-
1 λίθου
Ελληνικά-Ρωσικά λεξικό στα κείμενα της Καινής Διαθήκης (Греческо-русский словарь к текстам Нового Завета) > λίθου
-
2 βολη
ἥ [βάλλω]1) метание, бросок(κύβων Soph.; πέτρων Eur.; ἀκοντίου Xen.; ἀγκίστρου Plut.)
μέχρι λίθου βολῆς χωρῆσα Thuc. — подойти на расстояние брошенного камня;β. χιόνος Eur. — густой снег2) удар ( нанесенный издали)(πληγαὴ καὴ βολαί Hom.)
βολαὴ κεραύνιοι Aesch. — удары молний;βολαὴ (ἡλίου) Soph., Eur. — солнечные лучи, солнечный зной;βολαὴ ἔρωτος Anth. — любовные раны -
3 δομος
ὅ1) тж. pl. дом, здание, жилище(οἴκαδε - δόμον εἴσω Hom.; καθῆσθαι ἐν δόμοισιν Arph.)
2) комната, зал, покой(δ. ἐν Διὸς οἴκῳ Theocr.)
3) тж. pl. (тж. ἱερὸς δ. Hom.) храм, святилище(Ἀπόλλωνος δόμοι Eur.)
4) дворец, чертоги или владения, царство(Διὸς δ. Hom.; Ἅιδου δόμοι Soph.)
5) стойло6) кладка, слой, ряд(δόμοι πλίνθων Her.)
τοὺς τοίχους ἐπὴ πεντεκαίδεκα δόμους κατασκευάσαι ἐκ μέλανος λίθου Diod. — сложить стены из 50 слоев черного камня7) pl. дом, отчизна, родина(ἔξω δόμων καὴ πάτρας ὠθεῖν τινα Aesch.)
8) тж. pl. дом, семья(ἄθλιος δ., sc. Οἰδίπου Soph.)
9) ящик, сундук, ларец(κέδρινοι δόμοι Eur.)
-
4 εκποιεω
1) делать, изготовлять, строить2) производить, выделять(σπέρμα Arst.)
3) med. рождать(βότρυς Arph.)
4) impers. (воз)можноπερὴ τούτων ἐν τοῖς ἑξῆς σαφέστερον ἐκποιήσει κατανοεῖν Polyb. — в этом яснее можно будет разобраться из последующего
5) передавать для усыновления, pass. быть усыновляемым Isae. -
5 εξαιρεσις
-
6 επαυρισκω
(act.: aor. 2 ἐπηῦρον, conjct. aor. ἐπαύρω, inf. aor. ἐπαυρεῖν, эп. inf. aor. ἐπαυρέμεν; med.: inf. fut. ἐπαυρήσεσθαι, 2 л. sing. aor. 1 ἐπηύρω или ἐπηύρου, aor. 2 ἐπηυρόμην, 2 л. sing. aor. поэт. ἐπαύρεο, 2 л. sing. conjct. эп. ἐπαύρηαι, 3 л. sing. эп. ἐπαύρωνται, 3 л. sing. opt. ион. ἐπαύροιτο, inf. ἐπαυρέσθαι)1) касаться, задевать(χρόα Hom.)
λίθου ἐπαυρεῖν Hom. — зацепиться за камень2) преимущ. med. пользоваться, извлекать пользу, наслаждаться(τινός Hom.; med. Hom., Eur., Anth.)
πολλὰν κτῆσιν ἀπό τινος ἐπαυρέσθαι Anth. — получить большую выгоду от чего-л.3) med. испытывать, изведывать(κακόν τι Hom.; γλυκεῖαν μόχθων ἀμοιβάν Pind.; τινος Hom., Eur.)
τοιαῦτ΄ ἐπηύρου τοῦ φιλανθρώπου τρόπου Aesch. — вот что принесло тебе твое человеколюбие4) преимущ. med. нести ущерб, страдать(γειτόνων Pind.)
