-
1 καταλείπω
καταλείπω (s. λείπω; Hom.+) alternate form καταλιμπάνω (LXX; TestIss 6:1; ApcEsdr 3:12 p. 27, 24 Tdf.) impf. κατέλειπον; fut. καταλείψω; 1 aor. κατέλειψα (Ac 6:2; Hs 8, 3, 5 v.l.; CPR I, 102; Jos., Bell. 1, 504, Ant. 10, 277); 2 aor. κατέλιπον (on the aor. forms s. B-D-F §75; W-S. §13, 10; Rob. 348; Helbing 90f; Thackeray 234; Dssm., NB 18 [BS 190]; Crönert 234, 6; KDieterich, Untersuchungen 1898, 238; Mayser 364); pf. καταλέλοιπα LXX. Pass.: fut. καταλειφθήσομαι LXX; 1 aor. κατελείφθην; pf. 3 sg. καταλέλειπται (LXX; JosAs 4:13), inf. καταλελεῖφθαι, ptc. καταλελειμμένος (W-S. §5, 13e) ‘leave behind’.① to cause to be left in a place, leave (behind)ⓐ of pers. τινά someoneα. by leaving a place (Diod S 1, 55, 4; 5, 51, 4; Da 10:13; ParJer 3:12; ApcMos 31; Just., D. 2, 3 al.) καταλείψει ἄνθρωπος τὸν πατέρα κτλ. Mt 19:5; Mk 10:7; Eph 5:31 (all three Gen 2:24); Mt 16:4; 21:17. κἀκείνους κατέλιπεν αὐτοῦ Ac 18:19. κατέλιπόν σε ἐν Κρήτῃ, ἵνα Tit 1:5 v.l. (for ἀπολείπω). καταλείπω σε ἐν τῷ οἴκω μου GJs 9:3. ὁ Φῆλιξ κατέλιπεν τ. Παῦλον δεδεμένον Ac 24:27 (the ptc. as TestReub 3:14); cp. the pass. be left behind (Hippol., Ref. 7, 25, 2) 25:14.—Elsewh. the pass. has the mng. remain behind (X., An. 5, 6, 12) J 8:9. ἐν Ἀθήναις 1 Th 3:1.β. by dying leave (behind) (Hom. et al.; oft. pap and LXX) γυναῖκα Mk 12:19. σπέρμα descendants vs. 21 (s. ἀφίημι 4). τέκνα (Dt 28:54; cp. Pr 20:7; Jos., Ant. 12, 235) Lk 20:31.ⓑ of things leave (behind) (s. β above) πρόβατα ἐν τῇ ἐρήμῳ Lk 15:4. πάντα ἐπὶ τ. γῆς everything on land 5:11 D. Of a youth fleeing fr. the police καταλιπὼν τὴν σινδόνα Mk 14:52 (Aesop, Fab. 419 P.=196 H./301 H-H.: κατέλιπε τὸν ἑαυτοῦ χιτῶνα; Gen 39:12; TestJos 8:3; cp. Mk 10:50, s. PDickerson, JBL 116, ’97, 273–89).② to depart from a place, with implication of finality, leave (Dio Chrys. 30 [47], 2 τ. πατρίδα; Just., D. 60, 2 τὰ ὑπὲρ οὐρανὸν πάντα) τὴν Ναζαρά Mt 4:13. Αἴγυπτον Hb 11:27. Fig. καταλείποντες εὐθεῖαν ὁδὸν ἐπλανήθησαν 2 Pt 2:15. κ. ὁδὸν τοῦ θεοῦ ὅλως ApcPt Bodl.— Leave someth. as it is, located in its own place, of an island καταλιπόντες αὐτὴν εὐώνυμον Ac 21:3.③ to cease from some activity, leave to one side, give up of vice κακίαν 2 Cl 10:1 (ParJer 8:2 τὰ ἔργα τῆς Βαβυλῶνος). W. inf. foll. to denote purpose: leave off from τοῦ φυλάσσειν τὸν πύργον cease to guard the tower Hs 9, 5, 1 of young women who appeared to have ceased guarding a certain tower.