός τε τούτοις φησὶν.. PEnteux.63.18
(iii B.C.);χωρίς τε τούτων Plb.2.56.13
, 61.1, 3.17.7;ταῦτά τ' ἐγίνετο.. Id.2.43.6
, cf. 3.70.4;ἀπαιτούμενός τε ὑπ' ἐμοῦ τὰ ἔρια οὐκ ἀποδίδωσί PEnteux.2.6
, cf. 8.4, al. (iii B.C.); γράψαι Ἀγαθοκλεῖ τῷ ἐπιστάτῃ διασαφῆσαί τε αὐτῷ ib.81.21 (iii B.C.);καθόλου τε.. Arr.Epict.1.19.13
, cf. 2.2.17; , cf. 24, al.;ὄξει βαφικῷ στυπτηρίᾳ τε PHolm. 1.4
, cf. Gem.16.6;χρὴ.. λαχάνων ἅπτεσθαι, κοιλίαν τε λύειν Gp.1.12.19
, cf. 2.2.2, al.; this τε may be used any number of times, Od.4.149- 150, 14.75, 158-9, Men.Pk.15,16,20, Hipparch.1.9.8, Act.Ap.2.43,46, 4.13, 14, al.II τε.. καὶ.. , or τε καὶ.. , both.. and.., where τε points forward to καί, and usu. need not be translated, e.g. ; εἰ δὴ ὁμοῦ πόλεμός τε δαμᾷ καὶ λοιμὸς Ἀχαιούς ib.61; δειλός τε καὶ οὐτιδανὸς καλεοίμην ib. 293;ζωόν τε καὶ ἀρτεμέα 7.308
, cf. 327, 338, al.;τῆς τε γῆς ἐούσης ἐπιτηδέης καὶ τῶν ποταμῶν ἐόντων σφι συμμάχων Hdt.4.47
;βούλεταί τε καὶ ἐπίσταται Th.2.35
;ὁ φύς τε καὶ τραφείς Pl.R. 396c
;βάσιν τε γὰρ πάλιν τὴν αὐτὴν ἔχουσι τὴν ΖΒ καὶ.. Euc.1.47
; sts. the elements joined by τε.. καὶ.. are joined in order to be compared or contrasted rather than simply joined, ; ; ; ἐπαύσατό τε ὁ ἄνεμος καὶ τὸ κῦμα ἔστρωτο ib. 193;ταὐτὰ.. νῦν τε καὶ τότε Ar.Av. 24
; ; ; sts. (like τε.. τε) even used of alternatives,διάνδιχα μερμήριξεν, ἵππους τε στρέψαι καὶ ἐναντίβιον μαχέσασθαι Il.8.168
;ἐν δίκᾳ τε καὶ παρὰ δίκαν Pi.O.2.16
;θεοῦ τε.. θέλοντος καὶ μὴ θέλοντος A.Th. 427
;πείσας τε.. καὶ μὴ τυχών Th.3.42
:—on οἵ τε ἄλλοι καὶ.. , e.g.τοῖς τε ἄλλοις ἅπασι καὶ Λακεδαιμονίοις Isoc.12.249
, and ἄλλως τε καὶ.. , v. ἄλλος 11.6,ἄλλως 1.3
.2 in this sense τ' ἠδέ is only [dialect] Ep.,σκῆπτρόν τ' ἠδὲ θέμιστας Il.9.99
, cf. 1.400, al.; alsoτε.., ἰδέ, χαλκόν τε ἰδὲ λόφον 6.469
, cf. 8.162.3 καὶ.. τε, both.. and.., is occasionally found, as καὶ μητέρα πατέρα τ' E.Alc. 646.b καὶ.. τε perh. means and.. also inκαὶ ναυτικῷ τε ἅμα Th.1.9
;καὶ πρός τε τοὺς Ῥηγίνους Id.6.44
;καὶ αὐτός τε Id.8.68
; v. infr. c. 10.4 τε.. τε or τε.. καὶ.. sts. join elements which are not syntactically parallel, esp. a part. and a finite verb, ἰοῖσίν τε τιτυσκόμενοι λάεσσί τ' ἔβαλλον (for βάλλοντες) Il.3.80; ; ;τῆς τε ὥρας.. ταύτης οὔσης.., καὶ τὸ χωρίον.. χαλεπὸν ἦν Id.7.47
, cf. 4.85, 8.81, 95.5 the copulative τε becomes rare in later Gr.; it is found about 340 times in LXX, mostly in the Pentateuch and 1-4 Ma., only 3 times in Ps.; in the NT it is found about 150 times in Act.Ap., 20 times in Ep.Hebr., and very rarely in the other books.B In [dialect] Ep. (more rarely in other dactylic verse, v. infr. 11) τε stands in general or frequentative statements or in statements of what is well known; such statements are freq. made as justifications of a preceding particular statement or of a preceding exhortation to a particular person or persons; the sense of τε thus approaches that of τοι (cf. τοι and τε in Od.2.276-7, and cf. Il.13.115 with 15.203); although associated with numerous particles and other words of particular types (v. infr.) its meaning remains independent of these and applies to the whole sentence in which it stands: ; ;θεοὶ δέ τε πάντα ἴσασιν 4.379
, cf. 5.79, 447, 10.306, 17.485, Il.9.497, 16.688, 17.176, 21.264; , cf. Od.11.537, Il.24.526;ἤ τ' ἔβλητ' ἤ τ' ἔβαλ' ἄλλον 11.410
;οὐ μὲν γάρ τε κακὸν βασιλευέμεν Od.1.392
;οἳ φύλλοισιν ἐοικότες ἄλλοτε μέν τε ζαφλεγέες τελέθουσιν.. ἄλλοτε δὲ.. Il.21.464
; , cf. 8.169, 170, 15.400; τοῦ γάρ τε ξεῖνος μιμνήσκεται ἤματα πάντα, ἀνδρὸς ξεινοδόκου, ὅς κεν φιλότητα παράσχῃ ib.54, cf. 17.322;ῥεχθὲν δέ τε νήπιος ἔγνω Il.17.32
;παθὼν δέ τε νήπιος ἔγνω Hes.Op. 218
;αἰεὶ γάρ τε νεώτεροι ἀφραδέουσιν Od. 7.294
; δύσζηλοι γάρ τ' εἰμὲν ἐπὶ χθονὶ φῦλ' ἀνθρώπων ib. 307;τοῦ δέ τε πολλοὶ ἐπαυρίσκοντ' ἄνθρωποι, καί τε πολέας ἐσάωσε Il.13.733
-4; τοῦ μὲν γάρ τε κακοῦ τρέπεται χρὼς ἄλλυδις ἄλλῃ, ἐν δέ τέ οἱ κραδίη στέρνοισι πατάσσει.., πάταγος δέ τε γίγνετ' ὀδόντων ib. 279-83; ;νέῳ δέ τε πάντ' ἐπέοικεν.. κεῖσθαι 22.71
