-
1 εὐνή
Grammatical information: f.Meaning: `layer' (of animals and soldiers), `bed, matrimonial bed', metaph. `marriage' and `tomb', as nautical expression in plur. `anchor-stones' (Il.).Compounds: As 1. member in εὐνοῦχος m. "protector of the bed", `chamberlain, eunuch' (Ion.-Att.; on the meaning E. Maaß, RhM 74, 432ff.) with εὐνουχίζω, - ίας a. o. As 2. member a. o. in χαμαι-εύνης (on the formation Schwyzer 451), f. - ευνάς `with its layer on the bottom, lying on the naked bottom' (Hom.); also χαμ-ευνάς `id.' (Lyc.), as determinative `layer on the bottom' (Nil. Th. 23); in this meaning further χαμ-εύνη, -α (Trag.) with χαμεύνιον (Pl.), - ευνίς (Theoc.), - ευνία (Ph., Philostr.).Derivatives: εὐναῖος `belonging to the εὐνη' (trag.), εὔνια pl. = εὐνή (App.), εὐνέτης `layer-companion, wife' (E.), - έτις f. (Hp., A. R.), εὐνάτας `id.' (E. Med. 159, conj.), εὖνις f. (S., E.). Two denomin. εὐνάομαι, εὐνηθῆναι, - άω `lay down, go to bed, sleep' resp. `bring to rest' (Il.) with εὐνήματα pl. `marriage' (E. Ion 304; cf. Chantraine Formation 184ff.), εὐνήτωρ, -ά̄τωρ, - ητήρ, -ᾱτήρ = εὐνέτης (trag.), f. εὐνήτειρα, - άτειρα, - ήτρια (trag.), εὑνατήριον `sleeping-room' (A.). εὐνάζομαι, εὐνασθῆναι, εὐνάζω `id.' with τὰ εὐνάσιμα `sleeping-places' (X. Kyn. 8, 4; after ἱππάσιμος a. o., cf. Arbenz Die Adj. auf - ιμος 48), εὐναστήρ = εὐνέτης (Lyc.), εὐνάστειρα λίθος (Opp.), εὐναστήριον = εὐνατήριον (S., E.). Details of the tragedians in Fraenkel Nom. ag. 2, 17, Björck, Alpha impurum 139f.; also Chantraine REGr. 59-60, 227f.Origin: XX [etym. unknown]Etymology: Unexplained. Von Strachan in Fick 2, 48, Lidén IF 19, 320f. compare OIr. (h) uam `hole' and Av. unā f. `hole, slit (in the earth)'; further s. Bq s. v., W.-Hofmann s. exuō and 1. venus. Also Arm. unim `have, own' remains far (rather with Meillet MSL 23, 276 to Hitt. epmi `take, seize', Lat. apīscor etc.).Page in Frisk: 1,589Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > εὐνή
-
2 εὐνή
