-
1 τελής
-
2 τελῇς
-
3 Τέλης
Τέλευςmasc nom plΤέλευςmasc nom /voc plΤέληςmasc acc pl (attic epic doric)Τέληςmasc nom /voc pl (doric aeolic)Τέληςmasc nom sg -
4 τέλης
τελέωfulfil: imperf ind act 2nd sg (doric aeolic) -
5 προ-τελής
προ-τελής, ές, = προτέλειος, bes. vom Opferthiere gebräuchlich, das vor der Hochzeit geschlachtet wurde, Ath. IX, 376 a. S. προτέλειος.
-
6 παμ-πολυ-τελής
παμ-πολυ-τελής, ές, sehr kostbar, Ios.
-
7 παν-τελής
παν-τελής, ές, 1) ganz vollendet, geendigt, vollkommen; παντελῆ σάγην ἔχων, Aesch. Ch. 553; ψηφίσματα, Suppl. 596; δάμαρ, die hochgeehrte, d. i. die rechtmäßige und deshalb die vollen Rechte genießende Gattinn, Soph. O. R. 930; μοναρχία, Ant. 1148; aber παντελεῖς ἐσχάραι, 1003, sind nur alle, = πᾶσαι; in Prosa, ἐλευϑερία, Plat. Legg. III, 698 a; εἰρήνη, Menex. 244 b, öfter, u. Folgde; νίκη, vollständiger Sieg, Plut. Cat. min. 44; – so auch adv., κεἰ χρή με παντελῶς ϑανεῖν, durchaus sterben, Soph. O. R. 669; vgl. Aesch. Prom. 913; u. in Prosa, παντελῶς διαπεπεράνϑαι, Plat. Rep. III, 398 b; Her. παντελέως, 7, 37. 8, 54; so auch ἐς τὸ παντελές, Sp. – Auch als bejahende Antwort, sa, gewiß, wie παντάπασιν, mit γε, Plat. Rep. II, 379 b u. öfter; παντελῶς μὲν οὖν, Parm. 155 c u. öfter. – 2) akt. Alles vollendend, Ζεῦ πάτερ παντελές Aesch. Spt. 111, χρόνος Ch. 959.
-
8 παντο-τελής
παντο-τελής, ές, = παντελής.
-
9 παν-ευ-τελής
παν-ευ-τελής, ές, sehr wohlfeil, ganz schlecht, Suid.
-
10 πολυ-τελής
πολυ-τελής, ές, 1) viel aufwendend, kostbar, prächtig lebend, Pol. 8, 11, 7. – 2) was viel Aufwand erfordert, kostbar; Her. 4, 79; Thuc. 7, 27; πομπαὶ καὶ ϑυσίαι, Plat. Alc. II, 149 c; superl., Rep. VI, 507 c; Xen. u. Folgde; δύναμις, Pol. 2, 23, 1 u. sonst; auch adv., πολυτελῶς κατεσκεύασται τὰ βασίλεια, Pol. 10, 10, 9; πολυτελέστερον ζῆν, ib. 25, 5; πολυτελέστατα, Her. 2, 86.
-
11 συν-τελής
συν-τελής, ές, a) mit, zusammen Abgaben entrichtend, zu einer συντέλεια gehörend; δυοῖν ἐφάνη τριήραρχος ὁ τῆς μιᾶς ἕκτος καὶ δέκατος πρότερον συντελής, der vorher zu einem Schiffe mitsteuerte, Dem. 18, 104; vgl. 21, 155; u. Harpocr.; so auch πόλις συντελής Aesch. Ag. 518 zu nehmen, die mit büßen muß (mit Paris); – daher = zu derselben Bürgerklasse gehörig; u. allgemeiner, περὶ διαφορᾶς τῆς κοιλίας καὶ τῶν συντελῶν μορίων, u. der dazu gehörigen Theile, Arist. part. anim. 3, 14. – b) zinsbar, tributpflichtig an einen andern Staat, ihm unterwürfig; πόλιν ὡς αὐτοὺς συντελῆ ποιεῖν, sich eine Stadt zinsbar machen, Dem. 15, 26, u. Sp.
-
12 βραχυ-τελής
βραχυ-τελής, ές, kurz endigend, kurz, LXX.
-
13 καρπο-τελής
καρπο-τελής, ές, Frucht reisend, bringend, φέρμα Aesch. Suppl. 671.