;κατέλεξεν ἅπαντα κήδε' ὅσ' ἀνθρώποισι πέλει, τῶν ἄστυ ἁλώῃ· ἄνδρας μὲν κτείνουσι, πόλιν δέ τε πῦρ ἀμαθύνει, τέκνα δέ τ' ἄλλοι ἄγουσι, βαθυζώνους τε γυναῖκας 9.592
-4, cf. 22.492, 495, 499;νεμεσσῶμαί γε μὲν οὐδέν· καὶ γάρ τίς τ' ἀλλοῖον ὀδύρεται ἄνδρ' ὀλέσασα.. ἢ Ὀδυσῆ' Od.19.265
;σχέτλιε, καὶ μέν τίς τε χερείονι πείθεθ' ἑταίρῳ.., αὐτὰρ ἐγὼ θεός εἰμι 20.45
, cf. 23.118, Il.2.292, 9.632; νῦν δὲ μνησώμεθα δόρπου· καὶ γάρ τ' ἠΰκομος Νιόβη ἐμνήσατο σίτου κτλ. 24.602 (where a general inference is implied);ὃν Βριάρεων καλέουσι θεοί, ἄνδρες δέ τε πάντες Αἰγαίων' 1.403
, cf. 2.814, 5.306, 10.258, 14.290; sts. of repeated action by particular persons,ἄλλοτε μέν τε γόῳ φρένα τέρπομαι Od.4.102
;οὐ μὰ γὰρ Ἀπόλλωνα Διὶ φίλον, ᾧ τε σύ, Κάλχαν, εὐχόμενος.. θεοπροπίας ἀναφαίνεις Il.1.86
; ἡ δὲ.. μ' αἰεὶ.. νεικεῖ, καί τέ μέ φησι μάχῃ Τρώεσσιν ἀρήγειν ib. 521;μήτηρ γάρ τέ μέ φησι θεά, Θέτις ἀργυρόπεζα, διχθαδίας κῆρας φερέμεν θανάτοιο τέλοσδε 9.410
.2 in exhortations addressed to an individual, a subsidiary sentence or relative clause in which he is reminded of his special or characteristic sphere of activity is marked by τε, e.g.Ἑρμεία, σοὶ γάρ τε μάλιστά γε φίλτατόν ἐστιν ἀνδρὶ ἑταιρίσσαι καί τ' ἔκλυες ᾧ κ' ἐθέλῃσθα, βάσκ' ἴθι.. Il.24.334
;Ἀτρεΐδη, σοὶ γάρ τε μάλιστά γε λαὸς Ἀχαιῶν πείσονται μύθοισι.., νῦν δ' ἀπὸ πυρκαϊῆς σκέδασον.. 23.156
;δεῦρο δὴ ὄρσο, γρηῢ.., ἥ τε γυναικῶν δμῳάων σκοπός ἐσσι.., ἔρχεο Od. 22.395
, cf. Il.17.249.3 similarly in general and frequentative statements consisting of two clauses (one of which may be a relative clause, freq. containing the subj. or opt.), in which the fulfilment of the condition stated in the subsidiary or subordinate clause is declared to be generally or always followed by the result stated in the principal clause, either or both clauses may contain τε:a the principal clause alone contains τε, ὅς κε θεοῖς ἐπιπείθηται, μάλα τ' ἔκλυον αὐτοῦ Il.1.218
;ὃς δ' ἂν ἀμύμων αὐτὸς ἔῃ καὶ ἀμύμονα εἰδῇ, τοῦ μέν τε κλέος εὐρὺ διὰ ξεῖνοι φορέουσι πάντας ἐπ' ἀνθρώπους, πολλοί τέ μιν ἐσθλὸν ἔειπον Od.19.333
;εἴ περ γὰρ θυμῷ γε μενοινάᾳ πολεμίζειν, ἀλλά τε λάθρῃ γυῖα βαρύνεται.., βλάβεται δέ τε γούνατ' ἰόντι Il.19.165
-6;ᾧ μέν κ' ἀμμείξας δώῃ Ζεὺς τερπικέραυνος, ἄλλοτε μέν τε κακῷ ὅ γε κύρεται ἄλλοτε δ' ἐσθλῷ 24.530
.b the subordinate clause alone contains τε, λάζετο δ' ἔγχος.. τῷ δάμνησι στίχας ἀνδρῶν ἡρώων οἷσίν τε κοτέσσεται ὀβριμοπάτρη 5.747
;ῥεῖα δ' ἀρίγνωτος γόνος ἀνέρος ᾧ τε Κρονίων ὄλβον ἐπικλώση Od.4.207
;ἀντί νυ πολλῶν λαῶν ἐστιν ἀνὴρ ὅν τε Ζεὺς κῆρι φιλήσῃ Il.9.117
, cf. 7.298, Od.6.287, 7.74, 8.547, 18.276; with opt.,ἀλλὰ πολὺ πρώτιστος.. ἕλεσκον ἀνδρῶν δυσμενέων ὅ τέ μοι εἴξειε πόδεσσι 14.221
: it is prob. that τε has been replaced by κε in the text of Hom. in Il.1.218, 9.510 (cf. 508), and some other passages in which κε seems to be used, exceptionally, in general relative clauses.c both clauses contain τε, ὃς μέν τ' αἰδέσεται κούρας Διὸς ἆσσον ἰούσας, τὸν δὲ μέγ' ὤνησαν καί τ' ἔκλυον εὐχομένοιο Il.9.508
-9;εἴ περ γάρ τε χόλον γε καὶ αὐτῆμαρ καταπέψῃ, ἀλλά τε καὶ μετόπισθεν ἔχει κότον 1.82
-3.4 in the subordinate clause of a collective sentence, in which the principal clause states something to be true of all those (i.e. each individual) to whom the predicate of the subordinate clause applies,ὑπόσχωμαι.. κτήματα.. πάντα μάλ' ὅσσα τ' Ἀλέξανδρος.. ἠγάγετο Τροίηνδ'.. δωσέμεν Il.22.115
; , cf. Od.18.131, Il.19.105; , cf. 18.485.5 in relative clauses (and in parenthetic principal clauses) which indicate what is customary, ἐπεὶ οὐχ ἱερήϊον οὐδὲ βοείην ἀρνύσθην, ἅ τε ποσσὶν ἀέθλια γίγνεται ἀνδρῶν which are the usual prizes.., Il.22.160;ἔργ' ἀνδρῶν τε θεῶν τε, τά τε κλείουσιν ἀοιδοί Od.1.338
, cf. 3.435, 4.85, 13.410, 14.226, 17.423, Il.5.332;κύματος ἐξαναδύς, τά τ' ἐρεύγεται ἤπειρόνδε Od.5.438
;μολπή τ' ὀρχηστύς τε, τὰ γάρ τ' ἀναθήματα δαιτός 1.152
: similarly in clauses withοἷά τε (πολλά), κῆτος ἐπισσεύῃ μέγα δαίμων ἐξ ἁλός, οἷά τε πολλὰ τρέφει.. Ἀμφιτρίτη 5.422