εὐνή, ἡ, 11 Lager, Bett u. übh. Lagerstelle, Schlafstelle; εὐνῇ ἐνὶ μαλακῇ Il. 9, 614; des Heeres, 10, 408. 464 u. sonst; Aesch. Ag. 13. 545 u. a. D.; Lager des Wildes, Il. 11, 115. 15, 580 Od. 4, 338; τοῦ λαγώ Xen. Cyn. 6, 16; des Löwen, Theocr. 13, 63; der Schweine, Od. 14, 14; das Nest der Vögel, Soph. Ant. 421; des Hahns, Theocr. 18, 57; seltener in Prosa, μαλακὰς εὐνὰς ἔχειν Plat. Polit. 272 a; – die Bettstelle selbst, Od. 16, 34; in der Vrbdg ἔνϑα οἱ ἐκϑεῖσαι πυκινὸν λέχος ἐμβάλετ' εὐνήν = die Bettkissen, Bettpolster, Od. 23, 179; τῷ δ' ἄλοχος λέχος πόρσυνε καὶ εὐνήν 3, 403 u. öfter; λέκτρων τ' εὐνὰς ἁβροχίτωνας Aesch. Pers. 535; Ehebette, εὐνὴν αἰδομένη πόσιος Od. 16, 75; 4, 333; εὐνὴν ἀνδρὸς αἰσχύνουσα Aesch. Ag. 1609; Ehe, Beischlaf, Vermählung, φιλότητι καὶ εὐνῇ μιγῆναι, Hom. oft, ἔτλην ἀνέρος εὐνήν Il. 18, 433; ἀπανήνασϑαι ϑεοῦ εὐνήν Od. 10, 297; ὁμόφρων Pind. Ol. 7, 6; Λιὸς πολυγαϑέες εὐναί P. 2, 27; εὐναὶ ἀνδρῶν Aesch. Suppl. 134. 143; Soph. öfter; ἄλλην τίν' εὐνὴν ἀντὶ σοῦ στέργει πόσις, die Verbindung mit welcher Andern zieht er dir vor, Eur. Andr. 908; γαμήλιοι εὐναί Med. 1027, νυμφίδιοι Alc. 889; εὐναὶ δικαίων ὑμεναίων Suppl. 1026; κρυφίαις εὐναῖς πείσας ἄλοχον Ἀτρέως El. 720. – Uebertr., der Ort zum Ausruhen, das Grab, ἔνϑα σ' ἔχουσιν εὐναί Aesch. Ch. 316, vgl. Ag. 1422, wie Soph. El. 428; so wird auch Τυφωέος εὐναί Il. 2, 783 von Einigen erkl.; κεῖμαι εἰς ἀλαμπέας Ἄϊδος εὐνάς Ep. ad. 677 ( App. 260); – die Stelle, δένδρων Philostr.; πυρόεσσα, der Scheiterhaufen, Opp. H. 4, 557. – 2) αἱ εὐναί, Steine, die in den ältesten Zeiten die Stelle des Ankers vertraten, mit denen man das Schiff am Strande befestigte, Ankersteine, Il. 1, 436. 14, 77 Od. 9, 137; vgl. Nitzsch zu Od. 2, 418. – Bei Thuc. 6, 67 erkl. Phot. εὐναί durch ἐπίγεια, es ist ein Zelt im Lager, vgl. 3, 112. 4, 32, wie στρατοπεδευσάμενοι εὐνὰς ποιησάσϑων Plat. Rep. III, 415 e.
-
3 ευνη
дор. εὐνά ἥ (эп. gen. sing. и pl. εὐνῆφι(ν);)1) постель, ложе(βαίνειν εἰς εὐνήν и εὐνῆς ἐπιβήμεναι Hom.)
λέχος καὴ εὐνή Hom. — кровать и постель2) место отдохновения, обиталище(θεάων Νυμφάων Hom.)
3) палатка, шатер4) логово, нора(ἐλάφοιο Hom.; τοῦ λαγῶ Xen.)
5) гнездо(ὀρνίθων Soph.)
6) брачное ложе(εὐναὴ ἀνάνδρωτοι Soph.)
7) брачный союз8) место (последнего) упокоения, могила(πατρός Soph.)
9) супруга(ἥ ἐμέ μέλλουσα εὐ. Eur.)