-
14 εὐ-τελής
εὐ-τελής, ές, wohlfeil, wenig kostend, leicht zu haben, οὐχ ὁρᾷς τοὺς συκοφάντας ὡς εὐτελεῖς, καὶ οὐδὲν ἂν δέοι ἐπ' αὐτοὺς πολλοῦ ἀργυρίου Plat. Crit. 45 a; Xen. Hier. 1, 20; δίαιτα D. gic. 1, 45; οἰκήσεις 5, 21; dah. gering, schlecht, ὑποδεεστέρην καὶ εὐτελεστέρην ταρίχευσιν, τὴν δὲ τρίτην εὐτελεστάτην Her. 2, 86. Auch in sittlicher Beziehung, gemein, schlecht, Arist. pol. 2, 11; καὶ ταπειναὶ πόλεις D. sic. 13, 83; Plut. Vgl. Aesch. Spt. 473 ὁ σηματουργὸς δ' οὔτις εὐτελὴς ἄρ' ἦν, war kein gemeiner Künstler; – im guten Sinne, einfach, frugal, Xen. Mem. 1, 3, 5; Plut. öfter; βίος Plat. Legg. VII, 806 a; mit geringer Anstrengung verbunden, ῥᾴων καὶ εὐτελεστέρα ἄσκησις Xen. Hipparch. 1, 16. – Adv. εὐτελῶς, einfach, ohne großen Aufwand, τρέφειν Xen. Cyr. 8, 3, 46; ϑεραπεύειν τοὺς ϑεούς Conv. 4, 49; Sp.
-
15 νεο-τελής
-
16 δια-τελής
δια-τελής, ές, fortwährend, beständig; βρονταί Soph. O. C. 1514; Ggstz μεταξὺ διαφϑειρόμενος Plat. Rep. X, 618 a; ὕδωρ, stets fließend, Ael. V. H. 3, 1.
-
17 δημο-τελής
-
18 θεο-τελής
θεο-τελής, ές, gottvollendet, Sp.
-
19 λῡσι-τελής
λῡσι-τελής, ές, eigtl. die aufgewandten Kosten bezahlend, ersetzend, vgl. λύειν τέλη; dah. nützlich, vortheilhaft, λυσιτελέστερον ἀδικία δικαιοσύνης, Plat. Rep. I, 354 a, öfter; λυσιτελεστάτην ζωὴν ζῆν 344 e; ἐμπορεύματα λυσιτελέστερα Xen. Hier. 9, 11; vgl. τοῦ δέοντος λυσιτελέστερον πρίασϑαι, Ael. H. A. 10, 50 u. A., von wohlfeilem Preise, vortheilhaftem Einkaufe; – τὸ λυσιτελές, der Nutzen, im plur., Pol. 4, 38, 8. 13, 8, 2. – Adv., D. Sic. 14, 102.
-
20 αὐτο-τελής
αὐτο-τελής, ές, 1) sich selbst steuernd, keinem Andern Abgaben gebend, neben αὐτόνομος u. αὐτόδικος Thuc. 5, 18. – 2) in sich selbst endigend, vollständig, Arist. top. 1, 5, 9; seinen Zweck in sich habend, pol. 7, 3, 5; absolut, D. Sic. 12, 1; für sich allein ausreichend, Pol. 3, 4. 3, 9; αὐτοτελὴς νίκη τῶν ἡγουμένων, den man nur den Führern verdankt, 5, 12; ἱππεῖς, auf eigene Kosten lebend, Luc. Tox. 54; so πόλεμοι, πράξεις, D. Sic. 1, 3. 16, 1; – unabhängig, neben ἄναρκτος Plut. amat. 9 f. – Adv. αὐτοτελῶς, vollkommen, Epicur. bei Diog. L. 10, 85; bevollmächtigt, in eigener Machtvollkommenheit, ὁμολογίας ποιεῖσϑαι Pol. 3, 29; – Lys. B. A. 467 Ggstz ἀκριβῶς, obenhin.
См. также в других словарях:
Τέλης — Τέλευς masc nom pl Τέλευς masc nom/voc pl Τέλης masc acc pl (attic epic doric) Τέλης masc nom/voc pl (doric aeolic) Τέλης masc nom sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
Τέλης — Κυνικός φιλόσοφος του 3ου αι. π.Χ. από τα Μέγαρα. Έγραψε: Περί του μη είναι τέλος ηδονήν, Περί αυτάρκειας, Περί φυγής, Περί πλούτου και αρετής, Περί περιστάσεων κ.ά. Τα αποσπάσματα των έργων του που σώθηκαν, εκδόθηκαν από τον Γερμανό ελληνιστή Ο … Dictionary of Greek
τελῇς — τελέω fulfil pres subj act 2nd sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
τέλης — τελέω fulfil imperf ind act 2nd sg (doric aeolic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
Τελέεσιν — Τέλης masc dat pl (epic ionic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
Τελέεσσι — Τέλης masc dat pl (epic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
Τελέεσσιν — Τέλης masc dat pl (epic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
Τελῶν — Τέλης masc gen pl (attic epic doric) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
Τέλεα — Τέλης masc acc sg (epic ionic) Τελέης masc voc sg Τελέης masc nom sg (epic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
Τέλους — Τέλης masc gen sg (attic epic doric) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ευτελής — ές (ΑΜ εὐτελής, ές) 1. αυτός που έχει χαμηλή τιμή, φθηνός, προσιτός, οικονομικός, ολιγοδάπανος, ολιγοέξοδος 2. (συνεκδ. για καταστάσεις, ιδιότητες, ενέργειες, πράγματα) ανάξιος λόγου, αυτός που είναι κατώτερης ποιότητας, ο μειονεκτικός, ο… … Dictionary of Greek