;οὐ γάρ σ' οὐδέ.. δαήμονι φωτὶ ἐΐσκω ἄθλων, οἷά τε πολλὰ μετ' ἀνθρώποισι πέλονται 8.160
, cf. 11.364, 14.63, 15.324, 379.6 in relative clauses indicating what is true of all persons or things denoted by the same word, οὐ γάρ τις νήσων ἱππήλατος οὐδ' εὐλείμων αἵ θ' ἁλὶ κεκλίαται no one of the islands which lie in the sea (as all islands do, i.e. no island at all), Od.4.608;ἡμίονον.. ἥ τ' ἀλγίστη δαμάσασθαι Il.23.655
;ἐσθλὸς ἐὼν γαμβρὸς ἢ πενθερός, οἵ τε μάλιστα κήδιστοι τελέθουσι Od.8.582
;αἰετοῦ οἴματ' ἔχων.. ὅς θ' ἅμα κάρτιστός τε καὶ ὤκιστος πετεηνῶν Il.21.252
, cf. 24.294;οὐδέ μιν εἰσοιχνεῦσι κυνηγέται, οἵ τε καθ' ὕλην ἄλγεα πάσχουσιν Od.9.120
;δικασπόλοι, οἵ τε θέμιστας πρὸς Διὸς εἰρύαται Il.1.238
, cf. Od.5.67, 101, Il.1.279, 19.31, 24.415;οἶνός σε τρώει.., ὅς τε καὶ ἄλλους βλάπτει Od.21.293
, cf. 14.464;πάρφασις, ἥ τ' ἔκλεψε νόον πύκα περ φρονεόντων Il.14.217
;οἰκωφελίη, ἥ τε τρέφει ἀγλαὰ τέκνα Od.14.223
.7 when the antecedent is a definite group of gods or men, the relative clause with τε indicates an essential characteristic of the antecedent,Ἐρινύες, αἵ θ' ὑπὸ γαῖαν ἀνθρώπους τείνυνται Il.19.259
;Σειρῆνας.., αἵ ῥά τε πάντας ἀνθρώπους θέλγουσιν Od.12.39
;Φαίηκές μ' ἄγαγον ναυσίκλυτοι, οἵ τε καὶ ἄλλους ἀνθρώπους πέμπουσιν 16.227
, cf. 20.187; ;Λωτοφάγων, οἵ τ' ἄνθινον εἶδαρ ἔδουσι Od.9.84
: similarly when the antecedent is an individual person (incl. god) or thing, the relative clause with τε indicates one of his or its general or essential characteristics or aspects, , cf. 2.669, Od.5.4;Ἑρμείαο ἕκητι διακτόρου, ὅς ῥά τε πάντων ἀνθρώπων ἔργοισι χάριν καὶ κῦδος ὀπάζει 15.319
;Λάμπον καὶ Φαέθονθ', οἵ τ' Ἠῶ πῶλοι ἄγουσι 23.246
;Τειρεσίαο μάντιος ἀλαοῦ, τοῦ τε φρένες ἔμπεδοί εἰσι 10.493
;τεύχεα δύνεις ἀνδρὸς ἀριστῆος, τόν τε τρομέουσι καὶ ἄλλοι Il.17.203
, cf. 7.112; κεῖται ἀνὴρ ὅν τ' (v.l. ὃν)ἶσον ἐτίομεν Ἕκτορι δίῳ, Αἰνείας 5.467
; the relative clause sts. indicates what is customary,οὐδέ σε λήθω τιμῆς ἧς τέ μ' ἔοικε τετιμῆσθαι μετ' Ἀχαιοῖς 23.649
;ἔνθα δ' ἀνὴρ ἐνίαυε πελώριος, ὅς ῥά τε μῆλα οἶος ποιμαίνεσκε Od.9.187
;τῶν πάντων οὐ τόσσον ὀδύρομαι.. ὡς ἑνός, ὅς τέ μοι ὕπνον ἀπεχθαίρει καὶ ἐδωδὴν μνωομένῳ 4.105
;σῆς ἀλόχου.. ἥ τέ τοι αὔτως ἧσται ἐνὶ μεγάροισιν 13.336
;καὶ κήρυκα Μέδοντα σαώσομεν, ὅς τέ μευ αἰεὶ.. κηδέσκετο 22.357
, cf. 346.8 τε is used in descriptions of particular places or things when attention is called to their peculiar or characteristic features, or their position, e.g.Λιβύην, ἵνα τ' ἄρνες ἄφαρ κεραοὶ τελέθουσι Od.4.85
; , cf. 9.124, 13.99, 100, 107, 109, 244; ἓξ δέ τέ οἱ (sc. Σκύλλῃ)δειραὶ περιμήκεες 12.90
, cf. 93,99, 105; ἐν δέ τε Γοργείη κεφαλή (in Athena's αἰγίς) Il.5.741; χαλεπὸν δέ τ' ὀρύσσειν ἀνδράσι γε θνητοῖσι (sc. μῶλυ) Od. 10.305; ; sts. τε draws attention to a well-known custom or permanent feature,ἀρξάμενοι τοῦ χώρου, ὅθεν τέ περ οἰνοχοεύει 21.142
;ἦ μένετε Τρῶας σχεδὸν ἐλθέμεν, ἔνθα τε νῆες εἰρύατ' εὔπρυμνοι Il.4.247
, cf. Od. 6.266;ἐν ποταμῷ, ὅθι τ' ἀρδμὸς ἔην πάντεσσι βοτοῖσιν Il.18.521
, cf. Od.14.353.9 a part of the anatomy is defined by a clause (containing τε) which indicates a feature which universally belongs to it,κατ' ἰσχίον, ἔνθα τε μηρὸς ἰσχίῳ ἐνστρέφεται Il.5.305
, cf. 8.83, 13.547, 16.481, 20.478; similarly a point of time is defined,ὥρῃ ἐν εἰαρινῇ, ὅτε τ' ἤματα μακρὰ πέλονται Od.18.367
.10 τε is used in relative clauses which define a measurement of a particular thing or action by reference to the measurement (in general) of some thing or action well known in daily life,γεφύρωσεν δὲ κέλευθον μακρὴν ἠδ' εὐρεῖαν, ὅσον τ' ἐπὶ δουρὸς ἐρωὴ γίγνεται Il.15.358
; ; , cf. 3.321, al.; more rarely the definition is by reference to the measurement of a particular thing or action, ἤσθιε.. ἕως ὅ τ' ἀοιδὸς ἐνὶ μεγάροισιν ἄειδεν (s.v.l.) 17.358;ἥ τις δὴ τέτληκε τόσα φρεσίν, ὅσσα τ' ἐγώ περ 19.347