10) pl. (служившие якорями, т.е.) якорные камниἐκ δ΄ εὐνὰς ἔβαλον Hom. — (спутники Телемаха) бросили якорь
-
4 ευνή
εὐνάωlay: pres subj mp 2nd sg (doric)εὐνάωlay: pres ind mp 2nd sg (doric)εὐνάωlay: pres subj act 3rd sg (doric)εὐνάωlay: pres ind act 3rd sg (doric)εὐνάωlay: pres subj mp 2nd sg (epic ionic)εὐνάωlay: pres ind mp 2nd sg (epic ionic)εὐνάωlay: pres subj act 3rd sg (epic ionic)εὐνάζωlay: fut ind mid 2nd sg (doric)εὐνάζωlay: fut ind act 3rd sg (doric)εὐνήbed: fem dat sg (attic epic ionic) -
5 εὐνῇ
εὐνάωlay: pres subj mp 2nd sg (doric)εὐνάωlay: pres ind mp 2nd sg (doric)εὐνάωlay: pres subj act 3rd sg (doric)εὐνάωlay: pres ind act 3rd sg (doric)εὐνάωlay: pres subj mp 2nd sg (epic ionic)εὐνάωlay: pres ind mp 2nd sg (epic ionic)εὐνάωlay: pres subj act 3rd sg (epic ionic)εὐνάζωlay: fut ind mid 2nd sg (doric)εὐνάζωlay: fut ind act 3rd sg (doric)εὐνήbed: fem dat sg (attic epic ionic) -
6 ευνή
-
7 εὐνή
-
8 εὐνή
εὐνή, gen. εὐνῆφι: (1) place to lie, bed, couch; said of an army, Il. 10.408; of the ‘lair’ of wild animals, Il. 11.115; esp. typical of love and marriage, φιλότητι καὶ εὐνῇ, οὐκ ἀποφώλιοι εὐναὶ | ἆθανάτων, Od. 11.249.— (2) pl., εὐναί, mooring-stones, which served as anchors, having cables ( πρυμνήσια) attached to them, and being cast into the water or upon the shore, Il. 1.436, 476.A Homeric dictionary (Greek-English) (Ελληνικά-Αγγλικά ομηρικό λεξικό) > εὐνή
-
9 εύνη
εὐνάωlay: pres imperat act 2nd sg (doric)εὐνάωlay: pres imperat act 2nd sg (epic doric ionic aeolic)εὐνάωlay: imperf ind act 3rd sg (homeric ionic) -
10 εὔνη
εὐνάωlay: pres imperat act 2nd sg (doric)εὐνάωlay: pres imperat act 2nd sg (epic doric ionic aeolic)εὐνάωlay: imperf ind act 3rd sg (homeric ionic) -
11 εὐνή
εὐνή, ἡ, (1) Lager, Bett u. übh. Lagerstelle, Schlafstelle; des Heeres; Lager des Wildes, des Löwen, der Schweine, das Nest der Vögel, des Hahns; die Bettstelle selbst; ἔνϑα οἱ ἐκϑεῖσαι πυκινὸν λέχος ἐμβάλετ' εὐνήν, die Bettkissen, Bettpolster; Ehebette; Ehe, Beischlaf, Vermählung. Übertr., der Ort zum Ausruhen, das Grab; die Stelle, δένδρων; πυρόεσσα, der Scheiterhaufen. (2) αἱ εὐναί, Steine, die in den ältesten Zeiten die Stelle des Ankers vertraten, mit denen man das Schiff am Strande befestigte, Ankersteine; ἐπίγεια, ein Zelt im Lager -
12 εὐνή
Aεὐνῆφι, -φιν Od.2.2
, al.:— bed,εὐνῇ ἔνι μαλακῇ Il.9.618
, etc.;ἔβη εἰς εὐνήν Od. 1.427
