-
1 γέροντας
γέροντας οстарец –1) опытный в духовной жизни пожилой монах, духовник, имеющий у себя в послушании более молодых монахов, послушников;2) почтительное обращение к пожилым клирикамЭтим.< дргр. γέρων «старый» < инд. ger-ont «старый, зрелый» -
2 γέροντας
ο1) старик, старец; 2) староста -
3 Γέροντας
Γέρωνold man: masc acc pl -
4 γέροντας
γέρωνold man: masc acc pl -
5 pir
γέροντας, γέρος, υπερήλικος -
6 γέρων
γέρων, οντος, ὁ, Wurzel ΓΕΡ, verwandt mit γέρας, γεραρός, γεραιός, eigentlich = der Vornehme, der Geehrte; zunächst Bezeichnung der Vorsteher der Gemeinde, der Anführer des Volks; da diese jedoch in der Regel nicht jung waren, und ohnehin das Alter besonders geehrt wurde, bekam das Wort γέρων die Bedeutung Greis. Beide Bedeutungen bei Hom., der das Wort sehr oft hat; in vielen Stellen sind beide Bedeutungen gar nicht von einander zu sondern. Deutlich sind z. B. folgende Stellen: γέρουσιν εἴπω βουλευτῇσι Iliad. 6, 113, γέρουσιν und βουλευτῇσι stehn nach Homerischer Art παραλλήλως; κίκλησκεν δὲ γέροντας ἀριστῆας Παναχαιῶν 2, 404, γέροντας und ἀριστῆας stehn παραλλήλως; ἀλλ' ὑμεῖς μὲν ἰόντες ἀριστήεσσιν Ἀχαιῶν ἀγγελίην ἀπόφασϑε – τὸ γὰρ γέρας ἐστὶ γερόντων –, ὄφρ' ἄλλην φράζωνται ἐνὶ φρεσὶ μῆτιν ἀμείνω 9, 422; von einem Gesandten des δῆμος Odyss. 21, 21 πρὸ γὰρ ἧκε πατὴρ ἄλλοι τε γέροντες; in der Volksversammlung, vom Telemachos, 2, 14 ἕζετο δ' ἐν πατρὸς ϑώκῳ, εἶξαν δὲ γέροντες. – Iliad. 9, 36 ταῦτα δὲ πάντα ἴσασ' Ἀργείων ἠμὲν νέοι ἠδὲ γέροντες; 8, 102 ὦ γέρον, ἦ μάλα δή σε νέοι τείρουσι μαχηταί, σὴ δὲ βίη λέλυται, χαλεπὸν δέ σε γῆρας ὀπάζει; Odyss. 16, 198 ὅτε μὴ ϑεὸς αὐτὸς ἐπελϑὼν ῥηιδίως ἐϑέλων ϑείη νέον ἠὲ γέροντα. ἦ γάρ τοι νέον ἦσϑα γέρων καὶ ἀεικέα ἕσσο· νῦν δὲ ϑεοῖσιν ἔοικας, οἳ οὐρανὸν εὐρὺν ἔχουσιν; 16, 362 οὐδέ τιν' ἄλλον εἴων οὔτε νέων μεταΐζειν οὔτε γερόντων; Iliad. 4, 323 εἰ τότε κοῦρος ἔα, νῦν αὖτέ με γῆρας ὀπάζει. ἀλλὰ καὶ ὧς ἱππεῦσι μετέσσομαι ἠδὲ κελεύσω βουλῇ καὶ μύϑοισι· τὸ γὰρ γέρας ἐστὶ γερόντων. αἰχμὰς δ' αἰχμάσσουσι νεώτεροι, οἵ περ ἐμεῖο ὁπλότεροι γεγάασι πεποίϑασίν τε βίηφιν; 24, 515 γέροντα δὲ χειρὸς ἀνίστη, οἰκτείρων πολιόν τε κάρη πολιόν τε γένειον; 8, 518 παῖδας πρωϑήβας πολιοκροτάφους τε γέροντας; Tautologie Odyss. 13, 432 ἀμφὶ δὲ δέρμα πάντεσσιν μελέεσσι παλαιοῦ ϑῆκε γέροντος. Vgl. über den Unterschied der Bedeutungen Scholl. Aristonic. Iliad. 