μάντῐ

См. также в других словарях:

• μαντί — και μαντίον, τὸ (Μ) βλ. μαντίον …   Dictionary of Greek

• μάντι — μάντις diviner masc voc sg μάντῑ , μάντις diviner masc dat sg (epic doric ionic aeolic) …   Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)

• Γουότερς, Μάντι — (Muddy Waters, 1915 – 1983). Καλλιτεχνικό ψευδώνυμο του αφροαμερικανού συνθέτη, κιθαρίστα και τραγουδιστή Μακ Κίνλεϊ Μόργκανφιλντ (McKinley Morganfield). Ο Γ. θεωρείται ίσως ο σπουδαιότερος μουσικός μπλουζ του 20ού αι. Αναμόρφωσε την αποκαλούμενη …   Dictionary of Greek

• Ααΐν Μάντι — Χωριό της Σαχάρας, στους πρόποδες του Τζεμπέλ Αμούρ. Στο Α.Μ. γεννήθηκε ο ιδρυτής του Τάγματος των Τιτζανίγια, που κήρυτταν την τυφλή υπακοή του λαού στους κυβερνήτες του. Το 1838 ο εμίρης Α. Κερίμ κυρίευσε το Α.Μ., γιατί οι κάτοικοί του… …   Dictionary of Greek

• μάντις — μάντῑς , μάντις diviner masc acc pl (epic doric ionic aeolic) μάντις diviner masc nom sg …   Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)

• Αίγυπτος — I Κράτος της βορειοανατολικής Αφρικής και (σε μικρό μέρος) της δυτικής Ασίας.Συνορεύει στα Δ με τη Λιβύη, στα Ν με το Σουδάν και στα ΒΑ με το Ισραήλ, ενώ βρέχεται στα Β από τη Μεσόγειο θάλασσα και στα Α από την Ερυθρά θάλασσα.Η Α. (αλ… …   Dictionary of Greek

• -ικός — (ΑΜ ικός) κατάλ. που προήλθε από τον συνδυασμό τού ΙΕ επιθήματος kο με θέματα σε i . Στην Ελληνική ο συνδυασμός αυτός παραμένει ευδιάκριτος σε επίθ. όπως φυσι κό ς (< φύσι ς), μαντι κό ς (< μάντι ς). Το ΙΕ επίθημα * kο υπήρξε παραγωγικότατο …   Dictionary of Greek

• μαντοφόρος — μαντοφόρος, ὁ (Μ) (για κληρικούς) αυτός που φορά μαντί, κυκλοειδές ωμοφόριο. [ΕΤΥΜΟΛ. < μαντί + φόρος*] …   Dictionary of Greek

• МАНТО — (Μαντώ), в греческой мифологии дочь слепого фиванского прорицателя Тиресия, его поводырь, сообщавшая ему о различных приметах. М. сама обладала пророческими способностями и после смерти отца и взятия Фив эпигонами (детьми павших вождей в войне… …   Энциклопедия мифологии

• Τομούροι — και Τόμουροι και Τόμουραι, οἱ, Α 1. οι ιερείς τού Διός στη Δωδώνη («εἰ μὲν κ αἰνήσωσι Διὸς μεγάλοιο Τομοῡροι», Ομ. Οδ.) 2. συνεκδ. (κατά τον Λυκόφρ.) «τόμουρε μάντι». [ΕΤΥΜΟΛ. Αβέβαιης ετυμολ. Κατά μία άποψη, ο τ. προέρχεται με απλοποίηση από… …   Dictionary of Greek

• μάντης — ο και μάντις, ο, η, θηλ. και μάντισσα (AM μάντις, εως, ὁ, ἡ, Α ιων. γεν. ιος, Μ θηλ. και μάντισσα) 1. αυτός που ασχολείται με τη μαντική, αυτός που προλέγει τα μέλλοντα, ο προφήτης («ὠργίζοντο δὲ καὶ τοῑς χρησμολόγοις καὶ μάντεσι», Θουκ.) 2.… …   Dictionary of Greek