.11 the freq. use of τε B in similes is to be explained under one or other of the foregoing heads, e.g. when reference is made to generally known kinds of things or natural phenomena, to human experience in daily life, or to well-known phenomena of the animal world, Il.2.456, 459, 463, 468, 470, 471, 474, 481, 3.23-5,33, 11.415-7, al.; or when universal characteristics of gods, men, animals, etc., are indicated by relative clauses introduced by ὅς τε, ὅς ῥά τε, etc., 3.61, 151, 198, al.; or by ὥς τε, ἠΰτε, ὥς τίς τε, etc., e.g. 5.136, 17.133, Od.4.535,ὡς εἴ τε 9.314
, 14.254, etc.II in post-Hom. Gr. this use of τε is more restricted; outside of [dialect] Ep. and other early dactylic verse (Hes.Op.30, 214, 233, al., Xenoph.13.3, Thgn.148, 359, etc.) it is not found except with relatives, and with these it has scarcely any discernible sense, so that ὅς τε in Lyr. and Trag. is for the most part only = ὅς, e.g. (possibly generalizing)Μοῖρ', ἅ τε πατρώϊον τῶνδ' ἔχει τὸν εὔφρονα πότμον Pi.O.2.35
, cf. 14.2, A.Eu. 1024, E.Hec. 445 (lyr.), etc. (v. ὅστε); without generalizing force, Pi.N.9.9, A.Pers. 297, Ch. 615, etc.; Hdt. hasτά πέρ τε 1.74
,ὅκως τε 2.108
codd., ὅσον τε (without a verb, as in Od.9.325, al.) 1.126, 2.96, 3.5, al.,οἷά τε 1.93
codd. (adverbially 2.175, 5.11): in [dialect] Att. Prose and Com. even these uses disappear and we find only a few phrases, as ἅτε, ὥστε, ἐφ' ᾧτε, οἷός τε; in later Gr. we find exceptionallyἔνθεν τε Hp.Ep.17
; (ii B.C.);ἀπ' οὗ τε PCair.Zen.291.3
(iii B.C.); (Erythrae, ii B.C.); ἥ τ' PMag.Par.1.2962;ὅσον τε ὀκτὼ στάδια Paus.6.26.1
; καὶ ἔστιν ἔπη Μαντικὰ ὁπόσα τε (= which)ἐπελεξάμεθα καὶ ἡμεῖς Id.9.31.5
;οἷόν τε καὶ ἐπὶ τῆς κύων φωνῆς θεωροῦμεν S.E.M.11.28
.C in Hom. τε is also (but less freq.) used in conjunction with other particles in contexts (mainly particular statements) such as the following:1 in assurances, statements on oath, and threats,σχέτλιος, ἦ τ' ἐκέλευον ἀπωσάμενον δήϊον πῦρ ἂψ ἐπὶ νῆας ἴμεν Il.18.13
;ἐξ αὖ νῦν ἔφυγες θάνατον, κύον· ἦ τέ τοι ἄγχι ἦλθε κακόν 11.362
; ἦ τε is similarly used in 11.391, 17.171, 236, Od.24.28, 311, al.; ἦ τ' ἄν in Il.12.69, al.; γάρ τε (s. v.l.) inοὐ γάρ τ' οἶδα 6.367
, cf. Od.10.190; νύ τε in 1.60, 347 (but τ' more prob. = τοι, v. σύ) ; δέ τε inἀγορῇ δέ τ' ἀμείνονές εἰσι καὶ ἄλλοι Il.18.106
; ; μέν τε in , cf. 4.341; εἴ πέρ τε inοὔ τοι ἔτι δηρόν γε φίλης ἀπὸ πατρίδος αἴης ἔσσεται, οὐδ' εἴ πέρ τε σιδήρεα δέσματ' ἔχῃσιν Od.1.204
, cf. 188, Il.12.223, 245.2 also in commands, warnings, and admonitions,σίγα, μή τίς τ' ἄλλος Ἀχαιῶν τοῦτον ἀκούσῃ μῦθον Il.14.90
, cf. Od.19.486; ; τούσδε τ' (v.l. δ')ἐᾶν 16.96
(nisi leg. τούσδ' ἔτ'); δὸς δέ τέ μ' ἄνδρα ἑλεῖν 5.118
; μηδέ τ' ἐρώει (nisi leg. μηδ' ἔτ') 2.179, 22.185.3 also in passionate utterances, in clauses which indicate the cause of the speaker's passion or a circumstance which might have caused others to behave more considerately towards him,ὤ μοι ἐγὼ δειλή.. ἥ τ'.. τὸν μὲν.. θρέψασα.. ἐπιπροέηκα Il.18.55
;σχέτλιοί ἐστε, θεοί, ζηλήμονες ἔξοχον ἄλλων, οἵ τε θεαῖς ἀγάασθε.. ἤν τίς τε.. Od.5.119
, 120, cf. 21.87, Il.15.468, 17.174; ἡμεῖς δ' αὖ μαχόμεσθ', οἵ πέρ τ' ἐπίκουροι ἔνειμεν and we, who ( mark you) are only allies (not γαμβροί and κασίγνητοι), are fighting, 5.477; τρεῖς γάρ τ' ἐκ Κρόνου εἰμὲν ἀδελφεοί for we, let me tell you, are three brothers, sons of Cronos (and Zeus has no prior title to power), 15.187;ποῖόν δε ἔπος φύγεν ἕρκος ὀδόντων δεινόν τ' ἀργαλέον τε· νεμεσσῶμαι δέ τ' ἀκούων Od.21.169
; .4 in descriptions of particular events and things where there is no general reference,κνίση μὲν ἀνήνοθεν, ἐν δέ τε φόρμιγξ ἠπύει Od.17.270
; ὥς (= so)τέ μοι ὑβρίζοντες ὑπερφιάλως δοκέουσιν δαίνυσθαι κατὰ δῶμα 1.227
;τοὺς μέν τ' ἰητροὶ πολυφάρμακοι ἀμφιπένονται.. σὺ δ' ἀμήχανος ἔπλευ, Ἀχιλλεῦ Il.16.28
; πόλιν πέρι δινηθήτην καρπαλίμοισι πόδεσσι, θεοὶ δέ τε πάντες ὁρῶντο dub. l. in 22.166;εὗρε δ' ἐνὶ σπῆϊ γλαφυρῷ Θέτιν, ἀμφὶ δέ τ' ἄλλαι εἵαθ' ὁμηγερέες ἅλιαι θεαί 24.83
(s.v.l.);ἐν δέ τε φάρμακον ἧκε Od.10.317
;νῶϊ δέ τ' ἄψορροι κίομεν Il.21.456
;πολλὰς γὰρ δὴ νύκτας.. ἄεσα καί τ' ἀνέμεινα.. Ἠῶ Od.19.342
