-
1 Κορυφάι
-
2 Κορυφᾶι
-
3 κορυφάι
-
4 κορυφᾶι
-
5 Κορυφαί
Κορυφήhead: fem nom /voc pl -
6 κορυφαί
κορυφήhead: fem nom /voc pl -
7 κορυφαίω
κορυφαί̱ω, κορυφαῖονupper rim of a hunting-net: neut nom /voc /acc dualκορυφαί̱ω, κορυφαῖονupper rim of a hunting-net: neut gen sg (doric aeolic)κορυφαί̱ω, κορυφαῖοςhead man: masc nom /voc /acc dualκορυφαί̱ω, κορυφαῖοςhead man: masc gen sg (doric aeolic)——————κορυφαί̱ῳ, κορυφαῖονupper rim of a hunting-net: neut dat sgκορυφαί̱ῳ, κορυφαῖοςhead man: masc dat sg -
8 κορυφαίοιν
κορυφαί̱οιν, κορυφαῖονupper rim of a hunting-net: neut gen /dat dualκορυφαί̱οιν, κορυφαῖοςhead man: masc gen /dat dual -
9 κορυφαίοις
κορυφαί̱οις, κορυφαῖονupper rim of a hunting-net: neut dat plκορυφαί̱οις, κορυφαῖοςhead man: masc dat pl -
10 κορυφαίου
κορυφαί̱ου, κορυφαῖονupper rim of a hunting-net: neut gen sgκορυφαί̱ου, κορυφαῖοςhead man: masc gen sg -
11 κορυφαίωι
κορυφαί̱ῳ, κορυφαῖονupper rim of a hunting-net: neut dat sgκορυφαί̱ῳ, κορυφαῖοςhead man: masc dat sg -
12 κορυφαίων
κορυφαί̱ων, κορυφαῖονupper rim of a hunting-net: neut gen plκορυφαί̱ων, κορυφαῖοςhead man: masc gen pl -
13 κορυφαίους
κορυφαί̱ους, κορυφαῖοςhead man: masc acc pl -
14 κορυφή
A head, top: hence,1 crown, top of the head, of a horse, Il.8.83, X.Eq.1.11; of a man or god, h.Ap. 309, Pi.O.7.36, Hdt.4.187, Sammelb.6003.8 (iv A. D.): between βρέγμα and ἰνίον, Arist.HA 491a34;τὸ ὀστέον τῆς κ. Hp.VC2
.2 top, peak of a mountain (so mostly Hom.),οὔρεος ἐν κορυφῇς Il.2.456
;ὄρεος κορυφῇσι 3.10
, cf. Alcm.60.1;κορυφαὶ γαίας B.5.24
;κ. Οὐλύμποιο Il.1.499
, cf. Ar.Nu. 270;Αἴτνας μελάμφυλλοι κορυφαί Pi.P.1.27
;τηλαυγέ' ἀγ κορυφάν Id.Pae.7.12
;κ. πόληος Alc.Supp.17.6
;ἀστρογείτονας κ. A.Pr. 722
, cf. Hdt.4.49, 181, 9.99.3 generally, summit, top, κατὰ κορυφὴν ἐσβαλεῖν ἐς τὴν κάτω Μακεδονίαν straight over the summit, ridge, Th.2.99, cf. IG42(1).71.11 (Epid., iv B. C.), OGI383.125 (Nemrud Dagh, i B. C.); κατὰ κ. [τῆς στήλης] ἔσφαττον (sc. ταύρους) Pl.Criti. 119e; ἵσταται κατὰ κ. ὁ ἥλιος in the zenith, Plu.2.938a; τὸ κατὰ κ., with or without σημεῖον, the zenith, Gem.5.64, etc., cf. Plu.Mar.11, Procl.Hyp.4.59; ταῖς τῶν κατὰ κ. λίθων ἐμβολαῖς by the stones falling vertically, Plb.8.7.3.4 apex, vertex of a triangle, Id.2.14.8; of the Delta, Pl.Ti. 21e; point of an angle,τὸ ἐπὶ τὴν κ. μέρος Plb.1.26.16
