-
1 ουδενες
pl. к οὐδείς -
2 ουδένες
-
3 οὐδένες
-
4 ουδεις
1) ни один, никакой, никто (ничто)οὐδενὴ εἴκων Hom. — никому не уступающий;
οὐ. ἐκοιμήθη Xen. — никто не отдыхал;οὐ., ὅστις οὐ Her. (лат. nemo non) — ни один, кто бы не, т.е. решительно каждый;οὐδὲν ὃ, τι οὐ Thuc. — ничто, что бы не, т.е. решительно все;οὐδενὴ ὅτῳ οὐκ ἀποκρινόμενος Plat. — никому не отказывая в ответе;ἤ τις ἢ οὐ. Her. — очень немногие или (вообще) никто, т.е. едва ли кто-нибудь;οὐδὲν πρὸς τὸν Διόνυσον погов. Luc. — Дионис тут не при чем (ср. русск. ни к селу ни к городу)2) ничего не стоящий, ничего не значащий, ничтожныйὄντες οὐδένες Eur. — будучи совершенными ничтожествами (см. тж. пример в οὐδαμός 2);
οὐδὲν εἶ Arph. — пустой ты человек;οὐδὲν λέγειν Arph. — говорить вздор;οὐδέν εἰμι Her. — я погиб;οὐδὲ ἔτι ἐσμέν Xen. — мы уже погибли;εἰς οὐδὲν γενέσθαι NT. — исчезнуть - см. тж. οὐδέν -
5 οὐδείς
οὐδείς, fem. οὐδεμίᾰ (never nom. acc. -μίη, -μίην, since οὐδεμιῇ is prob. in Call.Aet.Oxy.2080.56, rarelyAοὐδ' ἴα Sapph.69
, Mosch.4.40), neut. οὐδέν (declined and accentuated like εἷς, μία, ἕν), not one, i.e. no one, none, used by Hom., Hes., and Pi. (who prefer οὔτις) only in neut. nom. and acc. οὐδέν, exc. in the phraseτὸ ὃν μένος οὐδενὶ εἴκων Il.22.459
, al.; οὐδείς is found in B.Fr.28; but all genders and cases are common in all other writers, Hdt.1.32,33, etc.: rare in pl., no set of persons or things, And.1.23 (dub. cj.), X.Lac.3.1;πρὸς οὐδένας τῶν Ἑλλήνων D.18.23
(v.l.), cf. 19.31,66,312, 24.214, 27.7; οὐδένων εἰσὶ βελτίους, i.e. οὔ τινων ἄλλων, Id.2.17 (cf.οὐδενὸς βελτίους Pl.Prt. 324d
): dat. pl.οὐδέσιν Paus.3.24.3
; for another sense of the pl., v. infr. 11.3.—In [dialect] Ion. the pl. is usu. οὐδαμοί.2 οὐ. ὅστις οὐ every one, Hdt.3.72, etc.; οὐδὲν ὅ τι οὐ every, Id.5.97; this came to be regarded as one word, so that οὐδείς passed into the same case asὅστις, οὐδένα ὅντινα οὐ κατέκλασε Pl.Phd. 117d
;οὐδενὸς ὅτου οὐ πάντων ἂν.. πατὴρ εἴην Id.Prt. 317c
, cf. 323b;οὐδενὶ ὅτῳ οὐκ ἀποκρινόμενος Id.Men. 70c
; soοὐ. ὃς οὐχὶ.. ὀνειδιεῖ S.OT 373
;οὐδὲν γὰρ.. οὔτ' αἰσχρὸν οὔτ' ἄτιμόν ἐσθ', ὁποῖον οὐ.. οὐκ ὄπωπ' ἐγώ Id.Ant.4
.3 later οὐδὲν ὅ τι without οὐ, = nothing,οὐδὲν ὅ τι παρήσω Agath.Praef.p.137
D., al.4 ὅστις οὐδείς not one,ἐτεθνήκεσαν δὲ αὐτῶν μὲν ἀμφὶ τοὺς τετρακοσίους, Ρωμαίων δὲ ὅστις οὐδείς Id.5.20
.II naught, good for naught,ὦ νῦν μὲν οὐ. αὔριον δ' ὑπέρμεγας Ar.Eq. 158
, cf. E.Fr.187.5; τὸ μὲν [γένος ἀνδρῶν] οὐδέν Pi.N.6.3: freq. in neut., οὐδὲν εἰδώς knowing naught, Thgn.141, E. Fr. 391; οὐκ ἄρ' ᾔστην οὐδὲν ἄλλο πλὴν δάκνειν knew nothing save how to.., Ar.Av.19; οὐδὲν λέγειν to say naught, v. λέγω (B) III. 6; τὸ οὐδ' οὐδέν the absolute nothing, Pl.Tht. 180a.2 in neut., of persons,οὐδέν εἰμι S.Ph. 951
