κατάξας

κατά̱ξᾱς, κατάγνυμι

Cat.Cod. Astr.

aor part act masc nom /voc sg (attic epic ionic)

κατάξᾱς, κατάγω

lead down: aor part act masc nom /voc sg (attic epic ionic)

κατάξᾱς, κατάσσω

Cat.Cod. Astr.

aor part act masc nom /voc sg (attic epic ionic)

κατ-άγνῡμι, inf. - ύναι [pron. full] [ῠ] Th.4.11, Pl.Phdr. 265e; [full] καταγνύω Eub. 107.14, X.Oec.6.5; late [tense] pres. [full] κατάσσω, [full] κατεάσσω (qq. v.): [tense] fut.

A

κατάξω Eup.323

: [tense] aor.

κατέαξα Hom.

, etc. (v. infr.); [dialect] Ion.

κατῆξα Hp.Epid.5.26

; [ per.] 3sg. subj.

κατάξει SIG38.37

(Teos, v B.C.); part. κατάξας (Dobree for κατεάξας) Lys.3.42, Plu.2.526b (v.l. κατεάξας, κατάγξας); [dialect] Ep. opt. καυάξαις = καϝϝάξαις for κατ-ϝάξαις, Hes.Op. 666, 693:—[voice] Pass.,

κατάγνῠμαι Hp.Fract.45

, Art.67, Ar. Pax 703: [tense] impf.

κατεάγνυτο Epicur.Nat.113G.

: [tense] aor. 2 κατεάγην [prob. [pron. full] ᾰ] Ar. V. 1428, subj. κατ-ᾱγῶ ([var] contr. fr. κατᾰ-ϝᾰγ-) Id.Fr. 604, prob. in Id.Ach. 928, opt. κατᾱγείην ib. 944; part. καταγείς [prob. [pron. full] ᾱ] IG2.1673.33, 39, al., later

κατᾰγέντος APl.4.187

: [tense] fut.

καταγήσομαι

Cat.Cod. Astr.

8(4).129

: [tense] pf. κατέᾱγα, [dialect] Ion.

κατέηγα Hp.Art.67

(in pass. sense); part. κατεαγώς, written

κατειαγώς IG22.1673.55

, [var] contr. κατηγώς Phoenix5.1: [tense] pf. [voice] Pass.

κατέαγμαι Luc.Tim.10

, Paus.8.46.5, Artem. 5.32: [tense] aor. 1

κατεάχθην LXXJe.31(48).25

; inf.

καταχθῆναι Arist.PA 640a22

; part.

καταχθείς Anon.Lond.26.52

, D.Chr.11.82.--The forms κατέαξα, κατεάγην led the copyists to insert the ε in unaugmented forms, as

κατεάξας Lys.

l.c.,

κατεαγῇ Hp.Art.50

,

κατεαγῆναι Pl.Grg. 469d

, and such forms were in use in later Gr., as

κατεάξει Ev.Matt.12.20

,

κατεαγῶσιν Ev.Jo.19.31

,

κατέαξαν BGU908.25

(ii A.D.):— break in pieces, shatter,

κατά θ' ἅρματα ἄξω Il.8.403

;

ἄξονα Hes.Op. 693

; τὸ (sc. ἔγχος)

γὰρ κατεάξαμεν Il.13.257

;

νέα μέν μοι κατέαξε Ποσειδάων Od.9.283

, cf. Hes.Op. 666;

εἴ τινες μαχεσάμενοι ἔτυχον ἀλλήλων κατάξαντες τὰς κεφαλάς Lys.3.42

;

κατάξειέ τις αὐτοῦ μεθύων τὴν κεφαλήν Ar.Ach. 1166

cod. R (v.l. τῆς κεφαλῆς, cf.

οὐ γὰρ κατάξει τῆς κεφαλῆς τὰ ῥήματα Eup.323

,

κατῆξε τῶν πλευρέων Hp.Epid. 5.26

, v. sub fin.);

κατάξω τὴν κεφαλήν, ἄνθρωπέ, σου Men.Sam. 173

;

γυνὴ κατέαξ' ἐχῖνον Ar.V. 1436

;

Ναξίαν ἀμυγδάλην κατᾶξαι Phryn.

