-
1 διερός
διερός, ά, όν, bei Homer zweimal, Odyss. 9, 43 ἔνϑ' ἤτοι μὲν ἐγὼ διερῷ ποδὶ φευγέμεν ἡμέας ἠνώγεα, 6, 201 στῆτέ μοι, ἀμφίπολοι· πόσε φεύγετε φῶτα ἰδοῠσαι; ἦ μή πού τινα δυσμενέων φάσϑ' ἔμμεναι ἀνδρῶν; οὐκ ἔσϑ' οὗτος ἀνὴρ διερὸς βροτός, οὐδὲ γένηται, ὅς κεν Φαιήκων ἀνδρῶν ἐς γαῖαν ἵκηται δηιοτῆτα φέρων. In dieser letzteren Stelle erklärte Aristarch, nach einem Scholium, διερός = » lebend«, während Kallistratus (s. Sengebusch Homer. diss. 1 p. 55) δυερός las: διερός: οὕτως τὸν ζῶντα Ἀρίσταρχος. ὁ δὲ Καλλίστρατος γράφει δυερός, ὁ ἐπίπονος, παρὰ τὴν δύην, ἤτοι κακοπαϑητικός. Andere Scholien: οὐκ ἔσϑ' οὗτος ἀνὴρ διερός: ὁ ζῶν, ὡς ἐκ τοῠ ἐναντίου ἀλίβαντες οἱ νεκροί, und: ζῶν ἐρρωμένως καὶ ἰκμάδος μετέχων. τὴν μὲν γὰρ ζωὴν ὑγρότης καὶ ϑερμασία συνέχει, τὸν δὲ ϑάνατον ψυχρότης καὶ ξηρασία. ὅϑεν καὶ ἀλίβαντες οἱ νεκροὶ λιβάδος μὴ μετέχοντες. Eine abweichende Erklärung enthält in den Scholien die Notiz βλαπτικός, πειρατικός, πειρατής; sie geht vielleicht ursprünglich auf die Lesart δυερός. Lehrs Aristarch. p. 56 sqq. meint, diese Notiz enthalte eine Spur seiner eigenen Erklärung der Lesart διερός; er bringt nämlich das Homerische διερός nicht mit διαίνω in Verbindung, was die oben angeführten Erklärungen der Scholien thun; gegen diese Erklärungen und die Verbindung mit διαίνω beruft sich Lehrs besonders auf Scholl. Iliad. 21, 252 αἰετοῠ οἴματ' ἔχων μέλανος, τοῠ ϑηρητῆρος: Ἀριστοτέλης μελανόστου ἀναγινώσκει, τοῠ μέλανα ὀστᾶ ἔχοντος· ἀγνοεῖ δὲ ὡς οὐ δεῖ ἀπὸ τῶν ἀφανῶν ποιεῖσϑαι τὰ ἐπίϑετα. Lehrs leitet vielmehr das Homerische διερός von δίειν, δίεσϑαι ab; er macht Odyss. 6, 201 nach διερὸς βροτός ein Colon und übersetzt Quonam aufugitis viro conspecto? Numne eum hostem esse putatis? Non est iste vir fugator homo (h. e. non is est quem fugere opus sit); neque omnino erit qui improbo consilio ad Phaeaces accedere audeat. Hier hätte demnach διερός activischen Sinn; in der anderen Stelle, Odyss. 9, 43, hat es nach Lehrs passivischen Sinn, διερῷ ποδὶ φευγέμεν »mit fliehendem Fuß enteilen«, fugaci pede se proripere. Ganz eben so hat z. B. φοβερός und σφαλερός activische und passivische Bedeutung. Die Scholien denken auch Odyss. 9, 43 wieder an διαίνω und nehmen als Grundbedeutung von διερός » flüssig«, »naß« an. Von dieser Grundbedeutung aus erklären sie διερῷ ποδί auf verschiedene Art. Am Besten wäre wohl, wenn man nicht Lehrs Erklärung vorzieht, διερῷ ποδί = »mit schnellem Fuße« zu nehmen; das Flüssige bewegt sich schnell. Nach Homer kommt διερός in einer Reihe von Stellen vor, in denen allen man es = »naß«, » flüssig« erklärt. Einige dieser Stellen lassen gar keine andere Auffassung zu; in einigen