Перевод: с русского на все языки

со всех языков на русский

υποχρεώνω

  • 1 υποχρεώνω

    [ипохрэоно] р. обязывать, заставлять,

    Λεξικό Ελληνικά-ρωσική νέα (Греческо-русский новый словарь) > υποχρεώνω

  • 2 обязать

    υποχρεώνω, αναγκάζω, επιβάλλω.

    Русско-греческий словарь научных и технических терминов > обязать

  • 3 вынудить

    вынудить, вынуждать (εξ)α ναγκάζω, υποχρεώνω, βιάζω я вынужден... είμαι αναγκασ μένος...
    * * *
    = вынуждать
    (εξ)αναγκάζω, υποχρεώνω, βιάζω

    я вы́нужден... — είμαι αναγκασμένος...

    Русско-греческий словарь > вынудить

  • 4 заставить

    заставить, заставлять αναγκάζω υποχρεώνω (обязать) простите, что заставил себя долго ждать με συγχωρείτε που σας ανάγκασα να περιμένετε
    * * *
    = заставлять
    αναγκάζω; υποχρεώνω ( обязать)

    прости́те, что заста́вил себя́ до́лго ждать — με συγχωρείτε που σας ανάγκασα να περιμένετε

    Русско-греческий словарь > заставить

  • 5 обязанность

    обязанность ж η υποχρέωση· το καθήκον (долг)' возложить \обязанностьи υποχρεώνω· брать на себя \обязанность αναλαβαίνω την υποχρέωση
    * * *
    ж
    η υποχρέωση; το καθήκον ( долг)

    возложи́ть обя́занности — υποχρεώνω

    брать на себя́ обя́занность — αναλαβαίνω την υποχρέωση

    Русско-греческий словарь > обязанность

  • 6 обязать

    обязать, обязывать υποχρεώνω· \обязаться υποχρεώνομαι, αναλαβαίνω υποχρέωση
    * * *
    = обязывать

    Русско-греческий словарь > обязать

  • 7 обязать

    обязать
    сов, обязывать несов в разн. знач. ὑποχρεώνω, ἐπιβάλλω:
    \обязать кого-л. выехать ὑποχρεώνω κάποιον νά φύγει· это меня ни к чему́ не обязывает αὐτό δέν μέ ὑποχρεώνει σέ τίποτε.

    Русско-новогреческий словарь > обязать

  • 8 заставить

    -влю, -вишь
    ρ.σ.μ.
    1. καταλαμβάνω, πιάνω χώρο.
    2. φράζω, κλείνω, εμποδίζω.
    3. βάζω, τοποθετώ τα πράγματα όπου λάχει.
    (δια)χωρίζομαι•

    заставить ширмой χωρίζομαι με παραβάν.

    || (για χώρο) καταλαμβάνομαι, πιάνομαι.
    -влю, -вишь
    ρ.σ.
    (εξ)αναγκάζω, υποχρεώνω•

    заставить работать υποχρεώνω να δουλεύει•

    он не -ит адать себя αυτός δεν αργεί, κάνει γρήγορα•

    он не -ит просить себя αυτός δεν ρωτά τον εαυτό του, εκτελεί πρόθυμα•

    он -ил вдать себя, просить себя αυτός τον υποχρέωσε να περιμένει, να παρακαλέσει.

    Большой русско-греческий словарь > заставить

  • 9 принудить

    -нулу, -нудишь, παθ. μτχ. παρλθ. χρ. принужденный, βρ: -ден, -дена, -дено
    ρ.σ.μ.
    υποχρεώνω, αναγκάζω, εξαναγκάζω, επιβάλλω με το ζόρι, με το στανιό•

    меня -ли это сделать με εξανάγκασαν να το κάνω αυτό•

    принудить силой υποχρεώνω με τη β ία•

    его -ли к молчанию τον υποχρέωσαν να το βουλώσει, να βουβαθεί (να σιγήσει).

    Большой русско-греческий словарь > принудить

  • 10 возвратить

    1. (отдать обратно, вернуть в исходное положение) αποδίδω, επιστρέφω
    γυρίζω πίσω, επαναφέρω
    2. (вновь обрести) (επ)ανακτώ 3. (заставить вернуться) γυρίζω, υποχρεώνω σε επιστροφή.

    Русско-греческий словарь научных и технических терминов > возвратить

  • 11 принуждать

    (εξ)αναγκάζω, υποχρεώνω, καταναγκάζω, επιβάλλω.