, etc.; ;πρὸς τὸν οὐδέν E.Ph. 598
;τὸ μηδὲν εἰς οὐδὲν ῥέπει Id.Fr.532.2
;ᾧ ἀνεμέσητον.. οὐδενὶ εἶναι Pl.Tht. 175e
.3 in pl., οὐδένες ἐόντες ἐν οὐδαμοῖσι ἐοῦσι Ἕλλησι being nobodies, Hdt.9.58;ὄντες οὐδένες E.Andr. 700
, cf. IA 371; ὁ μηδὲν ὢν κἀξ οὐδένων κεκλήσομαι dub. cj. in Id. Ion 594; .4 with Preps.,παρ' οὐδὲν εἶναι Id.OT 983
, etc.; παρ' οὐδὲν ἄγειν, θέσθαι, Id.Ant.35, E.IT 732;δι' οὐδενὸς ποιεῖσθαι S.OC 584
;ἐν οὐδενὸς εἶναι μέρει D.2.18
.5 τὸ οὐδέν naught, zero, in Arith., Nicom.Ar.2.6; used by Democritus as a name for Place, Arist.Fr. 208.III neut. οὐδέν as Adv., not at all, naught,ἄριστον Ἀχαιῶν οὐ. ἔτισεν Il.1.412
, cf. 24.370, Hdt.5.34, Th.8.22, etc.; soοὐδέν τι X.Mem.1.2.42
, etc.;οὐ. τι πάντως Hdt.5.65
: in answers, nothing, never mind, no matter, E.Med.64, IT 781, Ar.Nu. 694; οὐδέν γε not at all, Id.Av. 1360, etc.; οὐδὲν μᾶλλον, οὐδὲν ἧσσον, οὐδὲν ὕστερος, v. μάλα 11.5, ,ὕστερος A.
I.2 οὐδὲν ἄλλο ἤ, v. ἄλλος III. 2.B REMARKS: the more emphatic and literal sense, not even one, i.e. none whatever, belongs to the full form, οὐδὲ εἷς, οὐδὲ μία, οὐδὲ ἕν, which is never elided, even in Com. (v. Ar. Ra. 927, Lys. 1045 (lyr.), Pl. 138, 1115), but freq. has a Particle inserted between, cf.οὐδέ B.
—Zen. (in EM639.17 ) and others wrongly assume οὐδείς as a compd. not of οὐδέ and εἷς, but of οὐ and δείς (q. v.). (Later οὐθείς, q. v.) -
6 οὐδ-έν
οὐδ-έν, gen. οὐδενός, οὐδε-μιᾶς, οὐδενός u. s. w., wie εἷς, μία, ἕν declinirt, eigtl. οὐδὲ εἷς (nicht, wie alte Grammatiker nach E. M. 639, 17 wollten, von οὐ und δείς, δέν), auch nicht Einer, aber mit geringerem Nachdruck (s. οὐδέ), keiner, keine, keines, Nichts; Hom. u. Folgde, allein u. mit Substantivis; τὸ ὃν μένος οὐδενὶ εἴκων, Il. 22, 459; οὐδὲ μακύνων τέλος οὐδέν, Pind. P. 4, 286; καὶ τοῖσιν οὐδεὶς ἀντέβαινε πλὴν ἐμοῦ, Aesch. Prom. 234; δόλος οὐδείς, Spt. 834, öfter; ναυβάτης οὐδείς, Soph. Phil. 301; Eur. u. in Prosa, ἤ τις ἢ οὐδείς, Her. 3, 140, einer oder keiner, d. i. kaum einer und der andere, sehr wenige; vgl. Xen. Cyr. 7, 5, 45; οὐδεὶς ὅςτις οὐ, keiner, welcher nicht, d. i. jeder, Her. 3, 72 u. Folgde, wie Xen. Cyr. 1, 4, 25; οὐδὲν ὅ, τι οὐ, Her. 5, 97; auch im plur. οὐδένες, keine, Her. 9, 58; οὐδένων καταδεέστεροι, Xen. Mem. 3, 5, 18; Folgde einzeln. – Das neutr. wird auch als Prädicat zu masc. u. tem. gesetzt, εἰμί, ich bin Nichts, nichtig, von den Todten, νῠν οὐδὲν ὄντα βαστάζω χεροῖν, Soph. bl. 1118; und so ὃς οὐδέν εἰμι καὶ τέϑνηχ' ὑμῖν, Phil. 1019; daher auch vom höchsten Grade des Unglücks, οὐδέν εἰμ' ὁ δύςμορος, 939, ἀπωλόμην δύστηνος, οὐδέν εἰμ' ἔτι, El. 067; O. C. 571; vgl. Eur. Andr. 642. 