jedoch könnte man auch an die Ableitung von δίω denken; beide Ableitungen treffen zusammen in der Bedeutung » dahinströmend«, » dahineilend«, » flüchtig«, » schnell«, » beweglich«, » rege«. Man kann nun, wenn man Lehrs Erklärung der Homerischen Stellen billigt, entweder annehmen, daß das Wort διερός die Bedeutung »naß«, » flüssig«, nur durch Mißverstehn der Homerischen Stellen erhalten habe, eine Annahme, welche durch viele analoge Fälle gestützt wird; oder, daß es wirklich von Anfang an zwei wurzelhaft verschiedene Adjectiva διερός gab: 1) διερός von δίω, fugator und fugax, 2) διερός verwandt mit διαίνω, »naß«, »flüssig«. Nachhomerische Stellen: Hesiod. O. 460 εὖτ' ἂν δὲ πρώτιστ' ἄροτος ϑνητοῖσι φανείῃ, δὴ τότ' ἐφορμηϑῆναι ὁμῶς δμῶές τε καὶ αὐτὸς αὔην καὶ διερὴν ἀρόων ἀρότοιο καϑ' ὥρην, πρωὶ μάλα σπεύδων, ἵνα τοι πλήϑωσιν ἄρουραι ; Aeschyl. Eum. 263 αἷμα μητρῷον χαμαὶ, δυσαγκόμιστον, παπαῖ, τὸ διερὸν πέδῳ χύμενον οἴχεται; Aristoph. Nub. 337 von den Wolken εἶτ' ἀερίας, διερὰς, γαμψοὺς οἰωνοὺς ἀερονηχεῖς, v. l. διερούς, was dann auf οἰωνούς bezogen werden kann; Av. 213 διεροῖς μέλεσιν, von den (dahinströmenden? thränenfeuchten?) Liedern der Nachtigal; Νεῖλος διερὰν βώλακα ϑρύπτει Theocr. 17, 80; λίϑος Callim. Ap. 23; bei Ap. Rh. 1, 184 κέλευϑος, nach Schol. κυρίως ἡ ἐκ Διὸς κάϑυγρος γῆ; vgl. 2, 1099; χείλη 4, 1457, wie Nonn. D. 5, 314 die Glieder auch nennt, vgl. ὑγρός; Antiphil. 22 (IX, 86) πώγων ὀστρέου; s. auch Ep. ad. 740 ( App. 375). Nach Arist. de gener. et interit. 2, 2 ist διερὸν τὸ ἔχον ἀλλοτρίαν ὑγρότητα ἐπιπολῆς, obenauf feucht; Luc. Lexiph. 4 vrbdt διερὸν βλέπειν mit λημαλέοι ὀφϑαλμοί.
-
2 διερός
A active, alive, twice in Hom.,οὐκ ἔσθ' οὗτος ἀνὴρ διερὸς βροτός Od.6.201
, cf. Aristarch. ad loc. (but perh. for δϝῐ-ερός, 'to be feared'); διερῷ ποδί with nimble foot, 9.43;διερῇ φλογί AP7.123
(Diog. Laert.).II after Hom., wet, liquid, ὕδατι διερόν cj. in Pi.Fr.107.14;αἷμα τὸ δ. A.Eu. 263
; τὸ δ., opp. ξηρόν, Anaxag. 4, 12; of the air, opp. λαμπρός, v. l. in Hp.Aër.15; of birds, which float through the air, Ar.Nu. 337; δ. μέλεα, of the nightingale's notes, dub. l. in Id.Av. 213;δ. καὶ βαρεῖα γῆ Thphr.CP3.23.2
;δ. φῦκος Ph. Bel.99.24
;τοῦ δ. παγέντος Alciphr.1.23
; δ. κέλευθος, of the sea, A.R.1.184; πώγων δ. [ὀστρέου] AP9.86 (Antiphil.);διερὰς χαίτας εὐώδεας Orph.Fr. 142
; δ. μόρος death by drowning, Opp.H.5.345; δ. πῦρ the watery star, i. e. the constellation Eridanus, Nonn.D.23.301. (Prop., acc. to Arist.GC 330a16 διερὸν μέν ἐστι τὸ ἔχον ἀλλοτρίαν ὑγρότητα ἐπιπολῆς, opp. βεβρεγμένον ( soaked through), but cf.σπόγγος ὄξει διερός Dsc.Eup.1.141