④ to cause someth. to remain in existence or be left over, leave over (Alex. Aphr., Fat. 28, II 2 p. 199, 8) τὰ θηρία … ἵνα μηδὲν καταλίπωσι τῶν τοῦ σώματός μου so that they don’t leave a piece of my body IRo 4:2. Pass. remain (Jos., Bell. 4, 338 σωτηρίας ἐλπίς; Iren. 1, 16, 1 [Harv. I 158, 12]; Hippol., Ref. 7, 31, 8), specif. in the sense be incomplete, unfinished, open (X., Cyr. 2, 3, 11 μάχη; PLond III, 1171, 43 [8 B.C.]) καταλειπομένη ἐπαγγελία a promise that is still open Hb 4:1.—Leave over; see to it that someth. is left (cp. Sir 24:33) κατέλιπον ἐμαυτῷ ἑπτακισχιλίους ἄνδρας I have kept 7,000 men for myself Ro 11:4 (3 Km 19:18; here as in the Hebr. the first pers.).⑤ to leave someth. with design before departing, leave behind of an inheritance (Mel., P. 49, 347–79) Hv 3, 12, 2.⑥ to cause to be left to one’s own resources, leave (behind)ⓐ by desertion or abandonment leave behind, desert MPol 17:2 Christ (Sir 28:23 κύριον; Just., D. 8, 3 θεόν).ⓑ leave without help τινά w. the inf. of result (not of purpose; s. B-D-F §392, 1f; Rob. 1090, and cp. Il. 17, 151) ἡ ἀδελφή μου μόνην με κατέλιπεν διακονεῖν my sister has left me without help, so that now I must serve alone Lk 10:40 (v.l. κατέλειπεν; for κ. ἐμὲ μόνον cp. Jos., Vi. 301).⑦ to set someth. aside in the interest of someth. else, leaveⓐ abandon ἀλήθειαν Hs 8, 9, 1.ⓑ give up (e.g. schol. on Apollon. Rhod. 272–74 τὴν τέχνην give up one’s trade); lose (Petosiris, Fgm. 12 ln. 22 and 120 τὸν θρόνον) πάντα Lk 5:28; cp. 1 Cl 10:2; τὴν παροικίαν τ. κόσμου τούτου 2 Cl 5:1.ⓒ set to one side, neglect (Ps.-X., Cyneg. 3, 10 τὰ αὑτῶν ἔργα; Dt 29:24 τ. διαθήκην; Jos., Ant. 8, 190 τ. τῶν πατρίων ἐθισμῶν φυλακήν; TestIss 6:1 τὴν ἁπλότητα) ἄμπελος ἐν φραγμῷ τινι καταλειφθεῖσα just as a vine left to itself on some fence Hs 9, 26, 4. τὸν λόγον τ. θεοῦ Ac 6:2.—DELG s.v. λίθος. M-M. TW. -
2 καταλειπω
эп. καλλείπω (эп. fut. тж. καλλείψω, aor. 2 κατέλιπον, pf. καταλέλοιπα; pass.: fut. καταλειφθήσομαι, aor. κατελείφθην, pf. καταλέλειμμαι) тж. med.1) оставлять(τινὰ παρ΄ ὄχεσφιν Hom.; ἄφοδόν τινι Xen.; στενέν διέξοδον καταλιπέσθαι Plat.; ἑαυτῷ τι Arst.)
ὅ στρατὸς καταλελειμμένος τοῦ ἄλλου στρατοῦ Her. — оставленная (для несения охраны) часть войска;κατελείφθη μόνος NT. — он остался один;διαλαβεῖν εἰς δύο, ὥστε μηδὲν καταλιπεῖν μέσον Arst. — разделить пополам без остатка2) оставлять на поле сражения, т.е. терять убитыми(πολλους Τρώων Hom.)