τίν΄ αἰτίαν σχὼν ἧς ἐπηυρόμην ἐγώ ; Eur. — из-за какой вины я пострадал?;τάχα δ΄ ἄν τι καὴ τοῦ ὀνόματος ἐπαύροιτο Her. — возможно, что из-за имени (своего) он и поплатился5) быть участником:(Σείριος) πλεῖον νυκτὸς ἐπαυρεῖ Hes. Сириус восходит чаще всего ночью
-
7 καθημαι
ион. κάτημαι (κᾰ) (impf. ἐκαθήμην - 2 и 3 л. sing. καθῇσο и καθῆτο или καθῆστο, pl. καθῆσθε и καθῆντο; inf. καθῆσθαι; part. καθήμενος; conjct. ναθῶμαι; opt. καθοίμην или καθήμην)1) садиться(παρὰ τέν θάλασσαν NT.; αὐτός τε κάθησο καὴ ἄλλους ἵδρυε λαούς Hom.)
2) сидеть(ἐπὴ πέτρῃ Hom.; ἕδραν Eur.; πρὸς τὸ πῦρ Arph.; ἐφ΄ ἵππων Xen.; θρόνῳ Eur. и ἐν θρόνῳ Her.; ἐπὴ δίφρου Plat.; ἐπὴ τῇ τραπέζῃ Dem.; ἐπάνω τοῦ λίθου NT.)
ἐκ τοῦ μέσου κ. Her. — садиться в стороне (от спорящих сторон), т.е. оставаться нейтральным3) заседатьοἱ καθήμενοι Thuc., Arst. — участники заседания;
ἡμῶν ναθημένων Xen. — пока мы (здесь) заседаем, т.е. на этом же нашем совещании или не откладывая вопроса4) оставаться, пребывать, находиться(ἐνὴ μεγάροισι Hom.; ἐν πένθεϊ μεγάλῳ Her.)
5) оставаться на месте, сидеть без дела(προϊέναι καὴ μέ κ. Thuc.; ἔχων δύναμιν τοσαύτην κάτησαι Her.)
6) сидеть за работой, вести сидячий образ жизни(κ. καὴ σκιατραφεῖσθαι Xen.)
οἳ ἐπ΄ αὐτῷ τούτῳ κατέαται (= атт. κάθηνται) Her. — те, которые сидят над этим, т.е. занимаются этим делом7) размещаться, располагаться (лагерем)(περὴ τὰς Ἀχαρνάς Thuc.)
8) выставляться, быть установленным9) находиться обитать, жить(ἐπὴ πρόσωπον τῆς γῆς, ἐν σκότει NT.)
-
8 λιθοτομεω
-
9 μορφηεις
-
10 ονυξ
1) ноготь(οἱ ὄνυχοι τῶν δακτύλων Arph.)
ἐξ ἁπαλῶν ὀνύχων Plut. — с младых ногтей, т.е. с раннего детства;ἐκ κορυφῆς ἐς ἄκρους ( или νεάτους) ὄνυχας Anth. — с головы до кончиков ногтей;εἰς ὄνυχα ἀφικνεῖσθαι Plut. — доходить до ногтя, т.е. подвергаться проверке ногтем (о скульптурных работах, тж. в знач. погов.), заканчиваться (тщательной) отделкой;ἥ δι΄ ὄνυχος δίαιτα Plut. — утонченный образ жизни;ὄνυχας ἐπ΄ ἄκρους στάς Eur. — стоя на цыпочках2) коготь(ὄνυχοι αἰετοῦ Hom.; ὄνυχοι λεόντων Pind.)
ὀδοῦσι καὴ ὄνυξι καὴ πάσῃ μηχανῇ погов. Luc. — зубами и когтями и всеми средствами3) копыто (sc. τοῦ ἵππου Xen.)τὸ πτανοῦ πώλου ὄ. Anth. — копыто крылатого коня, т.е. Пегаса
4) острый выступ(ὄ. πετραίου λίθου Eur.)
5) крюк, лапа(τῆς ἀγκύρας Plut.)
6) оникс -
11 προεξεδρα
-
12 στονυξ
-
13 στορεννυμι
στόρνῡμι, στρώννῡμι и στρωννύω (fut. στορέσω, aor. ἐστόρεσα - эп. στόρεσα, ион. ἔστρωσα; imper. στόρνυ; pass.: aor. ἐστορέσθην, pf. ἔστρωμαι)1) стлать, расстилать, постилать(δέμνια Hom., Soph.; κλίνην Her.; λέχος τινί Arph.)
χαμάδις σ. Hom. — стлать (постель) на полу2) разгребать(ἀνθρακιήν Hom.)
3) разглаживать, успокаивать(πόντον Hom.; θάλασσαν Theocr.)