    Русско-греческий словарь научных и технических терминов > принуждать

  • 12 бок

    бок
    м
    1. (сторона) ἡ πλευρά, τό πλάγιο[ν] μέρος:
    по \бокам (чего́-л.) ἀπό τά δύο μέρη, ἀπό τίς δυό πλευρές; вид с \боку ἡ ἄποψη ἀπ' τά πλάγια, ἡ πλαγία ἀποψη;
    2. (человека, животных) τό πλευρό[ν]:
    у меня колет в \боку́ μέ σουβλίζει τό πλευρό μου; ◊ \бок ὁ \бок πλάϊ-πλάϊ, δίπλα; под \боком πολύ κοντά, δίπλα, κολλητά; намять \бока кому́-л. разг ξυλοκοπώ, σπάζω στό ξύλο; схватиться за \бока (сильно смеяться) ξεκαρδίζομαι; взять кого-л. за \бока разг ὑποχρεώνω (или καταναγκάζω) κάποιον.

    Русско-новогреческий словарь > бок

  • 13 вынудить

    вынудить
    сов, вынуждать несов ἐξαναγκάζω, καταναγκάζω, ἀναγκάζω, ὑποχρεώνω.

    Русско-новогреческий словарь > вынудить

  • 14 заставлять

    заставлять I
    несов (принуждать) ὑποχρεώνω κάποιον νά.../ (κατ)αναγκάζω (обязывать):
    он не \заставлятьет себя долго ждать Ερχεται στήν ὠρα του· ◊ все это \заставлятьет думать, что... ὅλα δείχνουν δτι...
    заставлять II
    несов
    1. (загромождать) παραφορτώνω, στοιβάζω·
    2. (загораживать) φράζω, βουλώνω, φράττω, ἐμφράσσω.

    Русско-новогреческий словарь > заставлять

  • 15 обязанностъ

    обязанн||остъ
    ж ἡ ὑποχρέωση [-ις], τό χρέος, τό καθήκον:
    считать своей \обязанностъостыо θεωρῶ καθήκον μου, θεωρώ ὑποχρέωση μου· исполнять свои́ \обязанностъости ἐκπληρώνω τίς ὑποχρεώσεις μου, ἐκτελώ τό καθήκον μου· по \обязанностъости ἀπό ὑποχρέωση· вменять что-л. в \обязанностъ ὑποχρεώνω κάποιον, ἐπιβάλλω ὡς καθήκον всеобщая воинская \обязанностъ ἡ γενική στρατιωτική ὑποχρεωτική θητεία· исполняющий \обязанностъости ὁ ἐκτελῶν χρέη, ὁ ἀντικαταστάτης.

    Русско-новогреческий словарь > обязанностъ

  • 16 одолжить

    одолжить
    сов
    1. см. одалживать·
    2. (обязывать, оказав услугу) уст. ὑποχρεώνω.

    Русско-новогреческий словарь > одолжить

  • 17 тянуть

    тян||у́ть
    несов
    1. τραβώ/ ἀπλώνω, τοποθετώ (прокладывать):
    \тянуть кого́-л. за руку τραβώ ἀπό τό χέρι· \тянуть кабель τοποθετώ καλώδιο·
    2. (вести за собой силой) ἔλκω/ ρυμουλκώ (на буксире):
    пароход тянет баржу τό ἀτμόπλοιο ρυμουλκεί τήν μαούνα·
    3. (протягивать) τείνω, τεντώνω:
    \тянуть ру́ку к звонку́ ἀπλώνω τό χέρι μου στό κουδούνι· \тянуть шею τεντώνω τό λαιμό·
    4. (медленно произносить) σέρνω:
    \тянуть слова́ σέρνω τά λόγια·
    5. (медлить) παρατραβώ κάτι:
    \тянуть дело παρατραβώ τήν ὑπόθεση· \тянуть время χρονοτριβώ·
    6. (звать) разг τραβώ:
    его́ никто си́лой не тянет κανείς δέν τόν τραβἄ μέ τό ζόρι·
    7. (влечь):
    меня (его) тянет μέ (τόν) τραβᾶ κάτι, ἐπιθυμώ κάτι· меня́ тянет за город ἐπεθύμησα νά πάω ἐξοχή· его тя́нет ко сну́ θέλει νά κοιμηθεί·
    8. (весить) ζυγίζω·
    9. (выделывать\тянуть о проволоке) συρματοποιώ·
    10. перен (вымогать \тянуть о деньгах и т. п.) παίρνω, τσιμπώ:
    \тянуть все жилы из кого-л. ξεζουμίζω κάποιον
    11. (о трубе, дымоходе) τραβώ·
    12. (вбирать, всасывать) είσπνέω, ρουφώ:
    \тянуть через соломинку ρουφώ μέ καλαμάκι·
    13. безл (о струе воздуха, о запахе):
    тя́нет холодом от окна́ μπάζει κρύο ἀπ' τό παράθυρο· тянет сыростью ἔρχεται ὑγρασία· ◊ \тянуть жребий τραβώ κλήρο· \тянуть карту из коло́ды τραβῶ χαρτί· \тянуть за душу кого́-л., \тянуть ду́шу из кого́-л. βγάζω τήν ψυχή κάποιου· \тянуть за язык τραβώ ἀπ· τή γλώσσα, ὑποχρεώνω κάποιον νά μιλήσει· его́ за язык никто не тянет κανείς δέν τόν ὑποχρεώνει νά μιλήσει· е́ле но́ги \тянуть μόλις σέρνω τά πόδια του· \тянуть все ту же песню ἐπαναλαμβάνω τά ἰδια καί τά ἰδια· \тянуть на поводу́ σέρνω ἀπό πίσω μου· \тянуть слабого ученика́ βοηθώ τόν καθυστεροῦντα μαθητή· тянет в плечах (об одежде) σφίγγει στίς πλατες.