3) покидать, бросать(Ἀχαιούς, πόλιν Hom.; οἰκίας τε καὴ ἱερά Thuc.)
κ. σχεδίην ἀνέμοισι φέρεσθαι Hom. — бросить плот на произвол ветров;ἀλλ΄ ἀντιάζω, μή με καταλίπῃς μόνον Soph. — но прошу тебя, не покидай меня одного4) оставлять после себя или в наследство(τινὴ ὀδύνας τε γόους τε Hom.; αἰδῶ παισίν, οὐ χρυσόν Plat.; δύο θυγατέρας Arst.)
τὰ ἐν μύθου σχήματι καταλελειμμένα τοῖς ὕστερον Arst. — перешедшее в форме мифа к позднейшим поколениям5) оставлять, сохранять, сберегать(ὀκτὼ μόνους, sc. ἄνδρας Xen.; τριτάτην μοῖραν Arst.; ἑπτακισχιλίους ἄνδρας ἑαυτῷ NT.)
τὰ μὲν ἄλλα περιῄρει, κατέλειπε δὲ τὸ εὐδαίμονας ποιεῖν Xen. — (Сократ) отбрасывал все другое и интересовался лишь тем, как сделать счастливыми (людей);καταλείπεσθαι ἑαυτῷ Xen. — сохранить для самого себя6) предоставлять -
3 καταλείπω
καταλείπω, later [full] καταλιμπάνω (q.v.), [dialect] Ep. also [full] καλλείπω Il.10.238: [tense] fut.Aκαλλείψω 14.89
: [tense] aor.κάλλῐπον 12.92
: [tense] aor. 1 subj.καλλείψῃς Q.S.10.299
; part.καλλείψας Nonn.D.32.130
;καταλείψας Luc. DMeretr.7.3
; [dialect] Ion. iterat. καταλίπεσκε (κατελίπεσκε, καταλειπέεσκε codd.) Hdt.4.78: [tense] pf. :—[voice] Med., [tense] fut. καταλείψομαι (in pass. sense) X.An.5.6.12: [tense] aor. 2- ελιπόμην Hdt.3.34
, Pl. Smp. 209d (in pass. sense, Berl.Sitzb.1927.161 ([place name] Cyrene)):—[voice] Pass., [tense] fut.καταλειφθήσομαι Isoc.15.7
, 17.1:— leave behind,πὰρ δ' ἄρ' ὄχεσφιν ἄλλον.. κάλλιπεν Il.12.92
; esp. of persons dying or going into a far country, ;οὖρον.. κατέλειπον ἐπὶ κτεάτεσσιν Od.15.89
; ; so later, ;φύλακον κ. τινά Id.1.113
, cf. 2.103:—[voice] Med., καταλείπεσθαι παῖδας leave behind one, Pl.Smp.l.c., cf. Hdt.3.34, etc.:— [voice] Pass., to be left, remain behind,κατελέλειπτο ἐν Πέρσῃσι Hdt.1.209
, cf. 7.170, X.An.5.6.12: c. gen., [ στρατὸς] καταλελειμμένος τοῦ ἄλλου στρατοῦ a force left behind the rest, Hdt.9.96.2 bequeath, [ τόξον]παιδὶ κάλλιπ' ἀποθνῄσκων Od.21.33
: metaph., , cf. 11.279; ;τοῖς θρέψασι λύπας Lys.2.70
; παισὶν αἰδῶ οὐ Χρυσὸν κ. Pl.Lg. 729b: c. inf., εἰ καταλείψει μηδὲ ταφῆναι not enough to be buried with, Ar.Pl. 556:—[voice] Pass., [ Χρήματα]καταλειφθέντα Is.1.45
.b κ. διαθήκας leave a will (when going on service), Id.9.14.3 [voice] Med., leave in a certain state,κόλπον βαθὺν καταλιπόμενος τοῦ κιθῶνος Hdt.6.125
