-
1 κόλ-ουρος
κόλ-ουρος, mit verschnittenem, abgeschnittenem Schwanze, stutzschwänzig; ὄρνις, ein Vogel, dem vor Alter die Schwanzfedern ausgefallen sind, Plut. Flam. 21; auch a. Sp.; auch übertr., alt u. kraftlos. – Αἱ κόλουροι, sc. γραμμαί, die Koluren, zwei größte Kreise an der Himmelskugel, durch die Aequinoctial- u. Solstitialpunkte gezogen, die sich in den Polen durchkreuzen; so benannt, weil ein Theil von ihnen unsichtbar ist; Procl. u. A.
-
2 κόλουρος
κόλ-ουρος, mit verschnittenem, abgeschnittenem Schwanze, stutzschwänzig; ὄρνις, ein Vogel, dem vor Alter die Schwanzfedern ausgefallen sind; übertr., alt u. kraftlos. Αἱ κόλουροι, sc. γραμμαί, die Koluren, zwei größte Kreise an der Himmelskugel, durch die Aequinoctial- u. Solstitialpunkte gezogen, die sich in den Polen durchkreuzen; so benannt, weil ein Teil von ihnen unsichtbar ist -
3 κόλος
Grammatical information: adj.Meaning: of cows and goats `hornless, with not fullgrown horns' (Hdt., TheoC., Nic., H.), of a spear `without point' (Π 117), of battle `broken off' (sch. as name of Θ).Compounds: As 1. member in κόλουρος `with short tail' (Plu.), as mathem. and astron. term `stump' (Hipparch. Astr., Hero, Nicom.); with κολουραῖος `broken off, steep' ( πέτρα, Call.), κολούρα `hill etc.' (Hermione, Epid.), κολουρίᾳ τῃ̃ ἀποτομίᾳ, κολουρῖτις γῆ. Σικελοί H., κολούρωσις = κολόβωσις (Iamb.); Lat. LW [loanword] clūra `ape' (W.-Hofmann s. v., Leumann Sprache 1, 206 n. 8). -Derivatives: After κόλ-ουρος prob.(?) κόλ-ερος `with short-sheared wool-fleece' (Arist.; oppos. εὔ-, ἔπ-ερος; s. εἶρος); further κολόχειρ χείραργος H. - Derived from κόλος or closely related two verbs: 1. κολάζω, κολάσαι, rarely with συν-, ἀντι-, προ-, `wring in, chastise, punish, cut' (IA); prob. denomin. κόλασις `chastisment' (IA.), - ασμα (Ar., X.), - ασμός (Plu.) `id.'; κολαστής `punisher' (trag., also Pl., Lys.; Fraenkel Nom. ag. 2, 36f.), also κολαστήρ `id.' (Arr.), with f. κολάστρια (Ezek.), κολάστειρα (AP); κολαστήριον, adj. - ος `punishment, punishing' (X., Ph.), κολαστικός `punishing' (Pl.). - 2. κολούω, κολοῦσαι, somet. with περι-, κατα-, ἀπο-, `mutilate, limit' (Il.); formation unclear; (cf. Schwyzer 683, Chantraine Gramm. hom. 1, 374; s. also on κωλύω). From it κόλουσις `docking, cutting short' (Arist.), κολούσματα κλάσματα H.Origin: PG [a word of Pre-Greek origin]Etymology: The archaic and dying κόλος, which was in a way replaced by the expressive form κολοβός, partly also by κόλ-ουρος, belongs as verbal noun to a Balto-Slavic, in Greek replaced by κολάπτω (s. v.) primary verb meaning `beat, hew, cut off, break off', which left in Greek several continuants, s. κλάω, κελεός m. (uncertain, improbable). The remarkable barytonesis (Schwyzer 459) may be connected with the passive meaning; perhaps κόλος was like stump orig. a substantive. A formal parallel is OCS kolъ `πάσσαλος', Russ. kol `pole' (prop. "splitoff, cut off piece of wood"?; cf. σκῶλος `pointed pole' to σκάλλω?); with lengthened grade Lith. kuõlas `pole'. - The further history of κόλος is uncertain because the word is not often attested; so we don't know, whether we must start from a general meaning like `stump' or from a word with a special meaning, like `hornless' (from *`broken off' v. t.); cf. the history of κόλουρος.- The parallels adduced are not very convincing; the verbs κολάπτω, κολούω, of unclear formation, point rather to a Pre-Greek complex.Page in Frisk: 1,902-903Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > κόλος
-
4 οὑρα