;δέελον δ' ἐπὶ σῆμά τ' ἔθηκε Il.10.466
;ἐν δέ τε οἶνον κρητῆρσιν κερόωντο Od.20.252
; so with οὐδέ τ' (nisi leg. οὐδ' ἔτ'), τὸν καὶ ὑπέδδεισαν μάκαρες θεοὶ οὐδέ τ' ἔδησαν Il.1.406
;οὐδέ τ' ἔληγε μέγας θεός, ὦρτο δ' ἐπ' αὐτόν 21.248
;οὐδέ τ' ἄειρε 23.730
;οὐδέ τ' ἔασεν 11.437
, 21.596, cf. 15.709.5 ὅτε τε ( when) freq. introduces a temporal clause defining a point of time in the past by means of a well-known event which occurred then, ἦ οὐ μέμνῃ ὅτε τ' ἐκρέμω ὑψόθεν; Il.15.18;ὅτε τε Κρόνον.. Ζεὺς γαίης νέρθε καθεῖσε 14.203
; (but ἤματι τῷ ὅτε τε is general in 13.335; so also ὅτε πέρ τε.. κέρωνται in 4.259); , cf. 10.286, 22.102, Od.7.323, 18.257.6 in ὅ τε ( that or because) the τε has no observable meaning, , cf. 412, 4.32, 6.126, Od.5.357, al.7 ἐπεί τε = ἐπεί ( when) is rare in Hom.,ἐπεί τ' ἐνόησε Il.12.393
, cf. ἐπείτε.8 where τ' ἄρ occurs in questions, e.g. πῇ τ' ἂρ μέμονας καταδῦναι ὅμιλον; Il.13.307, cf. 1.8, 18.188, al., ταρ (q.v.) should prob. be read, since ἄρ ([etym.] α) usu. precedes a τε which is not copulative; so perh. ταρα should be read for τ' ἄρα in Od.1.346.9 inἣ θέμις ἐστὶν.. ἤ τ' ἀνδρῶν ἤ τε γυναικῶν Il.9.276
, it is not clear whether τε is copulative (τε A) or generalizing (τε B) or neither (τε C); ἤ is prob. = ἦ (accented as in ἤτοι (; ἤ τ' ἀλκῆς ἤ τε φόβοιο is dub. l. in 17.42; ἤ τ' = or is found in 19.148, = than in Od.16.216.10 Rarer and later uses;a also, esp. withἄλλος, Ἑρμεία, σὺ γὰρ αὖτε τά τ' ἄλλα περ ἄγγελός ἐσσι Od.5.29
, cf. 17.273, Il.23.483;ἐπεὶ τά τε ἄλλα πράττουσιν καλῶς, ἀναθεῖναι αὐτοὺς καὶ στήλην IG22.1298.9
, cf. Lycurg.100 (s.v.l.);ἐκομισάμην τὸ παρὰ σοῦ ἐπιστόλιον, ἐν ᾧ ὑπέγραψάς μοι τήν τε παρὰ Ζήνωνος πρὸς Ἰεδδοῦν γεγραμμένην PCair.Zen.18.1
(iii B.C.); εἰ οὖν περὶ τούτων ἐπιστροφὴν μὴ ποιήσει, οἵ τε λοιποί μοι τὰς χεῖρας προσοίσουσιν (- σωσιν Pap.) PPetr.2p.10 (iii B.C.);τῶν δὲ παρὰ ταῦτα ποιησόντων τά τε κτήνη ὑπὸ στέρεσιν ἀχθήσεσθαι πρὸς τὰ ἐκφόρια PTeb.27.74
(ii B.C.); v. supr. A. 11.3b.b with ὅδε, adding a slight emphasis to the preceding word,εἰ δὴ τήνδε τε γαῖαν ἀνείρεαι Od.13.238
, cf. 15.484.c τε γάρ rarely = καὶ γάρ or γάρ, Arist.APo. 75b41, de An. 405a4, PA 661b28, Pol. 1318b33, 1333a2; ἐάν τε γάρ for even if, 2 Ep.Cor.10.8; τήν τε γὰρ ἐπιθυμίαν οὐκ ᾔδειν for I had not known even lust. Ep.Rom.7.7.D Position of τε:1 in signf. A, as an enclitic, it stands second word in the sentence, clause, or phrase, regardless of the meaning: ἐγγύθι τε Πριάμοιο καὶ Ἕκτορος near both Priam and Hector, Il.6.317; , cf. 4.505, 7.295; codd., cf. 291 (anap.);ἄνευ τε δόλου καὶ ἀπάτης Hdt.1.69
;ὑπέρ τε σοῦ καὶ τῆς ἀδελφῆς PEnteux.6.6
(iii B.C.); , cf. Ti. 70b; hence in E.Or. 897 πόλεος must be taken with what precedes (Porson ad loc.): but article + noun, preposition + noun are freq. regarded as forming a unity indivisible by τε, τοῖς κτανοῦσί τε A.Ch.41
(lyr.);πρὸς βίαν τε Id.Pr. 210
; also the order is freq. determined by the meaning, τε being placed immediately after the word (or first word of a phrase or clause) which it joins to what precedes or to what follows,πατὴρ ἀνδρῶν τε θεῶν τε Il.1.544
;ἔξω δόμων τε καὶ πάτρας A.Pr. 665
; the copulative or preparatory τε precedes many other particles, e.g. τε γάρ, τ' ἄρα, τέ τις.2 τε is enclitic in signfs. B, C also, and stands early in its sentence, clause, or phrase (v. supr.), but many particles which follow τε in signf. A precede it in signfs. B, C, e.g. in signfs. B, C we have δέ τε, μέν τε, γάρ τε, ἀλλά τε, δ' ἄρα τε, ὅς ῥά τε, οὔτ' ἄρ τε, καὶ γάρ τίς τε, ὅς τίς τε, καί τε. -
9 φιλανθρωπία
φῐλανθρωπ-ία, ἡ,A humanity, benevolence, kind-heartedness, humane feeling, or, in a weaker sense, kindliness, courtesy,I of men, Hp.Praec. 6, Pl.Euthphr.3d, X.Cyr.1.4.1, Act.Ap.28.2, etc.; opp. σεμνότης, Isoc. 15.133; opp. φθόνος, D.20.165; opp. ὠμότης, ib.109; joined with εὔνοια, Isoc.5.114, D.18.5; with πραότης, Isoc.5.116; with χρηστότης, Iamb. ap. Stob.4.5.76;φ. λόγων
courtesy,D.