Com.68;

τὰς ἀμυγδαλᾶς.. κάταξον τῇ κεφαλῇ σαυτοῦ λίθῳ Ar.Fr. 590

: metaph., break up into species,

μὴ κ. μηδὲ κερματίζειν τὴν ἀρετήν Pl.Men. 79a

.

2 weaken, enervate,

πατρίδα θ', ἢν αὔξειν Χρεὼν καὶ μὴ κατᾶξαι E.Supp. 508

;

τὰς ψυχὰς καταγνύουσι X.Oec.6.5

: abs. in [tense] pf. part. κατεαγώς effeminate, D.H.Comp.18, Ath.12.524f; αὐλητὴς τῶν κ. Plu.Dem.4;

κ. μουσική S.E.M.6.14

.

II [voice] Pass. with [tense] pf. [voice] Act., to be broken,

δόρατα κατεηγότα Hdt.7.224

;

ὀστέα Hp. Fract.8

;

κληΐς Id.Art.14

;

περὶ δ' ἐμῷ κάρᾳ κατάγνυται τὸ τεῦχος S. Fr.565.3

;

κατέαγεν ἡ Χύτρα Ar.Th. 403

; esp. καταγῆναι τὴν κεφαλήν have one's head broken, And.1.61, Lys.3.14;

τὴν κεφαλὴν κατεαγέναι D.54.35

: Com.,

στάμνου κεφαλὴν κατεαγότος Ar.Pl. 545

;

τὸ κρανίον E.Cyc. 684

;

τὸ σκάφιον Ar.Fr. 604

; κατεαγέναι or κατάγνυσθαι τὰ ὦτα, of pugilists, Pl.Grg. 515e, Prt. 342b;

τὴν κλεῖν κατεαγώς D.18.67

: also c. gen. partit. (

οὐ πᾶσαν τὴν κεφαλὴν ἀλλὰ μέρος τι αὐτῆς Hdn.Philet. p.448

P.),

τῆς κεφαλῆς κατέαγε περὶ λίθῳ πεσών Ar.Ach. 1180

; κατεάγη τῆς κ. Id.V. 1428; τῆς κ. καταγῆναι (-εαγῆναι, -εαγέναι codd.)

δεῖν Pl.Grg. 469d

;

κατέαγα τοῦ κρανίου Luc.Tim.48

: metaph., to be shattered, of an argument, Epicur. l. c.

κατ-άγχω,

A strangle, Thd.Jd.11.35.

II κατάγξας f.l. for κατάξας in Plu.2.526b.

κατάγνυμι fut. κατεάξω Mt 12:20, 2 sg. κατάξεις Hab 3:12; 1 aor. κατέαξα, ptc. κατάξας, impv. κάταξον LXX; 2 aor. pass. κατεάγην (W-S. §12, 2; 15 under ἄγνυμι; B-D-F §66, 2; 101 under ἄγνυμι; Mlt-H. 189; 226 under ἄγνυμι), 3 sg. κατεάχθη Jer 31:25 (ἄγνυμι ‘break, shiver’; Hom.+; ins, pap, LXX, Philo; Jos., Bell. 6, 402, Ant. 5, 225) break a reed Mt 12:20; limbs of the body (Menand., Epitr. 1062 S.=704 Kö.; Prov. Aesopi 10 P. λόγος καλὸς ὀστοῦν κατεάξει) τὰ σκέλη the legs J 19:31, 32, 33 (Eus., HE 5, 21, 3 κατεάγνυται τὰ σκέλη; Philostorg. 3, 27 Ἀέτιον ἀμφοῖν τοῖν σκέλοιν κατεαγῆναι.—Pauly-W. IV 1731. Cp. σκελοκοπέω and s. σκέλος). DELG s.v. ἄγνυμι. M-M.