; διερά, = σεσηπότα, Hsch.) (In signf. 1, perh. cogn. with δίεμαι (but not with βίος): in signf. 11, prob. connected with διαίνω.) -
3 διερός
Meaning: in Hom. qualification of ἀνήρ (ζ 201 ἀνηρ διερὸς βροτός), of πούς (ι 43); in Diog. Laert. (AP 7, 123) adj. of φλόξ. In Anaxag. 4, 12 the opposite of ξηρός, `humid' (A.).Origin: XX [etym. unknown]Etymology: The meaning was in antiquity already unknown, as appears from the attempts in H.: διερός λαμπρός, ζῶν, περιφανής. Connection with δίεμαι is no solution (as * dih₁- does not give διε-). - Acc. to Schulze (s. Bechtel Lex. s. v.) in ζ 201 = *δϜιερός `to be feared', of δείδω (s. v.); semantically not convincing. One also connects (Frisk) μιαινω; not very convincing (not from an r\/n-stem). One has also split the words.Page in Frisk: 1,390Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > διερός
-
4 διερος
I3быстрый, резвый(ἀνήρ, πούς Hom.; φλόξ Diog.L.)
II31) влажный, мокрый Aesch., Arph., Arst., Plut., Anth.2) текучий, т.е. переливчатый(μέλη Arph.)
-
5 διερός
διερόςactive: masc nom sg -
6 διερός
διερός ] τον χερὶ τανδιεραν[i. e.? τανδ' ἱερὰν cf. Σ. in marg. οὕτως εἴρηκε τὸ ῥόπαλον. ἱερὰν τὴν μεγάλην. ἔνιοι διεράν, ὅτι... υγρον i. e. ἦν δίυγρον vel ἦν ὑγρόν (sic supp. et explic. Snell) fr. 33a.] -
7 διερός
A Homeric dictionary (Greek-English) (Ελληνικά-Αγγλικά ομηρικό λεξικό) > διερός
-
8 διερός
διερός, ά, όν, lebend; flüssig, nass; διερῷ ποδί, mit schnellem Fuße; Ableitung von δίω: dahinströmend, dahineilend, flüchtig, schnell, beweglich, rege; διεροῖς μέλεσιν, von den (dahinströmenden? tränenfeuchten?) Liedern der Nachtigall; διερὸν τὸ ἔχον ἀλλοτρίαν ὑγρότητα ἐπιπολῆς, obenauf feucht -
9 διερά
διερόςactive: neut nom /voc /acc plδιερά̱, διερόςactive: fem nom /voc /acc dualδιερά̱, διερόςactive: fem nom /voc sg (attic doric aeolic) -
10 διερωτάτω
διερόςactive: masc /neut nom /voc /acc superl dualδιερόςactive: masc /neut gen superl sg (doric aeolic)διερωτά̱τω, διερωτάωcross-question: pres imperat act 3rd sgδιερωτά̱τω, διερωτάωcross-question: pres imperat act 3rd sg -
11 διερόν
διερόςactive: masc acc sgδιερόςactive: neut nom /voc /acc sg -
12 διεροί
διερόςactive: masc nom /voc pl -
13 διερούς
διερόςactive: masc acc pl -
14 διερωτέρους
διερόςactive: masc acc comp pl -
15 διερή
διερόςactive: fem nom /voc sg (epic ionic) -
16 διερήν
διερόςactive: fem acc sg (epic ionic) -
17 δυερός
-
18 διερών
διεράωstrain through: pres part act masc voc sgδιεράωstrain through: pres part act neut nom /voc /acc sgδιεράωstrain through: pres part act masc nom sg (attic epic ionic)διεράωstrain through: pres part act masc nom sg (attic epic doric ionic)διερέωwet: pres part act masc nom sg (attic epic doric)διερόςactive: fem gen plδιερόςactive: masc /neut gen plδιερῶsay fully: fut part act masc nom sg (attic epic doric) -