2, 21 γερόντων: τῶν ἐντίμων, ἐν οἷς καὶ Διομήδης καὶ Αἴαντες. Apollon. Lex. Hom. p. 54, 14. – Einmal behandelt Hom. das Wort völlig als adject., indem er ein neutrum γέρον bildet, zugleich die einzige Stelle, wo er das Wort nicht von einer Person, sondern von einer Sache gebraucht, Odyss. 22, 184 σάκος εὐρὺ γέρον, πεπαλαγμένον ἄζῃ, Λαέρτεω ἥρωος, ὃ κουρίζων φορέεσκεν· δὴ τότε γ' ἤδη κεῖτο, ῥαφαὶ δὲ λέλυντο ἱμάντων. – Bei den Folgenden bleiben die Homerischen Bedeutungen. Anspielung auf Hom. bei Ar. Ach. 676 οἱ γέροντες οἱ παλαιοί Oft ἀνὴρ γέρων, bes. comici, wie Hom. Odyss. 18, 53. 81. In politischem Sinne, οἱ γέροντες, bes. in Sparta = die Senatoren. Sp. auch von Tbieren, τῶν ἰχϑύων Arist. H. A. 8, 30. Als adj., Dichter, masc., λόγος, φόνος, Aesch. Ag. 730 Ch. 794; ἵππος Soph. El. 25; vgl. O. C. 1261; neutr. γέροντα βουλεύεις frg. 862; οἶνος Eubul. bei Ath. I, 28 f; πέπλος, λέμβος, Theocr. 7, 17. 21, 12. Seltener in Prosa. Plut. u. a. Sp. = maior, um einen der Zeit nach Aelteren von einem spätern Gleichnamigen zu unterscheiden, z. B. Pelop. 2. – Bei Poll. 7, 73. 10, 176 = Spinnrocken.
-
7 ἀολλής
ἀολλής, ές (εἴλω, ἐόλημαι; ob α copulat., ist zw.), versammelt, gesammt, alle zusammen, dicht gedrängt, geschlossen; Hom. nur plur., oft nom. masc., z. B. Iliad. 15, 306 Τρῶες δὲ προύτυψαν ἀολλέες; accus. Iliad. 9, 89 γέροντας ἀολλέας ἦγεν Ἀχαιῶν ἐς κλισίην, wo Aristarch γέροντας ἀριστέας las, s. Scholl. Didym.; Od. 3, 165 σὺν νηυσὶν ἀολλέσιν; 14, 432 von Fleischstücken ἐρύσαντό τε πάντα, βάλλον δ' εἰν ἐλεοῖσιν ἀολλέα. – Seltener bei den Folgenden; Soph. Phil. 1455; auch von zweien, Tr. 511 ch.
-
8 старик
-
9 παλίμ-παις
παλίμ-παις, παιδος, wieder, zum zweiten Male Kind, παροιμία, ἥ φησι παλίμπαιδας τοὺς γέροντας γενέσϑαι, Luc. Saturn. 9.
-
10 ἀριστεύς
ἀριστεύς, ὁ, der Beste, Nebenform von ἄριστος; meist Bezeichnung der Fürsten, Vornehmen; Hom. ἀριστῆος mehrmals, ἀριστῆα Iliad. 3, 44, ἀριστῆες, ἀριστῆας u. ἀριστήεσσιν mehrmals, ἀριστήων Iliad. 9, 396 Od. 11, 227; μνηστήρων ἀριστῆες Od. 15, 28; ἀριστῆας Δαναῶν Iliad. 17, 245; ἀριστήεσσιν Ἀχαιῶν 1, 227; ἀριστῆες Παναχαιῶν 10, 1; ἀριστήεσσι καὶ βασιλεῦσιν 9, 334; ἀνδρὸς ἀριστῆος 15, 489; ἄνδρας ἀριστῆας Od. 14, 218; καγχαλόωσι φάντες ἀριστῆα πρόμον ἔμμεναι, οὕνεκα καλὸν εἶδος ἔπ'· ἀλλ' οὐκ ἔστι βίη φρεσίν, οὐδέ τις ἀλκή Iliad. 3, 44; γέροντας ἀριστῆας Παναχαιῶν 2, 404; κούρητας ἀριστῆας Παναχαιῶν 19, 193. – Pind. P. 9, 107 ἀριστῆες ἀνδρῶν; Ἕκτορά τ' ἄλλους τ' ἀριστέας I. 8, 55; Soph. Ai. 1283. Bei Sp. auch in Prosa, die in sittlicher Beziehung Besten.