, etc.; apex of a cone, Arist.Mete. 362b3; κατὰ κορυφήν vertically opposite, of angles, Euc.1.15; of halves of double cone, Apollon. Perg.1 Def.5 extremity, tip, κορυφαὶ [κλημάτων], τῶν συγκυπτῶν, Thphr.CP3.14.8, Ath.Mech.22.8; in Anatomy, the os coccygis, Poll. 2.183: in pl., finger-tips, Ruf.Onom.85, cf. Poll.2.146: Medic., of an abscess, ἐς κορυφὴν ἀνισταμένης ἀποστάσιος coming to a head, Aret. SA1.7.II metaph., λόγων κορυφαί the sum of all his words, Pi.O.7.69, cf. Pae.8.23;ἔρχομαι ἐπὶ τὴν κ. ὧν εἴρηκα Pl.Cra. 415a
; but λόγων κ. ὀρθάν true sense of legends, Pi.P.3.80; κορυφὰς ἑτέρας ἑτέρῃσι προσάπτων μύθων springing from peak to peak, i.e. treating a subject disconnectedly, Emp.24; κ. ὁ λόγος ἐπιθεὶς ἑαυτῷ having reached its conclusion, put the finishing touch to itself, Plu.2.975a; κ. τοῦ κακοῦ height, full development of.., Aret.SD1.6; τοῦ πάθεος κ. ἴσχοντος ib.1.16.2 height, excellence of.., i.e. the choicest, best,κορυφαὶ πολίων Pi.N.1.15
; κ. ἀρετᾶν ib.34, cf. O.1.13; κ. ἀέθλων, of the Olympic games, Id.O.2.13, cf. N.9.9;φιάλαν.. πάγχρυσον κ. κτεάνων Id.O.7.4
; ὁ καιρὸς παντὸς ἔχει κορυφάν is the best of all, Id.P.9.79.3 κορυφᾷ Διὸς εἰ κρανθῇ πρᾶγμα his head, i.e. his nod, A. Supp.92.4 ἡ τῆς οἰκουμένης κ., of Rome, Lib.Or.59.19. -
15 κορυφά
1 topa lit.,I peakΑἴτνας ἐν μελαμφύλλοις δέδεται κορυφαῖς P. 1.27
νέφεσσι δ' ἐν χρυσέοις Ὀλύμποιο καὶ κορυφα[ῖς]ιν ἵζων Ζεύς Pae. 6.93
Ζῆνα καθεζόμενον κορυφαῖσιν ὕπερθε of Mt. Kynthos in Delos *pa. 12. 11.b headπατέρος Ἀθαναία κορυφὰν κατ' ἄκραν ἀνορούσαισ O. 7.36
b met.,I chief point, purport of words.τελεύταθεν δὲ λόγων κορυφαὶ ἐν ἀλαθείᾳ πετοῖσαι O. 7.68
εἰ δὲ λόγων συνέμεν κορυφάν, Ἱέρων, ὀρθὰν ἐπίστᾳ, μανθάνων οἶσθα προτέρων P. 3.80
καὶ τοιᾷδε κορυφᾷ σάμαινεν λόγων Πα. 8A. 13.II foremost one, crown i. e. best παῖ Ῥέας, ἕδος Ὀλύμπου νέμων ἀέθλων τε κορυφὰν Olympic festival O. 2.13φιάλαν πάγχρυσον κορυφὰν κτεάνων O. 7.4
ὁ δὲ καιρὸς ὁμοίως παντὸς ἔχει κορυφάν (ἀντὶ τοῦ δεῖ κατὰ καιρὸν καὶ μεγάλα καὶ μικρὰ λέγειν. Σ.) P. 9.79 Σικελίαν πίειραν ὀρθώσειν κορυφαῖς πολίων ἀφνεαῖς i. e. by the heights of opulence they shall reach N. 1.15 ἐγὼ δ' Ἡρακλέος ἀντέχομαι προφρόνως ἐν κορυφαῖς ἀρετᾶν μεγάλαις, ἀρχαῖον ὀτρύνων λόγον among his great and eminent achievements N. 1.34 ἀνὰ δ' αὐλὸν ἐπ αὐτὰν (Ceporinus: - ον codd.) ὄρσομεν ἱππίων ἀέθλων κορυφάν the Pythia at Sikyon N. 9.9ὅστις ἁμιλλᾶται περὶ ἐσχάτων ἀέθλων κορυφαῖς N. 10.32