18.298; τῆς παρὰ τουτωνὶ τιμῆς καὶ φ. ib.209;φ. διὰ τῶν λόγων Plb.28.17.11
;φ. προσάγειν τινί Id.1.81.8
; φ. εἰς or πρὸς τοὺς αἰχμαλώτους, ib.79.8, 11; ὑπὸ φιλανθρωπίας Pl.l. c.;μετὰ φ. Isoc.15
l. c.; clemency, X.Cyr.7.5.73; soφιλανθρωπίᾳ Id.Ages.1.22
; the intercourse of lovers, Aeschin.1.171: pl., acts of kindness, courtesies, D.8.70, 25.86, Plb.36.17.13, Phld.Rh.2.160 S., etc.b ἡ σὴ φ. as a form of address, your Clemency, PRyl.296 (ii A. D.), etc.2 of God, love to man, Ep. Tit.3.4, al.II of things, ἡ τοῦ ὀνόματος (i. e. νόμος) φ. its mildness, D.24.156; ἡ φ. τῆς τέχνης, of agriculture, X.Oec.15.4, cf. Aeschin.2.15; χώρα πάσης φ. ἐστερημένη, of a desert country, D.S. 17.50; in disease, mild symptoms, Gal.19.219.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > φιλανθρωπία
-
10 ἐπιτυγχάνω
A : [tense] aor. 2 ἐπέτῠχον: [tense] pf.:—prop. hit the mark, τοῦ σκοποῦ, opp. ἀποτυγχάνω, Id.EN 1106b33 ;οἱ πολλὰ βάλλοντες ἐπιτυγχάνουσι πολλάκις Plu.2.438a
: hence,II light or fall upon, meet with,I c. dat. pers., Ar.Nu. 195, 535, Th.3.75 ;ἐ. γυναικὶ βιαζομένῃ Pl.Lg. 874c
: also c.dat.rei,ἐ. σορῷ Hdt.1.68
;ναυσί Th.8.34
;βιβλίῳ Luc.Dem.Enc. 27
; ἐ.[ ταῖς θύραις] ἀνεῳγμέναις to find them open, Pl.Smp. 223b.2 c.gen.pers.,μετρίου ἀνδρός Ar.Pl. 245
, cf. Plu.Art.12 : c.gen.rei,ἐ. ὁλκάδος ἀναγομένης Th.3.3
; εὐώνων ἐ. a low market, Arist.Oec. l.c.3 rarely c.acc.,τὰς ἁπλᾶς [ἐπιθυμίας] ἐν ὀλίγοις ἐπιτεύξῃ Pl. R. 431c
;ἅττ' ἂν ἐπιτύχῃς Eub.123.5
.4 abs., Ar.Ra. 570, Th.6.38 ; mostly ὁ ἐπιτυχών the first person one meets, any chance person, esp. in pl., Hdt.2.2, Antipho 2.1.1 : with neg.,οὐδὲ φαύλων ἀνδρῶν οὐδὲ τῶν ἐ. Pl.Cra. 390d
;οὐ γὰρ οἶμαι τοῦ ἐ. εἶναι.. Id.Euthphr.4a
; οὐ περὶ τοῦ ἐ. on no common matter, Id.R. 352d : without the Art., , cf. Phot.p.140R.(=gloss on Eup. 25D.).III attain to, reach, gain one's end, c.gen.rei, X.Mem. 4.2.28, D.48.3 ;εὐχωλᾶς Inscr.Cypr.134
H.(iv B.C.); (ii A.D.), etc.;τοῦ καλῶς [μειγνύναι] Pl.Phlb. 61d
; ἐ. τοῦ ἀγῶνος gain one's suit, D.48.30 ; profit by, benefit by,φιλανθρωπίας BGU 522.8
(ii A.D.): abs.,οὐ δύνασθε ἐπιτυχεῖν Ep.Jac.4.2
.2 c.part., succeed in doing, Hdt.8.101, 103 (but ζητέων ἐπιτυγχάνειν find, light upon by searching, Hp. VM24): so c. inf., Luc.Nec.6 ; γαμβροῦ ὁ ἐπιτυχὼν εὗρεν υἱόν he who is lucky in his son-in-law, Democr.272.3 c.dat.modi, to be lucky, successful in a thing,μάχῃ Aeschin.3.165
: abs., to be successful, Pl.Men. 97c, Th.3.42, Arist.Rh. 1354a9 ; ἂν ἐπιτύχῃ if she succeeds, Men.Epit. 346 ;τἆλλα ἐ. X.HG4.5.19
: also impers.,αὐτῷ οὐδὲν ἐπετύγχανε Ant.Lib.41.6
.4 [voice] Pass., turn out well, successful,Plb.
6.53.2, cf. Hipparch. ap. Stob.4.44.81, D.S.1.1, Plu.2.674a ; φάρμακον -τετευγμένον proved remedy, Heraclid.[dialect] Tarent. ap. Gal.12.403.IV c.dat.pers., converse, talk with one, Pl.Lg. 758c.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ἐπιτυγχάνω
-
11 ἐπιδείκνῡμι
ἐπι-δείκνῡμι, (1) aufzeigen, vorzeigen, kund tun; τὸ στράτευμα, die Parade machen lassen; bes. eine vollendete Arbeit sehen lassen, zur Schau stellen; ἑαυτόν, sich zeigen; sich mit etwas sehen lassen, bes. um sich Beifall u. Ruhm zu erwerben; τὴν δύναμιν τῆς σοφίας, die Kraft seiner Weisheit an den Tag legen; τινί, sich vor einem sehen lassen; εἰς δικαιοσύνην εἴ τις ἐπιδείκνυσϑαι βούλοιτο, in Beziehung auf Gerechtigkeit sich zeigen, hervortun wollen; ψάλτης Ἀντιγόνῳ ἐπεδείκνυτο, zeigte sich vor dem Ant.; τὰ ἔργα φιλανϑρωπίας, sich menschenfreundlich zeigen; λόγον, sich mit seiner Beredsamkeit zeigen; von Prunkreden, mit denen man sich hören läßt. (2) beweisen, dartun; ἐπιδείξω καὶ σὲ ταῠτα τὰ ϑαυμαστὰ συνομολογοῦντα, daß auch du dies zugibst -
12 φιλανθρωπία
φιλ-ανθρωπία, ἡ, das Wesen, Betragen des φιλάνϑρωπος, Menschenliebe, Menschenfreundlichkeit; χώρα ἐστερημένη πάσης φιλανϑρωπίας, aller menschlichen Kultur entbehrend -
13 Fruit