    Русско-новогреческий словарь > тянуть

  • 18 услуживать

    услуживать
    несов, услужить сов ἐξυπηρετώ κάποιον, ὑποχρεώνω.

    Русско-новогреческий словарь > услуживать

  • 19 язык

    язык
    м в разн. знач. ἡ γλώσσα; \язык колокола ἡ γλώσσα τής καμπάνας· \язык пламени ἡ φλόγα, ἡ γλώσσα τής φωτιΐϊς· обложенный \язык γλώσσα μέ ἐπίχρισμα· вареный (копченый) \язык ἡ βραστή (ή καπνιστή) γλώσσα· злой \язык ἡ κακιά γλώσσα· острый на \язык ἔχει τσουχτερή γλώσσα· ΗΗοετρέΗΗΐιΐΐ \язык ἡ ξένη γλώσσα· греческий \язык ἡ ἐλληνική γλώσσα· литературный \язык ἡ λογοτεχνική γλώσσα· разговорный \язык ἡ ὁμιλούμενη (γλώσσα)· живой (мертвый) \язык ἡ ζωντανή (ἡ νεκρή) γλώσσα· показать \язык а) (врачу) δείχνω τή γλώσσα, б) (из озорства) βγάζω τή γλώσσα μου· прикусить \язык прям., перен δαγκάνω τή γλώσσα μου· владеть \языко́м κατέχω μιά γλώσσα· знающий \языкй γλωσσομαθής· ◊ добыть \языка воен. πιάνω γλώσσα, πιάνω αἰχμάλωτο γιά πληροφορίες· высунув \язык μέ τή γλώσσα ἔξω· попридержи́ \язык! разг μάζεψε τή γλώσσα σου!· держать \язык за зубами δέν λέγω πολλά λόγια· тянуть за \язык кого́-л. ὑποχρεώνω κάποιον νά μιλήσει· развязать \язык кому-л. λύνω τή γλώσσα κάποιου· быть несдержанным на \язык δέν μετρώ τά λόγια μου· быть бойким на \язык πάει ἡ γλώσσα μόυ ροδάνι· злые \языки́ говорят οἱ κακές γλώσσες λενε· у него́ отнялся \язык κατάπιε τή γλώσσα του· у него́ \язык без костей εἶναι πολυλογάς· у него длинный \язык δέν κρατἄ τή γλῶσσα του· у него́ \язык хорошо подвешен ἔχει ἀκονισμένη τή γλώσσα του· у него что на уме, то и на \языке τα λεω ὅλα, δέν κρύβω τίποτε· у меня \язык чешется разг μέ τρώει ἡ γλώσσα μου· э́то слово сорвалось у меня с \языка μοῦ ξέφυγε· это слово вертится у меня на \языке τήν ἔχω τή λεξη στό στόμα μου καί δέν μπορώ νά τή βρώ· трепать \языко́м φλυαρώ· найти общий \язык с кем-л. Ερχομαι σέ συνεννόηση μέ κάποιον \язык до Киева доведет ρωτώντας πάει κανείς στήν Πόλη· \язык мой \язык враг мой λανθάνουσα ἡ γλώσσα λέει τήν ἀλήθεια.

