κατεαγῆναι

κατεᾱγῆναι, κατάγνυμι

Cat.Cod. Astr.

aor inf pass (epic ionic)

κατεάσσω

Cat.Cod. Astr.

aor inf pass

κατεᾱγῆναι, κατάγνυμι

Cat.Cod. Astr.

aor inf pass (epic ionic)

κατεάσσω

Cat.Cod. Astr.

aor inf pass

κατ-άγνῡμι, inf. - ύναι [pron. full] [ῠ] Th.4.11, Pl.Phdr. 265e; [full] καταγνύω Eub. 107.14, X.Oec.6.5; late [tense] pres. [full] κατάσσω, [full] κατεάσσω (qq. v.): [tense] fut.

A

κατάξω Eup.323

: [tense] aor.

κατέαξα Hom.

, etc. (v. infr.); [dialect] Ion.

κατῆξα Hp.Epid.5.26

; [ per.] 3sg. subj.

κατάξει SIG38.37

(Teos, v B.C.); part. κατάξας (Dobree for κατεάξας) Lys.3.42, Plu.2.526b (v.l. κατεάξας, κατάγξας); [dialect] Ep. opt. καυάξαις = καϝϝάξαις for κατ-ϝάξαις, Hes.Op. 666, 693:—[voice] Pass.,

κατάγνῠμαι Hp.Fract.45

, Art.67, Ar. Pax 703: [tense] impf.

κατεάγνυτο Epicur.Nat.113G.

: [tense] aor. 2 κατεάγην [prob. [pron. full] ᾰ] Ar. V. 1428, subj. κατ-ᾱγῶ ([var] contr. fr. κατᾰ-ϝᾰγ-) Id.Fr. 604, prob. in Id.Ach. 928, opt. κατᾱγείην ib. 944; part. καταγείς [prob. [pron. full] ᾱ] IG2.1673.33, 39, al., later

κατᾰγέντος APl.4.187

: [tense] fut.

καταγήσομαι

Cat.Cod. Astr.

8(4).129

: [tense] pf. κατέᾱγα, [dialect] Ion.

κατέηγα Hp.Art.67

(in pass. sense); part. κατεαγώς, written

κατειαγώς IG22.1673.55

, [var] contr. κατηγώς Phoenix5.1: [tense] pf. [voice] Pass.

κατέαγμαι Luc.Tim.10

, Paus.8.46.5, Artem. 5.32: [tense] aor. 1

κατεάχθην LXXJe.31(48).25

; inf.

καταχθῆναι Arist.PA 640a22

; part.

καταχθείς Anon.Lond.26.52

, D.Chr.11.82.--The forms κατέαξα, κατεάγην led the copyists to insert the ε in unaugmented forms, as

κατεάξας Lys.

l.c.,

κατεαγῇ Hp.Art.50

,

κατεαγῆναι Pl.Grg. 469d

, and such forms were in use in later Gr., as

κατεάξει Ev.Matt.12.20

,

κατεαγῶσιν Ev.Jo.19.31

,

κατέαξαν BGU908.25

(ii A.D.):— break in pieces, shatter,

κατά θ' ἅρματα ἄξω Il.8.403

;

ἄξονα Hes.Op. 693

; τὸ (sc. ἔγχος)

γὰρ κατεάξαμεν Il.13.257

;

νέα μέν μοι κατέαξε Ποσειδάων Od.9.283

, cf. Hes.Op. 666;

εἴ τινες μαχεσάμενοι ἔτυχον ἀλλήλων κατάξαντες τὰς κεφαλάς Lys.3.42

;

κατάξειέ τις αὐτοῦ μεθύων τὴν κεφαλήν Ar.Ach. 1166

cod. R (v.l. τῆς κεφαλῆς, cf.