, etc.;ὄρνυτ' ἄρ' ἐξ εὐνῆφιν Od.2.2
, al.: in Cret. Prose, .3 εὐναὶ νυμφάων their abode, Il.24.615; of animals,συφεοὺς δυοκαίδεκα ποίει.. εὐνὰς συσί Od.14.14
; lair of a deer, 4.338, Il.11.115; [νεβρὸν] ἐξ εὐνῆφι θορόντα 15.580
; form of a hare, X.Cyn. 6.16; nest, S.Ant. 425; κριοῦ εὐναί, a place in Colchis where the ram of Phrixus rested, A.R.4.116.4 marriage-bed,μεμνημένος οὔτε τι σίτου οὔτ' εὐνῆς Il.24.130
;εὐνῆς ἐπιβήμεναι 9.133
;ἐξ εὐνῆς ἀνστᾶσα 14.336
; usu. with some word added to denote this,ἔτλην ἀνέρος εὐνήν 18.433
;ἀνδρὸς ἐν εὐνῇ ἤθελον εὐνηθῆναι Od.4.333
;ἀπανήνασθαι θεοῦ εὐνήν 10.297
;ἐμίγην φιλότητι καὶ εὐνῇ Il.3.445
, etc.;ζαλωτὸν ὁμόφρονος εὐνᾶς Pi.O.7.6
;εὐναῖς ἀνανδρώτοισι S.Tr. 109
(lyr.); εὐναὶ γαμήλιοι, νυμφίδιοι, κρύφιαι, E.Med. 1027, Alc. 886 (anap.), El. 720 (lyr.); without such a word,Διὸς εὐναί Pi.P.2.27
; ἄλλην τιν' εὐνὴν ἀντὶ σοῦ στέργει πόσις; E.Andr. 907, cf. Hipp. 1011; of Pyrrha and Deucalion,ἄτερ εὐνᾶς κτισσάσθαν λίθινον γόνον Pi.O.9.44
; (lyr.).5 one's last bed, the grave,ἔνθα σ' ἔχουσιν εὐναί A. Ch. 318
(lyr.);εἰς εὐνὴν πατρός S.El. 436
;Ἄϊδος εὐνάς Epigr.Gr.431
(Antioch.) (so some take Τυφωέος εὐναί in Il.2.783).II pl. εὐναί, stones thrown out from the prow and used as anchors,ἐκ δ' εὐνὰς ἔβαλον, κατὰ δὲ πρυμνήσι' ἔδησαν Il.1.436
, = Od.15.498; ὕψι δ' ἐπ' εὐνάων ὁρμίσσομεν we will let the ships ride at anchor in deep water, Il.14.77;εὐνὰς δ' ἔνθ' ἔβαλον κατὰ βένθεος Q.S.12.346
; even of iron anchors, Sch.Il.1.436.—Rare in early Prose, X.Mem.3.11.8: in pl., Th.Il.cc., Pl.Prt. 321a, R. 415e, Plt. 272a. -
13 χαμ-εύνη
-
14 ευνήι
εὐνῇ, εὐνάωlay: pres subj mp 2nd sg (doric)εὐνῇ, εὐνάωlay: pres ind mp 2nd sg (doric)εὐνῇ, εὐνάωlay: pres subj act 3rd sg (doric)εὐνῇ, εὐνάωlay: pres ind act 3rd sg (doric)εὐνῇ, εὐνάωlay: pres subj mp 2nd sg (epic ionic)εὐνῇ, εὐνάωlay: pres ind mp 2nd sg (epic ionic)εὐνῇ, εὐνάωlay: pres subj act 3rd sg (epic ionic)εὐνῇ, εὐνάζωlay: fut ind mid 2nd sg (doric)εὐνῇ, εὐνάζωlay: fut ind act 3rd sg (doric)εὐνῇ, εὐνήbed: fem dat sg (attic epic ionic) -
15 εὐνῆι
εὐνῇ, εὐνάωlay: pres subj mp 2nd sg (doric)εὐνῇ, εὐνάωlay: pres ind mp 2nd sg (doric)εὐνῇ, εὐνάωlay: pres subj act 3rd sg (doric)εὐνῇ, εὐνάωlay: pres ind act 3rd sg (doric)εὐνῇ, εὐνάωlay: pres subj mp 2nd sg (epic ionic)εὐνῇ, εὐνάωlay: pres ind mp 2nd sg (epic ionic)εὐνῇ, εὐνάωlay: pres subj act 3rd sg (epic ionic)εὐνῇ, εὐνάζωlay: fut ind mid 2nd sg (doric)εὐνῇ, εὐνάζωlay: fut ind act 3rd sg (doric)εὐνῇ, εὐνήbed: fem dat sg (attic epic ionic) -