subs.P. and V. καρπός, ὁ.Fruit of all kinds: V. παγκαρπία, ἡ.Fruits of the earth: P. and V. καρπός, ὁ, Ar. and V. ἄροτος, ὁ, στάχυς, ὁ, V. γῆς βλαστήματα, τά. γῆς φυτά, τά, P. τά ἐκ τῆς γῆς φυόμενα, τὰ ὡραῖα.Corn: P. and V. σῖτος, ὁ.Tree fruit: P. and V. ὀπώρα, ἡ. P. δένδρων καρπός, ὁ (Plat., Prot. 321B).Offspring: see Offspring.Time of fruit: P. and V. ὀπώρα, ἡ.First fruits: P. and V. ἀκροθίνια, τά (sing. sometimes in V.), ἀπαρχαί, αἱ (sing. Plat., Prot. 343B).met., fruits, results: P. and V. καρπός, ὁ (or pl.) (Dem. 328).You have enjoyed the fruits of his benevolence: P. τῆς φιλανθρωπίας... ὑμεῖς... τοὺς καρποὺς κεκόμισθε ( Dem 304).Reap the fruits of, v.: P. and V. καρποῦσθαι (acc.), ἐκκαρποῦσθαι (acc.), ἀπολαύειν (gen.), V. ἐπαυρέσθαι ( 2nd aor. of ἐπαυρίσκειν) (gen.), καρπίζεσθαι (acc.) (Eur., Hipp. 432).Bear fruit: V. καρποῦν (acc.).met., be of advantage: P. and V. ὠφελεῖν.Result: P. and V. συμβαίνειν, P. περιγίγνεσθαι.Now the curse bears fruit: V. νῦν ἀραὶ τελεσφόροι (Æsch., Theb. 655).Woodhouse English-Greek dictionary. A vocabulary of the Attic language > Fruit
-
14 Reap
v. trans.P. and V. θερίζειν,V. ἐξαμᾶν, P. ἐκθερίζειν.Reap the fruits of ( as reward): P. and V. καρποῦσθαι, ἐκκαρποῦσθαι (Thuc. 5, 28), ἀπολαύειν (gen.), V. ἐπαυρέσθαι (gen.) ( 2nd aor. mid. of ἐπαυρίσκειν), καρπίζεσθαι (Eur., Hipp. 432).You have reaped the fruits of his complaisance: P. τῆς φιλανθρωπίας τοὺς καρπούς κεκόμισθε (Dem. 304).Reap a harvest: καρπὸν θερίζειν (Plat., Phaedr. 260D), Ar. ἀμᾶν θέρος, V. ἐξαμᾶν θέρος, ἀμᾶσθαι θέρος.That Greece may prosper and ye may reap the fruits of your resolve: V. ὡς ἂν ἡ μὲν Ἑλλὰς εὐτυχῇ ὑμεῖς δʼ ἔχηθʼ ὁμοῖα τοῖς βουλεύμασιν (Eur., Hec. 330).Woodhouse English-Greek dictionary. A vocabulary of the Attic language > Reap
-
15 φιλανθρωπία
φιλανθρωπία, ας, ἡ (cp. next entry; X. [Mem. 4, 3, 7]; Pla. [Euthphr. 3d]+; ins, pap, LXX, TestAbr B 6 p. 110, 9 [Stone p. 68]; EpArist, Philo, Joseph.; Just.; Ath. 30, 2; Orig., C. Cels. 1, 67, 24) affectionate concern for and interest in humanity, (loving) kindness, of God (Musonius p. 90, 12 H.; Lucian, Bis Accus. 1, end; Philo, Cher. 99; Jos., Ant. 1, 24.—Contrast Aeschyl., who uses the adj. [Prom. 11 s. φιλάνθρωπος] in ref. to the crime of Prometheus, who, being an immortal, is without favor in heaven διὰ τὴν λίαν φιλότητα βροτῶν ‘because of his excessive affection for mortals’ 1231.—OWeinreich, ARW 18, 1915, 25; 50–52.—As a virtue of rulers: Diod S 34 + 35 Fgm. 3 [w. χρηστότης]; OGI 139, 20; SIG 888, 101; Esth 8:121 [w. χρηστότης]; 3 Macc 3:15, 18; EpArist 265; 290; Ath. 30, 2; Did., Gen. 129, 27; associated w. εὐεργεσία Diod S 13, 27, 1.—PWendland, ZNW 5, 1904, 345, 2) and w. χρηστότης (Plut., Aristid. 27, 7 and oft. elsewh.; Philo, Spec. Leg. 2, 141; Jos., Ant. 10, 164) Tit 3:4; Dg 9:2. παρεῖχον οὐ τὴν τυχοῦσαν φ. expressed no perfunctory kindness (the context, with its detailed description of hospitality, accounts for the use of the qualifying ptc.; they may not be able to speak Greek [they are βάρβαροι] but they have the best of Hellenic manners; cp. ENorden, Die germanische Urgesch. in Tacitus’ Germania2 1922 p. 137, 2; 138, 1) Ac 28:2.—Field, Notes 147f; 222f.—On the semantic development: SLorenz, De Progressu Notionis φιλανθρωπίας, diss. Leipzig 1914, w. further consideration by STrompdeRuiter, Mnemosyne n.s. 59, ’32, 271–306.—CSpicq, La Philanthropie hellénistique (Tit 3:4): StTh 12, ’58, 169–91; MvanVeldhuizen, Moses, A Model of Hellenistic Philanthropia: Reformed Review 38, ’85, 215–24.—Larfeld I 500. DELG s.v. ἄνθρωπος. M-M. EDNT. TW. Spicq. Sv. -
16 ὑποκριτής
ὑποκριτής, οῦ, ὁ (ὑποκρίνω; Aristoph., X., Pla.+; ins; PEdg 71 [=Sb 6777], 44 mostly in the sense ‘play-actor, role-player’; so also EpArist 219; Tat. 22, 1) in our lit. only metaph. actor, in the sense pretender, dissembler (Achilles Tat. 8, 8, 14; 8, 17, 3; Artem. 2, 44 p. 148, 3 in the marginal note of a ms.; Jos., Bell. 2, 587 ὑποκριτὴς φιλανθρωπίας; Did., Gen. 122, 9.—Job 15:34 Aquila and Theod. of the godless [=LXX ἀσεβής]; 20:5 Aquila [=LXX παράνομος]; 34:30 and 36:13 Theod.) Mt 6:2, 5, 16 (in these three passages the dramatic aspect ‘play-actor’ is strongly felt); 7:5; 15:7; 16:3 v.l.; 22:18; 23:13–15, 23, 25, 27, 29; 24:51; Mk 7:6; Lk 6:42; 11:39 D; 12:56; 13:15; Hs 8, 6, 5; 9, 18, 3; 9, 19, 2; D 2:6; 8:1f.—PJoüon, Ὑποκριτής dans l’Evang.: RSR 20, 1930, 312–17; DMatheson, ET 41, 1930, 333f; LMarshall, Challenge of NT Ethics ’47, 60f; BZucchelli, ΥΠΟΚΡΙΤΗΣ, Origine e storia del termine ’62; RBatey, Jesus and the Theatre: NTS 30, ’84, 563–74; AStock, Jesus, Hypocrites, and Herodians: BTB 16, ’86, 3–7 (theaters in many Palestinian localities).—DNP V 810–12. M-M. -
17 ὦ