τὸ κῦμα ἔστρωτο Her. — взволнованное море улеглось4) валить(πλάτανον δαπέδοις Anth.)
5) смирять, подавлять(τὸ φρόνημά τινος Thuc.)
6) ослаблять, унимать(ὀργήν Aesch.; τὸ λῆμά τινος Eur.)
7) устилать(πέδον πετάσμασιν Aesch.)
; усеивать(τέν ὁδὸν μυρσίνῃσι Her.)
8) выкладывать, мостить(ἐστρωμένη ὁδὸς λίθου Her.)
ἔδαφος λίθων πλαξὴ ἐστρωμένον Luc. — пол, выложенный каменными плитами -
14 υποβολη
ἥ1) подкладывание, тж. подстилка (sc. τῶν στρομάτων Plat.)2) подбрасывание, подменаλίθου ὑ. Luc. — подмена (новорожденного Зевса) камнем;
3) подделывание, подделка(τῶν κλειδῶν Plut.)
4) показывание, указание, внушениеἐξ ὑποβολῆς Xen. — на основании указания, благодаря совету;
ἐξ ὑποβολῆς ῥαψῳδεῖν Diog.L. — подхватывать песнь5) засадаἡ τῶν ἑνεδρευόντων ὑ. Polyb. — сидящие в засаде;
ἐπανάγεσθαι τρισὴν τριήρεσιν ἐξ ὑποβολῆς Polyb. — совершать нападение из засады тремя триерами6) основа, основаниеὑποβολάς τινος καταθέσθαι Plut. — заложить основы чего-л.
7) предмет или материалἀποχρῶσα λόγων ὑ. Luc. — достаточный материал для речи
-
15 υποδεμω
класть в основание -
16 κατάθεση
[-ις (-εως)] η1) закладывание, закладка (здания, сооружения);κατάθεση θεμελίου λίθου — закладка фундамента;
2) возложение;κατάθεση στεφάνων — возложение венков;
3) вкладывание денег (в банк и т. п.);4) вклад; сбережения; б) юр. (свидетельское) показание;§ κατάθεση όπλων — складывание оружия, капитуляция;
κατάθεση εντολής — сложение полномочий
-
17 λίθος
ο 1. камень (тж. мед.);λίθος πειραϊκός — туф;
λίθαργός — каменная глыба;
(πολύτιμος) λίθ — драгоценный камень;
θεμέλιος λίθος — фундаментный камень;
ακρογωνιαίος λίθος прям., перен. — краеугольный камень;
§ δεν έμεινε λίθος επί λίθου — камня на камне не оставил;
κινώ πάντα λίθον — пускать в ход все средства;
2. (η):ηρακλεία λίθος — магнит;
λίθος καυστική — едкий калий;
λίθος κυανούς — медный купорос;
λίθος της κολάσεως — ляпис;
φιλοσοφική λίθος — философский камень;
λυδία λίθος — пробный камень
-
18 ἑπάνω
ἑπ|άνω adv., praep. c. gen. сверху, над: ἐκάθητο ἐπάνω τοῦ λίθου сидел на камне -
19 ακρογωνιαίος
ακρογωνιαίος, -α, -ο1) краеугольный камень, полагающийся в основание фундамента;2) Христос:Ο Χριστός είναι ο ακρογωνιαίος λίθος της Εκκλησίας — Христос – краеугольный камень Церкви
Этим.< ακρογωνιαίος < άκρος + γωνιαίος < γωνία «край + угол». Словосочетание «краеугольный камень» употребляется в Новом Завете по отношению к Христу как основанию Церкви:εποικοδομηθέντες επί τω θεμελίω των αποστόλων και προφητών, όντος ακρογωνιαίου λίθου αυτού Χριστού Ιησού (Εφ. 2, 20) — быв утверждены на основании Апостолов и пророков, имея Самого Иисуса Христа краеугольным камнем (Еф. 2, 20)
Η εκκλησία λεξικό (Церковный словарь Назаренко) > ακρογωνιαίος
См. также в других словарях:
λίθου — λίθος stone masc gen sg λιθόομαι pres imperat act 2nd sg λιθόομαι imperf ind act 3rd sg (homeric ionic) λιθόω to be petrified pres imperat act 2nd sg λιθόω to be petrified imperf ind act 3rd sg (homeric ionic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
λίθος — ο (AM λίθος, ὁ Α και λίθος, ἡ) 1. τεμάχιο πετρώματος ή βράχου, πέτρα, λιθάρι (α. «τρηχὺς λίθος», Ομ. Ιλ. β. «στερεὴ λίθος», Ομ. Οδ. γ. «σοὶ δ αἰεὶ κραδίη στερεωτέρη ἐστὶ λίθοιο», Ομ. Οδ.) 2. ιατρ. σύγκριμα που σχηματίζεται στα διάφορα όργανα και … Dictionary of Greek
διαμάντι — Ορυκτό που αποτελείται αποκλειστικά από άνθρακα κρυσταλλωμένο στο κυβικό ή μονομετρικό σύστημα. Στην καθαρή του μορφή είναι άχρωμο. Η τυχαία παρουσία ξένων ουσιών τού προσδίδει ελαφρές ή έντονες αποχρώσεις, οι οποίες ελαττώνουν ή αυξάνουν την… … Dictionary of Greek
LITHOSTROTOS — nomen loci, in quo sedit Pilatus, Christum Dominum nostrum morti adiudicaturus, qui locus sic dictus, quod stratus fuerat lapidibus. Eius mentio Ioh. c. 19. v. 13. Pilatus cum audîsset hunc sermonem eduxit foras Iesum consedit in tribunali, in… … Hofmann J. Lexicon universale
Σέσκλο — I Νεολιθικός οικισμός, 15 χλμ. Δ του Βόλου, στον οποίο αναπτύχθηκε κατά την 5η χιλιετία ο πρώτος νεολιθικός πολιτισμός που έγινε γνωστός στην Ελλάδα και ένας από τους πρώτους στη νοτιοανατολική Ευρώπη. Το όνομά του οφείλεται στο σύγχρονο μικρό… … Dictionary of Greek
ίασπις — Κρυπτοκρυσταλλική αδιαφανής ποικιλία του χαλκηδονίου, παραλλαγή του χαλαζία (SiO2). Παρουσιάζεται με διάφορες και συχνά ζωηρόχρωμες αποχρώσεις: από γαλάζιο έως κίτρινο και από φαιό έως κόκκινο. Η μεγάλη ποικιλία των χρωμάτων του οφείλεται στον… … Dictionary of Greek
αλχημεία — Ψευδοεπιστήμη που ασκήθηκε κατά την τελευταία περίοδο της αρχαιότητας και τον Μεσαίωνα. Σκοπός της ήταν η μετατροπή οποιουδήποτε μετάλλου σε χρυσό, ενώ ορισμένοι κλάδοι της οδήγησαν σιγά σιγά στη σύγχρονη χημεία. Ετυμολογικά, η λέξη α. φαίνεται… … Dictionary of Greek
ανθράκιον — το (Α ἀνθράκιον) το καρ βουνάκι νεοελλ. 1. λεπτή σκόνη από κάρβουνο που χρησιμοποιείται σαν χρώμα 2. ορυκτό πυριτικό αρχ. 1. είδος μαύρου λίθου με τον οποίο έφτιαχναν καθρέφτες 2. είδος πολύτιμου λίθου 3. εξάνθημα, σπυρί (από την ασθένεια… … Dictionary of Greek
λιθογλυφία — Η τέχνη του σκαλίσματος και της χάραξης πολύτιμων λίθων. Αποτελεί μία από τις αρχαιότερες και πιο λεπτές μορφές της ανθρώπινης καλλιτεχνικής έκφρασης. Οι λίθοι που χρησιμοποιούνται στη λ. είναι πάρα πολλοί: ο αχάτης, ο αμέθυστος, ο χαλκηδόνιος, ο … Dictionary of Greek
σέσκλο — I Νεολιθικός οικισμός, 15 χλμ. Δ του Βόλου, στον οποίο αναπτύχθηκε κατά την 5η χιλιετία ο πρώτος νεολιθικός πολιτισμός που έγινε γνωστός στην Ελλάδα και ένας από τους πρώτους στη νοτιοανατολική Ευρώπη. Το όνομά του οφείλεται στο σύγχρονο μικρό… … Dictionary of Greek
σανδάσηρος — και σανδασέρειος, ὁ ή ἡ, Α είδος πολύτιμου λίθου. [ΕΤΥΜΟΛ. Η λ. συνδέεται πιθ. με το λατ. sandaresus, i «είδος πολύτιμου ινδικού λίθου»] … Dictionary of Greek