-
1 κατεπειγω
1) теснить, тяготить, удручатьοἱ χρῆσται κατήπειγον αὐτόν Dem. — его донимали кредиторы2) побуждать, заставлять, принуждать(ὅ ἥλιος κατεπείγει ξηραίνεσθαι τὰς σήψεις Arst.)
οὐδενὸς κατεπείγοντος Her. — без чьего-л. побуждения;Πομπείου κατεπείξαντος Plut. — по настоянию Помпея;ἥ ὥρα κατήπειγεν Plut. — медлить нельзя было;τὸκατεπεῖγον Xen. и τὰ κατεπείγοντα Isocr. — настоятельная необходимость;οὐδὲν ἡμᾶς ἐστι τὸ κατεπεῖγον τὸ μέ σκοπεῖν τὰ περὴ τοὺς νόμους Plat. — ничто не мешает нам рассмотреть вопрос о законах;med. — настойчиво стремиться (τινός Polyb.)3) торопиться, спешитьἕπου κατεπείγων Arph. — иди не медля, поспеши
См. также в других словарях:
κατεπειγόντως — επίρρ. πολύ βιαστικά, ταχύτατα, επειγόντως. [ΕΤΥΜΟΛ. < κατ επείγων, οντος, μτχ. ενεστ. τού ρ. κατ επείγω. Η λ. μαρτυρείται από το 1861 στην εφημερίδα Φιλόπατρις] … Dictionary of Greek
