-
1 θεμιστεία
-
2 θεμιστεία
θεμιστεία, ἡ, die Weissagung, Orakel -
3 θεμιστεία
θεμιστ-εία, ἡ,Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > θεμιστεία
-
4 θεμιστείας
θεμιστείᾱς, θεμιστείαa giving of oracles: fem acc plθεμιστείᾱς, θεμιστείαa giving of oracles: fem gen sg (attic doric aeolic)θεμιστεί̱ᾱς, θεμιστεῖοςof law and right: fem acc plθεμιστεί̱ᾱς, θεμιστεῖοςof law and right: fem gen sg (attic doric aeolic) -
5 θεμιστείαις
θεμιστείαa giving of oracles: fem dat plθεμιστεί̱αις, θεμιστεῖοςof law and right: fem dat pl -
6 θέμις
Grammatical information: f. (n.)Meaning: `justice, law, custom', also personied as goddess of justice (Il.).Other forms: Diff. oblique forms: gen. θέμιστος (β 68; Thess. inscr.), dat. - ιστι (Ο 87; Thess. inscr.), acc. - ιστα (Ε 761, Υ 4); θέμιδος (A. Pr. 18), θέμιτος (Pi. O. 13, 8); rarely also θέμιος (Hdt. 2, 50; v. l. - ιδος), θέμεως (inscr. Metropolis); acc. θέμιν (Hes.), voc. Θέμι (Ο 93). Plur. θέμιστες, acc. - ιστας etc. `statutes, (divine) laws, oracles' (Hom., Hes., Thgn., Pi.).Compounds: As 1. member e. g. in θεμι-σκόπος `preserving justice' (Pi.), θεμισ-κρέων `ruling through justice' (Pi.), θεμιστο-πόλος `supporting the laws, obeying the oracles' (h. Cer. 103, inscr. Delphi IIIa);. As 2. member e. g. in ἄ-θεμις `lawless, unlawful' (Pi., E.), ἀ-θέμιτος `id.' (Hdt.), ἀ-θέμιστος `id.' (Il.), also ἀ-θεμίστιος (Od.; metr. by-form).Derivatives: θεμιστός (A. Th. 694 [lyr.]; after ἀ-θέμιστος); θεμιτός in οὑ θεμιτόν = οὑ θέμις (IA); Θεμίστιος surname of Zeus `Lord of the θέμιστες' (Plu.); also month name (Thessaly); θεμιστεῖος `regarding the θ.' (Pi.); θεμιστοσύναι = θέμιστες (Orph. H. 79, 6). Denomin. verbs: 1. θεμιστεύω `proclaim the θέμ., i. e. laws, oracles' (Od.) with θεμιστεία `giving oracles' (Str.). 2. θεμιτεύω `behave lawful' (E. Ba. 79 [lyr.]). 3. θεμιζέτω μαστιγούτω, νομοθετείτω. Κρῆτες H.; after Bechtel Dial. 2, 786 to be changed in θεμισσέτω (= Paus. Gr. Fr. 202); aor. ptc. θεμισσάμενος (Pi.). - Several PN, z. B. Θεμιστο-κλῆς (s. on θέμερος)Origin: PG [a word of Pre-Greek origin]Etymology: To θέμις seems to agree Av. dā-mi- f. `creation', also `creator' (m. a. f.); cf. the same diff. between θέ-σις, - θε-τος as opposed to - dā-ti-, dā-ta- `basis, justice, law' (= θέμις). A problem is formed by the remarkable plural-formations θέμι-στ-ες, θέμι-στ-ος etc.; the explanation by Schulze (also Fraenkel Glotta 4, 22ff.) as a compound θεμι- and στᾱ- `stand', gives almost unsurmountable difficulties ; s. Frisk Eranos 48, 1ff. The occasional neutral genus acc. to Fraenkel from synonymous expressions like δέον, καλόν, προσῆκον (possible, but rather inherited from the Pre-Greek origin). - On the meaning of θέμις H. Vos Themis. Diss. Univ. Rheno-Traj. 1956. - Ruijgh convinced me (pers. comm.) that the strange inflection points to a Pre-Greek word.Page in Frisk: 1,660-661Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > θέμις
См. также в других словарях:
θεμιστείας — θεμιστείᾱς , θεμιστεία a giving of oracles fem acc pl θεμιστείᾱς , θεμιστεία a giving of oracles fem gen sg (attic doric aeolic) θεμιστεί̱ᾱς , θεμιστεῖος of law and right fem acc pl θεμιστεί̱ᾱς , θεμιστεῖος of law and right fem gen sg (attic… … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
θεμιστείαις — θεμιστεία a giving of oracles fem dat pl θεμιστεί̱αις , θεμιστεῖος of law and right fem dat pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
θεμιστείος — θεμιστεῖος, ία, ον (Α) 1. νόμιμος, δίκαιος («θεμιστεῖον σκᾶπτον» το σκήπτρο τής δικαιοσύνης, τής δίκαιης κρίσεως, Πίνδ.) 2. το θηλ. ως ουσ. ή θεμιστεία μαντεία, προφητεία, χρησμός. [ΕΤΥΜΟΛ. < θέμις (Ι) (γεν. θέμιστ ος) + κατάλ. είος, πρβλ. οικ … Dictionary of Greek