.II forsake, abandon, οὕτω δὴ μέμονας Τρώων πόλιν.. καλλείψειν; Il.14.89, cf. 22.383; πολλοὺς καταλείψομεν we shall leave many upon the field, 12.226;ὤ μοι, εἰ μέν κε λίπω κάτα τεύχεα 17.91
;κὰδ δέ κεν εὐχωλὴν Πριάμῳ καὶ Τρωσὶ λίποιεν Ἀργείην Ἑλένην 2.160
: c. inf., ; σχεδίην ἀνέμοισι φέρεσθαι κ. 5.344;μέλη.. θηρσὶν βοράν E.Supp.46
(lyr.); ;μή με καταλίπῃς μόνον S.Ph. 809
;οἰκίας τε καὶ ἱερά Th. 2.16
; πατέρας καὶ ξυγγενεῖς ἀτίμους κ. Id.3.58; κ. τὴν δίαιταν not to appear at the trial, Test. ap. D.21.93.III leave remaining,ὀκτὼ μόνον X.An.6.3.5
codd.; κ. ἄφοδον leave an exit, ib.4.2.11:—[voice] Med.,κ. στενὴν διέξοδον Pl.Ti. 73e
; - λείπεσθαι ἑαυτῷ reserve for oneself, X.Mem.1.1.8;ὑπερβολὴν οὐ κ. Χαρᾶς Plb.16.23.4
, cf. 16.25.6:—[voice] Pass., to be left, remain, τίς ἔτι ἡδονὴ -λείπεται; Lys.2.71, cf. Ep.Hebr.4.1, etc.; of the remainder in calculations, PPetr.3p.326, al. (iii B.C.), Nicom.Ar.1.13.13, etc.: impers. καταλείπεται c. inf., it remains that.., τὸν κόσμον κ. ἀθάνατον εἶμεν Aristaeusap.Stob.1.20.6, cf. D.Chr.37.16, etc.; - λείπεται μάχη yet remains to be fought, X.Cyr.2.3.11.b leave undisputed,τὰς παραλλαγάς Phld.Sign.24
: hence, admit, allow the truth of a doctrine, Id.Po.5.34, Demetr.Lac.Herc.1055.13:—[voice] Pass., Phld.Piet. 80.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > καταλείπω
-
4 καταλείπω
{с.гл., 25}оставлять, покидать, бросать, сберегать, сохранять, соблюдать.Греческо-русский лексикон Нового Завета с номерами Стронга и греческой Симфонией > καταλείπω
-
5 καταλείπω
{с.гл., 25}оставлять, покидать, бросать, сберегать, сохранять, соблюдать.Греческо-русский лексикон Нового Завета с номерами Стронга и греческой Симфонией > καταλείπω
-
6 καταλείπω
оставлять, покидать, бросать, сберегать, сохранять, соблюдать; LXX: (שׂאר) B(ni), E(hi), (עזב), (יֶ֫תֶר).Ελληνικά-Ρωσικά λεξικό στα κείμενα της Καινής Διαθήκης (Греческо-русский словарь к текстам Нового Завета) > καταλείπω
-
7 καταλείπω
λείπω / κατα|λείπω / ὑπο|λείπω оставлять; покидать; неперех. исчезать, недоставать λείπω, λείψω, ἔλιπον, λέλοιπα | λέλειμμαι, ἐλείφθην -
8 καταλείπω
καταλιμπάνωleave behind: pres subj act 1st sgκαταλιμπάνωleave behind: pres ind act 1st sg -