Grammatical information: f.Meaning: `tail' (Il.), later often metaph. `rear(guard)' (X., Plb.).Other forms: Ion. -ήCompounds: Compp., e.g. οὑρ-ᾱγός m. `leader of the rearguard' with - έω, - ία (X., Plb.. LXX); on κόλ-ουρος (s. κόλος), κόθ-ουρος, πάγ-ουρος s. vv.Derivatives: 1. Dimin. οὑράδιον (Gp.); 2. adj. οὑρ-αῖος `belonging to the tail' ( Ψ 520, Hp.) with - αία f. (like κεραία a.o.) `tail' (Aret.), - αῖον n. `id.' (E.). 3. οὑρ-αχός m. `foetal organ, point, outer end', e.g. of the heart, of the eyebrows, of a stalk (medic., Ael.), - ίαχος m. `lower end of a spear' (Il., A. R., AP ; metr. condit.?); cf. κύμβ-αχος, στόμ-αχος a.o. 4. οὑρώδης `belonging to the tail' (Hp. v.l.). - On οὖραξ s.v.Etymology: Like κουρά beside κόρρη, κόρση, οὑρά can stand beside ὄρρος, - ορσος; basis then prob. *ὀρσά (on the phonetics s. on κουρά); note esp. OIr. err f. `tail' \< IE * ersā. Positing *ὀρσι̯ά (WP. 1, 138; also Forbes Glotta 36, 237 f. as alternative) or *ὀρσϜά (Brugmann-Thumb 148 a.o. referring to Skt. r̥ṣvá- `high') is unnecessary (cf. Schwyzer 286 Zus. 1 w. rich lit.). S. also ὄρρος. - Remarkable is the word οὐραχός with a suffix that it prob. Pre-Greek; here again there are the parallels with - αχ-, - ιχ-, - υχ- (Chantraine Form. 403). Even stranger is the form οὐρίαχος, which has even been considered a metrical licence (there is no other word in - ιαχος). This leads to he idea that the preceding vowel was palatal, i.e. -rsy-; cf. Beekes FS Kortlandt; this might lead to the conclusion that the word (`tail') is Pre-Greek (unless one concludes that οὐρ(ι)αχός is not cognate with the tail-word). Cf. also on οὖραξ.Page in Frisk: 2,446Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > οὑρα
-
5 κολουρος
-
6 κόλλουρος
Grammatical information: m.Meaning: name of `an unknown fish' (Marc. Sid. 22)Derivatives: κολλουρίς `marsh-mallow' (Gloss.).Origin: PG [a word of Pre-Greek origin]Etymology: Strömberg Fischnamen 48 proposes: for *κόλ-ουρος `with stump tail' with expressive gemination; after the fish the mallow would have been called as marsh-plant (ibd. 25) [?]. J. André, RPh 45 (1971) 216f, separates κολλουρίς from the fish and and connects it with κολλ(ο)ύρα `small, round flat bread' given the similarity of the fruit of the mallow with a cake. Prob. Pre-Greek, seen κολλ- and - ουρ(ος).Page in Frisk: 1,899Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > κόλλουρος
См. также в других словарях:
κόθουρος — κόθουρος, ον (Α) 1. αυτός που έχει κομμένη ουρά, κολοβός 2. (για τους κηφήνες) αυτός που δεν έχει κεντρί. [ΕΤΥΜΟΛ. Αβέβαιης ετυμολ. Κατά μία άποψη < κοθώ + ουρος (< οὐρά) κατά το κόλ ουρος. Το α συνθετικό κοθώ είναι γλώσσα τού Ησυχίου,… … Dictionary of Greek
θυσάνουρος — ο (Α θυσάνουρος, ον) νεοελλ. εντομολ. τα θυσάνουρα τάξη άπτερων εντόμων αρχ. αυτός που έχει ουρά θυσανωτή, κροσσωτή («θυσάνουρος δασύκερκος, ἄρσην», Ησύχ.). [ΕΤΥΜΟΛ. < θύσανος + ουρος (< ουρά) πρβλ. κόλ ουρος, πάγ ουρος. Με τη νεοελλ.… … Dictionary of Greek
κίλλουρος — κίλλουρος, ὁ (Α) ο κίγκλος*, η σουσουράδα. [ΕΤΥΜΟΛ. < κίλλ ουρος το β συνθετικό ουρος < ουρά (πρβλ. κόλ ουρος). Ως προς το α συνθετικό, η λ. συνδέεται πιθ. με λέξεις βαλτικών γλωσσών με την ίδια σημ. (πρβλ. λιθουαν. kiele, λεττ. ciēlava),… … Dictionary of Greek
κόντουρος — κόντουρος, ον (Μ) αυτός που έχει κοντή ουρά. [ΕΤΥΜΟΛ. < κοντ(ο) * + ουρος (< ουρά), πρβλ. κόλ ουρος, πάγ ουρος] … Dictionary of Greek
λείουρος — (Α) (κατά τον Ησύχ.) «αἴλουρος». [ΕΤΥΜΟΛ. < λεῖος + ουρος (< οὐρά), πρβλ. κόλ ουρος, πάγ ουρος] … Dictionary of Greek
σαίνουρος — ον, και ανώμ. τ. θηλ. σαινουρίς, ίδος, Α (για σκύλο) αυτός που κουνάει την ουρά του. [ΕΤΥΜΟΛ. < σαίνω «κουνώ την ουρά» + ουρος (< οὐρά), πρβλ. κόλ ουρος, μελάν ουρος] … Dictionary of Greek
νώθουρος — νώθουρος, ον (Α) ανίκανος κατά τη σεξουαλική συνεύρεση. [ΕΤΥΜΟΛ. < νωθής «νωθρός, οκνηρός» + ουρος (< οὐρά), πρβλ. κόλ ουρος] … Dictionary of Greek
τράχουρος — ο, ΝΜΑ, και τραχύουρος Ν, και τραχοῡρος, Α γένος περκόμορφων ψαριών. [ΕΤΥΜΟΛ. < τραχύς + ουρος (< οὐρά), πρβλ. κόλ ουρος. Τη λ. δανείστηκαν και οι νεώτερες γλώσσες, πρβλ. αγγλ. trachurus] … Dictionary of Greek
φαιουρός — όν, Α (ποιητ. τ.) αυτός που έχει φαιόχρωμη ουρά. [ΕΤΥΜΟΛ. < φαιός + ουρός (< οὐρά), πρβλ. κόλ ουρος] … Dictionary of Greek
kel-3, kelǝ-, klā- extended klād- — kel 3, kelǝ , klā extended klād English meaning: to hit, cut down Deutsche Übersetzung: ‘schlagen, hauen” Note: separation from kel “prick” and from skel “cut, clip” is barely durchfũhrbar; beachte esp. Slav. *kólti “prick” =… … Proto-Indo-European etymological dictionary