cf. δρέπων μὲν κορυφὰς ἀρετᾶν ἄπο πασᾶν sc.Ἱέρων O. 1.13
c fragg. ]ἰόντι τηλαυγἔ ἀγ κορυφὰν[ Pae. 7.12
]κορυφὰν[ ] θέμεν Δ. 1. 12. ]κορυφαὶ[ Δ. 4. 20, fr. 111a. 4. -
16 τελευτάω
τελευτάω, wie τελέω, 1) vollenden, vallbringen, ins Werk setzen, eine begonnene Arbeit vollenden; Od. 5, 253 u. oft; ἐπεί ῥ' ὄμοσέν τε, τελεύτησέν τε τὸν ὅρκον, als er geschworen, d. i. die Eidesformel gesprochen und den Schwur vollzogen, durch die herkömmlichen Gebräuche so vollzogen hatte, daß er nun gültig war, Il. 14, 280 Od. 2, 378 u. sonst; ein Gebet, einen Wunsch erfüllen, ὡς ἄρ' ἔπειτ' ἠρᾶτο καὶ αὐτὴ πάντα τελεύτα, 3, 62; οὐ Ζεὺς ἄνδρεσσι νοήματα πάντα τελευτᾷ, Il. 18, 328; ἐέλδωρ, den Wunsch gewähren, 21, 200; ein Versprechen, εἰ ἐτεὸν δὴ πάντα τελευτήσεις, ὅσ' ὑπέστης, 13, 375; τελευτᾶν τινι κακὸν ἦμαρ, Einem einen Unglückstag in Erfüllung gehen lassen, bereiten, Od. 15, 324; vgl. ἁσύχιμον ὰμέραν ὁπότε τελευτάσομεν, Pind. Ol. 2, 33; τελεύτασεν πόνους Δαναοῖς, P. 1, 54; ὃς τάδε τελευτᾷ, Eur. Phoen. 1575; ἵν' εἰδῇς, οἷ τελευτήσω λόγον, Troad. 1029. – Pass. vollendet werden, in Erfüllung gehen, Hom., bei dem auch τελευτήσομαι als fut. pass. gilt; ὃ οὐποτ' ἔγωγε τελευτήσεσϑαι ἔφασκον, Il. 13, 100; τῇπερ δὴ καὶ ἔπειτα τελευτήσεσϑαι ἐμελλεν, Od. 8, 510; πρίν γε τὸ Πηλείδαο τελευτηϑῆναι ἐέλδωρ, Il. 15, 74; τελευτήσεταί τι καινὸν δόμοις, Eur. Hipp. 370. – 2) bes. mit und ohne βίον = das Leben endigen, sterben, Her. oft u. Folgde; ὀλβί-σαι δὲ χρὴ βίον τελευτήσαντα, Aesch. Ag. 903; Eur. Hec. 1682 u. öfter; auch in Prosa, wie Plat. Prot. 351 b; τελευτᾶν τὸν αἰῶνα, Her. 1, 32. 9, 17. 27; auffallender τελευτᾶν τοῦ βίου, Xen. Cyr. 8, 7, 17; mit τελευτᾶν λόγου Thuc. 3, 56 zu vergleichen, wie sonst παύομαι u. λήγω construirt ist; τελευτᾶν ὑπό τινος, durch Einen sterben, von ihm getödtet werden, Her. 1, 39. 4, 78; τελευτῆσαι μάχῃ, Aesch. Spt. 599; ὅσοι ἐν Τροίᾳ τετελευτήκασιν, Plat. Apol. 28 c; ζῶντι ἢ τετελευτηκότι, Theaet. 142 a, u. öfter. – 3) intr., zu Ende gehen, τελευτῶντος τοῠ χρόνου, Plat. Polit. 273 d; ein Ende nehmen, endigen, τελεύτασαν λόγων κορυφαί, sie haben ihre Erfüllung erreicht, Pind. Ol. 7, 68; Tragg.: πῶς οὖν τελευτᾷ βασιλέων νείκη τάδε, Aesch. Suppl. 