οὐ γὰρ κατάξει τῆς κεφαλῆς τὰ ῥήματα Eup.323

,

κατῆξε τῶν πλευρέων Hp.Epid. 5.26

, v. sub fin.);

κατάξω τὴν κεφαλήν, ἄνθρωπέ, σου Men.Sam. 173

;

γυνὴ κατέαξ' ἐχῖνον Ar.V. 1436

;

Ναξίαν ἀμυγδάλην κατᾶξαι Phryn.

Com.68;

τὰς ἀμυγδαλᾶς.. κάταξον τῇ κεφαλῇ σαυτοῦ λίθῳ Ar.Fr. 590

: metaph., break up into species,

μὴ κ. μηδὲ κερματίζειν τὴν ἀρετήν Pl.Men. 79a

.

2 weaken, enervate,

πατρίδα θ', ἢν αὔξειν Χρεὼν καὶ μὴ κατᾶξαι E.Supp. 508

;

τὰς ψυχὰς καταγνύουσι X.Oec.6.5

: abs. in [tense] pf. part. κατεαγώς effeminate, D.H.Comp.18, Ath.12.524f; αὐλητὴς τῶν κ. Plu.Dem.4;

κ. μουσική S.E.M.6.14

.

II [voice] Pass. with [tense] pf. [voice] Act., to be broken,

δόρατα κατεηγότα Hdt.7.224

;

ὀστέα Hp. Fract.8

;

κληΐς Id.Art.14

;

περὶ δ' ἐμῷ κάρᾳ κατάγνυται τὸ τεῦχος S. Fr.565.3

;

κατέαγεν ἡ Χύτρα Ar.Th. 403

; esp. καταγῆναι τὴν κεφαλήν have one's head broken, And.1.61, Lys.3.14;

τὴν κεφαλὴν κατεαγέναι D.54.35

: Com.,

στάμνου κεφαλὴν κατεαγότος Ar.Pl. 545

;

τὸ κρανίον E.Cyc. 684

;

τὸ σκάφιον Ar.Fr. 604

; κατεαγέναι or κατάγνυσθαι τὰ ὦτα, of pugilists, Pl.Grg. 515e, Prt. 342b;

τὴν κλεῖν κατεαγώς D.18.67

: also c. gen. partit. (

οὐ πᾶσαν τὴν κεφαλὴν ἀλλὰ μέρος τι αὐτῆς Hdn.Philet. p.448

P.),

τῆς κεφαλῆς κατέαγε περὶ λίθῳ πεσών Ar.Ach. 1180

; κατεάγη τῆς κ. Id.V. 1428; τῆς κ. καταγῆναι (-εαγῆναι, -εαγέναι codd.)

δεῖν Pl.Grg. 469d

;

κατέαγα τοῦ κρανίου Luc.Tim.48

: metaph., to be shattered, of an argument, Epicur. l. c.

κατάγνυμι fut. κατεάξω Mt 12:20, 2 sg. κατάξεις Hab 3:12; 1 aor. κατέαξα, ptc. κατάξας, impv. κάταξον LXX; 2 aor. pass. κατεάγην (W-S. §12, 2; 15 under ἄγνυμι; B-D-F §66, 2; 101 under ἄγνυμι; Mlt-H. 189; 226 under ἄγνυμι), 3 sg. κατεάχθη Jer 31:25 (ἄγνυμι ‘break, shiver’; Hom.+; ins, pap, LXX, Philo; Jos., Bell. 6, 402, Ant. 5, 225) break a reed Mt 12:20; limbs of the body (Menand., Epitr. 1062 S.=704 Kö.; Prov. Aesopi 10 P. λόγος καλὸς ὀστοῦν κατεάξει) τὰ σκέλη the legs J 19:31, 32, 33 (Eus., HE 5, 21, 3 κατεάγνυται τὰ σκέλη; Philostorg. 3, 27 Ἀέτιον ἀμφοῖν τοῖν σκέλοιν κατεαγῆναι.—Pauly-W. IV 1731. Cp. σκελοκοπέω and s. σκέλος). DELG s.v. ἄγνυμι. M-M.