-
1 κάλπην
κάλπηtrot: fem acc sg (attic epic ionic) -
2 καλπη
ἥ1) конская рысьὁ τῆς κάλπης ἀγών Plut. — конное состязание (в конце которого всадник, перейдя с галопа на рысь, соскакивал с коня и пешком добегал с ним до финиша)
2) погребальная урна -
3 κάλπη
κάλπη (A), ἡ,A trot: κάλπης δρόμος the trotting-race in the Olympic games, Paus.5.9.1;ὁ τῆς κ. ἀγών Plu.2.675c
, cf.Hippiatr.34. (Perh. cogn. with OHG. hlaufan, Germ. laufen.)------------------------------------κάλπη (B), ἡ,A = κάλπις, Hsch.; κάλπην v.l. for κάλπιν in Aristaenet. 2.4, Plu.Marc.30, Hdn.3.15.7:—of a pitcher, Aristaenet. l.c.; of a cinerary urn, Plu., Hdn. Il.cc.II Astron., name of a group of stars in Aquarius, Vett.Val.12.29, v.l. in Gem.3.6. -
4 κάλπις
Grammatical information: f.Compounds: καλπο-φόρος `carrying a pitcher' (Epigr.)Derivatives: κάλπη ( κάλπην as v. l. for - πιν Plu., Hdn.) name of a constellation (Vett. Val.; Scherer Gestirnnamen 173 a. 190); κάλπος ποτηρίου εἶδος H. Dimin. κάλπιον (Pamphil. ap. Ath. 11, 475c).Origin: PG [a word of Pre-Greek origin]X [probably]Etymology: Like so many vase-names without certain explanation. Mostly connected with a Celtic word for `urn, bucket', e. g. OIr. cilornn (\< * kelpurno-), which does not explain the - α-. Acc. to others to Assyr. karpu `vase, pot' or to OHG hal(a)p `handle'. From κάλπη Lat. calpar (formation unclear). - See Bq s. v., W.-Hofmann s. calpar. - Fur. 146 connects κελέβη, for which I see no reason. But the word is quite possibly Pre-Greek.Page in Frisk: 1,767-768Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > κάλπις
См. также в других словарях:
κάλπην — κάλπη trot fem acc sg (attic epic ionic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
CALPE — I. CALPE Hispaniae oppid. ad fretum Gaditanum, hinc Estrecho de Gibraltar, antiquitus Heraclea dictum, ut auctor est Timosthenes apud Strab. Nunc Gibraltar, Urbs Vandalitiae parva, sed munita cum arce, 4. mill. pass. ab Heracleae ruderibus,… … Hofmann J. Lexicon universale
AMBLA — Gall. Amble, Vegetio Ambulatura, vox Latina et ex Latinorum consuetudine facta est: uti resona, pro resonatione, a resono; cura, pro curatione vel curatura, a curo etc. Vegetius l. 4. c. 6. Inter colatorios enim et eos, quos guttonarios vulgus… … Hofmann J. Lexicon universale
CALPARE vel CALUPARE — CALPARE, vel CALUPARE unde Gallorum galopare, Latini dixêre de equis, a καλπάζειν vel καλπᾷν, quod currere significat; de tripedantibus equis inprimis, qui altius pedes tollendo et volubiliter glomerando grestus, quodammodo saltare et subsultim… … Hofmann J. Lexicon universale
κάλπη — Δοχείο στο οποίο πολλοί αρχαίοι λαοί που ακολουθούσαν το νεκρικό έθιμο της καύσης συγκέντρωναν την τέφρα και τα οστά των νεκρών. Ονομάζεται και τεφροδόχος. Η χρήση της κ. εμφανίστηκε σποραδικά στην Ευρώπη στη χαλκολιθική εποχή. Στις αρχές της… … Dictionary of Greek