1078 Cycl. 638; Ar. oft, οὐδὲν ὤν, Ach. 651, ich bin verloren, Equ. 1240 Vesp. 997, οὐδὲν εἶ, du bist Nichts werth, Eccl. 144; dah. οὐδὲν λέγειν, Nichts sagen, thörichtes Zeug schwatzen, Possen reden, Thesm. 625 Vesp. 75 (vgl. λέγειν); u. so sogar bei plur., ἄνδρες οἱ ἡμέτεροι πλούσιοί εἰσιν οὐδέν, Plat. Rep. VIII, 556 d (vgl. auch μηδείς); doch wird auch das masc. so gebraucht, Her. 9, 58, Eur. Andr. 700 I. A. 371. – Häufig steht es adverbial, in Nichts, um Nichts, keinesweges, ἄριστον 'Ἀχαιῶν οὐδὲν ἔτισεν, gar nicht, Il. 1, 412, νεμεσσῶμαί γε μὲν οὐδέν, Od. 4, 195; προϑυμίας γὰρ οὐδὲν ἐλλείπεις, Aesch Prom. 341; οὐδὲν γὰρ ἤρκει τόξα, Pers. 270; χαίρουσαν οὐδὲν ἧσσον, Ag. 1364, öfter; οὐδὲν ἐντρέπει ἐμοῠ γε, Soph. El. 509; οὐδὲν αἰσχυνϑείς, Eur. Or. 568; οὐδὲν πάντως, Her. 2, 101; οὐδὲν μᾶλλον, um Nichts mehr, Xen. Cyr. 8, 4, 36; auch οὐδέν τι μᾶλλον, 7, 1, 6, wie οὐδέν τι, 2, 4, 9; vgl. Heind. zu Plat. Phaed. 65 e; οὐδὲν ήχϑετο, Xen. An. 1, 8, 8; οὐδὲν πλήϑει γε ἡμῶν λειφϑέντες, Xen. An. 7, 7, 31. – Die spätere Form ούϑείς s. unten besonders.
-
7 ουδαμος
3(только pl.)1) ни один, никакой(οὐδαμοὴ Ἰώνων Her.)
2) ничего не стоящий, незначительный, ничтожныйοὐδένες ἐόντες, ἐν οὐδαμοῖσι ἐοῦσι ἐναπεδεικνύατο Her. — будучи (сами) ничтожны, они выделялись только среди ничтожных
-
8 οὐδαμός
A not any one, no one, like οὐδείς, A.D.Pron.57.2: used only in pl. and only by [dialect] Ion. writers ( = [dialect] Att. οὐδένες) , οὐδαμοί, οὐδαμῶν, etc., none, Hdt.1.18,24,57, al.; πρήγματα.. οὐδαμῶν Ἑλληνικῶν τῶν οὐ πολλὸν μέζω, i.e. much greater than any Greek power, Id.7.145: rarely in fem.,οὐδαμὰς ἄλλας Id.4.114
.—Cf. μηδαμός.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > οὐδαμός
См. также в других словарях:
οὐδένες — οὐδείς not one masc/fem nom/voc pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
FOENEI Imp. — FOENEI Impp. apud Spartian in Pescennio Nigro, Amavit de Principibus; Augustum, Vespasianum, Titum reliquos foeneos vel venenatos vocans: sunt ὁι οὐδενὲς καὶ οὐτιδανοὶ; homines foenei, nullius pretii, nec pluris aestimandi, quam soeneae illae… … Hofmann J. Lexicon universale
εναποδείκνυμαι — ἐναποδείκνυμαι (Α) (το ενεργ. ἐναποδείκνυμι σπάνιο) 1. επιδεικνύω κάτι, εκδηλώνω ορισμένη διάθεση απέναντι σε κάποιον («τούτοις τήν μεγίστην οικειότητα ἐναπεδείξαντο», Πολύβ.) 2. αναδεικνύομαι μεταξύ άλλων, διακρίνομαι («οὐδένες ἐόντες ἐν… … Dictionary of Greek
παραδείκνυμι — και παραδεικνύω Α 1. παραβάλλω, συγκρίνω («χρὴ δὲ ἀναφέρειν παραδεικνύντα ἑαυτῷ τὸν νομοθέτην τῷ λόγῳ», Πλάτ.) 2. δείχνω, υποδεικνύω («παραδεικνύναι τινὶ τὰ δέοντα», Σωσίπ.) 3. (για ζωγράφο) παριστάνω 4. παρουσιάζω, εκθέτω («παραδείκνυμι πότε καὶ … Dictionary of Greek