16 μίγνῡμι
μίγνῡμι, auch μιγνύω, u. bei Hom. u. Her. im praes. u. imperf. nur μίσγω (w. m. s.), fut. μίξω, aor. ἔμιξα, inf. μῖξαι, perf. pass. μέμιγμαι, aor. ἐμίχϑην u. ἐμίγην, u. in synkopirier Form μίκτο, fut. pass. μιγήσομαι, Il. 10, 365, μίξομαι, Od. 24, 314, μεμίξομαι, Hes. O. 177, Aesch. Pers. 1052; – mischen, vermischen; eigentlich von flüssigen Dingen; ἐπὴν κρητῆρι μιγείη, Od. 4, 222; μεμιγμένον μέλι σὺν γάλακτι, Pind. N. 3, 84; ϑρόμβῳ δ' ἔμιξεν αἵματος φίλον γάλα, Aesch. Ch. 539; σπονδὰς ἐχίδνας σταγόσι μιγνυμένας φόνῳ, Eur. Ion 1233; auch ἅλεσσι μεμιγμένον εἶδαρ, Od. 11, 123, mit Salz gemischte Speise. Uebertr., ᾡ πότμον Ἄρης ἔμιξεν, Pind. I. 6, 25; u. gewagter noch Soph. βροτῶν σὺν κακοῖς μεμιγμένων, El. 1477, d. i. der unglücklichen Sterblichen. – Ueberh. zusammen- u. durcheinanderbringen; – a) im feindlichen Sinne, μῖξαι χεῖράς τε μένος τε, Il. 15, 510, Hände und Muth mischen, d. i. handgemein werden im Kampfe; bes. häufig im pass., zusammentreffen, τῶν ἄμυδις μίχϑη μένος, 20, 374; ἐν δαΐ, ἐν παλάμῃσι μιγῆναι, 13, 286. 21, 469; τινί, 14, 386, wie Τρώεσσι μίγη κρατερὸς Διομήδης, 5, 143; Κόλχοισιν βίαν μίξαν, Pind. P. 4, 213; Χαλκοβόαν Ἄρη μίξουσιν, Soph. O. C. 1051; Ἀργεῖα καὶ Καδμεῖα μίξαντες βέλη, Eur. Phoen. 889. – b) von freundlichem Verkehr u. Umgehen der Menschen mit einander, mit Einem zusammentreffen, sich ihm zugesellen; absol., καί κε ϑάμ' ἐνϑάδ' ἐόντες ἐμισγόμεϑα, Od. 4, 178, und wir würden oft mit einander verkehren, zusammen sein; μίγεν ἀνδράσι λωτοφάγοισιν, 9, 91, ἕως ὅγε Φαιήκεσσι φιληρέτμοισι μιγείη, zu den Phäaken kommen, 5, 386, u. öfter μνηστήρεσσιν; auch μίκτο δ' ὁμίλῳ, er mischte sich unter den Haufen, 8, 196; προμάχοισιν ἐμίχϑη, er mischte sich, ging unter die Vorkämpfer, Il. 5, 134, u. öfter auch ἐν προμάχοισιν, Od. 18, 379, wie Τρώεσσιν ἐν ἀγρομένοισιν ἔμιχϑεν, sie kamen zu den versammelten Troern, Il. 3, 209; daher Τρώεσσι μεμιγμένοι im Ggstz von ἀπάνευϑε, 10, 424; μίξεσϑαι ξενίῃ, in Gastfreundschaft sich verbinden, in Gastlichkeit zusammenkommen, Od. 24, 314; ἀλλήλοις, Plat. Soph. 256 b. – Bes. häufig c) von fleischlicher Vermischung im Beischlaf, eheliche Gemeinschaft, Umgang haben; vom Manne, absol., Il. 9, 633, μήποτε τῆς εὐνῆς ἐπιβήμεναι ἠδὲ μιγῆναι, u. öfter, auch εὐνῇ οὔποτ' ἔμικτο, Od. 