19 διερῶν
διεράωstrain through: pres part act masc voc sgδιεράωstrain through: pres part act neut nom /voc /acc sgδιεράωstrain through: pres part act masc nom sg (attic epic ionic)διεράωstrain through: pres part act masc nom sg (attic epic doric ionic)διερέωwet: pres part act masc nom sg (attic epic doric)διερόςactive: fem gen plδιερόςactive: masc /neut gen plδιερῶsay fully: fut part act masc nom sg (attic epic doric) -
20 ΔΊω
ΔΊω, nur poet., ich fürchte, ich fliehe, ich treibe in die Flucht, scheuche, jage; verwandt δίεμαι, ἐνδίημι, δείδια δέδια, δείδω, δειδίσσομαι, διώκω (?), διερός (?), δέος, δειμός, δεῖμα, δειλός, δεινός; bei Homer δίω in den Formen δίον, δίες, δίε, δίωμαι, δίηται, δίωνται, δίοιτο, δίεσϑαι. – Das activum ist bei Homer transitiv treiben in der v. l. δίες Iliad. 22, 251 οὔ σ' ἔτι, Πηλέος υἱέ, φοβήσομαι, ὡς τὸ πάρος περ τρὶς περὶ ἄστυ μέγα Πριάμου δίον (δίες), οὐδέ ποτ' ἔτλην μεῖναι ἐπερχόμενον, Scholl. Didym. γράφεται καὶ δίες· καὶ οὕτως εἶχον αἱ χαριέστεραι (vgl. Sengebusch Homer. diss. 1 p. 197 sqq.), Scholl. Aristonic. ἡ διπλῆ, ὅτι τὸ δίον ἐδιώχϑην; also Aristarch las wenigstens in seiner zweiten, von Aristonicus erklärten Ausgabe (s. Sengebusch Homer. diss. 1 p. 34) δίον, intransitiv, fliehen; vgl. Scholl. Herodian. Iliad. 18, 584. 23, 475 Apollon. Lexic. p. 59, 7; Lehrs Aristarch. p. 59. 151. Ferner das activum intransitiv, in der Bedeutung fürchten, Iliad. 9, 433. 11, 557 περὶ γὰρ δίε νηυσὶν Ἀχαιῶν; 5, 566 περὶ γὰρ δίε ποιμένι λαῶν, μή τι πάϑοι, μέγα δέ σφας ἀποσφήλειε πόνοιο; Odyss. 22, 96 περὶ γὰρ δίε μή τις Ἀχαιῶν – ἐλάσειεν; Iliad. 17, 666 περὶ γὰρ δίε μή μιν Ἀχαιοὶ – λίποιεν. – Das medium, transitiv, treiben, scheuchen, verjagen: Iliad. 12, 276 αἴ κε Ζεὺς δώῃσιν Ὀλύμπιος ἀστεροπητὴς νεῖκος ἀπωσαμένους δηίους προτὶ ἄστυ δίεσϑαι; Odyss. 17, 398 ὃς τὸν ξεῖνον ἄνωγας ἀπὸ μεγάροιο δίεσϑαι μύϑῳ ἀναγκαίῳ; 20, 343 αἰδέομαι δ' ἀέκουσαν ἀπὸ μεγάροιο δίεσϑαι μύϑῳ ἀναγκαίῳ; 21, 370 μή σε καὶ ὁπλότερός περ ἐὼν ἀγρόνδε δίωμαι, βάλλων χερμαδίοισι; Iliad. 22, 456 δείδω μὴ δή μοι ϑρασὺν Ἕκτορα δῖος Ἀχιλλεύς, μοῦνον ἀποτμήξας πόλιος, πεδίονδε δίηται; 7, 197 οὐ γάρ τίς με βίῃ γε ἑκὼν ἀέκοντα δίηται; 16, 246 αὐτὰρ ἐπεί κ' ἀπὸ ναῦφι μάχην ἐνοπήν τε δίηται; 18, 162 ὡς δ' ἀπὸ σώματος οὔ τι λέοντ' αἴϑωνα δύνανται ποιμένες ἄγραυλοι μέγα πεινάοντα δίεσϑαι; 17, 110 ὥς τε λὶς ἠυγένειος, ὅν ῥα κύνες τε καὶ ἄνδρες ἀπὸ σταϑμοῖο δίωνται ἔγχεσι καὶ φωνῇ; Odyss. 17, 317 vom Hunde Argos οὐ μὲν γάρ τι φύγεσκε βαϑείης βένϑεσιν ὕλης κνώδαλον, ὅ ττι δί. οιτο· καὶ ἴχνεσι γὰρ περιῄδη, vgl. Scholl Herodian. Iliad. 