-
11 ἐπι-καλέω
ἐπι-καλέω (s. καλέω), 1) herbeirufen; in tmesi, Hom. γέροντας ἐπὶ πλέονας καλέσαντες, Od. 7, 189, wie Ar. Lys. 1280 ἐπὶ δὲ κάλεσον Ἄρτεμιν; so ϑεόν, anrufen, Her. 2, 39; τινί, für Jem., 1, 199 u. Sp. Häufiger so im med., Λακεδαιμονίους ἐπεκαλοῦντο καὶ ἐπαμύνειν ἐκέλευον Thuc. 1, 101, öfter, wie Her., z. B. ἐπεκαλέοντο αὐτοὺς ἐπὶ γῆς ἀναδασμῷ 4, 159; βασιλέα ἐπὶ τὴν Ἑλλάδα 7, 6; ἐπικαλεόμενοί σφιν βοηϑέειν 5, 80, τινὰς συμμάχους, zu Bundesgenossen, 8, 64, wie τὸν Παιᾶνα μάρτυρα, zum Zeugen anrufen, Plat. Legg. II, 664 c; öfter ϑεοὺς ἐπικαλεῖσϑαι, die Götter anrufen, Tim. 27 c; ϑεοὺς ἐπεκαλεῖτο καϑορᾶν τὰ γιγνόμενα Xen. Hell. 2, 3, 23. – Auch = vorladen, von den Ephoren, Her. 5, 39. – An Jemand appelliren, sich auf ihn berufen, τοὺς δημάρχους Plut. Marcell. 2, τὸν δῆμον ἀπὸ τῶν δικαστῶν Tib. Gr. 16. – 2) zurufen, bes. benennen, mit einem Beinamen versehen, ἐπεκλήϑησαν Κεκροπίδαι Her. 8, 44; Σαϊτικὸς ἐπικαλούμενος νομός Plat. Tim. 21 b; ὄνομα ὕμνοι ἐπεκαλοῦντο Legg. III, 700 b; Xen. u. A. – Dah. τί τινι, Einem Etwas vorwerfen, Ar. Pax 663; οὐκ ἐπικαλῶ ἑκόντα ἀποκτεῖναι Antiph. 3 α 1; im pass., ibd. β 5; ἐπικαλέσαντες τοῦ πολέμου σφίσιν αἰτίους εἶναι Thuc. 2, 27; τὴν ἀπόστασιν ὅτι ἐποιήσαντο 3, 36; ὅσα ἂν ἕτερος ἑτέρῳ ἐπικαλῇ Plat. Legg. VI, 761 e; öfter bei den Rednern; – τὰ ἐπικαλούμενα, die Vorwürfe, Isocr. 11, 44; τὰ ἐπικαλεύμενα χρήματα, die Schätze, wegen deren Einer angeklagt wird, Her. 2, 118.
-
12 αισχυνω
(ῡ) (fut. αἰσχῠνῶ - ион. αἰσχῠνέω, aor. ᾔσχῡνα; pass.: aor. ᾐσχύνθην - поэт. inf. αἰσχυνθήμεν Pind., эп. part. pf. ᾐσχυμμένος)1) обезображивать, уродовать(πρόσωπον Hom.; Йείδος Pind.; ῥέθος Soph.; ἵππον Xen.; κάλλος Luc.)
νέκυς ᾐσχυμμένος Hom. — обезображенный труп2) осквернять, бесчестить, позорить(γένος πατέρων Hom.; εὐνέν ἀνδρός Aesch.; πόλιν Soph.; πατρῷον δόμον Eur.; γυναῖκας καὴ παῖδας Isocr., Plut.; ἀρετήν τινος Hom., Thuc.)