ὦ interjection (Hom.+)① marker of personal address O, O … ! (oft. before the voc., in accord w. the Koine and w. Semitic usage, but never used when calling upon God. See B-D-F §146; Rob. 463f; Mlt-Turner 33).ⓐ mostly expressing emotion (at the beginning of a clause; Cornutus 14 p. 14, 9 ὦ πονηρέ, κτλ.; TestAbr B 10 p. 115, 3 [Stone p. 78] ὦ ταλαίπωρε ψυχή; ParJer 5:28 ὦ υἱέ μου; ApcEsdr 5:6; ApcSed 11:1ff; ApcMos 10; Just., D. 32, 1 ὦ ἄνθρωπε; Mel., P. 81, 596 ὦ Ἰσραὴλ παράνομε) ὦ γύναι Mt 15:28; within a statement Hv 1, 1, 7 (as TestAbr B 6 p. 110, 22 [Stone p. 68]; TestJob 24:9). Cp. Lk 24:25; Ro 2:1, 3; 9:20; Gal 3:1; 1 Ti 6:20; Js 2:20. ὦ ἀνόητοι 1 Cl 23:4. The nom. takes the place of the voc. (Maximus Tyr. 1, 10g; Philostrat., Ep. 37) Mt 17:17; Mk 9:19; Lk 9:41; Ac 13:10.ⓑ without emotion (in accord w. Attic usage, also EpArist 1; 120; Ar. 2, 1; Just., A II, 1, 1; Mel., P. 32, 216; Tat. 14, 1) ὦ Θεόφιλε Ac 1:1. Cp. 18:14; 27:21.② an exclamatory utterance, O, Oh, How … ! etc. (in this use it can also be written ὤ). In modern versions the term is frequently rendered in some functional equivalent, e.g. ‘I stand amazed at’ (so Phillips: Ro 11:33), or w. the punctuation mark (!) serving as a semantic component.ⓐ w. the nom. (Aeschyl. et al.; Chariton 6, 6, 4; Is 6:5; TestAbr A 7 p. 84, 26 [Stone, p. 16] ὦ θαῦμα) ὦ βάθος πλούτου Ro 11:33.ⓑ w. the gen. (Chariton 6, 2, 8; 10; 11; Galen: CMG V/9, 1 p. 387, 2 ὢ τῆς ἀσυνεσίας; Achilles Tat. 5, 11, 2; TestJob 21:3 ὢ τῆς ἀλαζονείας; Philo, Fuga 149 ὢ θαυμαστῆς δοκιμασίας; Jos., Bell. 4, 166, C. Ap. 1, 301 ὢ τῆς εὐχερείας; Ar. 9, 5 ὢ τῆς ἀνοίας; Just., A I, 9, 5 ὢ τῆς ἐμβροντησίας; Mel., P. 97, 738 ὢ φόνου καινοῦ, ὢ ἀδικίας καινῆς) ὢ τῆς ὑπερβαλλούσης φιλανθρωπίας τοῦ θεοῦ O, the surpassing kindness of God to humanity! Dg 9:2; cp. vs. 5abc. ὢ μεγάλης ἀγάπης, ὢ τελειότητος ἀνυπερβλήτου What strong affection, what unexcelled maturity! 1 Cl 53:5.—Johannessohn, Kasus 9–13. DELG. M-M.
См. также в других словарях:
φιλανθρωπίας — φιλανθρωπίᾱς , φιλανθρωπία humanity fem acc pl φιλανθρωπίᾱς , φιλανθρωπία humanity fem gen sg (attic doric aeolic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
Диакон — Диаконы Русской православной церкви возжигают кадила Не следует путать с Дьяк. Диакон (лит. форма; разг. дьякон; др. греч … Википедия
NORUNT Fideles — seu Quod norunt fideles seu Norunt initiati quod dicitur, ἴσασιν οἱ μεμυγμένος, formula frequens in Patrum scriptis, in mentione potissimum Sacramentorum usu trita. In unius Chrysostomi Homiliis aliisque scriptis minimum quinquaginta in locis… … Hofmann J. Lexicon universale
Αίγυπτος — I Κράτος της βορειοανατολικής Αφρικής και (σε μικρό μέρος) της δυτικής Ασίας.Συνορεύει στα Δ με τη Λιβύη, στα Ν με το Σουδάν και στα ΒΑ με το Ισραήλ, ενώ βρέχεται στα Β από τη Μεσόγειο θάλασσα και στα Α από την Ερυθρά θάλασσα.Η Α. (αλ… … Dictionary of Greek
αγαθοεργία — Αν και στην πράξη συχνά συγχέεται με την έννοια της κοινωνικής αντίληψης, o όρος προσδιορίζει ακριβώς την κάθε μορφής βοήθεια, που αποβλέπει να ανακουφίσει τους φτωχούς και τους απόρους από τις δυσκολίες τους, προϋποθέτει δε γενικά την ιδιωτική… … Dictionary of Greek
αγαθομανία — η η μανία, το παράλογο πάθος που σπρώχνει σε υπερβολικές πράξεις φιλανθρωπίας … Dictionary of Greek
αντίληψη — Η λειτουργία που επιτρέπει στον άνθρωπο και στα πιο εξελιγμένα ζώα να διαλέγουν και να τοποθετούν μέσα σε λογικά σύνολα τις πληροφορίες που δέχονται από τα αισθητήρια όργανα. Έτσι, αν και κατά κανόνα οι α. πηγάζουν από αισθητηριακές διαδικασίες,… … Dictionary of Greek
αφιλανθρωπία — ἀφιλανθρωπία, η (Α) [αφιλάνθρωπος] έλλειψη φιλανθρωπίας, αγάπης για τους συνανθρώπους … Dictionary of Greek
επιτοκία — η (Α ἐπιτοκία) [επίτοκος] νεοελλ. βιολ. ο τρόπος με τον οποίο πολλαπλασιάζονται μερικά σκουλήκια με αποκοπή τού μισού σώματος, αλλιώς επιγαμία αρχ. ο τόκος τού τόκου («τόκους καὶ ἐπιτοκίας [τῆς φιλανθρωπίας] μή τελοῦντες», Φίλ.) … Dictionary of Greek
κομφουκιανισμός — Πολιτικό, φιλοσοφικό και θρησκευτικό σύστημα που έλαβε την ονομασία του από τον Κινέζο φιλόσοφο Κοφούκιο (βλ. λ.). Το σύστημα αυτό διαδόθηκε και πέρα από τα σύνορα της Κίνας (Κορέα, Ιαπωνία) και αναπτύχθηκε, στην πορεία των αιώνων, από άλλους… … Dictionary of Greek
νικόλαος — I Όνομα ιστορικών προσώπων της αρχαιότητας. 1. Σοφιστής. Ήταν μαθητής του Πλούταρχου και του Πρόκλου. Έγραψε τα έργα Λόγοι επιδεικτικοί, Τέχνη ρητορική και Προγυμνάσματα. Αποσπάσματα έργων του που διασώθηκαν δημοσιεύτηκαν από τους ελληνιστές Φινκ … Dictionary of Greek