23, 475; Iliad. 22, 189 ὡς δ' ὅτε νεβρὸν ὄρεσφι κύων ἐλάφοιο δίηται, ὄρσας ἐξ εὐνῆς, διά τ' ἄγκεα καὶ διὰ βήσσας· τὸν δ' εἴ πέρ τε λάϑῃσι καταπτήξας ὑπὸ ϑάμνῳ, ἀλλά τ' ἀνιχνεαων ϑέει ἔμπεδον, ὄφρα κεν εὕρῃ; 15, 681 ὡς δ' ὅτ' ἀνὴρ ἵπποισι κελητίζειν εὖ εἰδώς, ὅς τ' ἐπεὶ ἐκ πολέων πίσυρας συναείρεται ἵππους, σεύας ἐκ πεδίοιο μέγα προτὶ ἄστυ δίηται λαοφόρον καϑ' ὁδόν· πολέες τέ ἑ ϑηήσαντο ἀνέρες ἠδὲ γυναῖκες ' ὁ δ' ἔμπεδον ἀσφαλὲς αἰ. εὶ ϑρώσκων ἄλλοτ' ἐπ' ἄλλον ἀμείβεται, οἱ δὲ πέτονται. Außerdem kann man noch hierher rechnen Iliad. 12, 304, wo es von einem hungrigen Löwen heißt οὔ ῥά τ' ἀπείρητος μέμονε σταϑμοῖο δίεσϑαι, er will nicht weggehn; da aber sonst δίομαι bei Homer nur transitive Bedeutung hat, zieht man das δίεσϑαι dieser Stelle besser zu δίεμαι, δίημι, welches vgl. – Bei Aeschyl. ist δίομαι intransitiv gebraucht, »sich scheuen« »sich fürchten«, Pers. 700 δίομαι μὲν χαρίσασϑαι, δίομαι δ' ἀντία φάσϑαι, λέξας δύσλεκτα φίλοισιν, vgl. Buttmann Gramm. 2 S. 147; dagegen transitiv, »verfolgen«, Eumenid. 357. 385 διόμεναι, Suppl 819 μετά με δρόμοισι διόμενοι.
См. также в других словарях:
διερός — διερός, ά, όν (Α) 1. ενεργητικός, ζωηρός, βιαστικός 2. ρευστός, υγρός. [ΕΤΥΜΟΛ. Πρόκειται για σπάνια λ. που απαντά μόνο στην ποίηση και στον πεζό λόγο τής ελληνιστικής εποχής. Με τη σημ. «υγρός» η λ. συνδέθηκε με το διαίνω* (πρβλ. μιαρός, μιερός … Dictionary of Greek
διερός — active masc nom sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
διερά — διερός active neut nom/voc/acc pl διερά̱ , διερός active fem nom/voc/acc dual διερά̱ , διερός active fem nom/voc sg (attic doric aeolic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
διερωτάτω — διερός active masc/neut nom/voc/acc superl dual διερός active masc/neut gen superl sg (doric aeolic) διερωτά̱τω , διερωτάω cross question pres imperat act 3rd sg διερωτά̱τω , διερωτάω cross question pres imperat act 3rd sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
διερόν — διερός active masc acc sg διερός active neut nom/voc/acc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
διεραῖς — διερός active fem dat pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
διεροί — διερός active masc nom/voc pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
διερούς — διερός active masc acc pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
διερωτέρους — διερός active masc acc comp pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
διερή — διερός active fem nom/voc sg (epic ionic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
διερήν — διερός active fem acc sg (epic ionic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)