9 καταλείπω
оставляю
- καταλείπομαι -
10 καταλείπω
+ V 59-70-70-27-63=289 Gn 2,24; 7,23; 14,10; 33,15; 39,12A: to leave [τινα] Gn 2,24; id. [τι] Gn 39,12; to leave some of sth [ἀπό τινος] Ex 16,20; to bequeath to sb[τί τινι] Ps 48(49),11; to forsake [τι] Dt 29,24; id. [τινα] Sir 13,4P: to be left, to remain Gn 7,23; to be left behind Gn 14,10; to be left Ex 12,10Cf. HARL 1986a, 136-137; HELBING 1907, 96; LE BOULLUEC 1989, 371; WEVERS 1993, 722 -
11 καταλείπω
A Homeric dictionary (Greek-English) (Ελληνικά-Αγγλικά ομηρικό λεξικό) > καταλείπω
-
12 καταλείπω
κατα-λείπω, zurücklassen; (a) verlassen, im Stich lassen; πολλοὺς γὰρ Τρώων καταλείψομεν, οὕς κεν Ἀχαιοὶ χαλκῷ δῃώσουσι, wir werden sie auf dem Schlachtfelde zurücklassen, viele Menschen verlieren; (b) hinterlassen, zurücklassen, bes. von Abreisenden u. Sterbenden; εἴ που πόπανον εἴη τι καταλελειμμένον, übriggeblieben; καταλελειμμένος τοῦ ἄλλου στρατοῦ, hinter dem übrigen Heere zurückbleiben; bes. von Erbschaften, τὰ καταλειφϑέντα, die Hinterlassenschaft. Sein lassen, unangetastet lassen; τὸν λόγον, die Rede lassen, aufhören. Med., für sich zurücklassen; στενὴν ἔξοδον, übriglassen; τὰ μέγιστα τοὺς ϑεοὺς ἑαυτοῖς καταλείπεσϑαι, sich aufbewahren, vorbehalten; = ἐάω, geschehen lassen -
13 καλλειπω
-
14 καλλιπον
-
15 καταλιμπανω
-
16 κατα-λιμπάνω
κατα-λιμπάνω, = καταλείπω; Antiphan. bei Ath. XV, 690 a u. Machon ib. VIII, 341 c; Plat. Ep. IX, 358 a u. sonst.
-
17 καλλείπω
-
18 αντικαταλειπω
-
19 εγκαταλειπω
(aor. 2 ἐγκατέλιπον, pf. ἐγκαταλέλοιπα)1) (в чём-л.) оставлять(μουνογενῆ παῖδα Hom.; φρουρὰν ἐν τῇ νήσῳ Thuc.; τὸ κέντρον ὥσπερ μέλιττα Plat.)
ἐ. τὸ κέντρον τοῖς ἀκούουσι Luc. — оставлять жало (своих речей) в слушателях, т.е. производить на них сильное и длительное впечатление;ἐ. τινὰ ὅμηρον Xen. — оставлять кого-л. в качестве заложника2) оставлять, покидать, бросать(τινά Her., Thuc., Plut. и τι Xen., Arst.)
ἐγκαταλιπεῖν τέν πίστιν Plut. — не сдержать обещания, нарушить слово3) оставлять позади себя, т.е. перегонять, pass. отставать -
20 ιδιωτευω
1) (тж. ἰ. τὸν βίον Arst.) жить частным человеком, не участвовать в общественных делах(ἰ., ἀλλὰ μέ δημοσιεύειν Plat.; μέ μόνον ἄρχοντες, ἀλλὰ καὴ ἰδιωτεύοντες Arst.; ἀργῶν ταῖς πράξεσι καὴ ἰδιωτεύων Plut.)
