-
1 κοταίνω
-
2 κοταινω
-
3 κοταίνω
Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > κοταίνω
-
4 παλιγ-κοταίνω
παλιγ-κοταίνω, ion. = Folgdm, Hippocr.
-
5 κοταίνων
κοταίνωpres part act masc nom sg -
6 παλιγκοτέω,
παλιγ-κοτέω, u. παλιγ-κοταίνω, wieder bösartig werden, vom Rückfall der Krankheit, auch vom Wiederaufbrechen der Wunden -
7 παλιγκοταίνω
παλιγ-κοτέω, u. παλιγ-κοταίνω, wieder bösartig werden, vom Rückfall der Krankheit, auch vom Wiederaufbrechen der Wunden -
8 κότος
Grammatical information: m.Compounds: Often as 2. member, e. g. ἔγ-κοτος `grudging' (A.; bahuvrihicomp.) with the denomin. ἐγκοτ-έω `be full of grudging' (A.); and ἐγκότημα, - ησις (LXX) and, as backformation, ἔγκοτος (Hdt.) `id.' (diff. on ἔγκοτος Strömberg Prefix Studies 116); also ἐγκότιος adj. (Salamis on Cyprus).Derivatives: κοτήεις `grudging' (Ε 191); - ήεις analog. for κοτόεις (A. D., EM), Schwyzer 527; cf. also Thieme Studien 71 n. 3. - Beside it, prob. as denomin. (s. below) κοτέω, - έομαι, aor. κοτέσσασθαι, - έσαι, fut. κοτέσσομαι, perf. ptc. dat. κεκοτηότι `grudge' (Il.); also κοταίνω `id.' (A. Th. 485; after θυμαίνω a. o., s. Fraenkel Denom. 18 and on θυμός).Origin: XX [etym. unknown]Etymology: No etymology. One compares since Fick 3, 69 (e. g. Brugmann Grundr.2 1, 630) a Celto-Germanic word for `struggle, fight', e. g. Welsh catu- in Catu-rīges, OHG hadu- in Hadu-brand and, with diff. suffix, MHG hader `id.', with further Slav., e. g. Russ.-CS. kotora `fight'; futher with palatal anlaut Skt. śátru- `enemy'. Rejecting this etymology WP. 1, 454 (cf. 1, 339), also after Fick (1, 45), adduce Lat. cōs `whettone' (s. κῶνος). But in both cases there is no morphological argumentation. If κότος were an old s-stem (Fraenkel KZ 43, 193ff.), it would fit better to the u- and r-stems in catu-, hader; but κοτέσσασθαι can be explained as analogical (Chantraine Gramm. hom. 1, 349). - Machek Stud. in hon. Acad. d. Dečev 49f. compares Czech. katiti se `annoy onself'.Page in Frisk: 1,931-932Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > κότος
См. также в других словарях:
κοταίνω — (Α) κοτέω*. [ΕΤΥΜΟΛ. < κότος + κατάλ. αίνω, τ. σχηματισμένος πιθ. αναλογικά προς το θυμαίνω*] … Dictionary of Greek
κοταίνων — κοταίνω pres part act masc nom sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
κότος — κότος, ὁ (Α) διαρκής οργή, έχθρα, μίσος, μνησικακία («ὅ τοι κότον ἔνθετο θυμῷ», Ομ. Οδ.). [ΕΤΥΜΟΛ. Αβέβαιης ετυμολ. Η λ. ανάγεται πιθ. σε θέμα κοτεσ ουδ. ουσ. (*κότος, το), πρβλ. κοτέσ σασθαι (αόρ. τού κοτέω), οπότε συνδέεται με κελτικές και… … Dictionary of Greek
