-
1 συγ-γνώμη
συγ-γνώμη, ἡ, Verzeihung; συγγνώμην ἔχειν, verzeihen, Soph. El. 392; τινί, Ai. 1301 Phil. 1303 (aber Tr. 328 ἡ τύχη κακὴ μέν, ἀλλὰ συγγνώμην ἔχει ist = verdient Verzeihung), wie Eur. Or. 660 u. öfter; συγγνώμης τυχεῖν, Hipp. 1326; συγγνώμην ἔχειν τινί, Her. 6, 86, 3; τινός, Plat. Phaedr. 233 c u. öfter; Lys. 12, 29; Isocr. 4, 14. 82; συγγνώμην ποιήσασϑαι, Her. 2, 110; γίγνεταί μοι συγγνώμη, 9, 58; τούτων ἀπεχομένῳ σοι ἔσται πολλὴ συγγνώμη, Plat. Theaet. 197 a; συγγνώμην αἰτούμενος ὡς περὶ μεγάλων μέλλων λέγειν, Critia. 106 b; auch absolut, συγγνώμη ἀδελφῷ βοηϑεῖν, als sprichwörtlich bemerkt, Dem. 19, 238, d. i. daß man dem Bruder beisteht, darf Einem Niemand verargen, nämlich auch in schlechter Sache; συγγνώμης τυγχάνειν παρά τινος, Din. 2, 3; αἰτεῖσϑαι, Pol. 4, 14, 7; διδόναι, 12, 7, 5 u. öfter; συγγνώμην ἀπονέμειν τινί, Luc. Alex. 17.
-
2 συγγνώμη
συγ-γνώμη, ἡ, Verzeihung; συγγνώμην ἔχειν, verzeihen; ἡ τύχη κακὴ μέν, ἀλλὰ συγγνώμην ἔχει, = verdient Verzeihung; absolut: συγγνώμη ἀδελφῷ βοηϑεῖν, als sprichwörtlich bemerkt, = daß man dem Bruder beisteht, darf einem miemand verargen, nämlich auch in schlechter Sache -
3 ξυγγνωμη
ἥ1) извинение, прощение(συγγνώμην αἰτεῖσθαι Plat.)
συγγνώμην ἁμαρτεῖν λαμβάνεσθαι Thuc. — быть прощенным за свои проступки;κακέ μὲν αὐτῇ γ΄, ἀλλὰ συγγνώμην ἔχει Soph. — (судьба) жестока к ней, но (зато) несет и прощение;οἷς πολλέ δοκεῖ σ. εἶναι Plat. — им, думается, вполне простительно2) снисходительность, уступчивость(περί τι Arst.)
3) позволение, разрешение(κατὰ συγγνώμην NT.)
-
4 συγγνωμη
ἥ1) извинение, прощение(συγγνώμην αἰτεῖσθαι Plat.)
συγγνώμην ἁμαρτεῖν λαμβάνεσθαι Thuc. — быть прощенным за свои проступки;κακέ μὲν αὐτῇ γ΄, ἀλλὰ συγγνώμην ἔχει Soph. — (судьба) жестока к ней, но (зато) несет и прощение;οἷς πολλέ δοκεῖ σ. εἶναι Plat. — им, думается, вполне простительно2) снисходительность, уступчивость(περί τι Arst.)
3) позволение, разрешение(κατὰ συγγνώμην NT.)
-
5 ξυγχωρεω
(fut. συγχωρήσω и συγχωρήσομαι)1) сближаться, сходиться, встречаться Arst.πέτραι συγχωροῦσαι Eur. = αἱ Συμπληγάδες;
σ. γνώμῃ μιᾷ Eur. — приходить к единому мнению2) приходить к соглашению, договариватьсяξυγχωρήσαντες πρὸς Ἀθηναίους Thuc. — договорившись с афинянами;
ξυγχωρῆσαι ἀλλήλοις Thuc. — прийти к взаимному соглашению;ἥ συγχωρηθεῖσα ἡμέρα Dem. — обусловленный срок;τὰ συγκεχωρημένα ὑπὸ πάντων Plat. — общепризнанные положения3) уступать дорогу или давать место(τινι Arph.)
4) делать уступку, уступать, соглашаться(ἀνάγκῃ Eur.)
τούτων συγχωρηθέντων Xen. — по принятии этих условий;τοῖς εὖ λεχθεῖσι λόγοις σ. Eur. — уступать разумно сказанным словам;σ. τινι τῆς ἡγεμονίης Her. — уступить кому-л. первенство;τὸ συγκεχωρηκός Dem. — уступчивость;σ. τῇ γνώμῃ Thuc. — присоединяться к данному мнению;σ. τέν εἰρήνην τινί Xen. — соглашаться на мир с кем-л.;πρὸς πάντα τολμᾶν συγχωρῆσαι Plut. — отважиться на все;τοῖς νόμοις καὴ τῇ τῶν ἄλλων βουλήσει σ. Dem. — подчиняться законам и воле остальных;ἐγὼ συγχώρησα ἀληθῆ σε λέγειν Plat. — я признал, что ты говоришь правду;ὅπῃ ἂν ξυγχωρῇ Thuc. — как бы ни сложились обстоятельства;εἰ συγχωροίη (v. l. ἐγχωροίη) Xen. — если бы это оказалось возможным -
6 συγχωρεω
(fut. συγχωρήσω и συγχωρήσομαι)1) сближаться, сходиться, встречаться Arst.πέτραι συγχωροῦσαι Eur. = αἱ Συμπληγάδες;
σ. γνώμῃ μιᾷ Eur. — приходить к единому мнению2) приходить к соглашению, договариватьсяξυγχωρήσαντες πρὸς Ἀθηναίους Thuc. — договорившись с афинянами;
ξυγχωρῆσαι ἀλλήλοις Thuc. — прийти к взаимному соглашению;ἥ συγχωρηθεῖσα ἡμέρα Dem. — обусловленный срок;τὰ συγκεχωρημένα ὑπὸ πάντων Plat. — общепризнанные положения3) уступать дорогу или давать место(τινι Arph.)
4) делать уступку, уступать, соглашаться(ἀνάγκῃ Eur.)
τούτων συγχωρηθέντων Xen. — по принятии этих условий;τοῖς εὖ λεχθεῖσι λόγοις σ. Eur. — уступать разумно сказанным словам;σ. τινι τῆς ἡγεμονίης Her. — уступить кому-л. первенство;τὸ συγκεχωρηκός Dem. — уступчивость;σ. τῇ γνώμῃ Thuc. — присоединяться к данному мнению;σ. τέν εἰρήνην τινί Xen. — соглашаться на мир с кем-л.;πρὸς πάντα τολμᾶν συγχωρῆσαι Plut. — отважиться на все;τοῖς νόμοις καὴ τῇ τῶν ἄλλων βουλήσει σ. Dem. — подчиняться законам и воле остальных;ἐγὼ συγχώρησα ἀληθῆ σε λέγειν Plat. — я признал, что ты говоришь правду;ὅπῃ ἂν ξυγχωρῇ Thuc. — как бы ни сложились обстоятельства;εἰ συγχωροίη (v. l. ἐγχωροίη) Xen. — если бы это оказалось возможным
См. также в других словарях:
μεταγνώμη — μεταγνώμη, ἡ (Α) 1. αλλαγή γνώμης, μεταβολή απόφασης 2. αποσκίρτηση, αποστασία. [ΕΤΥΜΟΛ. < μετ(α) * + γνώμη (πρβλ. δια γνώμη, συγ γνώμη)] … Dictionary of Greek