3) med.-pass. стыдиться, совеститься, стесняться, смущаться(τινά и τι Hom., Soph., Eur., Xen., Plat., τινί Thuc., Arph., Xen., Plat., ἐπί τινι Plat., ἔν τινι Thuc.; ὑπέρ τινος Lys., Aeschin., Luc.; πρός τινα Arst.)
τοῦτό τις λέγων οὐκ αἰσχυνεῖται Plat. — тому, кто говорит это, смущаться нечего;οὐκ αἰσχύνομαι ξύμπλουν ἐμαυτέν τοῦ πάθους ποιουμένη Soph. — я не колеблюсь разделить (твои) страдания4) med. чтить, уважать(τοὺς γέροντας Aeschin.)
-
13 επικαλεω
тж. med.1) звать, взывать (к), призывать(θεόν Her.; med., θεούς Xen., Plat.; Διοσκούρους Arst.)
ἐ. τέν θεόν τινι Her. — призывать милость богини на кого-л.;τάδε ἐπισκήπτω τοὺς θεοὺς ἐπικαλέων … Her. — я требую именем богов того (чтобы) …2) звать к себе, приглашать(γέροντας πλέονας Hom. - in tmesi)
αὐτῶν τῶν χρημάτων ἐπικαλευμένων Her. — поскольку деньги сами (как бы) напрашивались (ср. 7)3) med. звать к себе, призывать на помощь(Λακεδαιμονίους Thuc.; τοὺς Λἰακίδας συμμάχους Her.)
ἐ. τινα μάρτυρα Plat. — призвать кого-л. в свидетели4) med. подвергать обжалованиюἐ. τὸν δῆμον ἀπὸ τῶν δικαστῶν Plut. — апеллировать на решения судей к народу;
ἐ. Καισαρα NT. — апеллировать к императору5) med. бросать вызов, вызывать на бой(τινα Her.)
6) med.-pass. получать название, быть прозванным, именоваться(ὅ μικρὸς ἐπικαλούμενος Xen.)
ἐπὴ Κέκροπος βασιλέος ἐπεκλήθησαν Κεκροπίδαι Her. — при царе Кекропе (афиняне) были названы кекропидами7) предъявлять обвинение, обвинять(τινί τι и τινί τινα εἶναι Thuc.)
ταῦτα ἐπικαλεῖς ; Arph. — так ты (их) в этом винишь?;τὰ ἐπικαλεύμενα χρήματα Her. — требуемые обратно (похищенные) сокровища (ср. 2);τὰ ἐπικαλούμενα Isocr. — обвинения, упреки;οἱ ἐπικαλοῦντες ἀλλήλοις Plat. — имеющие взаимные претензии, тяжущиеся -
14 ζηλοω
дор. ζᾱλόω1) соревноваться, усердно следовать, (стремиться) подражать(ζηλοῖ γείτονα γείτων Hes.; τοὺς τῶν πέλας νόμους Thuc.; τὸν πατέρα Plat.)
νέοις ζηλοτέον τοὺς γέροντας Plut. — юноши должны подражать старикам2) ревностно добиваться, страстно стремиться(τι и ἐπί τινι Arst.; δόξαν Dem.; τὰ χαρίσματα τὰ κρείττονα NT.)
3) относиться с восхищением, восхвалять, прославлять(ὑπὸ τῶν ἄλλων ζηλοῦσθαι Plat.; ἥ ἀρετέ ὑπὸ πάντων ἀνθρώπων ζηλοῦται Lys.)
4) смотреть с завистью, завидовать(τινα οὐ καλῶς NT.)
οὔττω γὰρ ἥ τάλαινα παύεαι γόων - Ζηλῶ σ΄, ἐν ἀρχῇ πῆμα ирон. Eur. — разве несчастная (Медея) не перестала стонать? - Завидую тебе (что ты так можешь думать), т.е. да что ты, мучение только начинается -
15 θαλλοφορος
ὅ, ἥ таллофор, носящий масличную ветвь ( на празднике Панафиней это поручалось старым афинянам и афинянкам)θαλλοφόρους τῇ Ἀθηνᾷ τοὺς καλοὺς γέροντας ἐκλέγονται Xen. — в таллофоры в честь Афины избираются (самые) красивые старики;
θαλλοφόροι καλούμεθα ирон. Arph. — нас называют таллофорами (т.е. ни на что другое уже негодными стариками) -
16 κικλησκω
1) тж. med. звать, созывать2) звать (на пир), приглашать(γέροντας ἀριστῆας Hom.)