294; κείνου ϑέλοντος εὖ τελευτήσει τάδε, 208 u. öfter; αἱ εὐτυχίαι ἐς τοῦτο ἐτελεύτησαν, d. i. diesen Ausgang hatte das Glück, Her. 3, 125; ἐς τὴν Αἴγυπτον τελευτᾷ ἡ ἀκτή, nach Aegypten hin endigt die Küste, 4, 39, vgl. 2, 39; auch übertr., τὸ κεφάλαιον ἐς τοῦτο τελευτᾷ, läuft darauf hinaus, Plat. Gorg. 453 a; vgl. ποῖ δὴ τελευτᾷ νῠν ἡμῖν οὗτος ὁ πατήρ, Legg. I, 630 c; ἐκ τούτων ἀρχόμενοι τελευτῶσιν ἐπὶ τοῦτο, οὗ ἂν ἐπὶ σκέψιν ὁρμήσωσιν, Rep. VI, 501 d; u. so öfter im Ggstz von ἄρχομαι; Folgde, εἰς τί ποτ' ἐλπὶς ταῠτα τελευτῆσαι, Dem. 1, 14. – Das partic. praes. bei einem andern verb. finit. kann durch »endlich«, »zuletzt«, »am Ende« übersetzt werden, τελευτῶν εἶπε, zuletzt sagte er, er endigte seine Rede damit, vgl. Her. 3, 38; Thuc. 2, 51. 8, 81; Xen. An. 4, 5, 16. 6, 1, 8; κἂν ἐγίγνετο πληγὴ τελευτῶσα, es wären am Ende Schläge erfolgt, Soph. Ant. 261; τελευτῶν ἐπεσκόπει, Plat. Phaedr. 228 b; τελευτῶντες αὑτοῖς τε καὶ τοῖς ἄλλοις ἔδοξαν ἀμαϑεῖς εἶναι, Theaet. 150 e, zuletzt schienen sie sich und Andern unverständig.
-
17 χιονό-βλητος
χιονό-βλητος, mit Schnee beworfen, beschnei't, κορυφαὶ Ὀλύμπου Ar. Nub. 271.
-
18 κορυφή
κορυφή, ἡ (vgl. κόρυς), eigtl. der Scheitel, Wirbel am Kopf, Medic.; Poll. 2, 38; der oberste Theil des Kopfes, nach Arist. H. A.1, 7 zwischen βρέγμα u. ἴνιον liegend; πατέρος Ἀϑαναία κορυφὰν κατ' ἄκραν ἀνορούσασα Pind. Ol. 7, 36; beim Pferde wird es Il. 8, 83 beschrieben : ἄκρην κὰκ κορυφήν, ὅϑι τε πρῶται τρίχες ἵππων κρανίῳ ἐμπεφύασι; vgl. Xen. re equ. 1, 11; des Menschen, H. h. Apoll. 309, Her. 4, 187 u. A. – Bes. auch Berghaupt, Berggipfel; οὔρεος ἐκ κορυφῆς Il. 2, 456; Οὐλύμποιο 1, 499, öfter; Αἴτνας μελάμφυλλοι Pind. P. 1, 27; Παρνησιάδες Eur. Ion 86; Ar. Nubb. 271; auch in Prosa, Her. 8, 37. 4, 181, Thuc. 2, 99 u. A.; ἀπὸ τᾶς κορυφᾶς ἐς τὰν βάσιν Tim. Locr. 98 b. – Der Scheitelpunkt des Winkels, Pol. 1, 26, 16; die Spitze des Dreiecks, 2, 14, 8; Mathem. Bei Poll. 2, 146 Fingerspitzen. Auch ein Theil eines Knochens, 2, 183. – Uebh. das Höchste, Vortrefflichste, Pind. oft, ἀέϑλων Ol. 2, 14, πάγχρυσος κτεάνων 7, 4, παντὸς ἔχει κορ υφάν, den Gipfel von Allem, P. 9, 82, ἀρετᾶν N. 1, 34, wie Gl. 1, 13; die höchste Gewalt, κορυφᾷ Διὸς εἰ κρανϑῇ πρᾶγμα τέλειον Aesch. Suppl. 86; die Hauptsache, ἔρχομαι γὰρ ἐπὶ τὴν κορυφὴν ὧν εἴρηκα Plat. Crat. 415 a; vgl. τελεύτασαν δὲ λόγων κορυφαὶ ἐν ἀλαϑείᾳ πετοῖσαι Pind. Ol. 7, 68; τὴν κορυφὴν ἐπιτιϑέναι, den Givsel hinzufügen, beendigen, vollenden, Plut. sol. an. 22.