1, 433; τινί, τῇ γὰρ μίγη Ποταμός, Il. 21, 143, Od. 7, 61, u. vollständig, πλυνούσῃ τις πρῶτα μίγη εὐνῇ καὶ φιλότητι, 15, 422, ὅς μ' ἔϑελεν φιλότητι μιγήμεναι, οὐκ ἐϑελούσῃ, Il. 6, 165; auch ἐν φιλότητι, Il. 2, 232, vgl. 24, 131; Hes. Th. 306; u. σῇ φιλότητι μιγῆναι, H. h. Ven. 151; u. εὐνῇ καὶ φιλότητί τινος, Hes. Sc. 35; – von der Frau, τινί, ἡ δὴ φάσκε Ποσειδάωνι μιγῆναι, Od. 11, 306. 20, 12 u. öfter, u. vollständig, Ἰάσωνι Δημήτηρ μίγη φιλότητι καὶ εὐνῇ, 5, 126; φιλότητι μιγῆναι, Hes. Th. 927. 1017; auch οὐδέ κεν Ἑλένη ἀνδρὶ παρ' ἀλλοδαπῷ ἐμίγη φιλότητι καὶ εὐνῇ, Od. 23, 219; ἐν ἀγκοίνῃσι Διὸς μιγεῖσα, 11, 268; ἐν φιλότητί τινος, H. h. 6, 54. 17, 4; vgl. Hes. Th. 920; noch abweichender φιλότης τε καὶ εὐνή, ἣν ἐμίγης, Il. 15, 33. – Von Mann u. Frau, ὡς τὰ πρῶτα μίγησαν, Od. 8, 268. – Von Begattung der Thiere, βόες ταύροισι μιγεῖσαι, H. h. Merc. 493. – Aehnlich bei den Folgenden, μίγεν ἔϑνει γυναικῶν, Pind. P. 4, 251; Ποσειδάωνι μιχϑεῖσα, Ol. 6, 29; Ζηνὶ μιγεῖσα, P. 9, 87; auch ϑεῷ τε γάμον μιχϑέντα κούρᾳ τε, eine von Gott u. dem Mädchen vollzogene Ehe, 9, 13; Tragg., αἷς οὐ μίγνυται ϑεῶν τις, Aesch. Eum. 69, Ζῆνα μιχϑῆναι βροτῷ, Suppl. 292, ὡς μητρὶ μὲν χρείη με μιχϑῆναι, Soph. O. R. 791, wie χρῆναι μιγῆναι μητρί 995; πατήρ τε ϑυγατρὶ παῖς τε μητρὶ μίγνυται, Eur. Andr. 174; μίγνυσϑαι τοῖς ἀδελφοῖς, Ar. Ran. 1079; auch Plat. Legg. VIII, 838 c; Xen. Mem. 4, 4, 20; nach Luc. soloec. 6 später nur vom Manne gesagt. – d) von leblosen Dingen, überh. von örtlichem, nahem Zusammentreffen; κάρη κονίῃσιν ἐμίχϑη, das Haupt wurde mit dem Staube gemischt, in den Staub gcstürzt, Il. 10, 457 Od. 22, 329, wie ἐν κονίῃσι μιγῆναι, Iliad. 3, 55; οὐδὲ ἔασεν μιχϑήμεναι ἔγχος ἔγκασι φωτός, sie ließ den Speer nicht in die Eingeweide des Mannes eindringen, 11. 438; κλισίῃσι μιγῆναι, sich unter die Zelte mischen, an die Zelte herankommen und da kämpfen; Pind. sagt gewagter στεφάνοις ἔμιχϑεν, sie wurden mit Kränzen gemischt, für »sie gelangten zu Kränzen«, erwarben sie, N. 2, 22; vgl. ἐν τιμαῖς ἔμιχϑεν, I. 2, 29, εὐλογίαις μεμῖχϑαι, 3, 3; auch γέρας μιγνύμενον φρενί, P. 5, 19. – Uebh. vermischen, vereinigen, verbinden, μίγνυσι τὴν σώφρονα δύναμιν τῇ αὐϑάδει ῥώμῃ, Plat. Legg. III, 691 e; πᾶσαν ἡδονὴν πάσῃ φρονήσει μιγνύντες, Phil. 61 d; μεμιγμένην πολιτείαν ἐκ κακοῠ τε καὶ ἀγαϑοῠ, Rep. VIII, 548 c; ὁ μιχϑεὶς ἐξ ἀμφοῖν τρίτος ἔρως, Legg. VIII, 837 d; Folgde.