3) призывать (с мольбой), молить(Ἀΐδην Hom.; τὸν χρυσομίτραν Soph.; θεούς Eur.)
ἑταίρου κικλήσκοντος Hom. — по зову друга4) обращаться с речью(ψυχέν Πατροκλῆος Hom.)
5) называть, именовать -
17 старец
старецм ὁ γέρος, ὁ γέροντας. -
18 старик
старикм ὁ γέρος, ὁ γέροντας. -
19 γεροντικό
γεροντικό τοотечник – сказания, поучения и жития преподобных отцов ЦерквиЭтим.< γέροντας «старец» -
20 старец
[στάριτς] ουσ. α. γέροντας
- 1
- 2
См. также в других словарях:
γέροντας — I Ονομασία δύο οικισμών. 1. Ημιορεινός οικισμός (υψόμ. 450 μ., 27 κάτ.) στην πρώην επαρχία Χαλκίδος του νομού Ευβοίας. Βρίσκεται βόρεια της Ερέτριας. Υπάγεται διοικητικά στον δήμο Ερετρίας. 2. Πεδινός οικισμός (υψόμ. 110 μ., 450 κάτ.) στην πρώην… … Dictionary of Greek
γέροντας — ο θηλ. ισσα,1. γέρος: Έμαθα το μύθο από ένα γέροντα. 2. προσφώνηση για σεβάσμιους κληρικούς ή μοναχούς ή για ηγούμενο μοναστηριού: Μας υποδέχτηκε ο γέροντας της μονής … Νέο ερμηνευτικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας (Новый толковании словарь современного греческого)
Γέροντας, Άγγελος — (Αθήνα 1785 – 1862). Δημογέροντας της Αθήνας, Φιλικός και αγωνιστής της Επανάστασης του 1821. Καταγόταν από ευγενή παλαιό αθηναϊκό οίκο και αποτελούσε, με τον Προκόπιο και τον Παλαιολόγο Βενιζέλο, την τριμελή Δημογεροντία της Αθήνας από το 1820.… … Dictionary of Greek
Γέροντας — Γέρων old man masc acc pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
γέροντας — γέρων old man masc acc pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
Πρὸ τῆς γενειάδος διδάσκεις γέροντας. — См. Курицу яйца не учат … Большой толково-фразеологический словарь Михельсона (оригинальная орфография)
ημιγέρων — ἡμιγέρων, ὁ, ἡ (Α) ο κατά το ήμισυ γέροντας, ο σχεδόν γέροντας … Dictionary of Greek
πέλειος — Α 1. (κατά τον Ησύχ.) «πελείους Κῷοι καὶ Ἠπειρῶται τοὺς γέροντας καὶ τὰς πρεσβύτιδας» 2. πελιδνός, μαυροκίτρινος. [ΕΤΥΜΟΛ. Το επίθ. πέλειος έχει σχηματιστεί δευτερογενώς από το ουσ. πέλεια «αγριοπερίστερο». Η ερμηνεία που παραδίδει ο Ησύχ.… … Dictionary of Greek
Eretria — Gemeinde Eretria Δήμος Ερέτριας … Deutsch Wikipedia
курицу яйца не учат — (иноск.) о родителях и детях Ср. На твоих родинах я кашу ел . Родилось чадушко, старше бабушки. Ср. Знать, такое уже время пришло; все вверх тормашкой, все теперь шиворот навыворот; яйца учат курицу (сказал отец сыну). Григорович. Два генерала.… … Большой толково-фразеологический словарь Михельсона
яйца курицу не учат — о детях и родителях Ср. Ingenium non ante pilos venit. Ум не прежде бороды приходит. Pers. 4, 4. Ср. Προ της γενειάδος διδάσκεις τους γέροντας. Прежде бороды учишь старших. Apost. 14, 94. См. время всему научит. См. хавронья … Большой толково-фразеологический словарь Михельсона