-
19 ἀστρο-γείτονες
ἀστρο-γείτονες, κορυφαί, sternennah, Aesch. Prom. 723.
-
20 ἄ-βατος
ἄ-βατος, Pind. N. 3, 20 ἀβάτη ἅλς, nicht betreten, ἐρημία Aesch. Pr. 2; αἰϑέρος φῶς. Phoen. 322; Παρνησιάδες κορυφαί Ion. 86; unwegsam, bes. von Gebirgen, Hat. 4, 25; 8, 133 ὑπὸ χειμῶνος; Xen. oft; von Flüssen: nicht zu passiren, An. 5, 6, 9; Plat. Lega X, 892 e; – unzugänglich, Pind. τὸ πόρσω σοφοῖς ἄβατον Ol. 3, 57; Ἑλλάδος ἀβάτου ἡμῖν οὔσης διὰ τὸν πόλεμον Isocr. 3, 33; – nicht zu betreten, von heiligen, geweihten Orten, Ha Ph. ἀβάτων ἀποβάς C.C. 164; φυλλὰς ϑεοῦ 681 ch.; Eur. πέδον Hacch. 10 u. sonst; Plat. ἱερόν Critia. 116 c Lach. 183 b; scherzhaft ἀβά-τους ποιεῖν τὰς τραπέζας Anaxipn. Ath. X, 417 a. – Unberührt, rein, ψυχὴ ἀβ. καὶ ἁπαλή Phaedr, 245 a; καὶ ἁπαλή Plut. amat. 16. Bei Luc. Philops. ἔλαφος, nicht besprungen; γυνή Lexiph. 19.
См. также в других словарях:
Κορυφαί — Κορυφή head fem nom/voc pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
κορυφαί — κορυφή head fem nom/voc pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
Κορυφᾶι — Κορυφᾷ , Κορυφή head fem dat sg (doric aeolic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
κορυφᾶι — κορυφᾷ , κορυφή head fem dat sg (doric aeolic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
κορυφαίω — κορυφαί̱ω , κορυφαῖον upper rim of a hunting net neut nom/voc/acc dual κορυφαί̱ω , κορυφαῖον upper rim of a hunting net neut gen sg (doric aeolic) κορυφαί̱ω , κορυφαῖος head man masc nom/voc/acc dual κορυφαί̱ω , κορυφαῖος head man masc gen sg… … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
κορυφαίοιν — κορυφαί̱οιν , κορυφαῖον upper rim of a hunting net neut gen/dat dual κορυφαί̱οιν , κορυφαῖος head man masc gen/dat dual … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
κορυφαίοις — κορυφαί̱οις , κορυφαῖον upper rim of a hunting net neut dat pl κορυφαί̱οις , κορυφαῖος head man masc dat pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
κορυφαίου — κορυφαί̱ου , κορυφαῖον upper rim of a hunting net neut gen sg κορυφαί̱ου , κορυφαῖος head man masc gen sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
κορυφαίωι — κορυφαί̱ῳ , κορυφαῖον upper rim of a hunting net neut dat sg κορυφαί̱ῳ , κορυφαῖος head man masc dat sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
κορυφαίων — κορυφαί̱ων , κορυφαῖον upper rim of a hunting net neut gen pl κορυφαί̱ων , κορυφαῖος head man masc gen pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
κορυφαίῳ — κορυφαί̱ῳ , κορυφαῖον upper rim of a hunting net neut dat sg κορυφαί̱ῳ , κορυφαῖος head man masc dat sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