-
17 εὖναῖος
εὖναῖος, α, ον, im Bette, im Lager, Strattis bei Ath. XIII, 592 d; λαγώς, Lagerhase, Xen. Cyn. 5, 9, im Ggstz des δρομαῖος; daher = ἐγκεκρυμμένος, Soph. frg. 184. – Das Lager betreffend, zum Lager, bes. Ehebette gehörig, εὐναῖοι γάμοι, die Lagervermählung, Aesch. Suppl. 327, wie Eur. Andr. 1246; Κύπρις 179; γαμέτας Suppl. 1028; εὐναίας καρφηρὰς ϑήσων τέκνοις, wo man εὐναία = εὐνή, das Nest, nimmt, Ion 171 (s. aber καρφηρός). – Auch sp. D., τὰ εὐναῖα, das Lager, Orph. Lith. 221. – Seltener in Prosa, εὐναῖα ἴχνη, Lagerspuren, Xen. Cyn. 5, 7, den δρομαῖα entgegengesetzt; Poll. – Ἡ εὐναία, = εὐνή, der statt des Ankers dienende Stein (s. εὐνή), Ap. Rh. εὐναίης ὀλίγον λίϑον ἐκλύσαντες 1, 955, öfter; bei Ael. H. A. 12, 43 εὐναῖα, aber l. d. So ist auch Eur. εὐναῖα πηδάλια I. T. 432 zu fassen, das das Schiff im Laufe beruhigende Steuerruder, oder das leitende, lenkende.
-
18 εὐναῖος
A in one's bed or couch, εὐ. [λαγώς] a hare in its form, X.Cyn.5.9; εὐ. [ἴχνη] traces of the form, ib.7, cf. S.Fr. 174, Ichn. 226, Stratt.3 (dub. l.).2 mostly of the marriage-bed, εὐ. δάμαρ, γαμέτας, A.Fr. 383, E.Supp. 1028 (lyr.); ;εὐ. γάμοι A.Supp. 332
; ἄτα εὐ., of Helen, E.Andr. 104 (eleg.); D.; ([place name] Callatis).3 keeping one's bed,λύπᾳ εὐναία δέδεται ψυχά E.Hipp. 160
(lyr.); εὐ. πτέρυγες brooding, of a bird on the nest, AP9.95 (Alph.).5 personified, Εὐναίη, ἡ, the Spirit of Repose, Emp.123.1.II (εὐνή 11
) of or for anchorage: hence, generally, steadying, guiding a ship, (lyr.).2 as Subst., εὐναία, = εὐνή 11, an anchor,λίθος εὐναίης A.R.1.955
: in pl., ib. 1277.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > εὐναῖος
-
19 φιλότης
φιλότης, ητος, ἡ, Freundschaft, Liebe, Zuneigung, Hom. u. Folgde; ξεῖνοι δὲ διαμπερὲς εὐχόμεϑ' εἶναι ἐκ πατέρων φιλότητος Od. 15, 197; ἐμαρνάσϑην, ἠδ' αὖτ' ἐν φιλότητι διέτμαγεν Il. 7, 302, sie trennten sich in Liebe; von den freundschaftlichen Verhältnissen ganzer Völker zu einander Il. 3, 73. 94; κατὰ φιλότητα συγγίγνεσϑαι, aus Freundschaft zusammenkommen, Her. 1, 172; von der Gastfreundschaft, Od. 15, 55 u. sonst; am häufigsten von der sinnlichen Geschlechtsliebe, Liebesgenuß, Hom. u. Hes.; am geläufigsten in den Vrbdgn φιλότης καὶ εὐνή, φιλότητι oder ἐν φιλότητι καὶ εὐνῇ μιγῆναι u. vgl. (s. μίγνυμι), auch ὕπνος καὶ φιλότης, Il. 13, 636. 