μέ ἰδιωτεύων, ἀλλ΄ ἀγωνιζόμενος διάγειν τὸν βίον Plat. — жить не частным гражданином, а вести жизнь полную борьбы2) быть бесславным, не иметь значенияτέν πατρίδα, πρόσθεν ἰδιωτεύουσαν ἐν τῇ Ἀσίᾳ, νῦν προτετιμημένην καταλείπω Xen. ( слова — умирающего Кира Старшего) родину, которая прежде в Азии была лишена всякого значения, я оставляю окруженной почетом
3) заниматься частным деломἰδιωτεύων ἰατρός Plat. — врач, занимающийся частной практикой
4) быть чуждым (чему-л.), не иметь опыта (в чём-л)
- 1
- 2
См. также в других словарях:
καταλείπω — (AM καταλείπω) 1. αφήνω υπόλοιπο 2. (για γονείς) αφήνω ως κληρονομιά, κληροδοτώ 3. εγκαταλείπω κάποιον ή κάτι στην τύχη του μσν. 1. αφήνω κάποιον ως αντικαταστάτη μου 2. επιτρέπω σε κάποιον να... 3. εμπιστεύομαι 4. (με αντικ. λέξη που δηλώνει… … Dictionary of Greek
καταλείπω — καταλιμπάνω leave behind pres subj act 1st sg καταλιμπάνω leave behind pres ind act 1st sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
λείπω — (AM λείπω, Μ και λείβγω) 1. δεν υπάρχω, ελλείπω (α. «από το βιβλίο λείπουν τα πρώτα φύλλα» β. «λείπουσι δὲ [αἱ τρίχες] καὶ ῥέουσι κατὰ τὴν ἡλικίαν αἱ ἐκ τῆς κεφαλῆς καὶ μάλιστα καὶ πρῶται», Αριστοτ. γ. «λείπει μὲν οὐδ ἃ πρόσθεν εἴδομεν τὸ μὴ οὐ… … Dictionary of Greek
προκαταλείπω — Α καταλείπω κάτι ως κληρονομιά, κληροδοτώ προηγουμένως. [ΕΤΥΜΟΛ. < προ * + καταλείπω «αφήνω ως κληρονομιά, κληροδοτώ»] … Dictionary of Greek
ακατάλειπτος — ἀκατάλειπτος, ον (Μ) [καταλείπω] αυτός που δεν είναι ποτέ ελλιπής, ανεπαρκής … Dictionary of Greek
εναπολείπω — (AM ἐναπολείπω) αφήνω μέσα σε κάτι, καταλείπω, αφήνω, εναποθέτω μσν. μέσ. ἐναπολείπομαι 1. υπολείπομαι, εναπομένω 2. μτφ. επιζώ … Dictionary of Greek
εώ — (I) (ΑΜ ἐῶ, άω και επικ. τ. εἰῶ) νεοελλ. (μόνο η προστ. ως ναυτ. παράγγελμα) έα άφηνε, χαλάρωνε μσν. αρχ. αφήνω, καταλείπω, παραχωρώ κάτι σε κάποιον («Κρέοντί τε θρόνους ἐᾱσθαι», Σοφ.) αρχ. 1. αφήνω, επιτρέπω, δεν εμποδίζω, συγχωρώ («ἐᾱν δ… … Dictionary of Greek
κατάλειμμα — το (AM κατάλειμμα) [καταλείπω] κατάλοιπο, απομεινάρι … Dictionary of Greek
κατάλειψις — και ποιητ. τ. κάλλειψις, ἡ (Α) [καταλείπω] 1. το να αφήσει κάποιος κάτι στους μεταγενέστερους 2. οι μεταγενέστεροι, οι απόγονοι … Dictionary of Greek
κατάλοιπος — η, ο (Α κατάλοιπος, ον) [καταλείπω] ο υπόλοιπος νεοελλ. το ουδ. ως ουσ. το κατάλοιπο 1. ό,τι απομένει, το υπόλοιπο 2. ό,τι παραμένει ύστερα από μια βιομηχανική επεξεργασία ή από μια φυσική, χημική κ.ά. μεταβολή (α. «τα κατάλοιπα τών βιομηχανιών»… … Dictionary of Greek
καταλείψανον — καταλείψανον, τὸ (Α) [καταλείπω] ό,τι απομένει από κάτι, το υπόλοιπο … Dictionary of Greek