    Русско-новогреческий словарь > язык

  • 20 заставлять

    [ζασταβλγιάτ"] ρ. υποχρεώνω

    Русско-греческий новый словарь > заставлять

См. также в других словарях:

  • υποχρεώνω — υποχρεώνω, υποχρέωσα βλ. πίν. 3 …   Τα ρήματα της νέας ελληνικής

  • υποχρεώνω — και λόγιος τ. υποχρεώ, όω, Ν 1. εξαναγκάζω κάποιον να κάνει κάτι («τόν υποχρέωσε να φύγει») 2. επιβάλλω («ο νόμος μάς υποχρεώνει να πληρώσουμε αποζημίωση») 3. κάνω κάποιον να θεωρήσει ότι οφείλει χάρη, προκαλώ το συναίσθημα τής ευγνωμοσύνης («η… …   Dictionary of Greek

  • υποχρεώνω — υποχρέωσα, υποχρεώθηκα, υποχρεωμένος 1. κάνω κάποιον υπόχρεο (βλ. λ.) να πράξει, τον αναγκάζω. 2. επιβάλλω σε κάποιον κάτι. 3. κάνω κάποιον να αισθάνεται ευγνωμοσύνη σ’ εμένα: Με υποχρεώσατε με την εξυπηρέτηση. 4. η μτχ. παθ. πρκ., υποχρεωμένος… …   Νέο ερμηνευτικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας (Новый толковании словарь современного греческого)

  • καθυποχρεώνω — (επιτατ. τού υποχρεώνω) υποχρεώνω κάποιον σε μεγάλο βαθμό, καταϋποχρεώνω κάποιον προσφέροντας μεγάλη εκδούλευση. [ΕΤΥΜΟΛ. < κατ(α) * + ὑπο χρεώνω. Η λ., στον λόγιο τ. καθυποχρεώ, μαρτυρείται από το 1829 στον Κωνσταντίνο Κυρ. Αριστεία] …   Dictionary of Greek

  • πλαγιάζω — πλάγιασα, πλαγιασμένος 1. μτβ., κάνω κάτι να ξαπλωθεί, βάζω, υποχρεώνω κάποιον να κατακλιθεί: Τα παιδιά να τα πλαγιάζετε νωρίς. 2. για γυναίκα, υποχρεώνω να κοιμηθεί μαζί μου: Την πλάγιασε την κοπέλα και τώρα δεν τη θέλει. 3. αμτβ., πέφτω κάτω,… …   Νέο ερμηνευτικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας (Новый толковании словарь современного греческого)

  • αλικοντίζω — και αλικουντίζω 1. εμποδίζω, αναχαιτίζω, καθυστερώ 2. πείθω ή υποχρεώνω κάποιον να αναβάλει κάτι. [ΕΤΥΜΟΛ. < τουρκ. alikomak «σταματώ, κατακρατώ, εμποδίζω». ΠΑΡ. νεοελλ. αλικόντι, αλικόντιση, αλικόντισμα] …   Dictionary of Greek

  • αναγκάζω — (Α ἀναγκάζω) 1. πιέζω, υποχρεώνω, εξαναγκάζω κάποιον να κάνει κάτι, επιβάλλω με τη βία 2. παρακινώ, παροτρύνω, προτρέπω μσν. νεοελλ. πιέζω κάποιον στενοχωρώντας τον, τόν στενοχωρώ, τόν φέρνω σε δύσκολη θέση αρχ. ισχυρίζομαι, επιμένω ότι κάτι… …   Dictionary of Greek

  • απαναγκάζω — ἀπαναγκάζω (Α) εξαναγκάζω, υποχρεώνω …   Dictionary of Greek

  • δεκατεύω — (AM δεκατεύω) [δεκάτη] 1. παίρνω ως φόρο το ένα δέκατο τής παραγωγής ή άλλων αγαθών 2. υποχρεώνω κάποιον να καταβάλει «τὴν δεκάτην» αρχ. 1. προσφέρω σε θεότητα το ένα δέκατο τών γεωργικών προϊόντων («δεκατεύων τὰ ἐκ τοῡ ἀγροῡ ὡραῑα θυσίαν ἐποίει… …   Dictionary of Greek

  • διακόπτω — (AM διακόπτω) 1. κόβω κάτι σε δύο μέρη, λύω τη συνέχεια ή τη συνάφεια 2. αναστέλλω, σταματώ, προκαλώ προσωρινή ή διαρκή παύση νεοελλ. αντιλέγω και υποχρεώνω ομιλητή να σταματήσει αρχ. 1. διασπώ τις γραμμές τού εχθρού ή περνώ μέσα από τις τάξεις… …   Dictionary of Greek

  • εξέργω — ἐξέργω> αττ. τ. ἐξείργω (Α) [έργω] 1. αποκλείω («τούτους οὖν ἐξείργει ἀπὸ τοῡ βήματος», Αισχίν.) 2. διώχνω κάποιον, τόν κλείνω έξω («τοὺς συκοφάντας οὐ θύραζ ἐξείρξετε;», Αριστοφ.) 3. εμποδίζω («οὐδέν ἐξείργει νόμος», Ευρ.) 4. αναγκάζω,… …   Dictionary of Greek

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»