14, 353, seltner φιλότης γυναικός, Hes. Sc. 31, vgl. Th. 374. 405. 625. 822; Pind. in dieser Bedeutung im plur., P. 9, 40 N. 8, 1, διὰ τὴν λίαν φιλότητα βροτῶν Aesch. Prom. 123, u. öfter; Soph. Phil. 1107 Ai. 1389, σ' ἀμείψασϑαι ϑέλω φιλότητι χειρῶν Eur. Or. 1048, einzeln in Prosa: κατὰ φιλότητα συγγίγνεσϑαι Her. 1, 172; Ggstz διαφορά Andoc. 3, 30; Lys. 2, 35, Plat. Legg. VI, 757 a. – Als Anrede, ὦ φιλότης, für ὦ φίλε, mein Leber, Plat. Phaedr. 228, d. Luc. oft.
-
20 ευνα
См. также в других словарях:
εὐνή — bed fem nom/voc sg (attic epic ionic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ευνή — η (Α εὐνή, επικ. γεν. εν. και πληθ. εὐνῆφι, εὐνῆφιν) νεοελλ. ναυτ. μικρή άγκυρα τών ναρκών από σκυροκονίαμα ή από χυτοσίδηρο αρχ. 1. ο τόπος όπου κοιμάται κάποιος, το κρεβάτι, η κλίνη («ἔβη εἰς εὐνήν», Ομ. Οδ.) 2. το στρώμα (α. «λέχος πόρσυνε καὶ … Dictionary of Greek
εὐνῇ — εὐνάω lay pres subj mp 2nd sg (doric) εὐνάω lay pres ind mp 2nd sg (doric) εὐνάω lay pres subj act 3rd sg (doric) εὐνάω lay pres ind act 3rd sg (doric) εὐνάω lay pres subj mp 2nd sg (epic ionic) εὐνάω lay pres ind mp 2nd sg (epic ionic) εὐνάω lay … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
εὔνη — εὐνάω lay pres imperat act 2nd sg (doric) εὐνάω lay pres imperat act 2nd sg (epic doric ionic aeolic) εὐνάω lay imperf ind act 3rd sg (homeric ionic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
εὐνῆι — εὐνῇ , εὐνάω lay pres subj mp 2nd sg (doric) εὐνῇ , εὐνάω lay pres ind mp 2nd sg (doric) εὐνῇ , εὐνάω lay pres subj act 3rd sg (doric) εὐνῇ , εὐνάω lay pres ind act 3rd sg (doric) εὐνῇ , εὐνάω lay pres subj mp 2nd sg (epic ionic) εὐνῇ , εὐνάω lay … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
εὐνῆφι — εὐνή bed fem gen sg (epic) εὐνή bed fem dat pl (epic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
εὐναῖς — εὐνή bed fem dat pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
εὐναῖσι — εὐνή bed fem dat pl (epic ionic aeolic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
εὐναί — εὐνή bed fem nom/voc pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
εὐνῆφιν — εὐνή bed fem gen sg (epic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
εὐνήν — εὐνή bed fem acc sg (attic epic ionic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)